Τρίτη 15 Μαΐου 2018

Γιώτα Γουβέλη, Το Δάκρυ Της Μάντισσας

                                   Το Δάκρυ Της Μάντισσας, Γιώτα Γουβέλη
                                      Είδος Αισθηματικό Εποχής
                                       Βαθμολογία 10/10
         
Σελιδες 508
Ημ έκδοσης 23/05/2018

Πέρσι, η Γιώτα Γουβέλη εντυπωσίασε με τον αλπικό θρύλο της που συντάραξε το Κάστρο του Βουνού και σκόρπισε Ματωμένα Εντελβάις, κόβοντας την ανάσα.
Φέτος επαναπατρίζεται με μια τραγωδία που συγκλόνισε τα ορεινά της Ρούμελης στα χρόνια του Όθωνα.
Ποια γεγονότα οδυνητά προμηνύει το Δάκρυ Της Μάντισσας;

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η Άννα φον Μ ασφυκτυά κάτω από την τρυφηλή ζωή και τον ακόλαστο βίο της Βαρόνης μητέρας της, που αποτελεί συνοδεία του Βασιλιά Όθωνα.
Ύστερα από ένα τραυματικό γεγονός  αναζητά τον δικό της δρόμο μέσα από το λειτούργημα της Δασκάλας και ακολουθεί το πεπρωμένη της παρά τον δυσοίωνομχρησμό της άγνωστης τσιγγάνας.
Η νεαρή αριστοκράτισσα θα φιλοξενηθεί από τον δυσπρόσιτο άρχοντα του χωριού και θα χει συντροφιά τη στιβαρή θεία του και την αδελφούλα Μαρίτσα με τη μυθική ομορφιά.
Προσπαθώντας να προσαρμόσει στη συντηρητική κοινωνία του χωριού που θέλει φιμωμένη τη Γυναίκα, η Άννα θα νιώσει τον έρωτα να  την κυριεύει και θα αφεθεί στηνδεσποτική φτερούγα του ανδροπρεπή Νάσου.
Γύρω της όμωςθεριεύει ένα παράνομο πάθος που απειλεί να σαρώσει τα πάντα στο αιματοβαμμένο πέρασμά του.
Θα μπορέσει κάτι να σταματήσει τη συμφορά , που πλησιάζει ή θα επαληθευτεί ο ολέθριος χρησμός;
Γιατί άραγε δακρύσε εκείνη η Μάντισσα εκείνο το παράξενο πρωινό;

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
"Το Δάκρυ της Μάντισσας" αποτελεί ένα δυνατό συναισθηματικό ντοκουμέντο εποχής.
Το καλύτερο ίσως μυθιστόρημα της Γουβέλη, μαζί με "Τα Ματωμένα Εντελβάις", διατηρεί γνώριμα χαρακτηριστικά της έντασης και του ερωτικού σπαραγμού, που συναντάμε συχνά στη γραφή της.
Ατμοσφαιρικό, και σχεδόν λυρικό, το μυθιστόρημα αυτό ζωντανεύει μια παλιά εποχή, σαν μια εξάισια γκραβούρα.
         Το θέμα του εκκινεί από τα δικαστικά αρχεία της εποχής του Όθωνα που αφορούσαν σε μια πολύκροτη υπόθεση πάθους κι εγκλήματος.
         " Το Δάκρυ της Μάντισσας" είναι το δεύτερο ευρείας κυκλοφορίας μυθιστόρημα που αναφέρεται σε έγκλημα πάθους, αντλώντας την έμπνευσή του από τα δικαστικά χρονικά του περασμένου αιώνα.
Η πρώτη περίπτωση ήταν το μυθιστόρημα του Νίκου Φαρούπου "Ο Δήμιος" που κι αυτό πραγματαύεται μια υπόθεση έρωτα με τραγική κατάληξη από το νεοσύστατο ελληνικό κράτος αρχές του 1900.
Εκεί εξελίσσεται μια δικαστική πλάνη, μέσα από  τα γράμματα ενός παράφορα ερωτευμένου
και τα μάτια του μυστηριώδους χειριστή της Γκιλοτίνας(του τρομακτικού δήμιου), που ισορροπεί ανάμεσα στο περιθώριο και την αγιότητα.
      "Στο Δάκρυ Της Μάντισσας" τα πράγματα είναι διαφορετικά, καθώς η υπόθεση δεν σχετίζεται με πλάνη κι η γραφή είναι διαποτισμένη με έναν αξιολάτρευτο γυναικείο συναισθηματισμό.
Επιπλέον -αν και τριτοπρόσωπη αφήγηση- η όλη πλοκή είναι δοσμένη από την οπτική της ευαίσθητης ηρωίδας του, της Άννας, δίνοντας πνοή σε όσα διέσωσαν τα δικαστικά εκείνα αρχεία.
Η Άννα υπακούει στο μοτίβο της πλούσιας κόρης που κάνει την ιδιότυπη επανάσταση της, αποτινάσσοντας την ανέμελη ζωή για μια περιπέτεια χειραφέτησης, αυτοέκφρασης και προσφοράς.
Ο ρόλος της Δασκάλας προβάλλει ιδανικός.
Το συναντάμε συχνά αυτό με πιο πρόσφατη τις Μικρές Πατρίδες και την υιοθετημένη πλούσια κόρη, την Αρετή.
           Ο κοσμοπολίτικος άέρας της έρχεται σε αντιπαράθεση με όλο το ρεπερτόριο του συντηρητισμού.
Παράλληλα με την αισθηματική πλευρά έχουμε μια ηθογραφική διάσταση στο "Δάκρυ Της Μάντισσας"
Στο "Δάκρυ Της Μάντισσας" στήνεται μια τοιχογραφία των χρόνων του Όθωνα.Η συγγραφέας παρουσιάζει τα ήθη της εποχής, της πρώτης που βίωσε η Ελλάδα ως αυτόνομο σύγχρονο κράτος:
Έχουμε μια σύντομη περίηγηση στα σαλόνια της Αριστοκρατίας και μια κλεφτή ματιά στην ανάρμοστη συμπεριφορά του αμφιλεγόμενου Όθωνα.
Ταυτόχρονα πληροφορούμαστε για το μυστικό δράμα της Βασίλισσας Αμαλίας και την αγωνία της να αποκτήσει παιδί.
                Με την Άννα "γέφυρα" περνάμε στην άλλη πλευρά της ελληνικής πραγματικότητας στα χρόνια του Όθωνα.Την επαρχία και τους σκληρούς της νόμους.
Από τη βασιλική αυλή και τα σουαρέ τώρα η μοναχοκόρη της Βαρόνης ανακαλύπτει την σκληρή πραγματικότητα της βιοπάλης και μάλιστα στην επαρχία
           Έτσι, στο βιβλίο της Γιώτας Γουβέλη παρελαύνουν όλα τα στοιχεία της ελληνιής πραγματικότητας.Η εθιμοτυπία, τα πανηγυρια ως συνεκτικά στοιχεία της κοινότητας. οι διεφθαρμένοι πολιτικοι.Ληστές που λιμαίνονται την ύπαιθρο με έναν ξεχωριστό κώδικα τιμής.
Πανω από όλα καταδεικνύεται η πατριαρχική δομή της κοινωνίας, η αδιαφιλονίκητη κυριαρχία του άντρα και η καταπίεση της γυναίκας που ζει σαν υποζύγιό του στο σκοτάδι της αμάθειας.
Συνάμα παρατηρούμε για τον τρόπο λειτουργίας του πρώτου οργανωμενου σύστηματος Εκπαίδευσης:
Το αλληλοδιδακτικό σχολείο που θέσπισε ο χαρισματικός Καποδίστριας και ο ακραιφνής διαχωρισμός αρρένων και θηλέων προσδιορίζουν την σχολική πραγματικότητα στα χρόνια του Όθωνα.
Πανω απόλα παρακολουθούμε τη σύγκρουση μιας ιδεαλίστριας Διδασκάλισσας με τις αγκυλώσεις της τοπικής κοινωνίας και τα μικροπολιτικά συμφέροντα - σε πολύ παραστατικό και ρεαλιστικό τρόπο 
            Επιδέξια η συγγραφέας αναδεικνύει την αναφυόμενη αντίδραση από κάποια ανοιχτά μυαλά
και την προσπάθεια ένταξης των γυναικών ισότιμα στα κοινωνικά δρώμενα, που προσκρόυει στην εγκληματική στενοκεφαλιά μιας κοινωνίας που δεν είναι ακόμη έτοιμη για ρηξικέλευθες αλλαγές.
Πέρα από όλα αυτά, όμως δεσπόζουν οι άρτια σκιαγραφημένοι χαρακτήρες στον μικρόκοσμο του αρχοντικού σπιτιού:
Όλοι τους χωρίς εξιδανικεύσεις με αρετές , αδυναμίες και πάθη
Ο αδιαφιλονίκητος κυρίαρχος του Σπιτιού, ο αρρενωπός και δεσποτικός Νάσος , ορθολογιστής , γενναιόδωρος και πάνω από όλα θεματοφύλακας του Χρέους που το βάζει πάνω κι από την προσωπική του ευημερία.Το πρότυπο του βιοπαλαίστή οικογενειάρχη που συνοψίζει τα ευγενέστερα χαρακτηριστικά του Έλληνα, σπασπαλισμένα σίγουρα με απομεινάρια του συντηρητισμού και της τραχύτητας που υπέβαλλαν τα 400χρόνια σκλαβιάς κι η επβίωση.
Από την άλλη η άγρυπνος φρουρός της οικογένειας η στρυφνή θεία που αντιπροσωπεύει την αντίσταση στην αλλαγή και τον τρόμο απέναντι στο καινούριο.
Άγρυπνος φρουρός η τραγική φιγούρα της δύσμορφης έμπιστης υπηρέτριας Φυλλιώς.
Κι ερχόμαστε στην νεότερη αδελφή, τη Μαρίτσα.Μυθικά όμορφη, αφελής, ανυποψίαστα εγωκεντρική και ωραιοπαθής γίνεται έρμαιο ενός ολέθριου πάθους που η συγγραφέας παρακολουθεί σε όλες του τις νοσηρές διαδρομές, φέρνοντας το ίσως κι ακούσια σε αντιδιαστολή με τον φλογερό, αλλά δημιουργικό έρωτα της Άννας και του Νάσου που καλούνται να συμβιβάσουν τις αντιθέσεις τους.
            Κι όσο οι πύρινες γλώσσες του ανόσιου πάθους της Μαρίτσας απειλούν οικογένειες κι υπολήψεις η γλυκιά δασκάλα δείχνει η μόνη που μπορεί να τη λογικεύσει εξομαλύνοντας τις ηλεκτρισμένες σχέσεις στην οικογένεια του άρχοντα.
           Ο μυθιστορηματικός έρωτας Νάσου- Άννας, που συντροφεύει την πραγματική τραγωδία που διεμείφθη , είναι το ατού του βιβλίου, διότι, παρόλη την ένταση και τον αυθεντικό σπαραγμό του, διατηρεί την αληθοφάνειά του!
Ένα συναίσθημα που διασχίζει τους κακοτράχαλους δρόμους ενός εχθρικού περίγυρου και την αμφιβολία,
ενόσο καλείται να υπερκεράσει εμπόδια και προκαταλήψεις, αντιστεκόμενο και στις ατυχες στιγμές του.Δεν είναι ανέφελος, κάθε άλλο.
Ένας άντρας και μια γυναίκα παλεύουν κόντρα στη διαφορετικότητά τους, με τον αυταρχικό Νάσο να τυλίγει κάτω από τη προστατευτική και κτητική σκιά του, τη φιλελεύθερη Άννα, που κρατά κρυφά τα ένοχα μυστικά της καταγωγής της και την αξιοπρέπειά της.
Η Άννα αντιπροσωπεύει την ανάγκη της Γυναίκας για ασφάλεια και την ερωτευμένη ψυχή που εκχωρεί τα πάντα σε κείνον που αγαπά.
Ως πότε όμως η νεαρή αριστοκράτισσα  θα κρατήσει κρυφά όσα απειλούν τη σχέση με τον άντρα της ψυχής της;
Και πώς θα προστατεύσει την ευτυχία τους από τη θύελλα του άνομου πάθους που απειλεί να σαρώσει τα πάντα;
         Οι εξελίξεις στο βιβλίο ακολουθούν κλιμακωτή πορεία που υποβάλλουν μιαν ιδιότυπη ατμόσφαιρα απορροφώντας  τον αναγνώστη στη δική του πραγματικότητα κι εποχή.
       Το φινάλε προσλαμβάνει μια ζοφερή ποιητικότητα, κορυφώνοντας την συναισθηματική φόρτιση ως την τελευταία στιγμή, 
Ένα βιβλίο που κουβαλάς τα φορτία του πολύ μετά αφότου το ολοκληρώσεις.
Από τα ωραιότερα μυθιστορήματα εποχής που γράφτηκαν πρόσφατα το "Δάκρυ Της Μάντισσας" της Γιώτας Γουβέλη θα κάνει και τα δικά μας να κυλήσουν...

Ανακαλύψτε τα μοναδικά "ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΕΝΤΕΛΒΑΙΣ" της Γιώτας Γουβέλη
 ΣΕ ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
ΣΤΟΝ ΑΣΤΕΡΙΜΣΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου