Μια Βόλτα Στον Παράδεισο , Μαρία Στεφάνου
Είδος: Αισθηματικό
Βαθμολογία: 7,5/10 (κάθε βιβλίο αξιολογείται στην κατηγορία του)
Η Μαρία Στεφάνου ήρθε να μας σεργιανήσει στα "παραδείσια τοπία" του έρωτα με ένα όμορφο και δροσερό, πολυπρόσωπο μυθιστόρημα, που δεν του λείπουν οι στιγμές ατόφιας συγκίνησης:
Πρόκειται για το μυθιστόρημα "Μια Βόλτα Στον Παράδεισο" από τις εκδόσεις Λιβάνη.
Περίληψη
Κι ενώ η Ζωή, η Άννα και η Μαργαρίτα παλεύουν με το μπλεγμένο κουβάρι της ζωής τους,στο νησί καταφθάνουν οι καρδιακές φίλες της Ζωής, η τολμηρή, αλέγκρα Δανάη και η συντηρητική δασκάλα Βίκυ, που απρόσμενα θα βρουν κι αυτές μια ερωτική πρόκληση στη σκιά του ηφαιστείου...
Είδος: Αισθηματικό
Βαθμολογία: 7,5/10 (κάθε βιβλίο αξιολογείται στην κατηγορία του)
| SBN13 | 9789601428925 |
| Εκδότης | ΛΙΒΑΝΗΣ |
| Σειρά | ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ |
| Χρονολογία Έκδοσης | Νοέμβριος 2014 |
| Αριθμός σελίδων | 464 |
| Διαστάσεις | 21x14 |
| Επιμέλεια | ΚΑΣΑΠΑΚΗ ΑΝΤΑ |
Η Μαρία Στεφάνου ήρθε να μας σεργιανήσει στα "παραδείσια τοπία" του έρωτα με ένα όμορφο και δροσερό, πολυπρόσωπο μυθιστόρημα, που δεν του λείπουν οι στιγμές ατόφιας συγκίνησης:
Πρόκειται για το μυθιστόρημα "Μια Βόλτα Στον Παράδεισο" από τις εκδόσεις Λιβάνη.
Περίληψη
Η 30χρονη Ζωή, θέλοντας να δώσει ένα τέλος σε έναν αποτυχημένο γάμο, αναζητά ένα καινούριο ξεκίνημα στη Σαντορίνη ως ρεσεψιονίστ στην πανσιόν της 36χρονης Άννας, που βρέθηκε πολύ νέα χήρα με μια 16χρονη κόρη...
Στη Σαντορίνη, η Ζωή θα βρεθεί απρόσμενα μπροστά σε έναν ανεξόφλητο λογαριασμό του παρελθόντος που θα τη φέρει σ'ένα δίλημμα συνειδησιακό.
Στη Σαντορίνη, η Ζωή θα βρεθεί απρόσμενα μπροστά σε έναν ανεξόφλητο λογαριασμό του παρελθόντος που θα τη φέρει σ'ένα δίλημμα συνειδησιακό.
Παράλληλα, η εργοδότριά της, η Άννα θα κληθεί να ανακαλύψει το σκοτεινό μυστικό που οδηγεί τον καθηγητή της κόρης της, Έκτορα Αγγελινό, σε μιαν ανεξήγητη σκληρότητα προς όλους...
Στο κάδρο της πλοκής εμφανίζεται και η ξαδέλφη της Άννας,η Μαργαρίτα, που στους νεανικούς της ώμους πασχίζει να κρατήσει το βάρος μιας οικογένειας ετοιμόρροπης με έναν μέθυσο πατέρα και ένα υποθηκευμένο σπίτι.
Μια παρουσία από ένα οδυνηρό χθες αναζωπυρώνει αισθήματα θαμμένα-πυροδοτώντας έναν ιδιότυπο "πόλεμο".Στο κάδρο της πλοκής εμφανίζεται και η ξαδέλφη της Άννας,η Μαργαρίτα, που στους νεανικούς της ώμους πασχίζει να κρατήσει το βάρος μιας οικογένειας ετοιμόρροπης με έναν μέθυσο πατέρα και ένα υποθηκευμένο σπίτι.
Κι ενώ η Ζωή, η Άννα και η Μαργαρίτα παλεύουν με το μπλεγμένο κουβάρι της ζωής τους,στο νησί καταφθάνουν οι καρδιακές φίλες της Ζωής, η τολμηρή, αλέγκρα Δανάη και η συντηρητική δασκάλα Βίκυ, που απρόσμενα θα βρουν κι αυτές μια ερωτική πρόκληση στη σκιά του ηφαιστείου...
Σχολιασμός
Όπως είναι εμφανές, πρόκειται για την πεμπτουσία του αισθηματικού μυθιστορήματος.
Με τη Βόλτα στον Παράδεισο", η Μαρία Στεφάνου μας χαρίζει ένα ωραιότατο δείγμα ρομαντικής λογοτεχνίας.
Όπως είναι εμφανές, πρόκειται για την πεμπτουσία του αισθηματικού μυθιστορήματος.
Με τη Βόλτα στον Παράδεισο", η Μαρία Στεφάνου μας χαρίζει ένα ωραιότατο δείγμα ρομαντικής λογοτεχνίας.
Αποκλειστικό ζητούμενο στο βιβλίο είναι ο έρωτας, που σκεπάζει με το δίχτυ του όλους ανεξαιρέτως τους ήρωες του, παρασέρνοντάς τους σε μια δίνη που ανατρέπει τις ως τώρα ζωές τους.
Γραφή απλή που ρέει αβίαστα κι ευχάριστα σε μια γλώσσα που μεταδίδει την ατμόσφαιρα ενός καλοκαιρινού ερωτισμού σε ένα ευχάριστο ανάγνωσμα χωρίς απαιτήσεις, που διαβάζεται άπνευστί.
Ο αισθησιασμός κυριαρχεί- ενίοτε με ένα φρενήρη τρόπο, εναρμονισμένο στη ηδονοθηρική πλευρά της εποχής μας, στοιχείο που αφαιρεί κάτι από τη λογοτεχνικότητα του έργου. Ωστόσο το βιβλίο έχει πολλά ουσιαστικά και τόσο όμορφα να προσφέρει πέραν αυτού! Σκηνοθετημένο με τρόπο κινηματογραφικό,το βιβλίο έχει άμεσες εναλλαγές προσώπων και χώρων, που επιταχύνουν το ρυθμό της εξέλιξης.
Ο χορός των γεγονότων και των συναισθημάτων στο βιβλίο αυτό είναι ενορχηστρωμένος με μουσικά ακούσματα, που σηματοδοτούν με ευφυή τρόπο τη θεματολογία κάθε κεφαλαίου και ξυπνούν γλυκιές μνήμες της νιότης όλων όσοι ανήκουμε στη γενιά του '90.
Το σκηνικό γι αυτό το όμορφο ταξίδι στον έρωτα, που μας παρέχει η συγγραφέας είναι το ειδυλλιακό τοπίο της Σαντορίνης- βαμμένο από τα πολύχρωμα ηλιοβασιλέματα της Καλντέρας, ποτισμένο από γλυκόπιοτο viscando κι αρωματισμένο από θυμάρι του κυκλαδίτικου τοπίου.
Η "Βόλτα Στον Παράδεισο" είναι το τρίτο βιβλίο της χρονιάς που φέρνει την ονειρική Σαντορίνη στο προσκήνιο-μετά το "Vinsanto" της Αργυρώς Μαργαρίτη και το "Ουίσκι Μπλε" της Τέσυ Μπάιλα και 3 χρόνια μετά το πολύ αγαπημένο "Αγαπώ Θα Πει Χάνομαι" της Ρένας Ρώσση- Ζαίρη.
Μπορεί η "Βόλτα στον Παράδεισο" να μη διαθέτει τη γλωσσική δεινότητα που χαρακτηρίζει τις εξαίσιες περιγραφές της Μπάιλα, ή τη μυστηριακή ατμόσφαιρα του βιβλίου της Μαργαρίτη, εντούτοις κατορθώνει να μεταδώσει τη σαγήνη του κοσμαγάπητου νησιού και την καλοκαιρινή αίσθηση.
Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα στο βιβλίο της Μαρίας Στεφάνου "Μια Βόλτα Στον Παράδεισο", είναι ο πολυπρόσωπος χαρακτήρας του που του εξασφαλίζει μια δομή κατά μία έννοια σπονδυλωτή.
Ο αισθησιασμός κυριαρχεί- ενίοτε με ένα φρενήρη τρόπο, εναρμονισμένο στη ηδονοθηρική πλευρά της εποχής μας, στοιχείο που αφαιρεί κάτι από τη λογοτεχνικότητα του έργου. Ωστόσο το βιβλίο έχει πολλά ουσιαστικά και τόσο όμορφα να προσφέρει πέραν αυτού! Σκηνοθετημένο με τρόπο κινηματογραφικό,το βιβλίο έχει άμεσες εναλλαγές προσώπων και χώρων, που επιταχύνουν το ρυθμό της εξέλιξης.
Ο χορός των γεγονότων και των συναισθημάτων στο βιβλίο αυτό είναι ενορχηστρωμένος με μουσικά ακούσματα, που σηματοδοτούν με ευφυή τρόπο τη θεματολογία κάθε κεφαλαίου και ξυπνούν γλυκιές μνήμες της νιότης όλων όσοι ανήκουμε στη γενιά του '90.
Το σκηνικό γι αυτό το όμορφο ταξίδι στον έρωτα, που μας παρέχει η συγγραφέας είναι το ειδυλλιακό τοπίο της Σαντορίνης- βαμμένο από τα πολύχρωμα ηλιοβασιλέματα της Καλντέρας, ποτισμένο από γλυκόπιοτο viscando κι αρωματισμένο από θυμάρι του κυκλαδίτικου τοπίου.
Η "Βόλτα Στον Παράδεισο" είναι το τρίτο βιβλίο της χρονιάς που φέρνει την ονειρική Σαντορίνη στο προσκήνιο-μετά το "Vinsanto" της Αργυρώς Μαργαρίτη και το "Ουίσκι Μπλε" της Τέσυ Μπάιλα και 3 χρόνια μετά το πολύ αγαπημένο "Αγαπώ Θα Πει Χάνομαι" της Ρένας Ρώσση- Ζαίρη.
Μπορεί η "Βόλτα στον Παράδεισο" να μη διαθέτει τη γλωσσική δεινότητα που χαρακτηρίζει τις εξαίσιες περιγραφές της Μπάιλα, ή τη μυστηριακή ατμόσφαιρα του βιβλίου της Μαργαρίτη, εντούτοις κατορθώνει να μεταδώσει τη σαγήνη του κοσμαγάπητου νησιού και την καλοκαιρινή αίσθηση.
Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα στο βιβλίο της Μαρίας Στεφάνου "Μια Βόλτα Στον Παράδεισο", είναι ο πολυπρόσωπος χαρακτήρας του που του εξασφαλίζει μια δομή κατά μία έννοια σπονδυλωτή.
Πρόκειται για πέντε στην ουσία ξεχωριστές ιστορίες- τρεις βασικές και δύο πιο "περιφερειακές".
Όπως όλα τα μυθιστορήματα με πολλά πρωταγωνιστικά ζευγάρια, έτσι κι η "Βόλτα Στον Παράδεισο" παρέχει ποικιλία συναισθημάτων κι εντυπώσεων στον αναγνώστη, ο οποίος, ακόμη κι αν δεν ταυτιστεί -επί παραδείγματι- με τον έναν από τους πρωταγωνιστικούς πόλους, θα βρει ενδιαφέρον σε κάποιον/κάποιους από τους υπόλοιπους.
Αυτό συμβαίνει γιατί κάθε ιστορία διατηρεί μια αυτόνομη δυναμική και μας "συστήνει" διαφορετικούς χαρακτήρες παρά την υφολογική ομοιογένεια όλων τους.
Βέβαια, οι τρεις ιστορίες Ζωής, Άννας και Μαργαρίτας έχουν μεγαλύτερο ειδικό βάρος από αυτές της Βίκυς και της Δανάης.
Οι τρεις πρώτες ιστορίες χαρακτηρίζονται από μιαν ένταση και μιαν απόχρωση δραματική, η οποία απουσιάζει από τις δυο δευτερεύουσες ιστορίες. Η ιστορία της Ζωής φέρει μια αύρα νοσταλγίας από τα χρόνια της αθωότητας- εμπεριέχοντας στιγμιότυπα από σκηνές γνώριμες σε όλους εκείνους που τέλη της δεκαετίας του '90 διέσχιζαν την εφηβεία τους...
Το στοιχείο που κυριαρχεί σε αυτήν είναι η έννοια της ενοχής κι η αναμέτρηση με ένα δίλημμα, που θα κορυφωθεί σε μια αγωνιώδη έκβαση.
Η ιστορία της Μαργαρίτας έχει τη σκιά του παρελθόντος κοινό παρονομαστή με αυτήν της Ζωής. Εδώ όμως κυρίαρχο στοιχείο είναι ένα οικογενειακό αδιέξοδο που επιτείνεται από έναν απρόσμενο εχθρό...Η ιστορία της Άννας, εργοδότριας στην πανσιόν, περιλαμβάνει τον πιο ενδιαφέροντα χαρακτήρα του έργου, που δεν είναι άλλος από τον μαθηματικό, Έκτορα Αγγελινό, με το συγκλονιστικό μυστικό. Ο Έκτορας διαθέτει το μεγαλύτερο βάθος από όλους τους ήρωες του βιβλίου κι αποτελεί ένα θελκτικό μυστήριο.
Η σχέση του Έκτορα με την Άννα άπτεται κρίσιμων κοινωνικών ζητημάτων και εγείρει προβληματισμούς γεμάτους ανθρωπιά, ενώ χαρακτηρίζεται κι από μια γνήσια τρυφερότητα. Παράλληλα αποπνέει μια αίσθηση οδύνης, που δύσκολα θα αφήσει κάποιον ασυγκίνητο, χωρίς ποτέ όμως δεν εκπίπτει στο μελοδραματισμό.
Είναι η ιστορία που αγγίζει όσο καμιά άλλη την ψυχή του αναγνώστη και κάνει τη διαφορά στο όμορφο αυτό βιβλίο.
Υπάρχουν όμως κι άλλες δύο ηρωίδες.
Έχω την αίσθηση ότι στόχος της Μαρίας Στεφάνου στις δύο περιφερειακές ιστορίες που πλαισιώνουν τις πρωταγωνίστριές της ήταν η "Δανάη" και η "Βίκυ" της να γίνουν φορείς μιας πιο ανάλαφρης διάθεσης που να αποφορτίζει το έργο, διαποτίζοντάς το με χιουμοριστικές πινελιές.
Εστιάζοντας στη λεπτομέρεια, δεν είμαι σίγουρη ότι αυτό επετεύχθη στο μέγιστο βαθμό-θεωρώ ωστόσο τη Δανάη πιο εναρμονισμένη σε αυτό το "ρόλο"με κάποια στιγμιότυπα αρκετά αστεία. Η Βίκυ όμως δεν είναι τόσο ισχυρός αντίποδας της Δανάης ώστε να συνθέσουν ένα δίδυμο αντιφατικό που θα υπερτόνιζε το "κωμικό στοιχείο".
Αυτό το σημείο δεν εμποδίζει ωστόσο την απολαυστική ροή της πλοκής.
Επιπροσθέτως η Δανάη κι η Βίκυ καθώς κι η σχέση της Άννας με τη Ζωή αναδεικνύουν την ευλογία της αγνής φιλίας, όπως την αποτύπωνε εκείνο το ρητό που λέγαμε στα θρανία (όπου γνωρίστηκαν άλλωστε κι οι ηρωίδες της Στεφάνου):
"H -ερωτική- Aγάπη ντυμένη με πλουμίδια πλησιάζει τη φτωχοντυμένη Φιλία και της λέει περιφρονητικά"
-Εγώ φέρνω την έκσταση στη ζωή των ανθρώπων.Εσύ ,ανόητη, τι έχεις να τους προσφέρεις?
Κι η Φιλία αποκρίνεται:
-Εγώ κάνω να γελάσουν ξανά αυτοί που εσύ κάνεις να κλαίνε..."
Αυτό ακριβώς το διακριτικό μεγαλείο της φιλίας αναδεικνύει ο εφηβικός δεσμός που δένει τη Δανάη τη Βίκυ και τη Ζωή-πράγμα που η Στεφάνου απέδωσε αρκετά πετυχημένα ...
Είναι γεγονός πως η συγγραφέας γενικά καταφέρνει να αποδώσει μια όμορφη παρουσίαση των ηρώων της και παρά το ομοιογενοποιημένο πλαίσιο, που ήθελε όλους τους ήρωες να ερωτεύονται το συγκεκριμένο καλοκαίρι, οι χαρακτήρες είναι διακριτοί κι όχι επίπεδοι.
Σε ελάχιστα σημεία η μεταστροφή κάποιων ηρώων φαντάζει λίγο βιαστική, όμως σε γενικές γραμμές η εξέλιξη των ιστοριών τους έχει φυσικότητα κι είναι πειστική, αφήνοντας μια γλυκιά γεύση που αναζωογονεί την ψυχή.
Είμαι σίγουρη πως όσοι διαβάσετε τη "Βόλτα" θα κλείσετε το βιβλίο με ένα χαμόγελο ευχαρίστησης από την τόσο γοητευτική απόδραση- με το φλοίσβο της θάλασσας και το τραγούδι του μελτεμιού ακόμη στα αυτιά σας.
Ένα βιβλίο που θα το απολαύσετε σαν τις ανεκτίμητες μέρες της Πενταήμερης εκδρομής και μέσα στο χειμώνα θα μας επιστρέψει ξανά φως καλοκαιριού...
Ακολουθήστε τη Μαρία Στεφάνου σε "Μια Βόλτα" που θα σας ταξιδέψει μακρυά από τις έγνοιες σας και θα σας ανυψώσει ως τον "Παράδεισο" που μόνο ο έρωτας μπορεί να προσφέρει!
Αυτό συμβαίνει γιατί κάθε ιστορία διατηρεί μια αυτόνομη δυναμική και μας "συστήνει" διαφορετικούς χαρακτήρες παρά την υφολογική ομοιογένεια όλων τους.
Βέβαια, οι τρεις ιστορίες Ζωής, Άννας και Μαργαρίτας έχουν μεγαλύτερο ειδικό βάρος από αυτές της Βίκυς και της Δανάης.
Οι τρεις πρώτες ιστορίες χαρακτηρίζονται από μιαν ένταση και μιαν απόχρωση δραματική, η οποία απουσιάζει από τις δυο δευτερεύουσες ιστορίες. Η ιστορία της Ζωής φέρει μια αύρα νοσταλγίας από τα χρόνια της αθωότητας- εμπεριέχοντας στιγμιότυπα από σκηνές γνώριμες σε όλους εκείνους που τέλη της δεκαετίας του '90 διέσχιζαν την εφηβεία τους...
Το στοιχείο που κυριαρχεί σε αυτήν είναι η έννοια της ενοχής κι η αναμέτρηση με ένα δίλημμα, που θα κορυφωθεί σε μια αγωνιώδη έκβαση.
Η ιστορία της Μαργαρίτας έχει τη σκιά του παρελθόντος κοινό παρονομαστή με αυτήν της Ζωής. Εδώ όμως κυρίαρχο στοιχείο είναι ένα οικογενειακό αδιέξοδο που επιτείνεται από έναν απρόσμενο εχθρό...Η ιστορία της Άννας, εργοδότριας στην πανσιόν, περιλαμβάνει τον πιο ενδιαφέροντα χαρακτήρα του έργου, που δεν είναι άλλος από τον μαθηματικό, Έκτορα Αγγελινό, με το συγκλονιστικό μυστικό. Ο Έκτορας διαθέτει το μεγαλύτερο βάθος από όλους τους ήρωες του βιβλίου κι αποτελεί ένα θελκτικό μυστήριο.
Η σχέση του Έκτορα με την Άννα άπτεται κρίσιμων κοινωνικών ζητημάτων και εγείρει προβληματισμούς γεμάτους ανθρωπιά, ενώ χαρακτηρίζεται κι από μια γνήσια τρυφερότητα. Παράλληλα αποπνέει μια αίσθηση οδύνης, που δύσκολα θα αφήσει κάποιον ασυγκίνητο, χωρίς ποτέ όμως δεν εκπίπτει στο μελοδραματισμό.
Είναι η ιστορία που αγγίζει όσο καμιά άλλη την ψυχή του αναγνώστη και κάνει τη διαφορά στο όμορφο αυτό βιβλίο.
Υπάρχουν όμως κι άλλες δύο ηρωίδες.
Έχω την αίσθηση ότι στόχος της Μαρίας Στεφάνου στις δύο περιφερειακές ιστορίες που πλαισιώνουν τις πρωταγωνίστριές της ήταν η "Δανάη" και η "Βίκυ" της να γίνουν φορείς μιας πιο ανάλαφρης διάθεσης που να αποφορτίζει το έργο, διαποτίζοντάς το με χιουμοριστικές πινελιές.
Εστιάζοντας στη λεπτομέρεια, δεν είμαι σίγουρη ότι αυτό επετεύχθη στο μέγιστο βαθμό-θεωρώ ωστόσο τη Δανάη πιο εναρμονισμένη σε αυτό το "ρόλο"με κάποια στιγμιότυπα αρκετά αστεία. Η Βίκυ όμως δεν είναι τόσο ισχυρός αντίποδας της Δανάης ώστε να συνθέσουν ένα δίδυμο αντιφατικό που θα υπερτόνιζε το "κωμικό στοιχείο".
Αυτό το σημείο δεν εμποδίζει ωστόσο την απολαυστική ροή της πλοκής.
Επιπροσθέτως η Δανάη κι η Βίκυ καθώς κι η σχέση της Άννας με τη Ζωή αναδεικνύουν την ευλογία της αγνής φιλίας, όπως την αποτύπωνε εκείνο το ρητό που λέγαμε στα θρανία (όπου γνωρίστηκαν άλλωστε κι οι ηρωίδες της Στεφάνου):
"H -ερωτική- Aγάπη ντυμένη με πλουμίδια πλησιάζει τη φτωχοντυμένη Φιλία και της λέει περιφρονητικά"
-Εγώ φέρνω την έκσταση στη ζωή των ανθρώπων.Εσύ ,ανόητη, τι έχεις να τους προσφέρεις?
Κι η Φιλία αποκρίνεται:
-Εγώ κάνω να γελάσουν ξανά αυτοί που εσύ κάνεις να κλαίνε..."
Αυτό ακριβώς το διακριτικό μεγαλείο της φιλίας αναδεικνύει ο εφηβικός δεσμός που δένει τη Δανάη τη Βίκυ και τη Ζωή-πράγμα που η Στεφάνου απέδωσε αρκετά πετυχημένα ...
Είναι γεγονός πως η συγγραφέας γενικά καταφέρνει να αποδώσει μια όμορφη παρουσίαση των ηρώων της και παρά το ομοιογενοποιημένο πλαίσιο, που ήθελε όλους τους ήρωες να ερωτεύονται το συγκεκριμένο καλοκαίρι, οι χαρακτήρες είναι διακριτοί κι όχι επίπεδοι.
Σε ελάχιστα σημεία η μεταστροφή κάποιων ηρώων φαντάζει λίγο βιαστική, όμως σε γενικές γραμμές η εξέλιξη των ιστοριών τους έχει φυσικότητα κι είναι πειστική, αφήνοντας μια γλυκιά γεύση που αναζωογονεί την ψυχή.
Είμαι σίγουρη πως όσοι διαβάσετε τη "Βόλτα" θα κλείσετε το βιβλίο με ένα χαμόγελο ευχαρίστησης από την τόσο γοητευτική απόδραση- με το φλοίσβο της θάλασσας και το τραγούδι του μελτεμιού ακόμη στα αυτιά σας.
Ένα βιβλίο που θα το απολαύσετε σαν τις ανεκτίμητες μέρες της Πενταήμερης εκδρομής και μέσα στο χειμώνα θα μας επιστρέψει ξανά φως καλοκαιριού...
Ακολουθήστε τη Μαρία Στεφάνου σε "Μια Βόλτα" που θα σας ταξιδέψει μακρυά από τις έγνοιες σας και θα σας ανυψώσει ως τον "Παράδεισο" που μόνο ο έρωτας μπορεί να προσφέρει!
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ
Η Μαρία Στεφάνου-Κοβιού γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Κορυδαλλό Αττικής από οικογένεια μικρασιατικής καταγωγής.
Η Μαρία Στεφάνου-Κοβιού γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Κορυδαλλό Αττικής από οικογένεια μικρασιατικής καταγωγής.
Από παιδί αγαπούσε το θέατρο και άρχισε να ασχολείται ενεργά με αυτό από τα νεανικά της χρόνια. Συμμετείχε αρχικά σε ερασιτεχνικές παραστάσεις, ενώ αργότερα σπούδασε Υποκριτική στο Θέατρο των Αλλαγών.
Για μαθησιακούς λόγους έλαβε μέρος σε τρεις ταινίες μικρού μήκους και στη γνωστή τηλεοπτική σειρά «Δέκατη Εντολή».
Η συγγραφή προέκυψε όταν αποφάσισε επιτέλους να διηγηθεί τις ιστορίες που κατέκλυζαν το μυαλό της για χρόνια ολόκληρα. Τα πρώτα της συγγραφικά βήματα ήταν δειλά και καθαρά ερασιτεχνικά, στην πορεία όμως αυτό άλλαξε, αφού βρέθηκαν αρκετοί διαδικτυακοί αναγνώστες να υποστηρίξουν ένθερμα τα έργα της. Το χαρτί, το μολύβι και κατ’ επέκταση ο ηλεκτρονικός της υπολογιστής έγιναν οι καλύτεροί της φίλοι.
Μένει στον Κορυδαλλό με το σύζυγο και την κόρη της, εργάζεται σε γνωστή εμπορική επιχείρηση και ενίοτε εκφράζεται συγγραφικά ταξιδεύοντας με τους ήρωές της σε φανταστικούς κόσμους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου