ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ. Γυαλινο Ρόδο

                                                                                               Το Γυάλινο Ρόδο, Ευαγγελία Ευσταθίου
                                                 Είδος Αισθηματικό/ Θρίλερ
                                                 Βαθμολογία: 10/10

Η Ευαγγελία Ευσταθίου,αυτή τη φορά  μας συστήνει μια ηρωίδα εύθραυστη σαν το γυαλί , σε ένα βιβλίο όπου τα... ροδοπέταλα πορφυρώθηκαν από το αίμα κι η αγωνία πορεύεται αντάμα με την ερωτική δίνη- σε έναν μοναδικό συνδυασμό αστυνομικού μυστηρίου και δράματος...
Το Γυάλινο Ρόδο είναι ένα μυθιστόρημα που συνδυάζει μοναδικά πολλά στοιχεία και συγκλονίζει όσο κανένα άλλο της συγγραφέως, γι αυτό ίσως αποτελεί το πιο ξεχωριστό από τα τόσο δυνατά όσο κι ευφάνταστα βιβλία μας έχει χαρίσει η Ευαγγελία Ευσταθίου.



ΠΕΡΙΛΗΨΗ- ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΣΙΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
Η Εμμανουέλα Μαράντη δεν υπήρξε ποτέ ένα ανέμελο παιδί.
Βρισκόταν πάντα στο κέντρο μιας οικογενειακής θύελλας και αντιμετώπιζε τα αδιέξοδα συνήθως με τη φυγή. 

Έτσι, έπειτα από ένα ισχυρό συναισθηματικό σοκ τη βραδιά των γενεθλίων της, καταλήγει σε μοναστήρι της Ηπείρου αποφασισμένη να αποσυρθεί από τα εγκόσμια και να αναζητήσει τη γαλήνη του Θεού, για να επουλώσει τις βαθιές πληγές της και να αφήσει οριστικά πίσω της τις σκιές του παρελθόντος.

Την ίδια στιγμή, ο Νίκολας Κάραλης, υπαστυνόμος της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών, πιστεύοντας πως έχει λυτρωθεί από τα φαντάσματα του δικού του παρελθόντος, αναλαμβάνει την προστασία της Εμμανουέλας από τη δολοφονική μανία ενός άγνωστου ψυχοπαθούς που επιτίθεται σε νεαρά ορφανά κορίτσια, του επονομαζόμενου Φονιά με τα Μαύρα Ρόδα, ο οποίος δείχνει ότι δε θα σταματήσει το θανατηφόρο παραλήρημά του αν δε φτάσει σ' εκείνη.
Ο Νίκολας και η Εμμανουέλα γίνονται οι πρωταγωνιστές μιας απίστευτης περιπέτειας σε ένα σκηνικό τρόμου την ώρα που το ρολόι μετράει αντίστροφα για το κύκνειο άσμα μιας ψυχής τσακισμένης από την παράνοια και τη διαστροφή.

             Παράλληλα, προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το κοινό οδυνηρό παρελθόν τους και ταυτόχρονα το απροσδόκητο παρόν τους. Και, καθώς τα μυστικά ανασύρονται από το σκοτεινό πυθμένα της κρύπτης τους, οι δυο τους καλούνται να δώσουν απάντηση στο μεγαλύτερο δίλημμα απ' όλα: 

Ενωμένοι μες στην κοσμοχαλασιά ή μοναχικοί σολίστ σε μια παράσταση με αβέβαιο τέλος;


ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ 
Τι βιβλίο!
Το Γυάλινο Ρόδο της Ευαγγελίας Ευσταθίου συνιστά ένα αυθεντικό αστυνομικό θρίλερ με αισθηματικές προεκτάσεις, που κόβει την ανάσα του αναγνώστη!
Για να καταχραστώ το γεωμερτρικό όρο, θεωρώ πως  το Γυάλινο Ρόδο μαζί με το Αν Τον Άνεμο Ρωτήσεις , και το Μ Άλλα Λόγια Σ Αγαπώ αποτελούν τη "χρυσή τριάδα"της συγγραφέως...

Όπως σε όλα της τα βιβλία η αφήγηση είναι γοητευτική, απλή και συνάμα πολύ παραστατική, κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη.
Η ομορφιά της γλώσσας σε ωραία συνύπαρξη με τη δύναμη της εικόνας και των συναισθημάτων!
        
Κι ενώ στο πρώτο μέρος μας ξεδιπλώνεται μια πολυδαίδαλη και τραγική οικογενειακή ιστορία, στο δεύτερο μέρος κυριαρχεί η αδρεναλίνη κι ένας ερωτισμός παράφορος μαζί και παράλογος...
           Για άλλη μια φορά, η συγγραφέας διαχειρίζεται αριστοτεχνικά το προσφιλές μοντέλο ενός αντιφατικού ζευγαριού που το ταλανίζουν οι δαίμονες ενός πολυτάραχου χθες και ανεπούλωτα παιδικά τραύματα.
            Συναντάμε το ιδανικό πρότυπο του λιγομίλητου όσο και σκληροτράχηλου αρσενικού, που παρά τις πληγές του είναι έτοιμο να προστατεύσει το αδύναμους.Εδώ πρόκειται για τον γοητευτικό μυστηριώδη υπαστυνόμο Νίκολας Κάραλη.
         Στο πλάι του προβάλλει ξανά ένα κορίτσι που δεν του επέτρεψαν να ανθίσει- η Έμμα Μαράντη!
Είναι η ίδια η Σιλημμένη Αθωότητα σε όλη της την τραγικότητα, που η συγγραφέας ιχνηλατεί διεισδυτικά σε ένα πλήρες ψυχογράφημα που ξεδιπλώνεται καθ'όλη την πλοκή...
              
Το ξεχωριστό στο Γυάλινο Ρόδο όμως είναι ότι ο κεντρικός άξονας διακλαδίζεται σε καλοδουλεμένους δευτερεύοντες χαρακτήρες που κερδίζουν τις εντυπώσεις κ αποτελούν την κινητήριο δύναμη της ιστορίας μας.
            Τα δεύτερα πρόσωπα δε συνιστούν προσχηματικές παρουσίες όπως συμβαίνει συνήθως!

Αντιθέτως είναι όλα αυθύπαρκτα,αξιοπρόσεκτα και σμιλεμένα με περισσή μαεστρία, απογειώνοντας το τελικό αποτέλεσμα...
Είναι ο μελαγχολικός Ορέστης με το αέναο αίσθημα της μειονεξίας να ποτίζει πίκρα τις ζωές των γύρω του, άθελά του.
Είναι η ραδιούργα, αλλά πονεμένη Αλεξάνδρα με τα τρομακτικά μυστικά που πυροδότησαν μια τραγωδία ασύλληπτη στον κοινό νου.

Είναι η ονειροπόλα κι αέρινη Αναίς και ο πολύπλευρος, ασταθής Στάμος. 
Παραδίπλα η πληγωμένη αλλά ώριμη έφηβη Σιλβί, η βασανισμένη Άνια και η φαινομενικά ανέμελη,αλλά ουσιαστική Τζένη, που εκπλήσσει με την εξέλιξή της.
Πάνω από όλα όμως είναι ο μαρτυρικός "εκείνος" που κινεί τα νήματα του δράματος: 

 Συνήθως οι σκοτεινοί- άντρες- πρωταγωνιστές της Ευσταθίου φέρουν σημάδια και πληγές, που τους προσδίδουν, όμως, κοινώς αποδεκτή γοητεία. Είναι πανώριοι, σιβυλλικοί και θανάσιμα αρρενωπόι... Δυσπρόσιτοι και ιδιόρρυθμοι αλλά όχι διεστραμμένοι! Οι αρσενικοί πρωταγωνιστές της Ευσταθίου είναι περισσότερο "χηθκλιφικοί" θα μπορούσαμε να πούμε.
        O δε αντίθετος πόλος, του "Κακού", στα έργα της που εμπλέκουν "έγκλημα", είναι πολύ πιο επίπεδος, διακριτός ,ξεκάθαρα εμφορούμενος από απληστία , φθόνο κι αναγνωρίσιμα ελαττώματα.

Στο Γυάλινο Ρόδο όμως συναντάμε κάτι άλλοτριο προς όλα αυτά.
          Ο Φονιάς Με Τα Μαύρα Ρόδα ως ένα από τα πιο ευφυή συγγραφικά ευρήματα, είναι μια φιγούρα παρμένη από τα ερεβώδη βάθη της αυθεντικής λογοτεχνίας Τρόμου, μεταδίδοντας όλη την ιδιότυπη σαγήνη της σε ένα ασφυκτικό αγκάλιασμα έρωτα και θανάτου...

        Ο χαρακτήρας αυτός αποτελεί ένα φρανκεινσταινικό κράμα πολλών αντιφάσεων της ανθρώπινης φύσης, όπως ποτέ δεν υπήρξε άλλοτε ήρωας της Ευσταθίου ή ήρωας πρόσφατου ελληνικόυ μυθιστορήματος γενικότερα.

Πρόκειται για μια ύπαρξη βαθιά, νοσηρή, σκανδαλιστικά suis generis- "ζυμωμένη κυριολεκτικά με τον θάνατο".
Έναν αγγελιαφόρο από την Κόλαση.
Ένα θραύσμα δαντικό.
Έχουμε μια -σπάνια για την ελληνική μυθιστοριογραφία- σπουδή στο "Τέρας" και μια χαρτογράφηση της τρομακτικής του "μόνωσης", που κορυφώνεται σε ένα παράφορο αίτημα ένωσης κι αφομοίωσης. 

     Το πεπρωμένο αυτού του πλάσματος-χωρίς μιμητισμούς- βρίσκεται σε μια "γόνιμη" ομολογία προς τον αρχετυπικό πια Έρικ του Γκαστόν Λερού όπως τον απέδωσε μάλιστα και η τηλεοπτική διασκευή του Arthur Kompit(1990).

Η συγγραφέας με μοναδική δεξιοτεχνία αναπαριστά,λοιπόν, ένα σκηνικό γοτθικού ρομαντισμού, ένα σκηνικό οδύνης και θανάσιμου αισθησιασμού  που υποβάλλει στον αναγνώστη μια παράξενη, μια ιερή φρίκη.

          Χαρακτήρας αλησμόνητος,λοιπόν, και στιγμές που χαράσσονται ανεξίτηλες στην ψυχή με την περιγραφική δεινότητα και το σωστό timing των αποκαλύψεων.

Τα θραύσματα αυτού του ρόδου ίσως λίγο ματώσουν την ψυχή.
Ένας ήρωας που γεννά φόβο,αγανάκτηση και άμετρη συμπόνια ταυτόχρονα.Ματώνει και το αγκάθι από το δάχτυλο που λάβωσε η αιχμή του... 

Η εκτόνωση της θύελλας για την Έμμα ,τον Ορέστη και τους υπόλοιπους ταλανισμέμνους πρωταγωνιστές έρχεται με μια σειρά ανατροπών αλλα και με ένα συγκλονιστικό μάθημα αγάπης που αναδεικνύει τη δύναμή της να αγκαλιάζει αυτούσια κι απροσχημάτιστη κι αυτήν την ανθρώπινη αθλιότητα του αγαπημένου προσώπου, όχι μόνο την εξιδανικευμένη μορφή του.

Η πορεία αυτή κλείνει ακριβώς τη στιγμή που- με έναν έξυπνο τρόπο- στο προσκήνιο ξεπροβάλλει ένας νέος έρωτας, ισχυρός κι αιματηρός, που διαπερνά τους αιώνες, με κεντρικά του πρόσωπα τη Ρεγγίνα και τον Ραφαέλ...

         Είναι βέβαιο πως θα θελήσετε να τον ανακαλύψετε στο επόμενο βιβλίο της, Βαθύ Βελούδινο Σκοτάδι αφού το Γυάλινο Ρόδο θα σας εμπνεύσει τόσο δυνατά συναισθήματα που σίγουρα θα αποζητάτε να τα αναβιώσετε ξανά μέσα από την μαγική πένα της Ευαγγελίας Ευσταθίου.

Οπωσδήποτε αφεθείτε, λοιπόν, στα μύρα αυτού του Ρόδου που ευωδιάζει έρωτα και θάνατο μαζί...