Το Μάτι Του Βοριά, Χρυσηίδα Δημουλίδου
Είδος :"Eρωτική" 'Λογοτεχνία'
Βαθμολογία 6/10
Το 2016 ήρθε να ταράξει τα νερά ένα βιβλίο προκλητικό:Το Μάτι του Βοριά", δηλαδή η ιστορία ενός άντρα χαλαρών ηθών -μιας τροπον τινά αρσενικής πόρνης"- που μέσα από την πένα της Χρυσηίδας Δημουλίδου προσέλαβε διαστάσεις 'εντονου αφηγήματος
Ένα βιβλίο που με τις τολμηρές αναφορές του αμφισβητήθηκε, αγαπήθηκε και μισήθηκε- πάντως δεν πέρασε απαρατήρητο...
Ένα βιβλίο που με τις τολμηρές αναφορές του αμφισβητήθηκε, αγαπήθηκε και μισήθηκε- πάντως δεν πέρασε απαρατήρητο...
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ο Δάμος Χαρμίνης μεγαλώνει στη Θεσσαλονίκη με έναν σκληρό πατέρα και μια στοργική μητέρα.
Η απώλεια εκείνης κι ο νέος γάμος του πατέρα του θα ανατρέψουν τα δεδομένα του- εξορίζοντάς τον πρόωρα από την ξεγνοιασιά της παιδικότητας, με έναν τρόπο τραυματικό.
Ο Δάμος από την εφηβεία του θα παραδοθεί σε έναν ηδονισμό , ανακαλύπτοντας ότι το σωματικό του κάλλος του αποφέρει κέρδη κι έναν άκοπο τρόπο να απολαύσει τη ζωή.
Έτσι θα εξελιχθεί σε έναν ακόρεστο εραστή κι έναν ξενιστή γυναικείων υπάρξεων που έκαναν το λάθος να υποκύψουν στο μόνο που είχε να προσφέρει: Σωματική ηδονή έναντι αδράς αμοιβής.
Σύντομα οι διαδρομές του Δάμου θα τον οδηγήσουν στη Μύκονο κι αυτό το Βασίλειο των Ανέμων θα γίνει η πατρώα γη του.Στη Μύκονο ο Δάμος θα βιώσει τον παλμό μιας πολιτείας σε διαρκή μέθη και θα ανακαλύψει τη δημιουργικότητα του έξω από βρώμικες κρεβατοκάμαρες...
Η ζωή του θα αλλάξει, όχι όμως κι η εγωιστική καρδιά του που δεν έχει χώρο για την αγάπη και τα αληθινά συναισθήματα.
Η ζωή όμως δεν εχει πει την τελευταία της λέξη γι αυτόν τον αρνητή της αγάπης...
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Ενδιαφερουσα κι αμφιλεγομενη περιπτωση το συγκεκριμενο αναγνωσμα.
Ενα βιβλιο που ασφαλως διαβαζεται μονορουφι- οπως ολα της συγκεκριμενης συγγραφεως, αφήνοντας αντικρουόμενα συναισθήματα.
Δεν είναι για όλους τους αναγνώστες, καθώς η σκληρή του γλώσσα -στα όρια της πορνογραφίας- ο ερωτικός του πρωτογονισμός και οι ακραίες καταστάσεις που περιγράφει εύκολα μπορούν να γίνουν ενοχλητικές.
Επίσης ο ρεαλισμός του υπάρχει εις βάρος της λογοτεχνικής "αγωνίας" και το όποιο ηθικό δίδαγμά του δεν αναδεικνύεται με τρόπο που θα αντιστάθμιζε την αναγκαστική του ωμότητα.
Το "Ματι του Βορια" ειναι ενα συγχρονο και πολυ σκληρο βιβλιο με οξύτατο το στοιχειο του αισθησιασμου στις σελιδες του, που ειναι νοτισμενες απο την εξαψη του παθους και τα τρικυμιωδη κυματα που πλαισιωνουν το ανεμοδαρμενο νησι της Μυκόνου!
Στα συν του βιβλιου αυτου στεκεται , καταρχην, το γεγονος οτι η γραφη της Δημουλιδου διεισδυσε χωρις προσχηματα κι ωραιοποιησεις στις πιο σκοτεινες πλευρες του ανδρικου ψυχισμου, που μαλιστα φερει τραυματα παιδικα και την απορριψη του πατερα και την σεξουαλική κακοποίηση.
Για πετυχει ομως να δωσει φωνη σε αυτο το ηθικα κακοποιημενο αγορι, η συγγραφεας χρειαστηκε να απαρνηθεί κάθε συγγραφικό ενδοιασμό, κάθε αισθητική!Να γινει ωμη, ακραια, απαξιωτικη προς τη γυναικα και να εστιασει με τον πλεον αγριο τροπο στη σαρκικη ηδονη που επικαλυψε τον πονο της ψυχης με μια επιστρωση ενός απεχθούς ναρκισσισμου
και υποκατεστησε το συναισθημα με τη σεξουαλικη αποχαλινωση!
Εμφανίζοντας μαεστρική διεισδυτικότητα, λοιπον, η Δημουλιδου κατορθωνει να αναδειξει πειστικα το αποκρουστικο αποτοκο μιας παιδικης ηλικιας διχως στοργη, δίχως αποδοχη, δίχως ιδανικα- με εμφανή στοιχεια της ειδεχθέστερης κακοποιησης, που δικαίως εξοργίζει!"Κακοποίησης", που έφερε μια ακούσια αφύπνιση και με τα πλοκάμια της έπνιξε την άγουρη ψυχή- αποστραγγίζοντας την απο καθετι όμορφο.
Βλεπετε η Δημουλιδου, δια (ρυπαρου) στοματος Δαμου, δε δισταζει να φερει στην επιφανεια τις ηθικες στρεβλώσεις αλλα και ανομολογητες ανδρικες σκεψεις σιγουρα εξοργιστικες -αλλα περα για περα "υπαρκτες" σε μια μεριδα του ανδρικου πληθυσμου ,εστω κ σε επιπεδο φαντασιωσικο.
Μου αρεσε που τις απεδωσε με μια φυσικοτητα, απόλυτα ωμη και ασυνηθιστη για λογοτεχνικο βιβλιο, αλλα σιγουρα οικεια στην αρσενικη τραχυτητα και το αντρικο φαντασιακο.
Ένιωσα πως διδεται παραπανω εκταση στις σεξουαλικες συνευρεσεις του ηρωα, που -απογυμνωμενες απο συναισθημα- καταντουν μια χυδαια βιολογικη και οικονομικη συναλλαγη, αποκρουστικη οσο και η κυνικη περιγραφη τους:
Το αντιμετωπισα με αναγνωστικη συγκαταβαση- εστω και χωρις καμια ευαρεσκεια-στο κατω-κατω,θεωρώ ότι δεν ηταν στις προθεσεις της συγγραφεως να γινει αρεστος ο ηρωας της.
Σύντομα οι διαδρομές του Δάμου θα τον οδηγήσουν στη Μύκονο κι αυτό το Βασίλειο των Ανέμων θα γίνει η πατρώα γη του.Στη Μύκονο ο Δάμος θα βιώσει τον παλμό μιας πολιτείας σε διαρκή μέθη και θα ανακαλύψει τη δημιουργικότητα του έξω από βρώμικες κρεβατοκάμαρες...
Η ζωή του θα αλλάξει, όχι όμως κι η εγωιστική καρδιά του που δεν έχει χώρο για την αγάπη και τα αληθινά συναισθήματα.
Η ζωή όμως δεν εχει πει την τελευταία της λέξη γι αυτόν τον αρνητή της αγάπης...
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Ενδιαφερουσα κι αμφιλεγομενη περιπτωση το συγκεκριμενο αναγνωσμα.
Ενα βιβλιο που ασφαλως διαβαζεται μονορουφι- οπως ολα της συγκεκριμενης συγγραφεως, αφήνοντας αντικρουόμενα συναισθήματα.
Δεν είναι για όλους τους αναγνώστες, καθώς η σκληρή του γλώσσα -στα όρια της πορνογραφίας- ο ερωτικός του πρωτογονισμός και οι ακραίες καταστάσεις που περιγράφει εύκολα μπορούν να γίνουν ενοχλητικές.
Επίσης ο ρεαλισμός του υπάρχει εις βάρος της λογοτεχνικής "αγωνίας" και το όποιο ηθικό δίδαγμά του δεν αναδεικνύεται με τρόπο που θα αντιστάθμιζε την αναγκαστική του ωμότητα.
Το "Ματι του Βορια" ειναι ενα συγχρονο και πολυ σκληρο βιβλιο με οξύτατο το στοιχειο του αισθησιασμου στις σελιδες του, που ειναι νοτισμενες απο την εξαψη του παθους και τα τρικυμιωδη κυματα που πλαισιωνουν το ανεμοδαρμενο νησι της Μυκόνου!
Στα συν του βιβλιου αυτου στεκεται , καταρχην, το γεγονος οτι η γραφη της Δημουλιδου διεισδυσε χωρις προσχηματα κι ωραιοποιησεις στις πιο σκοτεινες πλευρες του ανδρικου ψυχισμου, που μαλιστα φερει τραυματα παιδικα και την απορριψη του πατερα και την σεξουαλική κακοποίηση.
Για πετυχει ομως να δωσει φωνη σε αυτο το ηθικα κακοποιημενο αγορι, η συγγραφεας χρειαστηκε να απαρνηθεί κάθε συγγραφικό ενδοιασμό, κάθε αισθητική!Να γινει ωμη, ακραια, απαξιωτικη προς τη γυναικα και να εστιασει με τον πλεον αγριο τροπο στη σαρκικη ηδονη που επικαλυψε τον πονο της ψυχης με μια επιστρωση ενός απεχθούς ναρκισσισμου
και υποκατεστησε το συναισθημα με τη σεξουαλικη αποχαλινωση!
Εμφανίζοντας μαεστρική διεισδυτικότητα, λοιπον, η Δημουλιδου κατορθωνει να αναδειξει πειστικα το αποκρουστικο αποτοκο μιας παιδικης ηλικιας διχως στοργη, δίχως αποδοχη, δίχως ιδανικα- με εμφανή στοιχεια της ειδεχθέστερης κακοποιησης, που δικαίως εξοργίζει!"Κακοποίησης", που έφερε μια ακούσια αφύπνιση και με τα πλοκάμια της έπνιξε την άγουρη ψυχή- αποστραγγίζοντας την απο καθετι όμορφο.
Βλεπετε η Δημουλιδου, δια (ρυπαρου) στοματος Δαμου, δε δισταζει να φερει στην επιφανεια τις ηθικες στρεβλώσεις αλλα και ανομολογητες ανδρικες σκεψεις σιγουρα εξοργιστικες -αλλα περα για περα "υπαρκτες" σε μια μεριδα του ανδρικου πληθυσμου ,εστω κ σε επιπεδο φαντασιωσικο.
Μου αρεσε που τις απεδωσε με μια φυσικοτητα, απόλυτα ωμη και ασυνηθιστη για λογοτεχνικο βιβλιο, αλλα σιγουρα οικεια στην αρσενικη τραχυτητα και το αντρικο φαντασιακο.
Ένιωσα πως διδεται παραπανω εκταση στις σεξουαλικες συνευρεσεις του ηρωα, που -απογυμνωμενες απο συναισθημα- καταντουν μια χυδαια βιολογικη και οικονομικη συναλλαγη, αποκρουστικη οσο και η κυνικη περιγραφη τους:
Το αντιμετωπισα με αναγνωστικη συγκαταβαση- εστω και χωρις καμια ευαρεσκεια-στο κατω-κατω,θεωρώ ότι δεν ηταν στις προθεσεις της συγγραφεως να γινει αρεστος ο ηρωας της.
Η ψυχογραφικη ματια της Δημουλιδου , αλλωστε, οσο κι αν ξενιζει λεξιλογικα κ λογοτεχνικα, δινει την αισθηση οτι το βιβλιο γραφτηκε απο ανδρα!
Η Χρυσηιδα Δημουλιδου με συγγραφικο "θρασος" συναισθανθηκε και υποδυθηκε ,σαν την καλυτερη ηθοποιο, εναν ηρωα δυσκολο, φαυλο, ρηχο κι απωθητικο!
Επιπλεον, στο βιβλιο εχουμε μια ιδανικη αναβιωση των ενδοξων ημερων της Μυκονου και της επιχειρηματικοτητας που αναπτυχθηκε σε αυτην μετατρεποντάς τη σε Μεκκα επικουρειων ηδονων.
Εικονοπλασια εντονη κι ενα σεργιανι στα σοκακια και τα μυστικα αυτου του οργιωδους νησιου με τα θυελλωδη παθη.Οι μυκονιατικες νυχτες καθιστανται εντονο νοσταλγικο βιωμα για τν αναγνωστη που γινεται κοινωνους πολλων καταστασεων, πισω απο τη "βιτρινα".
Μου αρεσε επισης ο τροπος που "Στο Ματι Του Βορια" θιχτηκαν αναδυομενα κοινωνικα ζητηματα των 90s οπως το AIDS, (αν και θα ειχε ενδιαφερον περισσοτερη αναλυση στο ζητημα αυτο κ μια επαρκεστερη προσεγγιση θα εδινε εμφαση στο κοινωνικο στοιχειο του μυθιστορηματος αυτου.)
Τελος, με συγκινησε ο τροπος που κλεινει ο κυκλος αυτου του παραξενου πρωταγωνιστη.Παρότι ίσως έχριζε μεγαλύτερης τεκμηρίωσης από ψυχογραφικής απόψεως για να έρθει πιο φυσικά κ πειστικότερα, νιωθω οτι η συγκεκριμένη έκβαση απαλυνει το τελικο αποτελεσμα- προσδιδοντας μια ανθρωπινη πινελια, που του ηταν απαραιτητη για να ισορροπησει.
Θα απορριψω, ομως, με τον πλεον κατηγορηματικο τροπο τον ενθουσιασμο οσων χαρακτηριζουν τον Δαμο ως "ιδανικο αρσενικο"!Καπου ελεος!
Η Χρυσηιδα Δημουλιδου με συγγραφικο "θρασος" συναισθανθηκε και υποδυθηκε ,σαν την καλυτερη ηθοποιο, εναν ηρωα δυσκολο, φαυλο, ρηχο κι απωθητικο!
Επιπλεον, στο βιβλιο εχουμε μια ιδανικη αναβιωση των ενδοξων ημερων της Μυκονου και της επιχειρηματικοτητας που αναπτυχθηκε σε αυτην μετατρεποντάς τη σε Μεκκα επικουρειων ηδονων.
Εικονοπλασια εντονη κι ενα σεργιανι στα σοκακια και τα μυστικα αυτου του οργιωδους νησιου με τα θυελλωδη παθη.Οι μυκονιατικες νυχτες καθιστανται εντονο νοσταλγικο βιωμα για τν αναγνωστη που γινεται κοινωνους πολλων καταστασεων, πισω απο τη "βιτρινα".
Μου αρεσε επισης ο τροπος που "Στο Ματι Του Βορια" θιχτηκαν αναδυομενα κοινωνικα ζητηματα των 90s οπως το AIDS, (αν και θα ειχε ενδιαφερον περισσοτερη αναλυση στο ζητημα αυτο κ μια επαρκεστερη προσεγγιση θα εδινε εμφαση στο κοινωνικο στοιχειο του μυθιστορηματος αυτου.)
Τελος, με συγκινησε ο τροπος που κλεινει ο κυκλος αυτου του παραξενου πρωταγωνιστη.Παρότι ίσως έχριζε μεγαλύτερης τεκμηρίωσης από ψυχογραφικής απόψεως για να έρθει πιο φυσικά κ πειστικότερα, νιωθω οτι η συγκεκριμένη έκβαση απαλυνει το τελικο αποτελεσμα- προσδιδοντας μια ανθρωπινη πινελια, που του ηταν απαραιτητη για να ισορροπησει.
Θα απορριψω, ομως, με τον πλεον κατηγορηματικο τροπο τον ενθουσιασμο οσων χαρακτηριζουν τον Δαμο ως "ιδανικο αρσενικο"!Καπου ελεος!
Αυτός ο τροπος προωθησης του βιβλιου απο ορισμενους, μοναχα αποπροσανατολιστικος ειναι και ίσως τού κάνει και κακό!
Ο Δαμος ειναι ενας αντιηρωας με ολα τα γνωρίσματα που συνθετουν μια συμπλεγματικη προσωπικοτητα, χωρις καλλιεργεια, χωρις αξιες, γεματη στοιχεια μισογυνισμου και παρασιτικη νοοτροπια χειριστου ειδους! Μονο ως τετοιος μπορει να προβαλλει σε μια σκεπτομενη γυναικα κι ως τετοιος εχει σκιαγραφηθει καλα απο τη συγγραφεα του...
Ο Δαμος ειναι ενας αντιηρωας με ολα τα γνωρίσματα που συνθετουν μια συμπλεγματικη προσωπικοτητα, χωρις καλλιεργεια, χωρις αξιες, γεματη στοιχεια μισογυνισμου και παρασιτικη νοοτροπια χειριστου ειδους! Μονο ως τετοιος μπορει να προβαλλει σε μια σκεπτομενη γυναικα κι ως τετοιος εχει σκιαγραφηθει καλα απο τη συγγραφεα του...
Απέχει όμως παρασάγγας από το επιθυμητό πρότυπο ενός αρσενικού που αξίζει την προσοχή μιας αξιόλογης γυναίκας.
Ο Δάμος εκφράζει μια φαλλοκρατικών αποχρώσεων στάση απέναντι στη γυναίκα που της αφαιρεί κάθε ηθική και κοινωνική υπόσταση,.Η γυναίκα στην οπτική του Δάμου παραμένει ένα ον ετεροκαθοριζόμενο κι ένα σκεύος ηδονής.
Προσωπικα, δε με ενοχλησε ο εντονος σεξουαλισμος του ήρωα, αλλα ο πληρης αμοραλισμος του προς τις γυναίκες και την ίδια του την οικογένειά.
Η ακορεστη διψα για σεξ δε δικαιολογει την ισοπεδωση καθε ηθικου φραγμου και καθε ηθικης!
Ακομη και μια πορνη -θηλυκη ή αρσενικη- μπορει να εχει κωδικα τιμης κ ο ηρωας αυτος δεν ειχε κανενα ηθικο ερμα.
Ο Δάμος εκφράζει μια φαλλοκρατικών αποχρώσεων στάση απέναντι στη γυναίκα που της αφαιρεί κάθε ηθική και κοινωνική υπόσταση,.Η γυναίκα στην οπτική του Δάμου παραμένει ένα ον ετεροκαθοριζόμενο κι ένα σκεύος ηδονής.
Προσωπικα, δε με ενοχλησε ο εντονος σεξουαλισμος του ήρωα, αλλα ο πληρης αμοραλισμος του προς τις γυναίκες και την ίδια του την οικογένειά.
Η ακορεστη διψα για σεξ δε δικαιολογει την ισοπεδωση καθε ηθικου φραγμου και καθε ηθικης!
Ακομη και μια πορνη -θηλυκη ή αρσενικη- μπορει να εχει κωδικα τιμης κ ο ηρωας αυτος δεν ειχε κανενα ηθικο ερμα.
Δεν μπορει λοιπον να τιθεται ως "ιδανικο αρσενικο", οπως με τρομο ακουσα να χαρακτηριζεται! Αρνούμαι να δω εναν τετοιον ανθρωπο σαν τον Δαμο ως "προτυπο αρρενωποτητας, σεξουαλικοτητας, γοητειας".
Προτυπο ..."ανανδριας , καιροσκοπισμου και κυνισμου" θα τον χαρακτηριζα εγω τον Δαμο-κι ως μια προειδοποιηση για τις γυναικες να μην παραμυθιαζονται απο οσους επιδιωκουν μοναχα να τις απομυζησουν εξευτελιστικα, με δολωμα μια επιπλαστη εξωτερικη γοητεια ή ένα απολαυστικό κρεβάτι.
Παραδειγμα προς αποφυγην για καθε γυναικα με στοιχειωδη αυτοσεβασμο ειναι ο συγκεκριμενος χαρακτηρας!
Παραμενω θετικα διακειμενη προς "Το Μάτι Του Βοριά" μονο απο την αποψη οτι πρόκειται για ένα σύγχρονο και ρεαλιστικό μυθιστόρημα που ρέει, αναβιώνοντας μοναδικά τις ένδοξες εποχές ακμής της κοσμικής Μυκόνου και αποτυπώνοντας μια ασχημη κ χυδαία πτυχη της πραγματικοτητας, η οποια σαφως και υφισταται -όσο κι αν αρνούμαστε να την κατονομάσουμε.
Το "ενοχλητικο" ειναι οτι υπαρχει , οχι οτι περιγραφεται χωρις αποσιωπήσεις! Αυτη η τολμη, λοιπον, τιμα τη συγγραφεα.
Προτυπο ..."ανανδριας , καιροσκοπισμου και κυνισμου" θα τον χαρακτηριζα εγω τον Δαμο-κι ως μια προειδοποιηση για τις γυναικες να μην παραμυθιαζονται απο οσους επιδιωκουν μοναχα να τις απομυζησουν εξευτελιστικα, με δολωμα μια επιπλαστη εξωτερικη γοητεια ή ένα απολαυστικό κρεβάτι.
Παραδειγμα προς αποφυγην για καθε γυναικα με στοιχειωδη αυτοσεβασμο ειναι ο συγκεκριμενος χαρακτηρας!
Παραμενω θετικα διακειμενη προς "Το Μάτι Του Βοριά" μονο απο την αποψη οτι πρόκειται για ένα σύγχρονο και ρεαλιστικό μυθιστόρημα που ρέει, αναβιώνοντας μοναδικά τις ένδοξες εποχές ακμής της κοσμικής Μυκόνου και αποτυπώνοντας μια ασχημη κ χυδαία πτυχη της πραγματικοτητας, η οποια σαφως και υφισταται -όσο κι αν αρνούμαστε να την κατονομάσουμε.
Το "ενοχλητικο" ειναι οτι υπαρχει , οχι οτι περιγραφεται χωρις αποσιωπήσεις! Αυτη η τολμη, λοιπον, τιμα τη συγγραφεα.
Αποδεχομαι το "Ματι Του Βορια" στο μετρο που μενει ως διδαγμα το εφημερο του σωματικού καλλους εναντι του ψυχικου και όσο ο πρωταγωνιστής του τιθεται ως παραδειγμα προς αποφυγη, για καθε γυναικα, τουλάχιστον στο μεγαλύτερο μέρος της πορείας του.
Ισχνα νομιζω η συγγραφεας επιχειρησε κι αυτη να αφησει εναν τετοιο αποηχο- χωρις να αποφευγει στερεοτυπικες παγιδουλες, οι οποιες δενουν ομως αρμονικα με το συνολο του συγκεκριμένου βιβλιου.
Προσωπικά θα ήθελα στο φινάλε να έχουν ιχνηλατηθεί πληρέστερα οι ψυχικές διαδρομές του ήρωα προς τη συγκεκριμένη κατάληξη που είχε, όπως αναλύτικός στάθηκε ο ηθικός του κατήφορος κι η επαγγελματική του πορεία.
Αν είχε συμβεί αυτό το βιβλίο θα ήταν ίσως και άρτιο μέσα στις αντιθέσεις του.
Φυσικά δεν έχει νόημα κανείς να αναζητήσει... "φιλοσοφικά μηνύματα" σε αυτό το έργο, όπως λχ στα Δαιμόνια όπου ένας παρόμοιου κυνισμού ηδονοθήρας ήρωας, που βγάζει λεφτά επίσης πουλώντας το κορμί του, για να βιώσει την πραγματική συντριβή ενόσω περιδινίζεται στη φωτιά της αληθινής αγάπης σε μια ονειροφαντασία άγριας και ασύλληπτης ομορφιάς.
Στο Μάτι του Βοριά έχουμε να κάνουμε με ένα προσγειωμένο κι απολύτως απτό ανάγνωσμα από χώμα, "ιδρώμένες" κλίνες, αρμύρα. ένα αναγνωσμα σκληρου ρεαλισμού.
Απλό και αρκετά πειστικό.Μέχρι εκεί, όμως.
Ας κλεισουμε λοιπον το μυθιστορημα αυτο κρατωντας οτι ...
"Οταν απουσιαζει η ωραιοτητα της ψυχης , η ηθικη και η αξιοπρεπεια , το οποιο εξωτερικο καλλος παραμορφωνεται φριχτα και μονο ασχημια σκορπα στη ζωη οποιου το πλησιαζει."
Το βιβλίο δεν κάνει για οποιον ζητά μια έντονη λογοτεχνική απόλαυση ή χαρακτήρες να τον εμπνεύσουν , να τον συγκινήσουν και να του μείνουν αξέχαστοι.
Προσωπικά θα ήθελα στο φινάλε να έχουν ιχνηλατηθεί πληρέστερα οι ψυχικές διαδρομές του ήρωα προς τη συγκεκριμένη κατάληξη που είχε, όπως αναλύτικός στάθηκε ο ηθικός του κατήφορος κι η επαγγελματική του πορεία.
Αν είχε συμβεί αυτό το βιβλίο θα ήταν ίσως και άρτιο μέσα στις αντιθέσεις του.
Φυσικά δεν έχει νόημα κανείς να αναζητήσει... "φιλοσοφικά μηνύματα" σε αυτό το έργο, όπως λχ στα Δαιμόνια όπου ένας παρόμοιου κυνισμού ηδονοθήρας ήρωας, που βγάζει λεφτά επίσης πουλώντας το κορμί του, για να βιώσει την πραγματική συντριβή ενόσω περιδινίζεται στη φωτιά της αληθινής αγάπης σε μια ονειροφαντασία άγριας και ασύλληπτης ομορφιάς.
Στο Μάτι του Βοριά έχουμε να κάνουμε με ένα προσγειωμένο κι απολύτως απτό ανάγνωσμα από χώμα, "ιδρώμένες" κλίνες, αρμύρα. ένα αναγνωσμα σκληρου ρεαλισμού.
Απλό και αρκετά πειστικό.Μέχρι εκεί, όμως.
Ας κλεισουμε λοιπον το μυθιστορημα αυτο κρατωντας οτι ...
"Οταν απουσιαζει η ωραιοτητα της ψυχης , η ηθικη και η αξιοπρεπεια , το οποιο εξωτερικο καλλος παραμορφωνεται φριχτα και μονο ασχημια σκορπα στη ζωη οποιου το πλησιαζει."
Το βιβλίο δεν κάνει για οποιον ζητά μια έντονη λογοτεχνική απόλαυση ή χαρακτήρες να τον εμπνεύσουν , να τον συγκινήσουν και να του μείνουν αξέχαστοι.
Είναι καταλληλο για όποιον αναζητά ένα εύληπτο τολμηρό αναγνωσμα να περάσει την ώρα του.
Υ.Γ. Θεωρώ αυτονόητο ότι το "Μάτι του Βοριά" απευθύνεται αποκλειστικά και ξεκάθαρα σε ενήλικους αναγνώστες, καθώς εμπεριέχει μια σκληρότητα για την οποία ένας εφηβικός ψυχισμός είναι ανέτοιμος!
Υ.Γ. Θεωρώ αυτονόητο ότι το "Μάτι του Βοριά" απευθύνεται αποκλειστικά και ξεκάθαρα σε ενήλικους αναγνώστες, καθώς εμπεριέχει μια σκληρότητα για την οποία ένας εφηβικός ψυχισμός είναι ανέτοιμος!
Η ιδανικη κατα τη συγγραφεα ενσαρκωση του "Δαμου"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου