Άγγελος Προβελέγγιος, ΧΕΡΟΥΒΙΜ

                            Χερουβίμ, Άγγελος Προβελέγγιος (Υ.Γ.1)
                                       Είδος :Koινωνικό Θρίλερ
                                                                                                Βαθμολογία 10/10

                                                   
Σελίδες :590
Έτος Έκδοσης 2013

ISBN


Είναι μερικά βιβλία που αν τα διαβάσεις "δεν υπάρχει επιστροφή".
Σου προσφέρουν τον Καρπό Μιας Γνώσης, η οποία σε εξορίζει δια παντός από την "ανυποψίαστη Εδέμ" σου
και σε σέρνει βίαια στους ανοίκειους τόπους της Επίγνωσης.
          Ενώπιον τους είναι αδύνατον να κρύψεις άλλο τη γύμνια της συνείδησής σου με
"προσχήματα συκής"-πρέπει να πάρεις θέση... 
Ένα τέτοιο βιβλίο Ευθύνης και οδυνηρής Γνώσης, που σε αλλάζει "θες δε θες", είναι το ανατρεπτικό κοινωνικό μυθιστόρημα του πολυσχιδούς καλλιτέχνη Άγγελου Προβελέγγιου "Χερουβίμ", που δικαίως έκανε αίσθηση.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η χρυσομαλλούσα Μυρτώ κι ο νεαρός-βαπτισμένος- Τούρκος, Πέτρος Αρσλάν, μεγαλώνουν σε ένα χωριό της Ξάνθης τα δύσκολα χρόνια της Δικτατορίας.
Συντροφιά τους και φύλακας άγγελός τους ο ατίθασος Νίκος Μετόχης, που παλεύει με τους "λύκους των άλλων", σπαρασσόμενος -μόνος- από τους δικούς του.
             Μέσα σε χρόνια αθωότητας και προκατάληψης θα ανδρωθεί μια φιλία παιδική που θα τη δέσει όρκος ιερός...
                Μια τρομερή νύχτα, θα τραυματίσει για πάντα τις παιδικές ψυχές των τριών φίλων, όταν θα γίνουν αυτόπτεις μάρτυρες μιας ειδεχθούς δολοφονίας για την οποία θα θανατωθεί ο πιο αθώος των αθώων, επειδή εκείνα σιώπησαν.
Με "μια φτερούγα στην καρδιά" θα κινήσουν για την πρωτεύουσα.
Θα χαθούν στη χοάνη μιας πόλης, που σαν το ακόρεστο τέρας του μινωικού λαβυρίνθου ζητά
τη θυσία των πιο αθώων- τίμημα αίματος στη δίψα του...
                Ο όρκος που δεν κράτησαν όμως θα ζητήσει εκδίκηση όταν -25 χρόνια μετά- τα βήματά τους θα τους ξαναενώσουν για να αντιμετωπίσουν έναν αδυσώπητο εχθρό, οχυρωμένο πίσω από τα σκέλη μιας Δικαιοσύνης που όπως λέει ο συγγραφέας
"Σαν πουτάνα ξαπλώνει με όποιον πληρώνει περισσότερα..."
Γύρω τους ένας χορός προσώπων- ένας συμβιβασμένος που διδάσκεται από τον μαθητευόμενό του, μια αγάπη που κουράστηκε, μια αλήθεια ηττημένη, μια μικρούλα πόρνη με ψυχή παρθένα.
Κι όλα αυτά στη χειμαζόμενη Ελλάδα του σήμερα, με τα σύννεφα όλο να πυκνώνουν-όλο να πυκνώνουν-
και μοναδική παρηγοριά στις αστραπές 
το παλιό παιδικό νανούρισμα...


ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ 
Βιβλίο εφιαλτικό κι ονειρικό, ωμό και τρυφερό.
Βιβλίο ανήμερο- από αυτά που...
"πρώτα" θα τα έκαιγε κάθε ολοκληρωτικό καθεστώς!
Ένα κράμα σπαρακτικού λυρισμού, ερωτισμού, μα- πάνω από όλα-
ένα Μανιφέστο Κοινωνικής Οργής κι Αφύπνισης!
Επίκαιρο και συνάμα διαχρονικό!
             Ένα ιμπρεσιονιστικό πορτρέτο της παράλογης εποχής μας και μια αναμέτρηση
με την προσωπική μας συνείδηση...
Παράλληλα μια "εξώρυξη" των πιο πολύτιμων θησαυρών της ανθρώπινης ψυχής.
               Γραμμένο σε μια γλώσσα στρωτή που αξιοποιεί την ιδιοσυστασία κ τη δυναμική κάθε λέξης, το πρωτόλειο του Άγγελου Προβελέγγιου παρουσιάζει μια συγγραφική ωριμότητα αξιοσημείωτη.
Σκηνοθετημένο υποβλητικά, με εικόνες κινηματογραφικές, παρασύρει τον αναγνώστη από τον πυρετό μιας διεφθαρμένης πόλης, στην αχλύ μιας ονειροφαντασίας γοτθικής ,χτισμένης από Νοσταλγία και Πύρινη Αγανάκτηση.
        Η πενα του γίνεται άλλοτε ρομφαία κι αλλοτε φτερούγα στοργική- αντιστάθμισμα στην παγωνιά... 
      Το μυθιστόρημα "Χερουβίμ ανήκει στα έργα που δεν μένουν στα ρήχά ενός κοινωνικά προβληματισμού, αλλά αντιμετωπίζουν κατάματα το Κακό και καταβυθίζονται στα απώτατα βάθη της εκούσιας Κόλασης, όπου ενέδωσε ο άνθρωπος από τον τρόμο του Παραδείσου...

            Στο Χερουβίμ ο Ανθρωπος εξετάζεται και σε επίπεδο ατόμου αλλά κ σε συνάρτηση με το κοινωνικό γίγνεσθαι ως Ον Πολιτικόν!
Κανένα άλλο πρόσφατο μυθιστόρημα δεν ιχνηλάτησε τόσο γλαφυρά το ανάγλυφο της τραχιάς εποχής  μας όσο το Χερουβίμ.
Κάνει πράξη τον στίχο του Καρυωτάκη 
"Πολλές οι αμαρτίες που θα διαβάσουν  οι γενεές όταν σε παρομοιάσουν με το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι".
             Όσα λαμπρές φωνές, σαν τον Τσόμσκι και την Ναόμι Κλάιν, επισημαναν με όχημα την επιστημονική τεκμηρίωση, την κοσμοπολιτική σκέψη και την ανθρωπιά τους ο Άγγελος Προβελέγγιος τα θίγει μέσα από ένα κοινωνικό δράμα ζυμωμένο με τα υλικά της απροσχημάτιστης αλήθειας:Θυμό αγωνία και νοσταλγία.
Η εκπόρνευση των θεσμών, το Σύστημα, η Παγκοσμιοποίηση και όσα σπρώχνουν την ανθρωπότητα στο Χάος...

Χωρίς φτηνές συνωμοσιολογίες, οι προβληματισμοί του συγγραφέα προσλαμβάνουν και μια εσχατολογική χροιά- απολύτως τεκμηριωμένη.

              Εντοπίζω στο "Χερουβίμ" μια ιδεολογική και ηθική συνάφεια με δυό σκληρά κοινωνικά έργα που επίσης προκάλεσαν στον καιρό τους και σημαδεύουν τον αναγνώστη:

Πρόκειται για την"Επώνυμη" του Παναγιώτη Χατζηστεφάνου 
και τους "Έσχατους Καιρούς" της Αναστασίας Καλλιοντζή, 
που τέμνονται μαζί με το "Χερουβίμ" στο Σημείο Μηδέν μιας κοινωνίας που ψυχορραγεί!

Ενυπάρχει η ίδια αυθάδεια μιας αλήθειας που χρόνια ασφυκτυούσε και τώρα συμπαρασύρει ψευδαισθήσεις και άλλοθι.

Η πλοκή στο "Χερουβίμ" ωστόσο, προβάλλει πιο συμπαγής, κι οι χαρακτήρες του σαφώς πειστικότεροι, με λιγότερη εκζήτηση από τα άλλα δύο.
Αυτό καθιστά το βιβλίο πολύ πιο καίριο στη στόχευσή του!!
               Δομικό στοιχείο στο Χερουβίμ εκτός από την πολιτική καταγγελία είναι το αίτημα ανθρωπιάς, με τον "Μάγο έρωτα" να αναβαπτίζει.Με το μητρικό χάδι μοναδικό εξαγνισμό στη σήψη.Πάνω από όλα όμως μια Φιλία ολοκληρωτική.
            Ο Αγγελος Προβελέγγιος, μέσα από την ιδιότυπη τριπλή Φιλία, διαχειρίζεται συγκινητικά την ιδέα του Roland Barthes πως η 'πραγματική μας πατρίδα είναι η παιδική μας ηλικία", χαρτογραφώντας οδυνηρά την "Εξορία" της -Ενηλικίωσης- "που -συνθηκολόγησε"!
Μυρτώ - Νικόλας- Πέτρος: Mια φιλία υπόμνηση του μοναδικού μας ανεξόφλητου Χρέους: Aυτού στην  πρώτερη αθωότητα και στο παιδικό μας όραμα.

Μια από τις πιο αμφιλεγόμες πλευρές του "Χερουβίμ" και πυρήνας των υπαρξιακών προβληματισμών που θέτει ευθαρσώς, είναι η στάση απέναντι στον θεό".
Θα σταθώ σε αυτήν.

Στα αλώνια των σελίδων του μένεται, λοιπόν, μια καζαντζακική πάλη με τον "Θεό", από εκείνες που σίγουρα θα σκανδάλιζαν τα ανυποψίαστα πλήθη- τα τόσο εθισμένα στη δυναστεία του "Ιεροεξεταστή': Τα τόσο "φοβισμένα απέναντι στην ευθύνη της Ελευθερίας", όπως την επισημαίνει στον μονόλογο του ο Ντιμίτρι Καραμαζώφ...
Τούτη η αποκοτιά στο "Χερουβίμ" ποτέ δεν εκπίπτει σε Yβρι:
             Είναι μια πιο βαθιά, εναγώνια θρησκευτικότητα -μια "ευσέβεια αντάρτισσα", που διεκδικεί πίσω τον Αληθινό Θεό από κείνους που Τον πλαστογράφησαν βάναυσα, αντικαθιστώντας τη ζωοδότρα ανθρωπιά Του με μια ευνουχιστική Ενοχή για να διαπλάθουν κάτω από την τιμωρητική σκιά "Του" τους "Ιδεώδεις Υποτακτικούς" που αναφέρει κι ο Βολφ Μπίρμαν...
            Αυτό αποτυπώνεται ανάγλυφα στη σκηνή της Εκτέλεσης- την πιο συμβολική ίσως όλου του έργου και παραπέμπει στο γνωστό έργο "Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται", δεδομένου του ηθικού της βάρους και της παρουσίας του ιερατείου σε αυτήν.
Ένα αριστούργημα εικονοπλασίας,στοχασμού και Ιστορίας.
             Η Εσταυρωμένη Αθωότητα στο "Χερουβίμ" θυμίζει το τέλος του Πρωτόκλητου Ανδρέα η τον πίνακα "Η Σταύρωση του Απόστολου Πέτρου" από τον Caravaggio .
Έχουμε λοιπόν, μια αμφίσημη εικαστική ανατροπή του σταυρικού σχήματος: 'Ανατροπή' του "σταυρού" όμως εκείνου, που τον φόρτωσαν με τόσα βλάσφημα μαλάματα και φιλαργυρία ,ώσπου Τον παραμόρφωσαν σε ένα προκλητικό είδωλο - το ίδιο ξεδιάντροπο με τον "χρυσούν βουν" που ο Μωυσής συνέτριψε, έξαλλος με την προδοσία του πλήθους.
Ο συγγραφέας καταφάσκει και υψώνει ξανά τον "Τίμιο Σταυρό της Αθωότητας και της Συμπόνιας".
Ο "Αμνός" του, άλλωστε, είναι ένας "Ξένος"...Ένας "Πτωχός Τω Πνεύματι και Αγαθός τη Καρδία" από εκείνους που μακαρίζει ο γλυκύς Ιησούς στην Επί του Όρους Ομιλία ως τους μόνους Άξιους να ατενίζουν θέωση!
              Η κατανυκτική του εικόνα που φιλοτεχνεί ο Άγγελος Προβελέγγιος εδώ, καταξιώνει με τρόπο μυστηριακό τους αδύναμους του κόσμου τούτου, που υποφέρουν:
Τους Άφταιγους (Aθώος Κατάδικος),
τα Παιδιά( 2 Φίλοι)
και τη Γυναίκα- με τη Μυρτώ στον θρήνο της κάτω από τον χιαστί σταυρό, να εκπέμπει το ίδιο μεγαλείο της αγαθής πόρνης που επλυνε τα πόδια του Ιησού, και τη συμπόνια των αγνών Ωκεανίδων που παρέστεκαν κόντρα στον Δία, στον άλλον "μεγάλο εσταυρωμένο" -της Ελληνικής Μυθολογίας- ,τον Προμηθέα...

              Μια επί της ουσίας αναζήτηση του "Θεού μέσα στον άνθρωπο", λοιπόν! Τολμηρή ίσως, και με ένα δριμύτατο κατηρορώ στους παραχαράκτες Του, όπως μόνον οι αιρετικοί (Καζαντζάκης, Ουάιλντ- ίσως και Νίτσε ακόμη) τόλμησαν να το εκφράσουν...
            Και στο τέλος, τι μένει; Ο απόηχος του παιδικού τραγουδιού και τα λόγια του Παππού:
". Μην ντραπείς αν έπαιξες καλά και έχασες. 
Να ντραπείς αν έπαιξες κακά και κέρδισες."
Κι "αν το παιχνίδι είναι σικέ" η μάχη μένεται ακόμη.Ας ακολουθήσουμε το Σάλπισμα του συγγραφέα, γιατί αυτή η πένα θα παραμείνει πάντα μια πληγή στην Καρδιά του "Θηρίου"...

Ένα βιβλίο αει μάχιμο το Χερουβίμ, που υπακούει στην προτοπή του Καζαντζάκη:
"Να 'σαι Ανήσυχος, Αφχαρίστητος, Απροσάρμοστος ..."
Ένα βιβλίο "επικίνδυνο" για τους βολεμένους!
Μια πράξη επαναστατική!
Αναζητήστε το ,διαβάστε το κι ακολοθήστε το στην απέναντι όχθη της Σκέψης που- επιτέλους ζητά να γίνει Πράξη και Δίκαιος Αγώνας!
                                                               Ελλη Δέδε


ΥΓ1  Ίσως ξενίσει η ορθογραφία του τίτλου,
 όμως ο συγγραφέας επεξηγεί επαρκώς 
με γλωσσολογική εγκυρότητα την εσκεμμένη επιλογή του.



                                                                           BΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ 

Ο Άγγελος Προβελέγγιος γεννήθηκε 25 Οκτωβριου 1962 στην Αθήνα και είναι γόνος μεγάλης καλλιτεχνικής οικογένειας.

 Από τα πρώτα παιδικά του χρόνια εγκαταστάθηκε με την οικογένεια του στην Κύπρο.

Στα έξι του χρόνια ξεκινάει τις σπουδές του στη μουσική και μόλις ενηλικιώνεται επιστρέφει στην Ελλάδα συνεχίζοντας με σπουδές θεάτρου και σκηνοθεσίας.

Ταξιδεύει για δύο χρόνια στην Αμερική και τον Καναδά όπου και παρακολουθεί σεμινάρια σεναρίου.

Άλλοτε σαν σκηνοθέτης, άλλοτε σαν ηθοποιός, σεναριογράφος και μουσικός, έχει ανεβάσει ή παίξει ο ίδιος σε αρκετές θεατρικές παραστάσεις, ταινίες και τηλεοπτικά σήριαλ έχοντας συνεργαστεί με κορυφαίους ηθοποιούς και σκηνοθέτες του θεάτρου και του κινηματογράφου.

Σημαντικό είναι και το έργο του σαν συνθέτης στη δισκογραφία τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.

Η τελευταία του δουλειά στο θέατρο ήτανε η διασκευή σε Rock Opera που έκανε στο "Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας", το γνωστό έργο του Σαίξπηρ όπου σκηνοθέτησε και έγραψε τη μουσική. 

Το 2013 με το "Χερουβίμ" κάνει την πρώτη του απόπειρα στο χώρο του μυθιστορήματος. 

Η ποιητική τριλογία "ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ" είναι το πρώτο δείγμα γραφής στο χώρο της ποίησης.
Η νέα του σύνθεση PRORHECIES κυκλοφόρησε το 2018 και διατίθεται στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ κ σε άλλα ενημερωμένα βιβλιοπωλεία