ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΤΙΤΛΩΝ

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2018

ΝΤΟΡΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ, Έρως Μετ Εμποδίων

                                                                  Έρως Μετ' Εμποδίων , Ντόρα Γιαννακοπούλου
                                 Είδος : Αισθηματική Περιπέτεια
                                 Βαθμολογία :7/10
Εκδόσεις: Καστανιώτη
Έτος Έκδοσης: Οκτώβριος 2004
Αρ. σελίδων: 256
ISBN: 960-03-3894-9



Ήταν 2004 όταν εκεί στα 20 μου, με νεανικό ενθουσιασμό
πληροφορήθηκα οτι κυκλοφόρησε νέο μυθιστόρημα από τη λατρεμένη μου Ντόρα Γιαννακοπούλου,

το "Έρως Μετ ' Εμποδίων".
Αν και διαφορετικής λογικής από το αριστούργημα εποχής "Πρόβα Νυφικού",
ο"...Έρως Μετ Εμποδίων" με ιντριγκαρε με το κινηματογραφικό του θέμα
και με έναν έρωτα βγαλμένο από τα υπόγεια του Υποκόσμου, όπως προσπάθησε να τον προεικονίσει το μάλλον απωθητικό του εξώφυλλο με μια ερμαφρόδιτη φιγούρα να κυριαρχεί σε διαβαθμίσεις του γκρίζου και μπορντούρα ροζ. "Ροζ" όσο κι η λογική του μυθιστορήματος αυτού, που το αγάπησα ένοχα σαν εκείνες νεανικές σου ατασθαλίες που απολαμβάνεις να τις αναθυμάσαι με συνομωτικό χαμόγελο :

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ο 46χρονος δικηγόρος Περικλής Γιαρλός δοκιμάζει μια απογοήτευση,
που οδηγεί στη διάλυση του γάμου του.
Ισορροπώντας ανάμεσα στη ματαίωση του διαζυγίου του και στις διαθέσεις της αγαπημένης του έφηβης μοναχοκόρης του, της Κάτιας, ο Περικλής συναντά την Εύα.
    Ένα φλογερό πάθος γεννιέται ανάμεσά τους- μόνο που η Έύα σέρνει ένα βαρύ παρελθόν, το οποίο σύντομα χτυπά συντριπτικά:Ενώ, λοιπόν, απολαμβάνει τον έρωτά της με τον Περικλή, η Εύα πέφτει θύμα απαγωγής από τον αλλοτινό της προαγωγό ,τον Μάρκο Λαχανιά.
Ο Λαχανιάς, άρχων του υποκόσμου, είναι παράφορα ερωτευμένος μαζί της και τη φυλακίζει στο πολυτελές σπίτι του, μακρυά από όλους, εκβιάζοντάς την να τον παντρευτεί!
       Κι όσο ο "μαφιόζος" Λαχανιάς πολιορκεί την αιχμαλωτισμένη Εύα, ο Περικλής την αναζητά με την αρωγή του κεφάτου ντέτεκτιβ φίλου του, του Στρατή, που μαζί του βίωσε ένα έντονο παρελθόν (θα τον νωρίσαμε στο επόμενο βιβλίο της, "Το Μενταγιόν".)
               Οι εξελίξεις θα είναι καταιγιστικές κι οι αποκαλύψεις για το παρελθόν την Εύας θα πάρουν μορφή χιονοστιβάδας.
               Αυτό ο έρωτας θα φέρει τον φιλήσυχο δικηγόρο σε θανάσιμη αναμέτρηση με τον επικίνδυνο μαφιόζο που 
ο έρωτάς του για την Εύα τον οδηγεί στα άκρα...

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Η κ. Ντόρα Γιαννακοπούλου είναι, όπως έχουμε ξαναπεί, η τόσο ιδιότυπη ερμηνεύτρια του Μίκη Θεοδωράκη που είδε τη δημοσιότητά της να εκτοξεύεται τη δεκαετία του 90, με το θρυλικό της μυθιστόρημα "Πρόβα Νυφικού", βιβλίο που αναδείχθηκε σε αριστούργημα από τον σκηνοθέτη του ομώνυμου σίριαλ εποχής, Κώστα Κουτσομύτη (αφιέρωμα στο λινκ)!
           Ακολούθησε το άκρως ενδιαφέρον κοινωνικό δράμα "Μεγάλος Θυμός", που επίσης έτυχε μιας υποδειγματικής τηλεοπτικής μεταφοράς, από τον ίδιο σκηνοθέτη.
         Όλα αυτά προδιέγραφαν μια πολλά υποσχόμενη πένα για τα σύγχρονα γράμματα, που όμως- φευ!- μετά τον "Μεγάλο Θυμό"...ακολούθησε αντίστροφη πορεία, χωρίς να πραγματώνει τις προσδοκίες που δημιούργησε τη δεκαετία του 90.
Ένα σημείο αυτής της ποιοτικής της "οπισθοδρόμησης" είναι ο "Έρως Μετ ' Εμποδίων", ένα μυθιστόρημα ανάλαφρο, ανέμελο, με στοιχεία έρωτα και περιπέτειας εύπεπτης από αυτές που  οι -αυτόκλητοι;- "διανοούμενοι" αρέσκονται να "σνομπάρουν" ως άρλεκιν".
Αυτό για έναν απενοχοποιημένο εραστή των βιβλίων δε θα ήταν απαραίτητα αρνητικό, καθώς αντάμα με την ποιότητα και τους βαθυστόχαστους προβληματισμούς μπορεί κάπου- κάπου να χωρέσουν στιγμές χαλάρωσης κι ίσως ξέγνοιαστης ονειροπόλησης- ιδίως για το νεανικότερο κοινό.
Το δε βιβλίο είναι πραγματικό  page turner, πιυ μάλιστα κυλά άνετα.
            Το πρόβλημα στο "Έρως Μετ 'Εμποδίων" είναι ότι κι ως ανάλαφρη αισθηματική ιστορία, στερείται γοητείας στη γραφή, που θα αναδείκνυε το δράμα των προσώπων κ θα συμπαρέσερνε τον αναγνώστη στις αγωνιώδεις καταστάσεις που περιγράφει:
Υπάρχει μια συμπυκνωση που συμπιέζει καταστάσεις και δεν επιτρέπει να ξετυλιχθούν συναισθήματα & συγκρούσεις : 
Όλα περνούν μπροστά μας σαν βιαστικά καρέ κ πριν συνειδητοποιήσεις μια εξέλιξη έρχεται η άλλη, δίχως τον απαραίτητο χρόνο εκτόνωσης.
Η πλοκή απλή, βρίθει αμερικανόφερτων κλισέ, αλλά παραμένει ενδιαφέρουσα κι όμορφη:
Ένας φιλήσυχος αστός, ο Περικλής Γιαρλός με επαναστατικό χθες, στο κατώφλι των 45,
 κάνει την ανατροπή κι ερωτεύεται, την Εύα, μια κοπέλα 30-35 χρονών με σκοτεινό παρελθόν.
Μια ηρωίδα παρορμητική καλοσυνάτη, με χειροπιαστή ομορφιά, που επιτέλους ξεφεύγει από το μοτίβο της " "καλλονής πρωταγωνίστριας"- και μπράβο στην κ. Γιαννακοπούλου γι αυτό.
Τη σκιά του πάνω από την αγάπη τους απλώνει ένα επικίνδυνο πρόσωπο, που αιχμαλωτίζει την Εύα.
        Αρωγός στην ηρωική προσπάθεια του Περικλή να απελευθερώσει τη...δεσποσύνη του, είναι ο φίλος ο οξυδερκής Στρατής, που κουβαλά το δικό του οικογενειακό δράμα υποσχόμενος ένα ...νέο μυθιστόρημα αντίστοιχου ύφους. 
Το στοιχείο της αντρικής φιλίας που η Γιαννακοπουλου ανέδειξε στην Πρόβα ανάμεσα στον Μανιά και τον Δημητρακέλλη λειτουργεί αρμονικά κ εδώ ανάμεσα στον Περικλή και στον Στρατή προσφέροντας συγκίνηση, καθώς είναι με διαφορά το πιο δραματικό στοιχείο.
              Στο γα'ι'τανάκι μπλέκονται η πρώην σύζυγος, Μαριάννα,(που μας εκπλήσσει ευχάριστα) 
ο έξυπνος βοηθός του Στρατή ο Βλάσσης, η ατίθαση Κάτια, μια Φιλιππινέζα υπηρέτρια, και δυο γονείς που είχαν χρόνια να δουν το παιδί τους.
           Ο πιο ενδιαφέρων χαρακτήρας είναι προφανώς ο προαγωγός Μάρκος Λαχανιάς με τη γοητεία του κακού, που αλώνεται από τον έρωτα. Έναν έρωτα βασανιστικό και χωρίς φραγμούς.
(Μέχρι κι αντιδράσεις Μπόμπαν Γιάνκοβιτς απέδωσε στον....Λαχανιά η συγγραφέας μπροστά στην άρνηση της Εύας του- πάλι καλά που δεν τον...άφησε ανάπηρο τον άνθρωπο!)
Ο σαγηνευτικός προαγωγός θα ήταν ένα πεδίο πρόσφορο για αναλύση κι ανάπτυξη μιας πιο βαθυστόχαστης πλευράς καθώς μέσα του ενυπήρχε ο σπόρος του "καλού" και εμπνέει μιαν ιδιότυπη συμπάθεια. Ατύχησε, όμως: Παραμέρνει χάρτινη καρικατούρα.
"Μαφιόζο" τον ανεβάζει η συγγραφέας "μαφιόζο" τον κατεβάζει σε κάθε αναφορά, λες κι ήταν στην Cosa Nostra, και σε αυτό περιορίζεται η... "άδοξη καριέρα του" ως λογοτεχνικού ήρωα!
Εμ, με επίθετο "Λαχανιάς" κι "εξοχικό στο Πόρτο Ράφτη" -χωρίς έναν Βεζούβιο να αγναντεύεις - "Μπράντο" ή "Pacino" δε γίνεσαι!
Ούτε φτανεις τον Χίτσκοκ επειδή τυγχάνεις σινεφίλ...και όσοι διαβάσουν το βιβλίο θα καταλάβουν τι εννοώ).
       Πέρα από την εύθυμη διάθεσή μας,
είναι κρίμα μια ιστορία με αποχωρισμούς, πορνεία, απαγωγές κι απαγορευμένα πάθη να παραμένει 
"χάρτινη παρωδία αισθηματικής περιπέτειας"- και την αποκαλώ έτσι,  διότι "ως τέτοια" την αντιμετώπισε η δημιουργός της, με εξίσου κεφάτη διάθεση:
       Από την Πρόβα Νυφικού ήταν εμφανής η έμφαση της Ντόρας Γιαννακοπούλου στην πλοκή και μια σχετική "αδιαφορία" για τη γλωσσική καλλιέπεια, σηματοδοτώντας ένα προσωπικό στιλ γρήγορης και παραστατικής γραφής, διαποτισμένο με έξυπνους αστεισμούς, που δεν κουράζει.
Αυτή η τάση της κ. Ντόρας Γιαννακοπουλου όμως σε κάποια επόμενα έργα της διολίσθησε σε προχειρότητα αταίριαστη για συγγραφέα αξιώσεων.
        Ο λόγος είναι πια υπερβολικά αιχμηρός, με αγοραίες εκφράσεις και διάσπαρτες πινελιές χιούμορ, διχως εμβάθυνση ή καλολογικά στοιχεία •  παραπέμπει, δηλαδή,  σε προφορικές αφηγήσεις μεταξύ φίλων, και προσδίδει μια αρνητική χροιά στην ελευθεριότητα και τον μινιμαλισμό της σύγχρονης γραφής.
Η ίδια η συγγραφέας εδώ δείχνει να μην παίρνει στα σοβαρά το μυθιστόρημά της, αποδομώντας τ,ο με έναν σαρκασμό που αποτρέπει την ανάπτυξη κάθε δραματικού στοιχείου κι εμποδίζει τον αναγνώστη να μοιραστεί τις απαιτούμενες συναισθηματικές διακυμάνσεις των εναλλασσόμενων καταστάσεων.
Ακόμη κι η πομπώδης καθαρεύουσα στον τίτλο κομίζει διάθεση ξεκάθαρα σατίρικη.
            "Ο Έρως Μετ' Εμποδίων" με όλα αυτά παραπέμπει περισσότερο σε σκριπτ δηλαδή σχεδιασμα τηλεοπτικού σεναρίου χωρίς βάθος ενός λογοτεχνικού βιβλίου.
Είναι θαρρείς κι η ίδια η συγγραφέας το προορίζει για τηλεοπτικών ταχυτήτων κατανάλωση..
Το σημείο που διασώζει μια δραματικότητα είναι πως μέσω ενός ήρωά της η κ. Ντόρα Γιαννακοπούλου αποδίδει τιμή σε έναν άγνωστο αγωνιστή του Πολυτεχνείου και την απρόσμενη διάσωσή του.
Ο ήρωας αυτός γίνεται έτσι συμπαθής
     Ίσως  αναρωτηθείτε γιατί επέλεξα το βιβλίο αυτό...
Είναι γιατί θέλω να αποδώσω φόρο τιμής σε ένα μυθιστόρημα που μες τη νεανική αφέλεια το αγάπησα πολύ, μέσα από τις αδυναμίες του.
        Το βιβλίο αυτό υπήρξε η πρώτη αισθηματικη περιπέτεια που διάβασα ποτέ μου και κανείς δε δικαιούται να αρνηθεί την ικανότητα της Ντόρας Γιαννακοπούλου να στήνει συναρπαστικές ιστορίες, με κάθε πρόσωπο να κερδίζει τη δική του θέση στα δρώμενα και στην ψυχή σου.
Είναι η ίδια που αδίκησε τον εαυτό της κι άφησε ανεκμετάλλευτο το υλικό και τους ωραίους χαρακτήρες, που θα μπορούσαν να ξεφύγουν από την κοινοτυπία.
      Ο" Έρως Μετ Εμποδίων", σε κάθε περίπτωση, παραμένει μια δροσερή αισθηματική πρόταση για λίγες ώρες ξεκούρασης που θα φέρουν ένα χαμόγελο στον αναγνώστη, τούτες τις δύσκολες εποχές, όμως καλό είναι να διαβαστεί αποκομμένος από την ένδοξη σκιά της "Πρόβας Νυφικού", που ανέβασαν τη συγγραφέα σε επίπεδα δυσθεώρητα για αυτόν.
         Όσοι αναζητήσετε την Ντόρα Γιαννακοπούλου της Πρόβας στον Έρωτα Μετ Εμποδίων, θα απογοητευτείτε οικτρά, αλλά όσοι επιλέξετε αυτό το ανάγνωσμα ελεύθεροι από τις συγκρίσεις τέτοιου τύπου, θα το διασκεδάσετε. πραγματικά.
Ο Έρως Μετ Εμποδίων είναι ένα ευχάριστο, γεμάτο έρωτα και περιπετειώδες page turner, που θα σας αποφορτίσει.
   Θα ήθελα εδώ να μοιραστώ  έναν προβληματισμό γενικά:
          Η περίπτωση της κ. Ντόρας Γιαννακοπούλου ίσως αποδεικνύει πως η ψυχαναγκαστική πίεση ορισμένων εκδοτών στους επιτυχημένους συγγραφείς τους να αναπαράγουν την επιτυχία με μαζική παραγωγή βιβλίων εργοστασιακής λογικής, ή η δική τους επιθυμία να ακολουθούν το μοτίβο " ένα βιβλίο τον χρόνο" τούς αναγκάζει να διεκπεραιώνουν κι όχι να δημιουργούν, και τελικά "καίει" το ταλέντο τους.
Αυτό ίσως ζημιώνει μακροπρόθεσμα τη Λογοτεχνία, αφού δε δίνει την απαραίτητο ψυχικό κ χρονικό περιθώριο στους δημιουργούς  να εκκολαψούν πιο καλοδουλεμένα έργα.
Η Τέχνη κι η Δημιουργία είναι έμπνευση αδάμαστη και δεν υπόκεινται σε χρονικές προθεσμίες, 
              Ακόμη κι έτσι ωστόσο εγώ αναγνωστικά θα  παρακολουθώ την Ντόρα Γιαννακοπούλου και θα απολαμβάνω κάθε βιβλίο της για τη μοναδικότητά του, έχοντας την ελπίδα ότι κι ο γιος της, ο πεζογράφος Λένος Χρηστίδης, που ακολουθεί τα συγγραφικά της χνάρια θα βρίσκει και ο ίδιος νέους δρόμους γραφής όπως το 90 έκανε η πολυτάλαντη μητέρα του.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ το εκτενες μας ΑΦΙΕΡΩΜΑ στη θρυλικη 
ΠΡΟΒΑ ΤΟΥ ΝΥΦΙΚΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου