ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗΣ," Είν ελεύθερος: Σκοτώστε τον!"

ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗΣ," Είναι ελεύθερος: Σκοτώστε τον!"

Τον συναντώ ένα γελαστο απόγευμα στο Καυταντζόγλειο να καταφθάνει άνετος και προσηνής, με διάθεση για κουβέντα. Μέσα σε 3μιση ώρες ειπώθηκαν πραγματα συναρπαστικά.

Ο θρυλικός Ολυμπιονίκης της Ατλάντα ,Ιωάννης Μελισσανίδης στην αποκλειστική συνέντευξη ΣΤΟΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ,  ξεδιπλώνει μια χαρισμάτική προσωπικότητα: Ανατρεχει μαζί μας σε σταθμούς της καριέρας του, μοιράζεται τα ιερά και τα οσια που στάθηκαν φάροι για εκείνον: 

Η Ελλάδα του, η Παππά η Μελίνα, ο Ξυλούρης ο Μικης - και ασφαλώς ο Καζαντζακης σύντροφοί του από την εφηβεία του!

Κι ύστερα, έρωτας, η φιλία, η δόξα...

 Συναμα κατονομάζει με παρρησία και τη σκοτεινή πλευρά της πορείας του- αυτην της άμετρης ηθικής κακοποίησης που και ο ίδιος υπέστη το 2000 από μια βδελυρή μερίδα δημοσιογραφίσκων που ασελγησαν πανω στον τίτλο του Ολυμπιονικη και σε καθε δεοντολογία.

Επειτα, οι κοινωνικές του αγωνίες.

Άφοβα αρθρώνει τη δική του αλήθεια, κηρύττει την ειρήνη των λαών, υπερασπίζεται με σθένος την ταυτότητά του και ορθώνει το αναστημά του υπέρ των αδύναμων και των θυμάτων

Από τον "διανοουμενο" Ολυμπιονίκη που έκανε αίσθηση με τις σπάνιες πνευματικές ανησυχίες του το 96, σε μια εξωστρεφή παρουσία ενταγμένη ακόμη και σε τηλεοπτικά projects (Dancing With the Stars, Just the 2 Of Us) .Πόσο άλλαξε ο Ιωάννης του σήμερα από τον Ιωάννη της Ατλάντα;;;

( Γελάει) ...Εγώ πάνω απ'όλα είμαι αθλητής, Ολυμπιονίκης , όπως θέλεις όρισέ το. Ο όρος "διανοούμενος" είναι μια πολύ "βαριά"λέξη που δεν την αποδέχομαι!  "Σκεπτόμενος", ναι!-είμαι και πάντα ήμουν ανήσυχος: Με ενδιέφερε κι ο χώρος μου που τόσο αγαπώ, αλλά και όσα συνέβαιναν εκτός πρωταθλητισμού- είτε μιλάμε για τη Μουσική, την Τέχνη το Θέατρο, τον Ακτιβισμό, τα πολιτικα, τα εθνικά...

Για μένα ο άνθρωπος είναι μια πολυδιάστατη και πολυδαίδαλη οντότητα.Αν είναι μονοδιάστατος θα παραμένει μονόχνωτος στη ζωή. Με αυτήν την πολυχρωμία αποκτά ενδιαφέρον.

Πάμε πίσω:Ξεκίνησες Ενόργανη Γυμναστική σε σχετικά "μεγάλη ηλικία" ( 8 ετών) με το μειονέκτημα του σχετικά μεγάλου σου ύψους για τα δεδομένα του αθλήματος.Πώς αντιστάθμισες αυτό το disadvantage;

Πράγματι τα παιδιά της ενόργανης ξεκινούν περίπου από τα 5 για να έχουν την ευλυγισία και να μπουν σε μια φόρμουλα πρωταθλητισμού.
Εγώ ξεκίνησα στα 8 μετά από δική μου επιμονή.
Όταν έχεις ένα μειονέκτημα το αντιστρέφεις με περισσότερη δουλειά και το μετατρέπεις σε πλεονέκτημά σου.
Ειδικά στο αγώνισμά μου τις Ασκήσεις Εδάφους, που λεω πάντα ότι είναι βαθιά καλλιτεχνικό, εκεί έχεις τα περιθώρια να αναδειχθείς μέσα από τη χορογραφία σου, την αρμονία του σώματός σου, τα σωματικά σου γνωρίσματά σου , τα κουτεπιέ σου. Βλέπεις, χρησιμοποιώ όρους μπαλέτου γιατί από την..Day One που ξεκίνησα Ενόργανη ο προπονητής μου με προέτρεψε να ξεκινήσω και κλασσικό μπαλέτο, διότι το μπαλέτο είναι η βάση όλων.
Αν κάνεις καλό μπαλέτο θα γίνεις ένας πολύ καλός ενοργανίστας.Σου δίνει επίγνωση(awareness) του σώματός σου.Εξάλλου το άθλημά μου καλείται Artistic Gymnastics.Δεν είναι τυχαίο...

Είχες και τη δυσκολία οτι η Ελλάδα ως τότε ήταν μια χωρα ανύπαρκτη στον χάρτη της Γυμναστικής.

Το ένιωσα πράγματι έντονα αυτό, στους πρωτους μου αγώνες εκτός συνόρων γιατί - όπως έχω ξαναπεί η Γυμναστική δεν εχει το αντικειμενικό κριτήριο της μεζούρας, του χρονομέτρου ή του βάρους όπως ο Στίβος ή Άρση Βαρών.

Ξερεις , Έλλη ποσο σημαντικό είναι ο αθλητής να ξέρει ότι αν δωσει τον καλύτερό του εαυτό αντικειμενικά θα ανταμειφθεί όπως ακριβώς αξίζει η προσπάθειά του;

Στην Ενόργανη Γυμναστική δεν ίσχυε αυτό- ειδικά τότε.Πάντα υπήρχε περιθώριο μεροληψίας εκ μέρους των κριτών που -ακόμη και μικρό να ήταν- μπορούσε να σε εκτόπισει από τη διάκριση που την αξιζες.

Ετσι -25χρόνια μετά- συνειδητοποιώ ότι τα μετάλλιά μας με τον Θανάση Καπνίδη αποτελούσαν υπέρβαση για τον ελληνικό αθλητισμό γιατί δεν υπήρχε η προ'ι'στορία της Ρωσίας, της Κίνας , της Ρουμανίας , της Ανατολικής Γερμανίας, που έδινε εξαρχης ένα μικρό πλεονέκτημα σε όποιον αθλητή φορά τα χρώματα αυτά...

Τότε άλλωστε η Ομοσπονδίας του Σ.Ε.Γ.Α.Σ. έδινε έμφαση στον Στίβο, η Γυμναστική δεν είχε σημαντικές διακρίσεις.

Το μετάλλιο της Ατλάντα ήταν κάτι καινοφανές τότε- σα να κερδιζε σήμερα η Ελλάδα διάκριση στο...καλλιτεχνικό πατινάζ! Ποιος θα το πίστευε;

Ο Σύλλογος από όπου ξεκίνησες  φέρει το όνομα ενός κοινωνικού επαναστάτη καθώς λέγεται ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ...

[Γελαει ]...Ναι, όντως...!Και παραμένω!Σπαρτακος κι " επαναστάτης"!

...Στα 17 σου, ενόψει Παγκοσμίου που έδινε Πρόκριση στην Ολυμπιάδα της Ατλάντα, κλήθηκες να κάνεις κι εσύ τη δική σου ...επανάσταση όταν η τότε Ομοσπονδία σου ο ΣΕΓΑΣ απέλυσε τον Θανάση Καπνίδη και σου ζήτησαν να συνεχίσεις με αλλον προπονητη...

Α ναι! Μου έφεραν τότε έναν κορυφαίο προπονητή από τη Ρωσία- ήταν διατεθειμένοι να μου παράσχουν το καλύτερο& κάθε διευκόλυνση!

 Δεν ήθελαν τον κύριο Καπνίδη, γιατί είχε τη γνώση και τη λεβεντιά να αντιστέκεται σε μικροκομματικές λογικές και παραγοντιλίκια!

Αυτοι πίστευαν οτι " θα δελεάσουν τον μικρό"!Αντέδρασα:
"Θα προδώσω εγω τον άνθρωπο που κατέθεσε την ψυχή του για μένα; Δεν πάτε καλά!" τους λέω:

"Για μένα ο καλύτερος είναι ο Καπνίδης!"

Είχε κόστος;

Βεβαίως.Άρχισαν να μη στέλνουν σε αγώνες ή να μη μου επιδιδουν προσκλήσεις σε καμπ προετοιμασίας από το εξωτερικό.Ευτυχώς εγώ είχα ένα δίκτυο επικοινωνίας και προσωπικές φιλίες στο εξωτερικό οπότε ενημερωνόμουν τηλεφωνικώς για δρώμενα του χώρου

Πήγαινα για προετοιμασία και αγώνες με προσωπικά έξοδα των γονιών μου και του προπονητή μου. Μέχρι και την τελευταια προολυμπιακή προετοιμασία το 96 στη Μόσχα.

Επιχείρησαν να μη σε στειλουν καν στην Ατλάντα...

Ναι..Προσπαθησαν!Εμπλεξαν όμως με Πόντιο Μακεδόνα! 

Τους το είπα: "Μόνο νεκρό θα με εμπόδισετε να πάω στην Ατλάντα! Και πάλι, ...θα αναστηθώ για να αγωνιστώ!"
Σκέψου μέχρι τελευταία στιγμή είχαν δηλώσει όνομα άλλου αθλητή. Ήταν τα κομματικά τους παιχνίδια κι όχι υπαιτιότητα του ίδιου.Με τον αθλητή αυτόν παραμένουμε φίλοι, αλλά ήταν άδικο:Εγώ έφερα την πρόκριση και θα έστελναν άλλον; Πάνω στην πλάτη τη δική μου; Στην προσπάθεια και το όνειρό μου; 

Ηταν "σα να σου αρπάζουν το παιδί σου"! Καταλαβαίνεις;

 Εκεί δε διαπραγματεύεσαι! Σκοτώνεις!"

Ο κύριος Καπράλος όμως βοηθησε αποφασιστικά στην υπόθεσή μου.

Tα κατάφερες λοιπόν.Και βρίσκεσαι στους Προκριματικούς στο Georgia Dome...

Σήμερα ένας γυμναστής μπορεί να επιλέξει και να εστιάσει ΣΕ ΕΝΑ από τα 6 Αγωνίσματα, το καλό του, παρουσιάζοντας πρόγραμμα μόνο σε αυτό για να προκριθεί στον συγκεκριμένο Τελικό, όπως γίνεται  με διαφορους σπεσιαλίστες σαν τον διό μας, Λευτερη Πετρούνια. Στην εποχή μου, όμως, έπρεπε να αγωνιστείς All Around - και στα 6 αγωνίσματα: Έδαφος Άλμα, Μονόζυγο, Κρίκους, Πλάγιο Ίππο, Παράλληλους Ζυγούς!

. Έτσι με τον προπονητή μου κύριο Καπνίδη είμαστε το μοναδικό ολυμπιακό μετάλλιο που ήρθε ύστερα από πρόκριση μέσω Σύνθετου Ατομικού (δηλαδή έχοντας παρουσιάσει την πρώτη ημέρα προγράμματα και στα 6 όργανα - Έξαθλο).Η κούραση πολλαπλασιάζεται επί 6.

Η δε πρόκριση συγκεκριμένα στο Έδαφος ερχόταν τότε μέσα απο τον μέσο όρο 2 προγράμματων:
Το δικό σου(Ελεύθερο) και το Υποχρεωτικό, όπου καλούνταν όλοι οι αθλητές να εκτελέσουν τις ίδιες προκαθορισμένες ασκήσεις που έδινε η FIG κι ήταν εύκολο να ευνοηθούν χώρες με βαριά Ιστορία όπως Ρωσία, Κίνα κοκ.
Τα καταφέραμε όμως. Έτσι ήρθε η πρόκριση στον Τελικό του Εδάφους στην Ατλάντα, όπου πλέον εκτελεσα μόνο το Ελεύθερο.

Εσύ, "περιστέρι  ανάμεσα σε συμπληγάδες" - την υπερδύναμη Ρωσία με τον μεγάλο Νέμοφ και την εκπληκτική Κίνα με τον Λι Ξιαοσούνγκ.

Ε,ναι...Χώρες με τεράστια προϊστορία. Ο Λι αγωνιζόταν τελευταίος, 8ος.Με αυτον θα κρινόταν η κατάταξή μας.

Είχες αγωνία;
Κοίτα, ξεραμε ότι ήδη είχαμε μετάλλιο που δεν είχε ξαναγίνει, αρα ήδη επιτυχία.

 Ήξερα πως εγώ είχα κάνει το καλύτερο σε ο,τι μου αναλογούσε κι ήμουν ήρεμος. 

Δεν με αφορούσε να ετεροπροσδιοριστώ από το τι θα έκαναν οι άλλοι.Εστιάζα στο δικό μου καθήκον, δεν είχα διαρροές.

Μακάρι να το κάναμε στην Ελλάδα αυτό- ο καθένας να εστιάζει πώς θα βελτιώσει τον εαυτό του...

Στην Ελλάδα, αν τηρούσαν το 10% της κομματολαγνείας και της κομματικής πειθαρχίας με εθνική διάθεση, θα ήμασταν πολύ μπροστά.

Έμπνευση πριν τον αγώνα της Ατλάντα;
Είχε και Ξαρχάκο η ιεροτελεστία, εμαθα...

Είχε ...Σε κάθε στάδιο της προετοιμασίας-

στο δωμάτιο, στο λεωφορείο , στη προθέρμανση- 

είχα συντροφιά διαφορες μουσικές που έκλειναν την Ελλάδα: Ο Μίκης Θεοδωράκης.
Ο Σταύρος Ξαρχάκος. Ο Χατζιδακις,ο Μαρκόπουλος, 

η Φαραντούρη.Η Μελίνα, η Μοσχολιού, ο Νίκος Ξυλούρης.

Είναι δυνατόν να έχεις στην ψυχή σου τον Ξυλούρη και να μην πάρεις χρυσό;;;;

Και η κορωνίδα όλων, βέβαια, το "Άξιον Εστί" !

Ποια σκέψη κυριαρχούσε μέσα σου στο βάθρο;

Υπήρχε μόνο αυτή η υπέροχη ελληνική λέξη , η "Κάθαρσις", όπως στον ορισμό του Αριστοτέλη για την Αρχαια Τραγωδία.

Απολυτο άδειασμα και το απολυτο γέμισμα συνάμα.
Γέμισα Ελλάδα: Vangelis, Ελύτης, Καρυωτακης, Μίκης...

Όσα κουβαλούσα απο τους γονείς μου και τους δασκάλους μου.

Τη μέρα του θριάμβου σου μνημονευσες τον δάσκαλό σου απο την ΕΚΤΗ τον κύριο Δημήτρη Τουρτούρα...

Για μενα ο καθε Υπουργός Παιδείας πρέπει να ξέρει πόσο δύσκολο και επικίνδυνο και συνάμα υπέροχο είναι το λειτούργημα του δασκάλου.

Βαρέα κι ανθυγιεινά έπρεπε να σας δίνουν!

Η προίκα μου από αυτον τον δάσκαλο είναι πανάκριβη. Έμπνευση, Γνώση Ανθρωπιά..Έσπαγε τα μπλοκς.

Αντι να καθόμαστε ο ενας πισω από τον άλλον, ο κ. Τουρτούρας μας έβαζε σε διάταξη "Π" και καθόταν ανάμεσά μας -εκείνα τα χρόνια! Μας έκανε αστεία, μιλούσε για την Ελλάδα και έκλαιγε. Μας μιλούσε για το Μεσολόγγι, για τη θυσία των γυναικών στη Νάουσα, για το Ζάλογγο...

Μου έμεινε.Πριν τους Ολυμπιακούς στο Σίδνει πήγα κι έκανα προσκύνημα στο Σούλι, σε ένα μνημείο που εχει που εχει φιλοτεχνήσει ο Ζογγλόπουλος. (αυτός που έκανε τις "Ομπρέλες" της Παραλίας").

Το είχα τάμα απέναντι σε σε αυτόν τον ηρωισμό. Τι ψυχές! 

Και θα έρθουν εμένα να μου πουν "να μην εορτάζω την 25η" ή να μην τιμώ το παρελθόν;;! Ε, όχι!

Για να εχεις την πολυτέλεια "εσύ" να είσαι ελεύθερος- ακόμη και να αμφισβητείς όλα αυτά- κάποιοι θυσιαστηκαν! Θα τους γυρίσω εγώ την πλάτη;...
Την Αγνωμοσύνη, [που σημαίνει και "μη γνώση"] δεν τη συγχωρώ σε κανέναν!Σε κανέναν!

Αυτά τα κρατώ κι ας ξενίζει σε κάποιους.

Τι εννοείς;
Σε κάποιο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία μια δημοσιογράφος με ρώτησε:" Ιωάννη, γνωρίζουμε τις πεποιθήσεις σου , τη στήριξή σου σε θεσμούς όπως το Pride και τώρα εδώ σε βλέπουμε σε μια εκδήλωση για εθνικα θέματα.Πώς τα συνδυάζεις αυτά;"
Της απαντώ" Επαναλαμβάνετε την ερώτησή σας ,γιατί μάλλον ειμαι ανόητος και δεν μπορώ να βγάλω νόημα από αυτό που ρωτάτε". Σα να μου έλεγε οτι "ο σεξουαλικός μου προσανατολισμός τάχα με εμποδίζει να αγαπάω την πατρίδα μου"! Ειναι δυνατόν; Παραλογισμός!!!
Εγκλωβίζουμε τους ανθρώπους σε ταμπέλες και στερεοτυπικά κουτάκια-με το σκεπτικό "αν είσαι το ένα δεν μπορεις να είσαι το άλλο"...Δηλαδή "έλλειψη γνώσης" που έλεγα παραπάνω.Αυτή ειναι γενίκευση.Η αρχή του Φασισμού.

Μα είναι δυο διαφορετικα πεδία.Άλλο τα εθνικά θέματα, άλλο η κοινωνική ευαισθητοποίηση.

Ακριβώς.Το Gay Pride ειναι μια παγκόσμια εκδήλωση για τα ανθρωπινα δικαιώματα και την ισονομία. Ξεκίνησε ως θεσμός όταν σκοτωσαν τον Μιλτ στο Σαν Φραντσίσκο, πριν 45 χρόνια.( υπαρχει και μια συγκλονιστική ταινία το Milt, να τη δεις). Σκοτώνουν ακόμα ανθρώπους επειδη ειναι transgender, το διανοείσαι; Το Gay Pride ειναι εις μνήμην αυτών των ανθρωπων που θυσιάστηκαν για να απολαμβανουμε εμείς δικαιώματα.Γίνεται με χαρά, σα μια γιορτη αλλα περιλαμβάνει τη Μνήμη.Είμαι Ambassador.
Την 25η Μαρτίου, όμως, τιμώ κάτι άλλο:

Προσκυνώ τη μνήμη όσων αγωνίστηκαν για να έχω ελεύθερη πατρίδα.Ποιος απαγορεύει αυτήν την συνύπαρξη εθνικης και κοινωνικής συνείδησης; Αυτός είναι o νεοφασισμός.

Έγινες ποτέ στόχος χλευασμού και απόπειρας σχολικού εκφοβισμού λόγω της διαφορετικότητας σου οχι μονο στον σεξουαλικό προσανατολισμό σου, αλλά και στον τρόπο σκέψης;
Να τα ξεκαθαρίσουμε.Όλοι ειμαστε διαφορετικοί, γιατί όλοι ειμαστε μοναδικοί. Δεν είμαστε ίδιοι.

Η διαφορετικότητα δεν είναι ιδιότητα μιας γκετοποιημένης κατηγορίας, αλλά συστατικό της ζωής!

 Ναι,"είμαι διαφορετικός", αλλά στα δικά μου μάτια "διαφορετική" προβάλλεις κι εσύ...Καταλαβαίνεις πώς πάει;
Δε φταις εσύ, απλά θελω να σου δείξω πως άθελά μας αναπαράγουμε στερεότυπα διαχωριστικά που στιγματίζουν.
Να σου φέρω ενα παραδειγμα:
Μια δημοσιογράφος έλεγε γεμάτη πάθος το εξής για τα Γλυπτά του Παρθενώνα:
"Πρεπει να επιστραφούν τα Ελγίνεια Μάρμαρα" - χωρίς να συναισθάνεται πως με αυτήν την ηλίθια ταμπέλα στην ουσία...νομιμοποιεί τον  Βρετανό κλέφτη Έλγιν, που τα κατακερμάτισε! Κι αυτό το παράδειγμα κουμπώνει με την ταμπέλα "διαφορετικότητα", που χρησιμοποιείται είτε σε μια ερώτηση ή σε εναν ορισμό ή σε ένα συνεδριο, διότι αυτομάτως φέρνει γκετοποίηση.

"Σέβομαι τη διαφορετικότητα", γιατι σεβομαι τη μοναδικότητα καθενός.Στα σχολεία που επισκέπτομαι, λεω πως "αν θελεις να ξεχωρίσεις πρεπει να διαφέρεις και να είσαι μοναδικός"! Πώς θα ξεχωρίσεις αλλιώς;"

Ωραια να το θέσω αλλιώς.Δέχτηκες ασέβεια κι εκφοβισμό στο σχολείο για τον δικό σου τρόπο φερεσθαι κ σκέπτεσθαι;
Όλοι έχουμε δεχθεί και- με καποιον τρόπο- όλοι το έχουμε διαπράξει.Και σε μένα έγινε, αλλά δεν το επέτρεψα.

Βλέπεις, εγώ είμαι και αθλητής, πιο χειροδύναμος.

Κι αυτοί που επεχείρησαν να με θίξουν συνειδητοποίησαν πώς είναι να τρώς φάπες από αθλητή! 

Δε "μάσησα", τους ...μάσησα!

Γιατί σε στοχοποιούσαν;

Η κακοποίηση μπορεί να έρθει για οποιονδήποτε λόγο.

Επειδή έχεις ακμή, επειδή εχεις παραπάνω κιλά, επειδή είσαι πιο όμορφος, επειδή φοράς γυαλιά.

Δεν μπορώ να μπω στο μυαλό ενός κακοποιητή και να τον δικαιολογήσω.Ποιον να δικαιολογήσω; Να δικαιολογήσω τους δολοφόνους του Γιακουμάκη;

Εκείνα τα παιδιά που έλεγαν "κάναμε πλάκα" και έδεσαν τον συμμαθητή τους; Τι, επειδή ήταν τάχα ανήλικα; 

Ήταν 14 ετών και σκοτώσαν τον άλλον!

Τι να δικαιολογήσω; Ούτε θα σε συγχωρήσω!

Οι περισσότεροι που ζητούν συγγνώμη αφού έχουν κάνει το κακό, δεν τη ζητούν επειδή την πιστεύουν αλλά για αποφύγουν τις συνέπειες.Όταν εχουν δολοφονήσει 2 μέτρα παλικαρακι, εναν κουκλο, τον Γιακουμάκη ή την κοπελίτσα την Τοπαλούδη και ψαχνουν δικαιολογίες , είναι ασυγχωρητοι! ...

Δηλαδή επειδή λχ ήπιες παραπάνω (οπως ειπαν οι δολοφονοι της Τοπαλούδη) θα χτυπάς το κεφάλι μιας κοπέλας στα βραχια; Ε, όχι!Δε συγχωρείσαι!Τέλος!

Γενικά, εσύ συγχωρείς;
Συγχωρω αυτούς που μετανιώνουν, όπως κι εγώ έχω μετανιώσει για λάθη μου.Όλοι εχουμε σφάλει, αλλα η μεταμέλειά σου να βγαίνει από τα μάτια σου όχι μόνο από το στόμα σου!

Έχεις βραβευθεί με το Βραβείο Ελληνοτουρκικής φιλίας Αμπντί Ιπεκτσί, όταν αφιέρωσες μια πανευρωπαική διάκρισή σου στον αδικοχαμένο Τούρκο συναθλητή σου .Τι σημειολογία έχει αυτό σε μια περίοδο εντάσεων;

Με τον Τούρκο αθλητή Μουράτ Καμπάς ήμασταν ανταγωνιστές στο ταπί αλλά και φίλοι :

Μαζί στους αγώνες, στα γκαλά, στα ξενοδοχεία,...

Όταν το 1994 σκοτώθηκε σε τροχαίο συγκλονίστηκα. 

Πριν έναν μήνα ήμασταν μαζι! Τότε, στα 16, έμαθα πρώτη φορά τι θα πει "θάνατος"και αυθόρμητα αποφάσισα οτι αν κατακτούσα χρυσό μετάλλιο στο επερχόμενο Ευρωπα'ι'κό Πρωτάθλημα, θα το χάριζα στην οικογένειά του Μουράτ .

Τα κατάφερα αν και τραυματισμένος.

Οι Τούρκοι συγκινήθηκαν πολύ:

Με τίμησε ο εδώ Πρόξενος τους κι έπειτα κλήθηκα από την Τούρκικη Ομοσπονδία και τον τότε δήμαρχο Κωνσταντινουπόλεως, που ηταν ο Ταγίπ Ερντογάν κι έκανε τη βράβευση! Υστερα ήρθε η οικογενεια Καμπάς σπίτι μου, στη Θεσσαλονικη και σκέψου, ότι οι γονείς του Μουράτ μιλούσαν στα τούρκικα με τη δική μου γιαγιά που ήταν απο τη Μικρά Ασία...

Πώς ήταν η συνάντησή σου με τον Ερντογάν;

Εγώ το 1994 ήμουν ένα 17χρονο παιδί που βρεθηκε μπροστα σε έναν τότε ανερχόμενο πολιτικό άνδρα, με τη δική του διαδρομή.Είχε μάλιστα φυλακιστεί για τις απόψεις του...

Δες τώρα πώς γυρνάει ύστερα από τόσα χρόνια εξουσίας και φυλάκισε αυτός αντιφρονουντες δημοσιογράφους, καθηγητές!Λυπάμαι που είδα τέτοια εξέλιξη.

Δεν αρμόζει σε κάποιον που οραματίζεται την Ευρωπαική Ένωση...Εξάλλου, αν θες να είσαι πολιτικός το πρώτο πoυ θα δεχθείς είναι διαρκής κριτική κι ύστερα το μπράβο, αν εχεις δώσει κάτι καλό...
Δηλαδή, πρεπει να φυλακιστώ αν έχω διαφορετική άποψη από μια εξουσία ή την πλειοψηφία; 

Πρεπει να με πουν " φασίστα" για μια άποψη; 

Φασίστας ειναι αυτός που απαγορεύει να διατηρω την αποψή μου- και δεν το λέω μόνο για τον Ερντογάν αλλά για όλα τα καθεστωτικά μυαλά που λειτουργουν έτσι- είτε ειναι πολιτικοί είτε πολιτες:

 Έχω μια διαφορετική άποψη από σενα.
Πείσε με με επιχειρηματολογία να την αλλάξω - ή ισως σε πείσω εγώ.Αν δεν μπορώ να σε αλλάξω ή εσύ εμένα , απλά έχουμε δυο διαφορετικές γνώμες!
Υπεροχα! Αυτή είναι η Δημοκρατία κι η γοητεία της!

Αυτά αποδεικνύουν πως οι σχεσεις των λαών δεν ορίζονται από τα πολιτικά παιχνίδια...
Οχι βεβαια!Όταν φανατίσεις αυτούς που δεν έχουν Παιδεια θα τους οδηγήσεις στα άκρα.Το ζήτημα ειναι κάποιος να έχει παιδεια κι αντιστάσεις- στον εαυτό του και στα παιδιά του...Όταν οι γονείς μου ήταν μετανάστες στη Γερμανία όπου γεννήθηκα, στην πολυκατοικία μας υπήρχαν κι οικογένειες απο την Τουρκία& λόγω των δύσκολων ωραρίων, οι μητέρες βοηθούσαν η μια την άλλη.Τουρκάλες Ελλληνίδες... 

Ύστερα , η φιλία μου με τον Μουράτ.

Η γιαγιά μου κι οι γονείς του... Βλέπεις;

Οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα.

Δες τι έγινε και με τους πρόσφατους σεισμούς.

Πολιτικές εντάσεις, όμως, υπήρχαν και θα υπάρχουν - αυτό δεν πρόκειται να σταματήσει όταν έχεις μια γειτονική χώρα που ακόμη και στον 21ο αιώνα μιλά για "Γαλάζια Πατρίδα"!Ειναι ιλαρότητες.
Δηλαδή εμείς θα επρεπε να πάμε στην...Ινδία, επειδή κάάποτε ο Μ. Αλέξανδρος έφτασε μέχρι εκεί;

Για να μη θυμηθώ ότι στα τουρκικά εδάφη μεγαλούργησε ο Ελληνισμός... Δεν είναι λογική αυτή!

Βλέπεις τώρα ότι το 25% των Τούρκων είναι υπερεθνικιστές.

Σκέψου τον πόλεμο Ρωσίας Ουκρανίας...Και την πληρώνουν πάντα οι απλοί άνθρωποι.

Νέοι στρατιώτες 25 30 40 ετών, άμαχοι ,οικογένεις, παιδιά, άνθρωποι που χάνονται, βιάζονται,εκτοπίζονται ή πωλούνται τα όργανά τους!Δες τώρα τι γίνεται στην Παλαιστίνη!

Πλήρης παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου.

Αυτός είναι ο πόλεμος!

Έσύ, Ιωάννη, έχεις συμμετάσχει σε κινήσεις Ολυμπιακής Εκεχειρίας , όπως το 1999 στα σύνορα της τότε βομβαρδιζόμενης από το ΝΑΤΟ Σερβίας...
Μα οι αθλητές είναι πρεσβευτές της ειρήνης!

 Είναι η αθλητική διπλωματία, όπως συνηθίζω να λέω.

Σκέψου το παράδειγμα των αθλητών:

Υπάρχει η αντιπαλότητα στον αγώνα όπως με τις χώρες, αλλα "σέβομαι τον άλλον κι όταν είναι καλύτερος το παραδέχομαι"!

Έχεις αναγνωρίσει την ανωτερότητα κάποιου αντίπαλου σου ;
Βεβαίως!Δε θα γίνεις ποτέ εσύ καλύτερος αν δεν αναγνωρίσεις οτι κάποιος υπήρξε καλύτερος απο σένα.

Ποιον αντίπαλό σου έχεις θαυμάσει;
Ο Αλεξέι Νέμωφ ήταν πραγματικά σπουδαίος - και πολύ καλός φίλος.Αυτόν που δεν τον είχα προλάβει αλλά επίσης θαυμαζα γιατί είχε υπέροχες "γραμμές" και μια φιγούρα χορευτική ήταν ο Μπιλοτζέζεφ... Ή πώς να μη θαυμάσεις τη Khorkina;?

..Ε, Από το βασικό δίπολο Αμερικάνικη - Ρωσική Σχολή επιλέγω τη δεύτερη σαφώς !Στην Αμερικάνικη δίνουν έμφαση μεν στη δύναμη και σε πολύ απαιτητικό ασκησεολόγιο αλλά χανουν στο elegance, που το έχουν οι Ρώσοι , και το άθλημά μας λέγεται Artistic Gymnastics!Βέβαια, υπάρχουν πια κι οι Σχολές Ιαπωνιας (μια κατηγορία μόνη της) και Κίνας.Πολύ δυνατές.

Σου χάρισε άλλους πραγματικούς φίλους η Ενόργανη Γυμναστική;
Τσαβδαρίδου.Ο Τσιαγκλής. Η Βάσω η Τσαβδαρίδου...

Κορυφαια αθλήτρια!!!!!!

Εχουν κατοχυρωθει στον παγκόσμιο ασκησιολογικό κωδικα της FIG ΔΥΟ ασκήσεις στο Άλμα με το όνομά Melissanidis.
Πότε πρωτοεκτέλεσες το Άλμα Μελισανίδη;

Αυτό πρωτοεκτελέστηκε στη Γερμανία σε ένα challenge του προπονητή μου κύριου Καπνίδη, που ήξερε πώς να με ιντριγκάρει: Μου είπε λοιπόν μπροστά σε άλλους αθλητες" "Δεν μπορείς να το κάνεις.Εχει ρίσκο!!Ορίστε εδω σε βλέπουν κι άλλοι"!
Έτσι πείσμωσα, το επιχείρησα και το κατάφερα!
Επισήμως, το Αλμα Μελισσανίδη παρουσιάστηκε το 1998 στο Πανευρωπαικό της Αγίας Πετρούπολης.
Με αυτην την επίσημη και επιτυχή παρουσίασή του κατοχυρώθηκε στο όνομά μου.
Εκεί κερδίσαμε τον μεγάλο Αλεξέι Νέμοφ που του είχαν το μετάλλιο ..."έτοιμο"! Παρ'όλαυτα, στο Έδαφος υπήρξε μια καταφανής αδικία που οδήγησε στην τιμωρία των δυο εμπαθών κριτών...που μου στέρησαντο χρυσό και στο Έδαφος σε κείνο το Πρωτάθλημα του 1998...

Είδες, η έυνοια που σου λεγα πιο πριν, παρότι κι εγώ είχα πια ένα brandname ως χρυσός Ολυμπιονίκης!

Πως ένιωσες την πρώτη φορά που είδες κάποιον μεταγενέστερο αθλητή της Γυμναστικής να εκτελεί το Άλμα Μελισσανίδη";

Το είδα στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου το 2012, όπου ήμουν guest speaker- σχολιαστής του Euronews: Ο Βρετανός Neil Tomas μπήκε στον Τελικό με το Άλμα Μελισσανίδη"!

Ακόμη και σήμερα θεωρείται από τα τέσσερα δυσκολότερα άλματα.
Ακουσα οτι το εκτελεί κι η Simon Beils και πήρε το όνομά της ως αντίστοιχο στις γυναίκες.Μόνο αυτή θα το μπορούσε!

Αμέσως μετά τον θρίαμβό σου στην Ατλάντα, με το χρυσό μετάλλιο να λαμπει στο στήθος σου, γεμάτος πικρία μνημόνευες μια ρήση του Νίτσε" Όσο πιο ψηλά πετάμε τόσο πιο μικροί φαντάζουμε σε όσους μας κοιτούν από χαμηλά" 

- λες και προεικόνιζες τα βέλη φθόνου και μίσους που θα συγκεντρωνε το πρόσωπό σου...

Τότε αναφερόμουν στον πόλεμο από τον Σ.Ε.Γ.Α.Σ. Δεν ήξερα τι θα ακολουθούσε μετά την Ατλάντα, αλλά αυτή η ρήση είναι τελικά  νόμος της ζωής...

Πώς μπήκε ο Νίτσε σε τόσο μικρή ηλικία στη ζωή σου;

Ήμουν ανήσυχο παιδί...Λόγω του Καζαντζάκη που είχε επηρεαστεί από το  Φρίντριχ Νίτσε:Ο Καζαντζάκης υπήρξε "πατέρας μου". Σημαία μου.Ο ένας σε ταξιδεύει στον άλλον.

Όλα αυτά τα μεγάλα πνεύματα- Καζαντζάκης, Νίτσε, Σωκρστης, Αριστοτέλης κι άλλοι εχουν μια κοινή συνισταμένη.Τη Δίψα τους για τον Άνθρωπο.Την εσωτερική τους αναζήτηση.Πάντα έβρισκα χρόνο γι αυτά..

Πριν το Σίδνευ επήλθε προσωρινή ρήξη με τον κύριο Καπνίδη...

Όλοι οι αθλητές έχουν να σου πουν μια τέτοια ιστορία.

Ο κύριος Καπνίδης είναι ομως ο πατριάρχης μου.

Του χρωστώ τα πάντα!Τον ευγνωμονώ!

Πολλά χρωστώ και στον Χρήστο Κασσιόλα με τον οποίο πήγα στο Σίδνευ.Αυτοί οι δυο υπήρξαν κορυφαίοι προπονητές της Γυμναστικής.

Στους Ολυμπιακούς ΣΙΔΝΕ'Ι' 2000, παραφράστηκε σκοπίμως και χλευαστικά από κάποιους δημοσιογραφίσκους ο πανηγυρισμός του κ Κασιόλα 

" Μπράβο, Παλικάρι μου"  για την πρόκρισή σου στον Τελικό του Αλματος, με προσβλητικούς υπαινιγμούς για σένα και τον οικογενειάρχη προπονητή σου. 

ΓΙΑΤΙ πιστεύεις ενορχηστρώθηκε εναντίον σου η αηθέστατη στοχοποίησή σου παραμονές του ολυμπιακού τελικού στο Άλμα όπου διεκδικούσες- τραυματίας- το 2ο Ολυμπιακό Μετάλλιο;;

Έγινα στόχος μιας απροκάλυπτα ομοφοβικής επίθεσης!Να το γράψεις αυτο!Αυτή ήταν η αιτία! ...Και τετοια επίθεση δεν είχε ξαναγίνει σε αθλητή!Ποτέ!

Αν γινόταν σήμερα θα είχαν μπει στη φυλακή όλοι αυτοι.

Έγινα στόχος γιατί πάντα υπήρξα ο εαυτός μου! Ποτέ δεν ενέδωσα σε φιλίες ή σε συνεργασία με κόλακες και δημοσιογραφίσκους. Ειχα άποψη !Κάποιοι δημοσιογράφοι έχουν τη φασιστική αλαζονεία της υπερδύναμης.
Δε σου μιλάω καν για Αυριανή και... Espresso!
Τα ΝΕΑ - αυτή η ιστορική κεντροαριστερή εφημερίδα τότε-εβαλε πρωτοσέλιδο " Ο Ιωάννης φιλούσε υπέροχα"! (και...όντως φιλάω υπέροχα!)
Φαντάσου το μέγεθος της χυδαιότητας και της ασέβειας σε έναν Ολυμπιονίκη που αγωνιζόταν με το εθνόσημο!!
Αγωνιζόμουν με ένεση στη μέση και με τραυματισμό στο πόδι , πήρα την πρόκριση στον Τελικό, με προσγείωση στο ένα πόδι -και θα μου πουν αυτοί πώς θα πανηγυρίσω την πρόκρισή μου; Τι λέτε, "χρυσά μου";

Τώρα βέβαια, υπάρχουν οι πλατφόρμες των social media και ο κόσμος θα βγει και θα σε σκίσει αν αδικήσεις με την πένα σου! Τότε υπήρχε μόνο το μυαλό μου κι η αλήθεια μου.Η απάντηση σε μια τέτοια επίθεση ειναι οι πράξεις σου!Εγώ λοιπόν, είχα τα κότσια να αγωνιστώ στον Τελικό με επισκληρίδειο ένεση και παρόλαυτα, έφερα τη δεύτερη ολυμπιακή μου διάκριση (7η θέση σε ένα άλλο αγωνισμα κι είμαι ο μοναδικός Ολυμπιονίκης που έχει ολυμπιακή διάκριση σε 2 διαφορετικά αγωνίσματα( Έδαφος- Άλμα) Αυτό το ρεκόρ δεν έχει σπάσει...

Οπότε, τι να μου πουν εμένα αυτά τα..."γατάκια"; Πού είναι όλοι αυτοί σήμερα;

Συμπαραστάτες;

Αρκετοί.Η οικογένειά μου πρωτίστως, αλλά και προσωπικότητες όπως η Λίνα Νικολακοπούλου, η Έλενα Ακρίτα με ένα υπέροχο άρθρο της.
Πάνω απ όλα, ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος. Όταν υποδέχθηκε την ελληνική ολυμπιακή αντιπροσωπεία, Σεπτέμβρη του 2000, στο Προεδρικό Μέγαρο- ο Κωστής Στεφανόπουλος αντιλήφθηκε την επιφυλάκτικότητά μου απέναντι στους δημοσιογράφους και διαισθάνθηκε τον ενδοιασμό μου να βγω στην "οικογενειακή" φωτογραφία, επειδή καθόμουν στην άκρη.Τότε με κάλεσε να πάω να σταθώ δίπλα του!
Έτσι αρχοντικά έστειλε το δικό του σαφές μήνυμα για την επίθεση εκείνη! Κάποιοι σοβαροί δημοσιογράφοι το επεσήμαναν αυτό:
Πλήρης αποκατάσταση των πραγμάτων από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας!Φαντάσου!
Τεράστια πολιτική προσωπικότητα!
Τέτοιους πολιτικούς θέλουμε!

Στενοχωρήθηκες που δεν ήρθε μετάλλιο;

Κοίτα, οι βαθμολογίες του Τελικού γενικά κινήθηκαν σε χαμηλά επίπεδα.Φαντάσου, εγώ προκρίθηκα με  9,787 και το χρυσό το πήρε τελικά  ο Ισπανός φίλος κι εξαιρετικό παιδί- ο Ντεφέ με 9,642! Ας θυμόμαστε οτι ειμαι ο μοναδικός αθλητής από το 1896 με διάκριση στο Άλμα και με ολυμπιακή διάκριση σε 2 αγωνίσματα. 

Ξέρεις, είναι ο τρόπος παρουσίασης μιας είδησης. 

Δεν κατάλαβα, μόνο το μετάλλιο είναι επιτυχία;

Αν κάνεις το σωστό mindset έχεις την πλήρη εικόνα.

Μετά το Σίδνει, έγινε αθλητική επανασύνδεση με τον Θανάση Καπνίδη. Γιατί δε συνέχισες τελικά διεκδικώντας ενδεχομένως ένα μετάλλιο στην Αθήνα, που, με θέρμη, το οραματιζόσουν;

Γιατί ήδη στην Ολυμπιάδα του Σίδνε'υ' πήγα με 5 κήλες στη σπονδυλική στήλη και τραυματισμένο γόνατο. Αν θυμάσαι στο άλμα προσγειώθηκα κουτσαίνοντας από τον πόνο,με ένα πόδι, παρόλαυτα προκρίθηκα στον Τελικό...

Η μέση μου ήταν διαλυμένη...Δε γινόταν να συνεχίσω! 

Ένας αθλητής στους Κρίκους οπως λχ  ο Πετρουνιας κι ο Ταμπάκος καταπονείται μεν στα χέρια και τους ώμους, αλλά με σωστή συντήρηση δυνάμεων μπορεί να αγωνίζεται και άνω των 30. 

Ο Εδαφίστας, όμως, καταπονεί πολύπλευρα πολλά σημεία του σώματος του ταυτόχρονα.Χέρια, γόνατα, μέση. Ήταν το σώμα μου, λοιπόν, που έθεσε το στοπ.

Ποιες αρετές εκτιμάς σε έναν ανθρωπο;
Γνώση, γενναιοδωρία κι ελευθερία

Από όλες τις εκδηλώσεις του κόσμου απέναντι σου, θα ήθελες να μοιραστείς κάποια χειρονομία η στιγμή, που σε συγκίνησε περισσότερο;;
Καποιος παππούς μου έβγαλε το καπέλο για να με χαιρετήσει . Όταν πήγα σε κάποιο σχολείο κάποιο παιδί μού είπε οτι " Κατάφερα να κυνηγήσω το όνειρό μου γιατί με έπεισες ότι μπορώ να τα καταφέρω"!
Μιαν άλλη φορά, πήγαινα στο χωριό μου στις Σέρρες, αλλά μπλόκαρε το GPS μου και- με κινητό αφόρτιστο- βγήκα στον δρόμο προς Κιλκίς Σταματησα να ρωτήσω κάποιον σε ενα χωραφι και μόλις με είδε με αγκάλιασε και μου λέει "Ιωάννη, εσυ! Δεν έχω τι να σου δώσω..." Και πήγε και μου έφερε κάτι σακούλες με ελιές και πορτοκάλια, λέγοντάς μου:" Παρε αυτά- δεν έχω τίποτα άλλο"!Ήταν απο τα ωραιοτερα δώρα που έχω πάρει στη ζωή μου!
Πώς εγω για αυτούς τους ανθρώπους να μη δώσω τις μάχες μου- είτε στον αθλητισμό είτε στον ακτιβισμό;

Πώς σκοπεύεις να εκμεταλλευτείς την επιδραστικότητα του τίτλου σου;

Μεσα από την αλήθεια μου. Ας πούμε, εκπαιδεύοντας καποια παιδια απο το Δημοτικό ή σε Ακαδημίες και μπολιάζοντάς τα με πίστη στον εαυτο τους -να κυνηγούν τα όνειρα τους.
Να μην επιτρεπουν σε κανεναν να τα αμφισβητεί! Να αγαπούν το περιβάλλον, να αγαπούν τη σημαία τους και τον Πολιτισμό...

Bill Clinton, Βarack Obama, Nadia Comaneci, Κoffie Anan(ΟΗΕ), Μίκης Θεοδωράκης, εκπρόσωποι Κοινοβουλίων κ πλήθος άλλες προσωπικοτητες.
Από τις μεγάλες προσωπικότητες που αξιώθηκες να συναντήσεις θα μου ξεχώριζες δύο;

Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου κι η Ειρήνη Παππά.Δεν έχουμε συναισθανθει το μέγεθός τους. Θα το αποκρυπτογραφήσουμε στα επόμενα 100 χρόνια!Αξιώθηκα τη φιλία τους.
Πέρσι στο Παρίσι γιορτάσαμε μαζί τα τελευταία γενέθλια του Βαγγέλη και δυο μέρες επειτα, τα δικά μου.Παγκόσμιος!
Τιτάνας- κι η Ειρήνη άλλο τόσο! Σαν την Υπατία που αποτελεί πια κεφάλαιο της Παγκόσμιας Ιστορίας είναι κι εκείνη , με τη λάμψη ,τη γνώση της , το μυαλό της, το πάθος της! Χωρίς εκπτώσεις!Δεν έχουμε συλλλαβει το εκτόπισμά της.Την περιορίζουν αυτές οι δημοσιογραφικές υπερβολές όπως" Διεθνής ακτινοβολία", " η τελευταία Καρυάτιδα"... "Μπούρδες!" όπως θα ελεγε κι η ίδια, μιας κι είχε χιούμορ... Μετά, η Μαρία η Φαραντούρη κι άλλοι.
Με τίμησαν αφάνταστα με τη φιλία τους, με τις συναντήσεις μας που ήταν σα συμπόσια- με τις αναλύσεις μας, τον συγκερασμό των απόψεων μας, τα αστεία μας, το πάθος τους...Ξέρεις δεν είχαν την έπαρση του παντογνώστη:
Μπορεί να μου έριχναν 30 και 40 χρόνια, αλλά κάθονταν και με άκουγαν με γενναιοδώρια.

Αυτές οι απώλειες φτωχαίνουν την Ελλάδα;...Τι υπάρχει πίσω

Ουδείς ανατικατάστατος! Το πιστεύω ακράδαντα: Η ίδια η ζωή γεννάει ζωή.Αυτοί οι άνθρωποι έχουν αφήσει μια ανεκτίμητη παρακαταθήκη που εμπνεει την ιδια τη συνέχειά τους.Θυμίσου: Σωκράτης, Πλάτων και μετά Αριστοτέλης...
Δε συμμερίζομαι αυτούς τους βαρύγδουπους μελοδραματισμούς " Η τελευταία θεά", "ο τελευταίος Μεγάλος"...    Oxι! Δεν υπάρχει "τέλος"! Βγαίνουν κι άλλοι...

Ίσως όχι σε ανάλογο βαθμό ακόμα, γιατί είναι κι οι συνθήκες που γεννούν έναν Ρίτσο , έναν Μίκη, έναν Μαρκόπουλο...Έχουμε όμως μαγιά: 

Το θέατρό μας είναι ανώτερο κι από το αγγλικό ακόμη! 

Είδα σε θεατρα- αποθηκούλες ερμηνείες που συνταράξαν τα σωθικά μου.
Η Πολιτεία πρέπει να στηρίζει τον Πολιτισμό και την Παιδεία γιατί μόνο με αυτά υπάρχει Μέλλον...

Σπόυδασες θέατρο σε Αγγλία κι Αμερική χωρίς να επικαλεστείς τον τίτλο του Ολυμπιονίκη στις auditions ...
Οχι βέβαια! Όσοι καταφεύγουν σε τέτοιες ευκολίες δεν αγαπούν πραγματικά αυτό που κάνουν. 

Στην Τέχνη προσέρχεσαι συνειδητοποιημένος και ταπεινός! Από φλόγα και πάθος! 

Εγώ λάτρευα το θέατρο από μικρός.Ήταν έμπνευση σε όλα μου τα βήματα- ακόμη και στην αθλητική μου καριέρα.

 Στα 16 είχα είχα παρακολουθήσει την αξέχαστη παράσταση Harold kai Mond, πριν την πρόκριση στο Παγκόσμιο.
Πριν την Ατλάντα, είχα απολαύσει την Ασπασία Παπαθανασίου ως "Κλυταιμνήστρα" και τη Λυδία Κονιόρδου ως "Ηλέκτρα" στο έργο του Τσιάνου!

Και τα προγράμματά μου, εξάλλου, πάντα είχαν στοιχεία "θεατρικά"...

Προ μερικών ετών συνομίλησες με τον Σίσσυφο του Μπέκετ... 

Ο Σίσσυφος ήταν ενα act without words. Κάτι διαφορετικό από τον χορό: Εκεί παίζουν τα μάτια σου.Άρα η ψυχή σου. 

Ο δε Beckette είναι πολύ σκοτεινός: 

Έπρεπε να βουτήξω στο σκοτάδι. 

Στον Σίσσυφο με ιντρίγκαρε η εσωτερική τραγωδία του, η υπαρξιακή του αγωνία, η ασταμάτητη μάχη του να σηκωθεί- ξανά και ξανά.Το αδιέξοδό του.Το φλερτ του με την αυτοκτονία.

Σε αυτό βασίζεται η συγκλονιστική ταινία "La Mare Entro" με τον Χαβιέ Μπαρδέμ, που κέρδισε και Όσκαρ Α Ανδρικού.
Εκεί υποδυόταν έναν παράλυτο από τον λαιμό και κάτω που αποζητά τον θάνατο, και όλη η λατινοχριστιανική, καθολική ηθική του στερεί το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση και στη λύτρωση. Μπαίνεις στην αγωνία αυτού του ανθρώπου που ζει εγκλωβισμένος σε ένα κρεββάτι;
Να θέλει να πεθάνει και να μην μπορεί μόνος του; Αντιλαμβάνεσαι το αδιεξοδο;
Αντίστοιχο με το φινάλε του Σίσσυφου, που επιζητεί να δώσει τέλος στο μαρτύριο κι οι θεοί δεν του το επιτρέπουν...
Είναι η ζωή του καθενός κι έρχεται η θεολογία να παρέμβει αυθαίρετα. Αυτός όμως έχει δικαίωμα να μην αντέχει άλλο!Είναι η αυτοκτονία λύση;
Γενικά, η αυτοκτονία είναι μια δύνατή πράξη σε μια αδύναμη στιγμή.
Ο Σισσυφος και το "Mare Entro" είναι ακραίες περιπτώσεις.
Σχεδόν πάντα, υπάρχουν άλλες λύσεις και πολύ καλύτερες.Πολλές φορές θολώνεις τόσο πολύ που δεν μπορείς να το διαχειριστείς και νομίζεις οτι είναι αδιέξοδο.Κι όμως κατα πάσα πιθανοτητα, υπάρχει διέξοδος που εσύ δεν μπορείς να τη διακρίνεις.
Εκεί χρειάζεται ένας φίλος, μια παρουσία να σου τη δείξει, την εναλλακτική, να σε αφυπνίσει, να σε εμψυχώσει και να αποτρέψει το κακό! Αυτό ισχύει 100% για παιδιά που λυγίζουν από το bullying κι αυτοκτονούν.
Χρειάζεται εμψύχωση!
Παράδειγμα απέναντι στους κάφρους που κάνουν bullying!
Εκεί δεν το συζητώ! Να βγουν, να αντιδράσουν στην κακοποίηση, να ανταποδώσουν τα χτυπήματα, να καταγγείλουν, να βρουν παραστάτες!
Να ζήσουν όπως θέλουν αυτά!Δεν είναι μόνα!
Είναι ευθύνη όλων μας να μην είναι μόνα!

Σε ειχαν ξαναρωτησει κατι παρόμοιο στα 19 σου 

( Χρήστος Ιωαννίδης ΕΨΙΛΟΝ) : Θα ήθελες και από τη θέση σου να σταθείς σε ένα τέτοιο άτομο που κακοποιείται κι ειναι σε απόγνωση;
Είσαι τρελή; Εννοείται!Οφείλεις να το κάνεις!!
Όχι βέβαια να γίνεις υπερήρωας & να παρεμβαίνεις σε επικίνδυνες καταστάσεις, αλλά μη μένουμε αμέτοχοι σε περιπτώσεις σαν του Γιακουμάκη λχ:
Δυο μέτρα παλικαράκι μόνος με τους δολοφονους απέναντι!
Ξέρεις, οι λέξεις έχουν δική τους δύναμη:
Είχα δει σε ένα graffiti για τον θάνατο του Βαγγέλη ΓιακουμάκηΈγραφε: "Δολοφονημένους από τους 'μάγκες' "!( ειρωνικό, για να απαξιώσουν με την ειρωνεία τους κακοποιητες) ...Πόσο λάθος! "Δολοφονημένος από δολοφόνους!" επρεπε να λέει. Απερίφραστα. Να τρυπήσεις με την αιχμή της αλήθειας.
Για να εγγράφεται στο ασυνείδητό όποιου βλέπει ότι
"αυτός που κακοποιεί είναι Δολοφόνος"!
Όχι μάγκας" σε εισαγωγικά και με υπαινιγμούς.
Θα ήθελα να σβήσω αυτήν τη λέξη:
Μάγκες είναι όσοι αντιστέκονται ακόμη.
Μάγκες είναι οι παππούδες που κατεβαίνουν σε διαμαρτυρία για τη σύνταξή τους.
Αυτοί ήταν "Δολοφόνοι".Τον δολοφόνησαν επειδή ήταν δολοφόνοι! Τέλος.
Εκνευρίστηκα τόσο με τον ευφημισμό του γκράφιτι αυτού (κάτι σαν τον όρο " Ελγίνεια")!

"Μάγκας" ήταν ο Βαγγέλης Γιακουμάκης 

που δεν έκανε βήμα πίσω σε αυτό που ήταν,

που δεν προσχώρησε σε αυτό που ήθελαν οι άλλοι να είναι, που δεν έγινε παρέα με αυτούς τους δολοφόνους και δεν εγινε σαν αυτούς!

Αυτό να το γράψεις:Τον δολοφόνησαν, επειδή ήταν μάγκας! 

Ειδαμε μια πολύπλευρη μουσική παιδεία.Απο Μοσχολιού- Χατζηνάσιο μέχρι στοιχεία Πυρρίχιου και Θανάση Παπακωνσταντίνου. Αγαπημένη στιγμή από το JUST THE 2 OF US;

Όλες.Ερμηνεύσαμε πολύ αξιόλογα τραγούδια μιας ευρείας γκάμας.

Πιστεύεις ότι υπήρξε η προσωπικότητα σου δυσνόητη και παρεξηγήσιμη από τη mainstream αντίληψη της δημοσιότητας;

Ούτε με νοιαζει ούτε με αφορά.Κανείς δεν μπορεί να είναι αγαπητός από όλους κ δεν είναι ωραίο. Ζω από δική μου ανάγκη , οχι για την επιβράβευση. Η επιβράβευση είναι υπέροχη αλλά όχι κινητηριος δύναμή μου.

Δεν είναι η πρώτη μου ύλη, δεν είναι η φλόγα μου.

Σε πρότερη συνέντευξή δου είχες αποδώσει μεταφορικά στον εαυτό του την παραφορά της Φαίδρας, όπως ενσαρκώθηκε στην ομώνυμη ταινία από τη Μελίνα στο πλευρό του Άντονι Πέρκινς...

Ε, όλοι μας κρύβουμε μέσα μας έναν "ευγενή Ιππόλυτο", αλλά και μια "αδίστακτη Φαίδρα" στον έρωτα.Ο έρωτας, βέβαια θολώνει τη λογική. Μπορεί να φτάσει ως τον φόνο.

Ο έρωτας είναι τεραστια συζήτηση.Θυμάμαι σε συνεργασία με την Ελπίδα τη Σκούφαλου είχα ερμηνεύσει χωρία από τον "Φαίδρο" του Πλάτωνα που πραγματεύεται τον έρωτα.

Εκεί ο Πλάτων μιλάει για τον έρωτα- και για τον ομοφυλοφιλικό.Ο έρωτας δεν έχει φύλο. Βέβαια παρουσιάζει έντονα ναρκισσιστικά στοιχεία γι αυτό μπορεί να οδηγήσει στα άκρα.

Ερωτεύτηκες κι εσύ εξίσου καταστροφικά ποτέ;

Δυνατά ναι, καταστροφικά όχι.

Δεν έχω συμπλέγματα κτητικά, γιατί δεν τα ανέχομαι κι εγώ.

Με τίποτα δεν κατανοώ τη νοσηρότητα της ακραίας κτητικότητας, που οδηγεί σε εμμονές κι εγκλήματα!

Ακούμε για εγκλήματα πάθους:

Πόσο λίγος κι ανασφαλής μπορεί να είσαι για να σκοτώσεις με μια τέτοια δικαιολογία!

Στο περιοδικό ANTIVIRUS γίνεσαι ο πρώτος Ολυμπιονίκης που δηλώνει ανοιχτά ομοφυλόφιλος.Γιατί;

Από τις πιο όμορφες συνεντεύξεις που έχω δώσει!

Εκεί όπου φωτογραφήθηκα , πρωτη φορά μετά από δυο δεκαετίες με το μετάλλιο της Ατλάντα σε έναν αρχαίο χώρο.

Ήταν μια συμβολική κίνηση που ήθελα να λειτουργήσει ως προτροπή για τα παιδιά να μάχονται για το όνειρό τους, και να ξέρουν ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τους πει ποιον να αγαπήσουν...Παράλογο και που το συζητάμε! 

Πώς κρίνεις τη στάση της κοινωνίας προς το ζήτημα της ομοφυλοφιλίας; 

Έχουν γίνει πολλά βήματα:

Λχ Έχουν αμβλυνθεί οι προκαταλήψεις στη νέα γενιά κι η ομοφυλοφιλία προβάλλει πιο απενοχοποιημένη πια.Οι νέοι έχουν αποτινάξει τα στερεοτυπικά mindset της προηγούμενης γενιάς (σαν αυτά που τροφοδότησαν λχ και την επίθεση εναντίον μου στο Σίδνει)

Εγώ πιστεύω πολύ στη Νεολαία.

Το Σύμφωνο Συμβίωσης έίναι μια ακόμη θετική εξέλιξη.

Επίσης το ζήτημα της αιμοδοσίας: Ο νόμος-μέχρι πρότινος- απαγόρευε σε έναν (δηλωμένα)ομορφυλόφιλο να δώσει αίμα εξ' ορισμού λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού.

Προ 9 μηνών άλλαξε αυτο.

Σκέψου, δηλαδή, πόσο ρατσιστικό πρόβαλλε ως και το Σύνταγμά μας- μέχρι...πέρσι!

Έχουν αλλάξει αρκετά.

Έχει σίγουρα συμβάλει και η ένταξή μας στο ευρωπαικό πλαίσιο.Είναι ενα κομμάτι Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που τα πλείστα κόμματα της χώρας μας αποδέχονται πια.

Σκέψου οι πολιτικοί αρχηγοί μας τοποθετήθηκαν θετικά υπέρ της Ομοφυλοφιλίας ακόμη και στο ANTIVIRUS.

Όλα αυτά προδιαγράφουν ένα θετικό πρόσημο αλλά αυτά ίσως και να μην είναι Κεκτημένο.

Πρέπει να συνεχισουμε να δίνουμε τις μάχες μας.

Ποια βήματα πρέπει να γίνουν ακόμη;

Πρεπει να εξαλειφθεί η επιθετικότητα απέναντι σε ομάδες όπως οι transexual που δέχονται ακόμη μεγάλη κακοποιηση.

Πρέπει, επίσης να θεσμοθετηθεί ο γάμος των γκέι.

Ο γάμος -πέρα από την αγάπη & τους συμβολισμούς του- είναι και μια σύμβαση που διευθετεί ζητήματα κληρονομικά, νοσηλευτικά, φορολογικά κλπ. Μπορεί να είναι τόσο μακρυά από μένα όμως, σε πολλές περιπτώσεις, ο γάμος είναι αναγκαίο ...καλό!

Δηλαδή υπάρχει περίπτωση να σκεφτόσουν τον γάμο;

Αν έβρισκα έναν άνθρωπο στα κριτήρια της αισθητικής και της παιδείας μου να επικοινωνώ με όρους πάθους και ελευθερίας θα σκεφτόμουν και τον γάμο και την τεκνοθεσία.

Α!Να ένα ακόμη θεσμικό έλλειμμα:

Η τεκνοθεσία ομόφυλων ζευγαριών- ζητήματα αυτονόητα για μια πολιτισμένη κοινωνία.

Είναι εξοργιστικό να υπάρχουν τόσα ορφανά παιδιά σε ιδρύματα, που μένουν εκεί χωρίς οικογένεια ή που έχουν κακοποιηθεί ψυχικά ή που βιάζονται ακόμη,

και να έρχεται η Πολιτεία και να θέτει περιορισμό στο "ποιος έχει δικαίωμα να υιοθετεί" με βάση προκαταλήψεις "περασμένων αιώνων"!

Η εμφάνισή σου σε ενδιαφέρει;

Κοίτα, εγώ είμαι απλός.Μπορεί να με δεις με φόρμα να πηγαίνω στο περίπτερο, όπως ας πούμε σήμερα στη συνάντηή μας.Ποτέ ατημέλητος, ωστόσο.

Η αισθητική μου αρέσει αλλά δεν αυτοπαγίδευομαι σε αυτήν.Προπονούμαι όμως με επιμέλεια για να διατηρώ την ευεξία μου.

Η ομορφιά δεν πηγάζει από μέσα μας;

Έ, βέβαια. Είναι κανόνας αυτός, σχεδόν αυτονόητος οτι η Ομορφιά πηγάζει από το Ήθος την Παιδεία, και την Αρχοντιά της ψυχής.Από την άλλη όμως η εξωτερική ομορφιά σχετίζεται με τη συμμετρία και την αρμονία.Δεν μπορεί να μη δεις ένα αρχαιοελληνικό αγαλμα και να μη θαυμάσεις το Κάλλος του, (που είχε πρότυπο έναν ζώντα άνθρωπο της εποχής, συνήθως αθλητή.) Είναι Κάλλος που αγαλματοποιήθηκε στους αιώνας των αιώνων.

Αν το Καλλος όμως παραμένει ένα πράγμα κούφιο, δεν πας παρακάτω.

Εξάλλου το σώμα έιχε υψηλή σημασία στην αρχαία αισθητική και φιλοσοφία.Μετά μπήκαν στη μέση τα θρησκευτικα στερεοτυπα κι ενοχοποίηθηκε αυτό.

Μερικές φορές πάντως η δαιμονοποίηση μπορεί να είναι και φθόνος, γι' αυτό που δεν είμαστε ή που δεν έχουμε εμείς.

Αλήθεια, ποια η σχέση σου με τον Θεό;

Ψάχνομαι. Σίγουρα, το άθρησκος μπορεί να δηλώνει εναν σκεπτικισμό: Ποιος κατέχει την Αλήθεια;

Κι ο Χριστιανός, κι ο Βουδιστής κι ο Μουσουλμάνος διεκδικούν την "αποκλειστικότητα του θεού" για λογαριασμό τους και απορρίπτουν τους άλλους.Αυτό αναιρεί από μόνο του την όποια θεολογική υπόσταση που έχει αυτό που λέγεται θεός.Δες στο όνομα του Θεού τι πολέμους έχουν κάνει. Τι με νοιάζει πώς ονομάζεις τον θεό σου; Δε με αφορά! Με αφορά "αυτό" που ονομάζεις θεό να σε έχει κάνει καλύτερο άνθρωπο".

Μόνο τοτε θα υποκλιθώ στο μεγαλείο της αγάπης αυτού του " θεού", γιατί σε έχει στρέψει στο Καλό.Τόσο απλά.Γιατί το περιπλέκουμε τοσο πολύ; Για την εξουσία.- και πάμε σε άλλη ανάλυση:Εξουσία μυαλού, εξουσία πολιτική, εξουσία, πολιτιστική, χρήματα πολλά...

Δε θα ξεχάσω που ήμουν στην Ιταλία με μια παλαιότερη σχέση μου και οδηγώντας βλέπουμε στον δρόμο ένα κτίσμα με την επιγραφή "Βankο de Santo Spirito"- δηλαδή Τράπεζα του Αγίου Πνεύματος! Από το 1605, παρακαλώ!]

Και σταματάω το αυτοκίνητο έκπληκτος: Πληροφορήθηκα ότι είναι μια από τις ισχυρότερες τράπεζες του Βατικανού! Σαν ανέκδοτο ακούγεται!Φαντάσου! Τι σχέση έχει ο Θεός με το Χρήμα; Είναι η επιθυμία για εξουσια που λέγαμε πιο πριν.

Πόσο αθεοφοβος κι άρα επικίνδυνος είσαι να μην κρατάς ούτε τα προσχήματα!

Ουδέν απολιτίκον" έλεγε ο Αριστοτέλης.

Εσύ είσαι πολιτικοποιημένος,και -αν ναι- 

ποιες πολιτικες αρχες διεπουν τη σκεψη σου;

Κανένας μας δεν πρέπει να μένει αμέτοχος γιατί αυτό αφήνει περιθώριο σε όσους θέλουν να εκμεταλλευτούν καταστάσεις

Η αδιαφορία εκτρέφει την Τυραννία ή τη Δημαγωγία που φέρνει τον Φασισμό...

Η συμμετοχή έφερε επαναστάσεις Χωρίς το Πολυτεχνείο θα είχαμε ακόμη τη Χούντα.

Χωρίς τη Γαλλική Επανάσταση θα παρέμενε ο Λουδοβίκος.Χωρίς το 21 θα είχαμε ακόμη την Οθωμανική Αυτοκρατορία.Χωρίς την αντίσταση στη Σαλαμίνα θα είχαμε άλλα ζητήματα σε επίπεδο Ευρώπης και Δυτικού Πολιτισμού...

Ο Πλάτων έλεγε ότι το τίμημα της αδιαφοράς για τα κοινά είναι να σε κυβερνούν οι ανάξιοι...

Η Πολιτική συμμετοχή όμως περιλαμβάνει τη γενικότερη αγωνία για τα κοινωνικά πrάγματα: 

Δεν είμαι μόνο η ένταξη σε έναν πολιτικό φορέα ή μια δημόσια τοποθέτηση στα social.

Είναι η κριτική στάση απέναντι σε ό,τι αποτελεί το πολιτικό σκηνικό.Η αλλαγή μιας άποψης.

Η απόσυρση στήριξης σε όποιον μας διαψεύσει.

Είναι και μια συζήτηση που ανοίγει τον νου, μια δράση σε ένα σχολείο, ένα βιβλίο κοκ. Ακόμη κι αυτή η ωραία κουβέντα που κάνουμε οι δυο μας διαφωνώντας και συνθέτοντας... 

Δέχτηκες πρότασεις να κατέβεις στις εκλογες;

Αν ναι, γιατί τις απέρριψες;

Δέχτηκα και δέχομαι διαχρονικά από όλα τα κόμματα, αλλά είχα άλλες προτεραιότητες.

Θα το σκεφτόσουν στο μέλλον;

(Θα είχε σημασία απο ποιον κομματικό φορέα θα ερχόταν μια τετοια πρόταση)

Κοίταξε. Δε με εκφράζουν τα πολιτικά άκρα.

Αγαπώ αυτόν τον τόπο και τις ευρωπα'ι'κές αξίες.

Ο μόνος λόγος όμως που αξίζει να ασχοληθείς με την πολιτική είναι να διορθώσεις κάποια κακώς κείμενα στο κομμάτι της Οικονομίας, της Παιδείας και της Υγείας ή και της καθημερινότητας.

Ακόμη και το ζήτημα ενός δρόμου που μένει με λακκούβες 2 χρόνια ή τα απορρίμματα.

Ή αυτόν τον φασισμό του βανδαλισμού...

Ναι, το graffiti είναι τέχνη αλλά το να λερώνεις τη Ροτόντα είναι φασιστικό.

Έγινε της μόδας το ρητό"Δημιουργία είναι Καταστρέφω".

Αλήθεια;Κατάστρεψε το σπίτι σου τότε! 

Δε γουστάρεις τους πολιτικούς;

 Κάνε διαμαρτυρία έξω από το Προεδρικό Μέγαρό.

Δεν είναι ανέγγιχτοι οι πολιτικοί.

Δε θα μας καταστρέφουν τη ζωή κι εμείς να μένουμε απαθείς. Γιούχαρε. Κανε ενα δυναμικό demonstration με τα δημοκρατικά μέσα που σου παρεχει το Σύνταγμά μας...

Όχι όμως βιαιοπραγώντας! Όχι καταστρεφοντας τυφλά.

Όχι βανδαλίζοντας τη Ροτόντα, τον Παρθενώνα ή τη βιτρίνα του καταστηματάρχη και την περιουσία του διπλανού.

Αυτό είναι φασιστικό κι αποτελεί μέρος μιας νοοτροπίας που πρέπει να αλλάξει!

Θεωρείς κάποιον πρότυπο πολιτικής;

Τη Μελίνα που ήταν μια παγκόσμια προσωπικότητα.

Από τις ερμηνείες της και τη ακτινοβολία της μέχρι τον αγώνα της για τα Γλυπτά του Παρθενώνα και τη συμβολή της στον Πολιτισμό.Η Μελίνα λχ θέσπισε τα Δη.Πε.Θε.

Ήσκησε υψηλή πολιτική.Πήγε να προσφέρει.

Αν ασχοληθώ θα ηθελα με ανάλογο τρόπο, υπό την προυπόθεση να προσφέρω κάτι αντίστοιχο- που να μείνει.

Το πρόβλημα στην πολιτική είναι ότι οι περισσότεροι μπαινουν για την καριέρα.

Για μένα το Σύνταγμα έπρεπε να ορίσει οτι πάνω απο 3 τετραετίες δεν μπορείς να κατέχεις αξίωμα! 

Στην Αμερική μετά απο 2 θητείες δε γίνεται να επανεκλεγείς πρόεδρος κι αυτο ειναι πραδειγμα παρα την ιδεοληψία του αντιαμερικανισμού.

Διαφθείρει η εξουσία;

Θεωρω ειναι θέμα χαρακτήρα περισσότερο!

Αν θαμπώνεσαι από το Μykonos style κι είναι ζητούμενό σου η πολυτέλεια δε θα προσφέρεις ανιδιοτελώς στον τόπο σου.

Γοητεία όμως έχει και hicking με ένα σακίδιο στον ώμο.

Να γευθείς κι ένα γεύμα Michellen, αλλά δεν έχει γοητεία κι ένα απλό ταβερνάκι;

Δε δαιμονοποιώ όμως γενικά και το ...ιδιωτικό τζετ όταν έχεις δουλέψει και το έχεις κατακτήσει- και δε μιλάω για τους πολιτικούς!

Δε θα φθονήσω όμως όποιον τα καταφερε με τον κόπο του,και το μυαλό του όπως λχ ενας Steve Jobs.

Θεωρω ανόητη αυτήν τη στείρα συνθηματολογία "Κάτω το Kεφάλαιο"( με το rolex στο χέρι!)

Αν ο άλλος πήρε ενα ωραίο ακριβό αμάξι, από πού κι ως πού να πάω εγώ να του το ...χαράξω, επειδή εγώ δεν το έχω; Εχω δικαίωμα στην περιουσία του άλλου;

Τι είναι η Θεσσαλονίκη για σένα;

Ποιες γωνίες της αγαπάς;

Αγαπώ πολύ το κέντρο κι αυτή την περαντζάδα της Παραλίας, με τη θάλασσα και τις ομίχλες της.Είναι σκηνικό εντελώς αγγελοπουλικό! Είναι πολλές οι γωνιές και τα μνημεία...

Ο Λευκός Πύργος θεωρείται εμβλημά της πόλης μας , όμως- για μένα- η Ροτόντα συμπυκνώνει περισσότερα απο τη μακραίωνη πορεία της Θεσσαλονίκης!

.Τι μπορεί να σε κάνει να δακρύσεις;

Η απώλεια, ο θάνατος. Μπορεί και μια δυνατή συγκίνηση.

Παρακολουθείς ως φίλαθλος άλλα αθληματα;

Υποστηρίζεις κάποια ομάδα;

Μου αρέσει η Κολύμβηση ενώ από ποδόσφαιρο παρακολουθώ το Μουντιάλ και το Euro- τα παιχνίδια της Εθνικής κυρίως - όχι το Champions League ή τα διασυλλογικά.

Παρομοίως και στο μπάσκετ- εστιάζω στην Εθνική.

Μας μπόλιασε ο Γκάλης...

Συμμετείχες στις Δελφικές εορτές προς τιμήν του Άγγελου Σικελιανού το 1997, χορογραφώντας την πτήση του Ίκαρου προς τον ήλιο.

Ποιος ήταν ο δικός σου ήλιος; 

Η ελευθερία.Δεν τη διαπραγματεύομαι, ακριβώς όπως ο Ίκαρος. Γι αυτό χορογράφησα - και παρουσίασα -τον μύθο του σε συνεργασία με τη σπουδαία Ρένη Πιττακή το 1997, έναν χρόνο μετά το μετάλλιο της Ατλάντα...

Τι τίμημα είχε η δική σου πτήση;

Την πτώση.Η πτήση φέρνει πτώση, αλλά κι η πτώση φέρνει νέα πτήση.

Χορογράφησες την Ιθάκη του Καβάφη...

Σε μουσική του Vangelis( Παπαθανασίου).

Ποια είναι η δική σου Ιθάκη;

Η αναζήτηση... Στην Ιθάκη σου καλό είναι να κατασταλάζεις προς τη δύση της ζωής σου. Συνηθίζω να λέω πως ο Οδυσσέας όταν γύρισε στην Ιθάκη, μαράζωσε και οραματίστηκε σίγουρα νέα ταξίδια...

"Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις".

Ποιες 3 λέξεις περικλείουν την Ελλάδα για τον Ιωάννη Μελισσανίδη;

Απέραντο γαλάζιο και φως:

Γαλάζιο δυσυπόστατο - ο Ουρανός και η Θάλασσα...

Το Φως , πάλι, είναι η προυπόθεση της ζωής.

Ο Νομπελίστας μας Σεφέρης δήλωνε ότι 

"Όπου και να πάω  Η Ελλάδα με Πληγώνει..."

Εσένα τι σε πληγώνει στην Ελλάδα που ήδη διανύει 13 χρόνια κρίσης;

Ο ωχαδελφισμός, η αγένεια και ο φιλοτομαρισμός.

Ποια βιβλία σε έχουν σημαδέψει; 

Είναι τόσα πολλά....Ανάμεσά τους θα ξεχωρίσω τους  "Αδελφοφάδες" του Νίκου Καζαντζάκη!

 Λέει σε ένα σημείο: " Είναι ελεύθερος...Σκοτώστε τον!" Ταυτίζομαι απόλυτα με αυτό, γιατι το έχω βιώσει!

Νομίζω αυτη η αποστροφή σού ταιριάζει ιδανικά ως απόηχος αυτης της συνέντευξης!

Απόλυτα! Έχεις  δίκιο! Η ελευθερία είναι αδιαπραγμάτευτη αξία!

Σε ευχαριστώ που τίμησες το ιστολόγιο μου

Κι εγώ σε ευχαριστώ για την πραγματικα όμορφη συζήτηση!