"Τηλέμαχος", O Άγγελος κι ο φύλακάς του

                                           Ο Άγγελος κι Ο Φύλακάς του, "Τηλέμαχος"
                                                   Είδος: Kοινωνικό
                                                   Βαθμολογία: 10/10

                       

                                     

Προ ολίγων ημερών αξιώθηκα μια από τις μεγαλύτερες χαρές που μπορεί να φανταστεί ένας βιβλίοφιλος:
Ανάμεσα στα πολυδιαφημισμένα, κοινότυπα βιβλία και τα θορυβώδη best sellers, ήρθε στα χέρια μου ένα σπάνιο, μικρό διαμαντάκι από τον ανεξερεύνητο κόσμο των ιδιωτικών εκδόσεων. 
Το βιβλίο έχει τον τίτλο "Ο Φύλακας κι Ο Άγγελός Του" κι είναι ένα άκρως συγκινητικό μυθιστόρημα που αφοπλίζει τον αναγνώστη με τη μεστότητά του.
Αποτελεί το δεύτερο μυθιστόρημα του συγγραφέα που υπογράφει ως "Τηλέμαχος" και μας συστήθηκε με τα "Ρόδοπέταλα Σε Μια Επανάσταση" από τις εκδόσεις Ιβίσκος.
            Το δεύτερο αυτό έργο του επιβεβαιώνει περίτρανα πως ο "Τηλέμαχος" είναι μια αξιοπρόσεκτη πένα γεμάτη συναισθηματικό βάθος και ουσία, που έχει να προσφέρει πολλά στη Λογοτεχνία μας.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ (ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ)
Ένας ψυχικά διαταραγμένος νεαρός αστυνομικός με άσχημο παρελθόν 
προσπαθεί να δώσει άσυλο σε ένα κακοποιημένο κορίτσι από ξένη χώρα.
Δυο τόσο διαφορετικοί κόσμοι έρχονται σε επαφή, 
καθώς σκιές του παρελθόντος... παραμονεύουν.

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Ένα από τα πιο συγκινητικά και δυνατά μυθιστορήματα που έπεσαν στα χέρια μου, "ο Άγγελος κι ο φύλακάς του" συνδυάζει πρωτόλεια τρυφερότητα, δράση κι αγωνία ως την τελευταία σελίδα με έναν τρόπο σκληρό,και ιδιότυπα λυρικό- τόσο ωραία αντιφατικό!
       Έργο ατμοσφαιρικό, που μες την απλότητά του,θα αγγίξει βαθιά τον αναγνώστη.
Η αρχική έμπνευση καθ'εαυτή είναι πολύ δυνατή, κεντρίζοντάς σε να ανακαλύψεις ...επιτακτικά αυτόν τον ιδιαίτερο δεσμό ανάμεσα σε δυο τόσο αντίθετες φιγούρες:
Μια άγουρη παιδούλα που της άρπαξαν βίαια την παιδικότητά 
κι έναν αστυνομικό, που παλεύει τους προσωπικούς του δαίμονες:
Ένα κορίτσι που -θα 'πρεπε να -παίζει με κούκλες, τούλια και πουέντ κι έναν άντρα που "παίζει με τα όπλα και τον θάνατο"...
            Αυτή η ιδέα  είναι δοσμένη σε λόγο λιτό, χωρίς περίτεχνα λογοτεχνικά σχήματα- με "ρυθμό" και εικονοπλασία κινηματογραφική. 
Συναντάμε στιγμιότυπα της μέσης καθημερινότητας σε παραλληλία με τις δραματικές εξελίξεις. 
Η γλώσσα διαθέτει τη φυσικότητα του προφορικού λόγου-παρουσιάζοντας ενίοτε και μια "απενοχοποιημένη τραχύτητα"- με κοφτές προτάσεις και καθημερινές εκφράσεις, ρέοντας άνετα και ξεκούραστα για τον αναγνώστη.
            Η αφήγηση είναι δομημένη πάνω σε εναλλασσόμενους μονολόγους των τριών ηρώων(Ερμής- Ελσα- Κατερίνα), που επιταχύνουν τη δράση.
Καθένας γίνεται πρίσμα που διαθλά από τη δική του πλευρά την αλήθεια, κι έτσι ο αναγνώστης έχει πλήρη εικόνα και άρτια ψυχογραφημένα τα πρόσωπα του "δράματος", καθώς και τις αντιδράσεις τους στα γεγονότα.
          Σε πολύ γρήγορους ρυθμούς μάς ξεδιπλώνονται περιστατικά, σκέψεις και ηθικά διλήμματα, καθώς ο ένας παίρνει τη σκυτάλη από τον άλλον.
Η χρονική ακολουθία είναι γραμμική , αλλά όχι μονότονη.
Ο συγγραφέας χειρίζεται άψογα τις υφολογικές διακυμάνσεις-σε αντιστοιχία με τους χαρακτήρες.Αυτήν την τεχνική την έχω συναντήσει και σε άλλα μυθιστορήματα πολύ διαφορετικής χροιάς όπως η "Επώνυμη" του Π. Χατζηστεφάνου ή ακόμη και στο Μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλι.
      Μην ξεγελαστείτε πάντως, από το μικρό μέγεθος του έργου σε σύγκριση προς τα σύγχρονα μυθιστορήματα.Αυτό το φαινομενικά "μικρό" βιβλίο κυοφορεί ,στην πραγματικότητα, τρομακτικα συγκινησιακά φορτία.
.Είναι αυτή η αριστοτελική του περιεκτικότητα, όπου τίποτα δε λείπει και τίποτα δεν περισσεύει.
Η αλήθεια των συναισθημάτων αναβλύζει αφτιασίδωτη. Δεν μπορείς να τής κρυφτείς.
Το βιβλίο έχει την αμεσότητα σφαίρας που στοχεύει κατευθείαν την καρδιά του αναγνώστη,αφήνοντας ανεξίτηλο το σημάδι του σε αυτή!

                 Απλό αλλά όχι απλοικό, 

"απτό", αλλά και βαθυστόχαστο, σκληρό και τρυφερό συνάμα,

ο Άγγελος κι ο Φύλακάς Του είναι ένα βιβλίο που ισορροπεί επιδέξια στις αντιφάσεις του, συνθέτοντας μέσα από αυτές ένα αρμονικό σύνολο με την ηρακλέιτεια διαλεκτική των αντιθέτων!

        Η ίδια η κεντρική ιδέα άλλωστε, παρουσιάζοντας  στηρίζεται στην αρχετυπική συμπληρωματικότητα ανάμεσα στο Άρρεν και το Θήλυ,το παιδί και την ενηλικίωση, την κτηνωδία και τη στοργή, τον πόθο και την αγνότητα, τον Μονισμό και τη Δοτικότητα.
                 Στην ιστορία αυτή, ακροθιγώς προσεγγίζονται κοινωνικά ζητήματα, όπως η παιδική κακοποίηση,η απόδοση δικαιοσύνης, η εφηβεία, η φιλία.
Αν και γραμμένο από αντρική πένα ,η  γυναίκα στον" Άγγελο και τον Φύλακά του" έχει δεσπόζοντα ρόλο και προσλαμβάνει πολλαπλούς ρόλους:
Έτσι, προβάλλει στην πιο τραγική μα κι ονειρική της διάσταση ταυτόχρονα,μέσα από την κεντρική πρωταγωνίστρια.
Σφάγιο άφταιγο ,παιδί ανυποψίαστο με γυναικεία φύση κατακερματισμένη.
Αγριμάκι που βιώνει την ανασυναρμολόγηση της γυναικείας του υπόστασης μέσα από την ανεξήγητη στοργή ενός θλιμμένου νέου άντρα.
Ομορφιά εξιδανικευμένη- παιδικότητα κι αφύπνιση.
Diana -Venus σε ένα κοινό μοτίβο.
         Στο έργο πάντως, συναντάμε τη γυναίκα και στην αισθησιακή της μορφή, αλλά και ως καρτερική παραστάτιδα, γνωστική φίλη...
Ο ερωτισμός διάχυτος κλιμακώνεται από τη φαντασίωση και τον ανομολόγητο πόθο, μέχρι την ευγενέστερη εκδοχή του.
           Ο τίτλος - από τους πιο εύστοχους- ήδη θέτει το κεντρικό υπαρξιακο ζητούμενο του βιβλίου.
Αποτελέι παραλλαγή ενός όρου της ορθόδοξης παράδοσης του "φύλακα αγγέλου", που αναλογεί σε κάθε ψυχή:
Το βιβλίο όμως τον απαλλάσσει της θεολογικής του διάστασης, σηματοδοτώντας αντιστροφή των ρόλων.
Ο Άγγελος κι ο Φύλακάς του ,λοιπόν...
         Εδώ είναι ο άνθρωπος- ο ίσως εκπεσών- που πασχίζει να προστατεύσει τον "άγγελο",δηλαδή, στην ουσία, να διασώσει την αθωότητά του, την καθαρότητα της ψυχής, που ένας άγριος κόσμος ζητά να κατασπαράξει,χωρίς οίκτο.
Για να το καταφέρει όμως πρώτα από όλα πρέπει να υπερβεί το θηρίο μέσα του.
Να ξεπεράσει τα ατομικά του τείχη, που καβάφικα περιβάλλουν τον εύθραυστο κόσμο του.
Αυτός ο δρόμος περνά, μέσα από την έγνοια ενός άλλου πλάσματος, πιο αδύναμου.
Ο Αριστοτέλης ορίζει πως για να ζει κάποιος μόνος του-αντι-κοινωνικός, είναι η θηρίο ή θεός.
Ο Ντοστογιέφσκι συμπλέοντας με αυτό, ορίζει ως κόλαση το να μη βιώνεις την αγάπη.
Κάτι σαν τη βασανιστική μόνωση του ήρωά μας δηλαδή...
Μέσα από την προσφορά του εαυτού του, λοιπόν, εκείνος από "θηρίο" εξανθρωπίζεται για να ατενίσει τελικά την "Ιδέα"(- κατά Πλάτωνα), τη "θέωση"- (κατά Αριστοτέλη,) ολοκληρώνοντας την κυκλική πορεία της ρήσης του Σταγειρίτη.
Είναι όμως μια αμφίδρομη σχέση.
Ένας "κολασμένος" που εξαγνίζεται μέσα από την παρουσία ενός μικρού "αγγέλου", τον οποίο με τη σειρά του αυτός διασώζει από την κόλαση,δίνοντας ξανά πνοή στα "φτερά του"...
Τελικά ποιος είναι ο άγγελος και ποιος ο φύλακας;
Ποιος είναι ο άγγελος, αν όχι εκείνος που ανυψώθηκε και αναμετρήθηκε με το Αγαθό και το Τίμημά του;
                Ο Άγγελος κι ο Φύλακάς του είναι ένα βιβλίο που το σκέφτεσαι πολύ μετά αφότου το τελειώσεις.
Αισθητικά, το μικρών διαστάσεων βιβλίο με το σκληρό εξώφυλλο και την υποβλητική εικόνα στο εξώφυλλο αποδεικνύει πως κι η καθεαυτή έκδοση ενός βιβλίου μπορεί να είναι μια μορφή Τέχνης.
Ένα όμορφο κομψοτέχνημα,για το οποίο ο συγγραφέας του αξίζει να είναι περήφανος.
                  Για όλα αυτά ο Άγγελος κι ο Φύλακάς του" είναι ένα μυθιστόρημα που αξίζει να αναζητήσετε και να ζήσετε μια εμπειρία ψυχής, που δε θα ξεχάσετε ποτέ.



ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ ΜΠΟΣΣΙΟΣ

Ο συγγραφέας του βιβλίου, μας συστήθηκε με το προσωνύμι  "Τηλέμαχος Μπόσσιος" και είναι ένας αφυπνισμένος νους  που κατάφερε πολλούς προβληματισμούς του να τους μετουσιώσει σε αξιολογες μυθιστορηματικές εμπνεύσεις όπως ΡΟΔΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ , Ο ΑΓΓΕΛΟΣ Κ Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΤΟΥ, με Α Βραβείο σε λογοτεχνικό διαγωνισμό στην κατηγορία της Επιστημονικής Φαντασίας.

Με την ίδια ευσυνειδησία υπηρετεί στην Αστυνομία από το 2009.

Σε συνέντευξή ανέφερε πως αποφάσισε να γίνει αστυνομικός  όταν κατά τον οικογενειακό παραθερισμό έγινε μάρτυρας μιας επίθεσης με μαχαίρι εις βαρος γυναικας που αργότερα την περιέθαλψε η οικογένεια του αιμορροούσα στο δωμάτιό, με πρωτοβουλία του πατέρα του που κατεδίωξε και τον δράστη...

         Χαρακτηριστικό ήταν το στιγμιότυπο όταν σε αγώνα στο γήπεδο Καραϊσκάκη  ο αστυνομικός Τηλέμαχος - Γεωργιος   επιτέθηκε μόνος του σε πολυπληθέστατη ομάδα χούλιγκανς που επιχειρούσαν να κυκλώσουν 6 άντρες μιας διμοιρίας των ΜΑΤ.

Ήρθε στην επικαιρότητα όταν με προσωπικά του έξοδα ύψους 20χιλιάδων ευρώ ανέλαβε την ανακατασκευή παροπλισμένου περιπολικού με αποτέλεσμα να τεθεί στη διάθεση της Υπηρεσίας του ένα αναβάθμισμένο και προηγμένο όχημα με τρίτης γενιάς τουρμπίνα, κινητήρα 550 ίππων σακ βουαγιάζ Πρώτων βοηθειών, πυροσβεστήρα και ρυθμίσεις για να είναι φιλικό προς το περιβάλλον!!!!.

Τις ημέρες της καραντίνας ο Τηλέμαχος έβγαλε βίντεο όπου ενημέρωνε τους πολίτες σχετικά με τα πρόστιμα για τον COVID και τα νόμιμα δικαιώματά τους.

Αίσθηση προκάλεσε κι η στάση του απέναντι στον εμβολιασμό όταν και ανάρτησε μια σειρά διαδικτυακά βιντεο με 'εντονη επιχειρηματολογία εναντίον του εμβολιασμού, γεγονός για το οποίο υπέστη διώξεις και αμφισβητηση από μερίδα του Τύπου, χωρίς αυτό να κάμψει το φρόνημά του.