Τετάρτη 27 Ιουνίου 2018

Χέδδερ Μόρρις, Ο Δερματοστίκτης του ΑΟΥΣΒΙΤΣ

    Ο Δερματοστίκτης του Άουσβιτς, Χέδερ Μόρρις
                                 Είδος Ιστορική Μαρτυρία
                                 Βαθμολογία 10/10

Heather Morris
The Tattooist of Auschwitz
Σελίδες 368
Ημ Έκδοσης Μάρτιος 2018

Για το Ολοκάυτωμα έχουν γραφτεί χιλιάδες βιβλία καθώς αυτό συνιστά τη μελανότερη κηλίδα του Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Πολιτισμού.
Λίγα βιβλία όμως έχουν τέτοια αμεσότητα, βάρος και  συναισθηματική δύναμη όσο η πρόσφατη μαρτυρία που έφερε στο φως η Χέδδερ Μόρρις συνομιλώντας με έναν κρατούμενο ο οποίος χάρη στο ιδιαίτερο πόστο του είχε να αφηγήθεί μια μοναδική ιστορία επιβίωσης κι έρωτα, από τον τόπο του θανάτου.

Ο Δερματοστίκτης Του Άουσβιτς είναι μια κατάθεση σε μια αχανή βιβλιογραφία που σίγουρα έχει να πει νέα πράγματα -αποτρόπαια μαζί κι ελπιδοφόρα- για τη δύναμη της ανθρώπινης ψυχής.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ο νεαρός Εβραίος Λάλε από τη Σλοβακία δέχεται να ταξιδέψει ως τα ναζιστικά στρατόπεδα και να εργαστεί για τους Γερμανούς προκείμενου να σωσει την οικογένειά του από την αιχμαλωσία.
Δεν ξέρει όμως ότι τον περιμένει η ομηρία στο σκληρότερο ναζιστικό στρατόπεδο, το Άουσβιτς της Πολωνίας, όπου θα χάσει την ανθρώπινη υπόστασή του για τον Αριθμό 32407...
Εκεί, προκειμένου να επιβιώσει, δέχεται τη σχετικά προνομιούχο θέση του δερματοστίκτη.
Έτσι γίνεται εκείνο το μοιραίο πρόσωπο, που χαράσσει στους νεοαφιχθέντες ομήρους το τατουάζ με τον αριθμό που θα είναι το όνομά τους στη νέα τους ζωή.
Ισορροπώντας ανάμεσα στι τύψεις ο Λάλε πασχίζει να απαλύνει το τραύμα των συγκρατουμένων τους και να διευκολύνει τη ζωή τους ,κάτω από το βλέμμα του παράξενου Ες Ες φρουρού του, του Μπαρέσκι.
        Μια μέρα ο Λάλε καλείται να χαράξει με τη βελόνα  το μπράτσο μιας κοπέλας που αφήνει με τα μάτια της το στίγμα της στην καρδιά του...
Είναι η Γκίτα με την οποία θα μοιραστεί μια απίθανη αγάπη, κάτω από τα στόμια των οπλοπολυβόλων... 
Γύρω τους φίλοι, εχθροί, θεατές μιας απίθανης αγάπης που αποδεικνύει το μεγαλείο του Ανθρώπου κόντρα στην ίδια την απανθρωπιά του...

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ 
Ο Δερματοστίκτης του Άουσβιτς αποτελεί μια από τις πολυάριθμες μαρτυρίες επιζησάντων από το Ολοκαύτωμα.
Μια ακόμη ανταπόκριση από την κόλαση.
Αποτελεί ανασύνθεση των εκμυστηρεύσεων του Λάλε Σκοκόλοφ στην Χέδδερ Μόρις.
        Το βιβλίο αυτό διαβάζεται ως ντοκουμέντο αλλά και σαν ένα δραματικό μυθιστόρημα καθώς η συγγραφέας εμφυσά συναισθήματα στα πρόσωπα της ιστορίας αυτής που δεν παραμένει αποστειρωμένη καταγραφή.
               "Ο Δερματοστίκτης" του Άουσβιτς είναι γραμμένος , με μια γλώσσα αρκετά απλή -σε έναν ιστορικό ενεστώτα που προσδίδει αμεσότητα κι ένταση στην αφήγηση.
Οι ζωντανοί διάλογοι προσδίδουν απόλυτη φυσικότητα κai θεατρικότητα στο κείμενο, που "φεύγει" απνευστί.
        Κεντρικό πρόσωπο, ο Λάλε Σοκόλοφ μια ξεχωριστή προσωπικότητα που σηκώνει επάξια το νάρος του πρωταγωνιστή- με την ευφυία , την ιδιαίτερη γοητεία του και τη θέλησή του.
Πρόκειται για εναν ευέλικτο άντρα, με ισχυρό ένστικτο επιβίωσης, που ξεχώρισε για το υψηλό του μορφωτικό επίπεδο και άρπαξε την ευκαιρία που του δόθηκε συνθηκολογώντας ενδεχομένως με ένα κομμάτι της συνείδησής του, όταν δέχθηκε τον ρόλο του Δερματοστίκτη.
Ήταν εκείνος που υποχρεώθηκε από τα Ες Ες να πληγώνει χέρια και ψυχές των κρατουμένων χαράσσοντας με την απαίσια βελόνα και το πράσινο μελάνι το Νουμερο της καταμέτρησης που γινόταν το νέο όνομα για κάθε όμηρο στο Άουσβιτς.
Η θέση αυτή εθεωρείτο ένα πόστο προνομικακό καθώς εξασφάλιζε ξεχωριστό χώρο διαμονής και καλύτερη μερίδα στα συσσίτια, σαν κομμάτι των Πολιτικών Υπηρεσιών του στρατοπέδου.
Μια άλλη αντίστοιχη περίπτωση προνομιούχων στα στρατόπεδα ήταν οι Sonderkommandos που επωμιζόμενοι το φριχτό έργο της απομάκρυνσης των πτωμάτων από τα Κρεματόρια, έχαιραν καλύτερών συνθηκών διαβίωσης μέχρι να εξοντωθούν για να μην υπάρχουν μάρτυρες του Μεγάλου Εγκλήματος.
         Σε αυτό το σημείο ο Λάλε μας θυμίζει λίγο τη μαρτυρία του Slomo Veneccia, μετον οποίο η ιστορία του τέμνεται όταν ο ίδιος έγινε μάρτυρας της Εξέγερσης των Κρεματορίων το 1943.
         Στο αμφιλεγόμενο πόστο του που τόσο πλήγωνε τους ομοτρόφους του , ο Λάλε θα υποστεί την παράξενη συμπάθεια του ΕςΕς δεσμοφύλακα Μπαρέτσκι που θα του εκμυστηρευτεί την προσωπική του ιστορία.
Αμφιταλαντευόμενος ανάμεσα στη σαδιστική έπαρση του αδιαφιλονίκητου κυρίαρχου και την απλοικότητα του νεαρού άντρα με τις συνηθισμένες αγωνίες καιι το αίτημα φιλίας, ο Μπαρέτσκι θα χαρίσει στιγμές αχνού χαμόγελου , καθώς παρά τα όπλα του, υποτάσσεται στη σαγήνη του Λάλε κ διεκδικεί τη φιλία του,  φτάνοντας ως ένα σκηνικό που θύμισε τα τερτίπια των Ες Ες, στην πιο ανθρώπινη εκδοχή τους:
Ενδίδοντας στην αγάπη για τον αθλητισμό συχνά οι χαμηλόβαθμοι Ες Ες αξιοποιούσαν τους ομήρους για ψυχαγωγία προκαλώντας τους σε αθλητικές αναμετρήσεις με χαρακτηριστικότερους τους αγώνες ποδοσφαίρου (σαν την Απόδραση των 11) ή μονομαχίες γύρω από τη Σκακιέρα ( Η Βαριάντα Του Λινενμπουργκ-ΡΟΥΑ ΜΑΤ).
Η ιδιότυπη σχέση με τον Μπαρέτσλι κινεί ζωηρό ενδιαφέρον του αναγνώστη.
        Εκείνο όμως που συνταράσσει την ψυχή του αναγνώστη είναι η ιστορία αγάπης που άνθισε στο Άουσβιτς, με τη μεγαλειώδη θέληση του αγριολούλουδου στος λάσπες των δρόμων.

Η στιγμή που δυο γυμνά, χωμάτινα Νούμερα, το 32407, και το 34908 δέχτηκαν τη ζωοδότρα πνοή του Έρωτα, που τους επέστρεψε την ανθρώπινη υπόστασή τους, και σαφώς τη θεική τους κληρονομιά.
Ήταν ο Λάλε λοιπόν που έδινε κουράγιο στην ανήμπορη Γκίτα καθώς αυτή δεχόταν το ανεξίτηλο πέρασμα της βελόνας του και το θανάσιμο τατουάζ της στο μπράτσο.Έκτοτε μια ευγενική αγάπη σκέπασε με το προστατευτικό της πέπλό τους δυο μελλοθανάτους πυροδοτώντας πόθους κι ορθώνοντας νέα όνειρα απέναντι στα συρματοπλέγματα...
Ποιος αναγνώστης μπορεί να μείνει ασυγκίνητος μπροστά στο αδιάλλακτο μπαιράκι που έρωτας υψώνει κοντρα στην τυραννία;;
Πού αλλού μπορεί να μετουσιωθεί ο έρωτας σε καταγγελία του μίσους αν όχι στο στρατόπεδο θανάτου το Άουσβιτς!!
Η απρόσμενη αγάπη του Λάλε και της Γκίτα παραπέμπει τους πιο ενημερωμένους και τους θεατρόφιλους,στην τραγική , ρομαντική ιστορία της "Μάλα" και του Πολωνού αγαπημένου της όπως aποδόθηκε σε κόμικ από το Μουσείο του Στρτατοπεδου και όπως το ελληνικό κοινό τη γνώρισε από το αριστουργηματικό μιούζικαλ του Νίκου Καρβέλα "Η Μουσική του Ανέμου".

Το ζεύγος του Λάλε και της Γκίτα φέρνει στο νου μας και τον έρωτα του Ες Ες φρουρού Wuensch προς την Εβραιοσλοβάκα Helena Citronova ο οποίος έσωσε τη ζωή εκείνης και την ψυχή εκείνου...
Ομως το Άουσβιτς δεν είναι μέρος φιλόξενο για τη  ελπίδα, ούτε για ρομαντισμούς.Στο κολαστήριό του με τους ζωντανούς σκελετούς κάτω από το μαστίγιο των Ες Ες και τα σκυλιά τους, ο θάνατος καραδοκεί σε κάθε βήμα κι η ανατροπή κάθε προσδοκιας ελλοχεύει.
Όλα είναι ρευστά γεγονός που από τη μια τροφοδοτεί το πάθος με την απελπισία, από την άλλη αποκαρδιώνει κι 
         Το χρονικό τούτης της αγάπης χαρτογραφεί εντέλει το χρονικό του ίδιου του Άουσβιτς ως την Απελευθέρωσή του στις 27 Ιανουαρίου του 1945...
Η αγάπη αυτή ακολούθησε και κατέγραψε στα σημάδια και στις λαβωματιές της, τις μπόρες του αιώνα μας , καθώς η βαρβαρότητα δεν σταμάτησε το Μάη του 1945 αλλά συνέχισε να συνθλίβει τα μικρά
όνειρα των Μικρών Ανθρώπων με τις μεγάλες καρδιές...Με αγωμία ως την τελευταόα σελίδα ο αναγνώστης παρακολουθεί τη μέρα αυτού του ξεχωριστού ζευγαριού που δικαιώνει έννοιες όπως αγάπη, αλληλεγγύη, συντροφικότητα.
             Ο Δερματοστίκτης του Άουσβιτς είναι η αφοπλιστική μαρτυρία ενός χαρισματικού ανθρώπου, που γνώρισε το ειδεχθέστερο πρόσωπο του ρατσισμού
Ένα αξέχαστο ντοκουμέντο όπου σε συμπληρωματικό μοτίβο συνυπάρχουν η Κτηνωδία κι ανθρωπιά , η απόγνωση κι η ελπίδα, το μίσος κι η ευγενέστερη εκδοχή αγάπης, ο αληθινός έρωτας!!
Δε θα το ξεχάσετε ποτέ.

Τρίτη 26 Ιουνίου 2018

ΠΑΣΧΑΛΙΑ ΤΡΑΥΛΟΥ, Άνθρωποι Από Στάχτη(2)

                                    Άνθρωποι Από Στάχτη(2), Πασχαλία Τραυλού
                                      Είδος Ιστορικό Δράμα
                                      Βαθμολογία 9/10
                
 Αριθμός Σελίδων 504
 06/06/2018
Πασχαλία Τραυλού, Θεοί Από Στάχτη (1), εκδ Διόπτρα

ΒΙΒΛΙΟ 2
Επιτέλους ήρθαμε στο δεύτερο μέρος της συγκλονιστικής Τριλογίας που η Πασχαλία Τραυλού ξεκίνησε να συνθέτει για το θέμα του Ολοκαυτώματος, ανιχνεύοντας πίσω από αυτό τον σπόρο του ρατσισμού, που παραμονεύει αδιάλειπτα και διαχρονικά, σε κάθε έκφανση του κοινωνικού μας βίου,
ακόμη κι ύστερα από τοσα ...παθήματα.
Οι "Θεοί πλέον έγιναν Στάχτη" κάτω από τον νόμο της ανάγκης, κάτω από τη φλόγα των εφηβικών ονείρων και τη διάψευση της πραγματικότητας...
Τώρα είναι η σειρά των ανθρώπων, που θα αφήσουν τα αποκαίδια τους στο βωμό παρανοϊκών ιδεοληψιών- μαριονέττες του πιο αποτρόπαιου σχεδίου στην Παγκόσμια Ιστορία...
"Άνθρωποι Από Στάχτη" ζητούν να αφηγηθούν την δική τους ιστορία αφήνοντας τα δικά τους απομεινάρια στη Λίκιθο της Μνήμης.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η Ροζαλία Σεφεριάδη προσπαθεί να στήσει τη ζωή που ονειρεύτηκε στο Παρίσι υπό τους ήχους της Μουσικής.
Δυστυχώς όμως τα όνειρά της γκρεμίζονται όταν ο αγαπημένος της και μέντοράς της Ανατόλ Κοβάλσκι εξαφανίζεται μυστηριωδώς χωρίς να δίνει σημεία ζωής.
               Σταδιακά, θα ανακαλύψει ότι πίσω από τον φημισμένο καλλιτέχνη κρύβεται ένα οικογενειακό δράμα ζυμωμένο με τα υλικά του πολέμου και του χρέους.
              Μετρώντας απώλειες κι ενοχές η Ροζαλία θα διαπιστώσει ότι έχει μείνει έγκυος από τον απόντα πια Κοβάλσκι.
Σε μια συντηρητική εποχή η μόνη λύση για να γλυτωσει το στίγμα της ανύπαντρης μητέρας είναι ο Γαλλοεβραίος ζωγράφος φίλος της , ο Ζαν Πιέρ, που δέχεται να προστατεύσει την αγαπημένη του εκδηλώνοντας γι άλλη μια φορά την ανεκπλήρωτη αγάπη του για κείνη.
              Η εισβολή των Γερμανών στο Παρίσι του 1940 βρίσκει την Ροζαλία μητέρα ενός αγοριού και στιγματισμένη σύζυγο Εβραίου...
Σύντομα ο Πόλεμος θα αγγίξει αγαπημένα πρόσωπα της Ροζαλίας στην Έλλάδα όπου ο θείος της παλεύει με το ανεπόυλωτο του πάθος, ενώ η Νεφέλη υποφέρει στην απάτη ενός ψευδεπίγραφου γάμου και από το μίσος για τη Ροζαλία και τον Αλμπέρτο που την παγίδευσαν.
                 Η Ροζαλία θα μπει σύντομα στο στόχαστρο του σατανικού αξιωματικού των Ες Ες Μαξ Μάισνερ, που την εμπλεκει σε ένα σαδιστικό παιχνίδι, με ενέχυρο τη ζωή όσων αγαπά.
Ανάμεσα στον τρόμο και στην προδοσία, η άκρη του δρόμου αυτού θα οδηγήσει τη Ροζαλία στο Άουσβιτς κι από κεί στην περίφημη χορωδία γυναικών.
Τα πάθη της Ροζαλίας όμως δεν έχουν τελειωμό καθώς θα αναγκαστεί να υπηρετήσει στο πορνείο του Άουσβιτς!!
             Κι όμως, επιμένει να ελπίζει ότι -έστω κι έτσι- θα μάθει νέα για τον γιο της και τον χαμένο της αγαπημένο, τον Ανατόλ Κοβάλσκι που είναι εν αγνοία του πατέρας.
Θα βρει η Ροζαλία την πολυπόθητη εξιλέωση;
Θα ξανασμίξει με τα αγαπημένα της πρόσωπα ή θα γίνουν όλοι 3 ακόμη αριθμοί στη λίστα των απωλειών, που απρόσωπα καταγράφει η ιστοριογραφία...

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Η πολυαναμενόμενη συνέχεια των "Θεών Από Στάχτη" ήρθε κάνοντας παρανάλωμα τους Ανθρώπους...
       Άνθρωποι Από Στάχτη, λοιπόν με τον Πόλεμο να δείχνει το αποκρουστικό πρόσωπο του σε μια ολοκληρωτική φρίκη μίσους.
Η υπόθεση του δεύτερου μέρους από την Τριλογία της Στάχτης διαδραματίζεται την περίοδο 1939-1943, παρακολουθώντας τη βίαιη ενηλικίωση της Ροζαλίας.
             Τώρα, η κόρη του προσφυγικού ζεύγους από τη Φώκαια, του Αρίστου και της Ελπινίκης Σεφεριάδη, παίρνει την σκυτάλη από εκείνους, καθώς είναι η δική της σειρά να πληρώσει το προσωπικό της μερίδιο στον αιματοβαμμένο βωμό της Ιστορίας.
Ήδη από το προηγούμενο βιβλίο εκκρεμούσε η αγωνία για την τύχη του μαέστρου, Ανατόλ Κοβάλσκι:
          Η ιστορία του αποκαλύπτεται στον αναγνώστη και στη Ροζαλία με την μέθοδο του τρίτου παρατηρητή (όπως αξιοποιήθηκε σε πολλά κλασσικά έργα της Μπροντέ, του Λερού κλπ), όσο ο στενός του συνεργάτης και θυρωρός της Μουσικής Ακαδημίας ξετυλίγει το οικογενειακό δράμα του Κοβάλσκι, που συμπλέκεται με άγνωστα όσο κι αποτρόπαια  στιγμιότυπα από τη ναζιστική κατοχή στην Πολωνία, επιβεβαιώνοντας την απέχθεια του Χίτλερ για τους πνευματικά ασθενείς και οποιονδήποτε αντιπροσωπευε τη σωματική αδυναμία...
Ο Κοβάλσκι έκτοτε, διατρέχει το βιβλίο ως αόρατη παρουσία, ως πόθος και ανεκπλήρωτο όνειρο...
Μια παρουσία επιβλητική όσο και γοητευτική κομίζει κάτι από την αύρα του συνονοματου , μοιραίου  προκατόχου του στο κλασσικό ρεπερτόριο...
Απρόσιτα γοητευτικός, αδάμαστος, μύστης πραγματικός της Μουσικής.
Μια από τις πιο μυστηριακές φιγούρες του Σύγχρονου μυθιστορήματος!
Ο αθέατος καταλύτης μέχρι τη Μεγάλη Στιγμή.
     Κατά τα άλλα, παρακολουθούμε ένα πλέγμα ενοχών που έχει παγιδεύσει την Ροζαλία, καθώς η ώρα της απόδοσης πλησιάζει.
Στους "Ανθρώπους Από Στάχτη", κεντρικό ρόλο διεκδικεί ο ζωγράφος Ζαν Πιερ Λαρούζ, ο πιο πολυεπίπεδος ίσως χαρακτήρας του έργου, που διατηρεί το αίνιγμά του ως το τέλος.
Ο ερωτευμένος άντρας, που δε συμβιβάζεται με τη ματαίωση της αγάπης του και τη μετουσιώνει σε συμπαράσταση, θυσία αρπάζοντας την ευκαιρία να δηλώσει παρών, για να φτάσει στον απώτατο εγωισμό ,που οδηγεί στα άκρα. 
 Γενικότερα είναι χαρακτηριστικό πως στους "Ανθρώπους Από Στάχτη" κανένας δε δικαιούται το στέφανο της αγνότητας και κανένας δεν παρουσιάζεται εξιδανικευμένος ή μονοδιάστατα ταγμένος στη μια πλευρά...
Όλοι οι ήρωες  αποτελούν άθροισμα φωτός και σκότους..
Διατηρώντας τη σκοτεινή τους πλευρά, εναλλάσσουν την αυτοθυσια με τη μικροψυχία και τον ατομισμό, ανάλογα τις περιστάσεις.Αυτό προσδίδει αληθοφάνεια και συνιστά ίδιον συγγραφικής ωριμότητας.
Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει το βιβλίο της Τραυλού  είναι η τόλμη να αναμετρηθεί με ζητήματα- ταμπού.
              Από τη μια τα αδέλφια Λαρούζ, Άμπελ και Κλωντετ, εκπροσωπώντας ένα από τα πιο αδιάσπαστα τανπού της κοινωνίας ενδεχομένως και της Φύσης.
Από την άλλη, έχουμε και την περίπτωση της τραβεστί Βεντέτα, που γνωρίζει την απόρριψη της οικογένειάς του για να οδηγηθεί ως τα ναζιστικά στρατόπεδα.
           Σε επίπεδο ψυχολογίας του έργου, η συγγραφέας επιστρατεύει σχήματα γνώριμα από την αρχαία τραγωδία παίζοντας επιδέξια με το μοντέλο της Ύβρεως και της Νέμεσης καθώς και με το μοτίβο της Αναγνώρισης, όπως συνέβη στην "Οδύσσεια" και στην "Ιφιγένεια Εν Ταύροις",  επιτείνοντας την ένταση και τη συγκίνηση...
     Είναι εντούτοις γεγονός, πως παρατηρούμε τα πάθη ορισμένων ηρώων αποσπασματικά, μέσα από την περιστασιακή αλληλογραφία της Ροζαλίας με αποτέλεσμα να αποστασιοποιείται ο αναγνώστης από τις δικές τους ψυχικές διαδρομές έχοντας μια ημιτελή εικόνα των ψυχικών τους συγκρούσεων...
Ήθελα να δω περισσότερα από τον άλλοτε ανέμελο ναυτικό θείο Πάκη με τις προοδευτικές ιδέες, που τον λάβωσε ο Πόλεμος, καθώς κι από τα αδιέξοδα της Ντελίσια, που την παγίδευσαν η Ροζαλία κ ο Εβραίος Αλμπέρτο σε έναν γάμο απάτη για να καλύψουν την ομοφυλοφιλία του βιβλιοπώλη φίλου της Ροζαλίας.
             Νομίζω ανακόπηκε η ορμή  τούτης της ιστορίας και η συγγραφέας ίσως δεν εκμεταλλεύτηκε στο επάκρο τη δυναμική αυτού του ζεύγους.
Ίσως υπάρχει ειδικός λόγος γι αυτό.
Ενδεχομένως πάλι, αυτό το κομμάτι θυσιάστηκε στην επιθυμία της Πασχαλίας Τραυλού να ξεφύγει από τα τετριμμένα και να μην ακολουθήσει την εύκολη οδό, αφού δεν ασχολείται τόσο με την χλιοσυζητημένη Κατοχή στην Ελλάδα ,αλλά μεταφέρει τη δράση της στη Γαλλία, εκεί που πάιζεται το δράμα της Ροζαλίας...
Η συγγραφέας στήνει το ιστορικό πλαίσιο χωρίς να αναλύει το  διχαστικό σκηνικό στην κατεχόμενη Γαλλία, όπως το είδαμε σε έργα όπως η Γαλλική Σουίτα της Νεμιρόφσκι, Το Αηδόνι της Χάννα ή Τα Παιδιά Της Ελευθερίας
Εδώ ρόλο παίζουν τα ατομικά δράματα- ψηφίδες που συνεργάζονται" στο μωσαικό του εβραικού ολοκαυτώματος, καθώς διασχίζουν τον δρόμο- από το Βισύ και το κιτρινό άστρο, ως το γκέτο του Ντρανσί και τα τρενα χωρίς γυρισμό.
         Θα έλεγε κανείς πως η ίδια Ιστορία προσωποποιείται κ μεταμορφώνεται μέσα από τις αλλάγές της Ροζαλίας
           Μιας νεαρής γυναίκα που παραμερίζει τη φιλαυτία του καλλιτέχνη και προτάσσει την αυταπάρνηση της Μητέρας, όπως ο αιώνας μετέβη από την ανεμελιά του Μεσοπολέμου στη δίνη του Πολεμου....
Αύτό ακριβώς φέρνει τη Ροζαλία στο κρεβάτι του Κατακτητή ,του αξιωματικού Μαξ Μάισνερ.
Αυτός ο ήρωας συνιστά το πρότυπο του Ναζί, σαν α πλάστηκε από το ιδεολογικό εκμαγείο, όπου  ο Χίμμλερ προ΄σαρμοζε την εκπαίδευση των υποτακτικών του.
Λάτρης της δύναμης και με μια πνευματική καλλιέργεια που τροφοδότητσε την έπαρσή του κι όχι την ψυχή του, ο Μάισνερ συμπυκνώνει τα αρχετυπικά χαρακτηριστικά του Άρειου όπως τον αντιλαμβανόταν η χιτλερική ιδεοληψία, με κύρια γνωρίσματα την ατσάλινη πειθαρχία τον άκρατο σαδισμό, που διαστρεβλώνουν τον έρωτά του για τη Ροζαλία...
Στο πρόσωπό του Μάισνερ η Πασχαλία Τραυλού ενσαρκώνει ιδανικά το πρότυπο του αξιωματικού των Ες Ες.Ένας από τους επίλεκτους δημιους που στρατολόγησε ο Χάινριχ Χίμμλερ για θεματοφύλακες του οράματος του περί Φυλετικής Καθαρότητας και εκκαθαρισης του Εβραϊσμού.
        Ο Μάισνερ είναι ο κρίκος την πρότερης ζωής στο Παρίσι με την ενότητα του Άουσβιτς.
Εδώ η Πασχαλία Τραυλού συνθέτει ένα ντοκουμέντο από άγνωστες πτυχές του Ολοκαυτώματος.
        Στον εφιαλτικό μικρόκοσμο του Άουσβιτς η Ροζαλία βρίσκει τη Νέμεσή της κι η συγγραφέας Τραυλού συγκλονίζει το κοινό καθώς παρέχει πληροφοριακό υλικό που πρώτη φορά έφερε στο φως ο Laurence Rees σε συνεργασία με το BBC κι ήταν άγνωστο στους περισσότερους.
Πειράματα, δεσμοφύλακες,άγνωστοι έρωτες, η Μουσική... 
Κάπως έτσι, η Ροζαλία "μας " συναντά τον αμφιλεγόμενο Διοικητή του Άουσβιτς Rudolph Hoess, συγκαταβατικό οικογενειάρχη από τη μια και υποτονικό  γραφειοκράτη , βετεράνο των Freikorps, υπέυθυνο για 2 εκατομμύρια θανάτους αθώων ομήρων!
(Που ο μύθος τον θέλει να σύναψε δεσμό με Εβραία, την οποία οδήγησε στους θαλάμους των αερίων)
          Μέσα από τη Ροζαλία, ανακαλύπτουμε την Ορχήστρα του Άουσβιτς που μάς την είχε πρωτοσυστήσει  η μαρτυρία της Φάνια Φένελον.
Η Τραυλού εκμεταλλεύεται τους δύο της κεντρικούς της ήρωες για να αναδείξει τη λατρεία των Γερμανών για τη Μουσική ως γκροτέσκο σύντροφο στις θηριωδίες τους.
Αποτέλεσμα εικόνας για φανια Ï†ÎµÎ½ÎµÎ»Î¿Î½Η κιθάρα της Ροζαλίας αποκτά την τελετουργική σημειολογία που είχε το "Βιολί Του Άουσβιτς" της Maria Anglada...
Ανάμεσα στα πρόσωπα, δεσπόζει η θηριώδης δεσμοφύλακας των Ες Ες Μάντελ με το περιώνυμο βλέμμα, που θα το διερευνήσετε μέσα στο βιβλίο.
       Κατά τα άλλα ανακαλύπτουμε το Πορνείο του Άουσβιτς, όπου ανταμοίβονταν πειθήνιοι Kapos και κατώτεροι αξιωματικοί
και το εργαστήρι του σαγηνευτικού Γιόζεφ Μέγκελε όπου ξεκινά νέος ασύλληπτος εφιάλτης για τη Ροζαλία.
Μέσα στα όλα, συναντάμε Τσιγγανους, που βασανίστηκαν κι εξοντώθηκαν στο Άουσβιτς, με χαρακτηριστικότερη την περίπτωση των Εβραίουγγρων νάνων Όβιτς, που επέζησαν των πειραμάτων του Μέγκελε.
(οι οποίοι στην πραγματικότητα κατείχαν ξεχωριστά μπλοκς από τους υπόλοιπους).
Από το έργο κάνει τ απροσδόκητο πέρασμα ο Καρλ Σβαρτς, ο ευαίσθητος Γερμανός ξυλογλύπτης που λατρεψαμε από το βιβλίο "Άγαλμα Στη Σοφίτα" κι ήταν μια ευχάριστη προσθήκη στο παζλ της προσωπικότητάς του.    
        Η παρουσία του Σβαρτς αποτελεί στολίδι ανθρωπιάς και απαλύνει τις σκληρές ώρες των ομήρων.
Οι στιγμές του στο στρατόπεδο είναι σα να συμπληρώνουν το ημερολόγιό του από το "Άγαλμα".
      Η αγωνία, πάντως, για τον ανυπότακτο μαέστρο Ανατόλ Κοβάλσκι τη Ροζαλία και τον μικρό τους γιο διατηρείται αμείωτη μέχρι το αποτρόπαια ποιητικό φινάλε με τις καθαρά συμβολικές στιγμές, που αντιπαραβάλλει την Τυραννία και την επιστροφή στο Θηρίο, απέναντι στην Τέχνη, που ανυψώνει τον άνθρωπο διασώζοντας την ουράνια κληρονομιά του.
              Αυτός ο Ουρανός, που τον ήλιο του σκίασε η Στάχτη των Κρεματορίων, είναι το ζητούμενο της συγγραφέως που χρίζοντας του ήρωές της Ταγούς της Τέχνης και του Έρωτα, "τον ζητά πίσω".
         Είναι βέβαιο πως "Οι Άνθρωποι Από Στάχτη" διαθέτουν αυτοτέλεια, ολοκληρώνοντας σε μεγάλο βαθμό τον κύκλο της Ροζαλίας, ωστόσο αφήνουν ανοικτά μέτωπα που ετοιμάζουν το έδαφος για ένα δυναμικό τρίτο μέρος.
Ένα τρίτο βιβλίο, όπου Θεός κι Άνθρωποι ζητούν εξιλέωση απέναντι σε κείνον τον όμηρο που οργισμένος συνόψισε τη φρίκη των Αθώων στη ρηση
"Εάν Υπάρχει Θεός Θα Πρέπει να Μου Ζητήσει Συγγνώμη"

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ
Πασχαλία Τραυλού, Θεοί Από Στάχτη (1), εκδ Διόπτρα

Διαβαστε Πλούσια βιβλιογραφία για 
ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ

Κυριακή 24 Ιουνίου 2018

Γεωργιος Ελ ΤΖΙΤΖΙΚΑΚΗΣ , Ένα Δράμι Δύναμης

                                                 Ένα Δράμι Δύναμης, Γεώργιος Ελευθερίου Τζιτζικάκης                                                                             Είδος: Κοινωνικό
                                                                           Βαθμολογία: 9,5/10
          Ο Γεώργιος Ελευθερίου Τζιτζικάκης έκανε ένα θεαματικό ντεμπούτο με το λυρικό κράμα ρομαντισμού, μεταφυσικής ονειροπόλησης και δραματος, "Του Αηδονιού Το Δάκρυ", που κατέκτησε τις καρδιές του αναγνωστικού κοινού.
Τον επόμενο χρόνο (2016) επανήλθε αιφνιδιάζοντάς τους αναγνώστες, καθώς δεν ακολούθησε την ασφαλή πεπατημένη που ο ίδιος χάραξε.
          Αντίθετως ρισκάρισε με ένα μυθιστόρημα εντελώς διαφορετικό, που στέκεται στον αντίποδα της πρώτης του σχεδόν τρυφερής έμπνευσης.
           Το " Ένα Δράμι Δύναμης", λοιπόν, είναι ένα τολμηρό βιβλίο που έρχεται να μας σεργιανίσει στην αθέατη πτυχή της κοινωνίας μας που οι ευυπόληπτοι της Ημέρας αρέσκονται να αποκαλούν Υπόκοσμο.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Νόουτοκ, Λάμπρος, Στίβι.Ποιος είναι στ' αλήθεια;
Ο Νόουτοκ είναι ένας μπράβος της Νύχτας στην υπηρεσία του πιο σκληρού εκπροσώπου της, του επωνομαζόμενου Νερουλά.
Ένας μπιφ όπως αποκαλούνται οι ογκώδεις σωματοφύλακες και υποτακτικοί των Νονών της Νύχτας.
Ένας ψυχρός εκτελεστής, λοιπόν.
Υπηρέτης των συμβολαίων θανάτου και φόβητρο...
Ένα θηρίο που γεύεται ακάθαρτες ηδονές με μια υποψία χαμένης ευαισθησίας, η οποία σύντομα φιμώνεται από το αίμα και τα σκοτάδια.
Μέσα του όμως κρατά εκείνο το αγόρι από την Καστοριά που η μάνα του το ζέσταινε με το φτωχικό μαγκάλι και την ξυπόλητη αγάπη της...
           Εκείνο το αγόρι αναβιώνει και πασχίζει να ξεφύγει από τα πλοκάμια της Νύχτας ξεχνώντας πως εκείνη μαρκάρει για πάντα τους Δούλους της.
Η εξαφάνιση τριών γυναικών αναγκάζει τον Νο να ενδυθεί την παλιά του μάσκα και να επιστρέψει για να μάθει τι τους συνέβη.Για να εκδικηθεί...Κάτω από το βλέμμα του μυστηριώδους μπαρακούντα...
Η πορεία του θα κορυφωθεί με μια μονομαχία ολοκληρωτική.Αυτήν με με την ίδια του τη συνείδηση...
Ποιος θα νικήσει;

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Δυναμικό και ιδιότυπα τρυφερό,
ωμό και απροσδόκητα σπαρακτικό, 
το "Ένα Δράμι Δύναμης" μέσα στις ωραίες αντιφάσεις του,συνιστά ένα από αυθεντικό κοινωνικό μυθιστόρημα,  που δεν ξεχνάς ποτέ!
Παρότι δεν μπορεί να χαρακτηριστεί απολαυστικό, λόγω του θέματός του, διαβάζεται απνευστί αφήνοντας στάμπα στην ψυχή, καθώς μάς συστήνει έναν κόσμο άγριο όσο κι ανεξιχνίαστο, πίσω από τα παραζαλισμένα φώτα της πολύβουης πόλης. 
Σίγουρα Το Ένα Δράμι Δύναμης δεν είναι ελαφρύ αναγνωσμα για όλους.
Καταγγελτικό, βίαιο και αμείλικτο στην ειλικρίνειά του, αποτελεί ένα από τα πιο τολμηρά και ουσιαστικά βιβλία της Σύγχρονης Λογοτεχνίας μας, καθώς αναμετράται με όσα η Κοινωνία μας πασχίζει να ξεχνά.
              Το Ένα Δράμι Δύναμης δεν είναι, λοιπόν, ένα απλό μυθιστόρημα αλλά ανταπόκριση απο τη  Κόλαση μιας πόλης που σήπεται από μέσα...
                Πρώτη φορά τον λόγο παίρνει όχι ένα θύμα ή ένας δίκαιος εξιδανικευμένος διώκτης του Κακού, αλλά ένας θύτης:
                Σε έναν εκτεταμένο ευέλικτο μονόλογο, σαν εξομολόγηση, που παρέχει αντικρουόμενα συναισθήματα , ένας μπράβος της Νύχτας- ένας φουσκωτός όπως λέμε,-ξετυλίγει το νήμα της ζωής και της συνείδησής του για να μας οδηγήσει από την παγωμένη λίμνη της Καστοριάς των παιδικών του χρόνων, στην τρικυμισμένη θάλασσα, των μεγάλων ντιλς, της Μαστροπείας, των Εκβιασμών και των ανταγωνισμών για την Κυριαρχία στη Νύχτα.
Δεν κρύβει τίποτα, δεν κλαψουρίζει μελό δικαιολογίες  και με αξιοπρέπεια κρίνει τον εαυτό του!
        Στα έκπληκτα μάτια μας , μέσα από αυτόν τον μονόλογο χωρίς χρονική ακολουθία, χαράσσεται ένα πλέγμα αλληλεξάρτησης προδοσίας και διαστροφής, που συνθέτουν το Οργανωμένο Έγκλημα
Ένας κόσμος με δικούς του κώδικες και όρους.Με Σκιες, Σκύλους και συνθηματολογία που αποκωδικοποιεί ο συγγραφέας με τόση μαεστρία που δειχνει πόσο βαθιά έχει εντρυφήσει στο αντικείμενό του, προσδίδοντας κοινωνιολογική διάσταση στις αναφορές του.
          Γύρω από τον κεντρικό ήρωα περιστρέφεται ένας θλιβερός θίασος από λογής χθόνια πλάσματα, ενόσο ο συγγραφέας χαρτογραφεί την Ανθρωπογεωγραφία της Νύχτας.
Πόρνες, μαφιόζοι,σπείρες που λιμαίνονται ανυπεράπιστες ζωές, εμπόριο ψυχών, αστυνομικοί, που τα παίρνουν.
Η Τζίνα από τη Λευκορωσία, ο Σάμμι από την Αφρική, ο Ρουμάνος, η Χόνει,  ο Στάθης με το δικό του πένθος, αντιπαλευουν τους δικους τους δαίμονες
Σε όλα δεσπόζει ο ενορχηστρωτής της φρίκης,το αντίπαλον δέος του ήρωά μας:
          Πρόκειται για τον αρχιμαφιόζο "Νερουλά" που δανείζεται το προσωνύμι του από τις μακάβριες εμπνεύσεις του Σαδισμού του, ο οποίος ξεπερνά τα όρια της ανθρώπινης αντοχής, με στιγμές εφιαλτικές, που προξενούν γνήσια φρίκη συμβάλλοντας στην πλοκή..
             Μια ιδιαίτερη,αιμοδιψής προσωπικότητα ο διαβόητος Νερουλάς και μοναδικός παρτενέρ του ήρωά μας σε ένα ανελέητο παιχνίδι ψυχολογίας κι επιβίωσης.
          Μια αντιπαράθεση 2 ανδρών σαν δίπολο Σκακιέρας στη σκιά του Μπαρακούντα που χαμογελά από τον μυστηριώδη , πολυτελή πίνακά του.
Εκμαυλιστής και ταυτόχρονα, το alter ego του πρωταγωνιστή , ο Αρχιμαφιόζος ,σε μια παράδοξη συμπλοκή όρων και ρόλων Καλού - Κακού, Ισχυρού και Αδύναμου, Ηθικού κι Διεφθαρμένου-
όπως περίπου ο Γουλφ Λάρσεν για τον Χώμφρευ του Τζακ Λόντον ή ο Λόρδος Χένρι για τον Ντόριαν σε πασίγνωστα κλασσικά έργα που φυσικά εκτόξευσαν το μοτίβο της αντιπαράστασης δυο ηθικών πόλων σε άφθαστα επίπεδα φιλοσοφίας...
Μια ηθική μονομαχία και εδώ με αμφίβολο αποτέλεσμα.
            Το "Ένα Δράμι Δύναμης" είναι ένα μυθιστόρημα που απαιτεί συγγραφική αποκοτιά τόσο για το θεματολογικό ρίσκο που ενέχει όσο και για την ίσως κι επικίνδυνη έρευνα που χρειάζεται για ένα ολοκληρωμένο σύνολο, σαν κι αυτό- από την ιδιαίτερη ορολογία ενός αλλότριου Μικρόκοσμου μέχρι τα επεισόδια που συνθέτουν την αλήθεια του .Ένα φοβερά δύσκολο βιβλίο κ μπράβο στον συγγραφέα που το επεχείρησε με τόση υπευθυνότητα.
          Ο Γεώργιος Τζιτζικάκης, καλλιεργεί μια ζοφερή ατμόσφαιρα και αγωνιώδη ρυθμό χωρίς να κρυφτεί πίσω από splatter εντυπωσιασμούς ή χυδαίες εκφράσεις
Στο Ένα Δράμι στοίχημα ήταν και η γλώσσα κ ο τρόπος που το αντιμετώπισε ο κ Τζιτζικάκης είναι υποδειγματικός.
Η αμεσότητα του λόγου,
 η προφορικότητα μιας αφήγησης σε πρώτο πρόσωπο
κι ο τραχύς χαρακτήρας του ήρωά του, 
δεν έγιναν ουδεποτε πρόσχημα χυδαιότητας ή προχειρότητας.
Αντιθέτως έχουμε μια γλώσσα σμιλεμένη λέξη τη λέξη ώστε να ισορροπεί
ανάμεσα στην αυθεντικότητα των δρόμων και την καλαισθησία,
ανάμεσα στην αργκό και την ποιότητα,
τον κυνισμό και μια απροσδόκητη ποίηση που στοχεύει στην καρδιά.
Εγχείρημα δύσκολο να συνδυάσεις
τον αυθορμητισμό με την εγκυρότητα
και τον "αλήτη" με τον λογοτέχνη".
Αυτή η γλωσσική ακροβασία κάνει το κείμενο να ρέει καίγοντας με την αλήθεια του.
Κάθε του γραμμή , κάθε περιστατικό φανερώνει πίσω της μια εμπεριστατωμένη θέαση ενός τρομακτικού κόσμου, με γνήσια βία.
Καπου όμως από τις χαραμάδες παρεισφρέουν ρινίσματα ευαισθησίας του ήρωά μας που υποβάλλει κοινωνικούς προβληματισμούς σαν κραυγή βοήθειας από τον πυθμένα του πηγαδιού.
Παράλληλα ξεπηδά και μια ιδιότυπη νοσταλγία για τον χαμένο παράδεισο μιας αθωότητας που τη λάβωσαν πρόωρα το ψύχος των βουνών και των ανθρώπων...
Μέσα σε όλα ο Τζιτζικάκης φιλοτεχνεί το πορτρέτο μιας Αθήνας των 80 κ των 90s: 
Με ΤΟ ΜΙΝΙΟΝ κ την Πατησίων της Κατερίνας Γώγου.
Mε τις όμορφες γωνιές στην Αθηνάς και την Ομόνοια 
που ως παιδιά γευθήκαμε το ιδιαίτερο άρωμα τους, κάτω από το βεβηλωμένο κλέος του Παρθενώνα.
            Αυτήν την Αθήνα παρακολουθεί ο "μπιφ Νόουτοκ" να μεταλλάσσεται σε μια πόρνη ξεπεσμένη θλιβερή, που άδικα "ανάβει τα κολιέ της", όπως τραγουδά ο Μπαγιώκης.
Μάταια μακιγιάρει την αποσύνθεσή της, με την απελπισία που διαγράφουν οι στίχοι της Σώτις Τσώτου σε ένα από τα κορυφαία τραγούδια του Γιώργου Νταλάρα

                                                    
Άστεγοι που αποπέμπονται για να μην αλλοιώνουν τη βιτρίνα .Λουκέτα σε άλλοτε γραφικά μαγαζάκια, στέκια τοξικομανών και σκυφτοί ώμοι.
Αυτή η παρακμή της Αθήνας, που μας συστήνει ο ΝΟΟΥΤΟΚ καβάλα στη μηχανή του, αντικατοπτρίζει τη δική του κατάδυση στο έρεβος, που συμπαρασύρει κι ένα κομμάτι της δικής μας μυστικής συνενοχής.
Ένα μυθιστόρημα πορτρέτο της πιο βαθιάς αλήθειας που καταδεικνύει πως όλος αυτός ο ίσως απεχθής μικρόκοσμος της Νύχτας δε  είναι μια καθησυχαστικά αποκομμένη, παράλληλη πραγματικότητα, αλλά ίσως απότοκο του Σκότους που "δε νικήσε η Μέρα", όπως όλοι μας την διαμορφώνουμε.
Ο Λάμπρος, Στίβι Νοουτοκ, όπως κάθε απόκληρος ή περιθωριακός
 ενσαρκώνει τον συγκλονιστικό στίχο της Γαλάτειας Καζαντάζκη 
[...]Μ' από την Κόλαση μου Σου φωνάζω
Εικόνα σου είμαι κοινωνία
και σου Μοιάζω..."
             Σαρξ εκ της Σαρκός μας- και μικρό πορτρέτο της δικής μας συλλογικής ήττας η καταβύθιση του νεαρού Λάμπρου και των συν αυτώ ως τον πυθμένα του εγκλήματος, που η διαφθορά των ευνομούμενων κατά βάθος αρέσκεται να συντηρεί έχοντας έυκολους στοχους ως "αποδιοπομπαίους της ταμπέλας"..
Κι αν ο ήρωας ανέλαβε τις ευθύνες του και πλήρωσε τα λάθη του, ίσως ήρθε ο καιρός να αναλογιστούμε έστω λίγο το δικό μας μερίδιο σε όλα αυτα...
       Μπράβο στον νεαρό συγγραφέα , Γεώργιο Ελ. Τζιτζικάκη, που τόλμησε αυτό το βήμα κι εμφύσησε όλον αυτόν τον κοινωνικό προβληματισμό πίσω από τον ξεχωριστό ηρωά του, σηματοδοτώντας μια ελπιδοφόρα παρουσία στα λογοτεχνικά μας δρώμενα πέρα από τα τετριμμένα κι εύπεπτα που μας κατακλύζουν.


Ξέρω μια πόλη που η άσφαλτος καίει
και δέντρου σκιά δε θα βρεις
μεγάλη ιστορία προγόνοι σπουδαίοι
λυχνάρι και τάφος της γης

Θυμίζεις Αθήνα γυναίκα που κλαίει
γιατί δεν τη θέλει κανείς
Αθήνα Αθήνα πεθαίνω μαζί σου
πεθαίνεις μαζί μου κι εσύ

Ξέρω μια πόλη στη νέα Σαχάρα
μια έρημο όλο μπετό
οι ξένοι οι στόλοι λαθραία τσιγάρα
παιδιά που δεν ξέρουν κρυφτό

Θυμίζεις Αθήνα γυναίκα που κλαίει
γιατί δεν τη θέλει κανείς
Αθήνα Αθήνα πεθαίνω μαζί σου
πεθαίνεις μαζί μου κι εσύ

Ξέρω μια πόλη στη γη της Αβύσσου
κουρσάρων κι ανέμων νησί
στης Πλάκας τους δρόμους πουλάς το κορμί σου
για ένα ποτήρι κρασί

Θυμίζεις Αθήνα γυναίκα που κλαίει
γιατί δεν τη θέλει κανείς
Αθήνα Αθήνα πεθαίνω μαζί σου
πεθαίνεις μαζί μου κι εσύ

Τρίτη 12 Ιουνίου 2018

Kristin Hannah, Aχανής Μοναξιά, εκδ ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ

                                                             Aχανής Μοναξιά, Kristin Hannah
                                                                                            Είδος:Koινωνικό
                                                                                            Βαθμολογία 9/10
Great Alone
Σελίδες 608
Χρονολογία Έκδοσης Μάης 2018
Εκδόσεις Κλειδάριθμος
Τμή 15,93 
              
                   Η CHRISTIN HANNAH που αγαπηθηκε για το εμβληματικό της Αηδόνι από τη Γαλλική Αντίσταση
και σόκαρε με τις ώρες του Λιμού στην Αγίου Πετρούπολη(Κήποι Του Χειμώνα)
αφήνει προς στιγμήν τον Β'ΠΠ και μας μεταφέρει στον απόηχο της ψυχροπολεμικής εποχής, με μια πραγματικά ξεχωριστή, κοινωνική ιστορία αισθηματικών αποχρώσεων.
Η Αχανής Μοναξιά της Kristin Hannah έρχεται να μάς συστήσει έναν τόπο μακρυνό και στο μεσογειακό ασυνείδητο μάλλον ανοίκειο.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ο Ερντ , βετεράνος από το Βιετνάμ κατατρύχεται από εφιάλτες που του του κληροδότησε η πολύμηνη αιχμαλωσία του.
Οι πληγές του ξεσπούν σε βίαιες εξάρσεις ενάντια στη σύζυγο του Κόρα και στην κόρη του, Λένι.
Τότε, αποφάσισε να τ'αφήσει όλα πίσω του και να κάνει ξεκίνημα με την οικογένειά του στην παγωμένη Αλάσκα , όπου ο Πολίτισμος έχει σταματήσει κι εναρμονίζεται με τη βούληση της Φύσης.
Μάκρυα από τις ανέσεις της σύγχρονης ζωής η οικογένεια  κυνηγάει για την τροφή της, συμβιώνει με την πανίδα του πολικού τοπίου, δαμάζει τους πάγους και ενσωματώνεται με τη γη της Αλάσκας.
Οι περίοικοι στέκονται αρωγοί και σύντροφοι.
Οι παρατεταμένες νύχτες, όμως, απλώνοντας το σκοτάδι τους στην ταραγμένη ψυχή του Ερντ, εξαπολύοντας από μέσα του ένα θηρίο εναντίον της γυναίκας του και της κόρης του, που διαπιστώνουν ότι έχουν εγκλωβιστεί μαζί της.
Το αρκτικό σκηνικό, όμως, το ζεσταίνει ένας έρωτας ατίθασος και φλογερός, που θα αναμετρηθεί με τον πάγο και τον θάνατο...

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Η Κρίστίν Χάννα αφήνει πίσω της τη συγγραφικά ασφαλή κι εξ'ορισμού πλούσια θεαμτολογία του ΒΠΠ κι επιχειρεί σε αχαρτογράφητα νερά, με μια έμπνευση πρωτότυπη, γοητευτική και άκρως δραματική.
Ένα βιβλίο που διασχίζει την Αμερική του Ψυχρού Πολέμου- από το Σιατλ ως το Ύστατο Σύνορο για να φτάσει στα απώτατα βάθη του αληθινού έρωτα.
             Η "Αχανής Μοναξιά" στη βάση της, πραγματεύεται μια μάστιγα κοινή σε όλες τις χρονικές περιόδους και όλους σχεδόν τους πολιτισμούς:Την ενδοοικογενειακή βία.
Το θέμα εμπλουτίζεται με το επίσης γνώριμο μοτίβο, που κυριαρχεί στη Λογοτεχνία: Αυτό του αντιφατικού έρωτα που έρχεται αντιμέτωπος με χίλιες δυο αντιξοότητες και με ένα εχθρικό περιβάλλον (φυσικό και ανθρώπινο).
        Παρόλαυτα, η "Αχανής Μοναξιά" κατορθώνει διαχειριστεί τούτη τη διττή πρώτη ύλη με τρόπο ιδιαίτερο, που ξεφεύγει από τα τετριμμένα, προσφέροντας μια νέα εμπειρία!
Αφετηρία όλων, το τραύμα του Πολέμου, που σημάδεψε την πρώτη μεταπολεμική γενιά στην άλλη μεριά του Ατλαντικού.
Αποτέλεσμα εικόνας για βιετναμ πολεμοςΣε έναν κόσμο ανερχόμενης ευημερίας κι εξάπλωσης της αμερικάνικης ηγεμονίας σε έναν κόσμο επίπλαστης ειρήνης, ο μέσος Αμερικανός κλήθηκε να αναμετρηθεί με τον εφιάλτη του Βιετνάμ.
Στις άγριες ζούγκλες της Ασίας με τους περήφανους πολεμιστές, η αμερικανική αλαζονεία δέχθηκε θανάσιμα πλήγματα κι οι ανύποπτοι στρατιώτες κατακρεουργήθηκαν- σωματικά και ηθικά.
Αποτέλεσμα εικόνας για ο τζονι πηρε το οπλο Ï„Î¿Ï…Ο Έλληνας που ανέδειξε τούτη τη φρίκη ήταν ο Μενέλαος Λουντέμης ("Στη Φυλακή Του Κάτω Κόσμου" και το Ρολόι Του Κόσμου Χτυπάει Μεσάνυχτα").
Το Βιετνάμ σημάδεψε την αμερικάνικη τέχνη δεκαετιές 60-70, με κορυφαίες τις στιγμές στον κινηματογράφο ("Good Morning ,Vietnam"), κι "Ο Τζόνι Πήρε Τ' Όπλο Του").
Τω όντι, ανθρώπινα συντρίμμια επέστρεφαν στην ψευδεπίγραφη ευημερία οι Αμερικάνοι απόστρατοι /βετεράνοι από το Βιετνάμ..
Οι συνέπειές στην οικογενειακή ζωή της μέσης οικογένειας που είχε να κουβαλήσει αυτό το τραυμα είναι η αθέατη αλλά εξίσου επώδυνη πλευρά που την επωμιστηκαν ένοχοι κι αθώοι.
Ανάμεσά τους κι ο ήρωας της Κριστίν Χάννα, ο πατέρας της Λενόρας.
                     Η συγγραφέας Χάννα δεν εκμεταλλευέται εκτεταμένα τούτο το ιστορικό πλαίσιο, όπως έγινε στα προηγούμενα δυο βιβλία της για τον πολεμο.
Αυτό συμβαίνει γιατί και εδώ παρουσιάζει την αυστηρά γυναικεία σκοπιά του θέματος, αλλά στο Βιετνάμ δεν είχαμε εκτεταμένη εμπλοκή γυναικών.
Επομένως, εξερευνούμε τις συνέπειές του στην οικογενειακή ζωή, χωρίς αναφορές στα πεδία των μαχών που στο αμερικάνικο κοινό της είναι ίσως γνωστές.
Έχουμε, λοιπόν, τη δυσκολία έπανένταξης του βετεράνου μετά από όσα είδε (ένα έργο που επίσης το ανέδειξε αυτό,από άλλη σκοπιά για περίπτωση από το Αφγανιστάν, ειναι η "Απαγωγή σε Δημοπρασία" της Marsons).
Σε μια προσπάθεια επούλωσης, τελικά έχουμε την απόδραση από μια πατρίδα που πρόδωσε, προς έναν άγνωστο τόπο.
Πρόκειται για την Αλάσκα Πολιτεία των ΗΠΑ αγορασμένη από τους Ρώσους το 1867.
Η γη των πάγων όπου αναστρέφεται η τροφική αλυσίδα εις βάρος του ανθρώπου, κι όλα υποκλίνονται στο Ψύχος.
Σαν τους παλαιούς χρυσοθήρες η οικογένεια της Λένι αναζητά στην Αλάσκα του '78 ένα καινούριο πεπρωμένο.
Τούς πλαισιώνει μια κοινότητα που παραπέμπει σε πρώιμους κοινωνικούς σχηματισμούς ανταλλακτικών κοινωνιών χωρίς αστικές αναφορές και που η Χάννα χτίζει με αντιπροσωπευτικούς χαρακτήρες που αφήνουν το μοναδικό "χνάρι" τους στο χιονισμένο τοπίο.
                Γύρω τους μια φύση, που θέτει δικούς της κανόνες σε μια χώρα όπου" υπάρχουν χίλιοι τρόποι να πεθάνεις και ελάχιστοι να επιβιώσεις."
Η σκηνογραφική αναπαράσταση της Αλάσκας είναι μοναδική και καθιστά τον αρκτικό τοπίο βίωμα. 
       Η Κριστίν Χάννα μέσα από ζωηρή εικονοπλασία φιλοτεχνεί όλες τις μεταμορφώσεις του πάγου από την κυριαρχία του Χειμώνα μέχρι τους πρώτους ανθισμένους κλώνους και τα μυστικά κάτω από το λιώσιμο των πάγων.
Εικόνες ειδυλλιακές αναβιώνουν σελίδες από τον "Ασπροδόντη" του Τζακ Λόντον ως διακειμενική απόκριση στο "Άγριο Κάλεσμά" του.
Ο αναγνώστης νιώθει να τον τυλίγει το ψύχος της Αλάσκας,
καταδύεται στους ιριδισμούς από το Βόρειον Σέλας
κι ακούει τα αλυχτισματα των αγριμιών.
Η μετακίνηση στους πάγους, το άγριο κυνήγι, οι μεταφορές αλλά και η ανάδυση μιας ιδιότυπης ελίτ, καθώς και τα πρώτα διαβρωτικά(;) σημάδια της σύγχρονης ζωής..
           Κάπου εδώ, το δράμα εξατομικεύεται, καθώς εντελώς καβαφικά "Η Πόλις ακολουθεί" τους ήρωες κ στη μακρινή γωνιά γης κ οι δαίμονες ξυπνούν πάλι:
Η Αχανής Μοναξιά εδώ αποκτά μια λανθάνουσα ψυχαναλυτική χροιά, ενόσο ιχνηλατείται μια αρρωστημένη αγάπη αυτοτιμωρίας, που οδηγει τη γυναίκα σε μια νοσηρή σχέση εκούσιας θυματοποίησης:
Από την ανεμελιά της σεξουαλικής απελευθέρωσης, των hippies και των sixties, ως την σκληρή καθημερινότητα.
Οι παλινωδίες, τα πισωγυρίσματα κι η διαιώνιση της βίας-σκηνικά τόσο τυπικά στον φαύλο κύκλο της γυναικείας κακοποίησης.
Η Κριστίν Χάννα με ωριμότητα αναδεικνύει μέσα από τους ήρωές της το "σχήμα" θύτης- θύμα στην οικογένεια και τις αναπόδραστα ολέθριες συνέπειες του- ιδίως στον ψυχισμό των παιδιών- σε μια πλευρά του βιβλίου διδακτική, που αξίζεδι να την προσέξουν όσοι είναι γονείς.
Άλλωστε όπως και Στον Κήπο Του Χειμώνα και εδώ υπογραμμίζεται ο τόσο εύθραυστος κ νευραλγικός δεσμός μάνας κόρης.
Παράλληλα, κόντρα στον ζόφο των χιονιών και της βιαιότητας, ανθίζει ένας έρωτας νεανικός και σαρωτικός, που σαν τις χιονοστιβάδες των απόκρημνων βουνών συμπαρασύρει τις ζωές όλων...
Ένας έρωτας που, με την ένταση και την αγνότητά του, συνομιλεί με διαχρονικές τραγωδίες- από το σαιξπηρικό δράμα μέχρι σύγχρονες κομεντί όπως το "Before You..."
           Είναι αδύνατον να μείνει κανείς ασυγκίνητος από το συναίσθημα που με τόση φυσικότητα και βάθος μας χαρτογραφεί η Κριστίν Χάννα.
          Η Αχανής Μοναξιά είναι ένα μυθιστόρημα που βρίθει εικόνων και  συναισθημάτων- και δε μοιάζει με κανένα πρόσφατο έργο, τουλάχιστον στην Ελλάδα μας.
Ένα βιβλίο που αποκαλύπτει μια διαφορετική Κριστίν Χάννα, σεργιανώντας μας στην άγρια ομορφιά ενός τόπου που μόνο η αγάπη "δάμασε.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ στη σελιδα μας παρουσιάσεις για τα 2 άλλα έργα της συγγραφέως
1) ΤΟ ΑΗΔΟΝΙ
2) Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ 










Σάββατο 9 Ιουνίου 2018

Κορίτσι Στον Πάγο (Erica Foster 1), Robert Brydza

Κορίτσι Στον Πάγο (Φοστερ 1), Robert Brydza 
                                         Eίδος: Αστυνομικό
                                      Βαθμολογία: 8,5/10

Γλώσσα Αγγλικά
Πρωτότυπος Τίτλος Girl In Ice
Εκδόσεις Κλέιδάριθμος
Έτος Έκδοσης 2018
Τιμή στην Αγορά 14,94 ευρώ

Οι "εκδόσεις Κλειδάριθμος" έχουν καιρό κάνει αισθητή την παρουσία τους στον χώρο του αστυνομικού μυθιστορήματος, με επιτυχημένες επιλογές σε καλαίσθητες εκδόσεις.
           Ένα από τα πιο ξεχωριστά αστυνομικά που εκδόθηκαν τη φετινή χρονιά είναι το βιβλίο του ιδιαιτερου συγγραφέα  Ρόμπερτ Μπρίντζα "Κορίτσι στον Πάγο"- το πρωτο της σειράς με την ηρωίδα Έρικα Φοστερ, που ήρθε για να μείνει στη συνείδηση του αναγνωστικού κοινού.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ένας νεαρός βρίσκει το πτώμα μιας όμορφης κοπέλας στα νερά μιας λίμνης, σκεπασμένο από το παγερό αγκάλιασμα του χιονισμένου Γενάρη...
Η κοπέλα, ανήκει σε μια επιφανή οικογένεια της αγγλικής ελίτ κ όλα δείχνουν πως έχει στραγγαλιστεί.
Η Έρικα Φόρστερ, κουβαλώντας την προσωπική της ενοχή πασχίζει να λύσει έναν γρίφο που με την πάροδο του χρόνου γίνεται ολοένα και πιο πολύπλοκος.
Η ίδια η οικογένεια παρεμποδίζει το έργο της- έχοντας βρόμικα μυστικά που τρέμει μη βγουν στο φως.
όταν η έρευνα, όμως αποκαλύπτει θαμμένες στον πάγο άλλες τρεις γυναίκες από την Ανατολική Ευρώπη, στραγγαλισμένες με τον ίδιο τρόπο, οι ασκοί του Αιόλου ανοίγουν, ενώ η Έρικα ανακαλύπτει ότι έχει μπει κι η ίδια στο στόχαστρο του αθέατου μανιακού... 

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Το "Κορίτσι Στον Πάγο" αποτελεί ένα καθαρόαιμο θρίλερ με όλα τα συστατικά του είδους σε σωστή δοσολογία για ένα σύνολο αγωνιώδες από την αρχή ως το φινάλε.
Συγκρούσεις, ανατροπές , αποκαλύψεις και δράση, λοιπόν περιμενουν τον αναγνώστη ανεβάζοντας κλιμακωτά την αδρεναλίνη του καθώς η ένταση κορυφώνεται.
Το βιβλίο αυτό συνιστά μια μεγαλεπήβολη αρχή για μια σειρά μυστηρίου με πρωταγωνίστρια την Έρικα Φόστερ κι ήδη προδιαγράφει τις..."άγριες διαθέσεις του Brydza, καθώς διατηρέι αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη.
           "Το Κορίτσι στον Πάγο" ακολουθεί την πρόσφατη τάση που θέλει στο προσκήνιο Γυναίκες επιθεωρήτριες γεμάτες γοητεία και επώδυνα μυστικά (Έλεν Γκρέις, Κιμ Στόουν κλπ).
Η Έρικα Φόστερ, λοιπόν, είναι κι εκείνη μια όμορφη και δυναμική φιγούρα λαβωμένη από ένα δραματικό χθες:
Οι δικές της πληγές δε δείχνουν  να πηγάζουν όμως από κάποιο τοξικό οικογενειακό περιβάλλον, όπως σε αρκετούς; άλλους, αλλά από ένα ολέθριο σφάλμα που οδήγησε στον θάνατο 5 συναδέλφους της μαζί και τον άντρα που αγάπησε.
Είναι μια υπόθεση που τη στοιχειώνει, με τρόπο που συγγραφέας σκιαγραφέι πειστικά, αν και ομολογώ πως θα ήθελα να μάθω περισσότερα για τη μοιραία νύχτα της Έρρικα, η οποία θα μπορούσε ακόμη και να αποτελέσει βιβλίο από μόνη της.(ίσως να ταίριαζε για 1ο μέρος αυτής της φιλόδοξης σειράς)
Η Έρρικα Φοστερ, λοιπόν, παλέυοντας να ανακτήσει την αξιοπρέπεια και την επαγγελματική της ταυτότητα αναπτύσσει έναν χαρακτήρα αψύ και παρορμητικό που την οδηγεί σε σημαντικά λάθη αποτρέποντας την εξιδανίκευσή της μορφής της.Είναι όμως γεγονός ότι ο συγγραφέας προσέδωσε στην ηρωίδα του μιαν αυτονομια που δεν ξέρω πόσο ευφικτή θα ήταν σε επιπεδο πραγματικότητας...Ωστόσο οι αντιδράσεις του περιγύρου της συνθέτουν ένα καλοδομημένο πλαίσιο αναφοράς προσδίδοντας αληθοφάνεια στις καταστάσεις.
          Πέραν της κεντρικής ηρωίδας, η καθεαυτή υπόθεση ξεκινά με έναν τρόπο αρκετά τυπικό για βιβλία του είδους, επιβεβαιώνοντας πως συχνά "Οι Νεκροί Μιλούν Περισσότερο από τους Ζωντανούς"...
Η συνέχεια ωστόσο ακολουθεί μια πορεία δύσβατη, γεμάτη ματαιώσεις και απρόσμενς εξελίξεις...
Σε αυτή γίνεται εμφανής η σημασία που η νέα ζωή στη Σλοβακία διαδραμάτισε για τον ίδιο τον Ρόμπερτ Μπρίτζα, που εκεί αναζήτησε τον το δρόμο της προσωπικής του ολοκλήρωσης.
Η Σλοβακία δεν κάνει την εμφάνισή της μόνο στην καταγωγή της κεντρικής ηρωίδας, αλλά και σε πρόσωπα εμπλεκόμενα στην υπόθεση- με τρόπο δραματικό και σχεδόν καταγγελτικό...Είναι ενας φόρος τιμής στη χώρα, που ο Βρετανός συγγραφέας λάτρεψε
Σε όλη την έρευνα αυτής της πολύπλοκης υπόθεσης αναδεικνύεται επίσης ξεκάθαρα η διαφθορά της εξουσίας κι η χειραγώγηση των θεσμών από τα υψηλά κοινωνικά κλιμάκια.
Η πάλη της ηρωίδας λοιπόν λαμβάνει χώρα σε τριπλό επίπεδο:
Πέρα από την αυτονόητη αναζήτηση του Ενόχου,
είναι μάχη με τον ίδιο της τον εαυτό, 
μα κι αντιπαράθεση με συμφέροντα που υπερβαίνουν την ίδια απειλώντας αθώους.
Η Φόστερ είναι ένας Δον Κιχώτης μέσα στον κόσμο του εγκλήματος που κρύβει πλοκάμια πέρα από την προφανή αιματοβαμμένη εικόνα.
           Αυτή η διάσταση προσδίδει μια τολμηρή πολιτική χροιά, που απουσιάζει από άλλα πρόσφατα αστυνομικά έργα κι αποτελεί το στίγμα του βιβλίου που το καθιστά αναγνωρίσιμο, διαχωρίζοντάς το από άλλα της κατηργορίας του.Είναι η σφραγίδα της ματιάς του Μπρίτζα.
          Όσο κυλούν οι σελίδες, τα πράγματα περιπλέκονται κι ο κλοιός γύρω από την Έρρικα γίνεται ασφυκτικός σε μεταφορικό αλλά και κυριολεκτικό επίπεδο με την κατάσταση να αναγεται σε ατομικό αγώνα και προσωπική βεντέτα-σαν εξιλέωση για το χθες....
        Η λύση στην πλοκή έχει σκηνοθετηθεί επιδέξια κι ο ένοχος προβάλλει απρόσμενος και συνάμα πειστικός!
Η αποκάλυψη στο τέλος αιφνιδιάζει με τον συγγραφέα να συνδυάζει έναν δραστη που δύσκολα προβλέπεις με μια εξήγηση πειστική όσο και θλιβερή.
         Η αρχή, λοιπόν, του κύκλου με την Ερικα Φόστερ ανεβάζει τον πήχυ αυξάνοντας τις απαιτήσεις για μια θεαματική συνέχεια που αναμένουμε με αγωνια...