ΣΤΟΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ: ΜΠΑΝΕ ΠΡΕΛΕΒΙΤΣ :Μας μιλά για τη... Δυναμη Της Ήττας

Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2024

ΜΠΑΝΕ ΠΡΕΛΕΒΙΤΣ :Μας μιλά για τη... Δυναμη Της Ήττας

ΜΠΑΝΕ ΠΡΕΛΕΒΙΤΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗ Δ.

Υπήρξε από τις φιγούρες που σημάδεψαν τον χώρο του ελληνικού μπάσκετ ολόκληρη σχεδόν δεκαετία του 90.

Η μορφή του έδωσε φτερά στον Δικέφαλο του Βορρα-

αφού στάθηκε ο ενορχηστρωτής όλων των θριάμβων, που ανεδειξαν τον ΠΑΟΚ στην κορυφή Ελλάδας και Ευρώπης...

Παίκτης ψυχωμένος οσο λίγοι, συνέδεσε όσο κανείς την πορεία του με μια ομάδα, που τον λάτρεψε ως το αδιαφιλονίκητο έμβλημά της.

Όλα αυτα, τωρα, ειναι μακρινά κι ο Μπάνε Πρέλεβιτς τα αναθυμάται με χαμόγελο.

Δεν επαναπαύεται, όμως, στη νοσταλγία, γιατί συναισθάνεται πλήρως τον στίχο του Διονύση Σαββόπουλου που λέει πως:...

"Η ζωή αλλάζει, δίχως να κοιτάζει τη δική σου μελαγχολία"...

Κοιτά λοιπόν, μπροστά, με αισιοδοξία,

ενδίδοντας στις αλλαγές

και καλωσορίζοντας καθε νέα πρόκληση,

με μότο του τη ρήση του Ηράκλειτου《Τα πάντα ρει》.

Δυο σταθερές του, πάντως, μένουν αμετάβλητες:

Η λατρεία του για τις κόρες του - Τέα & Άννα -

και η βαθιά του αγάπη για τον ΠΑΟΚ!

Αξιοοιεί τις εμπειρίες του από τα ενδοξα χρόνια του αθλητισμού για να μοιραστει αποσταγματα αλήθειας.

Με αφορμή το ξεχωριστό του βιβλιο Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ κάναμε στο cafe του Θεάτρου μια όμορφη συζήτηση-

για να γνωρίσουμε καλύτερα τον "Τίγρη" του ΠΑΟΚ και των νεανικών μας χρονων,

και να ανακαλύψουμε εναν ευσυνειδητο λειτουργο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Κάθε του λόγος αποπνέει θετική ενεργεια, αποδοχή του άλλου, αγάπη για τη ζωή και ισορροπία!

Απέφυγα αναφορά σε περιστατικά που ήδη παρουσιάζονται στο βιβλίο του και διερεύνησα καποιες λιγοτερο συζητημένες πλευρές του.

Στον Ενικό ή στον Πληθυντικό;

Στον Ενικό , εννοείται!

Τι σε οδηγησε στον νέο ρολο του συγγραφέα,Mπάνε;

Αυτο προερχεται από μια εσωτερική ανάγκη να μεταδώσεις καποιες σκεψεις και πεποιθήσεις.
Εγώ, όταν αποφασισα να γραψω ενα βιβλίο, ήθελα να προσφέρω στο κοινό κατι "πρωτότυπο και διδακτικό"! Ευτυχώς, ολα δειχνουν ότι το έχω πετύχει και χαίρομαι πάρα πολύ γι αυτό..

Γιατι απέρριψες το ενδεχόμενο μιας αυτοβιογραφίας- δεδομένης της ευρειας αποδοχής που ειχε η πορεία σου;

Το θεωρούσες εγωιστικο;

--- Μμμ, όχι ακριβως, απλά οι αυτοβιογραφίες δεν ειναι κατι καινούριο. Παντού διαβάζουμε και θα διαβάζουμε τέτοιες, αλλά εγώ- όπως σου είπα προηγουμένως- ήθελα να γραψω κατι "καινοφανές", και πρωτότυπο! Κατι "εκτός, δηλαδή του πλαισιου μιας αυτοβιογραφίας" κι έξω από το σκεπτικό μιας "απλής αναδρομής στις επιτυχίες μου."

Θεωρούσα σκοπιμο να μεταφερω κάτι περισσότερο από αυτό• καποια πραγματα που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τον Άνθρωπο, με εναν τροπο διασκεδαστικό και να συμβάλλουν στην Αυτοβελτίωση ταυτόχρονα. Θεωρω τη "Δύναμη της Ήττας" ξεκάθαρα ένα Βιβλίο Αυτοβελτίωσης,

Ποιο ηταν το κινητρο για ενα βιβλιο αυτοβελτιωσης;

Μεγαλώνοντας ωριμάζεις, ψάχνεσαι, αναζητάς άλλες αξίες. Ας πούμε, εγω στοχαστηκα πάνω στις εμπειρίες μου -κυρίως τις αποτυχίες και τις ήττες& το καταστάλαγμα όλων αυτών αποτυπώθηκε σε αυτό το βιβλίο που εγραψα..

Το φανερωνει κι ο ιδιος ο τιτλος...Αν και νικητης μιλάς για τν Δυναμη της Ηττας

Συνειδητοποιησα οτι μετα από κάθε μεγαλη αποτυχία - εφόσον πάρεις τα μαθήματά σου και αποκωδικοποιήσεις αυτα που εχει να σου πει- έρχεται κατι θετικο, κατι καινούριο.

Μια νεα πρόκληση, μια επιτυχία...Έτσι άρχισα να ψαχνομαι προσωπικά στο θέμα της Αυτοβελτίωσης. Έτσι προέκυψε το σκεπτικό του βιβλίου όπως το δειχνει και ο τίτλος

Δική σου εμπνευση ήταν ο τιτλος "Η Δυναμη Της Ηττας";

Ναι, δική μου έμπνευση, όπως και η επιλογή της συγκεκριμένης φωτογραφίας στο εξώφυλλο...

Είναι από τον χαμένο Τελικό στη Ναντ το 1992 με τη Ρεάλ, όταν παραλίγο να νικήσει ο ΠΑΟΚ με δικό σου τριποντο από τη μέση του γηπέδου... Η χαρακτηριστική στιγμή που ξεσπασες σε κλάμα τα μετα την ήττα στο τελευταίο δευτερόλεπτο...

Ναι... Ναι... Κάποιος όμως που δεν ξέρει και δει τη φωτογραφία , μπορει να την ερμηνεύσει ως "τη στιγμή μιας μεγαλης επιτυχίας"• ως "την έντονη αντιδραση χαράς ενός αθλητή που εχει πετύχει κάτι- μια νίκη απρόσμενη"....

Γενικά η φωτογραφία αυτη σχετίζεται με πολλά κεφάλαια του βιβλίου, όπως αυτο που εχει επικεφαλίδα "Τα Πάντα Ρει" :

Η ζωή συνεχίζεται, καθε μέρα- ασταμάτητα. Καμία αποτυχία δεν είναι μοιραια και καμία επιτυχία δεν κρατάει μια ζωή.Εχουμε ροή της ζωής αδιάκοπη.

Βέβαια εκείνο το γοερό σου κλάμα στη Ναντ χαράχθηκε στην ψυχή των φιλάθλων- και σε έδεσε ίσως περισσότερο μαζί τους-- Μμ, ναι. Ετσι αποδειχθηκε.

Σε καθορισε αυτη η στιγμή; Ηταν σημειο τομής; Υπήρξε ένα σοκ στα 26 σου χρόνια;

Όλα τα αρνητικά συναισθηματα, εφόσον τα αγκαλιάσεις και τα αποδεχθείς, σε εξελίσσουν, γιατι σου μαθαινουν πολλά για τον εαυτό σου

Η απογοητευση σε οδηγεί σιγα - σιγα να ψάχνεσαι.

Φιλοσοφώντας τη φάση στην ουσία ωρίμασα. Αυτό έστρωσε το πεδδαφος για τις επόμενες επιτυχίες...

Στο Φάιναλ Φορ ας πούμε που ήταν η επόμενη "χαμένη ευκαιρία" ήσουν πιο ψύχραιμος.

Πολύ πιο ψύχραιμος! Και γενικά, απο κει και πέρα, προσπαθείς να συνειδητοποιήσεις ότι "ναι μεν έχεις μια αποτυχία, αλλά μετά έρχεται και κάτι καλύτερο".

Έτσι μπορείς να αντιμετωπίσεις την αποτυχία πολύ πιο εύκολα.

Όχι "νομοτελειακά" ...

Όχι, βεβαίως., αλλά είναι η πίστη που πρέπει να έχεις...

"Πίστη" σε τι;

Πίστη στον εαυτό σου πάντα.

Όχι και στους γύρω; Στην ομάδα...

Όχι. Δεν μπορεις να βασιστεις στους άλλους ούτε να τους ελέγξεις.

Ναι αλλα οι σχεσεις κι η ομαδικότητα δε συμβαλλουν;

..Κι οταν λεμε ομαδικότητα μπορεί να εννοούμε το σύλλογο την οικογένεια- τα σύνολα όπου ανήκει ένας άνθρωπος...

Ναι αλλα βασικά ξεκινά από την αυτοπεποίθησή σου.

"Μόνος του ο Άνθρωπος ειναι θηρίο" έλεγε ο Αριστοτέλης...

"Μόνος σου" σαφώς δεν μπορείς να προχωρήσεις στη ζωή!

Ό,τι πετυχαίνεις γίνεται μέσα από μια συλλογική προσπάθεια, ανήκοντας σε ένα σύνολο, σε μια "ομάδα".

Απλά, η αρχή του να πετύχεις και να βοηθήσεις κι εσύ ο ίδιος την ομάδα όπου ανήκεις ξεκινά από την αυτοπεποίθηση.

"Να πιστεύεις στον εαυτό σου"! Αυτό το χτίζεις ο ίδιος.

Μιας και μιλήσες για πίστη, η πίστη με τη θεολογική της διάσταση σε αφορά καθόλου;

Πιστεύω ότι ο καθέ άνθρωπος πρέπει να βρει και να πιστευει σε κατι. Ο,τι πιστεύει ο καθενας...

Καποιος για να γινει συγγραφεας συνηθως έχει υπάρξει καλος αναγνώστης: Εσενα η σχέση σου με τα βιβλία;Καποιο βιβλίο που θα ήθελες να μνημονευσεις;

Διάβαζα διαχρονικά από τα παιδικά μου χρόνια αλλα δεν μπορώ να πω οτι ήμουν φανατικός. Για παράδειγμα, όχι,

δε διαβάζω..."ένα βιβλίο την εβδομάδα".

Όποτε, όμως, ερχεται μπροστά μου ένα βιβλίο, πιστευω οτι "για κάποιο συγκεκριμένο λόγο έρχεται" και το διαβάζω πάντα...

Ένα βιβλίο ήταν για μένα καλή παρέα και σε αίθουσες αναμονής, στα ταξίδια και τα λοιπά. Την τελευταία περίοδο, στον ελέυθερό μου χρόνο επιδιώκω να διάβαζω βιβλία αυτοβελτίωσης.

Πριν από αυτά; Θα ήθελες να μνημονεύσεις έναν τίτλο;;

Χμμ, διαφορα μυθιστορήματα. Ας πούμε, ο Αλχημιστής του Paulo Kohelio...

Κι αυτό ενεχει τον " σπόρο της Αυτοβελτίωσης"!

Σε πήγαινε προς τα 'κει τελικά...

Πράγματι είχε τον σπόρο της αυτοβελτιωσης!Έρχονταν τέτοια βιβλία συχνά στα χέρια μου.Δεν είναι τυχαίο , πιστεύω...

Είχες πάντα αυτην τη θετική οπτική;

Ναι, ναι, ειχα πάντα αυτην τη δοση της θετικής σκέψης!
Βεβαίως με πολλές στιγμές αμφισβήτησης!
Αμφισβητείς τη θετική σου σκέψη, αλλα μετα το ξεπερνάς, γιατι αποδεινύεται πως πρεπει να εχεις θετική σκεψη.
Αυτό επεδίωξα να μεταλαμπαδεύσω και μέσα από τις σελίδες του βιβλίου μου...

Σχόλιο από κάποιον αναγνώστη που σε συγκίνησε ιδιαίτερα;

Ήμουν σε ένα τουρνουά παλαιμάχων καλαθοσφαιριστών στην Κομοτηνή κι έρχεται ενας παλαίμαχος από την Κρήτη και μου λέει:《Σε ευχαριστώ για το βιβλίο. Η κόρη μου ειναι 13 χρονών και ασχολείται με τον αθλητισμό αλλά δεν μπορούσε να διαχειριστεί τις ήττες• της προκαλούσαν κρίσεις πανικού...

Το βιβλίο σου τη βοήθησε πολύ σε αυτό το κομμάτι.

Μπορούμε να βηάλουμε μαζί ενα βίντεο να της στείλουμε ένα μήνυμα; 》

Ε, αυτή ήταν μια πολύ συγκινητική στιγμή για μένα!

Ένιωσα πλήρης. Σκέφτηκα πως αφού το βιβλίο μου βοήθησε έστω κι ένα κορίτσι να ξεπεράσει κάποια δικά της θέματα, πράγματι άξιζε να γραφτεί!

Σου αρέσει αυτη η εκτεταμένη επαφή με τον κόσμο που είχε πυροδοτήσει εκ νέου μετα την αθλητική σου πορεία , τη δημοφιλία σου;

----Ναι! Ναι! Είναι μια καινούρια εμπειρία που μού αρέσει πολύ! Είμαι ευγνώμων που έχω γράψει βιβλίο και πολλές φορές όταν με ρωτούν "τι μου έχει μείνει από τον αθλητισμό τελικά" σκέφτομαι πως όσα έζησα στην καριέρα μου κατέληξαν σε αυτό το βιβλίο. Το βιβλίο που εχω γράψει είναι το πιο δημιουργικό πράγμα που έχω κάνει - και σε αυτό αξιοποίησα τις εμπειρίες από τον Αθλητισμό! Το βιβλίο μου ολοκλήρωσε αυτόν τον κύκλο.

Αν καταλαβα καλά "χαίρεσαι που δεν επιστρεφεις σε αυτές τις αθλητικές σου μνήμες με μια αυτοαναφορικότητα, αλλά που δείχνεις δρόμους και σε άλλους.

Ναι, αυτός ήταν ο στόχος μου από την αρχή: Να μπορεί ο αναγνωστης να αξιοποιήσει διδάγματα από δικές μου εμπειρίες

Να βλέπει ο αναγνωστης μεσα από τα περιστατικα του βιβλίου μου μια καινούρια οπτική πάνω σε δικά του θέματα...

Επεδίωκες δηλαδή μια διαλεκτική σχέση με τον αναγνώστη σου...

Ναι. Ήθελα ο αναγνώστης να αναγνωρίζει κομμάτια του εαυτού του μέσα από τα διάφορα περιστατικά και τις ιστορίες του βιβλίου μου.

Έγινες δεκτης προσωπολατρειας από την κερκίδα και στιγμάτισες το πεπρωμένο μιας ομάδας• κι αυτό ειναι κοινή παραδοχή κι όχι μια " δημοσιογραφική υπερβολή":

Πώς σφυρηλατήθηκε αυτή η σχέση με τους φιλάθλους που προσέλαβε αυτην την πρωτοφανή ένταση συναισθηματων;

Πού αποδίδεις αυτην την ένταση των συναισθηματων;

---- Πράγματι είχε πρωτοφανή ένταση κι είναι κάτι που δεν μπορώ να εξηγήσω. Σίγουρα πάντως δεν προσπάθησα εγώ να το δημιουργήσω. Υπάρχουν πολλοί που επιδιώκουν μια τέτοια σχέση με τον κόσμο. Σε μένα προέκυψε αυθόρμητα...

Όταν είσαι ο εαυτός σου ο κόσμος το εισπράττει θετικά.

Εγώ πάντα επεδίωκα οι αντιδράσεις μου πάντα να είναι

αυθεντικές και να δίνω το καλύτερο στην ομάδα μου.

Εσύ ήθελες να ανταποδώσεις με κάποιον τρόπο αυτην την αγάπη;

-- Ναι αλλά ο μοναδικός τρόπος, τελικά, είναι να κάνεις αυτό που πρέπει όσο καλύτερα μπορείς. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος! Όταν το κοινό σε βλέπει ότι "τα δίνεις όλα στο γήπεδο"-να δίνεις όλο το είναι σου με όλο το πάθος σου-

τότε ανταποκρίνεται άσχετα με το αποτέλεσμα .

Πιστεύεις ότι είχες "συναισθηματισμό" στο παιχνίδι σου;

- Είχα! Είχα! Περισσότερο θα έλεγα πως το παιχνίδι μου είχε πάθος! Πάθος για το άθλημά! Πάθος για την ομάδα!

Να δίνεις κάθε φορά "ό,τι έχεις"...

Το "συναίσθημα" δε χωράει πολύ. Δεν πρέπει δηλαδή να σε παρασέρνει η απογοήτευση ή ο θυμός.

Πάθος είναι αυτό που χρειάζεται!

Ευγνωμοσύνη για τη δυνατότητα να είσαι μέρος της ομάδας αυτής , να συμμετέχεις σε κάτι μεγάλο...

Βέβαια είχαμε μια ατυχή έκρηξη θυμού- το ατυχές περιστατικό με τον Νίκο Γκάλη...

---- Βεβαίως υπήρξε και αυτό...

Το έχεις μετανιώσει;

Όχι, ήταν μια κακή στιγμή αυτό...Το περιγράφω και στο βιβλίο και μεταφέρω κι ενα δίδαγμα μέσα από αυτό •

"ότι δεν πρέπει να αντιδράς, πρέπει να ανταποκρίνεσαι"

Η άμεση αντίδραση προέρχεται πάντα από μια αρνητική σκέψη κι ένα αρνητικό συναίσθημα.

Αντιθετα, όταν "ανταποκρίνεσαι" σημαίνει ότι " κάνεις μια παύση, κάνεις μια εκτίμηση της κατάστασης , φτιάχνεις ένα μικρό σχέδιο και μετά δρας".

Η διένεξη των δυο σας , όμως, πυροδότησε και κάποια επεισόδια στην κερκίδα και με αυτην την αφορμή ήθελα να σε ρωτήσω: " Νομίζεις ότι οι αθλητές μπορούν να γίνουν παράδειγμα και ενδεχομένως να επηρεάσουν και να εκπαιδεύσουν τους φιλάθλους της κερκίδας;

Βεβαίως.Καταρχήν, μια κακή στιγμή είναι δεδομένο ότι θα υπάρξει γιατί η πίεση είναι πολύ μεγάλη, η αδρεναλίνη βρίσκεται στα ύψη και σχεδόν κανείς δεν μπορεί να ελέγχει πάντα όλες του τις αντιδράσεις. Το σημαντικό είναι πόσο γρήγορα επανέρχεσαι πάλι σε μια αρμονική κατάσταση...

...Ήταν για παραδειγμα πολύ όμορφο για τον φίλαθλο κόσμο όταν σε είδε στις τιμητικές εκδηλώσεις για τον Νίκο Γκάλη.Σηματοδότησε μια συναδέλφωση που περνά ένα σημαντικό μήνυμα για όλους μας!

Είναι κακό να κρατάς κακία! Αναφέρω στο βιβλίο μου ότι οι Ιάπωνες διδάσκουν στις πολεμικές τέχνες ότι

" Δεν αντιλαμβάνεσαι ποτέ τη μάχη ως συγκρουση επί προσωπικού γιατί τότε είσαι χαμένος γιατί βάζεις το εγωισμο και θολώνεις." Δεν είναι τίποτα προσωπικό.

Πέρα από τον Γκάλη είχες ποτέ σύγκρουση με άλλον παίκτη

Στις προπονήσεις μπορεί να υπάρξουν εντάσεις της στιγμής, αλλά ποτέ επί προσωπικού!

Υπήρξε ποτέ ο κίνδυνος της αλαζονείας; Σου χτύπησε ποτέ η έπαρση την πόρτα;

Ουου, πολλές φορές! Μπορεί να εκδηλωνόταν απέναντι σε συμπαίκτες, προπονητές...

Όταν βέβαια, έχεις έμπειρους προπονητές, το αντιμετωπίζουν άμεσα και σε... βάζουν γρήγορα στη θέση σου!

Ήταν κατι που κι εμένα δε μου άρεσε. Με όλα αυτα επανέρχεσαι γρήγορα στην ισορροπία σου.

Το γεγονός ότι ειχες πίσω σου τη δική δου οικογένεια σε συγκρατούσε;

Η οικογένεια, πράγματο, σε ωριμάζει και σε βοηθάει γενικότερα να αντιμετωπίζεις τις προκλήσεις με έναν πιο συνετό και υπεύθυνο τρόπο.

Η σχέση με τη δημοσιότητα;

Η σχέση μου με τη δημοσιότητα ήταν βασικά, ότι

"ποτέ δεν την προκαλούσα."

Ήσουν καχύποπτος;

Όχι. Ούτε και τώρα είμαι...Η δημοσιότητα γενικά ήταν κάτι που το είχα αποδεχθεί ως μέρος της δουλειάς μου κι όχι ως "επιδίωξη"

Ένιωσες να παραβιάζεται η ιδιωτικότητά σου;

Πολλές φορές!

Είχαν βγει ακραία πράγματα. Μέχρι και... ανιατη ασθενεια σου ειχαν αποδωσει" εντελώς παραλογα.Κινήθηκες ποτέ νομικά;

--- Όχι ποτέ. Αυτό που με διδαξε η εμπειρία μου είναι πως όταν δε δίνεις σημασία σε κάτι, αυτό ατονεί - κι έτσι το ξεπερνάς και προχωράς"... Δεν είναι "αυτό που σου συμβαίνει", αλλα "πώς αντιδράς εσύ σε αυτό".

Θα σε πάω τώρα στο 22χρονο παιδί που κατέφθασε από τη Γιουγκοσλαβία σε μια ξένη χώρα, σε μια νέα πολή... Ήταν σοκ για σένα; Είχες βέβαια κάποιες ελληνικές αναφορές αλλα όχι γλωσσικές...

Ναι, ελάχιστες. Ήξερα ότι ο παππούς της μητέρας μου ήταν Έλληνας από την Εράτυρα Κοζάνης (και ακόμη κρατάω επαφή με το χωριό, αλλά αυτή ήρθε αργότερα , όχι από την αρχή...).

Αυτό συνέτεινε στην επιλογή σου να έρθεις στον ΠΑΟΚ; Γιατί άφησες το ακμάζον τότε μπάσκετ της Γιουγκοσλαβίας;

Α, ο ΠΑΟΚ ήταν μια επαγγελματική απόφαση! Καμιά φορά, ακολουθείς και τη διαίσθησή σου... Κανεις μια δοκιμή.

Ποιος σε βοήθησε να προσαρμοστεις στη Θεσσαλονικη;

Σε αυτό σε βοηθάει η ομάδα.Από αυτή, σταδιακά, μαθαίνεις το νέο μέρος και κοινωνικοποιείσαι. Από την άλλη, η δημοσιοτητα από την ενασχόληση με το άθλημα με βοήθησε να κάνω φίλους.

Τα ελληνικά τα έμαθες εύκολα;--- Όχι...Τα πρώτα χρόνια είχαμε και Αμερικάνο προπονητή και δε χρειαζόταν. Σιγά σιγά. Κι έφτασα πλέον να τα μιλάω περισσότερο κι από τα σέρβικα...

Φτάσαμε να γράφουμε βιβλίο στα ελληνικά!
-- Στα greeklish αρχικά για να είμαι ειλικρινής...

Έχω έναν φίλο Σέρβο, χρόνια αθλητης στην Ελλάδα, και οταν συναντηθήκαμε που επεσήμανε: "Έχω καταφέρει να μιλάω και σέρβικα και ελληνικά - και καμία από τις δυο τέλεια!!!".

Κάπως έτσι μου συμβαίνει.( γελάει) : Αυτή τη στιγμή τα ελληνικά μου είναι καλύτερα από τα σέρβικα. Σκέφτομαι στα ελληνικά και ψάχνω την έκφραση στα σέρβικα... Είναι η τριβή με αυτό...

... Οπότε και το ...δευτερο βιβλίο που όλοι περιμένουμε θα ειναι στα ελληνικά!

---- ( χαμογελάει) Εεε, ναι θέλω κι εγώ να υπάρξει ένα δευτερο βιβλίο, αλλά πρέπει να είναι ίδιο μοτίβο • να είναι κάτι διδακτικό...

Γιατί " πρέπει";

--- Γιατί το θέλω• το θεωρώ πιο ουσιαστικό!

Μυθοπλασία θα σκεφτόσουν ποτέ;

--- Όχι, όχι... Δεν το 'χω!

Πώς το ξέρεις αν δεν το δοκιμάσεις; Στο βιβλίο σου μας λες " Ποτέ μη λες ποτέ"! ( γέλια)

--- ( Χαμογελάει ) Συμφωνώ! Δεν το ξέρω βεβαίως! Παρόλαυτα, νομίζω πως θα είχα να γράψω περισσότερα σε αυτό το μοτίβο• δηλαδή "περιστατικά με ένα διδαγμα ως συμπέρασμα". Θα έρθει κι αυτή στιγμή!

Να γυρισουμε στο μπάσκετ: Έφτασες να γινεις αρχηγός του ΠΑΟΚ.Ποιος το αποφασίζει αυτό; Τι ευθύνες επισείει αυτός ο ρόλος;
-- Αυτό ορίζεται από τη Διοίκηση και τον προπονητή• όχι από τους συμπαίκτες.

Βασικά, σημαίνει ότι αναλαμβάνεις την ευθύνη τρόπον τινά του ηγέτη στο αγωνιστικό τμήμα της ομάδας και των παικτών. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είσαι πρότυπο σε όλα: Στο ήθος, στην αγωνιστική συμπεριφορά, στην προσπάθεια...

Σε μένα έγινε όταν έφυγε ο Φασούλας• το 1993.

Ξέρεις πώς προέκυψε για σένα το προσωνύμι "Τίγρης";
Σου άρεσε;
Δε θυμάμαι πώς βγήκε, αλλά σίγουρα ήταν στη δεκαετία του 90, στον ΠΑΟΚ. Δεν ξέρω ποιος το πρωτοείπε, αλλα το υιοθέτησαν σταδιακά όλοι. Ωραίο ήταν...

Στον επαγγελματικό αθλητισμό χωράει ο συναισθηματισμός της...φανέλας- η λογική του " Εγώ που καταξιώθηκα στον ΠΑΟΚ δε θα πάω ποτέ στον Άρη";;

Πλέον όχι! Εμείς τότε δεν είχαμε δικαίωμα να αλλάζουμε εύκολα ομάδες.

Σε περίπτωση που θα μπορούσα όμως, πάλι θα υπήρχε -πιθανόν- ένα ηθικό κράτημα για μένα ως προς τον Άρη,

κι επίσης η αμφιβολία του " αν θα μπορούσες να αποδώσεις εξίσου σε μια ομάδα που ήταν βασικός αντίπαλος τόσα χρόνια..." Αλλά εμείς είχαμε εντελώς διαφορετική νοοτροπία- δεν ήμασταν 100% επαγγελματίες.

Σκέψου οτι εγώ έμεινα πρώτη φορά ελεύθερος από την ομάδα μου, με δύναμη να διαπραγματευτώ συμβόλαιο, στα 30 μου!

Τώρα όμως υπάρχει η επιλογή στους παίκτες, και είδαμε Σπανούλη από τον ΠΑΟ στον Ολυμπιακό κι αντιστρόφως τον Σλούκα από τον Ολυμπιακό στον ΠΑΟ...

--- Τώρα; Τώρα υπάρχει απόλυτος επαγγελματισμός σε όλα!

Αλλαξαν οι εποχες- και ορθως εκαναν την επιλογή που τους ταίριαζε!

Αυτό που οφείλει κάθε παίκτης, σε κάθε εποχή, είναι να αγαπά την ομάδα του και να κάνει το καλύτερο για να πάει καλά η ομάδα αυτή - όσο βρίκεται σε αυτήν.

Πλέον όμως, ένας παίκτης έχει δίπλα του έναν μάνατζερ, έναν δικηγόρο κι ένα επιτελείο να συμβουλεύεται.

Πρωταρχικό κριτήριο είναι "ποιας ομάδας η πρόταση είναι πιο συμφέρουσα". Είναι πιο τεχνοκρατικά τα πράγματα!

Οι παίκτες πλέον σκέφτονται πιο επαγγελματικά - και καλά κάνουν!

Εσένα σε εκφράζει αυτός ο τρόπος, ή προτιμάς το πιο ρομαντικό;

"Ρομαντικό" πλέον στις εποχές μας δεν μπορεί να υπαρξει!Έχει επέλθει και μια παγκοσμιοποίηση στον αθλητισμό και φυσικά στο μπάσκετ...

Ήθελα να σε ρωτήσω πώς βλέπεις γενικά αυτήν τη μετεξέλιξη του μπάσκετ, κάτω από τους όρους της παγκοσμιοποίησης που περιγράφεις.Κάνει καλό στο άθλημα

"Αυτό" είναι. "Καλό- κακό"• είναι πλέον αναπόφευκτο & το αποδέχεσαι! Νέοι κανονισμοί! Πιστεύω όμως ότι πρέπει να ακολουθούμε το ΝΒΑ γιατί αυτοί είναι μπροστά στην μπασκετική σκέψη! Για αυτο αλλάζουν καποιοι κανονες κατα το πρότυπο του ΝΒΑ.

Για παράδειγμα, το τρίποντο να πήγε στα 6,75 γιατί άλλαξαν οι ικανότητες των παικτών!

Επιπλέον, οι ομάδες έχουν τη δομή μιας εταιρείας.

Αναζητούν αυτό που εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους...

Εσύ ως πρόεδρος του ΠΑΟΚ έτσι λειτούργησες;

Καταρχήν να επισημάνω ότι όταν εγώ ανέλαβα, η ομάδα ΔΕΝ ήταν δικιά μου. Έχει μεγάλη διαφορά. Εγώ ανέλαβα τον ΠΑΟΚ σε μια δύσκολη συγκυρία.

Τι σε οδήγησενα αναλάβεις τον ΠΑΟΚ; Η ανταπόδοση της αγαπης που λέγαμε;

--- Αγάπη κι ενδιαφέρον για την ομάδα! Η πρόκληση! Βεβαίως δεν περίμενα να μείνω 8 ολόκληρα χρόνια! Περίμενα ότι το ζήτημα της "ιδιοκτησίας του ΠΑΟΚ " θα επιλυόταν σε μικρό χρονικό διάστημα. Εννοείται δε μετανιώνω- ήταν μεγάλη σχολή, αποκόμισα πολυτιμα μαθήματα...

Θα γυρνούσες στον ΠΑΟΚ με κάποιον τρόπο;

Πλέον όχι. Παραμένω φίλαθλος...

Σου έτυχε να γίνεις ποτέ ο μοιραίος παίκτης σε έναν αγωνα - αρνητικά;

Πολλές φορές.

Θα μνημονεύσω τη φάση του Τελικού στη Ναντ με την ατυχή εκείνη πάσα που έφερε την ήττα του ΠΑΟΚ στον Τελικό από τη Ρεάλ και θα ρωτήσω γενικά. Πώς μπορεί ένας παίκτης να διαχειριστεί μια τέτοια στιγμή και πώς οι συμπαίκτες του;
--- Δεν μπορώ να ξέρω πώς αισθάνεται ο καθένας.

Μιλώντας σε προσωπικό επίπεδο σίγουρα παίρνεις μεγάλο βάρος αλλά πρέπει να βρεις τρόπο να το ξεπεράσεις και να προχωρήσεις γιατί " Τα πάντα ρει" • αύριο είναι μια άλλη μέρα • προχωράει η ζωή και προχωράνε και οι υποχρεώσεις, γι αυτό πρέπει γρήγορα να επανέλθεις.

Στο παράδειγμα του Φασούλα και του χαμένου Τελικού, είδαμε τον παίκτη να αποχωρεί την επόμενη χρονιά.

--- Θεωρώ ότι είναι τυχαίο γεγονός. Θέλω όμως να πω ότι εκεί οι συμπαίκτες το μόνο που μπορουν να κάνουν έναν υποστηρικτικό ρόλο.

Ετσι έγινε και με τον Φασούλα , ενώ κι εμένα με υποστήριξαν οι συμπαίκτες μου σε παρόμοιες περιπτώσεις. Πάντα η ομάδα είναι εκεί να σε υποστηρίξει γιατί η ομάδα χρειάζεται εσένα , κι εσύ την ομάδα. Αυτή είναι η Δύναμη της Ομάδας.

Στιγμη με το κοινό του ΠΑΟΚ που σε συγκίνησε
Όλη αλληλεπίδραση με την κερκίδα! Κάθε παιχνίδι που παίζαμε στη Θεσσαλονίκη τότε ήταν ξεχωριστό, με τη στήριξη και τον παλμό της κερκίδας μας! Ξεχωρίζω για παραδειγμα την εκπληκτική αντίδραση του κοινού στον Τελικό της Γενέυης- Το Κόρατς του 94 στην Τεργέστη κι η υποδοχή μετά στον Λευκό Πύργο,αλλά είναι και τόσα ακόμη...
Χαρακτηριστικά θυμάμαι στο FINAL FOUR του '93, μια γυναίκα ηλικιωμένη σε ένα περίπτερο με ...ξεμάτιασε για να πάει καλά ο αγώνας! Αξέχαστη στιγμή.Αυτή η ζεστασιά ήταν ένα πολύ όμορφο στιγμιότυπο.

Υπήρξαν αρνητικές στιγμές με το κοινό;
Βεβαίως υπήρξαν! Έντονες αμφισβητήσεις μετά από κακές αποδόσεις ή σημαντικές ήττες αλλά όλα υποτάσσονται στο σκεπτικό ότι " Τα πάντα ρει".

Με το άλλο φύλο;

Ε, υπήρξαν θαυμαστριες απλά εγώ , επειδή παντρεύτηκα νωρίς, είχα αποσυρθεί από την έντονη νυχτερινή ζωή. Έχω, όμως, σήμερα μια φίλη, τη Νόπη, που στην εφηβεία της με θαύμαζε. Τότε η διαφορά 10 χρόνων ήταν σημαντική. Η Νόπη , τόσα χρόνια μετά, παρευρέθηκε Δεκεμβρη του 2023 και μίλησε στην παρουσίαση του βιβλίου μου εδώ στη Θεσσαλονικη! Αυτά είναι τα όμορφα του αθλητισμού.

Πώς θα περιέγραφες τον ΠΑΟΚ σε 3 λέξεις;

Ο ΠΑΟΚ για μένα είναι "αγάπη".

Βασικά,ο ΠΑΟΚ..." είναι πάνω από την αγάπη"!

Ο ΠΑΟΚ είναι "Τρόπος ζωής"!

Ο ΠΑΟΚ είναι Μέρος της καθημερινότητάς μου".

Κάθε μέρα έχω έγνοια τον ΠΑΟΚ.

Δεν είναι μόνο τρεις λέξεις ο ΠΑΟΚ • είναι χιλιάδες λέξεις...

Ο ΠΑΟΚ "ήταν", "είναι "και "θα είναι"...

Μηνυμα για την κερκίδα του ΠΑΟΚ:
Τι να πω... Στιγμές πολλές θετικές και δύσκολες, αλλά πάντα αληθινές. Προσφάτα ήταν και η Απόσυρση της φανέλας όπου ηρθαν σε επαφή με μένα και πολύ νεότερες γενιές των φιλάθλων του ΠΑΟΚ... Τεράστια τιμή...Ευγνωμοσύνη νιωθω! Τους ευχαριστώ και να ξέρουν οτι η αγάπη είναι αμοιβαία! Η σχέση αυτή δεν τελειώνει ποτέ! Αλλά η ζωή προχωράει και ανοίγει νέους κύκλους...

Στιγμή για την οποία μετάνιωσες
Χμμ...Ίσως ότι σταμάτησα σχετικά νωρίς, ενώ αγαπούσα πολύ το μπάσκετ! Είδα το σώμα μου, όμως λίγο να βαραίνει, να μην μπορώ να παίξω όπως ήθελα κι αμέσως αποχώρησα- από εγωισμό.

Μα λένε ότι καλύτερα να σταματάς πάνω στην ακμή σου...
Ε, ναι αλλά η ψυχή μου το ήθελε να παίξω κι άλλο, και θα μπορούσα να βρω άλλους τρόπους παιχνιδιού, ώστε να μείνω λίγα χρόνια ακόμη...

Οι αθλητές, όμως, έχουν μια αναποδη καριέρα. Όταν οι περισσότερες καριέρες ξεκινούν να ανεβαίνουν στα 35 εκείνοι δύουν...

Ξέρεις, η στιγμή που ένας αθλητής σταματά να παίζει, είναι " η χειρότερη της ζωής του"... Είναι ένας μικρός "θάνατος".

Στην παρουσιαση του βιβλίου μου στην Αθήνα, ο Νάσος Γαλακτερός έχει ονομάσει την απόσυρση ενός αθλητή από τα γήπεδα" Αυτοκτονία"

Έχει γράψει κι αυτός βιβλίο!( σσ ΑΦΙΕΡΩΜΑ στη σελίδα μας ΣΤΟ ΛΙΝΚ )

----Εντάξει, ο Νάσος είναι ένα, πολύπλευρο μυαλό...Πραγματικά λαμπερό πνεύμα...

Σε στενοχώρησες που δεν έπαιξες σε καποια Εθνική Ομάδα;
Το χω αποδεχθεί

Ποια από τις δυο θα επέλεγες;
Τοτε ημουν μέλος της Εθνικής Ομάδας Γιουγκοσλαβίας και δεν ειχα δικαίωμα επιλογής, γιατί ήταν άλλοι οι κανονισμοί• δεν είχε δικαίωμα ο παίκτης να επιλέξει " Εθνική Ομάδα" , όπως σήμερα. Δυστυχως, έπεσα στην περίοδο του Πολέμου πάνω στο αθλητικό εμπάργκο εις βάρος της Γιουγκοσλαβίας. Όταν η Γιουγκοσλαβία επανήλθε, το 1995, εγώ ήμουν πλέον 30 χρονών. Είχαν ήδη βγει καινούριοι, ταλαντούχοι παίκτες κι ο ανταγωνισμός ήταν πλέον πολύ μεγάλος! Ξερεις, ειναι δυσκολο να εισαι 30 χρονών " rookie" στην Εθνική Ομάδα!

Σε ενα παιχνιδι Ελλάδα- Σερβία πού ειναι η καρδια σου;

Το παρακολούθώ απλά ως φίλαθλος και λέω "Ας κερδίσει ο καλύτερος"! Γενικά παραμένω άκρως ουδέτερος σε όλα τα αθλήματα • μόνο όταν παίζει ο ΠΑΟΚ δεν είμαι ουδέτερος!Θελω να κερδίζει ο ΠΑΟΚ- στους άλλους είμαι αυστηρά ουδέτερος και απολαμβάνω!

Όταν παίζει κάποια ελληνική ομάδα στην Ευρώπη είσαι ουδέτερος; Για παράδειγμα όταν έπαιζε ο Παναθηνα'ι'κός ήθελες να το πάρει από τη Ρεάλ;
Ε , εννοείται! Όταν παίζει ελληνική ομάδα στο εξωτερικό , ασφαλώς υποστηρίζω πάντα την ελληνική ομάδα...

Όταν ήσασταν εν ενεργεία παρακολουθούσατε τα παιχνίδια των άλλων ελληνικών συλλόγων στο εξωτερικό, πχ αν ήταν σε καποιον Ευρωπαικό Τελικό;Πχ το 1996 με τον ο ΠΑΟ στο Παλάι ντε Μπερσί που ο ΠΑΟ πρωτη ελληνική ομάδα που έπαιρνε Final Four;;
Βεβαιως παρακολουθούσα με ενδιαφέρον και πάντα χαιρόμουν, γιατί πάντα είχα καποιους φίλους που έπαιζαν, όπως ο Τζον ( σσ Κόρφας) το 1996...
Πάντα χαίρομαι με τις επιτυχίες των φίλων μου.

Πώς βίωσες τα πετρινα χρονια της Γιουγκοσλαβίας;Πώς βίωσες ως Μπάνε τον διαμελισμό της και τους μετεπειτα βομβαρδισμούς της; Καταρχήν, ήρθα το 1988 στην Ελλάδα από την Ηνωμένη τότε Γιουγκοσλαβία κι έζησα όλον αυτήν τη διάλυση προσπαθώντας να βοηθήσω όπως μπορούσα φίλους και οικογένεια. Είχα πίσω συγγενείς, την αδελφή μου, πολλούς φίλους μου κλπ...

Προσπαθησε να τους φέρεις στην Ελλάδα;
Όχι, δεν επιθυμούσαν κάτι τέτοιο... Τους βοηθούσα με το εμπάργκο στέλνοντας κάποια είδη αναάγκης- ό,τι μπορούσα και χρειάζονταν...Δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο.

Πώς βίωσες την επίθεση του ΝΑΤΟ;

Τη βίωσα ως μια μεγάλη αδικία - αν και στον αθλητισμό μαθαίνεις να αποδέχεσαι το γεγονός ότι θα υπάρξουν αδικίες ευρύτερα στη ζωή!Ειναι κατι που δεν μπορεις να το αλλάξεις.-

Μα εδω πρόκειται για τη χώρα σου!

Ασφαλώς και πονάει πολύ, απλά συναισθάνεσαι το γεγονός πως δεν μπορείς να αλλάξεις κάτι• δεν μπορείς να το σταματήσεις! Οπότε παλεύεις να βοηθάς όπου και όπως μπορείς!

Πώς βλέπεις την εμπλοκή της Πολιτικής στον Αθλητισμό. Επηρεαζει τις σχεσεις των αθλητων; Στο Ευρωμπάσκετ του 1995 ειχαμε δει την Κροατια να αποχωρει κατα τον Εθνικό Υμνο της χρυσης Γιουγκοσλαβίας • είχαμε δει την τη ρηξη μιας μεγαλης φιλίας αναμεσα στον Ντιβατς και στον Ντραζεν...
Κακώς εμπλέκεται, αλλά συμβαινει. Εγώ είχα ανέκαθεν πολλούς φίλους Κροάτες, μέχρι και σημερα. Βέβαια τωρα περασαν πολλά χρόνια- κανείς δεν τα συζητάει αυτά! Ο αθλητισμός πάντως γεννά συναιαθηματα κι έχει ακολούθους, γι αυτο γίνεται και αντικείμενο εκμετάλλευσης κι εργαλείο της πολιτικής.Αυτό θα συνεχίσει να συμβαίνει...

Μιας κι αναφέρθηκαμε στην Πολιτική, τι ήταν αυτο που σε παρακίνησε να ασχοληθείς με την Πολιτική;

Πολιτεύτηκα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.Είναι μια καινούρια πρόκλησηΟ περιφερειάρχης Μακεδονίας κυριος Απόστολος Τζιτζικώστας με ενέπνευσε, με το όραμά του.Κι ύστερα από μια συζήτηση μαζι του αποδέχθηκα αυτην την πρόκληση προσφοράς.

Αυτή τη στιγμή είμαι Αντιπεριφερειάρχης Εξωστρέφειας. Πρόκειται για πολιτικοοικονομικό όρο. Βασική μου ενασχόληση- μέχρι να δημιουργήθούν κι άλλα τμήματα- ειναι ο Αγροτοδιατροφικός Τομέας, δηλαδή η προώθηση και προβολή ανάδειξη τοπικών προ'ι'όντων της Μακεδονίας&της τοπικής κουζίνας, εκθέσεις στο εξωτερικό και επιχειρηματικές αποστολές .Όσα μπορούν, δηλαδή να ενισχύσουν τις επιχειρήσεις της Κεντρικής Μακεδονίας ώστε αυτές να στραφούν πιο συντονισμένα και πετυχημένα στην εξαγωγική δραστηριότητα.

Απαιτητικό πεδίο και διαφορετικό από τον Αθλητισμό...

Έχω βεβαια συνεργάτες, αλλά είναι, πράγματι, μια νέα πρόκληση

Βοήθησε η θητεία σου ως Προέδρου του ΠΑΟΚ σε αυτό;

Σαφέστατα, βοήθησε πολύ. Ήταν πολύ μεγαλο σχολείο , από πολλές απόψεις.

Προβλήματα της Μακεδονίας ;

Είναι αρκετά αλλά εγώ θα σου πω ενα πλεονεκτημα της Θεσσαλονίκης, που άπτεται του αντικειμένου μου:

Σε μια ακτίνα μέχρι 600 χλμ -5 ώρες απόσταση με αυτοκίνητο- η Θεσσαλονίκη περιστοιχίζεται από 7 σημαντικές πρωτεύουσες με τις οποίες μπορεί να έχει άμεσες εμπορικές και πολιτιστικές σχέσεις : Κωνσταντινούπολη, Σόφια,Τίρανα, Βουκουρέστι, Βελιγράδι, Σκόπια- και με εξαιρετικό οδικό δικτυο να τη συνδεει μαζί τους. 40- 50 εκατομμύρια κόσμος, σε σχέση με τη Θεσσαλονίκη! Ειναι σταυροδρόμι των βαλκανικών λαών η Θεσσαλονίκη διαχρονικά , κι αυτό δινει πνοή στην επιχειρηματικότητα και στο τουριστικό προ'ι'όν.

Θα σε ενδιεφερε η κεντρική πολιτική σκηνή;

Δεν το γνωριζω αυτη τη στιγμή. Μπορει να ερθει μια προταση που να σε εμπνεύσει και να την ακολουθήσεις

Θα στρεφόσουν σε συγκεκριμένο πολιτικό χώρο; Το λεω γιατί η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει πιο προσωποκεντρικό χαρακτηρα• δεν εχει πάντα αυστηρες κομματικές περιχαρακώσεις...

Δεν έχει καθόλου! Εμεις αποτελούμε δική μας παραταξη...

... Βέβαια το σχήμα του κύριου Τζιτζικώστα υποστηρίζεται ανοιχτά απο την κυβερνώσα παράταξη...

Ναι, αλλά περιλαμβανει προσωπα με διαφορετικές πολιτικές ιδεολογίες...Αυτη τη στιγμή παραμένω εστιασμένος στο αντικείμενο που εχω αναλάβει αλλά γενικά έχω μάθει οτι "Never say never!" Αυριο δεν μπορεις να εισαι ο ίδιος άνθρωπος που ήσουν χθες!

Ναι, αλλά η ιδεολογία αλλάζει τόσο ευκολα;

Αλλάζει! Δεν μπορω στα 50 μου να σκέφτομαι όπως στα 25 μου! Εκείνο που μένει σταθερό είναι οι αξίες!

Ναι, αλλά δεν είναι οι αξίες που κατευθύνουν την ιδεολογία;;;...Η κοινωνική δικαιοσύνη, για παράδειγμα, δεν είναι σταθερή αξία;

Ναι, γι αυτό θεωρώ οτι η κεντρική πολιτική σκηνή ειναι κάτι εντελώς διαφορετικό.

Ποιες θα κατονόμαζες ως βασικές πολιτικές σου αρχές (από όποιο μετερίζι της Πολιτικής κι αν είσαι) ;

Η Δικαιοσύνη, η Ειλικρίνεια και μια προσπάθεια να κάνεις ο,τι καλύτερο γίνεται κάθε φορά. Αυτό , δηλαδή, που αποτελεί την κατακλείδα του βιβλίου μου:" Να κάνουμε το καλύυερο δυνατό. Να γίνουμε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας!..Κι όχι να γίνουμε "κάποιος άλλος", με σκοπό να ειμαστε αρεστοί!

Μιας και μιλάμε για αξίες ποιες αρετές ήθελες να μεταδώσεις στις δυο κόρες σας;

Πάντα όταν ήταν μικρούλες, τούς τόνιζα πώς" δεν κάνουν τίποτα για μένα".Τους ελεγα πως《Δεν περιμένω κατι έγώ ως πατέρας από εσάς.!Εγώ ως πατέρας θα σας αγαπώ μια ζωή ό,τι κι αν γίνετε!》Ήθελα να ξερουν πως "Ό,τι κάνουν , το κάνουν για τον εαυτό τους!"Δεν ήθελα να τους περάσω ένα έξοθεν "πρέπει".

Ήσουν αυστηρός;

Δε χρειάστηκε , αλλά είχαμε καλή επικοινωνία. Ίσως το μυστικό ήταν πως έκανα παιδιά σε πολύ νεαρή ηλικία.

Όταν γεννάς παιδί στα 23, στα 40 σου θα είναι 20. Η σχέση γίνεται σταδιακά φιλική- ειδικά με τα κορίτσια που είναι πιο ώριμα. Οι κόρες μου είναι πολύ δεμένες και μεταξύ τους - έχουν επιχείρηση μαζί. Η Τεα& η Αννα είναι ό,τι καλύτερο έχω κάνει στη ζωή μου! Είμαι πανευτυχής γι' αυτές και πολύ περήφανος για ό,τι εχουν πετύχει.Γι αυτό που είναι!

Ποιες αρετές εκτιμάς στους ανθρώπους;

Θέλω αυτός που έχω απέναντί μου να είναι αυτό που φαίνεται- να μην προσποιείται κάτι άλλο.

Η ακεραιότητα είναι μια άλλη αξία.

Επίσης αυτά που λες με αυτά που σκέφτεσαι & πιστεύεις πρεπει να ευθυγραμμίζονται! Συνέπεια προθέσεων, λόγων κι έργων

Σπάνιο αυτό στην Πολιτική

...Και στη ζωή!

Δεν έχει κόστος;;

...Έχει κι ωφέλη. Εγω προτιμώ να βλέπω τα θετικά! Πάντα το έκανα! Όταν ημουν Πρόεδρος και ερχοταν μια νέα μεταγραφή , μου έλεγαν " Από τον ταδε παίκτη λείπουν τα εξής προσόντα..." Εγω τότε τους ελεγα

" Πείτε μου τι καλό έχει αυτός ο παίκτης και πάνω σε αυτό θα δουλέψουμε, να βγαλουμε το καλύτερο δυνατό!"

Πώς διασκεδαζει ο Μπάνε; Μουσικά ακούσματα; ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ?

Κυρίως από 80 90. ...Και στις...3 γλώσσες • σερβικα, ελληνικά & ξένα!Επίσης, πολύ ροκ! Αγαπημένος μου ο George Michael.

Από την άλλη, μου αρεσει και η Κλασσική Μουσική: Δε θα την ακούσω στο αυτοκίνητο αλλά θα πάω σε μια όμορφη παρασταση.

Επίσης αγαπώ τις συναυλίες, το θέατρο.

Πρόσφατα πήγα στον "Κύκλο των Χαμένων Ποιητών" με τον Άκη Σακελλαρίου- καταπληκτική παράσταση!

Σειρες βλέπω πολύ... Μια που ξεχωρισα ήταν το Maestro, ή το Ετερος Εγώ... Υπάρχουν πολλοί ταλαντούχοι δημιουργοί...

Είμαι και σε αυτο το κομμάτι γιατι συζητάω μηπως το βιβλίο μου γυριστεί σε εκδοχή ενός ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ, στο ίδιο σκεπτικό, της Αυτοβελτίωσης.

Παρακολουθεις αλλα αθλήματα;
Περισσότερο τέννις! Μου αρέσει και παίζω κι εγώ.Το τέννις είναι ένα πολύ σκληρό άθλημα! Ψυχολογικό και πολύ μοναχικό...Λατρεύω τον Νόβακ [Τζόκοβιτς] όχι μονο ως κορυφαιο αθλητή, αλλά κυριως για τον τρόπο που υπερασπίζεται τα " πιστεύω" του κι εκτός αθλητισμού.

Έχει εντονη κοινωνική ευαισθητοποίηση...
-- Ναι, το φιλανθρωπικό του έργο είναι τεράστιο!

Ειναι σημαντικό τέτοια προσωπα που εχουν αναγνωρισιμότητα να στρέφουν τον κόσμο σε μια κατεύθυνση αλληλεγγύης!

Εσένα σε ενδιαφέρει η συμμετοχή σε κοινωνικές δράσεις γενικά; Ναι. Γι αυτό, όπου με καλούν συμμετέχω! Τελευταία γίνονται πολλές συζητήσεις και πάνελ γύρω απο το bullying ή την αθλητική βία.Εχω συμμετασχει στη Θεσσαλονικη, στην Αθηνα, στα Γιάννενα, στην Κομοτηνή...Όπου μου ζητηθεί θα ανταποκριθώ.

Γενικότερα ως κρίνεις το ζήτημα της αθλητικής βίας;
Είναι κοινωνικό απότοκο και μεταφέρεται στο αθλητικό πεδίο.Νομίζω πως πρέπει να αντιμετωπιστεί με μια συντονισμένη προσπάθεια από την Πολιτεία, την κοινωνία την οικογένεια. Όλοι μαζί! Και όπως βλέπεις, κάθε περιστατικό βίας προέρχεται από κάποιο άλλο γεγονός.

Το πού οφείλεται είναι μια επιστημονική ανάλυση.

Αλήθεια, η Αθήνα σου αρέσει;
Ε, μενουν οι κόρες μου εκεί! Είναι εντελώς άλλοι οι ρυθμοί της από της Θεσσαλονίκης!

Επόμενα πλάνα
Ό,τι με ενθουσιάσει θα το ακολουθήσω! Θελω πάρα πολύ να πραγματοποιηθεί το ντοκιμαντέρ που σου έλεγα! Βέβαια δεν εξαρτάται από μένα. Είναι πολύπλευρη διαδικασία...Ελπίζω να το καταφέρουμε!

Νομίζω εδώ ολοκληρώσαμε αυτήν την υπέροχη συζήτησή μας...

ΜΠΑΝΕ ΠΡΕΛΕΒΙΤΣ:--- Σε ευχαριστω παρα πολύ!

Και εγώ, Μπάνε!Θεωρω ότι οι αναγνώστες κερδίσαν πολλά από αυτη τη γόνιμη συζήτηση και τη θετική οπτική σου!