Aμαλία, Σπύρος Πετρουλάκης
Είδος:Κοινωνικό Θρίλερ(Αυστηρά για ενήλικες)
Βαθμολογία: 10/10
Σημερα θα μιλησω για ενα απο τα πιο σκοτεινα θριλερ που διαβασα ποτε μου...Ενα βιβλιο συγκλονιστικο, που αξιζει να αναγνωστει "σωστα" απο την ελληνικη κοινωνία, γιατι εχει να δωσει πολλα- περα από την καθεαυτη ισχυρή συγκινηση ενος δυνατου αστυνομικου...
Ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα μιας συγγραφικής πένας είναι να έχει ταυτότητα και στιλ που την καθιστά αναγνωρίσιμη ανάμεσα στις δεκάδες άλλες!
Μια τέτοια πένα- διακριτή ανάμεσα σε άλλες- είναι αυτή του Σπύρου Πετρουλάκη, που την χαρακτηρίζουν σταθερά έντονος κοινωνικός προβληματισμός, βαθιά παραφορά, ακραία δραματικότητα και μια πλοκή πολυκύμαντη, με ανατροπές μέχρι την τελευταία στιγμή.(Το Παράθυρο της Νεφέλης, Η Εξομολόγηση, Η Παναγια της φωτιάς, Το Τελευταίο Δαχτυλίδι)
Κάθε βιβλίο του κύριου Πετρουλάκη επιφυλάσσει στον αναγνώστη έντονες συγκινήσεις, αγωνία και δέσιμο με τους χαρακτήρες του.
Το έργο του ωστόσο που με σόκαρε περισσότερο από όλα είναι η "Αμαλία", ένα από εκείνα τα θρίλερ που όχι μόνο σε κρατούν ξάγρυπνο, αλλά αναμετρώνται τολμηρά με κοινωνικά ταμπού, αφυπνίζοντας μας με ηχηρό τρόπο.
Η Αμαλία του Σπύρου Πετρουλάκη στάθηκε για μένα ένα βιβλίο έκπληξη, καθώς σηματοδοτεί μια δυναμική διαφοροποίηση από την ως τώρα θεματολογία του, παρότι τη διακρίνουν γνώριμα στοιχεία της γραφής του, με εμφανές το κοινωνικό πρόσημο των αναφορών του.
Φρίκη, αγωνία και γνώση για "τόπους" πρωτόγνωρους και ζοφερούς με κατέκλυσαν αφηνοντάς μου μια έντονη γεύση όταν ολοκήρωσα την ανάγνωση.
Τολμώ να πω ότι βρισκω την Αμαλία ένα από τα κορυφαία αστυνομικά θρίλερ που γράφτηκαν στη χώρα μας αγγίζοντας σκοτάδια που δεν τολμούν εύκολα να διασχίσουν Έλληνες δημιουργοί.Ένα διαμαντάκι στο είδος του.Ας ανακαλύψουμε μαζί τα μυστήρια της Αμαλίας:
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
35 χρόνια πριν...Η νεαρή Αμαλία αναγκάζεται να φύγει από το χωριό της στην ορεινή Κορινθία - κυνηγημένη από ένα κρίμα που σηματοδοτεί τη μεγαλύτερη θυσία της, αφήνοντας πίσω τα δυο της αδέλφια , τη Σταματία και τον Μιχάλη(σσ αναρωτιέμαι αν αποτελεί σύμπτωση να εορτάζουν κι οι δυο στη χάρη των Ταξιαρχών ).
Σύγχρονη Αθήνα.Μια σειρά τελετουργικών φόνων σε βάρος ανήλικων κοριτσιών θέτει σε συναγερμό τον αρχηγό του Τμήματος Ανθρωποκτονίών Αριστείδη Καππαρο.
Η κάρτα ταρώ που μένει ως "υπογραφή" πάνω στις κατακρεουρημένες κοριτσίστικες σωρούς αποκαλύπτει πως πρόκειται για κάτι πολύ πιο φρικιαστικό από τη δολοφονική μανία ενός "δράκου"...Είναι εμφανές ότι ο Πεντάκτινος Ιππότης έχει πολύ πιο βαθιά κίνητρα, που ο Καπαρρός πρέπει να εξιχνιάσει πριν το νέο του αιματηρό χτύπημα.
Κι όσο τα νεκρά κορίτσια πληθαίνουν,η μυστηριώδης Αμαλία ζει στη σκιά της αρχετυπικής αντιπαράθεσης της με την αδελφή της που διαλεξε διαφορετικό πόλο από τον δικό της, ενώ η δημοσιογράφος Ρενάτα θρηνεί τη μεγάλη απώλεια και αγωνιά για την ατίθαση και πληγωμένη κόρη της ,Μαριέττα.
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Η "Αμαλία" του Σπύρου Πετρουλάκη αποτελεί ένα κοινωνικό θρίλερ, αστυνομικής υφής, που κόβει την ανάσα μέχρι την τελευταία του σελίδα- κι αυτό δεν είναι λεκτικό σχήμα, αλλά αιματοβαμμένη κυριολεξία που αφήνει άναυδο τον αναγνώστη ως την τελευταία ακαριαία ανατροπή του!
Η Αμαλία είναι ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα, που απορροφά αμέσως τον αναγνώστη σε έναν κόσμο ανοίκειο, τρομακτικό, ακατάληπτο, ερεβώδη.
Είναι αδύνατον να αντισταθείς στη μυστικιστική σαγήνη της "Αμαλίας" του Σπύρου Πετρουλάκη!
Το ανοίγεις με την αδημονία της Πανδώρας, το γεύεσαι με την αποκοτιά της Εύας, καταφάσκονταςτον τρόμο και την αλήθεια του κι ας χαθεί μια για πάντα η αθωότητά σου!
Το θέμα του μυθιστορήματος αυτού είναι "δύσκολο", άβολο- από κείνα που σιγοψιθυρίζουν χείλη φοβισμένα:
Πρόκειται για τα κυκλώματα του σατανισμού, τη δαιμονική, παραπλανητική "ομορφιά" του σκότους και τις διεργασίες που μπορεί να οδηγήσουν νέους ή και μεγαλύτερους ανθρώπους σε τέτοια ολέθρια μονοπάτια- συχνά χωρίς επιστροφή!
Μια καλοστημένη αστυνομική πλοκή που ξετυλίγεται με τη μέθοδο του παζλ με απανωτά πισωγυρίσματα στον χρόνο κ εμβόλιμες αναδρομές που καταλύουν το χωροχρονικό συνεχές αλλά φωτίζουν το παρασκήνιο κάθε δραματικής εξέλιξης, επεξηγώντας κ αποσαφηνίζοντας αντιδράσεις των ηρώων.Αυτό γίνεται μέχρι την τελευταία στιγμή επιτείνοντας τα συναισθήματικές διακυμάνσεις του αναγνώστη.
Η σταδιακή επίλυση των γρίφων -σε παρόν και παρελθόν- σε συνδυασμό με μια προσεγμένη, καλλιεπή γλώσσα συνθέτουν μια υποβλητική ατμόσφαιρα στην οποία ο αναγνώστης παραδίδεται αμαχητί!
Είναι γεγονός πως με την "Αμαλία" ο Σπύρος Πετρουλάκης κάνει πολλά αποφασιστικά βήματα προς τη συγγραφική αρτιότητα,γιατί πραγματικά τόσο ιδιαίτερο βιβλίο με τη διαχείριση που έκανε ο Πετρουλάκης, συνιστά επίτευγμα!
Παρά το άγριο θέμα του ο συγγραφέας δεν εκβιάζει κανένα συναίσθημα.
Αντιθέτως επιδεικνύει συγγραφική σύνεση και προσεγγίζει αυτο το δύσκολο κεφάλαιο με γόνιμο τρόπο, παρουσίαζοντάς το ολόπλευρα:
Στην "Αμαλία" ενυπάρχουν ψυχολογικές, κοινωνιολογικές και λαογραφικές ακόμη- παράμετροι της πλάνης του σατανισμού, μα χωρίς το αποτέλεσμα να παρεκκλίνει από τον ορθολογισμό που προσδίδει στο βιβλίο σοβαρότητα, αληθοφάνεια, αυθεντική γοητεία και μια διδακτική αξία για την κοινωνία μας.
Αρωγοί του Σπύρου Πετρουλάκη είναι μια σειρά ξεχωριστώ προσώπων.
Είναι ο Αστυνόμος Αριστείδης που πασχίζει να εξιλεωθεί για ένα τρομακτικό λάθος και να ισορροπήσει την καριέρα του με τα χρέη της αγάπης...Είναι η ενορατική Αμαλία που γίνεται Αντιγόνη για την αγάπη του αδελφού της.
Είναι μια σατανική γυναίκα που υπηρετεί με κάθε κόστος το Έρεβος.
Είναι ένα φοβισμένο αγόρι που εκκλιπαρεί για ένα αποκούμπι ζεστασιάς.Είναι μια ευαίσθητη έφηβη που αναζητά την ταυτότητά της και την αποδοχή των άλλων.
Είναι μια δημοσιογράφος που αντιμετωπίζει το γνωστό δίλημμα ανάμεσα στην καριέρα και το μητρικό καθήκον.
Είναι ένας άντρας ακαταμάχητα ερωτικός και προκλητικά αινιγματικός που αμφιταλαντεύεται δραματικά ανάμεσα στον πόθο του έρωτα και τη δίψα του τέρατος.
Μέσα από την πορεία των ηρώων του αυτών, ο Πετρουλάκης κατόρθωσε να αναπλάσει έναν κόσμο τρομακτικό οσο μας σεργιανά στα άδυτα της μαύρης μαγείας και σε τελετουργίες που εμπεριέχουν όλο το ρεπερτόριο της ανθρώπινης παράνοιας.
Αποδεικνύοντας την επίπονη έρευνα που έχει κάνει, ο συγγραφέας παρουσιάζει την πιο σκοτεινή πλευρά της λαογραφίας μας ξετυλίγοντας μια σειρά από δοξασίες σχετικά με τις αρχαίες παραδόσεις της "σολωμονικής" και τη Λατρεία του Κακού.
Είδος:Κοινωνικό Θρίλερ(Αυστηρά για ενήλικες)
Βαθμολογία: 10/10
Σημερα θα μιλησω για ενα απο τα πιο σκοτεινα θριλερ που διαβασα ποτε μου...Ενα βιβλιο συγκλονιστικο, που αξιζει να αναγνωστει "σωστα" απο την ελληνικη κοινωνία, γιατι εχει να δωσει πολλα- περα από την καθεαυτη ισχυρή συγκινηση ενος δυνατου αστυνομικου...
Ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα μιας συγγραφικής πένας είναι να έχει ταυτότητα και στιλ που την καθιστά αναγνωρίσιμη ανάμεσα στις δεκάδες άλλες!
Μια τέτοια πένα- διακριτή ανάμεσα σε άλλες- είναι αυτή του Σπύρου Πετρουλάκη, που την χαρακτηρίζουν σταθερά έντονος κοινωνικός προβληματισμός, βαθιά παραφορά, ακραία δραματικότητα και μια πλοκή πολυκύμαντη, με ανατροπές μέχρι την τελευταία στιγμή.(Το Παράθυρο της Νεφέλης, Η Εξομολόγηση, Η Παναγια της φωτιάς, Το Τελευταίο Δαχτυλίδι)
Κάθε βιβλίο του κύριου Πετρουλάκη επιφυλάσσει στον αναγνώστη έντονες συγκινήσεις, αγωνία και δέσιμο με τους χαρακτήρες του.
Το έργο του ωστόσο που με σόκαρε περισσότερο από όλα είναι η "Αμαλία", ένα από εκείνα τα θρίλερ που όχι μόνο σε κρατούν ξάγρυπνο, αλλά αναμετρώνται τολμηρά με κοινωνικά ταμπού, αφυπνίζοντας μας με ηχηρό τρόπο.
Η Αμαλία του Σπύρου Πετρουλάκη στάθηκε για μένα ένα βιβλίο έκπληξη, καθώς σηματοδοτεί μια δυναμική διαφοροποίηση από την ως τώρα θεματολογία του, παρότι τη διακρίνουν γνώριμα στοιχεία της γραφής του, με εμφανές το κοινωνικό πρόσημο των αναφορών του.
Φρίκη, αγωνία και γνώση για "τόπους" πρωτόγνωρους και ζοφερούς με κατέκλυσαν αφηνοντάς μου μια έντονη γεύση όταν ολοκήρωσα την ανάγνωση.
Τολμώ να πω ότι βρισκω την Αμαλία ένα από τα κορυφαία αστυνομικά θρίλερ που γράφτηκαν στη χώρα μας αγγίζοντας σκοτάδια που δεν τολμούν εύκολα να διασχίσουν Έλληνες δημιουργοί.Ένα διαμαντάκι στο είδος του.Ας ανακαλύψουμε μαζί τα μυστήρια της Αμαλίας:
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
35 χρόνια πριν...Η νεαρή Αμαλία αναγκάζεται να φύγει από το χωριό της στην ορεινή Κορινθία - κυνηγημένη από ένα κρίμα που σηματοδοτεί τη μεγαλύτερη θυσία της, αφήνοντας πίσω τα δυο της αδέλφια , τη Σταματία και τον Μιχάλη(σσ αναρωτιέμαι αν αποτελεί σύμπτωση να εορτάζουν κι οι δυο στη χάρη των Ταξιαρχών ).
Σύγχρονη Αθήνα.Μια σειρά τελετουργικών φόνων σε βάρος ανήλικων κοριτσιών θέτει σε συναγερμό τον αρχηγό του Τμήματος Ανθρωποκτονίών Αριστείδη Καππαρο.
Η κάρτα ταρώ που μένει ως "υπογραφή" πάνω στις κατακρεουρημένες κοριτσίστικες σωρούς αποκαλύπτει πως πρόκειται για κάτι πολύ πιο φρικιαστικό από τη δολοφονική μανία ενός "δράκου"...Είναι εμφανές ότι ο Πεντάκτινος Ιππότης έχει πολύ πιο βαθιά κίνητρα, που ο Καπαρρός πρέπει να εξιχνιάσει πριν το νέο του αιματηρό χτύπημα.
Κι όσο τα νεκρά κορίτσια πληθαίνουν,η μυστηριώδης Αμαλία ζει στη σκιά της αρχετυπικής αντιπαράθεσης της με την αδελφή της που διαλεξε διαφορετικό πόλο από τον δικό της, ενώ η δημοσιογράφος Ρενάτα θρηνεί τη μεγάλη απώλεια και αγωνιά για την ατίθαση και πληγωμένη κόρη της ,Μαριέττα.
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Η "Αμαλία" του Σπύρου Πετρουλάκη αποτελεί ένα κοινωνικό θρίλερ, αστυνομικής υφής, που κόβει την ανάσα μέχρι την τελευταία του σελίδα- κι αυτό δεν είναι λεκτικό σχήμα, αλλά αιματοβαμμένη κυριολεξία που αφήνει άναυδο τον αναγνώστη ως την τελευταία ακαριαία ανατροπή του!
Η Αμαλία είναι ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα, που απορροφά αμέσως τον αναγνώστη σε έναν κόσμο ανοίκειο, τρομακτικό, ακατάληπτο, ερεβώδη.
Είναι αδύνατον να αντισταθείς στη μυστικιστική σαγήνη της "Αμαλίας" του Σπύρου Πετρουλάκη!
Το ανοίγεις με την αδημονία της Πανδώρας, το γεύεσαι με την αποκοτιά της Εύας, καταφάσκονταςτον τρόμο και την αλήθεια του κι ας χαθεί μια για πάντα η αθωότητά σου!
Το θέμα του μυθιστορήματος αυτού είναι "δύσκολο", άβολο- από κείνα που σιγοψιθυρίζουν χείλη φοβισμένα:
Πρόκειται για τα κυκλώματα του σατανισμού, τη δαιμονική, παραπλανητική "ομορφιά" του σκότους και τις διεργασίες που μπορεί να οδηγήσουν νέους ή και μεγαλύτερους ανθρώπους σε τέτοια ολέθρια μονοπάτια- συχνά χωρίς επιστροφή!
Μια καλοστημένη αστυνομική πλοκή που ξετυλίγεται με τη μέθοδο του παζλ με απανωτά πισωγυρίσματα στον χρόνο κ εμβόλιμες αναδρομές που καταλύουν το χωροχρονικό συνεχές αλλά φωτίζουν το παρασκήνιο κάθε δραματικής εξέλιξης, επεξηγώντας κ αποσαφηνίζοντας αντιδράσεις των ηρώων.Αυτό γίνεται μέχρι την τελευταία στιγμή επιτείνοντας τα συναισθήματικές διακυμάνσεις του αναγνώστη.
Η σταδιακή επίλυση των γρίφων -σε παρόν και παρελθόν- σε συνδυασμό με μια προσεγμένη, καλλιεπή γλώσσα συνθέτουν μια υποβλητική ατμόσφαιρα στην οποία ο αναγνώστης παραδίδεται αμαχητί!
Είναι γεγονός πως με την "Αμαλία" ο Σπύρος Πετρουλάκης κάνει πολλά αποφασιστικά βήματα προς τη συγγραφική αρτιότητα,γιατί πραγματικά τόσο ιδιαίτερο βιβλίο με τη διαχείριση που έκανε ο Πετρουλάκης, συνιστά επίτευγμα!
Παρά το άγριο θέμα του ο συγγραφέας δεν εκβιάζει κανένα συναίσθημα.
Αντιθέτως επιδεικνύει συγγραφική σύνεση και προσεγγίζει αυτο το δύσκολο κεφάλαιο με γόνιμο τρόπο, παρουσίαζοντάς το ολόπλευρα:
Στην "Αμαλία" ενυπάρχουν ψυχολογικές, κοινωνιολογικές και λαογραφικές ακόμη- παράμετροι της πλάνης του σατανισμού, μα χωρίς το αποτέλεσμα να παρεκκλίνει από τον ορθολογισμό που προσδίδει στο βιβλίο σοβαρότητα, αληθοφάνεια, αυθεντική γοητεία και μια διδακτική αξία για την κοινωνία μας.
Αρωγοί του Σπύρου Πετρουλάκη είναι μια σειρά ξεχωριστώ προσώπων.
Είναι ο Αστυνόμος Αριστείδης που πασχίζει να εξιλεωθεί για ένα τρομακτικό λάθος και να ισορροπήσει την καριέρα του με τα χρέη της αγάπης...Είναι η ενορατική Αμαλία που γίνεται Αντιγόνη για την αγάπη του αδελφού της.
Είναι μια σατανική γυναίκα που υπηρετεί με κάθε κόστος το Έρεβος.
Είναι ένα φοβισμένο αγόρι που εκκλιπαρεί για ένα αποκούμπι ζεστασιάς.Είναι μια ευαίσθητη έφηβη που αναζητά την ταυτότητά της και την αποδοχή των άλλων.
Είναι μια δημοσιογράφος που αντιμετωπίζει το γνωστό δίλημμα ανάμεσα στην καριέρα και το μητρικό καθήκον.
Είναι ένας άντρας ακαταμάχητα ερωτικός και προκλητικά αινιγματικός που αμφιταλαντεύεται δραματικά ανάμεσα στον πόθο του έρωτα και τη δίψα του τέρατος.
Μέσα από την πορεία των ηρώων του αυτών, ο Πετρουλάκης κατόρθωσε να αναπλάσει έναν κόσμο τρομακτικό οσο μας σεργιανά στα άδυτα της μαύρης μαγείας και σε τελετουργίες που εμπεριέχουν όλο το ρεπερτόριο της ανθρώπινης παράνοιας.
Αποδεικνύοντας την επίπονη έρευνα που έχει κάνει, ο συγγραφέας παρουσιάζει την πιο σκοτεινή πλευρά της λαογραφίας μας ξετυλίγοντας μια σειρά από δοξασίες σχετικά με τις αρχαίες παραδόσεις της "σολωμονικής" και τη Λατρεία του Κακού.
Η Μαντική, η προσπαθεια του ανθρώπου να τιθασεύσει τη μοίρα, οι ακραίες εκφράσεις της libido, η αναζήτηση του υπερβατικού και το ένστικτο της καταστροφής, άλλωστε, ειναι αρχέγονα γνωρίσματα της θρησκευτικότητας του ανθρώπου ήδη από τις αρχαίες κοινωνίες (ας θυμηθούμε σε εμάς τα Ελευσίνια Μυστήρια , τα Μαντεία, τις Δελφικές Εορτές, τους Οιωνοσκόπους και τις Ανθρωποθυσίες προς εξευμενισμό της θεότητας...).Ένα κοκτείλ που βρίσκει τρόπους να εκφραστεί και στην εποχή μας.
Προσωπικά τόσο αποτροπιασμό και ιερή φρικίαση σαν αυτή που δοκίμασα με την "Αμαλία" έχω αισθανθεί μονάχα σε έργα της Mo Hayder η οποία με έμπνευση της έναν αμείλικτο ρεαλισμό με τα έργα της δίνει υπόσταση στους χειρότερους εφιάλτες μας.
Το ίδιο κατορθώνει κι ο κύριος Πετρουλάκης με το θρίλερ του αυτό, χωρίς να μένει στην ευκαιριακή φρίκη, αφού προσφέρει εν τέλει ανεκτίμητα κοινωνικά μηνύματα, για όποιον αναγνώστη αναζητήσει κάτι παραπάνω από αδρεναλίνη και στιγμές έντασης.
Θεωρω πως σε μια κοινωνία τοσο βαθιά κι ανεπούλωτα τραυματισμένη από το όνειδος των Σατανιστών της Παλλήνης, με τα δυο αδικοχαμένα "κρίνα" θυσία στο Έρεβος- η "Αμαλία" του Σπύρου Πετρουλάκη μας αφορά όλους:
Αφενός αποτελεί ένα δυνατό αστυνομικό μυθιστόρημα που συναρπάζει κάθε απαιτητικό αναγνώστη και λάτρη του είδους.
Αφετέρου καταφέρνει κατι πολύ σπουδαίο: Αφου περιπλανηθεί -με ζωηρή εικονοπλασία και παραστατικότητα στην επίπλαστη σαγήνη του Κινδύνου, του Σκότους, και του Απόλυτου Κακού κατορθώνει να τα απομυθοποίησει όλα διαμέσου των- ψυχικά διαταραγμένων -ηρώων του:Ο Περουλάκης μέσα από τη γοητευτική ιστορία του ξεγυμνώνει την αλήθεια πίσω από κάτι που προβάλλει ως δήθεν "συναρπαστική απόδραση" και δεν είναι παρά μια έκφανση της ανθρώπινης διαστροφής, αποβαίνοντας σε μια ολέθρια φενάκη σαν αυτή του βιβλικού όφεως, που θα "κάνει κομμάτια" όποιον ενδώσει σε αυτήν.
Είναι τρομερό,λοιπόν, να βλέπεις ανθρώπους που έχουν πουλήσει την ψυχή τους σε συναλλαγή φαουστική για εφήμερο κέρδος ,να καταλήγουν κελύφη κούφια, ματαιωμενη υπόσχεση "θέωσης"- πεσκέσι στον Χάρο.
Είναι όμως η κατάληξη που έχει πάντα αυτός ο σκοτεινός δρόμος για όποιον καταφεύγει στο μίσος και υποδουλώνεται στη σκοτεινή πτυχή της ύπαρξης μας, για να υφαρπάξει τον έρωτα που τον αρνήθηκε, να εκδικηθεί, να αποκτήσει χρήμα ή να ανελιχθεί πρόσκαιρα, ώσπου να κατακρυμνιστεί έπειτα οριστικά.Γιατί σε κάθε περίπτωση αυτό θα συμβεί όπως έξοχα αποδεικνύει η έκβαση της πλοκής.
Στο κάτω κάτω δεν μπορεί να επικαλείσαι το Κακό για να γευθείς ή δήθεν να "δώσεις" καλό...
Η συντριβή είναι πάντα η πληρωμή για όσους υπηρετούν το έρεβος και ετεροκαθορίζονται από το σκοτάδι- αντίθετα από τη θεία, την πρώτιστη εντολή: "Γενηθείτο Φως"!
Είναι αυτο το κοινωνικό μήνυμα-αποτρεπτικό ρος τέτοιες επικίνδυνες ατραπούς που απογειώνει το βιβλίο και παρά τις όποιες μικρές τεχνικές αστοχίες σε επίπεδο λεπτομέρειας το καθιστά πλήρες και άκρως ικανοποιητικό στα αναγνωστικά μου μάτια.
Τέτοιου είδους βιβλία με τόσο ευαίσθητα θέματα δεν ρεπει απλώς αν εκβιάζουν την αδρεναλίνη μας κ τον αποτροπιασμό μας , αλλά πρέπει οπωσδήποτε να αφήνουν ένα δίδαγμα ώστε να μην παρανοείται η πρόθεσή τους και να προστατεύουν το κοινό από οποιαδήποτε αρνητική επιρροή.
Θεωρώ την Αμαλία του Σπύρου Πετρουλάκηmust για όσους αγαπούν τα θρίλερ, και για όσους αναζητούν κάτι διαφορετικό να τους συγκλονίσει!
Δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από θρίλερς ξένων συγγραφέων! Καθε άλλο!
Καλο, όμως, θα ήταν η "Αμαλία" να διαβαστεί κι από οσους είναι γονείς- αφού η επίγνωση του κινδύνου μπορεί να αφυπνίσει κ να βοηθήσει στην πρόληψη δυσάρεστων καταστάσεων.
Θέλω να εξάρω τον Σπύρο Πετρουλάκη για την τόλμη του να αναμετρηθεί με ένα τετοιο κρίσιμο και δαιδαλώδες θέμα και να τον συγχαρώ γιατί το έφερε με επιτυχία και υπευθυνότητα εις πέρας.
Είναι σίγουρο ότι ο ίδιος ανεβάζει τον πήχυ των προσδοκιών για εξίσου δυνατά και γόνιμα έργα στο μέλλον..
Φιγούρες δαιμονικές αναφύονται, λοιπόν, πίσω από τις σκιές του ανθρώπινου ασυνείδητου και κυοφορούνται μέσα στην ιδια την αντιφατική ύπαρξη του ανθρώπου...
Μέσα σε φλόγες μίσους και τα πυρακτωμένα βέλη του πιο ανεξέλεγκτου πάθους λικνίζεται η Λιλήθ...Τα εβένινα μαλλιά της δίχτυα που αλιεύουν ψυχές ανυπεράσπιστες...
Μια γνήσια τραγωδία, ένα εφιαλτικό χορικό- με προεξάρχοντες τον Ζερό και την Τζουβάαρτ, που προσκαλούν σε αιματοβαμμένο αισθησιασμό και σε χορό θανάτου- με την ίδια άγρια και συνάμα επικίνδυνη γοητειά που φέρει το μοναδικό αυτό διαμαντάκι από τη Νένα Βενετσάνου καθώς συνομιλεί με ένα ανέλπιδο σκοτάδι:
Κατι που θαύμασα πάντως στην Αμαλία είναι πως- παρά τη παρά το προνομιακό πεδίο του ακραίου - ο Σπύρος Πετρουλάκης δεν καταφεύγει σε καρικατούρες μεταφυσικών αποχρώσεων αλλά συνδέει επιδέξια όλες αυτές τις δεισιδαιμονίες με την ψυχική διαταραχή, το έγκλημα και την κατακερματισμένη παιδική ηλικία.
Οι χαρακτήρες καλά σκιαγραφημένοι, με αντιδράσεις τεκμηριωμένες από το φορτίο του καθενός.
Οι χαρακτήρες καλά σκιαγραφημένοι, με αντιδράσεις τεκμηριωμένες από το φορτίο του καθενός.
Οι "δαίμονες" της κακοποίησης κι η έλλειψη αγάπης είναι τελικά που στοιχειώνουν, φιλοτεχνώντας σκηνικά από τον εβδομο κύκλο της κόλασης κι αυτό αποδεικνύει πίσω από όλα ο συγγραφέας...
Η Αμαλία του Σπύρου Πετρουλάκη συνηγορεί σε αυτό που ελεγε ο Ντοστογιέφσκι όταν όριζε ως "κόλαση τη μη βίωση της αγάπης"!
Διαχρονικά, κυρίαρχος προβληματισμός στα βιβλία του Πετρουλάκη είναι το παιδικό τραύμα, μες σε άστοργες οικογένειες:
Αυτό κυριάρχησε και στο "Παράθυρο της Νεφέλης" του ίδιου και αναδεικνύεται ιδανικά και στην "Αμαλία" του- ενόσω εξακτινώνεται σε προβληματισμούς σχετικά με την αντιδραστικότητα της εφηβείας, την επίδραση ενός χωρισμού στα παιδιά και τους κινδύνους του διαδικτύου.
Ο συγγραφέας κατορθώνει να ιχνηλατήσει με οξυδέρκεια την επίδραση της ψηφιακής επικοινωνίας, των ρευμάτων Μουσικής πόσο έκθετη είναι μια εφηβική ψυχή όταν λαβωθεί από την απουσία κι αναζητήσει να τη γεμίσει με υποκατάστατα.Προσωπικά τόσο αποτροπιασμό και ιερή φρικίαση σαν αυτή που δοκίμασα με την "Αμαλία" έχω αισθανθεί μονάχα σε έργα της Mo Hayder η οποία με έμπνευση της έναν αμείλικτο ρεαλισμό με τα έργα της δίνει υπόσταση στους χειρότερους εφιάλτες μας.
Το ίδιο κατορθώνει κι ο κύριος Πετρουλάκης με το θρίλερ του αυτό, χωρίς να μένει στην ευκαιριακή φρίκη, αφού προσφέρει εν τέλει ανεκτίμητα κοινωνικά μηνύματα, για όποιον αναγνώστη αναζητήσει κάτι παραπάνω από αδρεναλίνη και στιγμές έντασης.
Θεωρω πως σε μια κοινωνία τοσο βαθιά κι ανεπούλωτα τραυματισμένη από το όνειδος των Σατανιστών της Παλλήνης, με τα δυο αδικοχαμένα "κρίνα" θυσία στο Έρεβος- η "Αμαλία" του Σπύρου Πετρουλάκη μας αφορά όλους:
Αφενός αποτελεί ένα δυνατό αστυνομικό μυθιστόρημα που συναρπάζει κάθε απαιτητικό αναγνώστη και λάτρη του είδους.
Αφετέρου καταφέρνει κατι πολύ σπουδαίο: Αφου περιπλανηθεί -με ζωηρή εικονοπλασία και παραστατικότητα στην επίπλαστη σαγήνη του Κινδύνου, του Σκότους, και του Απόλυτου Κακού κατορθώνει να τα απομυθοποίησει όλα διαμέσου των- ψυχικά διαταραγμένων -ηρώων του:Ο Περουλάκης μέσα από τη γοητευτική ιστορία του ξεγυμνώνει την αλήθεια πίσω από κάτι που προβάλλει ως δήθεν "συναρπαστική απόδραση" και δεν είναι παρά μια έκφανση της ανθρώπινης διαστροφής, αποβαίνοντας σε μια ολέθρια φενάκη σαν αυτή του βιβλικού όφεως, που θα "κάνει κομμάτια" όποιον ενδώσει σε αυτήν.
Είναι τρομερό,λοιπόν, να βλέπεις ανθρώπους που έχουν πουλήσει την ψυχή τους σε συναλλαγή φαουστική για εφήμερο κέρδος ,να καταλήγουν κελύφη κούφια, ματαιωμενη υπόσχεση "θέωσης"- πεσκέσι στον Χάρο.
Είναι όμως η κατάληξη που έχει πάντα αυτός ο σκοτεινός δρόμος για όποιον καταφεύγει στο μίσος και υποδουλώνεται στη σκοτεινή πτυχή της ύπαρξης μας, για να υφαρπάξει τον έρωτα που τον αρνήθηκε, να εκδικηθεί, να αποκτήσει χρήμα ή να ανελιχθεί πρόσκαιρα, ώσπου να κατακρυμνιστεί έπειτα οριστικά.Γιατί σε κάθε περίπτωση αυτό θα συμβεί όπως έξοχα αποδεικνύει η έκβαση της πλοκής.
Στο κάτω κάτω δεν μπορεί να επικαλείσαι το Κακό για να γευθείς ή δήθεν να "δώσεις" καλό...
Η συντριβή είναι πάντα η πληρωμή για όσους υπηρετούν το έρεβος και ετεροκαθορίζονται από το σκοτάδι- αντίθετα από τη θεία, την πρώτιστη εντολή: "Γενηθείτο Φως"!
Είναι αυτο το κοινωνικό μήνυμα-αποτρεπτικό ρος τέτοιες επικίνδυνες ατραπούς που απογειώνει το βιβλίο και παρά τις όποιες μικρές τεχνικές αστοχίες σε επίπεδο λεπτομέρειας το καθιστά πλήρες και άκρως ικανοποιητικό στα αναγνωστικά μου μάτια.
Τέτοιου είδους βιβλία με τόσο ευαίσθητα θέματα δεν ρεπει απλώς αν εκβιάζουν την αδρεναλίνη μας κ τον αποτροπιασμό μας , αλλά πρέπει οπωσδήποτε να αφήνουν ένα δίδαγμα ώστε να μην παρανοείται η πρόθεσή τους και να προστατεύουν το κοινό από οποιαδήποτε αρνητική επιρροή.
Θεωρώ την Αμαλία του Σπύρου Πετρουλάκηmust για όσους αγαπούν τα θρίλερ, και για όσους αναζητούν κάτι διαφορετικό να τους συγκλονίσει!
Δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από θρίλερς ξένων συγγραφέων! Καθε άλλο!
Καλο, όμως, θα ήταν η "Αμαλία" να διαβαστεί κι από οσους είναι γονείς- αφού η επίγνωση του κινδύνου μπορεί να αφυπνίσει κ να βοηθήσει στην πρόληψη δυσάρεστων καταστάσεων.
Θέλω να εξάρω τον Σπύρο Πετρουλάκη για την τόλμη του να αναμετρηθεί με ένα τετοιο κρίσιμο και δαιδαλώδες θέμα και να τον συγχαρώ γιατί το έφερε με επιτυχία και υπευθυνότητα εις πέρας.
Είναι σίγουρο ότι ο ίδιος ανεβάζει τον πήχυ των προσδοκιών για εξίσου δυνατά και γόνιμα έργα στο μέλλον..
