Τρίτη 29 Αυγούστου 2017

Tζίνη Βουλγαράκη, Στην Αντίπερα Όχθη

                                                                                      Boυλγαράκη Τζίνα, Στην Αντίπερα Όχθη
                                             Είδος:Aισθηματικό
                                              Βαθμολογία: 8,5/10
                                           Αποτέλεσμα εικόνας για τζινη βουλγαρακη στην αντιπερα οχθη

Πόσο βαθιά μπορεί να τραυματίσει ο πόλεμος την ψυχή μιας έφηβης που αναγκάστηκε να ενηλικιωθεί πρόωρα ;

Πόσα χρόνια μπορεί να σκιάζει τα "ηλιόλουστα" 'ονειρα της ειρήνης;

Είναι ωφέλιμη επιλογή να προτάσσουμε το κοινωνικό χρέος απέναντι στον βαθύτερο πόθο της καρδιάς;
Είναι το μίσος πιο ισχυρό από την αγάπη;
           Σε αυτά τα ερωτήματα επιχειρεί να απαντήσει η Τζίνη Βουλγαράκη μέσα από το ξεχωρίστό βιβλίο της που διασχίζει τη νιότη, περνώντας "Στην Αντίπερα Όχθη" της ενοχής και της οδύνης .

Κεντρική ηρωίδα η 17χρονη Αρετούσα που μαζί με άλλους γενναίους Κρητικούς θα αντισταθεί μανιασμένα στη γερμανική εισβολή, μετρώντας ήδη μια δυσβάσταχτη απώλεια.
Ένα ακόμη τραγικό περιστατικό στη Κατοχή θα ενισχύσει το μίσος της για τον κατακτητή, στιγματίζοντας την εφηβική της ψυχή για πάντα.
Παρηγοριά της η εκδίκησή της μέσα από την παρουσια της στην Αντίσταση.
Η ειρήνη έρχεται στην Ελλάδα, αλλά όχι στην καρδιά της Αρετούσας.
Ένα τερτίπι της μοίρας θα γεννήσει έναν απαγορευμένο 'έρωτα ανάμεσα στη γλυκιά της κόρη,Αριάδνη, και τον γιο του θανάσιμου εχθρόυ της,αρχαιολόγο στην Κρήτη.
Υπό το βλέμμα των φίλων αυτός ο έρωτας θα αναμετρηθεί με την οργή της μητέρας , Αρετούσας που βλεπει τον εφιάλτη να επιστρέφει...

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Παρότι η Μάχη της Κρήτης κι η επερχόμενη Κατοχή έχουν εμπνεύσει αρκετά μυθιστορήματα ( "Ο Δρόμος με τις Πικροδάφνες, Η Μεσόγειος των Λυγμών, Βροχή πάνω στην Πέτρα) το ίδιο θέμα προσλαμβάνει διαφορετικές, ατομοκεντρικές διαστάσεις στην Αντίπερα όχθηπου με μια φράση συνιστά Ανατομία του Πάθους σε όλες τις εκφάνσεις του.
Ένα σπαρακτικό αισθηματικό βιβλίο,που ξετυλίγεται το δράμα της ανθρώπινης ψυχής, όταν αλωθεί από τον έρωτα και τον διαβρωτικό πόνο.
Μια καταβύθιση στις σιωπηλές διαδρομές της ενοχής!
Πλέον πρόταγμα είναι οι άνθρωποι κι όχι τα όπλα!
           Η ιστορία ξεκινά τα χρόνια της γερμανικής εισβολής, και το προοίμιο της εξελίσσεται σε μια ένταση πυρετική που κόβει την ανάσα.
Έντονη εικονοπλασία , προσκαλεί καρδιά κι αισθήσεις να συμμετέχουν στο σκηνικό!
           Στο δεύτερο μέρος που εκτυλίσσεται σε σύγχρονη και πιο ανέφελη εποχή, ο ρυθμός επιβραδύνεται, εντούτοις δεν απουσιάζουν οι εκπλήξεις- ενώ κάθε πρόσωπο κεδρίζει μια θέση στην ψυχή του αναγνώστη αφήνοντας το χνάρι του- συχνά ως οδύνηρο απόηχο...
Μέσα από τις διαδρομές τους αναδεικνύονται πολλές παράμετροι της ζωής μας όπως η φιλία, η κατά τον Ματθαίο Γιωσαφάτ- πολυτάραχη σχέση μάνας - κόρης και δευτερευόντως έννοιες όπως η αυτογνωσία , η χειραφέτηση του ατόμου αλλά και το απροσδόκητο στη ζωή μας.
        Είναι εμφανής η κυριαρχία του ερωτικού στοιχείου με έναν ρομαντισμό μάλιστα ίσως κι αλλοτινών εποχων, παρότι παρουσιάζεται μια ψυχαναλύτική άποψη γύρω από τις ερωτικές σχέσεις.
           Εκείνο που χαρακτήρίζει το βιβλίο της κ Βουλγαράκη, έιναι τα βαθύτατα ψυχογραφήματα, κεντημένα με εξαίσιο λυρισμό, που φωτίζουν διεξοδικά όλες τις αθέατες πλευρές, σκιαγραφώντας υποδειγματικά όλα τα πρόσωπα του δράματος!
           Σε συνδυασμό με πλούσιες περιγραφές και την καλλιέπεια λόγου, αυτό καθιστα τον αναγνώστη κοινωνό και συνοδοιπόρο στις ανατροπές.
Η συγγραφέας μετέρχεται  μια γλώσσα όμορφη, πολυποίκιλη, όπου δεν απουσιάζει και κάποια λεξιλογική υπερβολή!
           Ορισμένες στιγμές λεξιλογικής εκζήτησης παρεισφρέουν ως και στα διαλογικά μέρη, που ενίοτε χάνουν ετσι από τη φυσικότητα τους(Μια κολλητή πχ δε λέει στην φίλη της, "το ευτυχές προσδοκώμενο".)
      Ωστόσο αυτή η λεπτομέρεια δεν είναι αρκετή για να στερήσει από το βιβλίο την ξεχωριστή δυναμική του και το θυελλώδες συναίσθημα που διαπνέει τις σελίδες του.
          Ο πιο ευρηματικός χαρακρτήρας είναι η αμφιλεγόμενη Αρετούσα, καθώς η συγγραφέας χειρίζεται αριστοτεχνικά τις πληγές της και τη διολίσθησή της στα ερέβη της νοσηρότητας,αναζητώντας μάταια την ίασή της...
Το πιο αθώο θύμα και ο πιο αδυσώπητος θύτης, η Αρετούσα οδηγεί τον αναγνώστη σε έναν εφιαλτη που αρνήθηκε τον Παράδεισο μιας άφεσης!
            Σε αντιδαστολή προς εκείνη, έρχεται μια αγνή φιγούρα- αντιφατικός φορέας σκότους και της πιο άδολης αγάπης ταυτόχρονα, σε μια υπέροχη ανατροπη στερεοτύπων, που επειτείνει την τραγικότητα κι αποδεικνύει την πολυσημία των πραγμάτων.
Στιγμές που χαράσσονται ανεξίτηλα στην ψυχή σηματοδοτο΄πυν το πέρασμά του στην πλοκή.
         Νομίζω έπρεπε να έχει γίνει μεγαλύτερη εστίαση  στη διαδρομή του προσώπου αυτού, διότι είναι το μόνο πεδίο που κρατά αδιευκρίνιστες γωνιές για τον αναγνώστη:
         Ίσως θα ήθελα η κορύφωση και λύση να έχει δώσει μεγαλύτερο ρόλο σε αυτόν τον πόλο, γιατί νομίζω πως αυτή η απρόσμενη δυάδα της Αρετούσας με το ολέθριο πεπρωμένο της, ήταν το πιο δυνατό στοιχείο του βιβλίου κι εκεί έπρεπε να έχει δοθεί έμφαση κι όχι στα σχεδόν αδιάφορα ζευγάρια της σύγχρονης εποχής!
Το δραματικό στοιχείο είναι υπερτονισμένο, ωστόσο το αποτέλεσμα είναι πολύ δυνατό και αρκετά πρωτότυπο σε σχέση με παρόμοιας θεματολογίας βιβλία.
 Η Αντίπερα Όχθη λοιπόν, -τρυφερή και αδυσώπητη-  έρχεται, σε απώτερο επίπεδο, να ψηλαφίσει το τράυμα της Μήδειας, προσεγγίζοντας την αναμέτρηση του ανθρώπου με το κατακερματισμένο εγώ του και την Ιστορία μέσα από όρους Αρχαίας Τραγωδίας!
Κι όπως στους τραγωδούς μα , η νέμεση σηματοδοτεί την αυτοκαταστροφή, σοκάροντας τον αναγνώστη που προσδοκά με αγωνία τη Λύση του δράματος..
            Ένα από τα βιβλία που-παρά τις όποιες ατέλειες, σίγουρα επιφυλάσσουν αλησμόνητες στιγμές κι αφήνουν το σημάδι τους...


Τετάρτη 23 Αυγούστου 2017

Zάουμε Kαμπρέ, CONFITEOR- Το Βιβλίο Φαινόμενο!!!!!

                                        Confiteor, Jaume  Cambre' (μτφ Ευρυβιάδης Σοφός)
                                            Είδος: Υπαρξιακό Δράμα/ Ιστορικό
                                            Βαθμολογία : 10/10
                                                    

Εκδόσεις ΠΟΛΙΣ
Σελίδες 734
Έτος Εκδοσης Απρίλιος 2016
Επιμέλεια Σκιαδέλλη Χαρά
Μετάφραση Ευρυβιάδης Σοφός
Τιμή 22ευρώ - 13,20ευρω(PublicWeb /Πρωτοπορία)
ISBN 139789604355075

Εξαίσιο,πρωτόγνωρο, απρόσμενο! Βιβλίο μοναδικό κι ανεπανάληπτο! Βιβλίο φαινόμενο!
          Ένα από τα πιο συζητημένα βιβλία της τελευτάιας σεζόν είναι το ογκώδες πόνημα και παγκόσμιο best seller του Καταλανού, Ζάουμε Καμπρέ και πράγματι!- κι εγώ... Confiteor [=Oμολογώ]:
Πρόκειται για μια από τις λίγες περιπτώσεις που ο λεγόμενος "συρμός" κινείται προς τη σωστή κατέυθυνση κι αξίζει να τον ακολουθήσουμε!
        Εμπορικότητα σε συνδυασμό με τον απόλυτο ορισμό της ποιότητας!
Ό,τι καλύτερο έχει γραφτέι τα τελευταία χρόνια, κοιτώντας κατάματα  τον Ουμπέρτο Έκο!
Συγγραφική ιδιοφυία σε συνδυασμό με μια ευαισθητοποιημένη θέαση του κόσμου, που μεγαλούργησε, προσφέροντας έναν σημαντικό "σταθμό" στο παγκόσμιο λογοτεχνικό στερέωμα.
         "Σταθμό", όπου κάθε βιβλιόφιλος οφείλει οπωσδήποτε να κάνει μια "στάση"...

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ο Αντριά Αρντέβολ, καθηγητής Πανεπιστήμιου βρίσκεται στο κατώφλι του Αλτσχάιμερ και καθώς το μυαλό του αργοσβήνει, αποφασίζει να καταγράψει τα απομνημονεύματά του, για ν αδιασώσει τη Μνήμη.
         Η αφήγηση ξεκινά από τότε που ο Άντρια, 10χρονο αγοράκι, μεγαλώνει στη Βαρκελώνη σε ένα σπιτικό χωρίς στοργή- με έναν πατέρα αντικέρ και μανιώδη συλλέκτη, και μια μάνα παγερή, με μοναδική παρηγοριά τη στοργική υπηρέτρια Λόλα Σίκα- ισορροπώντας στις αντικρουόμενες προσδοκίες των γονιών του:
         O πατέρας του, Φέλιξ Αρντέβολ, θέλει να τον κάνει διανοούμενο πολύγλώσσο ενώ η μητέρα του τον οραματίζεται ως βιρτουόζο του βιολιού!
         Μια οδυνηρή εφηβεία με  συντροφιά τον ανασφαλή συμμαθητή του Μπερνάρντ και την ονειρική, αιώνια αγαπημένη Σάρα...
          Μια άγρια δολοφονία κι ένα παράξενο βιολί Στοριόνι, όμως, θα αποτελέσουν συνδετικό κρίκο ανάμεσα σε τρομακτικά μυστικά που εδράζονται στην εποχή της Ιεράς Εξέτασης και φτάνουν ως το Άουσβιτς και το Εβραικό Ολοκαύτωμα!
Από τη Βαρκελώνη και τον Τυμπιγκεν ως την Ουψάλα και τη Ρώμη παρακολουθούμε το χρονικό του γλυκύτατου Άντρια να παλεύει ανάμεσα στα βιβλία και την ανάγκη για ζωή- και πίσω από αυτόν τοπ χρόνικό των τελέυταίων αιώνω που έχουν παραδοθεί στη φαυλότητα!
           Γιατί πίσω από όλα ελλοχεύει η αδιαφιλονίκητη αλήθεια- ότι το Κακό παραμένει η μόνη αναλλοίωτη πραγματικότητα στο πέρασμα του χρόνου-κι ένας θεός στον οποίο οι άνθρωποι ομνύουν αμετανόητα.  

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Είναι δύσκολο να κατατάξεις το "Confiteor"...
Μυθιστόρημα χορταστικό που αγγίζει το επίπεδο της φιλοσοφικής πραγματείας!
      Ένα έργο μνημειώδες που προσφέρει στον αναγνώστη μια πρωτόφαντη αναγνωστική εμπειρία!
        Δε θυμάμαι να ξαναέχω διαβάσει κατι παρόμοιο!
       Το απόλυτο δείγμα της τεχνικής του εγκιβωτισμού, που χώρεσε έναν ονειρικό χορό προσώπων και παθών, μέσα σε 700 σελίδες, με την περιεκτικότητα μιας ολόκληρης βιβλιοθήκης ...
          "Πολλά βιβλία σε ένα", που μπροστά στο ηθικό του διαμέτρημα, την πυκνότητα των νοημάτων και των γνώσεων του, ο αναγνώστης νιώθει ότι γίνεται "το μικρό αγοράκι του εξωφύλλου με τα κοντά παντελονάκια μπροστά στην αχανή βιβλιοθήκη"!
         Τέτοιος πολυδιάστατος "τόπος σοφίας" -σταυροδρόμι εποχών, προσώπων και συναισθημάτων είναι το Confiteor του Καμπρέ που μέσα στις πολυδαίδαλες σελίδες του χάνεται ο αναγνώστης,απρόθυμος όμως να ξεφύγει από τον μικρόκοσμό αυτόν!
Μια Χώρα αποτρόπαιων Θαυμάτων και όποιος καταδυθεί εκεί σαστίζει σαν τη μικρή Αλίκη!

        
         Η βασική καινοτομία στο Confiteor έγκειται, καταρχήν, στην ίδια την αφηγηματική τεχνική του, η οποία τελικά αναδεικνύεται σε συστατικό της μοναδικότητάς του!
          Μια φρενήρης εναλλαγή εποχών, τόπων και προσώπου αφήγησης σχιζοειδώς στην ίδια πρόταση- κι όμως!- όλο αυτό όχι απλώς βγάζει νόημα αλλά όταν μπεις στη λογική αυτή σού υποβάλλει απόλυτα το συναισθηματικό του φορτίο.
Σύντομα θα το συνηθίσετε aυτo- αρκεί να είστε διαθέσιμοι ώστε να αφοσιωθείτε στο βιβλίο αυτο -και στις σχιζοφρενικές του μεταπτώσεις, που αποτελούν "ταξίδια" ιλιγγιώδη σε χρόνο κ τις ψυχολογικές διακυμάνσεις.
Το "Confiteor", λοιπόν, διαθέτει μια δική του εσωτερική ποίηση, που καταλύει με όρους Κβαντικής τον χωροχρόνο, φέροντας  έναν σουρρεαλισμό που εντελώς "σχιζοφρενικά" κομίζει απόλυτα συμπαγή νοήματα και αγωνίες πανανθρώπινες, με έναν πλουραλισμό καταιγιστικό! Στο ιερο χαρτινο σκαρι του διασωζεται η συλλογικη μνημη απο τους κατακλυσμους της Ιστοριας κ βρισκονται εγκιβωτισμενες ετεροκλητες στιγμες της ανθρώπινης κακίας.
          Το Confiteor συνιστά ένα σπονδυλωτό αριστούργημα με κεντρικο άξονα ένα σπάνιο βιολί Storioni που ανοίγει έναν διαυλο επικοινωνίας ανάμεσα στους αιώνες.
Τούτο το βιολί συνιστά τον αληθινό πρωταγωνιστή πίσω από τον Άντρια Αρντέβολ και με το όνομά του "Βιάλ" αποκτά ιδιαίτερη σημειολογία!
           Συστηνόμαστε με τον Βιάλ, από τότε που έστεκε περήφανος κορμός Κυπαρισσιού κι εδώ ξετυλίγεται Μυσταγωγία του Ξύλου που αποκτά εκεί μια δική του ιδιοσυστασία και "ψυχή" σε μια μυστική σύζευξη με τον ξυλουργό- δημιουργό,σχεδόν ανιμιστική.
Κατόπιν σεργιανίζουμε μαζί τους αιώνες.
Ένας βαθιά πληγωμένος διανοούμενος κι ένα αιματοβαμμένο βιολί διατρέχει -και διασώζει- τη μνήμη.
Τη μνήμη του χαμένου παραδείσου.
Τη Μνήμη της προδωμένης αθωότητας. 
           Ο "Βιάλ" του Cambre' θυμίζει το γνωστό ,χιλιοτραγουδισμένο "Ατσάλινο Μαχαίρι" του Καββαδία, αφού είναι ζωσμένος", κι "αυτός" με ένα σωρό αιματηρές-κι αλλοκοτες ιστορίες να τον λεκιάζουν σα στίγμα ντροπής.
          Γύρω από το βιολί αυτό, λοιπόν, σχηματίζεται ένα ψηφιδωτό από ετερόκλητες καταστάσεις και διαφορετικές ιστορικές περιόδους με έναν κοινό παρονομαστή: Το απόλυτο Κακό, που διατηρείται ανέπαφο, παρ'όλη τη φαινομενική εξέλιξη του ανθρώπου, που εντέχνως υποβάλλεται στην άτσαλη προσπάθεια του Άντρια να συνηθίσει τον υπολογιστή.
           Από τον καθολικισμό και την Ιερα Εξέταση του Τορκουεμάδα
στον Φονταμενταλισμό και τον μισογυνισμό του Ισλάμ: 
Έπειτα, στο Εβραϊκό Ολοκαύτωμα και τα ιατρικά πειράματα του Άουσβιτς, ανακαλύπτοντας ταυτόχρονα
 την διαφθορά του φρανκικού καθεστώτος 
που κράτησε τη σκυτάλη του Φασισμού μετά το πέρας του Πολέμου.
Σε όλα παρούσα, η σκιά του Βιάλ...
            Από τα χέρια του φτωχού φυγάδα πέρα στα βουνά της Ιταλίας  και τους καλόγερους των καθολικών μοναστηριών και των Ιησουιτών -μέχρι έναν αστικό μύθο που ενέπελεξε τον Ρούντολφ Χοεςς σε ένα ερωτικό σκάνδαλο, με φριχτή κατάληξη- καθώς και τον οξυδερκή αμφιλεγόμενο Φέλιξ Αρντέβολ, να επιδίδεται σε πλήθος δραστηριοτήτων οι ιστορίες συντίθενται και αναπλάθονται σαν σκόρπια κομμάτια παζλ στα χέρια ενός μωρού.
Έτσι ανυποψίαστα παίζει κι ο Καμπρέ με τις εποχές - συγκλονίζοντας με την επιδεξιότητα του να στήνει πχ σε κοινό μοτίβο και άρτια σκηνοθετημένη παραλληλία τη μακάβρια στοχοπροσήλωση του Ιεροεξεταστή με τη μανίακή προσήλωση του ναζί αξιωματικού!
Τι εξαίσια, αντιφατική Τέχνη!
          Εικονοπλασία "πυρετική" ,με όρους μεγάλων κινηματογραφιστών του 20ου αιώνα,
την ίδια ώρα που η Μουσική διατρέχει όλες τις σελίδες και αρθρώνει "αλήθειες άρρητες" και για τις 11 γλώσσες(!) του γλωσσομαθούς ήρωά του!
        Βασικό διακύβευμα του "Confiteor"- ανάμεσα σε στοχασμούς για τον Θεό, την Τέχνη και τον Θάνατο- είναι η έννοια της Εξιλέωσης...
         Σε πρωτογενές επίπεδο έχουμε τις εκμυστηρεύσεις του Άντρια που αναμετράται με τις ενοχές του και μπορεί να αντιπροσωπεύει τον μέσο ανθρωπάκο- περίπου καλό , περίπου δειλό, περίπου ευσυνείδητο, περίπου λιποτάκτη.
          Ουσιαστικά με το Confiteor, ο Ζάουμε Καμπρέ μετουσιώνεται σε απολογητή της ίδιας της Ανθρωπότητας.
        Στο βιολί του βιβλίου,τον "Βιάλ", ο συγγραφεας έχει συμπυκνώσει όλα τα Αμαρτήματα του Ανθρώπινου Γένους και τον Θάνατο της Συνείδησης .
Κατ' αντιστοιχία προς το περιώνυμο Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι, ο Ζάουμε Καμπρε χρησιμοποιέι ως καμβά του το το ξύλο του Βιολιού για να φιλοτεχνήσει μια εφιαλτική προσωπογραφία του Ανθρώπου ανά την Ιστορία, αποδεικνύοντας το ύψιστο κατα τις Γραφές Αμαρτημά της: Την Αυτοχειρία της Ανθρώπινης Ψυχής! Tην Αμετανοησία!
        Γιατί το "Confiteor", αν και αμφισβητεί την ύπαρξη του Θεού, είναι βαθιά "θρησκευτικό" βιβλίο, ανατέμνοντας την κόλαση που ο Άνθρωπος έχτισε όντας ο μεγάλος "ηττημ'ένος των πολέμων της Ιστορίας του!
        Δεν υπάρχει παράμετρος που να μείνει ανέγγιχτη σε αυτήν την πανδαισία συναισθημάτων και γεγονότων, με τον Έρωτα να διαδραματίζει δεσπόζοντα ρόλο απλώνοντας μια εξουσιά που ανταγωνίζεται αυτήν της Φαυλότητας!
          Ο έρωτας, λοιπόν, προβάλλει σπαρακτικός, απόλυτος, πανδαμάτωρ κι αντιπροσωπεύεται κυρίως από τη Σάρα και την αλληλεπίδραση της με τον Άντρια στο βάθος του χρόνου...
        Είναι μάλιστα μαγευτική η μετουσίωση σε συντορφικότητα,στοργή και φροντίδα.
Αντιπαρατίθεται μάλιστα προς τον απογυμνωμένο, τον επικούρειο ηδονισμό, που εκφράζεται μέσω άλλων χαρακτήρων!
Ταυτόχρονα είναι διεισδυτική η ματιά του Καμπρέ στο φαινόμενο της Φιλίας με όλους τους ανταγωνισμούς και την αλληλεγγύη της.
Ο Μπερνάρ πρεσβεύει όσες κανονικότητες  η θαυμαστή φύση του Αντριά τον εμπόδισε να ακολουθήσει-συνάμα όμως καθένας εκφράζει ανεκλπήρωτους πόθους του άλλου...
         Ο Μπερνάρ κατακτά τη Μουσική κι ο Άντρια τη Συγγραφή
Μια σχέση αφομοίωσης και άπωσης, λοιπόν, που γίνεται αιτία ανατροπής των χαρακτήρων...
          Μιλώντας με όρους κλασσικής λογοτεχνίας, την οποία ατενίζει το "Confiteor", να καταθέσω ένα μικρό μελανό σημείο σχετικά με το υπέροχο "Confiteor" -κι ας κινδυνεύω να "ριχτώ στην πυρά" όπως συνέβαινε με τους αντιφρονούντες σε δυο από τις εποχές που το βιβλίο αναφέρει στις σελίδες του:
            Το λάτρεψα, με καθήλωσε και δε με κούρασε στιγμή- όμως δε μου παρείχε εκείνη τηνσπίθα που θα πυρπολούσε την ψυχή μου.
Μου έλλειψε αυτό που θα με κάνει να επιστρέψω σε αυτό.
Δεν άφησε εκείνο το ανεξίτηλο τραύμα ψυχής που άνοιξαν μέσα μου άλλα Μεγάλα Βιβλία, φέρνοντας τεκτονικές αλλάγές στην ψυχή και τη συνείδηση.
Δεν υπήρξε κάποιο αλησμόνητο κομμάτι όπως ο "Ιεροεξεταστης" ή το "Κρεμμυδάκι"  τους Αδελφους Καραμαζώφ, το χωρίο για τον "Μικροαστό" στον Λυκο της Στέππας, η Ασκητική του Καζαντζάκη, η "αναμορφωτική συμπόνια" στους Άθλιους, η "παραφορά του Φρολό" στην Παναγία των Παρισίων, κλπ.
Το δε φινάλε με άφησε λίγο ανικανοποιήτη με μια αίσθηση εκκρεμότητας που δεν έκλεισε ποτέ...
          Παρόλαυτα, τα "Confiteor" αποτέλεσε ένα  πολύπλευρο αναγνωστικό βίωμα, που σε πρωτοτυπία μόνο για με τα "Δαιμόνια" του Ντέιβοντσοουν μπορώ να το συγκρίνω, καθώς κι εκείνο εγκιβώτιζε ετερόκλητες ιστορίες από διάφορα μήκη και πλάτη της γης, με αφετηρία πρόσωπα της σύγχρονης εποχής κι αναγωγές στο παρελθόν, προκειμένου να εξυπηρετηθεί μια απώτερη υπαρξιακή αγωνία.
         Τα "Δαιμόνια" συνιστούσαν Πραγματεία για την Αγάπη ενώ το "Confiteor" ανταπαντά ως Πραγματεία για το Κακό! Το Κακό πέρα από τον Θεό και τον Χρόνο... 
To Kακό που δεν δικαιούται το Άλλοθι της Άγνοιας, που του αναγνώριζε η σταυρική συγχώρεση...
          Αφεθείτε λοιπόν στην ιδιότυπη γοητέια ενός βιβλίου που όμοιό του δύσκολα θα ξαναβρείτε κι ενδώστε στην δική του Ποίηση.
Ως αναγνώστες μέσα από τον πνευματικό αυτόν οργασμό οφείλουμε να υποβάλλουμε τα σέβη μας σε αυτο το λαμπρό κι ευγενές πνεύμα της Παγκόσμιας Λογοτεχνίας που είναι ο γλυκύτατος Καταλανός Ζάουμε Καμπρέ...
Τα ευσημα όμως αξίζουν και στον μεταφραστή Ευρυβιάδη Σοφό που "κέντησε"!!!
            Επιβεβαιώνοντας το... επίθετό του, στάθηκε στο ύψος του μεταφραστικού αυτού Γολγοθά από τα καταλανικά και πρόσφερε στο ελληνικό κοινό την καλύτερη δυνατή εκδοχή του αριστουργήματος αυτού-ενώ το παράρτημα στο Τέλος του βιβλίου είναι εξαιρετικά ενημερωμένο και κατατοπιστικό για τον Αναγνώστη (αν και ίσως θα προτιμούσαμε οι υποσημειώσεις να βρισκονταν επιτόπου στην αντίστοιχη σελίδα)!
Αφεθείτε, λοιπόν, στους μυστηριακούς τόπους αυτής της "Ομολογίας" και στοχαστείτε πάνω σε θεμελιακά ζητήματα της ζωής!
Εντούτοις φροντίστε να το κάνετε σε περίοδο που θα έχετε ψυχικό αποθεμα και χρόνο να του αφιερώσετε,ώστε να το απολαύσετε...

                                                                  Δέδε Ελισσάβετ


                                         ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ (απο biblionet.gr)

Αποτέλεσμα εικόνας για confiteor cambre


Ο Ζάουμε Καμπρέ (Jaume Cabre) γεννήθηκε το 1947 στη Βαρκελώνη. 
Σπούδασε καταλανική φιλολογία. Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο της Λέριδα. Είναι επίσης μέλος του Ινστιτούτου Καταλανικών Σπουδών. 
Εδώ και χρόνια συνδυάζει επαγγελματικά την εκπαίδευση και τη συγγραφή. 
Έχει γράψει μυθιστορήματα, διηγήματα, θεατρικά έργα, δοκίμια, τηλεοπτικά και κινηματογραφικά σενάρια.
Από την πρώτη συλλογή διηγημάτων το 1974 και το πρώτο του μυθιστόρημα το 1978, ακολούθησαν πολλά μυθιστορήματα, σενάρια ταινιών και τηλεοπτικών σειρών, νουβέλες, παιδικά βιβλία, θεατρικά έργα και δοκίμια. Ιδιαίτερα αγαπητός στη χώρα του ο Καμπρέ, έχει τιμηθεί επανειλημμένα στην Ισπανία και το εξωτερικό με σημαντικά λογοτεχνικά βραβεία, όπως το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας, το Βραβείο κριτικών και το Prix Mediterranee.
Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε δεκάδες γλώσσες. 
Για το "Οι φωνές του ποταμού Παμάνο" τιμήθηκε το 2005 με το Βραβείο Καταλανών Κριτικών. 
Γι το "Confiteor" έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων το βραβείο Κριτικών Serra d’Or 2012, 
το βραβείο M. Angels Anglada 2012, 
το βραβείο La tormenta en un Vaso 2012, 
το βραβείο Crexells 2012, 
το βραβείο Courrier International για το καλύτερο ξένο μυθιστόρημα του 2013.

Η ΝΕΟΤΕΡΗ ΝΟΜΠΕΛΙΣΤΡΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΡΦΩΣΗ

                     Δικαίωμα στη Μάθηση, Rebecca Langstone-George
                               Είδος:Παιδικό/Koινωνικό
                                    Βαθμολογία: 10/10
                                 




Ξενόγλωσσος τίτλος FOR THE RIGHT TO LEARN - MALALA YOUSAFZAI'S STORY
ISBN   13 9789601431437
Εκδότης ΛΙΒΑΝΗΣ
Χρονολογία Έκδοσης Μάρτιος 2017
Αριθμός σελίδων 46
Διαστάσεις 29x24
Προτεινόμενες ηλικίες 6-9 ετών
Εικονογράφηση BOCK JANNA
Συγγραφέας/Δημιουργός (Ελληνικά) ΛΑΝΓΚΣΤΟΝ-
ΤΖΟΡΤΖ ΡΕΜΠΕΚΑ

ΤΙΜΗ 9,90ευρώ- 6,93ευρώ

Ποιο παιδί δε μελαγχολεί με τα πρωτοβρόχια του Σεπτέμβρη που προαναγγέλλουν την επιστροφή στα θρανία;
Κι όμως! Για κάποια παιδιά του κόσμου, το Σχολείο, αντι για

δημιουργικό καθήκον και υπόσχεση για το μέλλον, αποτελεί μια απαγόρευση και το βιώνουν μονάχα ως «ένα τσαλαπατημένο δικαίωμα  και άπιαστο όνειρο μιας δικαιότερης ζωής», που οι προκαταλήψεις, η φτώχεια κι ο πόλεμος τούς στερούν βάναυσα!
     Για αυτά τα παιδιά αγωνίστηκε η χαρισματική Μαλάλα Γιουσαφζάι , μαθήτρια από το Πακιστάν, αντιστεκόμενη 
γενναία στον σκοταδισμό κι έγινε- στα 17 της!- η νεότερη κατόχος Βραβείου Νόμπελ Ειρήνης!
            Με αρωγό τον ανοιχτόμυαλο δάσκαλο πατέρα της, Ζιαουντίν, η Μαλάλα από νωρίς, διακρίθηκε στα μαθήματα. Έτσι, διεκδίκησε το δικαίωμα της μόρφωσης για τον εαυτό της και της συμμαθήτριές της- αρχικά, στηρίζοντας φτωχά παιδιά που δεν είχαν για δίδακτρα και κορυφώνοντας τη δράση της το 2008, όταν οι Ταλιμπάν έκλεισαν επισήμως όλα τα σχολεία για τα κορίτσια, στις περιοχές ελέγχου τους!
           Αντιπαρατάσσοντας μια ψυχή διψασμένη για φως και Γνώση, η Μαλάλα αντιστάθηκε στην ισλαμική τρομοκρατία και πεισματικά συνέχισε το σχολείο, παρέα με κάποιες τολμηρές συμμαθήτριές της, γνωστοποιώντας παράλληλα μέσω του διαδικτύου, σε όλον τον κόσμο την κατάφωρη παραβίαση ανθρώπινων δικαιωμάτων στη χώρα της!
         Ως απόρροια τούτου, δέχθηκε δολοφονική επίθεση από τους εξτρεμιστές, που έστρεψε τα φώτα της δημοσιότητας πάνω της και την ανέδειξε σε παγκόσμιο σύμβολο, προσφέροντάς της μια νέα ζωή στη Μεγάλη Βρετανία!
           Εκεί, ευτυχώς μπόρεσε να ξεπεράσει τον τραυματισμό της στο κεφάλι και να ατενίσει με αισιοδοξία τη ζωή , έχοντας στο ενεργητικό της την ανώτατη παγκόσμια διάκριση -το Νομπελ Ειρήνης και την οικονομική άνεση να στηρίξει το όραμά της εμπράκτως, (μέσα από το ομώνυμο Ίδρυμά της και πλήθος διαλέξεων που κινητοποίησαν όλον τον κόσμο!)
            Αυτήν τη συγκλονιστική ιστορία, θάρρους, ανθρωπιάς κι αφύπνισης μεταφέρει σε παιδιά -κυρίως Δημοτικού- το παιδικό βιβλίο της Rebecca Langston-George «ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΜΑΘΗΣΗ, που με έυληπτο κι ανώδυνο τρόπο ιχνηλατεί την επίπονη πορεία της Μαλάλα Γιουσαφζάι από τις κοιλάδες
του Πακισταν, στο πάνθεον των παγκόσμιων προσωπικοτήτων που πάλεψαν για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
       Καθοριστικός παράγοντας της γοητείας αυτού του βιβλίου αποτελεί κι η εξαίσια εικονογράφηση από την Janna Bock, η οποία ισορροπεί ανάμεσα στην αληθοφάνεια και το όνειρο, την εκφραστικότητα και την αφαίρεση, που χαρτογραφούν τον συναισθηματικό κόσμο των ηρώων, αλλά λειαίνουν την ωμή βία, αποδίδοντάς την σε συμβολικό επίπεδο.
        Πανδαισία χρωματικών μοτίβων, ελκυστική- ιδίως στα παιδικά μάτια.
         Πρόσωπα καλοσχηματισμένα και συμπαθητικά, με μάτια μεγάλα
        Τοπία γραφικά και εναλλασσόμενα, από τη μακρινή χώρα-πιυ αντιπαραβάλλουν την ωραιότητα της φύσης με τη φρίκη του πολέμου, απορροφούν το παιδί σε ένα μοναδικό ταξίδι συγκίνησης και κοινωνικής ευαισθητοποίησης…
         Η ιστορία της Μαλάλα έιναι δοσμένη με ρεαλισμό, σχηματίζοντας ένα αξιομίμητο πρότυπο στα μάτια των μικρών , εύπλαστων αναγνωστών!
              Το βιβλίο προσφέρεται ιδανικά για διδακτική αξιοποίηση στην τάξη και προβληματισμό των μαθητών, καλύπτοντας πολλά θεματικά πεδία του Αναλυτικού Προγράμματος (Λογοτεχνία, Γλώσσα, Φιλαναγνωσία, Αγωγή του Πολίτη, Θρησκευτικά-ακόμη Ευλελικτη Ζώνη-project).
Ανιχνεύουμε αρχικά τα συναισθήματα των παιδιών για το σχολείο(και τα αρνητικά).
Διερωτώμαστε για τη χρησιμότητά του στη ζωή.
        Κατόπιν διαβάζουμε την ιστορία της Μαλάλα στην τάξη μας...
Την αναλύουμε με κλασσικές δραστηριότητες επί της ιστορίας, (Συναισθήματα για την ηρωίδα,(Λογοτεχνία)
Ζωγραφική πάνω σε επεισόδια αυτής της περίπτωσης (Εικαστικά)
Υποθέσεις για την αιτία που οι Ταλιμπάν απαγορεύουν το σχολείο!(Ιστορία -Γλώσσα)
Συγκρίσεις με άλλες περιόδους της ιστορίας που το σχολειο ήταν απαγορευμένο και προορισμένο για λίγους!(Ιστορία)
Αντιπαραβολή με την παιδεία άλλων χωρών!(Γεωγραφία_)
γιατί η τυραννία στηρίζεται στην αμάθεια του λαού και παρόμοιους στοχασμούς κ.λ.π.)
        Με έναν εύστοχο χειρισμό, το βιβλίο μπορεί να αγγίξει βαθιά την ψυχή των μαθητών και να διεγείρει τη σκέψη τους, οδηγώντας τους στα μονοπατια γόνιμων προβληματισμών, λίγο πέρα από τον μικρόκοσμό τους!
           Όλα αυτά αποκτούν αξία ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή που οι προσφυγικές ροές κατακλυζουν τη χώρα , φέρνοντας την κοινωνία μας αντιμέτωπη με τις συνέπειες του πολέμου τους αθώους και τη δυστυχία των απλών ανθρώπων που επιζητούν "μια ανθρώπινη ζωή που να μην τους τσαλαπατούν τα όνειρα" όπως λέει ο Λειβαδίτης, όπως λεεί ο Λειβαδίτης στο έργο "Αυτο το Αστέρι Είναι Για Όλους" !
             Μετά από αυτήν την αναγνωστική εμπειρία, τα παιδιά μας ίσως στοχαστούν λιγάκι, πέρα από τα καθημερινά τους ζητήματα.
Ίσως, κάπου νιώσουν τη σχολική τους κούραση να απαλύνεται, στη σκέψη ότι απολαμβάνουν  εκείνο που τόσα παιδιά στερούνται, καταδικασμένα στην εξαθλίωση και το μίσος.
           Ίσως τα παιδιά μας, αποκτώντας οικουμενική συνείδηση, προσπαθήσουν, κάποτε, αυτό που οραματίστηκε η Mαλάλα Γιουσαφζάι:
Mε ένα βιβλίο, ένα μολύβι, και τον δάσκαλό τους να αλλάξουν- κι αυτά- τον κόσμο”!
Καλή Σχολική Χρονιά!    


Jojo Moyce, Πολύ Κοντά Πολύ Μακρυά

                                                                 Πολύ Μακρυά, Πολύ Κοντά, Τζότζο Μόις
                                                                                  Είδος Αισθηματικό
                                                                                   Βαθμολογία 8/10
                                                                                                       
                                                 

Μετά την ιστορία της ανασφαλούς, ευαίσθητης Λου και του ξεχωριστού Γουίλι, η Τζότζο Μόις ακολουθεί γι' άλλη μια φορά τα βήματα μιας ηρωίδας της στην αναζήτηση της ταυτότητας και της ευτυχίας...
          Χωρίς να αγγίζει τη συγκλονιστική δυναμική εκείνης της αλησμόνητης αγάπης το "Πολύ Κοντά, Πολύ Μακρυά" συνιστά μια δυνατή οικογενειακή ιστορία με έντονο το δραματικό χαρακτήρα, πασπαλισμένο με το αισθηματικό στοιχείο.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η Τζες είναι μια διαζευγμένη μητέρα δυο παιδιών που ο σύζυγός της έχει εγκαταλείψει να παλεύει με τη φτώχεια της και την ανατροφή των παιδιών τους. 
Σα να μην έφταναν όλα αυτά, ο μικρός γιος της Τζες υποφέρει ένα ανελέητο bullying στο σχολείο, ενώ η μεγάλη της κορούλα είναι μια μαθηματική ιδιοφυία που αναζητά την ευκαιρία που δικαιούται χωρίς εκείνη να έχει τα απαραίτητα χρήματα να τη στηρίξει!
Απροσδόκητα μπαίνει στη ζωή της ο δύστροπος Εντ, άλλοτε μεγιστάνας στον χώρο της Πληροφορικής, που στην πρώτη ίσως αλτρουιστική πράξη της ζωής του, θα στηρίξει το όνειρο της ιδιοφυούς μικρούλας- σε ένα ταξίδι που θα τα αλλάξει όλα!

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ 
Άλλο ένα μυθιστόρημα με την περιώνυμη ευαισθησία της Τζότζο Μόις.Και το "Πολυ Κοντά, Πολύ Μακρυά" συνδυάζει ιδανικά το κοινωνικό στοιχείο, με το αισθηματικο σχηματίζοντας ένα κράμα γεμάτο συγκίνηση και οικογενειακή θαλπωρή.
Το πρόταγμα εδώ είναι ο αγώνας μιας μητέρας γιαχάρη των παιδιών της σε ένα επίπεδο διττό - το οικονομικό αλλά και το συναισθηματικό.
Γι άλλη μια φορά, η Τζότοζο Μόις επιλέγει ως ηρωίδα ενα γλυκό "κορίτσι της διπλανής πόρτας" που καλείται να αντιπαλέψει δυσμενείς κοινωνικές συνθήκες:
Αυτή τη φορά πρόκειται για μια διαζευγμένη νεαρή γυναίκα που καλείται να διαχειριστεί το τραύμα του διαζυγίου κι ενός συζύγου που έχει κάνει ένα πετυχημένο και πλούσιο δεύτερο γάμο, αδιαφορώντας για τη δική της κακοδαιμονία και τις πληγές των παιδιών τους.
Η συγγραφέας παρακολουθεί την εναγώνια προσπαθεια της ηρωίδας της να επιβιώσει και να παρέχει στα παιδιά της ευκαιρίες για ένα φωτεινότερο μέλλον.
Στην αμερικανική κοινωνία όμως όπου τα πάντα μεταφράζονται σε δολλάρια, οι πόρτες μένουν κλειστές ακόμη κ για μια μικρή ιδιοφυία...
Η Τζότζο Μόις ιχνηλατει με εύστοχο τρόπο την ψυχολογία, και τη μοναχικότητα ενός ξεχωριστού παιδιού και την μοναδική σχέση που αυτό αναπτύσσει με ένα σύμπαν αλλότριο όπως τα Μαθηματικά.
Παράλληλα η συγγραφέας αναδεικνύει το μείζον ζήτημα του σχολικού εκφοβισμού στο συμπαθές πρόσωπο του μικρότερου γιου της Τζες, μεταδίδοντάς μας έναν πόνο παιδικό γι αυτό και σπαρακτικό- γνώριμο σε αρκετούς με σκληρά σχολικά χρόνια!
Ο μικρός είναι ένα τυπικό δείγμα παιδιού που καλείται να αντιμετωπίσει αληθινούς "δράκους"- στο σχολείο ,στη γειτονιά,στις παρέες- με κίνδυνο ή να συνθλιβεί ή να αντιπαλέψει τον φόβο για να βγει πιο δυνατός.
Παρότι σε μυθιστόρημα ενηλίκων και μάλιστα αισθηματικών αποχρώσεων, είναι αρκετά οξυδερκής η ματιά της Μόις πάνω στη σχολική πραγματικότητα!
Έτσι έχουμε το τρίπτυχο το σημαντικότερων ζητημάτων που μπορεί να απασχολήσουν την οικογενειακή ζωή:
Διαζύγιο, Οικονομικά Προβλήματα και Bullying!
Κάπου εκέι εισέρχεται στο σκηνικό ένας ήρωας αρκετά τυπικός για τα μυθιστορήματα της Μόις.
Ο Εντ προσομοιάζει σε πολλά με τον Γουίλ(σε μια αρτημελέστερη εκδοχή):
Eίναι γοητευτικός, ευκατάστατος και λιγάκι κυνικός, με κρυμμένες ευαισθησίες, οι οποίες αναδύονται απροσδόκητα και τον καθιστούν συνοδοιπόρο και έμμεσο στήριγμα στην πολύπαθη ηρωίδα μας.
Παρά τη δραματική του βάση το μυθιστόρημα της Μόις διατηρεί εκείνον τον υποδόριο σαρκασμό και τη δροσερή αφήγηση που αποτρέπει τον μελοδραματισμό.
            Κάποιοι αναγνώστες ίσως θεωρήσουν ότι κάποιες στιγμές η συγγραφέας λίγο πλατειάζει στο κεφάλαιο του ταξιδιού ,με υπερβολικές λεπτομερειες.Θεωρώ ότι αποσκοπούν στο να αφαιρέσουν κάθε αχλύ εξιδανίκευσης και να προσδώσουν φυσικότητα στους ήρωες ,αναγνωρίσιμη στον καθένα μας...
Μικρές ανατροπές στη ροή των πραγμάτων εμπλουτίζουν το αποτέλεσμα με στιγμές δυνατής συγκίνησης --ίσως όχι πρωτότυπες, αλλά σίγουρα εναρμονισμένες πλήρως στο σύνολο!
               Το "Πολύ Κοντά Πολύ Μακρυά" χωρίς να αποτελεί κάποια συνταρακτική ιστορία αγάπης- είναι ένα γλυκό - κοινωνικό και λιγότερο αισθηματικό- μυθιστόρημα, που κατορθώνει να επεκταθεί και σε οικογενειακά θέματα και να επιβεβαίωσει την μοναδική ικανότητα της Τζότζο Μοις να αγγίζει διαφορετικές χορδές της καρδιάς μας, κάθε φορά με όμορφα κοινωνικά μηνύματα.   



Τρίτη 22 Αυγούστου 2017

Κristin Hannah, Ο Κήπος του Χειμώνα

                                      Ο Κήπος του Χειμώνα, Κhristin Hannah
                                         Είδος :Kοινωνικό- Ιστορικό
                                         Βαθμολογία: 7.5/10
                                                                                               
Μετά την επιτυχία του εμβληματικού της "Αηδονιού" η Κριστίν Χάννα επανήλθε στα εκδοτικά μας δρώμενα με άλλη μια ιστορία, βγαλμένη από τις τραγικές μέρες του Β Παγκοσμίου Πολέμου...
Αυτήν τη φορά όμως στρέφει την πυξίδα της στη Ρωσία και στο μαρτυρικό Λένινγκραντ... Το Λένινγκραντ της Πέινας. Το Λένινγκραντ  των χλωμών παιδιών κάτω από το ανήμπορο βλέμμα των μανάδων τους.
Το Λένινγκραντ Των Γυναικών πίσω από το μέτωπο των ανδρών... 
Ο Κήπος του Χειμώνα, λοιπόν, θα μας μιλήσει για τα άνθη του που τα σκόρπισε η φρίκη του Πολέμου...

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η Νίνα κι η Μέρεντιθ είναι δυο αδελφές από το Σιάτλ της Αμερικής, που πίσω από τον δυναμισμό τους, πασχίζουν να επουλώσουν το παιδικό τους τραύμα:
           Την ανεξήγητη ψυχρότητα της μητέρα τους με την παγερή ομορφιά και την ανεξιχίαστη σιωπή, που τους στέρησε τη στοργή και τόσο πλήγωσε την παιδική τους ηλικία.
          Το νήμα της αλήθειας θα οδηγήσει στη Ρωσία του Στάλιν και στην αγάπη δυο παιδιών, του Σάσα και της Βέρας!
Η τραγωδία κορυφώνεται στην πολιορκία του Λένινγκραντ από τη γερμανική Wehrmacht, το 1941, με τη λαχτάρα του έρωτα να συμπλέκται με τον αγώνα της επιβίωσης και την απόγνωση που αποκτηνώνει!
         Οι απαντήσεις από το οδυνηρό χθες θα έρθουν σαν κάθαρση, βοηθώντας τη Νίνα και τη Μέρεντιθ να απαντήσουν στα ατομικά τους ερωτήματα και να οδηγηθούν σε μια αυτογνωσία που καταφάσκει-επιτέλους!- την αγάπη...

Αποτέλεσμα εικόνας για st petersburg horseman

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ  
Άλλη μια ιστορία πολέμου όπου η Κριστίν Χάννα αναδεικνύει τη γυναικεία τραγικότητα σε όλο της το μεγαλείο, πίσω από τη μεγαλομανία των ανδρών, ο "Κήπος του Χειμώνα" έρχεται να μας φέρει ανταπόκριση από τα μετόπισθεν των αθώων που καταβάλλουν πάντα το βαρύτερο τίμημα...
             Πάνω από όλα όμως ένα κοινωνικό δράμα που ανατέμνει την ψυχολογία της Γυναίκας -κυρίως σε σχέση με τη μητρότητα και τον ρόλο της Κόρης, καθώς ανταποκρίνεται στις προκλήσεις της σύγχρονης κοινωνικής πραγματικότητας και της επαγγελματικής της ανεξαρτησίας.
Έτσι λοιπόν το νέο βιβλίο της Χάννα κινείται σε ενα διπλό άξονα -τον ιστορικό και τον κοινωνιολογικό, όπου δεσπόζουν τα ψυχογραφικά στοιχεία...
         "Ο Κήπος του Χειμώνα", λόγω του θέματος του και του συναισθηματικού φορτίου του, "συνομιλεί ευθέως" με την θρυλική πια τριλογία της Πωλλίνας Σίμονς- και ιδίως το πρώτο της μέρος- "Ο Μπρούτζινος Καβαλάρης"(ίσως και στο τρίτο με το οποίο έχει συνάφεια στον τίτλο: "Κήπος του Χειμ'ώνα αυτό-"Κήποι της Τατιάνας" εκείνο).
Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για έπος, που ενδεχομένως να ξεπερνούσε σε δυναμική και  στερεότητα συναισθημάτων κι αυτήν την τριλογία ακόμη, κάποιες στιγμές, αν η ίδια η συγγραφέας δεν υπονόμευε αυτό το αριστούργημα που πήγε να στήσει.
Ας ερμηνέυσουμε το γιατί:
Ο "Κήπος του Χειμώνα" είναι ένα έργο χωρισμένο άτυπα σε δύο σχεδόν ενότητες ανισομερείς ως προς την έκτασή τους:
Την ενότητα της Οικογένειας και την ενότητα του Πολέμου.
          To πρώτο μέρος είναι ψυχογραφικό εστιάζει σε μια τυπική αμερικάνικη οικογένεια όπου οι δυο κόρες, στο κατώφλι των 40 βιώνουν, τη γυναικεία χειραφέτηση κάτω όμως από τη σκιά ενός παιδικού τραύματος που ποτέ δεν τις αποδέσμευσε και διατάρασσε πάντα την αδερφική τους σχέση.
Η Μέρεντιθ η εργασιομανής καταστηματάρχισσα και η Νίνα, η τυχοδιώκτρια φωτογράφος που γυρνά τον κόσμο χωρίς να στεριώνει πουθενά.
         Πίσω από την αγωνία τους για καταξίωση κι ανεξαρτησία, η λαχτάρα να προσεγγίσουν μια απορριπτική μητέρα- όμορφη κι απρόσιτη σαν γλυπτό από πάγο- που πάντα διηγείται την ιστορία για τον έρωτα κάτω από μια γέφυρα στην Πολιτεία του Μαύρου Ιππότη...
           Έχουμε λοιπόν μια μακρόσυρτη οικογενειακή ιστορία, με αποκορύφωμα μια απώλεια και τον διαταραγμένο ψυχισμό της ηλικιωμένης πια μητέρας, που πυροδοτεί σύγκρουση ανάμεσα στις δυο αδελφές, απωθημένα, ξεχασμένα μυστικά, ώσπου- προς το τέλος- η αλήθεια ξετυλίγεται αδυσώπητη κι αδιανόητη...
Αποτέλεσμα εικόνας για λενινγκραντ πολιορκια         Κάπου εκέι παρεισφρέουν οι μέρες από το όμορφο Λένινγκραντ που θα το λαβώσει η θεομηνία του πολέμου με τη γερμανική εισβολή.
          Οι περιγραφές ανάγλυφες, ο σπαραγμός του έρωτα και της απουσίας θα αναμειχθεί με τις οιμωγές του θανάτου και το εφιαλτικό φάσμα της πείνας που αποχυμώνει κορμιά και ψυχές πριν επιβάλει το θανατερό της αγκάλιασμα.
Η σαρωτική απειλή του ναζισμου.
Η περηφάνεια του Μπρούτζινου Καβαλάρη λαβωμένη!
Η Σύζυγος που μένει πίσω χωρίς την προστασία του Άντρα- Στρατιώτη, το Χιόνι που σκεπάζει τους δρόμους και τους νεκρούς του Λιμού εκεί που άλλωτε συνέθετε Λευκά Όνειρα...
         Μέσα σε όλα, το μαρτύριο της Μάνας -αδιαπραγματευτό- παραμερίζει κάθε επική διάσταση που οι μικρόνοες αποδίδουν στον πόλεμο:
Πόλεμος δεν είναι ούτε επιτελικοί σχεδιασμοί, ούτε προελάσεις σε ρωμαλέα άλογα και παράσημα.
Δεν είναι ένδοξες σημαίες και έμπενευση για τους ποιητές:
          Πόλεμος είναι μια μάνα που δεν έχει να ταίσει το παιδί της και σκίζει τις φλέβες της για να το βυζάξει έστω κai λίγο από το αίμα της, ξεγελώντας τον Χάρο...
             Τα ενδεικτικά στιγμιότυπα από τις είναι μαχαιριά στην ψυχή και αποτείουν φόρο τιμής στα μαρτύρια του Σοβιετικού Λαού που στην πολιορκία αυτή των 900ημερών θυσίασε 700.000 περίπου ανθρώπους, για να μην επιτρέψει τη διέλευση των γερμανικών στρατευμάτων
Αποτέλεσμα εικόνας για λενινγκραντ πολιορκια 900 μερες
επιβεβαιώνοντας την παραστατικότητα στη γραφή της Χάννα και το βαθύ συναίσθημα που χαρακτηρίζει την ίδια.
    Δεν μπορεί να περιγραφεί με λέξεις η αγωνία, η αγανάκτηση και η οδύνη που γεννούν οι μέρες του Λένινγκραντ, έχοντας αποδοθεί με τον πλέον αντιπροσωπευτικό τρόπο!
θα βιώσετε ως τα τρισβαθά την πείνα , το κρύο ,την άδικη ,την παράλογη απλωλεια!
           Είναι εμφανές ότι η Κριστίν Χάννα έχει μελετήσει αρκετά τις μέρες του Λιμού και με απόλυτο σεβασμό στα μαρτύρια των Ρώσων κατά τον ΒΠΠ και τη γερμανική εισβολή στη χώρα τους- και τα απέδωσε μέσω της μητρικής φιγούρας που συγκεντρωνει όλη τη γκάμα των συναισθημάτων στον υπερθετικό βαθμό!
            Είναι εκείνο το είδος της Γνώσης που σε τραυματίζει, που σε αφυπνίζει , που "προκαλεί την ανθρωπιά σου και σε παρωθεί να στοχαστείς, γύρω από τη φύση του Πολέμου και το χρέος να προασπίζεσαι την ειρήνη όπως το προδιαγράφουν μεγάλοι ποιητές!
       Η ένστασή μου για τον Κήπο του Χειμώνα της Hannah ΛΟΙΠΌΝ  έγκειται στη διαχείριση αυτής της εκρηκτικής "πρώτης ύλης"- στη συρρίκνωσή της που αδίκησε το τελικό αποτέλεσμα κ δεν επετρεψε στο βιβλίο αυτό να ξεπεράσει ακόμη και το Αηδόνι της, ενώ είχε τα φόντα :
Η Κριστίν Χάννα είχε εκ προοιμίου μια πολυ δυναμική ιδέα.
Όφειλε να επικεντρώσει το έργο της αυστηρά στο δράμα του Λένινγκραντ και να μην αναλωθεί σε άλλα πεδία τόσο πολύ!
         Ήταν ατυχής επιλογή και σπατάλη συγγραφική να αναλύσει τόσο πολύ τις οικογενειακές σχέσεις του σήμερα, ενώ το έργο της είχε πρόσφορο υλικό από τον Πόλεμο!
Η συγγραφέας δαπάνησε σελίδες πολλές για ένα θέμα στατικό, όπως η καθημερινότητα των λίγο βαρετών ηρώων της στη σημερινή εποχή, που μένει σε ρηχά νερά και δεν κινεί το ενδιαφέρον του αναγνώστη.
          Αντιθέτως, συμπυκνώσε τις συγκλονιστικές εξελίξεις του Πολέμου στο 1/3 της έκτασης του βιβλίου, ανακόπτοντας τη ροή τους μάλιστα, αφού ξαναπήγε στο σήμερα βιαστικά...
Ήταν λάθος της που "έπνιξε" την ιστορία αυτή με τόσες λεπτομέρειες γύρω από τη γηραιά μητέρα και τις κόρες της στην Αμερική-κάτι που ίσως μειώσει προσωρινά το ενδιαφέρον του αναγνώστη, μέχρι αυτός να φτάσει στο συνταρακτικό τέλευτείο μέρος.
          Επιπλέον, θα επιθυμούσα να έχει ξετυλιχθεί  κανονικά κι ΄χι επιγραμματικά η κατάληξη καταστάσεων στα άμεσα μεταπολεμικά χρόνια και να μην διακοπεί τόσο απότομα η συγκινητική ερωτική ιστορία που άρχισε να αναδύεται απρόσμενα, μετά την Πολιορκία.Αυτό το κομμάτι πέρασε γρήγορα αφήνοντας ίσως ερωτηματικά.
         Η ιστορία του πολέμου, δηλάδη, διεκπεραιώνεται για να εξυπηρετήσει τους ήρωες του σήμερα δυσανάλογα προς τη δική τους διεξοδική παρουσίαση, χωρίς να λάβει τον κεντρικό ρόλο που της αρμόζει και δίχως να ολοκληρώσει τον κύκλο της, αν κι έιχε πολλές στιγμές ακόμη  να δώσει.
        Είναι η βασική αστοχία που εμπόδισε τον "Κήπο Του Χειμώνα" να αναδειχθεί σε ένα νέο βιβλίο φαινόμενο σαν το "Αηδόνι".
Παρόλαυτα υπάρχει μια συγκλονιστική  ανατροπή στο τέλος που διασώζει το έργο ολόκληρο κι αποζημιώνει τον αναγνώστη, εμπνέοντας πολύ δυνατά συναισθήματα.
Δεν παύει "Ο Κήπος Του Χειμώνα" να αποτελεί ένα δυνατό βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί,αναβιώνοντας τραγικά κομμάτια της Ιστορίας-ντροπιαστικά και τόσο διδακτικά συνάμα για όλους τους ανθρώπους!
Σίγουρα θα αφήσει στίγμα του στην ψυχή του αναγνώστη!

Παρασκευή 18 Αυγούστου 2017

ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΥΣΗΙΔΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ-Αποσπασμα 2 σελιδων

                                        Οι Πολυθρόνες Των Δράκων (Μικρή Τριλογία),
Χρυσηίδα Δημουλίδου
                                      Είδος: Eπική Φαντασία
                                     Βαθμολογία: 10/10
                                
Χρονολογία Έκδοσης Απρίλιος 2017
Αριθμός Σελίδων 720
Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ

2 χρόνια μετά το κοινωνικό θρίλερ "Οι Δαίμονες Δεν Έχουν Όνομα", η Χρυσηίδα Δημουλίδου επανέρχεται με ένα τολμηρό συγγραφικό βήμα.
Άλλωστε, ενθερμοι αναγνώστες της και μη, αναγνωρίζουν ένα πράγμα στη συγγραφέα Δημουλίδου:
Το γεγονός ότι η Χρυσηίδα Δημουλίδου  δε μένει στάσιμη αλλά εναλλάσσει συγγραφικές μορφές, πειραματιζόμενη διαρκώς με νέες φόρμες και διαφορετικά θεματικά μοτίβα, σα γνήσιος λογοτεχνικός χαμαιλέων που πάντα επιφυλάσσει κάτι νέο στο κοινό.
            Αυτή τη φορά η Χρυσηίδα Δημουλίδου στράφηκε στο πεδίο της επικής φαντασίας, επιχειρώντας ένα καινοτόμο εγχείρημα: Να μετουσιώσει την πρώτη ύλη ενός παραμυθιού(που σχεδιάστηκε αρχικά) για παιδιά, σε ανάγνωσμα ενηλίκων, με άφθονο συναίσθημα, αγωνία και πινελιές του Φανταστικού. Η απόπειρά της πέτυχε, χαρίζοντάς μας ένα υπέροχο έργο σε μορφή συνεπτυγμένης τριλογίας.
            Το μυθιστόρημά της "Οι Πολυθρόνες Των Δράκων" παραπέμπει στην Επική Λογοτεχνία της Βόρειας Ευρώπης και της Βρετανίας, που τόσο αποθεώνεται σήμερα στα ράφια και τις τηλεοπτικές αποδόσεις της, αποδεικνύοντας πως και μια ελληνική πένα δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από αντίστοιχες εμπνεύσεις του εξωτερικού.
Όταν μάλιστα όλα αυτά, εμπλουτίζονται με τον μεσογειακό συναισθηματισμό το αποτέλεσμα είναι ένα έργο άκρως συγκινητικό και δυναμικό, που ξυπνά το ονειροπόλο παιδί μέσα μας.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
2 σκαλιστές πολυθρόνες γίνονται το όχημα που μας ταξιδεύει πίσω στον χρόνο, στην απομονωμένη και τραχιά Κομητεία των Δράκων με τα απροσπέλαστα δάση και τις διαρκείς βροχές.
            Τρεις γενιές Ηγετών με διαφορετική προσωπικότητα.
Μάξιμος, Βάλτεμαρ και Ματτίας.
Προσωπικότητες ξεχωριστές,με ψυχικό βάθος, κουβαλούν ο καθένας το ατομικό του δράμα.
Στο πέρασμα του χρόνου, βιώνουν τα προσωπικά τους πάθη, πληρώνουν τα δικά τους λάθη και αφήνουν την ατομική τους σφραγίδα στην ιστορία αυτού του τόπου.
Δίπλα τους γυναίκες, ξεχωριστές και αλησμόνητες- οι εξαίσιες"Δράκαινες"- χαράσσουν την καρδιά τους και το πεπρωμένο τους, δίνοντας πνοή στο Κάστρο Των Δράκων.
Έρωτας, μίσος  και νέμεση, εξουσία και πόλεμος εναλλάσσονται μαζί με τις εποχές.
Πίσω από όλους το αθέατο μυθικό πλάσμα που εποπτεύει κι αποδίδει τη δική του "δικαιοσύνη".
Ένα οδοιπορικό από τον παγωμένο Βορρά της Φαντασίας ως τα ηλιόλουστο λιμάνι της πολύβουης Γένοβας του Εμπορίου και του Θεάτρου...
Και εκείνο που μένει, είναι οι δυο Πολυθρόνες- μια μπλε κι η άλλη πορφυρή- να θυμίζουν Εκείνον κι Εκείνην, που αγαπήθηκαν πολύ και "κάθισαν πλάι- πλάι" ως το "τέλος"...

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Παρασυρθήκατε κι εσείς στη σκοτείνή Κομητεία των μεγάλων παθών και των κρυμμένων Μυστικών;
Δικαίως, γιατί οι "Πολυθρόνες των Δράκων" αποτελούν ένα συναρπαστικό, πολυπρόσωπο ανάγνωσμα που σε αρπάζει στο δικό του κόσμο, από όπου δε θέλεις να βγεις.
Ένα εξαίσιο δείγμα "κοσμοπλασίας", όπου η Χρυσηίδα Δημουλίδου, γι' άλλη μια φορά, αποδεικνύει τη μυθοπλαστική της δεινότητα.
Η συγγραφέας παίρνει υλικά της απτής πραγματικότητας για να στήσει, με ζωηρή εικονοπλασία, ένα νέο σύμπαν- στέρεο και πειστικό.
"Oι Πολυθρόνες Των Δράκων"- ως ένα "παραμύθι για μεγάλους", όπως το συστήνει η δημιουργός του- είναι ένας πετυχημένος συγκερασμός παραμυθιακού και ρεαλιστικού στοιχείου, που ρέει αβίαστα,χωρίς η πλοκή να βαλτώνει παρά τις πολυάριθμες σελίδες του...
        Η αχλύ της φαντασίας απλώνει διακριτικά το αραχνοϋφαντο πέπλο της, υποβάλλοντας μιαν ιδιάζουσα ατμόσφαιρα μεν, χωρίς όμως να κυριαρχεί ή να αποξενώνει το έργο από την πραγματικότητα του ενήλικα αναγνώστη.
         Παρότι ο τόπος δράσης δεν είναι υπαρκτός, υπάρχει πλήρης χαρτογράφησή του και γεωγραφική σύνδεση με πραγματικές περιοχές της Ευρώπης. Ένα άλλο στοιχείο που συμβάλλει στην αληθοφάνεια του παραμυθιού είναι η συνάφειά του με την ιστορική συγκυρία: Έχουμε ένταξή του μύθου σε χρονικά πλαίσια και πλήρη σύμπλευσή του με τις ιστορικές και ηθογραφικές συνθήκες  συγκεκριμένης εποχής: Πρόκειται για τον 16ο αιώνα όπου έχει επικρατήσει η Αναγέννηση και στην κοινωνική διάρθρωση κυριαρχούν οι βασιλικοί οίκοι και τα φέουδα.
Η ίδια κοινωνική δομή υφίσταται κ στις  "Πολυθρόνες Των Δράκων", ενώ παρατηρούνται στοιχεία της εθιμοτυπίας των Παλατιών και της διαδοχής σε αυτά. Η σημειολογία των αντικειμένων (κοσμήματα, όπλα οικόσημα, έπιπλα, πορτρέτα, μενταγιόν κλπ) κι η ενδυματολογία είναι σύμφυτα με την εποχή.
       Ο δε πόλος του Κακού -απόλυτα ανθρωποκεντρικός- αντιπροσωπεύεται από μια φυλή που ατενίζει προγενέστερα παγανιστικά -αμιγώς πολεμικά- φύλα της Ασίας και της Μογγολίας, τόσο άγρια ώστε χάρασσαν από βρέφη τα πρόσωπά τους με σπαθιά, ώστε οι πληγές να αγριεύουν την όψη τους!
Η Χρυσηίδα Δημουλίδου εμπνέεται από ζοφερά στιγμιότυπα της Ιστορίας και στήνει μια αντίστοιχης φρίκης εθιμοτυπία στο εύστοχο εύρημά της, με έναν ηγέτη αιμοδιψή, που προκαλεί ρίγος στον αναγνώστη.
          Το δυνατότερο στοιχείο του έργου όμως είναι, σίγουρα, οι χαρακτήρες του κι οι μεταξύ τους σχέσεις:
Παρότι εκκινούμε από παραμυθιακή βάση, οι χαρακτήρες δεν είναι "χάρτινοι", αλλά αποκτούν σάρκα κι οστά, μέσα από τη φυσικότητα των διαλόγων και τα υποδειγματικά τους ψυχογραφήματα.
          Αν κι όλες οι γυναίκες ξεχωρίζουν για το κάλλος τους και οι άντρες διακρίνονται για την αρρενωπότητά τους, κανενας χαρακτήρας δε μοιάζει με τον άλλον.
Επαρκώς σκιαγραφημένοι και χωρίς εξιδανικεύσεις οι ήρωες εκπροσωπούν διάφορους ανθρωπότυπους, στους οποίους καθένας θα βρει σημεία αναφοράς.
          Καθέ πρόσωπο σφυρηλατείται από τα βιώματα και τις προσωπικές του απώλειες, εξελισσόμενο, μέσα στον χρόνο και τις τραγωδίες που αυτός φέρνει...
Ο αποχωρισμός, η εκδίκηση, η παιδούλα που ωριμάζει σε θεματοφύλακα του χρέους, η σύγκρουση ανάμεσα στην ερωμένη και τη μάνα, η ατομική επανάσταση, η σκληρότητα που μετουσιώνεται σε θανατηφόρο μίσος κι αδικία. Αξέχαστοι χαρακτήρες κι οι στιγμές τους που αμς σημαδεύουν!
Πυρπολούμαστε απ'τον κόκκινο χείμαρρο της ατίθασης Ροσαλίνας!
Μας νανουρίζει ο καλπασμός των αλόγων. 
Το δάκρυ μας κυλά από τα βιολετί "τοπάζια" της Ζάρα (της πιο πολύπλευρης όσο και τραγικότερης ηρωίδας στο βιβλίο.)
Μας προξενει δέος το παράστημα του Τζοναθαν με το μεγαλειο της ψυχής του, ενώ μάς τυλίγει η ηγεμονική σκιά του Βάλτεμαρ! 
Πόσα πρόσωπα με τα οποία συμπάσχεις, θυμώνεις, παραδειγματίζεσαι, καρδιοχτυπάς!
            Και μέσα σε αυτό το γαϊτανάκι προσώπων και καταστάσεων, αναδεικνύονται ποικίλοι προβληματισμοί γύρω από τη διαχείριση της εξουσίας, τους οικογενειακούς δεσμούς και φυσικά την αγωνία της μητρότητας...
Η συγγραφέας ιχνηλατεί ακόμη την αντρική φιλία και τη συντροφικότητα στη μάχη, με μια αξιοσημείωτη διεισδυτικότητα στην αντρική ψυχολογία και τους κώδικες του Πολέμου, ενώ σημαντικό ρόλο διαδραματίζει το δέσιμο Ανθρώπου και Ζώου.
      Πανω από όλα, ο έρωτας, σπαρακτικός κι απενοχοποιημενος, προδότης ή πανδαμάτωρ (μα παντού κινητήριος δύναμη) καταφάσκει κι έναν αισθησιαμό σύγχρονης υφής, που προσδίδει σαφώς ενήλικη κατεύθυνση στο παραμύθι...
Οι συναισθηματικές διακυμάνσεις είναι αδιάκοπες κι η αγωνία διατηρείται αμείωτη...
Παρόλη την αναγκαστική σύμπτυξη κάποιων σκηνών προς το φινάλε, λόγω όγκου, τελειώνοντας το μυθιστόρημα αυτό, ένιωσα πλήρης συναισθημάτων και εικόνων.
         "Οι Πολυθρόνες Των Δράκων" συνιστούν μια πολύπλευρη αναγνωστική εμπειρία, που προκαλεί ατόφια συγκίνηση.
                  Ένα παραμύθι εποχής με όμορφα διδάγματα και σύγχρονες αναγωγές στην ανθρώπινη Ψυχολογία και τις σχέσεις, διαχρονικά.

              Άλλο ένα πεδίο όπου η Χρυσηίδα Δημουλίδου δοκιμάστηκε κι ανταπεξήλθε, χαρίζοντάς μας ένα θαυμάσιο αναγνωσμα εποχής, γεμάτο ουσία.
          Η συγγραφέας έχει προαναγγείλει την επικείμενη απόδοση του βιβλίου σε παιδική εκδοχή και παρουσιάζει ενδιαφέρον πώς θα αποδοθούν οι αγαπημένες φιγούρες από μια παιδική εικονογράφο... 


Οι εικόνες του άρθρου είχαν επιλεγεί από την ίδια τη συγγραφέα ως οπτικοποίηση κάποιων σκηνών και ηρώων του βιβλίου της

ΥΓ Το Βιβλιο αυτό το ειχε προαναγγειλει το καλοκαιρι η ΧΡΥΣΗΙΔΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ ,μεσα απο τη σελιδα της, παραθετοντας  ενα απόσπασμα απο τις πρωτες μερες που το συνελαβε.
Δημοσιοποίησε για τους αναγνώστες της το πρωτο σχεδιασμα στον ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΤΗΣ!!!!
Το αποσπασμα ειχε αναπαραχθει σε αρθρο απο τη σελιδα μας περσι-
τον Aυγουστο του 2017. 
!                    Παρακατω παρατιθεται το δισέλιδο απόσπασμα, 
ζεστό -κατευθείαν από τον υπολογιστή της,
 χωρίς επιμέλεια, 
οπως το ειχε μοιραστει ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΤΗΣ  (προς "ελεύθερη κοινοποίηση")!
Σημειωση:
Ο τοτε "Βαλεριος" του αποσπασματος ειναι ο ηρωας που μετονομαστηκε τελικα σε Ντανιελ..

                                              
 ΟΛΑ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ανηκουν αυστηρά στην συγγραφέα Χρυσηίδα Δημουλίδου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ
1.Αποκλειστική ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ της Χρυσηίδας ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ
 2.ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΝΟΜΑ
3.ΤΟ ΚΕΛΑΡΙ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ
4. Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΣΟΦΙΤΑΣ