Τρίτη 31 Μαΐου 2016

ΚΛΗΡΩΣΗ, ΨΙΘΥΡΟΙ ΤΟΥ ΒΑΡΔΑΡΗ

Το blog Στον Αστερισμό του Βιβλίου 
και οι Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ 
προσφέρουν στους αναγνώστες μας 
1 αντίτυπο από το εξαιρετικό μυθιστόρημα της Σοφίας Βόικου 
"Ψίθυροι Του Βαρδάρη"
                                                                               
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΚΛΗΡΩΣΗΣ 
Από 31 Μάη 2016       13:30
Έως 8 Ιουνίου 2016  13:30

ΟΡΟΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ

1. Να είστε μέλη του blog "ΣΤΟΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ".

["Πάνω δεξιά ", γαλαζιο κουτάκι που λέει "Γίνετε μέλος αυτού ...(του ιστότοπου)..." ,κάτω από τα εικονίδια Αναγνωστών]

2. Αφήστε ένα σχόλιο (κ όνομα μέλους) κάτω από το άρθρο με την Παρουσίαση του βιβλίου Ψίθυροι Του Βαρδάρη"  ΣΤΟ BLOG (πατώντας εδώ).. 
κι OXI στην ανάρτηση της κλήρωσης ή στο facebook !!!!!!!!!!!!!


ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Θα καταρτιστεί λίστα με τα προσωνύμια των μελών του Blog που θα έχουν σχολιάσει κάτω από την ανάρτηση της παρουσίασης κι αυτοί θα συμμετέχουν στην τελική κλήρωση που θα πραγματοποιηθεί Τετάρτη απόγευμα.
(Τα ονόματα πρέπει να ανήκουν σε μέλη του blog )




Καταρτίζεται λίστα με τα ονόματα των συμμετεχόντων. 

Μετά τη λήξη των σχολιασμών(8/6, 6η ώρα το απόγευμα),τα ονόματα ανακατεύονται και καθένα αποκτά έναν τυχαίο αριθμό.
Ανήμερα 8 Ιουνίου θα ζητηθεί σε ειδική ερώτηση από τα μέλη της ομάδας ΣΤΟΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ (Facebook).να γράψουν έναν τυχαίο αριθμό.
Με τον πρώτο αριθμό, που θα γραφτεί ,δημοσιεύεται αυτομάτως η λίστα με τα ήδη αριθμημένα ονόματα.
Νικητής ανακηρύσσεται όποιος έχει τον αριθμό που γράφτηκε πρώτος στη σχετική ερώτηση.


Το αποτέλεσμα θα αναρτηθεί ΕΔΩ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ στις 7 το απόγευμα-  και στην ομάδα μας στο FACEBOOK


Αν ο νικητής διαμένει Αθήνα θα πρέπει ο ίδιος να παραλάβει το βιβλίο του από το κεντρικό βιβλιοπωλείο των Εκδόσεων Ψυχογιός!

Αν ο νικητής διαμένει εκτός Αθηνών το βιβλίο θα αποσταλεί στον νικητή κατόπιν συνεννοήσεως με την υπεύθυνη του οίκου Ψυχογιός.
.

Ευχαριστώ τις εκδόσεις Ψυχογιός και την υπεύθυνη του τμήματος Δημοσίων Σχέσεων για τη γενναιόδωρη προσφορά τους!
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!!!!!!

Τετάρτη 18 Μαΐου 2016

ΣΟΦΙΑ ΒΟΙΚΟΥ, Ψίθυροι Του Βαρδάρη

                                                                    Ψίθυροι του Βαρδάρη , Σοφία Βόικου
                                               Είδος :Iστορικό Μυθιστόρημα
                                                Βαθμολογία: 9,5/10                                 
             
Θεσσαλονίκη, η Πόλη Των Φαντασμάτων κατά Μαζάουερ, η Νυφούλα του Θερμαικού , η πόλη του έρωτα για τους ρομαντικούς, το χωνευτήρι των εθνοτήτων, το προσοδοφόρο λιμάνι για τους πρακτικούς, η αιώνια φοιτητούπολη για τη νεολαία, η φτωχομάνα για τη λαική μούσα, η μητρόπολη του Μπάσκετ για τους φιλαθλους, η θρυλική αδελφή του Κάσσανδρου για τους αρχαιολάτρεις.
Μα πάντα μια και μοναδική.
Ύστερα από μια σειρά επιτυχημένων μυθιστορημάτων και το ...άρωμα του Λεμονιού ακόμη να "γλυκαίνει" τη μνήμη των αναγνωστών, η Σοφία Βόικου επανέρχεται με ένα αρκετά φιλόδοξο εγχείρημα γεμάτο μνήμες και πάθη για να ζωντανεψει μπροστά μας μοναδικά την νεότερη Ιστορία της Θεσσαλονίκης συστήνοντάς μας ξανά τη σαγηνευτική αυτή πόλη της Ελλάδας!
Ελάτε να αφουγκραστούμε μαζί τους Ψίθυρους του Βαρδάρη, παρέα με το καλαίσθητο βιβλίο από τις εκδόσεις Ψυχογιός:

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Το γύρισμα ενός πολυτάραχου αιώνα βρίσκει την Θεσσαλονίκη να απελευθερώνεται πανηγυρικά από τον οθωμανικό ζυγό και τον ελληνικό στρατό να εισέρχεται θριαμβευτής, μπροστά σε ένα ενθουσιώδες "γαλανόλευκο" πλήθος.Ανάμεσά τους ,η Σοφία.
Ατίθαση, γοητευτική και παθιασμένη σαν την ίδια την αντιφατική Σαλονίκη η Σοφία θα βιώσει τις πολλαπλές μεταμορφώσεις της.
     Σελανίκ,Σαλονίκ,Θεσσαλονίκη:
Mια "πόλη-γυναίκα", απρόβλεπτη και σαγηνευτικά επικίνδυνη...
Ηδυπαθής ερωμένη, συμπονετικό καταφύγιο για τους πληγωμένους, λαβωμένη μα περήφανη.Αυτή είναι η  Θεσσαλονίκη!
Αυτή είναι και η ξεχωριστή  ηρωίδα μας που κουβαλάει το ίδιο πολυτάραχο πεπρωμένο!
Δίπλα στη Σοφία πλήθος προσώπων:
        O αριβίστας Mεχμέτ Εφέντης,που δε θα διστάσει όμως να σώσει τη ζωή μιας χριστιανής,
η πόρνη Ζοζεφίν, που θα γίνει μάρτυρας της μάζωξης πλήθους εθνοτήτων καθόσον αλληλοσπαράσσονται σε έναν άγριο πόλεμο,
ο αξιωματικός Τζανέττος
ο ονειροπόλος Ιμπραήμ 
και μια θλιμμένη καλλονή 
θα στροβιλίστούν μαζί της σε ένα γαϊτανάκι της μοίρας γεμάτο πάθη, υπό το άγρυπνο βλέμμα της Τσιγγάνας Εσρά, που γνωρίζει τα γραμμένα και την απώτατη αλήθεια στις καρδιές των ανθρώπων.
         Τα χρόνια περνούν και μια επιστολή, δεκαετίες αργότερα, φέρνει στην επιφάνεια ένα μυστικό, που ξεπλένει παλιές αμαρτίες και οδηγεί σε μια λυτρωτική αυτογνωσία.

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Οι Ψίθυροι Του Βαρδάρη της Σοφίας Βόικου αποτελούν ένα από τα πιο ξεχωριστά μυθιστορήματα της χρονιάς, που με καθήλωσε τόσο με το θέμα του , όσο και με τη γραφή του.Το λάτρεψα!
          Όπως μαρτυρούν ο λυρικός τίτλος του και το ονειρικό ,το τόσο εκφραστικό εξώφυλλό του, θέμα του βιβλίου είναι η πάντα γοητευτική Θεσσαλονίκη μέσα από το πρίσμα μιας συγκινητικής ερωτικής ιστορίας με άφθονες κοινωνικές προεκτάσεις.
Η Σοφία Βόικου,ύστερα από μια ενδελεχή έρευνα καταφέρνει να συνθέσει ένα πανόραμα της Θεσσαλονίκης, ενώ εκείνη αναφύεται ξανά, μέσα από τη νέα εποχή που ανατέλλει για αυτήν όταν ο ελληνικός στρατός προήλασε το 1912 στους δρόμους της ελευθερωτής.
Με ζωηρή εικονοπλασία η συγγραφέας ζωντανεύει ξανά στιγμές αξέχαστες, ήχους,μυρωδιές καθιστώντας τες κυριολεκτικά βίωμα του αναγνώστη.
Δύσκολη βρίσκεις σε σημερινό βιβλίο τέτοια πιστή αναπαράσταση αυτών των στιγμών της Ιστορίας μας.
Η ταπείνωση των ηττημένων Τούρκων μεταδίδεται και στην ψυχή μας, ο συνωστισμός, οι οπλές των αλόγων και η ζητωκραυγές του πλήθους ηχούν στα αυτιά μας , η βροχή μουσκεύει και τα δικά μας ρούχα, ενώ ανεμίζουν μπροστά μας γαλάζιες σημαίες...
Κι έπειτα παρέα με τους ήρωες σεργιανίζουμε σε μεγάλες λεωφόρους, βίλες πλούσιων εμπόρων, τουρκομαχαλάδες,μεσοαστικά σπίτια, προσφυγικά.
Μαζί αποτείουμε το κατευόδιο στον δολοφονημένο βασιλιά Γεώργιο, με έναν ευφυή τρόπο και βλέπουμε, έπειτα, ξένους στρατιώτες να κατακλύζουν τα πορνεία ,τα καφέ σαντάν και το λιμάνι, ακούγοντας πλήθος γλωσσών σε μια σύγχρονη, γοητευτική Βαβέλ.
Βιώνουμε τον Διχασμό με χαρακτηριστικά στιγμιότυπα-περίοδο που η συγγραφέας γνωρίζει άριστα, όπως μας απέδειξε και με το ξεχωριστό θέμα στο Γλυκό Πικρό Λεμόνι. 
Τέλος συμπονούμε κι εμείς τους ξεριζωμένους από κάθε μεριά , αφού η συγγραφέας μοναδικά ενώνει τους ανθρώπους στον κοινό πόνο.
        Με όλα αυτά προβάλλει η συνύπαρξη των εθνοτήτων στην κοσμοπολίτικη Θεσσαλονικη -την τόσο διαφορετική από την Παλαιά Ελλάδα, θέμα που δεν έχει αναδειχθεί πολύ στη σύγχρονη μυθιστοριογραφία.
Ταυτόχρονα, βλέπουμε την επίδραση των μεγάλων γεγονότων στην καθημερινότητα των απλών ανθρώπων , αλλά και των μεγάλων οικονομικών παραγόντων, όπως οι Εβραίοι έμποροι κι επιχειρηματίες.
Παράλληλα με όλα αυτά μικρές ασπρόμαυρες φωτογραφίες εποχής πριν από κάθε ενότητα, προσδίδουν ατμοσφαιρικότητα στο βιβλίο.
          Η συγγραφέας συχνά επιλέγει να μας παραθέσει μια μικρή ιστορικη εισαγωγή κι ύστερα να εντάξει τη δράση σε αυτά, (όπως έκαναν στα έργα τους το ζεύγος Αλεξάνδρου- κι ο Γιώργος Πολυράκης στους Μακρυνούς Ορίζοντες,) μέθοδος που τεχνικά εγείρει την ένσταση μερικών κριτικών, που θέλουν τη ροή χωρίς παρεμβολές και όλα τα στοιχεία ενταγμένα στην πλοκή.
Σε κάποια βιβλία αυτό γίνεται, όντως, λίγο απορρυθμιστικό για το αποτέλεσμα- θεωρώ όμως πως η κ Βόικου το χειρίστηκε καλά ,διαφωτίζοντας τους αναγνώστες, χωρίς να διασαλεύει ιδιαίτερα τον ρυθμό της αφήγησης.
          
Σε δεύτερο επίπεδο, στους Ψιθύρους  έχουμε ένα ανάγλυφο κοινωνιόγραμμα της Θεσσαλονίκης- με ενδεικτικές φιγούρες κάθε φυλής, που μέσα από την ιδιοσυστασία και τα ήθη τους συμβάλλουν στο παζλ αυτης της πλούσιας ανθρωπογεωγραφίας της ,που προσέδωσε στη Θεσσαλονίκη την ανεπανάληπτη αύρα της.

Η αφήγηση είναι δομημένη σε εναλλαγές του σήμερα με το χθες...
Οι μνήμες που παρουσιάζονται σε "τριτοπρόσωπη αφήγηση" εναλλάσσονται με μικρα ιντερμέτζα όπου γιαγιά πλέον η Σοφία νουθετεί με "τρυφερή" οξυδέρκεια την εγγονή της(κ τους αναγνώστες!) θέλοντας μέσα από τη διαδρομή της να μάς οδηγήσει στην αυτογνωσία και την προσωπική ευτυχία. 

Δυνατό σημείο στους Ψίθυρους Του Βαρδάρη είναι όμως η αγωνιώδης ερωτική ιστορία, που απορροφά τον αναγνώστη στη συναισθηματική της δίνη με την επιδέξια "σκηνοθεσία" της, όπου κάθε αποκάλυψη γίνεται στη σωστή στιγμή.
Ένα ακόμη πλεονέκτημα είναι οι άρτια σκιαγραφημένοι χαρακτήρες, που μένουν αξέχαστοι:
       Μοναδικοί ήρωες, ο καθένας αντιπροσωπευτική ψηφίδα σε ένα πολυεθνικό μωσαικό και σε ένα δραματικό σκηνικό ανατροπών.
Ο γοητευτικός Μεχμέτ Εφέντης που ζωντανεύει τους εξισλαμισμένους Εβραίους(Ντολμιέδες) και κατορθώνει να συγκινήσει με τις τόσες αντιφάσεις του .
Ο καλόψυχος και τρυφερός Τούρκος Ιμπραήμ, με την αγνή ερωτευμένη ψυχή και την οικογενειακή τραγωδία.
Η περήφανη Σοφία, που συνδυάζει το πάθος με το πνεύμα της θυσίας.
Η πόρνη Ζοζεφίν με την πληγωμένη ,αλλά τίμια καρδιά.
Η μελαγχολική Αναστασία κι ανάμεσα σε όλα μια προδοσία που σταγόνα σταγόνα η συγγραφέας μας την δείχνει αν δηλητηριάζει τις ζωές όλων...
Πάνω από όλα η Εσρά, το αερικό της πόλης.
Ένα εξαίσιο συγγραφικό εύρημα που θυμίζει το  εβραικό γκολέμ, το αβρααμικό πρόπλασμα ανθρώπου που έπλασε ο ραββίνος Ιούδας Λόου μπεν Μπεζαλίλ(1525-1609) και ως φάντασμα πλανιέται στην εβραική ιστορία από την καταστροφή του Ναού, ως το γκέτο της Πράγας του 16ου αιώνα και τα στρατόπεδα εξόντωσης.
Έτσι κι η Εσρά πλανιέται μες στα σπλάχνα της Θεσσαλονίκης και δονείται από τον αχό της Ιστορίας.
Η Εσρά είναι η ίδια η ψυχή της Θεσσαλονίκης!
Η παρουσία της προσδίδει στο έργο μια πινελιά παραμυθιακή και του προσδίδει μια υποβλητικότητα μοναδική! 
(κάποια στιγμή η παρέμβασή της μου έφερε κάτι από τη Ματζίκα της Αγάπης της Πασχαλίας Τραυλού.) 

Η μίξη όλων αυτών των υπέροχων στοιχείων έδωσε από την πένα της Βόικου ένα αποτέλεσμα εντυπωσιακό.
Οι Ψίθυροι του Βαρδάρη είναι, μετά τη Σκιά Της Πεταλούδας, του Ζουργού ο,τι καλύτερο έχει γραφτεί για τη νεότερη Ιστορία της Θεσσαλονίκης! 

Το μοναδικό στοιχείο που ένιωσα λίγο να μου λείπει από το εξαιρετικό κάδρο που φιλοτέχνησε η συγγραφέας για τη Θεσσαλονίκη μέσα στους τρεις πολέμους , είναι το θρυλικό Γεντί Κουλέ με την μικροκοινωνία του-χασικλήδες ,ρεμπέτες του Μεσοπολέμου,αριστερούς (ανάμεσά στους αριστερόφρονες δεσμώτες του κι ο Τσιτσάνης) καθώς και η περίοδος της Κατοχής Θεσσαλονίκης.
        Η συγγραφέας προσεγγίζει συγκινητικά αλλά ακροθιγώς, χωρίς την πρότερη παραστατικότητα,  το Ολοκαύτωμα, παρότι στη Θεσσαλονικη παίχτηκε μια από τις τραγικότερες πράξεις του με την ταπείνωση των Εβραίων, την οριστική εκρίζωση των Σεφαραδιτών και την λεηλασία των εβραικών περιουσιών από τον Μέρτεν κλπ.

'Ολες αυτές οι λεπτομέρειες καθόλου δε μειώνουν τη γενική εικόνα, που μιλά για ένα αξιόλογο μυθιστόρημα σμιλεμένο επιδέξια και με πολύ μεράκι, που θα αγγίξει την ψυχή σας: Ένα διαμάντι που ακτινοβολεί γνώσεις , υπέροχα χρώματα, πολύβουους δρόμους, επιβλητικά αρχοντικά και υπέροχους ανθρώπους.
Με τους Ψίθυρους του Βαρδάρη πάντα, όταν βρίσκεστε στη συμπρωτεύουσα, θα νιώθετε τη Σοφία ,την Αναστασία, τον Μεχμέτ Εφέντη να σας ξεναγούν στις πιο ξεχασμένες γωνιές της !

Ύστερα από αυτό το βιβλίο θα αισθανθείτε τον παλμό της Θεσσαλονίκης και θα νιώσετε την πληρότητα του ταξιδευτή που γυρνά πλουσιότερος σε εμπειρίες και σκιρτήματα καρδιάς.
Αφήστε,λοιπόν, την Εσρά να σας ψιθυρίσει στο αυτί τα... μυστικά του Βαρδάρη!
Διαβάστε το οπωσδήποτε και ξανανακαλύψτε τις ξεχασμένες  πλευρά της Θεσσαλονίκης!
Εγώ θέλω να ευχαριστήσω τη συγγραφέα που μου ξανασύστησε αυτήν την τόσο λατρεμένη πόλη με αυτόν τον απολαυστικό τρόπο.
Συγχαίρω λοιπόν, τη Σοφία Βόικου , γιατί είναι από εκείνους τους συγγραφείς που διασώζουν την ποιότητα κατορθώνοντας να τη συνδυάζουν με έργα γεμάτα αλησμόνητους χαρακτήρες και αυθεντικές συγκινήσεις για τους αναγνώστες! 




                     

Κυριακή 8 Μαΐου 2016

Μαρία Κωνσταντούρου, Η Άγνωστη Δίπλα Μου

                                        Η Άγνωστη Δίπλα Μου, Μαρία Κωνσταντούρου
                                               Είδος Αισθηματικό/Θρίλερ
                                               Βαθμολογία: 10/10(Κάθε βιβλίο βαθμολογείται στην κατηγορία του)
                                                                                           
                                    

Η αγαπημένη συγγραφέας Μαρία Κωνσταντούρου,που ξεχωρίζει για τη γεμάτη ευαισθησία και κοινωνικούς προβληματισμούς πένα της, φέτος επανέρχεται με ένα αξέχαστο μυθιστόρημα,που αποδεικνύει πως δε μένει στάσιμη, αλλά συνεχώς ανεβάζει τον πήχυ ολοένα και ψηλότερα!
Η Άγνωστη Δίπλα Μου των εκδόσεις Λιβάνη είναι ένα βιβλίο που αποδεικνύει την ευρηματικότητα ενός νου ανήσυχου και κοινωνικά αφυπνισμένου.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η γλυκιά κτηνίατρος Μελίνα σε μια κρίσιμη καμπή της ζωής της,με την απώλεια να έχει ανατρέψει τα ως τώρα δεδομένα της, αποφασίζει να εγκαταλείψει τη ζωή στην Αθήνα και αναζητά μια νέα αρχή στο γραφικό χωριό Αιθερικό.
          Παρέα με τα σκυλιά της Πάντσο και Μελίνα, κρατά βαθιά τον πόνο της καρδιάς της και προτάσσει το χαμόγελο και το φως στη νέα της ζωή.
Στο χωριό θα την υποδεχθούν πρόσωπα απλά και καλοπροαίρετα, ο νεαρός προύχοντας του χωριού, μα και μια σειρά παράξενων γεγονότων που υποδηλώνουν μια μυστηριώδη παρουσία κι έναν αδιόρατο κίνδυνο.
                Κάτω από τη σκιά ενός άδικου θανάτου, μιας κατεστραμμένης φιλίας και του τρομακτικού αντικοινωνικού γείτονά της, η Μελίνα θα παλέψει να ξαναχτίσει μια νέα ζωή, φωτίζοντας με την καλοσύνη τα σκοτάδια στις ψυχές των γύρω της
Παράλληλα, θα αναζητήσει τη λύση στο μεγάλο μυστήριο, που θα οδηγήσει τελικά σε μια συγκλονιστική αποκάλυψη, ασύλληπτη στον κοινό νου.
Ένας χορός τρόμου, έρωτα κι απρόσμενης ανθρωπιάς θα οδηγήσει τη Μελίνα στην αυτογνωσία και θα αποδείξει πως Ιθάκη κάθε αναζήτησης  του ανθρώπου είναι η αγάπη...  

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Η Μαρία Κωνσταντούρου αυτή τη φορά κατέπληξε το κοινό με μια ιστορία σαγηνευτικά "παράξενη", που έρχεται να μας ταξιδέψει σε τοπία γραφικά κι εφιαλτικά συνάμα, "τόπους" ψυχής γνώριμους κι ανοίκειους μαζί.
           Πρόκειται για μια πλούσια αναγνωστική εμπειρία τόσο πολυδιάστατη που είναι δύσκολο να την κατατάξεις κάπου κι αυτό προσδίδει στο βιβλίο αυτό μια ιδιότυπη, δυσεύρετη γοητεία, που είχα πολύν καιρό να συναντήσω σε βιβλίο της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας... 
          Η Άγνωστη Δίπλα Μου λοιπόν συνιστά ένα τρυφερό κοινωνικό μυθιστόρημα, με αισθηματικό προσανατολισμό ,πασπαλισμένο με στοιχεία μυστηρίου που παραπέμπουν ευθέως στη γοτθική ατμόσφαιρα έργων τρόμου, (χωρίς να είναι τέτοιο)!Ένα βιβλίο υποβλητικό μέχρι την τελευταία του στιγμή.
Κι όμως...  
          Όλα αυτά τα ετερόκλητα χαρακτηριστικά είναι τόσο αρμονικά συνδυασμένα μεταξύ τους που το αποτέλεσμα αφοπλίζει τον αναγνώστη, δημιουργώντας του αντιφατικά συναισθήματα, που εναλλάσσονται διαρκώς:
           Από τη θαλπωρή, τη ζεστασιά και τον ρομαντισμό,μεταβαίνουμε αιφνιδίως στην αγωνία ,την απορία και τον αυθεντικό "φόβο"- σε διαρκείς εναλλαγές!
               Σε αυτό συμβάλλει η πρωτότυπη πλοκή και οι ξεχωριστοί χαρακτήρες που σκιαγραφούνται ανάγλυφα και πολύ αναλυτικά, διατηρώντας ο καθένας τη μοναδικότητα του και την αυθύπαρκτη γοητεία του:
              Πέρα από τη γλυκιά Μελίνα που είναι φορέας καλοσύνης, συναντάμε τη χειραφετημένη Βαγγελίτσα, τον αγνό ταβερνιάρη Κώστα
νιώθουμε ένα μικρό δέος μπροστά στον αρχοντικό Νότη με τον ακέραιο χαρακτήρα και το ανεπούλωτο πένθος, συγκινούμαστε από τη φιλία του Λεωνίδα
γοητευόμαστε από την Ερατώ, 
συμπονούμε την ανασφαλή Αναστασία, 
ενώ νιώθουμε την περιέργειά μας να εξιτάρεται με τον απροσπέλαστο κι απομονωμένο Μάνο...
         Μαζί τους, "οι τετράποδοι φίλοι" γίνονται όχημα εξελίξεων και αφορμή να αναδειχθούν οι δεσμοί του ανθρώπουμε τα ζώα:
Η συγγραφέας κηρύττει την πραγματική φιλοζωία που εκκινεί από την αγνότητα της ψυχής και την αυθεντική αγάπη στον άνθρωπο, σε μια οπτική που μου θύμισε έντονα τον Αλβέρτο Σβάιτσερ ,τον ιεραπόστολο που θεωρούσε πως "η Αγάπη πηγάζει από τον Θεό, περνα στον άνθρωπο αλλά διαχέεται σε όλα τα πλάσμα τα της Πλάσης".
             Παράλληλα, η συγγραφέας στα ψυχογραφήματά της, αναπτύσσει σαφείς στοχασμούς γύρω από τις σχέσεις ,την απώλεια και το δίλημμα του συμβιβασμού, περισσότερο σαν σε γλυκιά νουθεσία προς τον αναγνώστη.
              
Όλοι αυτοί οι χαρακτήρες,λοιπόν και τα πάθη τους, συνθέτουν ένα παραστατικό κοινωνιόγραμμα μιας περιορισμένης κοινωνίας όπως είναι ένα ορεινό χωριό, το οποίο ξεπροβάλλει άλλοτε φιλόξενο κι άλλοτε άβατο απόρθητων μυστηρίων:          
         Η σκηνογραφική πανδαισία που στήνει η συγγραφέας με μια ζωηρή εικονοπλασία επιτείνει την ποικιλομορφία των συναισθημάτων:
          Πρόκειται για ένα τοπίο άλλοτε ονειρικό, άλλοτε τρομακτικό:
Eιδυλλιακές εικόνες από μια ανόθευτη ομορφιά,την ξεγνοιασιά και τους ήπιους ρυθμούς της επαρχίας, συνυπάρχουν με μια ζοφερή ατμόσφαιρα που παραπέμπει στη διαποτισμένη θάνατο εργογραφία του Πόε.
Εικόνες από τους πιο χθόνιους φόβους του ανθρώπου, που κυοφορούν αρχέγονες απειλές...

Ένα άρτια σκηνοθετημένο μυστήριο, που μας υποβάλλεται από τις πρώτες σελίδεςμε τη λύση του να έρχεται σταδιακά ,"βασανιστικά", για να κορυφωθεί σε μια αποκάλυψη που θα αιφνιδιάσει και θα συνταράξει την ψυχή του αναγνώστη...
           Μια τραγωδία ασύλληπτη και μια φιγούρα που κομίζει μεγαλείο απρόσμενο κι ανεκτίμητα μαθήματα ζωής...
         Μια αλληγορική ιστορία βγαλμένη θαρρείς από την αποθησαυρισμένη σοφία των λαϊκών θρύλων, (σαν εκείνον π.χ. που τροφοδότησε την έμπνευση της Μαρίας Κωνσταντούρου στο άλλο έργο της, "Αγεφύρωτες Σιωπές").

Μια παρουσία που σαν τις Ευμενίδες ζητά τη δικαίωση μέσα στον άνομο κόσμο των ανθρώπων...
Μια φιγούρα κληρωτός της πιο σκοτεινής πλευράς του ανθρώπου που ατένισε και κατέκτησε το φως...
            Αυτό το μοναδικό κι απρόβλεπτο συγγραφικό εύρημα,συνδιαλέγεται με κλασσικά έργα του Λερού, της Σέλλευ και με τα αερικά της δημοτικής παράδοσης,  πυροδοτώντας τελικά ένα μακρύ ταξίδι αυτογνωσίας για τους ήρωες και τους αναγνώστες.

Αυτή είναι η Άγνωστη Δίπλα Μου...΄"Ενα Παραμύθι Εφιαλτικό"(όπως λεεί κι ο στίχος του Άλκη Αλκαίου), που αναδεικνύει τις πιο πολύτιμες αλήθειες και μας καλεί να ενδώσουμε σε μια "ζωή αληθινή"!
            Ανακαλύψτε το και αποδράστε στην αιθέρια φύση του Αιθερικού με τα μαγευτικά μυστήρια και τους υπέροχους ανθρώπους!





           


                                                                                                  

Πέμπτη 5 Μαΐου 2016

Ισμήνη Μπαρακλη, Το Μυστικό Της Πεταλούδας

                              Το Μυστικό Της Πεταλούδας, Ισμήνη Μπαρακλή
                                                                      Είδος: Κοινωνικό
                                                                                Βαθμολογία: 8/10
  
Τον Μάρτη του 2016 η συγγραφέας Ισμήνη Μπάρακλη εγκαινίασε τη συνεργασία της με τις εκδόσεις Ψυχογιός μέσα από ένα άκρως συγκινητικό κοινωνικό μυθιστόρημα -διαφορετικό από τα τετριμμένα, που στην απλότητά του κατάφερε να συνταράξει την ψυχή μου.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Βρισκόμαστε στην Ελλάδα αρχές του 20ου αιώνα καθώς εκείνη διατρέχει την Ιστορία, τον Εμφύλιο και  κατόπιν αναζητά να επουλώσει τις πληγές της.
Στα φτωχά χέρια της γεννιέται ένα αγόρι που οι κύκλοι της ζωής θα του επιφυλάξουν έναν πολυτάραχο βίο.
Πατήρ Ιωάννης- Ληστής Φραγκούλης- Αυγουστής...Τρεις υποστάσεις ενός άντρα που αναζητά τον εαυτό του και την Άφεση.
Αμαρτία- Αγάπη- Εξαγνισμός.Οργή- Αγώνας -Θυσία. 
       Ο πόνος και ο χρόνος σμιλεύουν στο κουκούλι τους την ψυχή ενός άντρα από την κατώτατη ηθική βαθμίδα και την απεχθή μορφή της "προνύμφης", ως τη στιγμή που εκείνη θα αναδυθεί με τα εκτυφλωτικά φτερά της "θέωσης" της με την πνοή που μόνον ο έρωτας μπορεί να δώσει...

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Το Μυστικό Της Πεταλούδας συνιστά ένα από εκείνα τα μυθιστορήματα που δύσκολα ξεχνάς.
Υποδέχθηκα το μυθιστόρημα αυτό με μεγάλο ενθουσιασμό.
Επιτέλους κάτι βαθυστόχαστο και διαφορετικό! 
       Πρόκειται για ένα αξιέπαινο τόλμημα καθώς η συγγραφέας απορρίπτει τον "εύκολο δρόμο"της "συνηθισμένης"- αισθηματικής κυρίως- οδύσσειας και αναμετράται με θεμελιώδη υπαρξιακά ζητήματα μέσα από την ενδιαφέρουσα πορεία ζωής ενός ήρωα ξεχωριστού.

Αν και γυναίκα, η Ισμήνη Μπαρακλή διεισδύει στα άδυτα ενός δυσπρόσιτου άντρα και μάλιστα ενός "φονιά που έφτασε στο ύστατο σημείο της βαρβαρότητας". 

         Aντίστοιχο τόλμημα επιχείρησε η Έλση Τσουκαράκη με τη λιτή και συγκλονιστική της ΠΟΙΝΗ, που συναντώνται στο απώτερο τους ζητούμενο, όμως Το Μυστικό ενσωματώνεται πλήρως στο χωροχρονικό πλαίσιο της εποχής του, ενώ της Έλσης είναι πιο αφαιρετικό.

Η αφήγηση στο βιβλίο είναι τριτοπρόσωπη αλλά δεν εξελίσσεται γραμμικά,αντιθέτως έχουμε εναλλαγές στους χρόνους με έναν τρόπο που ίσως λίγο δυσκολέψει προς στιγμήν τον αναγνώστη...
            Παρόλαυτα το διακύβευμα είναι μοναδικό:

Eίναι η ίδια η ελευθερία της ψυχής του πρωταγωνιστή.

Ο ταλανισμένος αυτός ήρωας δεν είναι απλά "παρών", αλλά ο βασικός πρωταγωνιστής κι ο κεντρικός άξονας γύρω από τον οποίο περιστρέφονται το παρόν και το παρελθόν όλων των υπόλοιπων προσώπων της ιστορίας μας, που έχουν ζυμωθεί από τη φτώχεια και την .
Η βιοπάλη,το έγκλημα, ο φόβος, οι ψυχρές παιδουπόλεις(ορφανοτροφεία) της μεταπολεμικής Ελλάδας παρελαύνουν συνοπτικά μπροστά μας, μέσα από την πορεία του πρωταγωνιστή και των οικείων του...
            Στο πρόσωπό του Αυγουστή συνοψίζονται η ανθρώπινη κτηνωδία, η εξαθλίωση αλλά και ο έρωτας στην ευγενέστερη και συνάμα τραγικότερη μορφή του.
Η ερωτική του ιστορία είναι από τις πλέον τρυφερές και σπαρακτικές, που έχω συναντήσει...
     
Η πορεία του τρισυπόστατου πρωταγωνιστή εξελίσσεται σε αντιστοιχία με την παραβολή της πεταλούδας...
Αυτό δεν είναι τυχαίο. 
Η πεταλούδα στην ελληνική παράδοση συμβολίζει την ψυχή-στοιχείο που συναντάμε και στη δημοτική ποίηση και στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη.
Στην ατμόσφαιρα αυτή συμβάλλει η ζωηρή εικονοπλασία και η κατανυκτική περιγραφή της φύσης που συμπάσχει στο ανθρώπινο δράμα, στον κορυφαίο ηθογράφο.
        Ένα άλλο στοιχείο που ρέει αβίαστα στο μυθιστόρημα αυτό είναι η έντονη θρησκευτικότητα που το διαπνέει κι επίσης "συνδιαλέγεται" με τον κορυφαίο Σκιαθίτη διηγηματογράφο μας....
Το "Μυστικό Της Πεταλούδας" είναι ένα "βιβλίο από χώμα" που "ατενίζει τον Ουρανό", κηρύττοντας την ύστατη αυταπάρνηση:
    Οι τρεις υποστάσεις του πρωταγωνιστή αποδίδουν τη διαδρομή Θηρίο- Άνθρωπος- Θεός, με εισιτήριο την απώτατη θυσία που κορυφώνεται με έναν αφοπλιστικό τρόπο!
       Υπάρχουν αισθητές αδυναμίες στην αφήγηση καθώς κάποιες στιγμές απουσιάζει η απαραίτητη διείσδυση στις ψυχικές συγκρούσεις του ήρωα και μένουν αρκετά κενά ως προς την ψυχολογική εξέλιξή του και τη μετάβασή του σε μια άλλη πορεία...
           Αν απουσιάζαν όλα αυτά, θα μιλούσαμε για ένα πραγματικό αριστούργημα που παραπέμπει σε κλασσικά έργα με αντίστοιχες αναζητήσεις.
Δυστυχώς το βιβλίο δεν ευτύχησε να έχει τέτοιον επιδέξιο και ωριμότερο χειρισμό παρά την αρχική εξαιρετική έμπνευση...Κρίμα.
         Εντούτοις, το Μυστικό Της Πεταλούδας παραμένει ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα.
Το τέλος του είναι άρτια δοσμένο και μέσα από μια αριστοτελικού τύπου κάθαρση οδηγεί την ψυχή του αναγνώστη στην ατόφια συγκίνηση κι εν τέλει σε μια αυθεντική αγαλλίαση.
Βιβλία σαν το Μυστικό πρέπει να υπάρχουν σε ια βιβλιοθήκη γιατί ανήκουν σε εκείνα που συμβάλλουν στον εξανθρωπισμό μας!!
Θα συγχαρώ λοιπόν τη συγγραφέα για την ευαισθησία και τις προθέσεις της, με την ευχή να έχουμε από εκεινη πολλά ακόμη βιβλια τέτοιας γόνιμης κατεύθυνσης.










Τετάρτη 4 Μαΐου 2016

ΣΟΦΗ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ, Τα Χρόνια της Χαμένης Αθωότητας

                               Τα Χρόνια της Χαμένης Αθωότητας, Σόφη Θεοδωρίδου
                                           Είδος : Κοινωνικό
                                           Βαθμολογία: 8,5/10
                                               

Φέτος , η αγαπημένη Σόφη Θεοδωρίδου που τόσο ξεχώρισε με τα ιστορικής χροιάς κοινωνικά της μυθιστορήματα, επανέρχεται με ένα ιδιαίτερο μυθιστόρημα που φέρνει στο προσκήνιο τη γυναικεία φιλία αλλά και τις αναταράξεις της μεταπολεμικής και μεταποιλιτευτικής Ελλάδας.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Είναι δεκαετία του ΄60, η δεκαετία των θαυμάτων και του κοσμοναύτη Γιούρι Γκαγκάριν, που εκτοξεύει τα όνειρα της ανθρωπότητας ως το διάστημα...
Σε ένα χωριό της Βορείου Ελλάδας γεννιούνται 3 κορίτσια στα χέρια ενός ανθρώπου που για λίγο θα ορίσει σα χέρι θεικό το πεπρωμένο τριών νέων πλασμάτων
           Η Κλέα θα βρεθεί στην κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας, σε ένα αρχοντικό χωρίς στοργή για το στρουμπουλό,ανασφαλές κορίτσι.
          Η Μελισσάνθη θα μεγαλώσει μέσα στις μυρωδιές της οικογενειακής ταβέρνας ανάμεσα στα πυρά μιας ολέθριας σχέσης.Εξίσου ολέθρια θα σημαδευτεί κι εκείνη όμως από τον έρωτα, πληρώνοντας παλιά σφάλματα.
          Η πανώρια Λόλα θα ανθίσει στον φτωχομαχαλά κάτω από τα νανουρίσματα του ρομαντικού πραματευτή, το φιλότιμο της μητέρας της και τις θυμοσοφίες της ιδιόρρυθμης γιαγιάς της, όμως το καλύβι θα είναι πολύ στενό για τις φιλοδοξίες της.
Τρεις κοπέλες ,ετερόκλητες που θα συνδεθούν με μια φιλία παιδική από εκείνες που ριζώνουν στα παιχνίδια της χαμένης αθωότητας που νοσταλγούμε...Τα γυρίσματα των καιρών θα τις απομακρύνουν από τη γενέτειρά τους αλλά κι από όσα ονειρεύτηκαν, όμως η φιλία τους θα κατορθώσει με τον δικό της μοναδικό τρόπο να δηλώσει παρούσα...

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Ένα ακόμη μυθιστόρημα της Σόφης Θεοδωρίδου που αποδεικνύει τη συγγραφική της ωριμότητα, την καλαισθησία του λόγου και την οξυδερκή ματιά της πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις και τις κοινωνικές εξελίξεις που πλαισιώνουν τους ήρωές της...
Τα Χρόνια Της Χαμένης Αθωότητας διαθέτουν όλα εκείνα τα στοιχεία που καθιστούν ένα μυθιστόρημα χορταστική και γόνιμη εμπειρία με καλλιέπεια λόγου και εξέλιξη επί το πλείστον γραμμική ενώ πριν το τέλος έρχονται αποκαλύψεις του χθες που συγκλονίζουν. 
            Ύμνος στη γυναικεία φιλία ,αλλά και στην ύψιστη αξία της μητρότητας Τα Χρόνια Της Χαμένης Αθωότητας αποκτούν μια απροσδόκητη πολιτική χροιά, όσον αφορά ζητήματα της σύγχρονης Ελλάδας.
           Χωρίς να υπάρχει συσχετισμός προσώπων, το βιβλίο αυτό μπορεί να θεωρηθεί μια άτυπη συνέχεια του πρότερου έργου της Θεοδωρίδου.
Έτσι από τη Γενοκτονία των Ποντίων(Το Κορίτσι απ΄τη Σαμψούντα) και το προσφυγικό ζήτημα(Η Νύφη Φορούσε Μαύρα),η Θεοδωρίδου μας πήγε στην Κατοχή και τον Εμφύλιο (Η Αμαρτία Της Ομορφιάς και Στεφάνι Από Ασπάλαθο)και τώρα στη μετεμφυλιακή και μεταπολιτευτική Ελλάδα με Τα Χρόνια της Χαμένης Αθωότητας με τη σπονδυλωτού τύπου πορείες τριών φιλενάδων!
           Στα βιβλία της γενικά, η Σόφη Θεοδωρίδου εστιάζει στη Γυναίκα περιστρέφοντας τις εξελίξεις πάντα γύρω από μια κεντρική γυναικεία φιγούρα.
Στα Χρόνια της Χαμένης Αθωότητας απουσιάζει αυτή η ιδιότυπη " μονοσημία " καθώς έχουμε τρεις πρωταγωνίστεις κι όχι μία. 
          Έτσι, αυτή τη φορά έχουμε στο επίκεντρο τη Γυναίκα.
σε πολλαπλούς ρόλους και διαδοχικές μεταμορφώσεις κάτω από τη σμίλη των καιρών και των προσωπικών της συγκρούσεων...
           Στα Χρόνια της Χαμένης Αθωότητας λοιπόν συναντάμε , καταρχήν, τη γυναίκα- παιδούλα, όταν με ένα "γλυκό χαμόγελο" παρακολουθούμε τα παιδικά καμώματα των ηρωίδων να έρχονται σε αντίφαση προς τις ανομίες των ενηλίκων και το πολυτάραχο κοινωνικό σκηνικό που τις περιβάλλει...
Η μυρωδιά του ποπκορν στο Λούνα Παρκ απαλύνει την αποφορά του αλκοόλ καθώς εκείνο αποδομεί ζωές, ενώ η θέα από τη ρόδα εκμηδενίζει τις κοινωνικές "αποστάσεις". 
        Η αρχή της βρεφικής τους ηλικίας με παρέπεμψε έντονα στις Υπέροχες Γυναίκες της Έλσης Τσουκαράκηαν κι ευτυχώς διαφοροποιείται αρκετά έπειτα το βιβλίο...(Η μανία των μαιευτήρων -γυναικολόγων της Λογοτεχνίας μας με την κλασσική μουσική και τις σκέψεις μεγαλείου τείνει να προσλάβει διαστάσεις επιδημικες)

Στο βιβλίο της Θεοδωρίδου, επίσης προβάλλει η γυναίκα- ερωμένη, άλλοτε λατρευτή, άλλοτε σειρήνα ανόσιων παθών΄ η ανεκπλήρωτων πόθων...
Με ζέση επίσης η συγγραφέας σκιαγραφεί το πορτρέτο της  γυναίκας που χτίζει την καριέρα της από το μηδέν , της γυναίκας που συγκρούεται να αυτοπροσδιοριστεί έξω από τις επιταγές μιας οπισθοδρομικής κοινωνίας...Χρονικά αυτό συμπίπτει με τον άνεμο της απελευθέρωσης και της ισότητας που άρχισε να πνέει και στην Ελλάδα...
          Εκείνη που δεσπόζει τελικά όμως είναι η Μάνα, ρόλος που καταξιώνει τη γυναικεία ύπαρξη.
Σε αυτό το πλαίσιο έρχεται στο προσκήνιο η μεγαλύτερη δοκιμασία που μπορεί να περάσει ένας γονιός: H ασθένεια του παιδιού του...
           Με ευαισθησία η συγγραφέας θίγει ένα πεδίο άγνωστο στον μέσο αναγνώστη, τη μεσογειακή αναιμία και όλες τις προκαταλήψεις που τη συνοδεύουν.Κατορθώνει ωστόσο να ενσταλάξει το φως της ελπίδας μέσα από έναν καταπληκτικό χαρακτήρα, που αντιπροσωπεύει το μεγαλείο της ανθρώπινης θέλησης και την αγάπη στη ζωή.
            Οι τρεις φίλες, Κλέα ,Μελί και Λόλα, αντιπροσωπεύουν διαφορετικούς τύπους γυναικών, καλύπτοντας τις έννοιες της χειραφέτησης ,του παραδοσιακού ρομαντισμού και της ματαιοδοξίας.
           Μέσα από τις προσωπικές τους διαδρομές παρακολουθούμε, παράλληλα τη διαφθορά του πολιτικού σκηνικού που δεν απώλεσε ποτέ τις παθογένειές της μικροπολιτικής.
               Καθώς η πλοκή εξελίσσεται φεύγουμε από την Επαρχία κι η πορεία των ηρωίδων τις φέρνει σε σκηνικά γνώριμα και πειστικά, παρμένα από την σκληρή καθημερινότητα στη μεγαλούπολη.
         Η Αθήνα ξετυλίγεται καθώς αναζητεί την ταυτότητά της ανάμεσα σε γραφικές γωνίες, πολυκατοικίες και πλούσιες συνοικίες.
Η βιοπάλη, η επιχειρηματικότητα ,το Χρηματιστήριο του 1999, οι ατσαλάκωτοι πολιτικοί με τις τσαλακωμένες συνειδήσεις, οι αναρχικοί κι οι Δον Κιχώτες, οι ψευδαισθήσεις της μεσαίας τάξης...Η συγγραφέας συνθέτει ένα πικρό πανόραμα της ζωής του νεοέλληνα στη Μεταπολίτευση
           Αμυδρά αυτή η πολιτική ματιά μέσα από τη ζωή των ηρώων και τη σχέση τους με την πολιτική μου έφερε στον νου την Πρώτη Κυρία της Γιώτας Γουβέλη.
          Επιστρέφοντας στα Χρόνια Της Χαμένης Αθωότητας, θέλω να συγχαρώ τη Σόφη Θεοδωρίδου γιατί με ευφυή τρόπο, μέσα σε όλα, αναδεικνύει την απειλή του νεοναζισμού, που δηλητηρίασε το πολιτικό σκηνικό σπέρνοντας το τυφλό μίσος προς τον Διπλανό!
Αυτό το κομμάτι ήταν από τα πιο συγκινητικά  ολόκληρου του βιβλίου, και περιελάμβανε έναν υπέροχο χαρακτήρα- ίσως τον πιο ενδιαφέροντα ολόκληρου του βιβλίου, που θα έπρεπε να έχει αναδειχθεί πολύ περισσότερο.
          Με συγκλόνισε αν και θεωρώ δόθηκε πολύ πιο ήπια από ό,τι του αναλογούσε και με τη σωστή έμφαση θα μπορούσε να απογειώσει το αποτέλεσμα, που με κάποιες ισχυρές εξάρσεις συναισθημάτων, και υφέσεις παρέμεινε σε χαμηλούς τόνους και δεν φέρνει εκείνη την αναγνωστική ανάταση που περιμένεις από μια συγγραφέα αυτού του βεληνεκούς...
             Στο σύνολό του, όμως, το βιβλίο αφήνει πολύτιμα μηνύματα που θα τα κουβαλάτε για καιρό αφότου το τελειώσετε...
Οπωσδήποτε συνιστώ να ανακαλύψετε το ξεχωριστό αυτό βιβλίο της Σόφης Θεοδωρίδου και να στοχαστείτε στα πολυδιάστατα κοινωνικά ζητήματα που με θάρρος θέτει...

ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΟΦΗ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ 
"ΣΤΟΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ"

ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΣΟΦΗΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ Στον Αστερισμό Του Βιβλίου 

Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ

Η ΑΓΑΠΗΤΙΚΙΑ

ΠΟΡΦΥΡΟ ΠΟΤΑΜΙ

ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΑΠ ΤΗ ΣΑΜΨΟΥΝΤΑ

ΣΤΕΦΑΝΙ ΑΠΟ ΑΣΠΑΛΑΘΟ 

ΤΑ ΑΧΝΑΡΙΑ ΤΩΝ ΞΥΠΟΛΗΤΩΝ ΠΟΔΙΩΝ 

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ




Μαρία Τζιρίτα, Το Ταξίδι της Ελπίδας

                                                                              Το Ταξίδι Της Ελπίδας, Μαρία Τζιρίτα  
                                            Είδος: Aισθηματικό
                                               Βαθμολογία: 8,5/10 (καθε βιβλιο αξιολογειται αυστηρα με βαση την κατηγορια του και μονο)                          

                                                                                        

Φέτος η Μαρία Τζιρίτα επανήλθε πιο ώριμη από ποτέ με ένα όμορφο μυθιστόρημα που μας ταξιδεύει στη δεκαετία του 60 φέρνοντας στο προσκήνιο το μείζον ζήτημα της αθρόας μετανάστευσης των Ελλήνων μέσα από ένα γλυκό, αισθηματικό πρίσμα.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η Ελπίδα ,αναζητώντας να αποδράσει από ενα εφιαλτικό οικογενειακό αδιέξοδο, επιβιβάζεται στο ομώνυμο πλοίο με προορισμό τη μακρινή Αυστραλία...
         Στο υπερωκεάνειο αυτό πλοίο ταξιδεύουν πλήθος ετερόκλητων προσώπων με γεμάτα ματαιώσεις του χθες και όνειρα για το αύριο ...
        Στη μικροκοινωνία του καραβιού η Ελπίδα θα ανακαλύψει την αξία της φιλίας,θα γνωρίσει απροσδόκητη ανθρωπιά και θα ανακαλύψει την επικίνδυνη ομορφιά του έρωτα.

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Το Ταξίδι Της Ελπίδας είναι ένα δροσερό και πολύ τρυφερό μυθιστόρημα που  προσφέρει στον αναγνώστη μια υπέροχη απόδραση σε έναν γοητευτικό μικρόκοσμο,αυτόν του καραβιού!
Η ιστορία είναι προσδεδεμένη στις κοινωνικές συνθήκες του '60 με τους οπισθοδρομικούς οικογενειακούς δεσμούς και αναδεικνύει την ολόπλευρη  καταπίεση της γυναίκας.
             Αν και αφορμή για όλα, στέκεται μια φριχτή οικογενειακή τραγωδία κι ένοχα μυστικά η ατμόσφαιρα του βιβλίου δεν αποκτά έντονα το δραματικό στοιχείο- αντίθετα ισορροπεί σε καλοσταθμισμένες δόσεις ξεγνοιασιάς, τρυφερότητας και αγωνίας, χωρίς να φορτίζει τον αναγνώστη.
           Η πρωταγωνίστριά του βιβλίου , η Ελπίδα είναι ένα κράμα δωρικότητας και καλοσύνης, που ανταποκρίνεται σε στην αρχετυπική φιγούρα ενός αγνού κοριτσιού της επαρχίας που από νωρίς αναμετρήθηκε με τη φτώχεια και ωρίμασε πρόωρα ίσως προβλήματα που υπερέβαιναν την ηλικία της.
         Την Ελπίδα πλαισιώνουν μια σειρά από εξίσου ενδιαφέροντες χαρακτήρες που  διατηρούν αυθύπαρκτη τη γοητεία τους και τις ιδιαιτερότητες τους.
     Καθένα διατηρεί το δικό του ατομικό δράμα και το προσωπικό του συμπάν, που συμπορεύεται με των υπολοίπων
Τα πρόσωπα του βιβλίου παρουσιάζουν αληθοφάνεια και οι διακυμάνσεις τους καθώς ξετυλίγονται οι σχέσεις τους είναι πειστικές.
Οι επιμέρους δοκιμασίες ή δυσκολίες δεν εδράζονται μόνο στην παρουσία της Ελπίδας, αλλά αφορούν και την υποπερίπτωση του καθενός, καθώς διασταυρώνονται μαζί της...
          Είναι όμως σαφές στο μυθιστόρημα ότι δεν αναδεικνύεται έντονα η εξακτίνωση του ελληνικού στοιχείου και η απελπισία που συνόδευει τη μετανάστευση-ειδικότερα των εργατών- καθώς το κοινωνικό πλαίσιο υποτάσσεται στην ατομικότητα των συγκεκριμένων ηρώων.
        Το Ταξίδι της Ελπίδας όμως είναι μια πολύ όμορφη ανατομία των σχέσεων σε ένα περιορισμένο πλαίσιο, όπως ένα καράβι κι αναδεικνύει φωτεινές αξίες της ζωής , όπως η φιλία, η οικογενειακοί δεσμοί και φυσικά ο ζωοδότης έρωτας! Ένας έρωτας που άλλοτε πληγώνει κι άλλοτε λυτρώνει , όμως είναι παντού κυρίαρχος.
          Το βιβλίο αυτό της Μαρίας Τζιρίτα, παρέχει, επιπλεόν, μέσα από ευφυείς διαλόγους και συγκυρίες εξαίσιο πληροφοριακό υλικό για μακρινά μέρη κι εξωτικά- με τρόπο πολύ ευχάριστο στον αναγνώστη!
         Ζωηρή εικονοπλασία χαρακτηρίζει τις στάσεις λοιπόν σε διάφορες νέες ανοίκειες "πολιτείες "ενώ είναι εμφανές ότι η συγγραφέας έχει μελετήσει εμβριθώς τις συνθήκες αντίστοιχων, υπερπόντιων ταξιδιών, καθώς και τις δυνατότητες της πολύμηνης ζωής σε ένα πλοίο.
          Το ταξίδι στις θάλασσες, αλλά και την ψυχή των πρωταγωνιστών μας αναπαρίσταται ανάγλυφα κι ο αναγνώστης αισθάνεται συνεπιβάτης και συνοδοιπόρος στις δοκιμασίες των ηρώων.
Επιβιβαστείτε λοιπόν σε ένα αξέχαστο ταξίδι στις θάλασσες της πολυκύμαντης αγάπης που είναι ο απώτερος προορισμός κάθε αναζήτησης!