24 Αυγούστου σίγησε για πάντα ο τροβαδούρος των μεγάλων ερώτων της θάλασσας και της νιότης μας , ο Γιάννης Πουλόπουλος
Όμορφος σαν άγαλμα αρχαιοελληνικό, όπως εκείνο που τραγούδησε, ταύτισε τη φωνή του με το Νέο Κύμα κ την αναγέννηση του ελληνικού τραγουδιού.
Σφράγισε την 20ετία της ακμής του ελληνικού πενταγράμμου χάριζοντας ανεκτίμητες στιγμές στην ιστορία της Ελληνικής Μουσικής.
Η δροσερή νεανική του φωνή κόσμησε σπουδαίες δημιουργίες των περισσότερων Έλληνων συνθετών που μεσουράνησαν μετά ρον πόλεμο ως τις μέρες μας.
Οι εκφραστικές του ερμηνείες ταυτίστηκαν και με τις δημοφιλέστερες κινηματογραφικές ταινίες της χρυσής εποχής του Ελληνικού Σινεμά και είναι αναγνωρίσιμες σε όλες τις ηλικίες και όλες τις γενιές μέχρι σήμερα.
Γεννήθηκε στην Καρδαμύλη της Μάνης (24/6/1941) αλλά μεγάλωσε στο Περιστέρι, έχοντας ορφανέψει από μητέρα.
Πήρε την ειδικότητα ηλεκτρολόγου όμως με την πίστη του στο ταλέντο του, ο μικρός τότε οικοδόμοε κέρδισε την εκτίμηση μιας κριτικής επιτροπής μεγαθηρίων στην COLUMPIA όπως ο Μίκης και ο Τσιτσάνης , και παρά τα εμπόδια κατέκτησε μια θέση στο Τραγούδι για να φτάαει, τελικά, στην κορυφή του.
Σήμερα , 26/ 8 - ημέρα της κήδευσής του Γιάννη Πουλόπουλου, αποχαιρετούμε με 20 επιλογές.20 επιλογές που αποδεικνύουν το μεγαλείο μιας φωνής που ύμνησε όλα τα μεγάλα ιδανικά ,τους μεγάλους έρωτες και τους καθημερινούς καημούς.
Από τον Μίκη και τον αναταγωνισμό με τον Μπιθικώτση για κομμάτια όπως αυτά της Πολιτείας Β μέχρι τον Γιάννη Γλέζο και τον Μίμη Πλέσσα.
Από τη φτωχογειτονιά, τους καημούς της θάλασσας και τις καμαρούλες που τις μεγαλωσε η αγάπη
ως τη φλεγόμενη Ισπανία του Λόρκα και τα αντάρτικα σώματα του Ζαπάτα που πολέμησε τους τυραννικούς τσιφλικάδες του Μεξικού!!!!
Όλα τα τραγούδησε ο Πουλόπουλος.
Τον αποχαιρετά νοερά σύσσωμος ο ελληνικός λαός , και διερωτάται εχοντας στο μυαλο τη φωνη του την αερινη σαν φθινοπωρινη αυρα πανω σε χρυσα φυλλά:
" Πώς να σε ξεχάσω
που σε πήρε η γη...;"
ΕΠΕΦΤΕ ΒΑΘΙΑ ΣΙΩΠΗ( Λευτέρης Παπαδόπουλος, Μίμη; Πλέσσας, Ο Δρόμος)
ΤΟ ΨΩΜΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ( Η Γειτονιά των Αγγέλων )
ΟΣΑ ΔΕ ΒΑΝΕΙ Ο ΛΟΓΙΣΜΟΣ ( Λίνος Κόκκοτος, Άκος Δασκαλόπουλος)
ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ( Λευτέρης Παπαδόπουλος, Μίμης Πλέσσας)
ΓΑΛΑΖΙΑ ΠΕΤΡΑ ( Νίκος Μαμανγκάκης)
ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΧΩΡΙΣΜΟ
ΑΠΟ ΕΡΩΤΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΚΛΑΡΙΑ ( Φεντερίκο Γκαρθία ΛΟΡΚΑ, Γιάννης Γλέζος)
ΕΜΙΛΙΑΝΟ ΖΑΠΑΤΑ ( Γιάννης Γλέζος , Πάμπλο Νερούντα)
Όμορφος σαν άγαλμα αρχαιοελληνικό, όπως εκείνο που τραγούδησε, ταύτισε τη φωνή του με το Νέο Κύμα κ την αναγέννηση του ελληνικού τραγουδιού.
Σφράγισε την 20ετία της ακμής του ελληνικού πενταγράμμου χάριζοντας ανεκτίμητες στιγμές στην ιστορία της Ελληνικής Μουσικής.
Η δροσερή νεανική του φωνή κόσμησε σπουδαίες δημιουργίες των περισσότερων Έλληνων συνθετών που μεσουράνησαν μετά ρον πόλεμο ως τις μέρες μας.
Οι εκφραστικές του ερμηνείες ταυτίστηκαν και με τις δημοφιλέστερες κινηματογραφικές ταινίες της χρυσής εποχής του Ελληνικού Σινεμά και είναι αναγνωρίσιμες σε όλες τις ηλικίες και όλες τις γενιές μέχρι σήμερα.
Γεννήθηκε στην Καρδαμύλη της Μάνης (24/6/1941) αλλά μεγάλωσε στο Περιστέρι, έχοντας ορφανέψει από μητέρα.
Πήρε την ειδικότητα ηλεκτρολόγου όμως με την πίστη του στο ταλέντο του, ο μικρός τότε οικοδόμοε κέρδισε την εκτίμηση μιας κριτικής επιτροπής μεγαθηρίων στην COLUMPIA όπως ο Μίκης και ο Τσιτσάνης , και παρά τα εμπόδια κατέκτησε μια θέση στο Τραγούδι για να φτάαει, τελικά, στην κορυφή του.
Σήμερα , 26/ 8 - ημέρα της κήδευσής του Γιάννη Πουλόπουλου, αποχαιρετούμε με 20 επιλογές.20 επιλογές που αποδεικνύουν το μεγαλείο μιας φωνής που ύμνησε όλα τα μεγάλα ιδανικά ,τους μεγάλους έρωτες και τους καθημερινούς καημούς.
Από τον Μίκη και τον αναταγωνισμό με τον Μπιθικώτση για κομμάτια όπως αυτά της Πολιτείας Β μέχρι τον Γιάννη Γλέζο και τον Μίμη Πλέσσα.
Από τη φτωχογειτονιά, τους καημούς της θάλασσας και τις καμαρούλες που τις μεγαλωσε η αγάπη
ως τη φλεγόμενη Ισπανία του Λόρκα και τα αντάρτικα σώματα του Ζαπάτα που πολέμησε τους τυραννικούς τσιφλικάδες του Μεξικού!!!!
Όλα τα τραγούδησε ο Πουλόπουλος.
Τον αποχαιρετά νοερά σύσσωμος ο ελληνικός λαός , και διερωτάται εχοντας στο μυαλο τη φωνη του την αερινη σαν φθινοπωρινη αυρα πανω σε χρυσα φυλλά:
" Πώς να σε ξεχάσω
που σε πήρε η γη...;"
ΕΠΕΦΤΕ ΒΑΘΙΑ ΣΙΩΠΗ( Λευτέρης Παπαδόπουλος, Μίμη; Πλέσσας, Ο Δρόμος)
ΤΟ ΨΩΜΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ( Η Γειτονιά των Αγγέλων )
ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ( Λευτέρης Παπαδόπουλος, Μίμης Πλέσσας)
ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΥΠΝΟ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ
ΓΑΛΑΖΙΑ ΠΕΤΡΑ ( Νίκος Μαμανγκάκης)
ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΧΩΡΙΣΜΟ
ΑΠΟ ΕΡΩΤΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΚΛΑΡΙΑ ( Φεντερίκο Γκαρθία ΛΟΡΚΑ, Γιάννης Γλέζος)
ΞΕΓΥΜΝΩΣΤΕ ΤΑ ΣΠΑΘΙΑ ( Γιάννης Μαρκόπουλος από την ταινία Εκείινος& Εκείνη)
ΕΛΕΝΗ ΤΟΥ ΜΑΗ (Γιάννης Γλέζος)
ΘΑ ΠΙΩ ΑΠΟΨΕ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ( Μίμης Πλέσσας)
ΜΗΝ ΤΟΥ ΜΙΛΑΤΕ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
ΕΜΙΛΙΑΝΟ ΖΑΠΑΤΑ ( Γιάννης Γλέζος , Πάμπλο Νερούντα)
ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ( Λευτέρης Παπαδόπουλος, Μίμης Πλέσσας)
ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ Η ΜΟΙΡΑ ( Πλέσσας- Βίρβος)
Ο ΤΡΕΛΟΣ ( Μίμης Πλέσσας, Λευτέρης Παπαδόπουλος)
ΚΙ ΑΝ ΠΕΡΠΑΤΩ
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ& ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΕΝΟΥΝ
ΚΑΠΕΤΑΝΙΕ, ΠΑΡΕ ΜΕ ΜΑΛΡΥΑ
ΜΕ ΤΗ ΝΤΑΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΡΗΓΑ