Kατηγορία: Διάφορα Θέματα
ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗ ΣΤΟΝ ΠΕΤΡΟΥΝΙΑ
Ρίο 2016...Ολόκληρη η Ελλάδα πανηγυρίζει το σπουδαίο μετάλλιο του Λευτέρη Πετρούνια που αναδείθχθηκε σε "Lord of the Rings με ενα εκπληκτικο πρόγραμμα, δωρικής αρτιότητας, που απέσπασε 16,000 βαθμούς και τον παγκόσμιο θαυμασμό, μαζί με το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο.
Όλη η Ελλάδα αναφώνησε μαζί με τον γελαστό Λευτέρη της" Ναι,ρε Φίλε!Πάμε Ελλάδα!"
Πανάξιος διάδοχος του δις Ολυμπιονίκη των κρίκων, του σεμνού κι ακούραστου "εργάτη" Δημοσθένη Ταμπάκου, που έγραψε Ιστορία (Ασημένιο στο Σίδνευ ,χρυσό στην Αθήνα)...
Κι όμως! Ένα μικρό ποσοστό του θριάμβου αυτού, η ελληνική αθλητική Ιστορία το χρωστάει και σε ένα πρόσωπο που στάθηκε προεξάρχων του χορού των νικητών 20 χρόνια πριν.
Ήταν το Big Bang για όσα έμελλε να έρθουν στη Γυμναστική.
Σε αυτό το πρόσωπο που θεμελίωσε με πολύ "αίμα" το οικοδόμημα της νικηφόρας Γυμναστικής θα κάνω μνεία σήμερα με αφορμή τα 20 χρόνια από τη νικη του...
Πρόκειται για τον πρώτο Ολυμπιονίκη της Γυμναστικής, τον Ιωάννη Μελισσανίδη.Ήταν το Big Bang για όσα έμελλε να έρθουν στη Γυμναστική.
Σε αυτό το πρόσωπο που θεμελίωσε με πολύ "αίμα" το οικοδόμημα της νικηφόρας Γυμναστικής θα κάνω μνεία σήμερα με αφορμή τα 20 χρόνια από τη νικη του...
Στο εκτενές αυτό αφιέρωμα θα εξηγήσω και γιατί θεωρώ τον Μελισσανίδη θεμελιωτή της συγκλονιστικής πορείας που η ελληνική Γυμναστική διαγράφει 20 χρόνια τώρα με αθλητές θρύλους στα γυμναστήρια της υφηλίου.
Ας πάμε όμως ακριβώς 20 χρόνια- και 6 Ολυμπιαδες- πίσω.
ΑΤΛΑΝΤΑ 1996:
Προτελευταία μέρα του Ιούλη ήταν, όταν ένα λιγνό, άγνωστο στο ευρύ κοινό, παλικαράκι,αγωνιζόταν, με το εθνόσημο στο στήθος.
Ήταν ο 19χρόνος Ιωάννης Μελισσανίδης (γεννημένος στο Μόναχο στις 27 Μαρτίου του 1977) που αγωνιζόταν στον τελικό των Ασκήσεων Εδάφους ανάμεσα στο φιλοθέαμον αμερικάνικο κοινό.
Αυτή ήταν η βραδιά του.Η βραδιά της Ελλάδας.
Ο ίδιος, αξιοποιώντας μέρος του υπόλοιπου 90% που αγνοούμε, έκανε τη διαφορά ανάμεσα σε μεγαθήρια...
Ενώ στα ανδρικά προγράμματα απουσιάζει η μουσική κι ο ρυθμός, οι κινήσεις του Μελισσανίδη ήταν δυναμικές κι έμμετρες ταυτόχρονα.
Ο Ιωάννης με την παιδεία χορού του, "ενορχηστρώσε" τις τεχνικά άρτιες ασκήσεις του με μια αύρα αέρινη, ονειρική- σε παράσταση ζωής, που θα ζήλευε κι ο Νουρέγιεφ ακόμα...
Με τον πλήρη αυτοέλεγχο και βαθύ έρωτα αποτυπωμένα στα κοντυλογραμμένα του χαρακτηριστικά...
Γιατί ο Μελισσανίδης είναι "ερωτευμένος" με την Γυμναστική και με την πρόκληση του απόλυτου, που του προσφέρει και την οποία σφιχαταγκάλιασε με τη βαθμολογία (9,850) , κατακτώντας φυσικά το -εύλογο- χρυσό μετάλλιο.
Ένα χρυσό μετάλλιο που έλαμψε ήλιος εκτυφλωτικός πάνω από την Ακρόπολη,τον Λευκό Πύργο, τα αιγαιοπελαγίτικα εκκλησάκια...
Η εικόνα του σγουρόμαλλου Έλληνα, βγαλμένη από παράσταση αρχαιελληνική, δεσπόζει ανάμεσα στον ταλαντούχο Ρώσο Αλεξέι Νέμοφ και στον Κινέζο Λι Ξιάοσουνγκ και κάνει τον κόσμο ολόκληρο να "παραμιλά".
Ο μικρόσωμος Ολυμπιονίκης με τη μεγάλη καρδιά είναι περιζήτητος σε ολόκληρο το Ολυμπιακό χωριό.
Το κορυφαίο κανάλι της υφηλίου, το (ελαφρώς ανθελληνικό) CNN, του απευθύνει πρόσκληση για συνέντευξη...
Και τι κάνει εκεί ο 19χρονος αθλητής;
Μήπως το βρίσκει σαν... ευκαιρία να περιαυτολογήσει;; Όχι!!!
Αιφνιδιαστικά, με το ελληνικό δαιμόνιο και μια καρδιά που χτυπά στους παλμούς ενός γνήσιου πατριωτισμού, ο μικροσκοπικός Ιωάννης υψώνει το μπόι του "2 μέτρα" και διατρανώνει ευθαρσώς την ελληνικότητα της Μακεδονίας, όπως κανένας μας πολιτικός δεν μπόρεσε ποτέ να κάνει σε κρίσιμες εποχές!!!!
Τις επόμενες μέρες μάς συστήνεται κάλύτερα, κι ακτινοβολεί το λαμπρό πνέυμα
ενός μικρού διανοούμενου, που αποζητά τον αριστοτελικό ορισμό του Φίλου και προβληματίζεται για τη θρησκευτικότητα στα λόγια του Φρίντριχ Νίτσε και του Νίκου Καζαντζάκη.
Ενός πατριώτη που αναζητά την Ελλάδα του Πολιτισμού και των ωραίων αγώνων,
ενός πολυσχιδούς ανθρώπου που σπούδαζε Ιατρική έχοντας περάσει με εξετάσεις και όχι με την προνομιακή ρύθμιση για τους αθλητές!
Ο Ιωάννης , όμως παραμένει το σεμνό παιδί που δεν ξεχνά τη λαική του βάση από μια όμορφη οικογένεια βιοπαλαιστών στη Θεσσαλονίκη
Παραμένει ο συνειδητοποιημένος αθλητής που δεν παραλείπει να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του στον προπονητή του Αθανασιο Καπνίδη,ο οποίος τον ανακάλυψε, τον άνδρωσε και τον οποίο ο "χρυσός" Ιωάννης χαρακτηρίζει δικαίως "πατριάρχη της νίκης του"!!
Παραμένει ο πρεσβευτής της εκεχειρίας όταν το 1994 αφιερώνει το χρυσό στους Πανευρωπαικούς στη μνήμη του αδικοχαμένου Τούρκου συναθήτή του Μουράτ Καμπάς, αποσπώντας στα 17 του το βραβείο Ελληνοτουρκικής Φιλίας Abdi Ipekci
Είναι ο μαθητής που δικαιώνει τον γλυκύ Δάσκαλό του, Δημήτρη Τουρτούρα, ευγνωμονώντας τον δημόσια για κείνο το ευ ζην , όπως το απέδιδε κι ο Μεγαλέξανδρος στους δικούς του διδασκάλους.
Όλα αυτά κάνουν τον νεότερο Ολυμπιονίκη της Ιστορίας μας "λαϊκό ήρωα"!
Οι βραβεύσεις έρχονται βροχή από την πολιτειακή ηγεσία του τόπου (πριμ,διορισμός στο στρατό, άδεια για ταξί και πρακτορία ΠΡΟΠΟ που διατηρεί στις Σέρρες), ενώ ο απλός κόσμος τον ραίνει με ροδοπέταλα- παρέα με τους υπόλοιπους θριαμβευτές του καλοκαιριού.
Κι όμως!
Ο δρόμος προς την κορυφή για τον μικρό Ιωάννη ήταν στρωμένος με αγκάθια.
Πίσω από τους θριάμβους του κρυβόταν ένα ζοφερό παρασκήνιο, που θα μπορούσε να συνθλίψει μια προσωπικότητα λιγότερο ισχυρή από τη δική του.
Η σαρωτική του νίκη ξεσκέπασε μια χυδαία πολεμική":
Τότε η Γυμναστική υπαγόταν στον Σ.Ε.Γ.Α.Σ. με πρόεδρο του τον Στράτο Μολυβά και μαθεύτηκε πως οι ηγετικοί κύκλοι του πολέμησαν με κάθε μέσο τον νεαρό πρωταθλητή, με αφορμή το γεγονός ότι θέλησαν να τού επιβάλουν άλλον προπονητή από τον μέντορά του Αθανάσιο Καπνίδη, γιατί αυτός ήταν "δυσάρεστος" στο προεδρείο.
Στο παγκόσμιο του 95 ο Μελισσανίδης σε πείσμα όλων, διεκδίκησε μόνος την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες χωρίς τον προπονητή του Καπνίδη που ήταν απολυμένος!
Ωστόσο, με ενα σαρωτικό πρόγραμμα και το αργυρό μετάλλιο, πήρε την πρόκριση για την Ατλάντα και συνεχίζοντας μαζί του τελικά αποτέλεσε το χρυσό δίδυμο της επιτυχίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Όλες οι συνταρακτικές αποκαλύψεις και η συγκλονιστική νίκη του Μελισσανίδη , προκάλεσαν σάλο και πυροδότησαν τελικά τεκτονικές αλλαγές από τις οποίες προέκυψε ή έστω επισπεύστηκε η ίδρυση ανεξάρτητης Γυμναστικης Ομοσπονδίας.Η ίδρυση της Ε.Γ.Ο.(1997, με πρώτο πρόεδρό της τον Δημήτρη Δημητρόπουλο) πέρα από όποιες επιμέρους καταστάσεις, αναμόρφωσε αρκετές δομές κι έδωσε νέα πνοή στο άθλημα της Γυμναστικής που απογειώθηκε, αναδεικνύοντας μοναδικά ταλέντα και μια σειρά αλησμόνητων επιτυχιών με διάρκεια στον χρόνο.
Το συναρπαστικό άθλημα της Γυμναστικής, με τον Μελισσανίδη και τους άξιους συνεχιστές του κατακτά τις καρδιές των Ελλήνων και συγκεντρώνει πλέον, τα φώτα της δημοσιότητας, ελκύοντας το ενδιαφέρον αρκετών χορηγών, που πλέον το στηρίζουν.
Η συνέχεια ,νικηφορα με πλήθος προσωπικοτήτων...
Ο σεμνός Ταμπακος σαρώνει στους κρίκους,
το ελληνικό ανσάμπλ της Ρυθμικής εντυπωσιάζει στην Οζάκα και "θρηνεί" το λάθος που το περιόρισε στο χάλκινο ολυμπιακό μετάλλιο.
Oi φιγούρες της Χαράς Καρυάμη, της Ευας Χριστοδούλου, της Ειρήνης Αινδιλή, της Κλελιας Πανταζη, της Μαρίας Γεωργάτου θα μείνουν ανεξίτηλα σύμβολα της αρμονίας και της χάρης, ενώ το άστρο της αδικοχαμένης Άννας Πολλάτου θα φωτίζει τα βήματα των επομένων.
Ο σοβαρός Βασίλης Τσολακίδης (οικογενειάρχης με 4 παιδιά και σύζυγο την παλιά πρωταθλήτρια της Ρυθμικής, Γεωργία Στράκα) δίνει το όνομά του σε άσκηση των παράλληλων ζυγών .
Ο 33χρονος Βλάσσης Μάρας , με το πάθος του νικητή στην κοφτερή ματιά, αποτελεί σταθερή δύναμη στο μονόζυγο, με το ολυμπιακό μετάλλιο να είναι το μόνο που απουσιάζει από την τόσο πλούσια συλλογή του.
Η γλυκύτατη Μορφούλα Ντόνα στο Ατομικό της Ρυθμικής παίρνει τη σκυτάλη από την χαριτωμένη Μαρία Παγκάλου κι εντυπωσιάζει με την ευλυγισία και τη νεραιδένια κίνησή της.Η Ελίνα Ανδριόλα κι η αγαπημένη Βασιλική Μιλλούση της Δοκού Ισορροπίας, κερδίζουν τις εντυπώσεις.
Ο Λευτέρης Κοσμίδης στο έδαφος κι η Βαρβάρα Φίλιου στο Ατομικό της Ρυθμικής αποτελούν ελπιδοφόρα συνέχεια... Κάπως έτσι η Θεσσαλονίκη- γενέτειρα του Ολυμπιονίκη Μελισσανίδη, αλλα και του Δημοσθένη Ταμπάκου- αναδείχθηκε σε Μητρόπολη της Ελληνικής Γυμναστικής.
Το παλιό προπονητήριο έγινε το ανακαινισμένο παλατάκι της Μίκρας και βρήκε την αίγλη που του αξίζει, ως εκκολαπτήριο νέων θριάμβων έχοντας μετονομαστεί πια σε "ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗΣ".
...Αλλά η προσωπική συμβολή του Ιωάννη Μελισσανίδη δεν τελειώνει στη βραδιά της Ατλάντα και τις σαρωτικές της συνέπειες.
Η δημόσια παρουσία του θα είναι θυελλώδης την επόμενη διετία από τον ολυμπιακό θρίαμβο...
Σε μια Ελλάδα παραδομένη στην επίπλαστη ευημερία και σε μια αγοραία αισθητική, ο Ιωάννης προτάσσει ανώτερες αξίες του Πολιτισμού και μια suis generis οπτική- κόντρα στο ρεύμα "σαν κυπρίνος", όπως συνηθίζει να λέει..
Επιλέγει για soundtrack της ζωή του την Κάλλας και τον Μίκη, αφουγκράζεται τις αρχαιοελληνικές ρίζες και μνημονεύει τον Παναγούλη, ατενίζοντας το άστρο του Βαγγέλη Παπαθανασίου κάτω απ την Ακρόπολη.
Οραματίζεται πάθη ολέθρια και αποδίδει στον εαυτό του την καταστροφική ορμή της Φαίδρας, όπως την ενσάρκωσε στο πλάι του Άντονι Πέρκινς η Μελίνα (Μερκούρη), την οποία λατρεύει.
Αποτολμά την υψιπετή πτήση του Ίκαρου προκαλώντας τον "Ήλιο" στους Δελφούς-ωραίος σαν τον Φαέθωνα...
Η ανυπότακτη ψυχή του ακολουθεί τα χνάρια του Ζορμπά
με την ίδια σαρδόνια αποκοτιά, την ίδια σπίθα της ζωής...
Θα κατηγορηθεί για αλαζονεία κι εκκεντρικές απόψεις από εκείνους που δεν αντέχουν όσους ξεχωρίσουν, όπως ο ίδιος με πικρία προέβλεπε προφητικά τις μέρες του θριάμβου του μνημονεύοντας τον αγαπημένο του Νίτσε "
"Όσο πιο ψηλά πεταμε, τόσο πιο μικροί φαντάζουμε σε κείνους που μας κοιτούν από χαμηλά".
Ο ίδιος θα παραμείνει ακούραστος εργάτης της Γυμναστικής.
1998 θα επανέλθει στην Αγία Πετρούπολη με ένα αργυρό στο έδαφος (λόγω άδικης βαθμολογίας)κι ένα χρυσό για το πρωτότυπο άλμα του υψηλής επικινδυνότητας που θα ενταχθεί στον παγκόσμιο ασκησιολογικό κώδικα παίρνοντας το όνομά του.
Το "Άλμα Μελισσανίδη" παραμένει μια πρόκληση που δεν είχε επιχειρήσει επιτυχώς άλλος γυμναστής ως το 2016.
Θα το παρουσιάσει ξανά το 1999 στο Παγκόσμιο ,στο Τιανζίν της Κίνας, και με την πρόκριση του στον τελικό του Σύνθετου Ατομικού (μέσος όρος 6 οργανων) θα εξασφαλίσει δύο θεσεις για την Ελλάδα στην Ολυμπιάδα του Σίδνευ.
Με δύο άνδρες αθλητές αξιώσεων (Ταμπάκο και Μελισσανίδη), κι ένα πανίσχυρο ανσάμπλ η ελληνική γυμναστική διανύει την καλύτερη φάση της πλέον στο Σίδνευ.
Ο Μελισσανίδης όμως αναρρώνει από ενάν βαρύ τραυματισμό στη μέση κι ένα ακόμη στο γόνατο.
Λαχταρά το μετάλλιο "και θα έδινε την ίδια του τη ζωή γι αυτό" όπως δηλώνει στην Αννα Παναγιωταρέα- και εκφράζει το παράπονό του που δεν ορίστηκε αυτός σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής.
Θα προκριθεί, τελικά, στους 8 καλυτερους του Άλματός (4η βαθμολογία), αλλά η στιγμή του πανηγυρισμού του με τον νέο προπονητή του, Χρήστου Κασιόλα, θα γίνει βορά στην πιο χυδαία και επονείδιστη δημοσιογραφική παραχάραξη- καταρρακώνοντας τον ψυχικά.
Μια Ελλάδα που προβάλλει τη ζοφερή πλευρά της και σαν άλλος Κρόνος κατασπαράσσει τα πιο άξια παιδιά της...
Η 7η θέση στυους ολυμπιακούς Αγώψες του 2000 θα αποτελέσει την τελευταία σπουδαία επιτυχία του Μελισσανίδη σε μεγάλη διοργάνωση.
Χωρίς να σταματήσει να γυμνάζεται και με παρουσία σε διεθνή κύπελλα, ο Μελισσανίδης πλέον θα στραφεί στο άλλο του μεγάλο όνειρο ,το Χοροθέατρο, ενώ θα επιδοθεί στον ακτιβισμό αξιοποιώντας την ειρηνοποιό δύναμη του αθλητισμού.
Το προσωπό του αξιώνεται διεθνή αφιερώματα κι η ηδυπαθής ομορφιά του εμπνέει
Εμπνεόμενος από τις εικόνες της Επιδαύρου, παρομοιάζοντας και το άθλημά του με χορό αρχαίας τραγωδίας, ο Ιωάννης θα αναζητήσει την τυχη του στην Αμερική.
Χωρίς να χρησιμοποιήσει τον τίτλο του πουθενά, θα περάσει ως "ανώνυμος" από οντισιόνς και θα σπουδάσει τη μεγάλη του αγάπη...
Θα εντυπωσιάσει το κοινό ενσαρκώνοντας μοναδικά στο Μπρόντγουει τον Μύθο του Σισσύφου από τον Μπέκετ σε μια χορογραφια δική του γεμάτη εκφραστικότητα ,ερωτισμό και παραφορά, όπως η φλογερή ελληνική ψυχή του- παράσταση που ωστόσο δεν είδαμε στην Ελλάδα.
Ονειρεύεται να αξιοποιήσει τον Αθλητιμσμό και την αθλητική διπλωματία ως μέσο προώθησης της Εκεχειρίας και προάσπισης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Στα πλαίσια αυτά θα έρθει σε επαφή με διαπρεπείς πολιτικούς όπως ο Bill Clinton ή ο Μπαράκ Ομπάμα προσφάτως.
Αυτός είναι ο Ιωάννης της γυμναστικής, ο Ιωάννης του θεάτρου, ο Ιωάννης της Ελλάδας.
Απόλυτος, εκρηκτικός ευφυής, μια προσωπικότητα που δεν περνά απαρατήρητη.
Πίσω όμως από το ταμπεραμέντο, που σε αρκετούς μπορεί και να ξενίζει, κρύβεται εργατικότητα κι ένα ήθος δυσεύρετο, που αποδεικνύεται μέσα από την ουσία.
Ο Ιωάννης ήταν ο μοναδικός ίσως ολυμπιονίκης που δεν υπέταξε τον τίτλο του στο πανηγύρι των χορηγών κι ούτε τον εξαργύρωσε σε ευκαιριακά πολιτικά αξιώματα- προδίδοντας την χώρα για τη μικροπολιτική.
Πάντα χάρασσε τον δικό του δρόμο παραμένοντας αυτόφωτος.
Σεβάστηκε τον ελληνικό λαό που τον τίμησε και που γκρέμισε για χάρη του τα "τείχη του", όπως γινόταν από την αρχαιότητα για τους Ολυμπιονίκες, που θεωρούνταν η καλύτερη εγγύηση ασφάλειας και τιμής για την πατρίδα...
Ο Μελισσανίδης παραμένει ένας Οδυσσέας στα πελάγη της Τέχνης του κι αν η Ιθάκη του κάποτε τον γέλασε, εκείνος δεν την πρόδωσε και συνεχίζει να μάχεται άφοβα τους Λαιστρυγόνες του για να τη συνατήσει πάλι, "ερωτευμένος"...
Κι έγινε πρώτος μεταξύ μιας σειράς πρώτων που έφεραν τη Γυμναστική στις καρδιές των Ελλήνων και άνοιξαν έναν δρόμο ανηφορικό που όμως ατενίζει κορυφή.
Ελισσάβετ Δέδε
ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΕΣ (Η ζωή του Ιωάννη Μελισσανίδη από την ΕΡΤ)
Φωτογραφικό Παράρτημα
Γερμανια 27-3-1977
Βραβειο ΙΠΕΚΤΣΙ όταν χάρισε πανευρωπιακό μετάλλιο στη μνημη του Μουρατ Καμπάς
Ενα πολλά υποσχολενο ταλεντο στον ΣΠΑΡΤΑΚΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ το 1987, όπου πήγε σε ηλικία 7 ετών "εκβιάζοντας" τη μητέρα του
Ενα πολλα υποσχομενο ταλεντο "ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ 1987)
VIDEOS
ΕΔΑΦΟΣ ΑΤ΄ΛΑΝΤΑ ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΛΗΨΗ
ΜΑΝ ΤΟ ΜΑΝ ΜΕ ΚΑΨΗ
ΤΕΛΙΚΟΣ ΕΔΑΦΟΥΣ ΤΙΑΝΖΙΝ
ΤΕΛΙΚΟΣ ΕΔΑΦΟΥΣ ΤΙΑΝΖΙΝ
ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΗ ΣΤΟ ΜΠΡΙΣΜΠΕ'Ί'Ν
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΕΜΥ ΛΙΒΑΝΙΟΥ
ΒΙΝΤΕΟ ΥΠΟΔΟΧΗ ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ:
EΛΛΗΝΕΣ ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΕΣ ΕΡΤ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ(1996)
Θα ήθελα να μάθω ακόμα περισσότερα για την πορεία του Μελισσανίδη στην Αμερική και την καριέρα. Είναι ένας πολύ ιδιαίτερος αθλητής με πολλά ταλέντα και έντονη προσωπικότητα. Το άστρο του ήταν πολύ φωτεινό και έλαμπε παντού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που αφιερώματα σαν το δικό σου ανακινούν τις μνήμες. Άνθρωποι με το ήθος του Μελισσανίδη, δεν πρέπει να ξεχαστούν.
Αφιερώματα σαν το δικό σου είναι πάντα καλοδεχούμενα γιατί ανακινούν τις μνήμες. Ο Μελισσανίδης δεν πρέπει να ξεχαστεί οχι μόνο για τις αθλητικές του διακρίσεις, αλλά για το ήθος, το μεγαλείο και την ικανότητά του να μεγαλουργεί σε ότι κι αν κάνει. Μακάρι να τον ξαναβλέπαμε στα χρόνια της κρισης....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑριελ