ΜΑΙΡΗ ΚΟΝΤΖΟΓΛΟΥ, Περπάτα με τον Άγγελό Σου

                                          Περπάτα Με Τον Άγγελό Σου, Μαίρη Κόντζογλου
                                                  Eίδος: Κοινωνικό
                                                 Βαθμολογία: 9/10

                                           

                                                

Ύστερα από το Μέλι Το Θαλασσινό, η Μαίρη Κόντζογλου, πρόσφερε στο κοινό ένα από τα πιο ξεχωριστά βιβλία της δεκαετίας, ένα βιβλίο παραδεισένιο!

Το Περπάτα Με Τον Άγγελό Σου είναι από τα βιβλία που αλλάζουν τον...βηματισμό της σκέψης μας!

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η Αρετή Ειρηναίου,δασκάλα από μια επαρχιακή πόλη της Βόρειας Ελλάδας, ζει μια ζωή προβλέψιμη σαν το μπεζ που χρωματίζει κάθε έκφανση της γκαρνταρόμπας και της καθημερινότητάς της!

Δυστυχώς για εκείνη, πλαισιώνεται από τον αδελφό της, Ηρακλή, ο οποίος έχει καταλήξει έρμαιο της ματαιόδοξης συζύγου του -Κάκιας...

Μοναδικός της σύντροφος, ο σκύλος,ο Αζόρ, και διάλειμμα στην καθημερινότητά της συνιστά η χορωδία" Σαπφώ" , όπου καθένας κουβαλά τα δικά του σκοτεινά μυστικά:

             Η φλογερή Τερέζα, ο Βορειοηπειρώτης Αργύρης, ο επηρμένος αλλά μεγαλόψυχος χορηγός Μενέλαος, ο Kυριάκος με τη λαϊκή ψυχή, η Ιφιγένεια το φωτεινό κορίτσι που βλέπει με τα μάτια της ψυχής και αντικρύζει το φως σε ένα πεντάγραμμο, ο συνεσταλμένος Αστέρης...

Όλα αυτά μέχρι που την προστασία της Αρετής αναλαμβάνει ένας άγγελος εξ ουρανού, ο Παραδεισάκης...

Ένας άγγελος ,γλυκός , μπριόζος , αντισυμβατικός και άκρως γκαφατζής, που θα τη συντροφεύσει σε ένα ταξίδι αυτογνωσίας, με χίλια δυο ευτράπελα και τελικό προορισμό την ανθρωπιά! 

Μαζί του η Αρετή θα ανακαλύψει πως τελικά ο ουρανός δεν είναι μακρυά όταν έχεις οδηγό το αστέρι της αγάπης...

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Τρισχαριτωμένο, τρυφερό και..."ζουμπουρλούδικο"(644 σελίδες!), σαν τα αναγεννησιακά αγγελούδια- έρωτακια των αναγεννησιακών αναπαραστάσεων, το "Περπάτα Με Τον Άγγελό Σου" της Μαίρης Κόντζογλου, προσφέρει στον αναγνώστη την ίδια ευφορία ψυχής με αυτά, τα ίδια "χρώματα, την ίδια αναζωογονητική τέρψη, το ίδιο χαμόγελο- που άλλοτε μετουσιώνεται σε τρανταχτό γέλιο, άλλοτε σε μορφασμό συγκίνησης ή και πικρού στοχασμού.

Ένα βιβλίο που ξεφεύγει εντελώς από τα τετριμμένα , σύλληψη εξαίσια και άκρως πρωτότυπη το Περπάτα Με Τον Άγγελό Σου είναι από τα μυθιστορήματα που κάνουν τη διαφορά!

        Παρά την αναλυτική διάθεση και το μεγάλο του μέγεθος το βιβλίο αυτό μας συντροφεύει ευχάριστα και άκρως διδακτικά, αφήνοντας μια γεύση νοσταλγίας, όταν αποχωριστούμε-αναγκαστικά- τους αξέχαστους ήρωές του!

      

Από την πρώτη σελίδα το βιβλίο αρπάζει τον αναγνώστη, βάζοντάς τον σε έναν μοναδικό κόσμο, γεμάτο φαντασία και τρυφερότητα!

Από τις πρώτες σελίδες το βιβλίο αναβλύζει ένα χιούμορ πνευματώδες, διάσπαρτο έξυπνες ατάκες από όλο το φάσμα της σύγχρονης ζωής- στο στιλ που λατρέψαμε σε μερικά θρυλικά σίριαλ των προηγούμενων δεκαετιών.

Η θεατρικότητα στην αφήγηση, καθιστά την αφήγηση έντονα "βιωματική" για τον αναγνώστη.

Κεντρικός ήρωας του βιβλίου είναι ένα πλάσμα μοναδικό.Ένας άγγελος!

Ο άγγελος που έχει αναλάβει την προστασία της πρωταγωνίστριας Αρετής Ειρηναίου, ο Παραδεισάκης, που εποπτεύει τα πάντα!

Γκαφατζής, ατίθασος και οξυδερκής ο Παραδεισάκης προσδίδει μια αθωότητα που απαλύνει σκληρές αλήθειες και σαρκάζει τα κακώς κείμενα!

Στο πλάι του Παραδεισάκη, ο συβιλλικός σκύλος της Αρετής, Αζόρ, και σε περιορισμένη κλίμακα αντικείμενα, που κι αυτά... παρατηρούν και κρίνουν τον παραλογισμό των ανθρώπων!

Το στοιχείο αυτό του ανιμισμού χαρίζει στο κείμενο μια απολαυστική πινελία παραμυθιού που χαλαρώνει και τέρπει τον αναγνώστη:  

Μαζί με τον καυστικό σκύλο της Αρετής, Αζόρ, ο άγγελος Παραδεισάκης σχηματίζει ένα αχτύπητο δίδυμο, που με παρέπεμψε στις αριστουργηματικές ταινίες της Disney!

             Σε αυτές, γύρω από το πρωταγωνιστικό ζευγάρι, υπάρχει πάντα ένα δίδυμο από συνήθως προσωποποιημένα ζώα ή αντικείμενα, τα οποία προσδίδουν χιούμορ, σαρκασμό και βοηθούν τους ήρωες στην αυτοκρίτική και στη λύση, αποθεώνοντας την έννοια της φιλίας

("Μπαγκίρα"-"Μπαλού" στον "Μόγλη" / "Φούσκας"- "Σεμπαστιάν" στη "Μικρή Γοργόνα" / "Μεσιέ Φουφου" -"Τικιτάκας" στην "Πεντάμορφη" /  "Πούμπα- Τιμος" στον "Βασιλία των Λιονταριών" / "Ολαφ"-"Τάρανδος" στο "FROZEN" κλπ)!

        Παρόμοιο ρόλο λοιπόν έχουν στο "Περπάτα..." ο άγγελος και ο σκύλος, προσωποποιώντας- και οι δυο- την αθωότητα, που κατά την ενηλικίωσή μας οι άνθρωποι απαρνηθήκαμε- ενδίδοντας τελικά οι ίδιοι στο κτήνος- αντί για τον "ουράνιο προορισμό" μας.

O Αζόρ και ο άγγελος Παραδεισάκης ηχούν σαν ξεχασμένο τραγούδι των παιδικών μας χρόνων και σαν τη λαική σοφία μιας αγαπημένης γιαγιάς ταυτόχρονα...

          Ειδικότερα η παρουσία του Αζόρ κι η ανύψωσή του στο έργο ολόκληρο απηχεί την οπτική του Φραγκίσκου της Ασσίζης, του Φτωχουλη του Θεόυ και του Αλσατού ιεραπόστολου Αλβέρτου Σβάιτσερ για τα ζώα που περιλαμβάνονται κι αυτά ισότιμα στην αγαπητική φύση του χριστιανικού τρόπου σκέψης...

Είναι ίδιον αρετής όταν ο άνθρωπος προστατεύει κ σέβεται τα ζωα κ την Πλαση γυρω του.

Αλλωστε τα ζωα εχουν "προστάτη" τον Άγιο Μάμα που κλήθηκε να ζήσει σε σπήλαιο με αγρίμια.

Σίγουρα, "τούτοι οι δυο" ο Αζορ κ ο Παραδεισακης  συνιστούν το πιο δυνατό και ξεχωριστό συγγραφικό εύρημα του βιβλίου...

Αξιαγάπητοι, αξέχαστοι, αχώριστοι παραμένουν στη συνείδηση του αναγνώστη, για πολύ αφότου κλείσει το βιβλίο αυτό!

Στο ύφος του γενικά, το "Περπάτα με τον Άγγελό Σου" θυμίζει το "Κάτω από την Καρδιά σου" της Βούλας Μάστορη, όπου σε μια υπέρβαση των φυσικών νόμων , ένα αθώο έμβρυο παρακολουθεί τη δικτατορία κι αρνείται να γεννηθεί ως την επάνοδο της Δημοκρατίας.

Παρ'όλη την γλυκιά του "παιδικότητα" όμως, το Περπάτα είναι ένα βαθιά κοινωνικό βιβλίο.

Μέσα από μερικούς αντιπροσωπευτικούς χαρακτήρες , η συγγραφέας ανατέμνει μια τυπική επαρχιακή πόλη με τους πιο χαρακτηριστικούς ανθρωπότυπους...

Δεν υπάρχει,λοιπόν, κοινωνικό θέμα που να μη θίγεται σε αυτό το βιβλίο!

        Στις σελίδες του συναντάμε απερίφραστα τον υλισμό καθώς και τις διακυμάνσεις των οικογενειακών σχέσεων που συνιστούν ψηφιδωτά από μικρές καθημερινές τραγωδίες...

            Συναντάμε την επικούρεια ηδονή , στα όρια της ωμότητας αντάμα με έναν λυρισμό από αλλοτινές εποχές.

         Με έναν τρόπο διεισδυτικό και τρυφερό αναδεικνύονται, επίσης, οι ψυχικές συγκρούσεις που βιώνει ένα ΑμεΑ,και το αδιαπραγμάτευτο δικαίωμά του στον έρωτα και...-γιατί όχι;- στην ευτυχία!

          Κάτι άλλο που το κείμενο κατορθώνει να υπερκεράσει, είναι ο σκληρός ρατσισμός, όπως τον βιώνει ο μετανάστης σε μια αφιλόξενη πολλές φορές κοινωνία, αλλά και μέλη ευπαθών ομάδων σαν τον μικρό και ταλαντούχο Έντρι,με το διαπεραστικό βλέμμα... 

            Το θέμα που όμως συναντάμε με τον πλέον δραματικό και πειστικό τρόπο είναι εκείνο της παιδικής κακοποίησης και ανατριχιάζουμε διαπιστώνοντας πως αυτό μπορεί να αποσυνθέσει πλήρως την ψυχική ισορροπία ενός αθώου.

         Κεντρικός άξονας όμως του έργου είναι η προσπάθεια του ατόμου να βρει την ταυτότητά του και να αυτονομηθεί από τις προσδοκίες των άλλων και την εύκολη θυματοποίηση...

        Η κεντρική ηρωίδα, Αρετή, δοκιμάζει τις δυνάμεις της με την παιδαγωγική μέθοδο trial and error -σε μια πορεία που αποδεικνύεται ταξίδι αυτογνωσίας, και αυτόβουλης προσφοράς!

        Το κείμενο ολόκληρο, λοιπόν, αναβλύζει κατανόηση στον πάσχοντα άνθρωπο και σε αγκαλιαζει με τη ζεστή παραμυθία του επιδέσμου πάνω σε χαίνουσες πληγές...

        Ένα βιβλίο που μας διδάσκει γλυκά να βλέπουμε πίσω από μια ενοχλητική ίσως επιφάνεια το κρυμμένο τραύμα κ να απλώνουμε το χέρι σε χάδι -όχι σε επίκριση.

        Όλα αυτά, μέσα από διαχρονικές μελωδίες του Χατζιδάκι , του Θεοδωράκη και της λαϊκής παράδοσης, όπως τα συνοδεύει το απόκοσμο πιάνο της γλυκιάς Ιφιγένειας...

      Μαζί με την Αρετή Ειρηναίου, τελικά , αλλάζουν όλοι- και πολύ περισσότερο εμείς οι αναγνώστες:

Με την κάθαρση των ηρώων ανακαλύπτουμε τη ζωοδότρια δύναμη της Ανθρωπιάς και συμπεραίνουμε ότι "από μηχανής θεοί δεν υπάρχουν" και κάθε άνθρωπος πρέπει να πάρει τη ζωή του στα χέρια του για να διεκδικήσει την αλήθεια του εαυτόυ του!

          Ένα φινάλε συγκλόνιστικό που θα φέρει δάκρυα τρυφερότητας και ατόφιας συγκίνησης στα μάτια σας αποκαλύπτοντας την προαιώνια αλήθεια:

      Πως ο μόνος τρόπος να πετάξεις και να "βρεις " τον Θεό, είναι να ενδώσεις στην ΑΓΑΠΗ προς κάθετι που σε περιτριγυρίζει- κι ας πονάει λιγάκι αυτή η παραχώρηση του Εγώ σου...

Να συγχαρώ τη συγγραφέα για το υπέροχο μυθιστόρημά της και τους αξιολάτρευτους "χάρτινους φίλους που μας χάρισε -συντρόφους για μια ζωή!!!

Οπωσδήποτε, ανακαλύψτε τους και... περπατήστε κι εσείς μαζί τους!