Ουρανόεσσα, Κώστας Κρομμύδας
Είδος Αισθηματικό/Μυστηρίο
Βαθμολογία: 9,5/10
Φέτος, ο αγαπημένος ηθοποιός και συγγραφέας Κώστας Κρομμύδας μας ταξιδεύει στη μυστηριακή Σαμοθράκη,τη γη του φεγγαριού και του έρωτα, με ένα ξεχωριστό μυθιστόρημα, όπου το φως και το σκοτάδι εναλλάσσονται μοναδικά!
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
1949:Ο αρχαιολόγος Ανδρέας Στάης, κουβαλώντας μια ιδιότυπη "λαβωματιά" από τα χρόνια του εμφύλιου μίσους, παραδίδεται στη σαγήνη των αρχαίων μυστικών ,αναζητώντας το κεφάλι της Νίκης που ως τότε ακέφαλη εκτίθεται στο Λούβρο.
Στη Σαμοθράκη όμως ,δεσπόζει η παρουσία του αινιγματικού τοπικού άρχοντα Βάρβη, που κατέχει κτήματα με ενδιαφέρον για την Αρχαιολογική υπηρεσία.
Η περίοδος αυτή στιγματίζεται από μια σειρά γεγονότων αλλά κι από έναν σαρωτικό έρωτα.
Στη σημερίνη εποχή, ο ελληνικής καταγωγής ντέτεκτιβ της Ιντερπολ, επίσης "Ανδρέας Στάης", καταφθάνει στη Σαμοθράκη για την κηδεία της γιαγιάς του.
Εκεί θα έρθει αντιμέτωπος με συγκλονιστικές αποκαλύψεις κι έναν κόσμο ανεξιχίαστα σκοτεινό...
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ Η Ουρανόεσσα αποτελεί το τέταρτο και πιο δυνατό από όλα τα μυθιστορήματα του Κώστα Κρομμύδα.
Πρόκειται για ένα βιβλίο σαγηνευτικό και έμπνευση άκρως πρωτότυπη στο είδος.
Ένα βιβλίο αισθηματικό στη βάση του, που συνδυάζει Ιστορία και στοιχεία ενός καλοστημένου θρίλερ.
Μια ιστορία δραματική, που εκτυλίσσεται κάτω από τα φτερά της Νίκης, όπως τη σμίλεψαν οι αιώνες κι οι δοκιμασίες αυτού του τόπου.
Ένα κάστρο που σε καλεί να καταδυθείς στον καλά κρυπτογραφημένο του μικρόκοσμο.
Ένας έρωτας περιπλανώμενος ανάμεσα σε αιματοβαμμένα μάρμαρα και στα κύματα των καιρών...
Ο τίτλος Ουρανόεσσα φέρει κάτι από όνειρο και υπακούει στη διττή ροπή του Κώστα Κρομμύδα να υποβάλλει από την αρχή το μυστήριο,αιχμαλωτίζοντας τον αναγνώστη, καθώς φέρνει στο επίκεντρο πάντα μια γυναικεία φιγούρα (Όπως στην "Ογκρέσα" και το "Μη Με Λησμόνει")
"Ουρανόεσσα" στην πραγματικότητα είναι η ομηρική ονομασία για τη Σαμοθράκη- τόπος ιερός και λίκνο μυστηρίων - όπου η γη σφιχταγκαλιάζεται με τον ουρανό κι η Σελήνη απλώνει την ασημένια κυριαρχία της.
Αυτό είναι το σκηνικό του δράματος, λουσμένο στο φεγγαρόφως και τους γραφικούς καταρράκτες μιας οργιάζουσας φύσης, καταφύγιου των θεών και των μυημένων.
Η πένα του συγγραφέα χαρτογραφεί τις καταπράσινες διαδρομές της Σαμοθράκης και αφουγκράζεται ευλαβικά το αρχαίο κλέος της, ακολουθώντας τα χνάρια ιερών πομπών που κόβουν την ανάσα .
Έχουμε ένα μυθιστόρημα καθαρά κινηματογραφικής δομής,χωρισμένο σε ευέλικτα κεφάλαια με υποδήλωση του τόπου- σαν σε cuts στο σινεμά.
Η γλώσσα είναι πολύ λιτή με απλές εκφράσεις, χωρίς καλολογικά στοιχεία -είναι ξεκάθαρο πως δεν αποτέλεί προτεραιότητα κ δεν είναι φροντισμένη.
(Kάποιες στιγμές, επίσης, μου έλειψε ο λυρισμός, που ενίοτε άρμοζε στο κλιμα του βιβλίου, καθώς και μια μεγαλύτερη ανάλυση σε κάποια σημεία.)
Ωστόσο η συναρπαστική πλοκή, με τις ανατροπές και τα θαμμένα μυστικά της, αφοπλίζει και τον πιο απαιτητικό, όντας σφιχτοδεμένη και καλύτερα δομημένη από κάθε προηγούμενο βιβλίο του Κώστα Κρομμύδα.
Ενώ και στην Ουρανόεσσα ο συγγραφέας συνδέει παρελθόν με παρόν, σε αυτό το βιβλίο διαχειρίζεται τα δύο χρονικά επίπεδα πολύ καλύτερα από τα προηγούμενά του.
Αντί να συμπλέκει το χθες και το σήμερα με εναλλάγές- ίσως κουραστικές που θα ανέκοπταν το συναίσθημα- χωρίζει άτυπα σε δυο μέρη το βιβλίο του με βάση τον χρόνο.
Έχουμε τα γεγονότα του παρελθόντος να φτάνουν σε μια καμπή συγκλονιστικά οριακή και έρχεται το σήμερα σαν επιστροφή και κάθαρση να λύσει τα μυστήρια.
Η ενότητα του χθες εκκινεί από τα αιματοκυλισμένα χρόνια του Εμφυλίου, όπου ο Κώστας Κρομμύδας δίνει ένα αντιπροσωπευτικό στιγμιότυπο για να καταδείξει τον παραλογισμό της αδελφοκτόνας σφαγής.
Από το αίμα αναδύεται απροσδόκητα ένας έρωτας σπαρακτικός-αντιστάθμισμα θαρρείς στο μίσος και τον τρόμο.
Η συνέχεια εστιάζει σε ένα πραγματικό γεγονός:
Είναι η ανακάλυψη του τρίτου αγάλματος της Νίκης από το ζεύγος των Αμερικάνων αρχαιολόγων Φίλις Ουίλλιαμς και Καρλ Λίμαν το 1949, το οποίο σήμερα εκτίθεται μετά από αγώνα στη "γενέτειρά" του,τη Σαμοθράκη!
Σε αυτή την ανασκαφή ενσωματώνεται αρμονικά ο μυθιστορηματικός ήρωάς μας κι όσα τον συνοδεύουν, έτσι που μυθιστορία κ πραγματικότητα να συνδυάζονται αξεδιάλυτα.
Η πένα του συγγραφέα αποδίδει υποδειγματικά την αγωνία των ανασκαφών , τη σχεδόν ερωτική λαχτάρα για τα μαρμάρινα πρόσωπα τα σημαδεμένα από τον χρόνο, αλλά και την έκσταση του αρχαιολόγου, "όταν αγγίζει όσα θαυμαστά άγγιξαν τα χερια των προγόνων του χιλιάδες χρόνια πριν"- όπως όλοι οι Ελληνες τη θυμόμαστε στα μάτια του Μανώλη Ανδρόνικου στη Βεργίνα!
Ο έρωτας κατορθώνει να διεκδικήσει τη θέση του, συνυπάρχοντας με την υποβλητικότητα του τόπου.
Τα γεγονότα του παρελθόντος κλείνουν με μια σκηνή από τις πιο ατμοσφαιρικές, όπου ο συγγραφέας κεντά λέξη τη λέξη την κτηνωδία, τον ιερό φόβο και το Απροσδόκητο θαυμα, που θα αποσαφηνιστεί στο τέλος του βιβλίου...
Η μετάβαση στο σήμερα έρχεται με συνδετικό κρίκο μια κηδεία και μια εξαφάνιση.
Οι χαρακτήρες στροβιλίζονται έκτοτε σε έναν αγωνιώδη χορό αισθησιασμού, αποκαλύψεων και θανάτου.
Καθένας φέρει το προσωπικό του βάρος -ψηφίδα πολύτιμη σε έναν γρίφο παραμυθιακό, μαζί κι εφιαλτικό.
Ο Βασίλης με τα μυστικά και τη λαική του σοφία,
η αέρινη Ηρώ,
η φλογερή Ζωή,
ο παθιασμένος ακέραιος Ανδρέας,
ο στιβαρός Νικόλας,
ο αμφιλεγόμενος Σίμωνας,
η ωραιοπαθής Μαρίκα
και δυο παιδικά μάτια που καθρέφτισαν μέσα τους τις στάχτες μιας θυσίας και κρίματα ανομολόγητα.
Ανάμεσά σε όλους, ξεχωρίζει η επιβλητικη φιγούρα του Αλέξανδρου με την ιδιαίτερη προσωπικότητα και την πολυτάραχη οικογενειακή ιστορία-
μύστης μαζί και ιερόσυλος, από τους πιο ιδιαίτερους χαρακτήρες σε βιβλίο του συγγραφέα.
Συγκίνηση ιδιαίτερη προκαλεί η ανάδειξη του δεσμού ανάμεσα σε άνθρωπο και τα ζώα, που διαδραματίζουν τον "δικό τους ρόλο" στη συναισθηματική φόρτιση και στην ίδια την πλοκή.
Σε ολόκληρο το βιβλίο αναδεικνύεται η ύβρις της αρχαιοκαπηλείας, αλλά και η βάναυση κλοπή των αρχαίων μας θησαυρών που κοσμούν πια ξένα μουσεία χωρών δίχως την άιγλη του φωτοδότη πολιτισμού μας- με ενδεικτικότερα τα "βιασμένα" μάρμαρα του αετώματος της Ακρόπόλεως- λαβωμένα από τον άρπαγα Ελγίν...
Η άλλη παράμετρος που ανακαλύπτουμε έκθαμβοι στην "Ουρανόεσσα" είναι η μακράιωνη παράδοση των Καβειρίων Μυστηρίων, που ο Κώστας Κρόμμύδας ξετυλίγει σε ζωηρή αναπαράσταση, σεβόμενος όσα ο χρόνος άφησε απρόσιτα στη γνώση.
Μέσα σε ολα, αδιαπραγμάτευτη και μεγαλόπρεπη, σαν τη Νίκη της Σαμοθράκης δεσπόζει η ζωοδότρια αγάπη, που δίνει φτερά στις ψυχές και αποτελεί Μυστήριο πανόσιο , άβατο στους κάπηλους.
Αυτή είναι η Ουρανόεσσα του Κρομμύδα.
Μια μυσταγωγία ερωτική.
Ένα μαγικό σεργιάνι στα άδυτα του αρχαίου μεγαλείου που δεν περιορίστηκε σε καλοσμιλεμένα έργα Τέχνης, αλλά συνίσταται σε συνομιλία του ανθρώπου με τη θεία προέλευσή του, επαναπατρίζοντάς τον στον ουράνιο προορισμό του.
Eίναι φανερό ότι ο Κώστας Κρομμύδας πάντα αποζητά νέους δρόμους και ζητά να εξελίσσεται θεματολογικά και τεχνικά, πράγμα που τον δικαιώνει με πολύ καλά βιβλία όπως αυτό, που αγγίζουν την ψυχή, χαρίζοντας ταυτόχρονα και κάποιες όμορφες γνώσεις στους αναγνώστες.
Ανακαλύψτε,λοιπόν, την "Ουρανόεσσα" του Κώστα Κρομμύδα κι αφεθείτε στη σαγήνη των φεγγαρολουσμένων σελίδων μιας ιστορίας που θα αγγίξει την καρδιά σας και θα σας εξιτάρει.
Δέδε Ελισσάβετ
Ακούστε το τραγούδι της Ουρανόεσσας σε μια μοναδική σύνθεση που αποδίδει την ατμόσφαιρα του βιβλίου.
Είδος Αισθηματικό/Μυστηρίο
Βαθμολογία: 9,5/10
Φέτος, ο αγαπημένος ηθοποιός και συγγραφέας Κώστας Κρομμύδας μας ταξιδεύει στη μυστηριακή Σαμοθράκη,τη γη του φεγγαριού και του έρωτα, με ένα ξεχωριστό μυθιστόρημα, όπου το φως και το σκοτάδι εναλλάσσονται μοναδικά!
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
1949:Ο αρχαιολόγος Ανδρέας Στάης, κουβαλώντας μια ιδιότυπη "λαβωματιά" από τα χρόνια του εμφύλιου μίσους, παραδίδεται στη σαγήνη των αρχαίων μυστικών ,αναζητώντας το κεφάλι της Νίκης που ως τότε ακέφαλη εκτίθεται στο Λούβρο.
Στη Σαμοθράκη όμως ,δεσπόζει η παρουσία του αινιγματικού τοπικού άρχοντα Βάρβη, που κατέχει κτήματα με ενδιαφέρον για την Αρχαιολογική υπηρεσία.
Η περίοδος αυτή στιγματίζεται από μια σειρά γεγονότων αλλά κι από έναν σαρωτικό έρωτα.
Στη σημερίνη εποχή, ο ελληνικής καταγωγής ντέτεκτιβ της Ιντερπολ, επίσης "Ανδρέας Στάης", καταφθάνει στη Σαμοθράκη για την κηδεία της γιαγιάς του.
Εκεί θα έρθει αντιμέτωπος με συγκλονιστικές αποκαλύψεις κι έναν κόσμο ανεξιχίαστα σκοτεινό...
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ Η Ουρανόεσσα αποτελεί το τέταρτο και πιο δυνατό από όλα τα μυθιστορήματα του Κώστα Κρομμύδα.
Πρόκειται για ένα βιβλίο σαγηνευτικό και έμπνευση άκρως πρωτότυπη στο είδος.
Ένα βιβλίο αισθηματικό στη βάση του, που συνδυάζει Ιστορία και στοιχεία ενός καλοστημένου θρίλερ.
Μια ιστορία δραματική, που εκτυλίσσεται κάτω από τα φτερά της Νίκης, όπως τη σμίλεψαν οι αιώνες κι οι δοκιμασίες αυτού του τόπου.
Ένα κάστρο που σε καλεί να καταδυθείς στον καλά κρυπτογραφημένο του μικρόκοσμο.
Ένας έρωτας περιπλανώμενος ανάμεσα σε αιματοβαμμένα μάρμαρα και στα κύματα των καιρών...
Ο τίτλος Ουρανόεσσα φέρει κάτι από όνειρο και υπακούει στη διττή ροπή του Κώστα Κρομμύδα να υποβάλλει από την αρχή το μυστήριο,αιχμαλωτίζοντας τον αναγνώστη, καθώς φέρνει στο επίκεντρο πάντα μια γυναικεία φιγούρα (Όπως στην "Ογκρέσα" και το "Μη Με Λησμόνει")
"Ουρανόεσσα" στην πραγματικότητα είναι η ομηρική ονομασία για τη Σαμοθράκη- τόπος ιερός και λίκνο μυστηρίων - όπου η γη σφιχταγκαλιάζεται με τον ουρανό κι η Σελήνη απλώνει την ασημένια κυριαρχία της.
Αυτό είναι το σκηνικό του δράματος, λουσμένο στο φεγγαρόφως και τους γραφικούς καταρράκτες μιας οργιάζουσας φύσης, καταφύγιου των θεών και των μυημένων. Η πένα του συγγραφέα χαρτογραφεί τις καταπράσινες διαδρομές της Σαμοθράκης και αφουγκράζεται ευλαβικά το αρχαίο κλέος της, ακολουθώντας τα χνάρια ιερών πομπών που κόβουν την ανάσα .
Έχουμε ένα μυθιστόρημα καθαρά κινηματογραφικής δομής,χωρισμένο σε ευέλικτα κεφάλαια με υποδήλωση του τόπου- σαν σε cuts στο σινεμά.
Η γλώσσα είναι πολύ λιτή με απλές εκφράσεις, χωρίς καλολογικά στοιχεία -είναι ξεκάθαρο πως δεν αποτέλεί προτεραιότητα κ δεν είναι φροντισμένη.
(Kάποιες στιγμές, επίσης, μου έλειψε ο λυρισμός, που ενίοτε άρμοζε στο κλιμα του βιβλίου, καθώς και μια μεγαλύτερη ανάλυση σε κάποια σημεία.)
Ωστόσο η συναρπαστική πλοκή, με τις ανατροπές και τα θαμμένα μυστικά της, αφοπλίζει και τον πιο απαιτητικό, όντας σφιχτοδεμένη και καλύτερα δομημένη από κάθε προηγούμενο βιβλίο του Κώστα Κρομμύδα.
Ενώ και στην Ουρανόεσσα ο συγγραφέας συνδέει παρελθόν με παρόν, σε αυτό το βιβλίο διαχειρίζεται τα δύο χρονικά επίπεδα πολύ καλύτερα από τα προηγούμενά του.
Αντί να συμπλέκει το χθες και το σήμερα με εναλλάγές- ίσως κουραστικές που θα ανέκοπταν το συναίσθημα- χωρίζει άτυπα σε δυο μέρη το βιβλίο του με βάση τον χρόνο.
Έχουμε τα γεγονότα του παρελθόντος να φτάνουν σε μια καμπή συγκλονιστικά οριακή και έρχεται το σήμερα σαν επιστροφή και κάθαρση να λύσει τα μυστήρια.
Η ενότητα του χθες εκκινεί από τα αιματοκυλισμένα χρόνια του Εμφυλίου, όπου ο Κώστας Κρομμύδας δίνει ένα αντιπροσωπευτικό στιγμιότυπο για να καταδείξει τον παραλογισμό της αδελφοκτόνας σφαγής.
Από το αίμα αναδύεται απροσδόκητα ένας έρωτας σπαρακτικός-αντιστάθμισμα θαρρείς στο μίσος και τον τρόμο.
Η συνέχεια εστιάζει σε ένα πραγματικό γεγονός:
Είναι η ανακάλυψη του τρίτου αγάλματος της Νίκης από το ζεύγος των Αμερικάνων αρχαιολόγων Φίλις Ουίλλιαμς και Καρλ Λίμαν το 1949, το οποίο σήμερα εκτίθεται μετά από αγώνα στη "γενέτειρά" του,τη Σαμοθράκη!
Σε αυτή την ανασκαφή ενσωματώνεται αρμονικά ο μυθιστορηματικός ήρωάς μας κι όσα τον συνοδεύουν, έτσι που μυθιστορία κ πραγματικότητα να συνδυάζονται αξεδιάλυτα.
Η πένα του συγγραφέα αποδίδει υποδειγματικά την αγωνία των ανασκαφών , τη σχεδόν ερωτική λαχτάρα για τα μαρμάρινα πρόσωπα τα σημαδεμένα από τον χρόνο, αλλά και την έκσταση του αρχαιολόγου, "όταν αγγίζει όσα θαυμαστά άγγιξαν τα χερια των προγόνων του χιλιάδες χρόνια πριν"- όπως όλοι οι Ελληνες τη θυμόμαστε στα μάτια του Μανώλη Ανδρόνικου στη Βεργίνα!
Ο έρωτας κατορθώνει να διεκδικήσει τη θέση του, συνυπάρχοντας με την υποβλητικότητα του τόπου.
Τα γεγονότα του παρελθόντος κλείνουν με μια σκηνή από τις πιο ατμοσφαιρικές, όπου ο συγγραφέας κεντά λέξη τη λέξη την κτηνωδία, τον ιερό φόβο και το Απροσδόκητο θαυμα, που θα αποσαφηνιστεί στο τέλος του βιβλίου...
Η μετάβαση στο σήμερα έρχεται με συνδετικό κρίκο μια κηδεία και μια εξαφάνιση.
Οι χαρακτήρες στροβιλίζονται έκτοτε σε έναν αγωνιώδη χορό αισθησιασμού, αποκαλύψεων και θανάτου.
Καθένας φέρει το προσωπικό του βάρος -ψηφίδα πολύτιμη σε έναν γρίφο παραμυθιακό, μαζί κι εφιαλτικό.
Ο Βασίλης με τα μυστικά και τη λαική του σοφία,
η αέρινη Ηρώ,
η φλογερή Ζωή,
ο παθιασμένος ακέραιος Ανδρέας,
ο στιβαρός Νικόλας,
ο αμφιλεγόμενος Σίμωνας,
η ωραιοπαθής Μαρίκα
και δυο παιδικά μάτια που καθρέφτισαν μέσα τους τις στάχτες μιας θυσίας και κρίματα ανομολόγητα.
Ανάμεσά σε όλους, ξεχωρίζει η επιβλητικη φιγούρα του Αλέξανδρου με την ιδιαίτερη προσωπικότητα και την πολυτάραχη οικογενειακή ιστορία-
μύστης μαζί και ιερόσυλος, από τους πιο ιδιαίτερους χαρακτήρες σε βιβλίο του συγγραφέα.
Συγκίνηση ιδιαίτερη προκαλεί η ανάδειξη του δεσμού ανάμεσα σε άνθρωπο και τα ζώα, που διαδραματίζουν τον "δικό τους ρόλο" στη συναισθηματική φόρτιση και στην ίδια την πλοκή.
Σε ολόκληρο το βιβλίο αναδεικνύεται η ύβρις της αρχαιοκαπηλείας, αλλά και η βάναυση κλοπή των αρχαίων μας θησαυρών που κοσμούν πια ξένα μουσεία χωρών δίχως την άιγλη του φωτοδότη πολιτισμού μας- με ενδεικτικότερα τα "βιασμένα" μάρμαρα του αετώματος της Ακρόπόλεως- λαβωμένα από τον άρπαγα Ελγίν...
Η άλλη παράμετρος που ανακαλύπτουμε έκθαμβοι στην "Ουρανόεσσα" είναι η μακράιωνη παράδοση των Καβειρίων Μυστηρίων, που ο Κώστας Κρόμμύδας ξετυλίγει σε ζωηρή αναπαράσταση, σεβόμενος όσα ο χρόνος άφησε απρόσιτα στη γνώση.
Μέσα σε ολα, αδιαπραγμάτευτη και μεγαλόπρεπη, σαν τη Νίκη της Σαμοθράκης δεσπόζει η ζωοδότρια αγάπη, που δίνει φτερά στις ψυχές και αποτελεί Μυστήριο πανόσιο , άβατο στους κάπηλους.
Αυτή είναι η Ουρανόεσσα του Κρομμύδα.
Μια μυσταγωγία ερωτική.
Ένα μαγικό σεργιάνι στα άδυτα του αρχαίου μεγαλείου που δεν περιορίστηκε σε καλοσμιλεμένα έργα Τέχνης, αλλά συνίσταται σε συνομιλία του ανθρώπου με τη θεία προέλευσή του, επαναπατρίζοντάς τον στον ουράνιο προορισμό του.
Eίναι φανερό ότι ο Κώστας Κρομμύδας πάντα αποζητά νέους δρόμους και ζητά να εξελίσσεται θεματολογικά και τεχνικά, πράγμα που τον δικαιώνει με πολύ καλά βιβλία όπως αυτό, που αγγίζουν την ψυχή, χαρίζοντας ταυτόχρονα και κάποιες όμορφες γνώσεις στους αναγνώστες.
Ανακαλύψτε,λοιπόν, την "Ουρανόεσσα" του Κώστα Κρομμύδα κι αφεθείτε στη σαγήνη των φεγγαρολουσμένων σελίδων μιας ιστορίας που θα αγγίξει την καρδιά σας και θα σας εξιτάρει.
Δέδε Ελισσάβετ
Ακούστε το τραγούδι της Ουρανόεσσας σε μια μοναδική σύνθεση που αποδίδει την ατμόσφαιρα του βιβλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου