Το Κορίτσι Με Τα Τριαντάφυλλα, Θάνος Κονδύλης
Είδος: Iστορικό Δράμα
Βαθμολογία: 9/10
Ένα βιβλίο γεμάτο "Χρώματα κι Αρώματα" μας επεφύλαξε φέτος ο αγαπημένος συγγραφέας Θάνος Κονδύλης, συνθέτοντας ένα δραμα με χαρακτήρες που δύσκολα ξεχνάς !
Μετά από ένα βιβλίο μυστηρίου βγαλμένου από την Αρχαία Ελλάδα, ο Θάνος Κονδύλης επιστρέφει στην αγαπημένη του θεματολογία , προσφέροντας μια πολύ ξεχωριστή, δραματική ιστορία παρμένη από την πολύπαθη πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων ολόκληρο τον 20ο αιώνα.
Πεδίο αυτή τη φορά , η μαρτυρική Κύπρος.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η Γαλήνη Δημακάκου ζει σε ένα απομονωμένο χωριό της Βόρειας Κύπρου ,τον Ουρανό.
κάτω από την επιτήρηση των Εγγλέζων, διαφεντευτής στον Ουρανό είναι Θεόφιλος, ένας προεστός με τη μεγαλομανία ενός Καίσαρα και πλήθος χαρακτήρων που συνθέτουν τη μικροκοινωνία ενός τυπικού χωριού, που ψάχνει τα βήματά του ανάμεσα στην οπισθοδρόμηση και τον σύγχρονο κόσμο.
Και τα χρόνια περνούν κι η Γαλήνη εξελίσσεται σε μια ερωτευμένη γυναίκα, κάνοντας όνειρα με τον αγαπημένο της, τον φοιτητή Ορέστη κάτω από το βλέμμα του Μεχμέτ, του καλοκάγαθου Τούρκου που για όλους είναι ο γραφικός του χωριού αλλά για τη Γαλήνη είναι ο μυστηριώδης φίλος του δάσους.
Και ενώ ο ηρωικός ΕΟΚΑ γράφει με το αίμα ηρώων χρυσές σελίδες , τα σύννεφα του πολέμου σκιάζουν τον Ουρανό, φέρνοντας τους ανθρώποιυς αντιμέτωπους με οριακές αλήθειες και συνταρακτικές αποκαλύψεις.
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Το "Κορίτσι Με Τα Τριαντάφυλλα" του Θάνου Κονδύλη είναι ένα πολύ συγκινητικό ηθογραφικό μυθιστόρημα με έντονο το αισθηματικό στοιχείο και στιγμιότυπα από τη πρόσφατη Ιστορία μας.
"Το Κορίτσι με τα Τριαντάφυλλα" αποτελεί το τέταρτο μέρος μιας άτυπης, εν τέλει, τετραλογίας που πραγματεύεται τις ελληνοτουρκικές σχέσεις μέσα από το πρίσμα των απλών ανθρώπων μέσα από το πρόταγμα του έρωτα και της φιλίας.
Η σειρά ξεκινά από την Αρχόντισσα Της Σμύρνης Μικρασιατική Καταστροφή, περνά το πογκρόμ εις βαρος των Κωνσταντινουπολιτών το '55 (Ένας Παράδεισος), διατρέχει τη συνύπραξη Ελλήνων και Τούρκων στη νησιώτικη παραμεθόριο μεταπολεμικά (ΜεΤα Φτερά) και φτάνει στην Εισβολή του Αττίλα το '74.
Κεντρικό πρόσωπο στο Κορίτσι , η Γαλήνη, ένα εύθραυστο κορίτσι που συνοψίζει την ομορφιά σώματος και την ευωδία της ψυχής , "ανθίζοντας" στην ομορφιά ενός τριανταφυλλόκηπου...
Πλάι της ο παιδικός της έρωτας, ο ιδεαλιστής Ορέστης, που ονειρεύεται να σπουδάσει γιατρός για να βοηθήσει τους φτωχούς κατοίκους του απομονωμένου χωριού.
Τις τύχες του χωριού ορίζει ο πρόεδρος Θεόφιλος με ένα πλήθος αμαρτωλών μυστικών και την έπαρση ενός Λουδοβικου καθώς αναφωνεί"Το Κράτος Είμαι Εγώ!"
Η απομόνωση του χωριού τον καθιστά απόλυτο διαφεντευτή και προσωποποίηση των κοτζαμπασηδων της Τουρκοκρατίας.
Ίσως θα του αναλογούσε μεγαλύτερος ρόλος στο βιβλίο...
Γύρω του ένα πλήθος συνθέτει μια τοιχογραφία ενός χωριού, που συνοψίζει όλες τις παθογένειες του Ελληνα και χαρακτηριστικούς ανθρωπότυπους της επαρχίας...
Σε αυτό τον βοηθούν προσεκτικά επιλεγμένες εκφράσεις από την κυπριακή ντοπιολαλιά ενταγμένες εύστοχα ,ώστε να προσδίδουν αυθεντικότητα χωρίς αν κουράζουν.
Κι εδώ έχουμε την ανάπτυξη μιας ηθογραφίας, όπου γίνεται εμφανές το πέρασμα του χρόνου, μέσα από την αέναη πάλη ανάμεσα στην ασφάλεια και την πρόοδο.
Οφείλω να επισημάνω πως υπάρχουν μεγάλα διαστήματα που το συναίσθημα παραμερίζεται μπροστά στην παρουσίαση των ηθών και του πολύπλοκου κοινωνιογράμματος, σε συνδυασμό με τα ιστορικά γεγονότα κι αυτό ενδέχεται να κουράσει κάποιους αναγνώστες.
Η ατομικότητα πνίγεται σε μια συλλογικότητα που μετριάζει την ένταση των προσωπικών ιστοριών.
Παρόλαυτα, οι πρωταγωνιστές σύντομα ξαναπάιρνουν τον "λόγο", γοητεύοντας, σε ενα παράξενο τρίγωνο φιλίας, που είναι πιο δραματικό από εκείνο που παρουσιάζεται στα "Γαλάζια Φτερά".
Ανάμεσά στα πρόσωπα που παρακολουθούμε με αγωνία, δεσπόζει ένας από τους πιο ενδιαφέροντες χαρακτήρες που θυμάμαι σε πρόσφατο βιβλίο αισθηματικών αποχρώσεων...
Είναι ο αγαθός,νεαρός Μεχμέτ, ο Τούρκους γυρολόγος...
Μια φιγούρα ακαθόριστη, σαν αερικό.
Ιδιότυπα παραμορφωμένος,συγκεκαλυμμένα όμορφος, ο Μεχμέτ θα γίνει το κλωτσοσκούφι του χωριού, ικανοποιώντας τη σκληρότητα του πλήθους που αποζητά εύκολους στόχους, κρατώντας βαθιά στην καρδιά το μυστήριο της προέλευσής του..
Η συνάντησή του κατατρεγμένου Μεχμέτ με τη νεαρή Γαλήνη θα γίνει με έναν συγκλονιστικό τρόπο, που αναβίωσε ένα από τα πιο συγκινητικά στιγμιότυπα στην κλασσική "Παναγία των Παρισίων" του Γάλλου ρομαντικού και φιλέλληνα, Βικτόρ Ουγκό και μου έφερε δάκρυα στα μάτια.
Ο έρωτας ανάμεσα στη Γαλήνη και τον Ορέστη είναι συμπαγής, στέρεος, αλλά θεωρώ του λείπει η αγωνία και το όνειρο...
Τουναντίον, παράξενη αποδεικνύεται η συνύπαρξη της με τον Μεχμέτ, που εκτείνεται πέρα από τη συμπόνια και τη φιλία, προσφέροντας στις αναγνώστριες ονειρικά σκηνικά, που ταξιδεύουν τα μάτια της ψυχής.
Ο Θάνος Κονδύλης μέσα από αυτούς τους δυο κάνει τις σελίδες του καμβά και την πένα του πινέλο για να "φιλοτεχνήσει" μαγευτικούς "πίνακες" λυρισμού και καταπραυντικής στοργής, που επαναπατρίζουν τον έρωτα στα εδάφη της αυταπάρνησης και της ψυχικής ένωσης, όπως τόσο έχουν εκλείψει από την φρενήρη εποχή μας...
Φύση και Άνθρωπος, πέτρες και ροδοπέταλα, σε αρμονικά μοτίβα, αλησμόνητα.
Λάτρεψα τόσον αυτήν την αταίριαστη δυαδικότητα του Μεχμέτ και της Γαλήνης, στη μυστηριώδη τους φιλία!Καπου- κάπου, τούτοι οι δυο παραπεμπουν όντως αμυδρά στους κλασσικούς ήρωες, Κουασιμόδο και Εσμεράλντα σε όλον τους τον κύκλο.
Έχω παρατηρήσει πως στα βιβλία του Κονδύλη που έρχονται στο προσκήνιο Τούρκοι, είναι εκείνοι που επικεντρώνουν το μεγαλύτερο βάθος ως χαρακτήρες: Πολυεπίπεδοι και συναρπαστικοί ως το τέλος- ειδικότερα οι άντρες.
Ίσως απορρέει από επιθυμία του συγγραφέα να καταπολεμήσει κάποια προκαταληψη -ως και δαιμονοποίηση του προαιώνιου εχθρού, αποδαιμονοποιώντας τον μέσα από πάσχοντα πρόσωπα με μη προβλέψιμες προσωπικότητες.
Στο "Κορίτσι", εντούτοις, έχουμε διαφοροποίηση γιατί ο ερωτισμός προβάλλει πολύ πιο τρυφερός συγκριτικά με τις πιο ορμητικές, ενιοτε άγριες στιγμές στα Γαλάζια Φτερά ή στην Αρχόντισσα της Σμύρνης(για να μη μιλήσω για το Ένας Παράδεισος όπου προβάλλει μια αληθινή "κόλαση"!).
Παρόλαυτα δεν του λείπει η ρεαλιστική έκβαση κι έρχεται να διασταυρωθεί με τις θύελλες της ιστορίας καθώς συμπίπτει με την Εισβολή του 1974 την οποία δε βιώνουμε "ολιτιστικά" , αλλά εστιασμένοι αυστηρά στο γνώριμο σκηνικό του Ουρανού καθώς εφιαλτικά μεταλλάσεται στη δίνη των γεγονότων...
Το νέο Αντάρτικο και οι απλοί άνθρωποι αλέθονται στις μυλόπετρες της Ιστορίας και σε καταστάσες οι οποίες θυμίζουν τον Ελληνικό Εμφυλίο και το μόνιμο σαράκι της φυλής μας.
Ο Θάνος Κονδύλης κατορθώνει να τα αποδώσει όλα αυτά, ισορροπημένα και παραστατικά, μέσα από τους ήρωές του διαγράφοντας με πληρότητα τον κύκλο της επίπονης πορείας τους.
Η αιχμαλωσία και ο εποικισμός στα ακρωτηριασμένα εδάφη της μαρτυρικής Κύπρου, καθιστανται βίωμα του αναγνώστη μέχρι το συγκινησιακά φορτισμένο φινάλε και την ιδιότυπη απροσμενη δικαίωση για ανθρώπους που ηττηθηκαν από τους καιρούς, αλλά όχι από τη συνείδηση τους.
Το Κορίτσι Με τα Τριαντάφυλλα συνιστά λοιπόν ένα οδοιπορικό που αναδεικνύει τους αγώνες κ τις αγωνίες του κυπριακού λαόυ,
Αποτελεί το πιο ώριμο έργο του Κονδύλη σε αυτό το "ύφος", ενώ πλησιάζει σε ομορφιά την εμβληματική Αρχόντισσα της Σμυρνης του Θάνου Κονδλυλη, που τόσο αγαπησε δικαίως το αναγνωστικό κοινό!
Είδος: Iστορικό Δράμα
Βαθμολογία: 9/10
Ένα βιβλίο γεμάτο "Χρώματα κι Αρώματα" μας επεφύλαξε φέτος ο αγαπημένος συγγραφέας Θάνος Κονδύλης, συνθέτοντας ένα δραμα με χαρακτήρες που δύσκολα ξεχνάς !
Μετά από ένα βιβλίο μυστηρίου βγαλμένου από την Αρχαία Ελλάδα, ο Θάνος Κονδύλης επιστρέφει στην αγαπημένη του θεματολογία , προσφέροντας μια πολύ ξεχωριστή, δραματική ιστορία παρμένη από την πολύπαθη πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων ολόκληρο τον 20ο αιώνα.
Πεδίο αυτή τη φορά , η μαρτυρική Κύπρος.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η Γαλήνη Δημακάκου ζει σε ένα απομονωμένο χωριό της Βόρειας Κύπρου ,τον Ουρανό.
κάτω από την επιτήρηση των Εγγλέζων, διαφεντευτής στον Ουρανό είναι Θεόφιλος, ένας προεστός με τη μεγαλομανία ενός Καίσαρα και πλήθος χαρακτήρων που συνθέτουν τη μικροκοινωνία ενός τυπικού χωριού, που ψάχνει τα βήματά του ανάμεσα στην οπισθοδρόμηση και τον σύγχρονο κόσμο.
Και τα χρόνια περνούν κι η Γαλήνη εξελίσσεται σε μια ερωτευμένη γυναίκα, κάνοντας όνειρα με τον αγαπημένο της, τον φοιτητή Ορέστη κάτω από το βλέμμα του Μεχμέτ, του καλοκάγαθου Τούρκου που για όλους είναι ο γραφικός του χωριού αλλά για τη Γαλήνη είναι ο μυστηριώδης φίλος του δάσους.
Και ενώ ο ηρωικός ΕΟΚΑ γράφει με το αίμα ηρώων χρυσές σελίδες , τα σύννεφα του πολέμου σκιάζουν τον Ουρανό, φέρνοντας τους ανθρώποιυς αντιμέτωπους με οριακές αλήθειες και συνταρακτικές αποκαλύψεις.
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Το "Κορίτσι Με Τα Τριαντάφυλλα" του Θάνου Κονδύλη είναι ένα πολύ συγκινητικό ηθογραφικό μυθιστόρημα με έντονο το αισθηματικό στοιχείο και στιγμιότυπα από τη πρόσφατη Ιστορία μας.
"Το Κορίτσι με τα Τριαντάφυλλα" αποτελεί το τέταρτο μέρος μιας άτυπης, εν τέλει, τετραλογίας που πραγματεύεται τις ελληνοτουρκικές σχέσεις μέσα από το πρίσμα των απλών ανθρώπων μέσα από το πρόταγμα του έρωτα και της φιλίας.
Η σειρά ξεκινά από την Αρχόντισσα Της Σμύρνης Μικρασιατική Καταστροφή, περνά το πογκρόμ εις βαρος των Κωνσταντινουπολιτών το '55 (Ένας Παράδεισος), διατρέχει τη συνύπραξη Ελλήνων και Τούρκων στη νησιώτικη παραμεθόριο μεταπολεμικά (ΜεΤα Φτερά) και φτάνει στην Εισβολή του Αττίλα το '74.
Κεντρικό πρόσωπο στο Κορίτσι , η Γαλήνη, ένα εύθραυστο κορίτσι που συνοψίζει την ομορφιά σώματος και την ευωδία της ψυχής , "ανθίζοντας" στην ομορφιά ενός τριανταφυλλόκηπου...
Πλάι της ο παιδικός της έρωτας, ο ιδεαλιστής Ορέστης, που ονειρεύεται να σπουδάσει γιατρός για να βοηθήσει τους φτωχούς κατοίκους του απομονωμένου χωριού.
Τις τύχες του χωριού ορίζει ο πρόεδρος Θεόφιλος με ένα πλήθος αμαρτωλών μυστικών και την έπαρση ενός Λουδοβικου καθώς αναφωνεί"Το Κράτος Είμαι Εγώ!"
Η απομόνωση του χωριού τον καθιστά απόλυτο διαφεντευτή και προσωποποίηση των κοτζαμπασηδων της Τουρκοκρατίας.
Ίσως θα του αναλογούσε μεγαλύτερος ρόλος στο βιβλίο...
Γύρω του ένα πλήθος συνθέτει μια τοιχογραφία ενός χωριού, που συνοψίζει όλες τις παθογένειες του Ελληνα και χαρακτηριστικούς ανθρωπότυπους της επαρχίας...
Σε αυτό τον βοηθούν προσεκτικά επιλεγμένες εκφράσεις από την κυπριακή ντοπιολαλιά ενταγμένες εύστοχα ,ώστε να προσδίδουν αυθεντικότητα χωρίς αν κουράζουν.
Κι εδώ έχουμε την ανάπτυξη μιας ηθογραφίας, όπου γίνεται εμφανές το πέρασμα του χρόνου, μέσα από την αέναη πάλη ανάμεσα στην ασφάλεια και την πρόοδο.
Οφείλω να επισημάνω πως υπάρχουν μεγάλα διαστήματα που το συναίσθημα παραμερίζεται μπροστά στην παρουσίαση των ηθών και του πολύπλοκου κοινωνιογράμματος, σε συνδυασμό με τα ιστορικά γεγονότα κι αυτό ενδέχεται να κουράσει κάποιους αναγνώστες.
Η ατομικότητα πνίγεται σε μια συλλογικότητα που μετριάζει την ένταση των προσωπικών ιστοριών.
Παρόλαυτα, οι πρωταγωνιστές σύντομα ξαναπάιρνουν τον "λόγο", γοητεύοντας, σε ενα παράξενο τρίγωνο φιλίας, που είναι πιο δραματικό από εκείνο που παρουσιάζεται στα "Γαλάζια Φτερά".
Ανάμεσά στα πρόσωπα που παρακολουθούμε με αγωνία, δεσπόζει ένας από τους πιο ενδιαφέροντες χαρακτήρες που θυμάμαι σε πρόσφατο βιβλίο αισθηματικών αποχρώσεων...
Είναι ο αγαθός,νεαρός Μεχμέτ, ο Τούρκους γυρολόγος...Μια φιγούρα ακαθόριστη, σαν αερικό.
Ιδιότυπα παραμορφωμένος,συγκεκαλυμμένα όμορφος, ο Μεχμέτ θα γίνει το κλωτσοσκούφι του χωριού, ικανοποιώντας τη σκληρότητα του πλήθους που αποζητά εύκολους στόχους, κρατώντας βαθιά στην καρδιά το μυστήριο της προέλευσής του..
Η συνάντησή του κατατρεγμένου Μεχμέτ με τη νεαρή Γαλήνη θα γίνει με έναν συγκλονιστικό τρόπο, που αναβίωσε ένα από τα πιο συγκινητικά στιγμιότυπα στην κλασσική "Παναγία των Παρισίων" του Γάλλου ρομαντικού και φιλέλληνα, Βικτόρ Ουγκό και μου έφερε δάκρυα στα μάτια.
Ο έρωτας ανάμεσα στη Γαλήνη και τον Ορέστη είναι συμπαγής, στέρεος, αλλά θεωρώ του λείπει η αγωνία και το όνειρο...
Τουναντίον, παράξενη αποδεικνύεται η συνύπαρξη της με τον Μεχμέτ, που εκτείνεται πέρα από τη συμπόνια και τη φιλία, προσφέροντας στις αναγνώστριες ονειρικά σκηνικά, που ταξιδεύουν τα μάτια της ψυχής.
Ο Θάνος Κονδύλης μέσα από αυτούς τους δυο κάνει τις σελίδες του καμβά και την πένα του πινέλο για να "φιλοτεχνήσει" μαγευτικούς "πίνακες" λυρισμού και καταπραυντικής στοργής, που επαναπατρίζουν τον έρωτα στα εδάφη της αυταπάρνησης και της ψυχικής ένωσης, όπως τόσο έχουν εκλείψει από την φρενήρη εποχή μας...
Φύση και Άνθρωπος, πέτρες και ροδοπέταλα, σε αρμονικά μοτίβα, αλησμόνητα.Λάτρεψα τόσον αυτήν την αταίριαστη δυαδικότητα του Μεχμέτ και της Γαλήνης, στη μυστηριώδη τους φιλία!Καπου- κάπου, τούτοι οι δυο παραπεμπουν όντως αμυδρά στους κλασσικούς ήρωες, Κουασιμόδο και Εσμεράλντα σε όλον τους τον κύκλο.
Έχω παρατηρήσει πως στα βιβλία του Κονδύλη που έρχονται στο προσκήνιο Τούρκοι, είναι εκείνοι που επικεντρώνουν το μεγαλύτερο βάθος ως χαρακτήρες: Πολυεπίπεδοι και συναρπαστικοί ως το τέλος- ειδικότερα οι άντρες.
Ίσως απορρέει από επιθυμία του συγγραφέα να καταπολεμήσει κάποια προκαταληψη -ως και δαιμονοποίηση του προαιώνιου εχθρού, αποδαιμονοποιώντας τον μέσα από πάσχοντα πρόσωπα με μη προβλέψιμες προσωπικότητες.
Στο "Κορίτσι", εντούτοις, έχουμε διαφοροποίηση γιατί ο ερωτισμός προβάλλει πολύ πιο τρυφερός συγκριτικά με τις πιο ορμητικές, ενιοτε άγριες στιγμές στα Γαλάζια Φτερά ή στην Αρχόντισσα της Σμύρνης(για να μη μιλήσω για το Ένας Παράδεισος όπου προβάλλει μια αληθινή "κόλαση"!).Παρόλαυτα δεν του λείπει η ρεαλιστική έκβαση κι έρχεται να διασταυρωθεί με τις θύελλες της ιστορίας καθώς συμπίπτει με την Εισβολή του 1974 την οποία δε βιώνουμε "ολιτιστικά" , αλλά εστιασμένοι αυστηρά στο γνώριμο σκηνικό του Ουρανού καθώς εφιαλτικά μεταλλάσεται στη δίνη των γεγονότων...
Το νέο Αντάρτικο και οι απλοί άνθρωποι αλέθονται στις μυλόπετρες της Ιστορίας και σε καταστάσες οι οποίες θυμίζουν τον Ελληνικό Εμφυλίο και το μόνιμο σαράκι της φυλής μας.
Η αιχμαλωσία και ο εποικισμός στα ακρωτηριασμένα εδάφη της μαρτυρικής Κύπρου, καθιστανται βίωμα του αναγνώστη μέχρι το συγκινησιακά φορτισμένο φινάλε και την ιδιότυπη απροσμενη δικαίωση για ανθρώπους που ηττηθηκαν από τους καιρούς, αλλά όχι από τη συνείδηση τους.
Το Κορίτσι Με τα Τριαντάφυλλα συνιστά λοιπόν ένα οδοιπορικό που αναδεικνύει τους αγώνες κ τις αγωνίες του κυπριακού λαόυ,
Αποτελεί το πιο ώριμο έργο του Κονδύλη σε αυτό το "ύφος", ενώ πλησιάζει σε ομορφιά την εμβληματική Αρχόντισσα της Σμυρνης του Θάνου Κονδλυλη, που τόσο αγαπησε δικαίως το αναγνωστικό κοινό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου