Η Καλύβα, Γουίλλιαμ Γιανγκ
Είδος: Κοινωνικό/Αλληγορικό
Βαθμολογία: 8,5/10
Τίτλος πρωτοτύπου: The Shack
Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ
Έτος έκδοσης: 2009
ΣΕΛ.: 344
Γλώσσα πρωτοτύπου: Αγγλικά
Μετάφραση: Καστανάρας, Γιάννης
Σχήμα: 14 x 20,6
Βαρος 376 γραμμάρια
ISBN: 978-960-04-3928-1
Η πιο γνωστή "Καλύβα" της Λογοτεχνίας είναι εκείνη του ευεγενικού "Μπάρμπα -Θωμά", που μέσα από την καρτερική του φιγούρα κατήγγειλε το όνειδος του Ρατσισμού, δίδαξε τη χριστιανική αρετή και κήρυξε την Συγχώρεση...
100χρόνια σχεδόν μετά, αλλη μια "Καλύβα" αναζητά την απώτατη αλήθεια, αντιτάσσοντας τη δύναμη της αγαπης στην Οδύνη κι ατενίζοντας τον Θεό!
Είδος: Κοινωνικό/Αλληγορικό
Βαθμολογία: 8,5/10
Τίτλος πρωτοτύπου: The Shack
Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ
Έτος έκδοσης: 2009
ΣΕΛ.: 344
Γλώσσα πρωτοτύπου: Αγγλικά
Μετάφραση: Καστανάρας, Γιάννης
Σχήμα: 14 x 20,6
Βαρος 376 γραμμάρια
ISBN: 978-960-04-3928-1
Η πιο γνωστή "Καλύβα" της Λογοτεχνίας είναι εκείνη του ευεγενικού "Μπάρμπα -Θωμά", που μέσα από την καρτερική του φιγούρα κατήγγειλε το όνειδος του Ρατσισμού, δίδαξε τη χριστιανική αρετή και κήρυξε την Συγχώρεση...
100χρόνια σχεδόν μετά, αλλη μια "Καλύβα" αναζητά την απώτατη αλήθεια, αντιτάσσοντας τη δύναμη της αγαπης στην Οδύνη κι ατενίζοντας τον Θεό!
Το 2009 ο Καναδός Γουίλλιαμ Γιανγκ εμπνεύστηκε, ως απαύγασμα του πόνου στη ζωή, μια ιστορία που την προόριζε για τα έξι παιδιά του ,αλλά τελικά εξελίχθηκε σε ένα αλληγορικό και ονειρικό κοινωνικό παραμύθι για εκατομμύρια αναγνώστες στον κόσμο!!!!
Ενόψει του Πάσχα, η Καλύβα είναι το ιδανικό βιβλίο για να στοχαστούμε πάνω σε θεμελιώδη ζητήματα της Αγάπης, του θανάτου και του Θεού, με έναν τρόπο αξέχαστο που εισχωρεί ως τα τρίσβαθα της ψυχής!
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ο πολύτεκνος Μακένζυ βιώνει τον απόλυτο εφιάλτη, όταν σε μια οικογενειακή εκδρομή εξαφανίζεται η μικρότερη κόρη του, η Μίσσυ.
Στην κοντινή καλύβα του δάσους, η αστυνομία εντοπίζει τα ματωμένα κουρέλια από το φουστανάκι του κοριτσιού κι ένα παράξενο σύμβολο πάνω τους, πράγμα που οδηγεί στο συμπέρασμα οτι το κοριτσάκι δολοφονήθηκε.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ο πολύτεκνος Μακένζυ βιώνει τον απόλυτο εφιάλτη, όταν σε μια οικογενειακή εκδρομή εξαφανίζεται η μικρότερη κόρη του, η Μίσσυ.
Στην κοντινή καλύβα του δάσους, η αστυνομία εντοπίζει τα ματωμένα κουρέλια από το φουστανάκι του κοριτσιού κι ένα παράξενο σύμβολο πάνω τους, πράγμα που οδηγεί στο συμπέρασμα οτι το κοριτσάκι δολοφονήθηκε.
Ο Μακένζυ βυθιζεται στην απελπισία, ενώ η οικογένεια του παλεύει κι αυτή με τη θλίψη και τις ενοχές...
4χρόνια μετά, ο Μακένζυ λαμβάνει ένα σημείωμα όπου Κάποιος Άγνωστος τον καλεί στην καλύβα του πόνου, υπογράφοντας ως "Μπαμπάκας".
Στη καλύβα του δάσους, ο Μακένζυ θα δοκιμάσει την πιο απροσδόκητη συνάντηση της ζωής του, σε μια εμπειρία ονειρική, που θα του αλλάξει για πάντα τη σχέση με τον εαυτό του, τον πόνο και τον Θεό, δίνοντάς του πίσω το φως της αγάπης.
Μια πορεία που αναμορφώνει τον Μακένζυ-μα και τον αναγνώστη που θα καταδυθεί στα νοήματά του βιβλίου!
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Παρότι ο Γουίλλιαμ Γιανγκ αρνείται την ιδιότητα του "Συγγραφέα", το βιβλίο του "H KΑΛΥΒΑ" αναδέιχθηκε σε εκδοτικό φαινόμενο για 32 εβδομάδες στο τοπ των best sellers των New York Times!
Και πράγματι η Καλύβα είναι από εκείνα τα "χαρισματικά" βιβλία που με τρόπο σοφά απλοικό μπορούν να αναβαπτίσουν την ψυχή σου και να ανοίξουν ένα νέο, φωτεινό μονοπάτι στη θέαση του κόσμου.
Ένας συγκερασμός μυθοπλασίας και θεολογίας με τον πλέον εύληπτο τρόπο!
Η Καλύβα ρέει σαν το νερό, σε γλώσσα παραστατική αλλά ξεκούραστη, που εναποθέτει τα πολυδιάστατα νοήματά της απλά, σα μια αύρα δροσερή, με τη διακριτική "ευγλωττία" ενός φαντασμαγορικού δειλινού.
Ένας συγκερασμός μυθοπλασίας και θεολογίας με τον πλέον εύληπτο τρόπο!
Η Καλύβα ρέει σαν το νερό, σε γλώσσα παραστατική αλλά ξεκούραστη, που εναποθέτει τα πολυδιάστατα νοήματά της απλά, σα μια αύρα δροσερή, με τη διακριτική "ευγλωττία" ενός φαντασμαγορικού δειλινού.
Στο επίκεντρο της "Καλύβας", μια οικογενειακή τραγωδία σαφής και αναπόδραστη.
Αποτελεί θα λέγαμε ένα τυπικό μοτίβο, ένα συγγραφικό κλισέ, που όμως πάντα διατηρεί τη δυναμική του!
Η ανεξήγητη εξαφάνιση ενός μικρού κοριτσιού, λοιπόν, και τα ματωμένα απομεινάρια του φέρνουν αντιμέτωπους τους ήρωες με θεμελιακά κι επιτακτικά ερωτήματα γύρω από τον Χαμό, τη Θεία Πρόνοια, τον θάνατο, υποβάλλοντας μιαν ατμόσφαιρα διάχυτου πένθους!
Μέχρι εδώ,"Η Καλύβα" παραπέμπει σε παραστατικά αστυνομικά θρίλερ όπου η παιδική αθωότητα αντιπαραβάλλεται προς τη διαστροφή, το αίμα και την παράλογη βία,σαν τις περιπετειες της Έλεν Γκρέις ή βιβλία όπως η πρόσφατη Κουκουβάγια (με θύματα παιδιά σε δάσος).
Σύντομα όμως "H Kαλύβα" αποδεικνύεται κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτά:
Ο Μακένζυ πηγαίνει στην Καλύβα, όπου δεν τον περιμένει κάποια αιματηρή μάχη , αλλά μια στοργική έγχρωμη γυναίκα , μια αέρινη Ασιάτισσα κι ένας ξυλουργός από τη Μέση Ανατολή...
Η "απρόσμενη συνάντηση", που σκηνοθετεί το μυστηριώδες σημείωμα, όταν φτάνει στον πληγωμένο Μακένζυ, αναστρέφει τον προσανατολισμό του βιβλίου από τα χο'ι'κά στα ουράνια κι από τα γήινα στα θεικά!
Πλέον υπεισέρχονται θρησκευτικής χροιάς στοχασμοί, με ένα τρόπο καινοτόμο, που θα σας αιφνιδιάσει.
Με την Καλύβα του ο Γιανγκ διεξάγει μια τολμηρή θεολογία με οξυδέρκεια πρωτόγνωρη για ένα κοινό μυθιστόρημα.
Ο Μακένζυ μπορεί να είναι ένας από εμάς...Κάποιος- σίγουρα καλοπροαίρετος- που κουβαλά πολλές πληγές και θέτει εν αμφιβόλλω την πίστη του τη δύσκολη ώρα, παρότι ακόμη τρεμοπαίζει η "φλόγα" μέσα του.
Ο Μακένζυ θύμισε κάτι από Καζαντζάκη ο οποίος -σε όλη του τη ζωή- "πάλευε(πνευματικά) με τον Θεό", σε μια διαρκή πνευματική σύγκρουση- απλώς ο ήρωας του Γιανγκ δίνει την πάλη του με πιο απτό τρόπο- μέσα από βιώματα της καθημερινότητας.
΄Ισως στην αρχή ο αναγνώστης- και δη ο ακραιφνώς πιστός- νιώσει ένα μουδιασμα, κάτι να τον φέρνει σε αμηχανία.
Σύντομα όμως, θα δει να ξετυλίγονται αποκωδικοποιημέρνες μεγάλες αλήθειες που μας παραδίδει η θεολογία, διαποτισμένες με συμπόνια και αγωνία για τον πάσχοντα άνθρωπο...
Ο συγγραφέας καταρρίπτει τα εικαστικά στερεότυπα όπου η πεπερτασμένη ανθρώπινη σκέψη έχει "εγκλωβίσει" τον Θεό- παρασυρόμενη από τα κατά βάθος πατριαρχικά και ρατσιστικά ίσως μοτίβα, που την καθόρισαν αιώνες, (χωρίς όμως να τα ανατρέπει πλήρως).
Η πένα του Γιανγκ δηάδή επιχειρεί να "αποδείξει" την κορυφαία ίσως ρήση του Αποστόλου Παύλου, που θα μπορούσε να συνιστά το απόλυτο μότο του αντιρατσισμού.
"[Στα μάτια του Θεού]..., δεν υπάρχει Άνδρας ή Γυναίκα, ελεύθερος ή δούλος, Ιουδαίος και Εθνικός"
Παράλληλα, ο Γιανγκ δείχνει απόλυτο σεβασμό στο Δόγμα της Τριαδικότητας του Θεού, αναδεικνύοντας όμως την έννοια της "Κοινωνίας" στην οποία είναι προσκεκλημένος και ο Άνθρωπος.
Μέσα από το άρρητο του Θεού, όμως αναδεικνύεται η αλήθεια που οι πληγές της Σταύρικής Θυσίας περέδωσαν στην αθρωπότητα ότι "ο Θεός Αγάπη Εστί".
Μια αγάπη άσπιλη, θυσιαστική, απόλυτα ελεύθερη που δεν πηγάζει από προσδοκίες ή αναγκαιότητες παρά μονάχα από μιαν εξαίσια αυτάρκεια που ζητά να δώσει και να συνυπάρξει!
Είναι η αντίθεση προς τον μονισμό του Θηριου το οποίο περιστρέφεται γύρω από τον άξονα του Εγώ σε ένα σχήμα θνησιγενές.
Καταρρίπτεται λοιπόν η φιγούρα του Θεού Τιμωρού και αποκηρύσσεται ο φόβος, γιατί όπου υπάρχει ο φόβος δεν υφίσταται αγάπη, παρά αγωνία αυτοσυντήρησης, που παρεμποδίζει την αυτοπροσφορά και την Εμπιστοσύνη.
Ακόμη και το Σκοτάδι του θανάτου ανακύπτει, τελικά, όχι ως τυραννικό καθεστώς και παρουσια, αλλά, στην πραγματικότητα, ως απουσία και απομάκρυνηση από το Φως και την Πηγή της Ζωής,σε ένα ηρακλέιτειας υφής σχήμα.
Από την άλλη φωτίζεται μια θεική πρόνοια ακατάληπτη ενίοτε, εν πρώτοις μπορεί να προβάλλει ως "άδικη" στους περιορισμενους δεκτες του ανθρώπου, που αξιολογεί πάντα μεσα από τους χωροχρονικούς και βιολογικούς περιορισμούς του.
Με άλλον τρόπο, αυτήν την σχετικότητα την αποδεικνύει ο Μαρκ Τουέιν στο Μυστηριώδη Ξένο, όπου "ο Διάβολος" εμφανίζεται σε ένα μεσαιωνικό χωριό και αυτή τη φορά αποδεικνύει με διαφορετικό πρίσμα στους χωρικούς ότι "αυτό που στον μικρό άνθρωπο φαντάζει "απώλεια" μπορεί να είναι κι "ευσπλαχνία" κι η πιο ανώδυνη εκδοχή ανάμεσα σε πλήθος πιθανοτήτων".
Αλήθεις που -και- στην Καλύβα του Γιανγκ δεν προκύπτουν βερμπαλιστικά αλλά μέσα από μια διαδρομή αυτογνωσίας του ήρωα που διανύει τα ψυχναναλυτικά στάδια του πένθους για να ανακαλύψει βαθιά μέσα του την αναντίρρητη και συγκλονιστική αλήθεια.
Μια ονειροφαντασία που χαρτογραφεί τους δύσβατους δρόμους της ψυχής για τη Συμφιλίωση και τη Συγχώρεση που λυτρώνει και οδηγεί στην ελευθερία...
(Προσωπικά έκλαψα και ένιωσα ξανά να επιστρεφω στην αθωότητα και να αναζητώ πιο έντονα τον Θεό με την εμπιστοσύνη του παιδιού.)
Δεν ξέρω αν η απλοικότητα αυτού του βιβλίου επιτρέπει να μιλήσουμε για αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας...
Γνωρίζω όμως πως πρόκειται για ένα πολύ όμορφο βιβλίο, ένα εύχρηστο πνευματικό εργαλείο που λειτουργεί ανακουφιστικά για την ψυχή και βοηθά εκείνον που επιθυμεί να στοχαστεί για τον Θεό πέρα από το αυστηρή θεολογική ρητορική και τις ενοχοποιητικές της τάσεις.
Δεν ξέρω αν "Η Καλύβα" απαντά πλήρως στα αγωνιώδη ερωτήματα γύρω από τον θεό ,την ελευθερία του ανθρώπου και την οδύνη (προφανώς και όχι)- νιώθω όμως ότι τα απαλύνει....
Λατρεύω τέτοιου είδους βιβλία, σαν την Καλύβα του Γιανγκ που κομίζουν γνήσια στοργή στον Πάσχοντα Άνθρωπο κια μπορούν να διευρύνουν τους ορίζοντες της σκέψης χωρίς να παραχαράσσουν την αλήθεια και χωρίς να κομίζουν την αδιαλλάξία της αυθεντίας.
Φετος "Η Καλύβα" προβάλλεται στο σινεμά από την ΟDEON και θα έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον η κινηματογραφιή απόδωση...
(Η άνωθι φωτογραφία από την ταινία οπτικοποιεί ιδανικά μια από τις πλέον ονειρικές σκηνές του βιβλίου.)
Μια πασχαλινή πρόταση λοιπόν με ευχές για καλή Ανάσταση!!!
Αποτελεί θα λέγαμε ένα τυπικό μοτίβο, ένα συγγραφικό κλισέ, που όμως πάντα διατηρεί τη δυναμική του!
Η ανεξήγητη εξαφάνιση ενός μικρού κοριτσιού, λοιπόν, και τα ματωμένα απομεινάρια του φέρνουν αντιμέτωπους τους ήρωες με θεμελιακά κι επιτακτικά ερωτήματα γύρω από τον Χαμό, τη Θεία Πρόνοια, τον θάνατο, υποβάλλοντας μιαν ατμόσφαιρα διάχυτου πένθους!
Μέχρι εδώ,"Η Καλύβα" παραπέμπει σε παραστατικά αστυνομικά θρίλερ όπου η παιδική αθωότητα αντιπαραβάλλεται προς τη διαστροφή, το αίμα και την παράλογη βία,σαν τις περιπετειες της Έλεν Γκρέις ή βιβλία όπως η πρόσφατη Κουκουβάγια (με θύματα παιδιά σε δάσος).
Σύντομα όμως "H Kαλύβα" αποδεικνύεται κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτά:
Ο Μακένζυ πηγαίνει στην Καλύβα, όπου δεν τον περιμένει κάποια αιματηρή μάχη , αλλά μια στοργική έγχρωμη γυναίκα , μια αέρινη Ασιάτισσα κι ένας ξυλουργός από τη Μέση Ανατολή...
Η "απρόσμενη συνάντηση", που σκηνοθετεί το μυστηριώδες σημείωμα, όταν φτάνει στον πληγωμένο Μακένζυ, αναστρέφει τον προσανατολισμό του βιβλίου από τα χο'ι'κά στα ουράνια κι από τα γήινα στα θεικά!
Πλέον υπεισέρχονται θρησκευτικής χροιάς στοχασμοί, με ένα τρόπο καινοτόμο, που θα σας αιφνιδιάσει.
Με την Καλύβα του ο Γιανγκ διεξάγει μια τολμηρή θεολογία με οξυδέρκεια πρωτόγνωρη για ένα κοινό μυθιστόρημα.
Ο Μακένζυ μπορεί να είναι ένας από εμάς...Κάποιος- σίγουρα καλοπροαίρετος- που κουβαλά πολλές πληγές και θέτει εν αμφιβόλλω την πίστη του τη δύσκολη ώρα, παρότι ακόμη τρεμοπαίζει η "φλόγα" μέσα του.
Ο Μακένζυ θύμισε κάτι από Καζαντζάκη ο οποίος -σε όλη του τη ζωή- "πάλευε(πνευματικά) με τον Θεό", σε μια διαρκή πνευματική σύγκρουση- απλώς ο ήρωας του Γιανγκ δίνει την πάλη του με πιο απτό τρόπο- μέσα από βιώματα της καθημερινότητας.
΄Ισως στην αρχή ο αναγνώστης- και δη ο ακραιφνώς πιστός- νιώσει ένα μουδιασμα, κάτι να τον φέρνει σε αμηχανία.
Σύντομα όμως, θα δει να ξετυλίγονται αποκωδικοποιημέρνες μεγάλες αλήθειες που μας παραδίδει η θεολογία, διαποτισμένες με συμπόνια και αγωνία για τον πάσχοντα άνθρωπο...
Ο συγγραφέας καταρρίπτει τα εικαστικά στερεότυπα όπου η πεπερτασμένη ανθρώπινη σκέψη έχει "εγκλωβίσει" τον Θεό- παρασυρόμενη από τα κατά βάθος πατριαρχικά και ρατσιστικά ίσως μοτίβα, που την καθόρισαν αιώνες, (χωρίς όμως να τα ανατρέπει πλήρως).
Η πένα του Γιανγκ δηάδή επιχειρεί να "αποδείξει" την κορυφαία ίσως ρήση του Αποστόλου Παύλου, που θα μπορούσε να συνιστά το απόλυτο μότο του αντιρατσισμού.
"[Στα μάτια του Θεού]..., δεν υπάρχει Άνδρας ή Γυναίκα, ελεύθερος ή δούλος, Ιουδαίος και Εθνικός"
Παράλληλα, ο Γιανγκ δείχνει απόλυτο σεβασμό στο Δόγμα της Τριαδικότητας του Θεού, αναδεικνύοντας όμως την έννοια της "Κοινωνίας" στην οποία είναι προσκεκλημένος και ο Άνθρωπος.
Μέσα από το άρρητο του Θεού, όμως αναδεικνύεται η αλήθεια που οι πληγές της Σταύρικής Θυσίας περέδωσαν στην αθρωπότητα ότι "ο Θεός Αγάπη Εστί".
Μια αγάπη άσπιλη, θυσιαστική, απόλυτα ελεύθερη που δεν πηγάζει από προσδοκίες ή αναγκαιότητες παρά μονάχα από μιαν εξαίσια αυτάρκεια που ζητά να δώσει και να συνυπάρξει!
Είναι η αντίθεση προς τον μονισμό του Θηριου το οποίο περιστρέφεται γύρω από τον άξονα του Εγώ σε ένα σχήμα θνησιγενές.
Καταρρίπτεται λοιπόν η φιγούρα του Θεού Τιμωρού και αποκηρύσσεται ο φόβος, γιατί όπου υπάρχει ο φόβος δεν υφίσταται αγάπη, παρά αγωνία αυτοσυντήρησης, που παρεμποδίζει την αυτοπροσφορά και την Εμπιστοσύνη.
Ακόμη και το Σκοτάδι του θανάτου ανακύπτει, τελικά, όχι ως τυραννικό καθεστώς και παρουσια, αλλά, στην πραγματικότητα, ως απουσία και απομάκρυνηση από το Φως και την Πηγή της Ζωής,σε ένα ηρακλέιτειας υφής σχήμα.
Από την άλλη φωτίζεται μια θεική πρόνοια ακατάληπτη ενίοτε, εν πρώτοις μπορεί να προβάλλει ως "άδικη" στους περιορισμενους δεκτες του ανθρώπου, που αξιολογεί πάντα μεσα από τους χωροχρονικούς και βιολογικούς περιορισμούς του.
Με άλλον τρόπο, αυτήν την σχετικότητα την αποδεικνύει ο Μαρκ Τουέιν στο Μυστηριώδη Ξένο, όπου "ο Διάβολος" εμφανίζεται σε ένα μεσαιωνικό χωριό και αυτή τη φορά αποδεικνύει με διαφορετικό πρίσμα στους χωρικούς ότι "αυτό που στον μικρό άνθρωπο φαντάζει "απώλεια" μπορεί να είναι κι "ευσπλαχνία" κι η πιο ανώδυνη εκδοχή ανάμεσα σε πλήθος πιθανοτήτων".
Αλήθεις που -και- στην Καλύβα του Γιανγκ δεν προκύπτουν βερμπαλιστικά αλλά μέσα από μια διαδρομή αυτογνωσίας του ήρωα που διανύει τα ψυχναναλυτικά στάδια του πένθους για να ανακαλύψει βαθιά μέσα του την αναντίρρητη και συγκλονιστική αλήθεια.
Μια ονειροφαντασία που χαρτογραφεί τους δύσβατους δρόμους της ψυχής για τη Συμφιλίωση και τη Συγχώρεση που λυτρώνει και οδηγεί στην ελευθερία...
(Προσωπικά έκλαψα και ένιωσα ξανά να επιστρεφω στην αθωότητα και να αναζητώ πιο έντονα τον Θεό με την εμπιστοσύνη του παιδιού.)
Δεν ξέρω αν η απλοικότητα αυτού του βιβλίου επιτρέπει να μιλήσουμε για αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας...
Γνωρίζω όμως πως πρόκειται για ένα πολύ όμορφο βιβλίο, ένα εύχρηστο πνευματικό εργαλείο που λειτουργεί ανακουφιστικά για την ψυχή και βοηθά εκείνον που επιθυμεί να στοχαστεί για τον Θεό πέρα από το αυστηρή θεολογική ρητορική και τις ενοχοποιητικές της τάσεις.
Δεν ξέρω αν "Η Καλύβα" απαντά πλήρως στα αγωνιώδη ερωτήματα γύρω από τον θεό ,την ελευθερία του ανθρώπου και την οδύνη (προφανώς και όχι)- νιώθω όμως ότι τα απαλύνει....
Λατρεύω τέτοιου είδους βιβλία, σαν την Καλύβα του Γιανγκ που κομίζουν γνήσια στοργή στον Πάσχοντα Άνθρωπο κια μπορούν να διευρύνουν τους ορίζοντες της σκέψης χωρίς να παραχαράσσουν την αλήθεια και χωρίς να κομίζουν την αδιαλλάξία της αυθεντίας.
Φετος "Η Καλύβα" προβάλλεται στο σινεμά από την ΟDEON και θα έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον η κινηματογραφιή απόδωση...
(Η άνωθι φωτογραφία από την ταινία οπτικοποιεί ιδανικά μια από τις πλέον ονειρικές σκηνές του βιβλίου.)
Μια πασχαλινή πρόταση λοιπόν με ευχές για καλή Ανάσταση!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου