ΧΡΥΣΗΙΔΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ, Οι Πολυθρόνες Των Δράκων

                                     Οι Πολυθρόνες Των Δράκων (Μικρή Τριλογία),
Χρυσηίδα Δημουλίδου
                                      Είδος: Eπική Φαντασία
                                     Βαθμολογία: 10/10

                                

Χρονολογία Έκδοσης Απρίλιος 2017
Αριθμός Σελίδων 720
Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ

2 χρόνια μετά το κοινωνικό θρίλερ "Οι Δαίμονες Δεν Έχουν Όνομα", η Χρυσηίδα Δημουλίδου επανέρχεται με ένα τολμηρό συγγραφικό βήμα.

Άλλωστε, ενθερμοι αναγνώστες της και μη, αναγνωρίζουν ένα πράγμα στη συγγραφέα Δημουλίδου:

Το γεγονός ότι η Χρυσηίδα Δημουλίδου  δε μένει στάσιμη αλλά εναλλάσσει συγγραφικές μορφές, πειραματιζόμενη διαρκώς με νέες φόρμες και διαφορετικά θεματικά μοτίβα, σα γνήσιος λογοτεχνικός χαμαιλέων που πάντα επιφυλάσσει κάτι νέο στο κοινό.

            Αυτή τη φορά η Χρυσηίδα Δημουλίδου στράφηκε στο πεδίο της επικής φαντασίας, επιχειρώντας ένα καινοτόμο εγχείρημα: Να μετουσιώσει την πρώτη ύλη ενός παραμυθιού(που σχεδιάστηκε αρχικά) για παιδιά, σε ανάγνωσμα ενηλίκων, με άφθονο συναίσθημα, αγωνία και πινελιές του Φανταστικού. Η απόπειρά της πέτυχε, χαρίζοντάς μας ένα υπέροχο έργο σε μορφή συνεπτυγμένης τριλογίας.

            Το μυθιστόρημά της "Οι Πολυθρόνες Των Δράκων" παραπέμπει στην Επική Λογοτεχνία της Βόρειας Ευρώπης και της Βρετανίας, που τόσο αποθεώνεται σήμερα στα ράφια και τις τηλεοπτικές αποδόσεις της, αποδεικνύοντας πως και μια ελληνική πένα δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από αντίστοιχες εμπνεύσεις του εξωτερικού.
Όταν μάλιστα όλα αυτά, εμπλουτίζονται με τον μεσογειακό συναισθηματισμό το αποτέλεσμα είναι ένα έργο άκρως συγκινητικό και δυναμικό, που ξυπνά το ονειροπόλο παιδί μέσα μας.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

2 σκαλιστές πολυθρόνες γίνονται το όχημα που μας ταξιδεύει πίσω στον χρόνο, στην απομονωμένη και τραχιά Κομητεία των Δράκων με τα απροσπέλαστα δάση και τις διαρκείς βροχές.

            Τρεις γενιές Ηγετών με διαφορετική προσωπικότητα.

Μάξιμος, Βάλτεμαρ και Ματτίας.

Προσωπικότητες ξεχωριστές,με ψυχικό βάθος, κουβαλούν ο καθένας το ατομικό του δράμα.

Στο πέρασμα του χρόνου, βιώνουν τα προσωπικά τους πάθη, πληρώνουν τα δικά τους λάθη και αφήνουν την ατομική τους σφραγίδα στην ιστορία αυτού του τόπου.

Δίπλα τους γυναίκες, ξεχωριστές και αλησμόνητες- οι εξαίσιες"Δράκαινες"- χαράσσουν την καρδιά τους και το πεπρωμένο τους, δίνοντας πνοή στο Κάστρο Των Δράκων.

Έρωτας, μίσος  και νέμεση, εξουσία και πόλεμος εναλλάσσονται μαζί με τις εποχές.

Πίσω από όλους το αθέατο μυθικό πλάσμα που εποπτεύει κι αποδίδει τη δική του "δικαιοσύνη".

Ένα οδοιπορικό από τον παγωμένο Βορρά της Φαντασίας ως τα ηλιόλουστο λιμάνι της πολύβουης Γένοβας του Εμπορίου και του Θεάτρου...

Και εκείνο που μένει, είναι οι δυο Πολυθρόνες- μια μπλε κι η άλλη πορφυρή- να θυμίζουν Εκείνον κι Εκείνην, που αγαπήθηκαν πολύ και "κάθισαν πλάι- πλάι" ως το "τέλος"...

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Παρασυρθήκατε κι εσείς στη σκοτείνή Κομητεία των μεγάλων παθών και των κρυμμένων Μυστικών;

Δικαίως, γιατί οι "Πολυθρόνες των Δράκων" αποτελούν ένα συναρπαστικό, πολυπρόσωπο ανάγνωσμα που σε αρπάζει στο δικό του κόσμο, από όπου δε θέλεις να βγεις.

Ένα εξαίσιο δείγμα "κοσμοπλασίας", όπου η Χρυσηίδα Δημουλίδου, γι' άλλη μια φορά, αποδεικνύει τη μυθοπλαστική της δεινότητα.
Η συγγραφέας παίρνει υλικά της απτής πραγματικότητας για να στήσει, με ζωηρή εικονοπλασία, ένα νέο σύμπαν- στέρεο και πειστικό.

"Oι Πολυθρόνες Των Δράκων"- ως ένα "παραμύθι για μεγάλους", όπως το συστήνει η δημιουργός του- είναι ένας πετυχημένος συγκερασμός παραμυθιακού και ρεαλιστικού στοιχείου, που ρέει αβίαστα,χωρίς η πλοκή να βαλτώνει παρά τις πολυάριθμες σελίδες του...
        Η αχλύ της φαντασίας απλώνει διακριτικά το αραχνοϋφαντο πέπλο της, υποβάλλοντας μιαν ιδιάζουσα ατμόσφαιρα μεν, χωρίς όμως να κυριαρχεί ή να αποξενώνει το έργο από την πραγματικότητα του ενήλικα αναγνώστη.

         Παρότι ο τόπος δράσης δεν είναι υπαρκτός, υπάρχει πλήρης χαρτογράφησή του και γεωγραφική σύνδεση με πραγματικές περιοχές της Ευρώπης. Ένα άλλο στοιχείο που συμβάλλει στην αληθοφάνεια του παραμυθιού είναι η συνάφειά του με την ιστορική συγκυρία: Έχουμε ένταξή του μύθου σε χρονικά πλαίσια και πλήρη σύμπλευσή του με τις ιστορικές και ηθογραφικές συνθήκες  συγκεκριμένης εποχής: Πρόκειται για τον 16ο αιώνα όπου έχει επικρατήσει η Αναγέννηση και στην κοινωνική διάρθρωση κυριαρχούν οι βασιλικοί οίκοι και τα φέουδα.
Η ίδια κοινωνική δομή υφίσταται κ στις  "Πολυθρόνες Των Δράκων", ενώ παρατηρούνται στοιχεία της εθιμοτυπίας των Παλατιών και της διαδοχής σε αυτά. Η σημειολογία των αντικειμένων (κοσμήματα, όπλα οικόσημα, έπιπλα, πορτρέτα, μενταγιόν κλπ) κι η ενδυματολογία είναι σύμφυτα με την εποχή.
       Ο δε πόλος του Κακού -απόλυτα ανθρωποκεντρικός- αντιπροσωπεύεται από μια φυλή που ατενίζει προγενέστερα παγανιστικά -αμιγώς πολεμικά- φύλα της Ασίας και της Μογγολίας, τόσο άγρια ώστε χάρασσαν από βρέφη τα πρόσωπά τους με σπαθιά, ώστε οι πληγές να αγριεύουν την όψη τους!
Η Χρυσηίδα Δημουλίδου εμπνέεται από ζοφερά στιγμιότυπα της Ιστορίας και στήνει μια αντίστοιχης φρίκης εθιμοτυπία στο εύστοχο εύρημά της, με έναν ηγέτη αιμοδιψή, που προκαλεί ρίγος στον αναγνώστη.
          Το δυνατότερο στοιχείο του έργου όμως είναι, σίγουρα, οι χαρακτήρες του κι οι μεταξύ τους σχέσεις:
Παρότι εκκινούμε από παραμυθιακή βάση, οι χαρακτήρες δεν είναι "χάρτινοι", αλλά αποκτούν σάρκα κι οστά, μέσα από τη φυσικότητα των διαλόγων και τα υποδειγματικά τους ψυχογραφήματα.
          Αν κι όλες οι γυναίκες ξεχωρίζουν για το κάλλος τους και οι άντρες διακρίνονται για την αρρενωπότητά τους, κανενας χαρακτήρας δε μοιάζει με τον άλλον.
Επαρκώς σκιαγραφημένοι και χωρίς εξιδανικεύσεις οι ήρωες εκπροσωπούν διάφορους ανθρωπότυπους, στους οποίους καθένας θα βρει σημεία αναφοράς.

          Καθέ πρόσωπο σφυρηλατείται από τα βιώματα και τις προσωπικές του απώλειες, εξελισσόμενο, μέσα στον χρόνο και τις τραγωδίες που αυτός φέρνει...
Ο αποχωρισμός, η εκδίκηση, η παιδούλα που ωριμάζει σε θεματοφύλακα του χρέους, η σύγκρουση ανάμεσα στην ερωμένη και τη μάνα, η ατομική επανάσταση, η σκληρότητα που μετουσιώνεται σε θανατηφόρο μίσος κι αδικία. Αξέχαστοι χαρακτήρες κι οι στιγμές τους που αμς σημαδεύουν!
Πυρπολούμαστε απ'τον κόκκινο χείμαρρο της ατίθασης Ροσαλίνας!
Μας νανουρίζει ο καλπασμός των αλόγων. 
Το δάκρυ μας κυλά από τα βιολετί "τοπάζια" της Ζάρα (της πιο πολύπλευρης όσο και τραγικότερης ηρωίδας στο βιβλίο.)
Μας προξενει δέος το παράστημα του Τζοναθαν με το μεγαλειο της ψυχής του, ενώ μάς τυλίγει η ηγεμονική σκιά του Βάλτεμαρ! 
Πόσα πρόσωπα με τα οποία συμπάσχεις, θυμώνεις, παραδειγματίζεσαι, καρδιοχτυπάς!
            Και μέσα σε αυτό το γαϊτανάκι προσώπων και καταστάσεων, αναδεικνύονται ποικίλοι προβληματισμοί γύρω από τη διαχείριση της εξουσίας, τους οικογενειακούς δεσμούς και φυσικά την αγωνία της μητρότητας...
Η συγγραφέας ιχνηλατεί ακόμη την αντρική φιλία και τη συντροφικότητα στη μάχη, με μια αξιοσημείωτη διεισδυτικότητα στην αντρική ψυχολογία και τους κώδικες του Πολέμου, ενώ σημαντικό ρόλο διαδραματίζει το δέσιμο Ανθρώπου και Ζώου.
      Πανω από όλα, ο έρωτας, σπαρακτικός κι απενοχοποιημενος, προδότης ή πανδαμάτωρ (μα παντού κινητήριος δύναμη) καταφάσκει κι έναν αισθησιαμό σύγχρονης υφής, που προσδίδει σαφώς ενήλικη κατεύθυνση στο παραμύθι...
Οι συναισθηματικές διακυμάνσεις είναι αδιάκοπες κι η αγωνία διατηρείται αμείωτη...
Παρόλη την αναγκαστική σύμπτυξη κάποιων σκηνών προς το φινάλε, λόγω όγκου, τελειώνοντας το μυθιστόρημα αυτό, ένιωσα πλήρης συναισθημάτων και εικόνων.
         "Οι Πολυθρόνες Των Δράκων" συνιστούν μια πολύπλευρη αναγνωστική εμπειρία, που προκαλεί ατόφια συγκίνηση.
                  Ένα παραμύθι εποχής με όμορφα διδάγματα και σύγχρονες αναγωγές στην ανθρώπινη Ψυχολογία και τις σχέσεις, διαχρονικά.
              Άλλο ένα πεδίο όπου η Χρυσηίδα Δημουλίδου δοκιμάστηκε κι ανταπεξήλθε, χαρίζοντάς μας ένα θαυμάσιο αναγνωσμα εποχής, γεμάτο ουσία.
          Η συγγραφέας έχει προαναγγείλει την επικείμενη απόδοση του βιβλίου σε παιδική εκδοχή και παρουσιάζει ενδιαφέρον πώς θα αποδοθούν οι αγαπημένες φιγούρες από μια παιδική εικονογράφο... 

Η ίδια η Χρυσηίδα Δημουλίδου σχολίασε το άρθρο μας με συγκινητική θέρμη 

Οι εικόνες του άρθρου είχαν επιλεγεί από την ίδια τη συγγραφέα ως οπτικοποίηση κάποιων σκηνών και ηρώων του βιβλίου της.