Οι Ελαιώνες Του Βερολίνου ,Ιφιγένεια Βουρδούνη
Mia από τις πιο ευχάριστες αποκαλύψεις του 2016 ήταν η ανερχόμενη συγγραφέας Ιφιγένεια Βουρδούνη που απέδειξε το ταλέντο και την πλούσια έμπνευσή της με ένα υπέροχο ιστορικό μυθιστόρημα, γεμάτο θυελλώδη συναισθήματα, ενδιαφέροντες χαρακτήρες και ανατροπές.
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Είδος:Ιστορικό Δράμα
Βαθμολογία :8,5/10
Η ομορφιά του βιβλίου της προδιαγράφεται ήδη από τον πρωτότυπο τίτλο του.
"Οι Ελαιώνες Του Βερολίνου", λοιπόν, είναι ένα μυσθιστόρημα που συμπυκνώνει ένα πανόρμαμα του Β Παγκοσμίου Πολέμου, μέσα από χειμαρρό εξελίξεων και συναισθημάτων.
"Οι Ελαιώνες Του Βερολίνου", λοιπόν, είναι ένα μυσθιστόρημα που συμπυκνώνει ένα πανόρμαμα του Β Παγκοσμίου Πολέμου, μέσα από χειμαρρό εξελίξεων και συναισθημάτων.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ο Αργύρης είναι ένα 8χρόνο κωφάλαλο παιδί και ζει στην Κέρκυρα με την αγαπημένη πολυμελή του οικογένεια...
Ο λεπτεπίλεπτος γερμανομαθής γιατρός Ιάκωβος με τη γυναίκα του Θεοδώρα και τα πέντε παιδιά τους
Την πρωτότοκη χειραφετημένη καλλονή, Ασπασία,
τους δίδυμους Σάββα και Βαλάντη,
τον ανυπότακτο Άρη
και τον οξυδερκή,τρυφερό Αργύρη.
Ο ελληνοιταλικός πόλεμος κι η επικείμενη εισβολή των Γερμανών, όμως, αναδεικνύουν κρυμμένες πληγές και σκορπίζουν την οικογένεια στα τέσσερα σημεία!
Ο Άρης θα απαρνηθεί για πάντα το παρελθόν του και θα βρει ευκαιρία να εκδικηθεί.
Τα δυο δίδυμα, θα δουν τη σχέση τους να δοκιμάζεται στο φλεγόμενο αμόνι του πολέμου στα αντάρτικα λημέρια κάτω από τη σκιά του Θανάση Κλάρα.
Η Ασπασία θα βρεθεί στη μητρόπολη του ναζισμού, πασχ΄'ζοντας για ζωές αθώων, με τα δίχτυα του πάθους να την μπλέκουν
με την ελίτ των Ες Ες, όπου μίσος και αγάπη εναλλάσσονται σε ένα πυρετικό γαιτανίακι εξουσίας,
παραφοράς και αίματος.
Οι σκληρές μέρες της ναζιστικής κατοχής φέρνουν ανθρώπους αθώους και ανυποψίαστους στα όρια της ηθικής τους και της αντοχής τους εξωθώντας τους σε αδιανότητες προδοσίες.
Θα κατορθώσει άραγε η άλλοτε αγαπημένη οικογένεια να ενώσει τα κομμάτια της ξανά;
Ο Άρης θα απαρνηθεί για πάντα το παρελθόν του και θα βρει ευκαιρία να εκδικηθεί.
Τα δυο δίδυμα, θα δουν τη σχέση τους να δοκιμάζεται στο φλεγόμενο αμόνι του πολέμου στα αντάρτικα λημέρια κάτω από τη σκιά του Θανάση Κλάρα.
Η Ασπασία θα βρεθεί στη μητρόπολη του ναζισμού, πασχ΄'ζοντας για ζωές αθώων, με τα δίχτυα του πάθους να την μπλέκουν
με την ελίτ των Ες Ες, όπου μίσος και αγάπη εναλλάσσονται σε ένα πυρετικό γαιτανίακι εξουσίας,
παραφοράς και αίματος.
Οι σκληρές μέρες της ναζιστικής κατοχής φέρνουν ανθρώπους αθώους και ανυποψίαστους στα όρια της ηθικής τους και της αντοχής τους εξωθώντας τους σε αδιανότητες προδοσίες.
Θα κατορθώσει άραγε η άλλοτε αγαπημένη οικογένεια να ενώσει τα κομμάτια της ξανά;
Εκεί που πιστέψαμε πως έχουν γραφτεί όλη για τον συγκλονιστικότερο πόλεμο της Ιστορίας έρχονται έργα σαν αυτό να αποδείξουν πως είναι πηγάδι ανεξάντλητο που κρύβει ποταμούς οδύνης, πάθους και γνώσης.
"Οι Ελαιώνες του Βερολίνου" της Ιφιγένειας Βουρδούνη είναι ένα τέτοιο εξαίσιο δείγμα πρωτοτυπης και πολυσχιδούς έμπνευσης που χαρίζει δυνατές στιγμές και στοχασμό για τη μητρική αγάπη και τον έρωτα.
Ένα βιβλίο που μας παίρνει από το γλυκό τοπίο της Κέρκυρας για να μας σεργιανήσει στους μαρτυρικούς δρόμους της κατεχόμενης Αθήνας και να φτάσει ως το Ανατολικό Μέτωπο κι ένα πυρετώδες Βερολίνο που απολαμβάνει την αιματηρή ακμή του και την θορυβώδη πτώση του.
Το βιβλίο αρπάζει κατευθείαν τον αναγνώστη με τον υπέροχο τίτλο του, που ευθύς δημιουργεί ένα άινιγμα με την αντίφασή του:"Oι Eλαιώνες Του Βερολίνου": H μεσογειακή θέρμη και το φως απέναντι στη γερμανική στιβαρότητα και την παγερή μουντάδα ενός σιδερένιου κόσμου(...'Ωσπου έρχεται ένα στιγμιότυπο στο βιβλίο που αποσαφηνίζει συγκλονιστικά τη σημειολογία του σε μια εικόνα αποτρόπαια ποιητική.) Άλλωστε το μυθιστόρημα παρουσιάζει μια γλωσσική ωριμότητα, λεξιλογικό πλούτο και λόγο που ρέει με όμορφες εικόνες και στιγμές λυρισμού.
"Οι Ελαιώνες του Βερολίνου" της Ιφιγένειας Βουρδούνη είναι ένα τέτοιο εξαίσιο δείγμα πρωτοτυπης και πολυσχιδούς έμπνευσης που χαρίζει δυνατές στιγμές και στοχασμό για τη μητρική αγάπη και τον έρωτα.
Ένα βιβλίο που μας παίρνει από το γλυκό τοπίο της Κέρκυρας για να μας σεργιανήσει στους μαρτυρικούς δρόμους της κατεχόμενης Αθήνας και να φτάσει ως το Ανατολικό Μέτωπο κι ένα πυρετώδες Βερολίνο που απολαμβάνει την αιματηρή ακμή του και την θορυβώδη πτώση του.
Το βιβλίο αρπάζει κατευθείαν τον αναγνώστη με τον υπέροχο τίτλο του, που ευθύς δημιουργεί ένα άινιγμα με την αντίφασή του:"Oι Eλαιώνες Του Βερολίνου": H μεσογειακή θέρμη και το φως απέναντι στη γερμανική στιβαρότητα και την παγερή μουντάδα ενός σιδερένιου κόσμου(...'Ωσπου έρχεται ένα στιγμιότυπο στο βιβλίο που αποσαφηνίζει συγκλονιστικά τη σημειολογία του σε μια εικόνα αποτρόπαια ποιητική.) Άλλωστε το μυθιστόρημα παρουσιάζει μια γλωσσική ωριμότητα, λεξιλογικό πλούτο και λόγο που ρέει με όμορφες εικόνες και στιγμές λυρισμού.
Αφηγητή στο μυθιστόρημα αυτό η Ιφιγένεια Βουρδούνη τοποθετεί τον 8χρονο Αργύρη, ένα αγοράκι που το ωριμάζει ο πόλεμος, φέρνοντας στον νου τον "Μεγάλο Περίπατο Του Πέτρου" από την Άλκη Ζέη.Υπάρχουν στιγμές που ζωντανεύουν αυτή την αθωότητα σε αντιπαραβολή προς τον παραλογισμό των ενηλίκων και του μίσους.
Εντούτοις το πέπλο της αφήγησης καλύπτει ένα πεδίο ευρύτερο από τον πληγωμένο μικρόκοσμο ενός παιδιού...
Για την ακρίβεια εκτείνεται εντέχνως σε ολόκληρη την κατεχόμενη Ελλάδα και δίνει στιγμιότυπα από τη χειμαζόμενη Ευρώπη.Από τους βομβαρδισμόυς των πόλεων και την πολιορκία του Στάλινγκραντ, στο έπος του Γοργοποτάμου, τη σφαγή του Διστόμου και το Άουσβιτς, που παρουσιάζονται με χρονική αλληλουχία και εναλλαγές προσώπων- σε "σκηνοθεσία" σχεδόν κινηματογραφική.
Είναι όμως γεγονός πως η δυναμική του βιβλίου έγκειται στους χαρακτήρες και το προσωπικό τους δράμα.
Οι ήρωες στους "Ελαιώνες Του Βερολίνου" εκκινούν από άκρως ενδιαφέρουσες και έγκυρες ψυχαναλυτικές βάσεις, αλλά ίσως θα χρειαζόταν να αναλυθούν περισσότερο και να αποκτήσουν πιο συμπαγή περιγράμματα.Παρόλαυτα, αξίζουν προσοχής.
Με λογική σχεδόν φρουδικού τύπου, η Ιφιγένεια Βουρδούνη, στήνει τον βασικό άξονα της ιστορίας της και διερευνά την οιδιποδειακή στρέβλωση της μητρικής αγάπης, που γεννά νοσηρότητα, απωθημένα και μίση...
Ένα άρρωστο απότοκο τέτοιας αλλοίωσης είναι ο αποδιοπομπαίος της οικογένειας, ο Άρης, που απλώνει τη σκιά του σε όλους.
Η φαινομενικά αψυχολόγητη αποστροφή του βρίσκει ρίζες σε ένα βαθύ οικογενειακό μυστικό και μια ενδόμυχα μια "αιμομικτική ενοχή" με απρόβλεπτες διαστάσεις.
Από την πλευρα τον υπολοίπων, παρακολουθούμε την απέραντη μητρική στοργη που φτάνει ως την αδιανόητη θυσία, ενώ αδελφοκτόνα πάθη, προεικονίζουν το όνειδος του Εμφυλίου προσωποποιημένα ιδανικά.
Από την άλλη, στην κατεχόμενη Αθήνα του πιο φριχτού Λιμού που γνώρισε η ευρωπαική ιστορία ξεπηδούν "κολασμένοι" κουτσαβάκηδες από καταγώγια και τεκέδες, με προεξάρχουσα την θεία Καλλιόπη,μια λαική φιγούρα σχεδόν γκροτέσκα -θαρρείς βγαλμένες από τις σελίδες ενός Παύλου Μάτεσι.
"Οι Ελαιώνες του Βερολίνου" όμως, παράλληλα με όλα αυτά, ανάγονται και σε μια ανατομία του πάθους,αναδεικνύοντας τον έρωτα στις πιο βαθιές και τραγικές του διαστάσεις.
Η ιστορία της Ασπασίας,λοιπόν, είναι η πιο συναρπαστική από όλες τις υποπεριπτώσεις του έργου σε ένα φρενήρες γαιτανάκι αγωνίας και παραλογισμού που καταλήγει απροσδόκητα.
Μέσα από τα μάτια της νεαρής γιατρού ζωντανεύει μια άλλοτε κοσμοπολίτικη πόλη, μεταλλασσόμενη από την μπότα του ναζιστικού τρόμου: Οι φοβισμένες μορφές των κάποτε ευυπόληπτων πολιτών και πλέον διωκώμενων Γερμανοεβραίων, όπως η Μάρτα, θυμίζουν σκηνές από τη Δύναμη Της Αγάπης του Ρέμαρκ που θέμα της είχε την απόδραση Γερμανοεβραίων από τα νύχια της Γκεστάπο.
Ταυτόχρονα, μια ακόμη γερμανική οικογενειακή τραγωδία, ξεμπροστιάζει κι ένα βρόμικο προσκήνιο κεφαλαιούχων και βιομηχάνων που υποστήριξαν τον Χίτλερ, κερδοσκοπώντας αοπό την εκατόμβη της παγκόσμιας σύρραξης.
Μαζί με την Ασπασία, λοιπόν, καταδυόμαστε στα άδυτα της ναζιστικής αριστοκρατίας και σε ένα παράλογο ερωτα όπου κυριαρχούν τα ηθικά διλήμματα, ο αισθησιασμός και η σκιά του θανάτου.
Ένα εφιαλτικό παιχνίδι κρυμμένων μυστικών ανάμεσα σε αξέχαστα πρόσωπα διαδραματίζεται στο χιονισμένο Tiergarten, στην πολιορκημένη πόλη και σε κάστρα που παραπέμπουν στον Πύργο Βέβελσπουργκ των Ες Ες- για να΄έρθει η κορύφωση όλων σε ένα σπαρακτικό φινάλε.
Όλα αυτά, συνθέτουν ένα φιλόδοξο και πρωτότυπο μυθιστόρημα που θέτει υψηλές προδιαγραφές, κι ίσως μιλούσαμε για αριστούργημα αν είχαν αναπτυχθεί παραπάνω τα τολμηρά θέματα και οι δαιδαλώδεις χαρακτήρες που το αποτελούν.
Ωστόσο παραμένει ένα πολυδιάστατο μυθιστόρημα που γοητεύει και που αξίζει σίγουρα μια θέση στη βιβλιοθήκη μας.
Είναι βέβαιο πως η Ιφιγένεια Βουρδούνη διαθέτει την ποιότητα μιας πολύ αξιόλογης πεζογράφου που έχει να δώσει πολλά στο μέλλον.
Είναι όμως γεγονός πως η δυναμική του βιβλίου έγκειται στους χαρακτήρες και το προσωπικό τους δράμα.
Οι ήρωες στους "Ελαιώνες Του Βερολίνου" εκκινούν από άκρως ενδιαφέρουσες και έγκυρες ψυχαναλυτικές βάσεις, αλλά ίσως θα χρειαζόταν να αναλυθούν περισσότερο και να αποκτήσουν πιο συμπαγή περιγράμματα.Παρόλαυτα, αξίζουν προσοχής.
Με λογική σχεδόν φρουδικού τύπου, η Ιφιγένεια Βουρδούνη, στήνει τον βασικό άξονα της ιστορίας της και διερευνά την οιδιποδειακή στρέβλωση της μητρικής αγάπης, που γεννά νοσηρότητα, απωθημένα και μίση...
Ένα άρρωστο απότοκο τέτοιας αλλοίωσης είναι ο αποδιοπομπαίος της οικογένειας, ο Άρης, που απλώνει τη σκιά του σε όλους.
Η φαινομενικά αψυχολόγητη αποστροφή του βρίσκει ρίζες σε ένα βαθύ οικογενειακό μυστικό και μια ενδόμυχα μια "αιμομικτική ενοχή" με απρόβλεπτες διαστάσεις.
Από την πλευρα τον υπολοίπων, παρακολουθούμε την απέραντη μητρική στοργη που φτάνει ως την αδιανόητη θυσία, ενώ αδελφοκτόνα πάθη, προεικονίζουν το όνειδος του Εμφυλίου προσωποποιημένα ιδανικά.
Από την άλλη, στην κατεχόμενη Αθήνα του πιο φριχτού Λιμού που γνώρισε η ευρωπαική ιστορία ξεπηδούν "κολασμένοι" κουτσαβάκηδες από καταγώγια και τεκέδες, με προεξάρχουσα την θεία Καλλιόπη,μια λαική φιγούρα σχεδόν γκροτέσκα -θαρρείς βγαλμένες από τις σελίδες ενός Παύλου Μάτεσι.
"Οι Ελαιώνες του Βερολίνου" όμως, παράλληλα με όλα αυτά, ανάγονται και σε μια ανατομία του πάθους,αναδεικνύοντας τον έρωτα στις πιο βαθιές και τραγικές του διαστάσεις.
Η ιστορία της Ασπασίας,λοιπόν, είναι η πιο συναρπαστική από όλες τις υποπεριπτώσεις του έργου σε ένα φρενήρες γαιτανάκι αγωνίας και παραλογισμού που καταλήγει απροσδόκητα.
Μέσα από τα μάτια της νεαρής γιατρού ζωντανεύει μια άλλοτε κοσμοπολίτικη πόλη, μεταλλασσόμενη από την μπότα του ναζιστικού τρόμου: Οι φοβισμένες μορφές των κάποτε ευυπόληπτων πολιτών και πλέον διωκώμενων Γερμανοεβραίων, όπως η Μάρτα, θυμίζουν σκηνές από τη Δύναμη Της Αγάπης του Ρέμαρκ που θέμα της είχε την απόδραση Γερμανοεβραίων από τα νύχια της Γκεστάπο.
Ταυτόχρονα, μια ακόμη γερμανική οικογενειακή τραγωδία, ξεμπροστιάζει κι ένα βρόμικο προσκήνιο κεφαλαιούχων και βιομηχάνων που υποστήριξαν τον Χίτλερ, κερδοσκοπώντας αοπό την εκατόμβη της παγκόσμιας σύρραξης.
Μαζί με την Ασπασία, λοιπόν, καταδυόμαστε στα άδυτα της ναζιστικής αριστοκρατίας και σε ένα παράλογο ερωτα όπου κυριαρχούν τα ηθικά διλήμματα, ο αισθησιασμός και η σκιά του θανάτου.
Ένα εφιαλτικό παιχνίδι κρυμμένων μυστικών ανάμεσα σε αξέχαστα πρόσωπα διαδραματίζεται στο χιονισμένο Tiergarten, στην πολιορκημένη πόλη και σε κάστρα που παραπέμπουν στον Πύργο Βέβελσπουργκ των Ες Ες- για να΄έρθει η κορύφωση όλων σε ένα σπαρακτικό φινάλε.
Όλα αυτά, συνθέτουν ένα φιλόδοξο και πρωτότυπο μυθιστόρημα που θέτει υψηλές προδιαγραφές, κι ίσως μιλούσαμε για αριστούργημα αν είχαν αναπτυχθεί παραπάνω τα τολμηρά θέματα και οι δαιδαλώδεις χαρακτήρες που το αποτελούν.
Ωστόσο παραμένει ένα πολυδιάστατο μυθιστόρημα που γοητεύει και που αξίζει σίγουρα μια θέση στη βιβλιοθήκη μας.
Είναι βέβαιο πως η Ιφιγένεια Βουρδούνη διαθέτει την ποιότητα μιας πολύ αξιόλογης πεζογράφου που έχει να δώσει πολλά στο μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου