Γκάβριελ Σάβιτ, Η Άννα και ο Χελιδονάνθρωπος,

                                           Η Άννα κι ο Χελιδονάνθρωπος, Γκάβριελ Σάβιτ
                                 Είδος :Eφηβικό/Ιστορικό
                                 Βαθμολογία : 8,7/10
                                        

                                              


Ο πρωτοεμφανιζόμενος Gavriel Savit έκανε αίσθηση προσεγγίζοντας το ζήτημα του Πολέμου από τη σκοπιά της αθωότητας:
Το μυθιστόρημά του "Η Άννα και ο Χελιδονάνθρωπος" έχει μεταφραστεί ήδη σε 17 γλώσσες ,συγκινώντας μικρούς και μεγάλους κι αναμετράται με την πρόκληση να γίνει νέο σημείο αναφοράς στη νεανική λογοτεχνία που πραγματεύεται τον Β'ΠΠ!
Ας δούμε αν το πετυχαίνει...

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η Άννα Ουάνια είναι μια 7χρονη Πολωνή!
Νοέμβρη του 1939 ο πατέρας της, Καθηγητής Γλωσσολογίας, συλλαμβάνεται από τους ναζί .
Εκθετη και μονη, η Άννα περιπλανιέται ώσπου συναντά έναν μυστηριώδη άντρα που... γνωρίζει τη γλώσσα των πουλιών και τής συστήνεται ως "Χελιδονάνθρωπος"!
Εκείνος, παρ'όλη τη μοναχικότητά και τον απροσπέλαστο χαρακτήρα του, παίρνει τη ορφανή Άννα υπό την προστασία του.
Σύντροφος δεσποτικός μαζί κι ανεξιχνίαστος στην παιδική της ηλικία, ο Χελιδονάνθρωπος καθοδηγεί την Α΄ννα στην επιβίωση ενώ τα χρόνια περνούν κάτω από τη γερμανική μπότα και τον φόβο!
         Μαζί, η Άννα κι ο Χελιδονάνθρωπος, θα περιπλανηθούν στην πολωνική ύπαιθρο ,θα μάθουν να επιβιώνουν στον παραλογισμό του Πολέμου,  και θα βρεθούν στη γραμμή του μετώπου στην επιχείρηση Μπαρμπαρόσσα!
Ένας απρόσμενος φίλος θα θυμίσει στην Άννα τη γλύκα της ζωής που η σκιά του Χελιδονάνθρωπου τής είχε κρύψει...
Το πρόσωπο του Πολέμου θεριεύει σε ένα ρευστό κι ασαφές σκηνικό,όπου ο κίνδυνος ελλοχεύει,ακόμη κι από τον ίδιο τον προστάτη της!


ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Με έναν τίτλο ελκυστικό η "Άννα κι ο Χελιδονάνθρωπος" προκαλεί τον αναγνώστη να ανακαλύψει αυτή τη μυστηριώδη αντρική φιγούρα με το παράξενο προσωνύμι να του προσδίδει κάτι μυστηριακό!
Από την άλλη, το γυναικείο όνομα πλάι του υπαινίσσεται εναν τρυφερό ερωτισμό!
           Ο Γκάμπριελ Σάβιτ κάνει το συγγραφικό του ντεμπούτο με ένα ιδιαίτερο βιβλίο, αξιοποιώντας ένα πεδίο ασφαλές, που πάντα κινεί το ενδιαφέρον του κοινού:Τη θύελλα του Β Παγκοσμιου Πολέμου, ιδωμένη από τη σκοπιά των αθώων:
           Ένα ορφανό ,συγκαταβατικό κοριτσάκι (συνονόματο με την αρχετυπική κοριτσίστικη φιγούρα όλόκληρου του πολέμου, την Εβραιοπούλα Φρανκ)
          Από την άλλη, ένας άμαχος άντρας- βαθιά πληγωμένος και μοναχικός,  που παίρνει την ορφανή μικρούλα υπο την προστασια του ,οταν οι Ναζι δολοφονουν τον Πολωνο πατερα της.
           Ανάμεσά στους δυο τους, ένας ονειροπόλος μουσικός προσθέτει μια πινελιά ανθρωπιάς και χαράς...
Οι πιο ευάλωτοι!
Μοτίβο αρκετά οικείο που προσφάτως το επιστράτευσε ο Φίλιπ Κερρ στο πρόσφατο παραμύθι του πολέμου "Τα Άλογα Του Χειμώνα" με μια κοπελίτσα να έχει καταφύγει στη συντορφιά 2 σπάνιων αλόγων στα δάση της γερμανοκρατούμενης Ουκρανίας!
Με αυτήν τη λογική ,λοιπόν, η "Άννα Κι ο Χελιδονάνθρωπος" αποτελεί επίσης μια ιστορία Δρόμου κ Περιπλάνησης!
            Το βιβλίο ρέει άνετα με ευελικτους διαλόγους, σύντομες περιγραφές και κλιμάκωση στα καίρια σημεία.
Τα 3 χρόνια του Πολέμου κυλούν σα νερό (ποταμού αφιονισμένου) κι η καθεαυτή αγριότητά του αναφύεται από χαρακτηριστικά στιγμιότυπα στις παρυφές της επιβίωσης!
            Κεντρικός πυρήνας στο βιβλίο του Γκάμπριελ Σάβιτ η ιδιότυπη σχέση της Άννας με τον Χελιδονάνθρωπο συναρτήσει του αγώνα επιβίωσης εν 
μέσω του πολέμου!
Πάντοτε και παντού μες στο βιβλίο ωστόσο, δεσπόζει ο Χελιδονάνθρωπος κι οι πολλαπλές μεταμορφώσεις του, που εκπλήσσουν διαρκώς.
Από την άλλη η Άννα έρχεται σαν υπόμνηση αγνότητας που λειαίνει τις γωνίες εκείνου σε μια ωράια συμπληρωματικότητα.
            Μια σχέση αντιφατική και βαθιά, μια σχέση
με τον ερωτισμό ανάμεσα στην παιδούλα και τον αινιγματικό άντρα να λανθάνει στην πιο αγνή εκδοχή του!
          Παραπέμπει στην παιδική αλληγορία του Μπάμπη Τσικληρόπουλου "Ο Αετός Που Δάκρυζε", μια πραγματεία για την αγάπη που ελευθερώνει και φωτίζει τα σκοτάδια των γύρω του:
Στον "Χελιδονάνθρωπο", αυτη αγάπη παραμένει πιο γήινη και  δεν προσλαμβάνει τόσο σπαρακτική ή εξιδανικευμένη διάσταση, αλλά κινείται σε ένα οιδιποδειακό επίπεδο, μέχρι το προοίμιο της ήβης, που βρίσκει την Άννα με μια τραγική ανατροπή των δεδομένων της για να την ωριμάσει ίσως πρόωρα!
              Πάντως, η σχηματική παρουσία του Πουλιού και στα δύο έργα (Αετός στον Τσικληρόπουλο και Χελιδόνι στον Γκάμπριελ) συμβολίζει την αθωότητα και τη χαμένη ανεμελιά, υποδηλώνοντας μιαν επιθυμία απόδρασης από την αδυσώπητη πραγματικότητα των ανθρώπων...
          Στον "Χελιδονάνθρωπο" υπάρχουν τα σιδηρόφρακτα δεσμα αλλά κι εκείνα της εσώτερης μοναξιάς, με τον αγώνα για τη ζωή να μονοπολεί για μεγάλο μέρος την εξέλιξη του βιβλίου.
Μόνον η παρουσία του τρυφερού μουσικού, αργότερα αμβλύνει το σκοτάδι, υποβάλλοντας το όνειρο μέσα στον ορυμαγδό!
        Τούτο το νέο ιδιότυπο "τρίγωνο", λοιπόν, και οι συγκρούσεις που πυροδοτεί, κινητοποιεί τη συναισθηματίκή φόρτιση των ηρώων και σηματοδοτεί την ανάδυση της εκκολαπτόμενης γυνάικας στην Άννα, προσδίδοντας μεγαλύτερη πειστικότητα στους χαρακτήρες.
      Η "Γυναίκα αυτή" στην Άννα αναδεικνύει τη ζωογόνα δύναμή της μέσα από τη θυσιαστική της προσφορά στον αγαπημένο, με ένα τρόπο που θα σας "βρει στην καρδιά", παρότι ο συγγραφέας δε στέκεται τόσο αναλυτικός, αλλά μάλλον διεκπεραιωτικός στην περιγραφή του εκεί!
Γιατί η αγάπη μετριέται στη θυσία κ γι αυτό το χρωμα της είναι κόκκινο...
(Αν κατάφερνε ο Σάβιτ να αναδείξει περισσότερο το σημείο εκείνο το βιβλίο θα απογειωνόταν.)
      Με αυτήν την τόσο αλλόκοτη δυαδικότητα "Άννας -Χελιδονάνθρωπου", εντούτοις, αναδεικνύονται σίγουρα οι ανθρώπινες σχέσεις, η φιλία, η συνύπαρξη, η συγχώρεση και θριαμβεύει η ανθρωπιά σα νησίδα ελπίδας μέσα στην κτηνωδία!
Προσφιλες ίσως μήνυμα σε τέτοιου τύπου βιβλίου μα τόσο πολύτιμο σε μια κοινωνία, που με τόσα γνωστικά επιτεύγματα αιώνων, δεν έμαθε ποτέ της την Αγάπη.
              Εκείνο που αποτρέπει το υπέροχο βιβλίο "η Άννα και ο Χελιδονάνθρωπος" από το να αναγορευθεί σε πραγματικό αριστούργημα είναι μια αοριστία και μια άκαιρη αφαιρετικότητα προς  το τέλος του έργου.
       Η λυρική διάθεση στο φινάλε του βιβλίου λειτουργεί εις βάρος της δυναμικής που ανέπτυσσε στα προηγούμενα 3/4, ανακόπτοντας την πλοκή βίαια.Έτσι ο τόσο ευρηματικός πρωταγωνιστής μένει ατελής στα μάτια μας.
 Παρ'όλη την εναγώνια αναμονή μας δηλαδή, δεν είμαι σίγουρη ότι το μυστήριο του γοητευτικού Χελιδονάνθρωπου εξιχνιάστηκε...
Οι εξελίξεις και οι χαρακτήρες, εν τέλει, δεν αποκτούν τοσο σαφή περιγράμματα ώστε να ολοκληρωθούν οι αναγωγές σε ένα συμπαγές μήνυμα.
         Μού έμεινε μια καθόριστη πικρία αλλά και μια αίσθηση κενού.
Ακόμη κι αυτό όμως αποδεικνύει πόσο μοναδικός ήταν αυτός ο ακατανόητος αλλά βαθιά ανθρώπινος χαρακτήρας (ο Χελιδονάνθρωπος) και πόσο η αύρα του με τύλιξε και κυριαρχησε πάνω μου, όσο και στη μικρή του Άννα, δημιουργώντας την επιθυμία να τον ανακαλύψει κανείς βαθύτερα.
           Μολαταύτα, "Η Άννα κι ο Χελιδονάνθρωπος" παραμένει ένα άκρως ενδιαφέρον λογοτεχνικό έργο με έναν από τους πιο μυστηριώδεις και σαγηνευτικούς χαρακτήρες που συνάντησα τελευτάια σε βιβλίο, απολαμβάνοντας στο έπακρο το αίνιγμά του!
Μια τρυφερή ιστορία του Πολέμου λοιπόν που θα σας συγκινήσει με έναν διαφορετικό τρόπο- έξω από κοινοτυπίες!

Το μυθιστόρημα "Η ΑΝΝΑ ΚΙ Ο ΧΕΛΙΔΟΝΑΝΘΡΩΠΟΣ" απευθύνεται σε ένα κοινό από 15 χρονών και άνω, κι έχω την αίσθηση πως ανλαμεσα στους εφήβους ευκολότερα θα βρει τον δρόμο για κοριτσίστικες καρδιές αλλά και για ενήλικες.
            Ένα ενθαρρυντικό συγγραφικό δείγμα από έναν νέο, ευαίσθητο λογοτέχνη, που περιμένουμε την συγγραφική του εξέλιξη με πολλές προσδοκίες!