Christian Wolmar,Υπερσιβηρικός, Ως το Τέλος Του Κόσμου
To the Edge Of The World
Σελίδες
Ένας ταξιδιάρικος τρόπος να μάθεις Ιστορία.
Τα δυο γνωστότερα τρένα του πλανήτη είναι
το Orient Epress
και ο Υπερσιβηρικός,
που σημάδεψαν με τον τρόπο τους την Παγκόσμια Ιστορία, γοητεύοντας διαχρονικά το κοινό με την αχλύ του μύθου, που τα περικλείει.
Το τρένο άλλωστε επιδρούσε διαχρονικιά στις ψυχές ως φορέας ενός μελαγχολικού ρομαντισμού όπως αποτυπώνεται στο τραγικό τέλος της Άννας Καρένινα του Τόλστοι
Ο Βρετανός ειδήμων των Συγκοινωνιών και των Σιδηροδρόμων ο Christian Wolmar- υποψήφιος με τους Εργατικούς- παρέδωσε μιαν εξαίσια μελέτη γύρω από τον Υπερσιβηρικό, το τρένο των τρένων που με τα 9.500 χιλιόμετρά του εκτείνεται από τη Μόσχα ως τις εσχατιές της σινορωσικής μεθορίου- την πολυπόθητη Μαντζουρία:
Είδος : Ιστορικό Δοκίμιο
Βαθμολογία : 10/10
To the Edge Of The World
Σελίδες
Ένας ταξιδιάρικος τρόπος να μάθεις Ιστορία.
Τα δυο γνωστότερα τρένα του πλανήτη είναι
το Orient Epress
και ο Υπερσιβηρικός,
που σημάδεψαν με τον τρόπο τους την Παγκόσμια Ιστορία, γοητεύοντας διαχρονικά το κοινό με την αχλύ του μύθου, που τα περικλείει.
Το τρένο άλλωστε επιδρούσε διαχρονικιά στις ψυχές ως φορέας ενός μελαγχολικού ρομαντισμού όπως αποτυπώνεται στο τραγικό τέλος της Άννας Καρένινα του Τόλστοι
Ο Βρετανός ειδήμων των Συγκοινωνιών και των Σιδηροδρόμων ο Christian Wolmar- υποψήφιος με τους Εργατικούς- παρέδωσε μιαν εξαίσια μελέτη γύρω από τον Υπερσιβηρικό, το τρένο των τρένων που με τα 9.500 χιλιόμετρά του εκτείνεται από τη Μόσχα ως τις εσχατιές της σινορωσικής μεθορίου- την πολυπόθητη Μαντζουρία:
Ο Υπερσιβηρικός Σιδηρόδρομος δε συνιστά απλά ένα θαύμα της Μηχανικής που διέσχισε την παγωμένη στέπα της Σιβηρίας.
Είναι ένα επίτευγμα κολοσσιαίων διαστάσεων στις παρυφές της Ευρώπης που εναγκαλίζεται με την απώτατη Ασία και γύρω του στροβιλίστηκαν αντικρουόμενα συμφέροντα και κοινωνικές ανακατατάξεις!
Ο Υπερσιβηρικός έγινε γέφυρα ανάμεσα στη ματαιοδοξη Δύση και τη μυστηριακή Άπω Ανατολή.
Δεν παύει όμως να αποτελεί και τόπο ανθρωποθυσίας από αιμοδιψή καθεστώτα...
Αυτό το έργο μάς συστήνεται μέσα από μια ενημερωμένη έρευνα πλούσιας βιβλιογραφίας, χαρτών και φωτογραφικού υλικού.
Μέχρι τα μισά του 19ου αιώνα ήταν αδιανόητη ή έστω απορριπτέα η σκέψη ενός τέτοιου έργου στην απροσπέλαστη αραιοκατοικημένη Σιβηρία των χειμερινών πάγων και των εαρινών βούρκων, που μόνο νομαδικές φυλές επέλεγαν ως σταθερό κατάλυμμα.
Έκτοτε όμως άρχισε ένας σχεδιασμός πολυδάπανος.
Ο Wolmar σε μια εύληπτη μελέτη που ρέει, καταγράφει το χρονικό της πιο ζωτικής σιδηροδρομικής αρτηρίας από τα χαρτιά στην επίπονη δόμηση του.
Σε ένα καλοδομημένο κείμενο ο συγγραφέας ξετυλίγει τις πρώτες μέρες σχεδιασμού του Υπερσιβηρικού συναρτώντας τον με το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο της αυροκρατορικής Ρωσίας...
Στο επίκεντρο του δοκιμίου του, ο Βρετανός μελετητής φέρνει τον εμπνευστή του Υπερσιβηρικού, Σεργκέι Βίτε, τον χαρισματικό σιδηροσρομικό επιθεωρητή και μετέπειτα Υπουργό Οικονομικών επί Τσάρου, ένα από τα φωτεινά πρόσωπα του τσαρικού καθεστώτος , που η ανέλιξη του καθόρισε τη μοίρα του Υπερσιβηρικού.
Μια συναρπαστική προσωπικότητα που ο συγγραφέας την παρακολουθεί να υπερπηδά την ταπεινή της καταγωγή και τη ρώσικη γραφειοκρατία, μέχρι την πραγματωση του μεγαλεπίβολου οράματός της, που άλλαξε τη μοίρα ολόκληρης της Ρωσίας του 20ου αιώνα..
Έκτοτε αρχίζει μια μάχη με τη φύση και τις ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό και πόρους.
Ο συγγραφέας δίνει τοπογραφικές και τεχνικές πληροφορίες για κάθε κατασκευαστικό βήμα του Υπερσιβηρικού, χωρίς να πλατειάζει ή να φλυαρεί , συνδυάζοντας την εγκυρότητα με τη σαφήνεια.
Εκείνο όμως που δίνει ξεχωριστή αξία στο σύγγραμμα του Christian Wolmar είναι πως παρά το εξειδικευμένο του θέμα, κατορθώνει εν τέλει, να συνθέσει ένα κείμενο ζωντανό με ιστορικές προεκτάσεις που θα συναρπάσουν κάθε αναγνώστη με στοιχειώδες ενδιαφέρον για την Ιστορία.
Με όχημα τον Σιδηρόδρομο ο Wolmar, μας σεργιανά στη πολυτάραχη Ρωσία των πρώτων δεκαετιών του 20ου αιώνα και χαρτογραφεί το πολύπλοκο πλέγμα των σχέσεων ανάμεσα στις χώρες που γεωγραφικά συνάπτονταν με τον Υπερσιβηρικό:
Τη Ρωσία, την Κίνα και την επεκτατική Ιαπωνία.
Μια σιδηροδρομική γραμμή μήλον της έριδος και μέσον ιμπεριαλιστικής πολιτικής, που ο Wolmar ανιχνεύει αποτελεσματικά.
Από τον Ρωσοιαπωνικό Πόλεμο που στα 1904 σήμανε την αρχή του τέλους για τους Ρωμανόφ, μέχρι τον Εμφύλιο μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση στα 1917, τον ΒΠΠ και τα γκούλαγκ, ο Υπερσιβηρικός διασχίζει τον χρόνο αλέθοντας ζωές, πολιτικούς και εθνικά οράματα, γεννώντας μια νέα εποχή.
Πάντα η διέλευση μιας σιδηροδρομικής γραμμής αλλάζει τους συσχετισμούς.
Για την αχανή και αγροτική Ρωσία όμως ο Υπερσιβηρικός ήταν ο μίτος που οδήγησε μια οπισθοδρομική χώρα από τους λαβυρίνθους των πάγων και των σκόρπιων εθνοτήτων, στη βιομηχανική εποχή.
Ο συγγραφέας παρακολουθεί πώς αυτή η σιδηροδρομική γραμμή μεταμόρφωσε τη ρωσική κοινωνία μέσω της εσωτερικής μετανάστευσης που υοποκίνησε ως αναγκαιότητα και απότοκο.
Χάρη στον Υπερσιβηρικό διάσπαρτοι οικισμοί κοντά στη σινορωσική μεθόριο μετετράπησαν σε οργανωμένες κωμοπόλεις και οργανωμένα οικιστικά συστήματα με Εκκλησίες, Σχολεία, Νοσοκομεία, ενώ έγιναν φορείς μιας πιο φιλελεύθερης αγροτικής κοινότητας, που ουδέποτε γνώρισε δουλοπαροικία.
Είναι οι κουλάκοι που τέθηκαν στο στόχαστρο αρκετών εκκαθαρίσεων από το σταλινικό καθεστώς.
Και το ταξίδι συνεχίζεται - με τις δυσλειτουργίες και τις καινοτομίες του- κάνοντας σταθμό στον αιματηρό Εμφύλιο και την επαίσχυντη παρέμβαση των συμμαχικών δυνάμεων σε ένα πολυεθνικό αιματηρό γαιτανάκι, που εξελίχθηκε γύρω από τη σιδηροδρομική γραμμή , προς το τέλος του ΑΠΠ , εμπλεκοντας για μια 2ετία σε πολύνεκρα επεισόδια Ρώσους, Βρετανούς, Αμερικάνους, Ιάπωνες και Τσέχους!!!!
Δεσπόζουσες είναι οι ειδεχθείς παρουσίες των πολεμοχαρών διοικητών των Λευκών , όπως του Σεμιόνοφ, για τους οποιους μαθαίνουμε ιστορίες αίματος και σκληρότητας.
Ήταν ειρωνεία της Ιστορίας ότι ένα έργο που τέθηκε σε λειτουργία επί Τσάρου ήταν εκείνο που αξιοποιήθηκε από τους Επαναστάτες και υπήρξε αρωγός εγκαθίδρυση της καινούριας σοβιετικής εποχής!
Επίσης ήταν εκεί που αναδείχθηκε πως η κατάργηση των τάξεων δεν ίσχυε για τη σταλινική νομενκλατούρα- κι εκεί που αναδείχθηκαν οι διοικητικές κ προπαγανδιστικές δεξιότητες του Λέων Τρότσκι, που σε ένα βαγόνι είχε εγκαταστήσει το στρατηγείο του.
Με τον Υπερσιβηρικπο συνέδεσε το όνομα του κι ο τρομερός συνεργάτης του Στάλιν ο διαβόητος Λάζαρ Καγκάνοβιτς, που ο Wolmar μάς "συστήνει".
Κάτι που επίσης παρουσιάζει ενδιαφέρον είναι ο τρόπος που ο Υπερσιβηρικός αξιοποίηθηκε στον ΒΠΠ, διαδραματίζοντας κρίσιμο ρόλο κατά τη γερμανική επίθεση.
Ο συγγραφέας αποδεικνύει πως δε θα ήταν υπερβολή να θεωρήσουμε πως ο Υπερσιβηρικός και τα νέα βιομηχανικά κοινωνικά δεδομένα , που διαμόρφωσε, άλλαξαν τον ρου του Πολεμου:Χάρη στον Υπερσιβηρικό ο στρατός των Σοβιετικών εξοπλιζόταν καταλλήλως και εγκαίρως- ενώ οι Σοβιετικοί στάθηκαν προνοητικοί κ έναν ακόμη τομέα που θα τον ανακαλύψετε στο βιβλίο.
Η μελέτη κλείνει παρουσιάζοντας τη μεταπολεμική εξέλιξη του Υπερσιβηρικού.
Από τη μια τον συνδέει με ζοφερά γκουλάγκ κι από την άλλη με προσπάθειες εκσυγχρονισμού του που εξακολουθήσαν να σημαδεύονται από ατυχήματα όπως εκείνο το 1979.
Η φρίκη της καταναγκαστικής εργασίας που εξόντωνε μέσω του λιμού και του ψύχους τους στοχοποιημένους της σταλινικής τρομοκρατίας, υπήρξε συνυφασμένη με τις άφιλόξενες περιοχές της Σιβηρίας και τη γραμμή του Υπερσιβηρικού.
Η μελέτη κάνει μνεία κ στο μεγαλεπήβολο εγχείρημα του ΒΑΜ, μια απόπειρα επέκτασης του Υπερσιβηρικού μέσω του τμήματος ανάμεσα στον ποταμό Αμούρ και τη λίμνη Βαικάλη.
Εκει εξελίχθηκε μια τιτανομαχία με τη Φύση και τα απομεινάρια των Παγετώνων...
Μετά την παραχωρηση του τμήματος της Μαντζουρίας στην Κίνα αυτός ο τομέας του σιδηρόδρομου θεωρήθηκε υπόθεση γοήτρου για το σοβιετικό καθεστώς.
Από τον Χρουστσόφ ως τον Λέονιντ Μπρέζνιεφ αυτό το τμήμα Αμούρ- Βαικάλης υπήρξε το πιο δαπανηρό και μεγαλεπήβολο σιδηροδρομικό έργο του κόσμου, με τον συγγραφέα να διαφωτίζει κρίσιμες τεχνικές και γεωλογικές παραμέτρους του, γι άλλη μια φορά.
Μια επιπλέον συναρπαστική πληροφορία είναι η συμβολή αυτού του έργου στην κούρσα των εξοπλισμών, που ο συγγραφέας την παρουσιάζει κατατοπιστικά.
Ο ΥΠΕΡΣΙΒΗΡΙΚΟΣ είναι ένα πρωτότυπο συγγραμμα που συστήνει άγνωστες πτυχές της Ρωσικής Ιστορίας ή προεκτείνει ήδη γνωστές με όχημα το πιο φιλόδοξο μηχανικό έργο του 19ου αιώνα, αναδεικνύοντας τον πολιτικό ρόλο του τρένου στις κοινωνίες που διαμορφώθηκασν με τη Βιομηχανική Επανάσταση.
Το φωτογραφικό υλικό που συνοδεύει το βιβλίο εμπλουτίζει την εμπειρία αυτή, καθώς συνιστά συμπληρωματική πηγή.
Ήταν απόλαυση να ταξιδεύω με τον Υπερσιβηρικό σε ένα βιβλίο μεγάλου μεγέθους με το εξαίσιας ποιοτητας χαρτί και την ευχάριστη γραμματοσειρά.
Ένα εύληπτο, εναλλακτικό σύγγραμμα Ιστορίας με τη σιδηροδρομική αυτή γραμμή στις παρυφές Ασίας Ευρώπης, σε παραλληλία προς τις διαδρομές του 20ου αιώνα!
Προσφάτως, την εκπληκτική διαδρομή του Υπερσιβηρικού ακολούθησε ο δημοφιλής ηθοποιός Παναγιώτης Μπουγιούρης,που αγαπήθηκε σε σειρές όπως η Βέρα Στο Δεξί,Τα Μυστικά Της Εδέμ κ πλήθος θεατρικών παραστάσεων κ φετος θα τν δούμε στη σειρά του ΑΝΤ1 Επιστροφή....
Ξεκινώντας το οδοιπορικό του από τη Μόσχα, ο Παναγιώτης Μπουγιούρης έστειλε φιλιά από την Αγία Πετρούπολη για να επιβιβαστεί από το Ικούρτσκ.
Πόζαρε με φόντο τα βαθιά μπλε νερά της λίμνης Βαικάλης και έφτασε ως το μακρυνό Βλαδιβοστόκ στις παρυφές της Κίνας ( Boctok =Ανατολή!)!!
Το ξεχωριστό του αυτό ταξίδι το παρουσίασε σε ένα φωτογραφικό οδοιπορικό ο ηθοποιός στη ν Επίσημη Δημόσια Σελίδα του!
Είναι ένα επίτευγμα κολοσσιαίων διαστάσεων στις παρυφές της Ευρώπης που εναγκαλίζεται με την απώτατη Ασία και γύρω του στροβιλίστηκαν αντικρουόμενα συμφέροντα και κοινωνικές ανακατατάξεις!
Ο Υπερσιβηρικός έγινε γέφυρα ανάμεσα στη ματαιοδοξη Δύση και τη μυστηριακή Άπω Ανατολή.
Δεν παύει όμως να αποτελεί και τόπο ανθρωποθυσίας από αιμοδιψή καθεστώτα...
Αυτό το έργο μάς συστήνεται μέσα από μια ενημερωμένη έρευνα πλούσιας βιβλιογραφίας, χαρτών και φωτογραφικού υλικού.
Μέχρι τα μισά του 19ου αιώνα ήταν αδιανόητη ή έστω απορριπτέα η σκέψη ενός τέτοιου έργου στην απροσπέλαστη αραιοκατοικημένη Σιβηρία των χειμερινών πάγων και των εαρινών βούρκων, που μόνο νομαδικές φυλές επέλεγαν ως σταθερό κατάλυμμα.
Έκτοτε όμως άρχισε ένας σχεδιασμός πολυδάπανος.
Ο Wolmar σε μια εύληπτη μελέτη που ρέει, καταγράφει το χρονικό της πιο ζωτικής σιδηροδρομικής αρτηρίας από τα χαρτιά στην επίπονη δόμηση του.
Σε ένα καλοδομημένο κείμενο ο συγγραφέας ξετυλίγει τις πρώτες μέρες σχεδιασμού του Υπερσιβηρικού συναρτώντας τον με το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο της αυροκρατορικής Ρωσίας...
Στο επίκεντρο του δοκιμίου του, ο Βρετανός μελετητής φέρνει τον εμπνευστή του Υπερσιβηρικού, Σεργκέι Βίτε, τον χαρισματικό σιδηροσρομικό επιθεωρητή και μετέπειτα Υπουργό Οικονομικών επί Τσάρου, ένα από τα φωτεινά πρόσωπα του τσαρικού καθεστώτος , που η ανέλιξη του καθόρισε τη μοίρα του Υπερσιβηρικού.Μια συναρπαστική προσωπικότητα που ο συγγραφέας την παρακολουθεί να υπερπηδά την ταπεινή της καταγωγή και τη ρώσικη γραφειοκρατία, μέχρι την πραγματωση του μεγαλεπίβολου οράματός της, που άλλαξε τη μοίρα ολόκληρης της Ρωσίας του 20ου αιώνα..
Έκτοτε αρχίζει μια μάχη με τη φύση και τις ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό και πόρους.
Ο συγγραφέας δίνει τοπογραφικές και τεχνικές πληροφορίες για κάθε κατασκευαστικό βήμα του Υπερσιβηρικού, χωρίς να πλατειάζει ή να φλυαρεί , συνδυάζοντας την εγκυρότητα με τη σαφήνεια.
Εκείνο όμως που δίνει ξεχωριστή αξία στο σύγγραμμα του Christian Wolmar είναι πως παρά το εξειδικευμένο του θέμα, κατορθώνει εν τέλει, να συνθέσει ένα κείμενο ζωντανό με ιστορικές προεκτάσεις που θα συναρπάσουν κάθε αναγνώστη με στοιχειώδες ενδιαφέρον για την Ιστορία.
Με όχημα τον Σιδηρόδρομο ο Wolmar, μας σεργιανά στη πολυτάραχη Ρωσία των πρώτων δεκαετιών του 20ου αιώνα και χαρτογραφεί το πολύπλοκο πλέγμα των σχέσεων ανάμεσα στις χώρες που γεωγραφικά συνάπτονταν με τον Υπερσιβηρικό:
Τη Ρωσία, την Κίνα και την επεκτατική Ιαπωνία.
Μια σιδηροδρομική γραμμή μήλον της έριδος και μέσον ιμπεριαλιστικής πολιτικής, που ο Wolmar ανιχνεύει αποτελεσματικά.
Από τον Ρωσοιαπωνικό Πόλεμο που στα 1904 σήμανε την αρχή του τέλους για τους Ρωμανόφ, μέχρι τον Εμφύλιο μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση στα 1917, τον ΒΠΠ και τα γκούλαγκ, ο Υπερσιβηρικός διασχίζει τον χρόνο αλέθοντας ζωές, πολιτικούς και εθνικά οράματα, γεννώντας μια νέα εποχή.
Πάντα η διέλευση μιας σιδηροδρομικής γραμμής αλλάζει τους συσχετισμούς.
Ο συγγραφέας παρακολουθεί πώς αυτή η σιδηροδρομική γραμμή μεταμόρφωσε τη ρωσική κοινωνία μέσω της εσωτερικής μετανάστευσης που υοποκίνησε ως αναγκαιότητα και απότοκο.
Χάρη στον Υπερσιβηρικό διάσπαρτοι οικισμοί κοντά στη σινορωσική μεθόριο μετετράπησαν σε οργανωμένες κωμοπόλεις και οργανωμένα οικιστικά συστήματα με Εκκλησίες, Σχολεία, Νοσοκομεία, ενώ έγιναν φορείς μιας πιο φιλελεύθερης αγροτικής κοινότητας, που ουδέποτε γνώρισε δουλοπαροικία.
Είναι οι κουλάκοι που τέθηκαν στο στόχαστρο αρκετών εκκαθαρίσεων από το σταλινικό καθεστώς.
Και το ταξίδι συνεχίζεται - με τις δυσλειτουργίες και τις καινοτομίες του- κάνοντας σταθμό στον αιματηρό Εμφύλιο και την επαίσχυντη παρέμβαση των συμμαχικών δυνάμεων σε ένα πολυεθνικό αιματηρό γαιτανάκι, που εξελίχθηκε γύρω από τη σιδηροδρομική γραμμή , προς το τέλος του ΑΠΠ , εμπλεκοντας για μια 2ετία σε πολύνεκρα επεισόδια Ρώσους, Βρετανούς, Αμερικάνους, Ιάπωνες και Τσέχους!!!!
Δεσπόζουσες είναι οι ειδεχθείς παρουσίες των πολεμοχαρών διοικητών των Λευκών , όπως του Σεμιόνοφ, για τους οποιους μαθαίνουμε ιστορίες αίματος και σκληρότητας.
Επίσης ήταν εκεί που αναδείχθηκε πως η κατάργηση των τάξεων δεν ίσχυε για τη σταλινική νομενκλατούρα- κι εκεί που αναδείχθηκαν οι διοικητικές κ προπαγανδιστικές δεξιότητες του Λέων Τρότσκι, που σε ένα βαγόνι είχε εγκαταστήσει το στρατηγείο του.
Με τον Υπερσιβηρικπο συνέδεσε το όνομα του κι ο τρομερός συνεργάτης του Στάλιν ο διαβόητος Λάζαρ Καγκάνοβιτς, που ο Wolmar μάς "συστήνει".
Κάτι που επίσης παρουσιάζει ενδιαφέρον είναι ο τρόπος που ο Υπερσιβηρικός αξιοποίηθηκε στον ΒΠΠ, διαδραματίζοντας κρίσιμο ρόλο κατά τη γερμανική επίθεση.
Ο συγγραφέας αποδεικνύει πως δε θα ήταν υπερβολή να θεωρήσουμε πως ο Υπερσιβηρικός και τα νέα βιομηχανικά κοινωνικά δεδομένα , που διαμόρφωσε, άλλαξαν τον ρου του Πολεμου:Χάρη στον Υπερσιβηρικό ο στρατός των Σοβιετικών εξοπλιζόταν καταλλήλως και εγκαίρως- ενώ οι Σοβιετικοί στάθηκαν προνοητικοί κ έναν ακόμη τομέα που θα τον ανακαλύψετε στο βιβλίο.
Η μελέτη κλείνει παρουσιάζοντας τη μεταπολεμική εξέλιξη του Υπερσιβηρικού.
Η φρίκη της καταναγκαστικής εργασίας που εξόντωνε μέσω του λιμού και του ψύχους τους στοχοποιημένους της σταλινικής τρομοκρατίας, υπήρξε συνυφασμένη με τις άφιλόξενες περιοχές της Σιβηρίας και τη γραμμή του Υπερσιβηρικού.
Η μελέτη κάνει μνεία κ στο μεγαλεπήβολο εγχείρημα του ΒΑΜ, μια απόπειρα επέκτασης του Υπερσιβηρικού μέσω του τμήματος ανάμεσα στον ποταμό Αμούρ και τη λίμνη Βαικάλη.
Εκει εξελίχθηκε μια τιτανομαχία με τη Φύση και τα απομεινάρια των Παγετώνων...
Μετά την παραχωρηση του τμήματος της Μαντζουρίας στην Κίνα αυτός ο τομέας του σιδηρόδρομου θεωρήθηκε υπόθεση γοήτρου για το σοβιετικό καθεστώς.
Από τον Χρουστσόφ ως τον Λέονιντ Μπρέζνιεφ αυτό το τμήμα Αμούρ- Βαικάλης υπήρξε το πιο δαπανηρό και μεγαλεπήβολο σιδηροδρομικό έργο του κόσμου, με τον συγγραφέα να διαφωτίζει κρίσιμες τεχνικές και γεωλογικές παραμέτρους του, γι άλλη μια φορά.
Μια επιπλέον συναρπαστική πληροφορία είναι η συμβολή αυτού του έργου στην κούρσα των εξοπλισμών, που ο συγγραφέας την παρουσιάζει κατατοπιστικά.Ο ΥΠΕΡΣΙΒΗΡΙΚΟΣ είναι ένα πρωτότυπο συγγραμμα που συστήνει άγνωστες πτυχές της Ρωσικής Ιστορίας ή προεκτείνει ήδη γνωστές με όχημα το πιο φιλόδοξο μηχανικό έργο του 19ου αιώνα, αναδεικνύοντας τον πολιτικό ρόλο του τρένου στις κοινωνίες που διαμορφώθηκασν με τη Βιομηχανική Επανάσταση.
Το φωτογραφικό υλικό που συνοδεύει το βιβλίο εμπλουτίζει την εμπειρία αυτή, καθώς συνιστά συμπληρωματική πηγή.
Ήταν απόλαυση να ταξιδεύω με τον Υπερσιβηρικό σε ένα βιβλίο μεγάλου μεγέθους με το εξαίσιας ποιοτητας χαρτί και την ευχάριστη γραμματοσειρά.
Ένα εύληπτο, εναλλακτικό σύγγραμμα Ιστορίας με τη σιδηροδρομική αυτή γραμμή στις παρυφές Ασίας Ευρώπης, σε παραλληλία προς τις διαδρομές του 20ου αιώνα!
Προσφάτως, την εκπληκτική διαδρομή του Υπερσιβηρικού ακολούθησε ο δημοφιλής ηθοποιός Παναγιώτης Μπουγιούρης,που αγαπήθηκε σε σειρές όπως η Βέρα Στο Δεξί,Τα Μυστικά Της Εδέμ κ πλήθος θεατρικών παραστάσεων κ φετος θα τν δούμε στη σειρά του ΑΝΤ1 Επιστροφή....
Ξεκινώντας το οδοιπορικό του από τη Μόσχα, ο Παναγιώτης Μπουγιούρης έστειλε φιλιά από την Αγία Πετρούπολη για να επιβιβαστεί από το Ικούρτσκ.
Πόζαρε με φόντο τα βαθιά μπλε νερά της λίμνης Βαικάλης και έφτασε ως το μακρυνό Βλαδιβοστόκ στις παρυφές της Κίνας ( Boctok =Ανατολή!)!!
Το ξεχωριστό του αυτό ταξίδι το παρουσίασε σε ένα φωτογραφικό οδοιπορικό ο ηθοποιός στη ν Επίσημη Δημόσια Σελίδα του!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου