Προσμένοντας την ανατολή, Γιώργος Πολυράκης
Είδος: Ιστορικό
Βαθμολογία 7.5/10
Ο πολυγραφότατος και τόσο αγαπημένος Γιώργος Πολυράκης επανέρχεται φέτος στα αγαπημένα του λημέρια, την Ιστορία και τη μαρτυρική Κρήτη από όπιυ έλκει την καταγωγή του και μας συστήνει 2 νέους πρωταγωνιστές που αγωνίζονται " Προσμένοντας την Ανατολή".
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Κατεχόμενη Κρήτη.Η Ναταλία Παπαδερού από τα Ανώγεια καταφέρνει να βρει θέση γραμματέως πλάι στον Γερμανό Στρατηγό Μπρόιερ χάρη στις γνώσεις της στα γερμανικά.Ο Γερμανός διοικητής την περιβάλλει με ξεχωριστή εκτίμηση συμπάθεια και προστατευτικότητα εντυπωσιασμένος από την αφοσίωσή της.
Δεν υποψιάζεται όμως ότι η Ναταλία στην πραγματικότητα παίζει διπλό ρόλο καθώς είναι οργανωμένη στην Αντίσταση και υποκλέπτει από το ευνοικό αυτό πόστο πληροφορίες.
Μαζί της στον αγώνα αυτόν και αρραβωνιαστικός της , ο Κωνσταντίνος Παρασχάκης.
Κι ενώ ο κρητικός λαός διατηρεί αδούλωτο το φρόνημο και άσβεστο τον πόθο της Λευτεριάς, οι Γερμανοί δολοφονούν αθώους κι εκριζώνουν χωριά ολόκληρα.
Η διπλή ζωή της Ναταλίας θα αποκαλυφθεί κι αυτή θα καταφύγει στα βουνά μαζί με τον αρραβωνιαστικό της ενόσω ο στρατηγός Μπρόιερ μετατρέπεται από φίλος σε απηνή διώκτη της.
Όταν η αντιστασιακή ομάδα της Ναταλίας και του Κωνσταντίνου υπό τους Βρετανούς Λη Φέρμορ και Στάνλει Μος αποφασίζει την απαγωγή του Γερμανού στρατηγού Κράιπε, το σκηνικό γίνεται ρευστό και οι εξελίξεις ραγδαίες...
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Το "Προσμένοντας την ανατολή" είναι το εικοστό βιβλίο του Γιώργου Πολυράκη και περιλαμβάνει δυο από τις μεγάλες του αγάπες που σηματοδοτούν γνώριμα μοτίβα της γραφής του: Την Ιστορία του τόπου μας και την Κρήτη, τον τόπο καταγωγής του.
Σαν έμπνευση διασταυρώνεται σε κάποια σημεία θεματολογικά με το παλαιότερο κι εμβληματικό έργο του συγγραφέα Πολυράκη " Οι Αετοί Πεθαίνουν Ελεύθεροι".
Το "Προσμένοντας την ανατολή" όμως, είναι μικρότερο σε έκταση και παραμένει γεωγραφικά εστιασμένο στις τραγικές όσο και ηρωικές στιγμές που ακολούθησαν τη Μάχη της Κρήτης (το στερνό προπύργιο της ελευθερίας μες στο σκοτάδι της Κατοχής)
Μέσα από ενδεικτικά στιγμιότυπα και γλαφυρές περιγραφές παρακολουθούμε την επική αντίσταση του ηρωικού κρητικού λαού στις πόλεις ,στα χωριά, στα βουνά και με αποτροπιασμό μαθαίνουμε τα εξωφρενικά αντίποινα των γερμανικών δυνάμεων, τα οποια εξευτέλισαν τη στρατιωτική στολή και κουρέλιασαν κάθε κώδικα ηθικής...
Μικρά ολοκαυτώματα στέλνουν στον θάνατο αμάχους-γυναικόπαιδα και ηλικιωμένους αναδεικνύοντας το βαρύτατο τίμημα της αξιοπρέπειας ενός λαού που ποτέ δε συνθηκολόγησε με τον φασισμό παρόλους τους προδότες του...
Ένα ρεπερτόριο γενναιότητας και βαρβαρότητας ξετυλίγεται, με τους πρωταγωνιστές μας ενταγμένους αρκετά καλά στο κάδρο...
Είναι εμφανές ότι οι ήρωες του βιβλίου δρουν στη σκιά ενός σημαντικού γεγονότος, πρωτοφανούς για ολόκληρο τον Πόλεμο: Πρόκειται για την απαγωγή του στρατηγού Kreipe που ενορχήστρωσε το Συμμαχικό Στρατηγείο κάτω από την ηγεσία του Patrick Leigh Fermor και του Stanley Moss, και την πραγματοποίησε με την ανεκτίμητη αρωγή κρητικών αντιστασιακών ομάδων καθώς και αρκετών ντόπιων.
Ο συγγραφέας αποδίδει κατατοπιστικά όλες τις φάσεις του φιλόδοξου σχεδίου μέχρι την ευόδωσή του, όντας έντονα περιγραφικός. Μέσα στις σελίδες του δίνει πνοή στα υπαρκτά πρόσωπα αυτής της εκπληκτικής καταδρομικής επιχείρησης φωτίζοντας διασκεδαστικά ακόμη στιγμιότυπα
Οι βασικοί πρωταγωνιστές του βιβλίου-Ναταλία και Κωνσταντίνος- κινήθηκαν στις παρυφές αυτών των εξελίξεων και δεν ήρθαν σε επαφή με το κεντρικό γεγονός. Το δικό τους δράμα εκτυλίσσεται παράλληλα. Είναι μια επιλογή του Γιώργου Πολυράκη καποιες φορές να παρουσιάζει τα ιστορικά γεγονότα παράλληλα με τρόπο πληροφοριακό κι όχι με πλήρη συμπερίληψη των ηρώων του μεσα σε αυτά.
Κατορθώνει όμως κάποιες στιγμές, μια υποδειγματική συνύπαρξη των προσώπων της μυθοπλασίας με κάποια υπαρκτά πρόσωπα:
Το δυνατότερο, λοιπόν, σημείο της ιστορίας μας, αυτό που αιφνιδιάζει, είναι η παράξενη σχέση σεβασμού ανάμεσα στον παρασημοφορημένο Γερμανό διοικητή Μπρούνο Μπρόιερ (πρόσωπο υπαρκτό κι ένοχο για εγκληματα πολέμου που εκτελέστηκε το 1947) και τη Ναταλία Παπαδερού.
Μια σχέση αντιφατική, χωρίς κοινοτυπίες, με έναν ιδιότυπο κώδικα τιμής που η πορεία της εντείνει τη δραματικότητα των στιγμών και τον ολοκληρωτικό χαρακτήρα της καταδίωξης του ζεύγους των δυο Κρητικών από τον Γερμανό διοικητή.
Ο Γιώργος Πολυράκης δε διστάζει να δώσει οδυνηρές εικόνες από τα μαρτύρια των αγωνιστών απέναντι στη ναζιστική θηριωδία...
Το φινάλε αφήνει μια επίγευση ελπίδας μέσα στον χαλασμό , ενώ εκτεταμένο είναι και το επίμετρο όπου πληροφορούμαστε για την κατάληξη των υπαρκτών προσώπων μετά τον πολεμο.
Το "Προσμένοντας την ανατολή" αποτελεί ένα περιεκτικό μυθιστόρημα ιδανικό για τους λάτρεις της Ιστορίας, και, μάλιστα, του Β Παγκοσμίου Πολέμου.
Εντούτοις, παρά το συναισθηματικό υπόβαθρο, δεν είναι το μυθιστόρημα που "θα συμπαρασύρει" τον ρομαντικό αναγνώστη με τη δύναμη της ερωτικής του ιστορίας.
Είναι σίγουρο ότι τα ιστορικά γεγονότα και ο Πόλεμος κυριαρχούν ξεκάθαρα έναντι της καθαρής μυθοπλασίας και σε αυτά έγκειται η δυναμική του.
Παρόλαυτα , η Ναταλία και ο Κωνσταντίνος γίνονται ιδανικοί εκπρόσωποι της κρητικής λεβεντιάς που ορθώνεται κόντρα στα πολυβόλα, τον σωματικό πόνο και τον θάνατο για χάρη των ανώτερων ιδανικών.
Το" Προσμένοντας την ανατολή" αποτελεί εν τέλει, μια κατάδυση στην ψυχή της Κρήτης, ενός τόπου αταλάντευτα ταμένου στη Ιδέα της ελευθερίας.
Η Κρήτη μέσα από την οπτική του Γιώργου Πολυράκη γίνεται "βίωμα" στον αναγνώστη μέσα από την άριστη απόδοση στοιχείων της διαλέκτου και της γοητευτικής τραχύτητας του τοπίου και των ανθρώπων.
Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που αξίζει να διαβαστεί από κάθε Έλληνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου