John Boyne, Το Αγόρι Στην Κορυφή Του Βουνού

                                               Το Αγόρι Στην Κορυφή Του Βουνού, Τζον Μπόιν
                                                  Είδος Εφηβικό/Ιστορικό
                                                  Βαθμολογία 8,5/10                             

                                 

Ο Τζον Μπόιν αγαπήθηκε παγκοσμίως από τη συγκλονιστική αλληγορία με θέμα το Ολοκαύτωμα:
"Το Αγόρι Με Τη Ριγέ Πιτζάμα", αποτέλεσε ένα έργο ύμνο στον αντιρατσισμό και στη συναδέλφωση των λαών, με το πασιφιστικό πνεύμα που διέτρεχε τα έργα ενός Σαμαράκη...

         Φέτος επανέρχεται με ένα ακόμη μυθιστόρημα, παρμένο από τη ζοφερή εποχή του ναζισμού, με έναν ακόμη νεαρό ήρωα,

"Το Αγόρι Στην Κορυφή Του Βουνού" από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Ο μικρούλης Πιερό, γιος μιας Γαλλίδας κι ενός Γερμανού βετεράνου που ζει στο Παρίσι, ορφανεύει στα οχτώ του χρόνια.

Ύστερα από ένα σύντομο πέρασμα από ένα φιλόξενο ορφανοτροφείο, καλείται να κρατήσει τη μνήμη του τον παιδικό του φίλο και να ζήσει μακρυά- με τη μοναδική εν ζωή συγγενή του.

Είναι η θεία Μπέατριξ που εργάζεται ως οικονόμος σε μια εξοχική έπαυλη στις Βαυαρικές Άλπεις!
Το σπίτι αυτό όμως ανήκει στον ηγέτη της Γερμανίας Αδόλφο Χίτλερ, που από την αρχή γοητεύει το μικρό αγόρι.
        Ο Χίτλερ κρατά το αγόρι δίπλα του ως υποτακτικό, όμως με τον καιρό η συναναστροφή του μαζί του θα επιδράσει στην ψυχή του, με τρόπο οδυνηρά απρόβλεπτο...
Το τέρμα της διαδρομής επιφυλάσσει μια συγκινητική ανατροπή...

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Το Αγόρι Στην Κορυφή Του Βουνού συνιστά ένα εφηβικό ιστορικό μυθιστόρημα.
Για άλλη μια φορά ο Τζον Μπόιν αξιοποιεί την εποχή του Β Παγκοσμίου Πολέμου για να αναδείξει την ομορφιά της παιδικής φιλίας και να διεισδύσει στην αγορίστικη ψυχή!
Φιλία που ανέδειξαν δύο ακόμη έργα μέσα στο ανζιστικό κάδρο: O "Ο Μαξ" της Σκάλι και το αρχετυπικό νεανικό μυθιστόρημα του με θέμα την αντιφατική εφηβική φιλία στη ναζιστική Γερμανία, το "Ξαναβρήκα Τον Φίλο Μου" του Φρεντ Ούλμαν.

Αν και τριτοπρόσωπη η αφήγηση, στο "Βουνό" του Μπόυν, τα πράγματα παρουσιάζονται μέσα από τα μάτια του μικρού ήρωα, ο οποίος έχει όλα τα χαρακτηριστικά των πολύπαθων μικρών πρωταγωνιστών στα κλασσικά βιβλία του ΝΤΙΚΕΝΣ:
Πρόκειται για ένα ορφανό νεαρό αγόρι που μπρος στα μάτια του ξεδιπλώνεται ένας άγριος ,ακατανόητος κόσμος παραλογισμού κι αίματος...
Ένα αγόρι αντιμέτωπο με τα οδυνηρά ερωτήματα του Πολέμου και της Απώλειας.
Απωλεια που εκκινεί από αγαπημένα πρόσωπα και φτάνει ως την αθωότητά του...

Σκόπιμα ο τίτλος του βιβλίου παραπέμπει στο πασίγνωστο πια best seller του Boyne, οπότε Το Αγόρι Στην Κορυφή του Βουνού θα αντιπαραβληθεί με κείνο.
Στο "Αγόρι Με τη Ριγέ Πιτζάμα" σκηνικό δράσης ήταν το Άουσβιτς μέσα από τα παιδικά μάτια του μικρού Μπρούνο, ο οποίος υποτίθετο πως ήταν γιος του διοικητή του και τον δένει μια ακριβή φιλία με τον Σμουελ στην άλλη άκρη του συρματοπλέγματος.
Στη "Ριγέ Πιτζάμα" όμως το πλαίσιο ήταν πιο αφαιρετικό-στα ΄όρια της δυστοπίας- καθώς κανένα αληθινό πρόσωπο δεν κατονομάζεται,ούτε καν "φωτογραφίζεται".(Ο Ρούντολφ Χοες -πραγματικό διοικητής- είχε 5 παιδιά ενώ στο μυθιστόρημα ο διοικητής έχει μόνο δύο).
"Το Αγόρι στην Κορυφή Του Βουνού", όμως είναι αυστηρά ενταγμένο στο ιστορικό πλαίσιο...Έχουμε αναφορές στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο κ το ταπεινωτικό πλαίσιο που έθεσε στην ηττημένη Γερμανία(θέμα που στο επίκεντρο του είχε το Μείνε όπου Είσαι κ Όταν Έρθω Φύγε).
Έχουμε ένα σύντομο οδοιπορικό στον αναδυόμενο ναζισμό για να "καταλύσουμε" στην εξοχική κατοικία του Χίτλερ.
              Αυτό το σπίτι δεν είναι συγγραφικό εύρημα:
Είναι το ησυχαστήριο του Χίτλερ στο Μπεργκχοφ, κι ένα πολυτελέστατο σπίτι με την τεράστια βεράντα, όπου είχαν πρόσβαση ελάχιστοι εκλεκτοί του, όπως ο κολλητός του αρχιτέκτονας Άλμπερτ Σπέερ, η οικογένεια Γκέμπελς και η αιώνια αγαπημένη του η αθόρυβη Εύα Μπράουν...
Τους συναντούμε μαζί με το υπηρετικό προσωπικό που είναι προιόν μυθοπλασίας) αλλά και με  άγρυπνη φρουρό, το θηλυκό λυκόσκυλο του Χίτλερ η Μπλόντι-το σκυλί που τον συντρόφευσε πιστά ως την αυτοκτονία του στο καταφύγιο το '45! 
Η ρητορική κι οι αντιδράσεις του Χίτλερ στο βιβλίο προσιδιάζουν σε μεγάλο βαθμό προς τον χαρακτήρα και τις συνήθειές του,αν κι η Εύα Μπράουν παρουσιάζεται με μεγαλύτερη έπαρση από όση της αναλογούσε ίσως.
       Εδώ είναι το σκηνικό του δράματος το οποίο εκτυλίσσεται στην ψυχή του μικρού μας Πιερό...
Μια πορεία αληθοφανής με τον μικρό πρωταγωνιστή να εκπροσωπεί επάξια τον μέσο νεαρό Γερμανό που γαλουχήθηκε στη ναζιστική Γερμανία στα πλαίσια της Χιτλερικής Νεολαίας.
Μια πορεία που υπογραμμίζει την ευθύνη του ενηλικου κόσμου για τα ερεθίσματα στα οποία εκθέτει τις εύπλαστες ψυχές των παιδιών 
Μια πορεία που αναδεικνύει ένα ακόμη ηθικό ιστορικό  ζήτημα, αυτό που με αγωνία έβαζε στο στόμα του Σνάιντερ ο Ιακωβος Καμπανέλλης στο ΜΑΟΥΤΧΑΟΥΖΕΝ: Την επίγνωση και τη συνενοχή:
"Βλάκα...Ήξεραν...Κανεις μη σας πείσει για το αντίθετο...
Ο μηχανισμός αυτής της διάβρωσης, λοιπόν,και η εθελοτυφλία, ιχνηλατούνται με οξυδέρκεια, ακολουθώντας την ιστορική εγκυρότητα.
         
            Απαιτώντας ένα υπόβαθρο που δεν αντιστοιχεί σε μικρά παιδιά αλλά μάλλον σε εφήβους και σε ενήλικες ,το βιβλίο δε συνίσταται για μικρά παιδιά.Θα το χαρακτήριζα εφηβικό μυθιστόρημα, παρότι η βραχυλογική του γραφή αρμόζει σε παιδικά βιβλία μάλλον....
         Η εξέλιξη του ήρωα προβάλλει σε όλη της την τραγικότητα με αντιπροσωπευτικά στιγμιότυπα μέσα σε μια 8ετία που ρέει γοργά.
Έχουμε συγκλονιστικές στιγμές, που θα σας κάνουν να κλάψετε κι ίσως θα τις ήθελα πιο αναλυτικά δοσμένες.
             Στο τελευταίο μέρος έχω γενικά την αίσθηση πως δεν αποδίδονται οι συγκρούσεις του ήρωα με την ωριμότητα που θα άρμοζε σε ένα νεανικό-κι όχι παιδικό- μυθιστόρημα.
Το φινάλε αποβαίνει προβλέψιμα συγκινητικό, υπαινισσόμενο την κάθαρση...
Έτσι, το Αγόρι Στην Κορυφή Του Βουνού είναι ένα πρωτότυπο ιστορικό μυθιστόρημα για νέους που παρουσιάζει την ανάδυση του ναζισμού με έναν τρόπο πρωτόφαντο που θα σας αιφνιδιάσει, θα σας γοητεύσει και θα προβληματίσει με πληθώρα ηχηρών  μηνυμάτων, που μέσα από την ιστορική γνώση, ανάγονται στο σήμερα. 

                       

Γιώργος Παπακωνσταντης, Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ

                                                                                          Η Διαδρομή, Γιώργος Παπακωνσταντής
                                                  Είδος Κοινωνικό/Αισθηματικό
                                                  Βαθμολογία 8/10

                                                              

Σαν ψάρια μέσα σε ενυδρείο, σαν πουλιά μέσα στα στεγανά του κλουβιού ζει φυλακισμένος στα κοινωνικά στεγανά και στα όρια που χαράσσει ο εγωισμός του, ο σύγχρονος άνθρωπος κι αυτήν την κοινωνική φυλακή χαρτογραφεί σε ένα μικρό μυθιστόρημα -πρόκληση ο Γιώργος Παπακωνσταντής μέσα από τη Διαδρομή των εκδ Λιβάνη.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ο Άγγελος Δροσινός είναι ο ορισμός του επιτυχημένου μεσοαστού:
Καταξιωμένος επιστήμονας, ευυπόληπτος οικογενειάρχης, ικανοποιημένος πατέρας δύο παιδιών, δείχνει να τα έχει όλα.
Ο κόσμος του ανατρέπεται όταν μαθαίνει ότι του απομένουν 4 με 5 μήνες ζωής.
Η ραγδαία ασθένεια θα του πυροδοτήσει μια επιτακτική ανάγκη για απόδραση.
           Περιπλανώμενους στους αυτοκινητόδρομος της Ευρώπης -από την Ιταλία μέχρι το Παρίσι και τη Γενεύη, ο Άγγελος θα αποδυθεί σε έναν απολογισμό και θα βρεθεί απρόσμενα ανάμεσα στο πάθος και την αγάπη, το θέλω και το πρέπει.
          Αυτή Διαδρομή θα τον οδηγήσει στην Αυτογνωσία και μέσα από τη σκιά του θανάτου θα ξεπροβάλλει το φως της πραγματικής ζωής!

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Η Διαδρομή του Γιώργου Παπακωνσταντή είναι ένα τολμηρό μυθιστόρημα που αναμετράται με την ύστατη υπαρξιακή καμπή στη ζωή του ανθρώπου- όταν αυτός έρχεται αντιμέτωπος με τον φόβο του ίδιου του θανάτου, και κλείνεςι λογιαριασμούς ανοιχτούς με την ίδια του τη συνείδηση....
Η πρόκληση που αντιμετωπίζει ο ήρωάς στη Διαδρομή είναι ο απόλυτος εφιάλτης μιας ανίατης ασθένειας επιθετικότατης μορφής, που ορίζει μια ζωή με αναγραφόμενη ημερομηνία λήξης...         
Ο πρωταγωνιστής του βιβλίου είναι ένας συνηθισμένος μεσοαστός οικογενειάρχης, που η ζωή του υποτάσσεται στη μέση αντίληψη της κοινωνίας για την επιτυχία, χωρίς όμως να έχει φτάσει την ψυχική πληρότητα, που οδηγεί στην αυτοπραγμάτωση.
Εκεί ξεσπά η ασθένεια, με τον συγγραφέα να αναδεικνύει το ψυχολογικό υπόβαθρο πίσω απο το βιολογικό γεγονός, ξετυλίγοντας ένα ενδιαφέρον κουβάρι σχέσεων,σκέψεων και διεργασιών-οικείων σε όλους μας...
Το ταξίδι της φυγής όμως αυτό είναι γεμάτο επιστροφές κι ανατροπές κι από τους αυοτκινητόδρομους της Ευρώπης οδηγείται στα έσώτερα μονοπατια της ψυχής. 
Ένα ταξίδι γεμάτο γνωστές μελωδίες που σιγοντάρουν τις αγωνίες της σκέψης και τις πληγές του έρωτα:

Ένα ταξίδι αυτογνωσίας με συντοφιά μεγάλους στιχουργούς, που ακομπανιάρουν την ενδοσκόπηση του ήρωά μας...

Μέσα από την φρενήρη κι αμετάκλητη πορεία των κόκκων μιας κλεψύδρας όμως αναδύεται η ανθρώπινη θέληση που αρνείται να υποκύψει στην ολέθρια γραμμικότητα τούτης της αντίστροφης μέτρησης:

Μέσα από τους αδούλωτους στροβιλισμούς της στον χρόνο η συνείδηση,διαγράφει χορό αδούλωτο στην τριπλή υπόστασή του:Aναμετράται με το χθες,καταδύεται στο μεγαλέιο του έρωτα που προσδίδει θραύσματα αιωνιότητας στο παρόν  και δίνει στην καταδικασμένη ύπαρξη την προοπτική της ολοκλήρωσής της.

Ο συγγραφέας κατορθώνει να χειριστεί ένα "βαρύ" θέμα με τρόπο επιδέξιο, που δεν φορτίζει  αρνητικά τον αναγνώστη.
Σε αυτό συμβάλλει η λιτή γραφή που ρέει χωρίς μελοδραματισμούς και εξάρσεις, ενώ έχουμε αρκετά γρήγορη δράση που δε σκαλώνει σε λεπτομερείς περιγραφές.
Χωρίς αφελείς θετικισμούς ή στρουθοκαμηλισμούς αισιοδοξίας ο συγγραφέας εμφυσεί γνήσια ελπίδα στο έργο του κι αυτό το πετυχαίνει διότι οι ήρωές του δεν είναι υπεράνθρωποι αλλά άνθρωποι καθημερινοί -οικείοι προς καθέναν από εμάς-με ατέλειες, πάθη, αδυναμίες. 
     Η χαμηλών τόνων και βαθιάς ουσίας αντίσταση που προβάλλουν στην απειλή του επερχόμενου θανάτου, είναι αληθοφανής κι αναδεικνύει μοναδικά τον θρίαμβο της αγάπης που σαν το αμόνι σφυρηλατεί την ηθική ωρίμανση τους.
      Βασικό συστατικό της διαδρομής είναι ένας όμορφος αισθησιασμός και το στοιχείο του έρωτα σε όλες σχεδόν τις εκφάνσεις του με κορυφαία φυσικά την άφεση, την τέλεια συντριβή του εγωισμού, δηλαδή...
Σε αυτό το ασφυκτικό χρονικό πλαίσιο αναδεικνύεται η μαγική περιεκτικότητα της στιγμής που χωράει δυό ζωές αρκεί να τη βιώσεις, παραδίδοντας το είναι σου στην αλήθεια της...
       Ο συγγραφέας αποδεικνύει το αν θα ζήσουμε αληθινά δεν είναι ζήτημα σωματικής ευρωστίας ή άπλετου χρόνου.
Διακύβευμα είναι η υπέρβαση του εγωισμού και του φαίνεσθαι που μας εγκλωβίζουν στο αποπροσανατολιστικό ψέμα.
Μέσα από τη διαδρομή του ήρωα και τον ιδιότυπο απολογισμό του που ολοκληρώνεται μαγικά στο παρόν, ξεπηδά σε μια και μόνο ρήση το συγκλονιστικότερο μήνυμα σχετικά με την θνητότητα του ανθρώπου και αυτό που ο Παιδίατρος Ματσανιώτης ονόμαζε "βιολογικό θρίαμβο του ανθρώπου"...

Οφείλω να παραδεχθώ πως ίσως από το βιβλίο απουσιάζει η φιλοσοφική χροιά,που θα μπορούσε να προσλάβει λόγω της ιδιαίτερότητας του θέματος.
Παραμένει λοιπόν ένα πολύ ενδιαφέρον κοινωνικό μυθιστόρημα , χωρίς ίσως να κάνει τη διαφορά...
      Ο ετοιμοθάνατος άντρας στο κατώφλί των 50, είναι ένας καμβάς που αξιοποίηθηκε πρόσφατα στο σινεμά με κεντρικό ετοιμοθάνατο ήρωα τον ταλαντούχο Σπύρο Παπαδόπουλο(ταινία Πεθαίνοντας στην Αθήνα-2009).
Αυτά τα χνάρια ακολούθησε κι ο Γιώργος Παπακωνσταντής , κρατώντας το βιβλίο του προσγειωμένο στην ατομικότητα του μέσου ανθρώπου χωρίς βαθυστόχαστες αναγωγές, που θα καθιστούσαν το βιβλίο αριστούργημα.

 Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ είναι ωστόσο ένα βιβλίο άκρως ωφέλιμο, βαθιά διδακτικό κι εύληπτο με αποτέλεσμα να κομίζει σημαντικά μηνύματα ζωής με τρόπο που θα ξεκουράσει και θα ταξιδέψει τον αναγνώστη σε όμορφα τοπία- από το Παρίσι ως τα στραφταλίζοντα νερά του Λυβικού Πελάγους:

                                                                  

Πάνω από όλα είναι ένα βιβλίο που ανατέμνει το μοναδικό αντίβαρο του ανθρώπου κόντρα στον Θάνατο, που είναι ο έρωτας!!!
Ακολουθήστε λοιπόν τον ξεχωριστό ήρωα του Γιώργου Παπακωνσταντή σε μια ...Διαδρομή με προορισμό την αυτογνωσία και κρατήστε βαθιά μέσα σας την ελπίδα!!!

ΥΓ Το βιβλίο μέσα από την πλοκή του παρέχει ενημερωμένες ταξιδιωτικές πληροφορίες, συντροφιά και παρότρυνση για ωραίες εξόρμησεις...




                                                                                

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΠΟΥΖΟΣ, Αγιοι Και Δαίμονες

                                                   Αγιοι Και Δαίμονες, Γιάννης Καλπούζος
                                           Είδος Ιστορικό Μυθιστόρημα
                                          Βαθμολογία : 9,5/10

                                                                                

Mετά το ΙΜΑΡΕΤ ο Γιάννης Καλπούζος συνθέτει μια ακόμη αριστουργηματική ηθογραφία ταξιδεύοντάς μας στην Κωνσταντινούπολη της πρώτης 25ετιας του 19ου αιώνα...Είναι η επανέκδοση του έργου που αγαπήσαμε αρχικά από τις εκδόσεις Μεταίχμιο ως "Άγοι και Δαίμονες Εις Ταν Πόλιν".

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ο Τζανής μεγαλώνει στη ρωμαίικη συνοικία της Κωνσταντινούπολη στην εποχή του τρομερού Μαχμούτ του Β με την οικογένειά του και τους δύο του φίλους.
           Μέσα από τη κοινότητα των χριστιανών ραγιάδων που ισορροπεί ανάμεσα στον φόβο της τούρκικης απειλής και την προσπάθεια για προκοπή...
           Μετά την περιπέτεια της πυρκαγιάς και μια οικογενειακή τραγωδία, ο Τζανής θα μυηθεί από τον παππού του στα μυστήρια της αρωματοποιίας...
          Όλα αυτά στην Πόλη των μύρων, των σαγηνευτικών γυναικών, της Μεγάλης του Γένους Σχολής, των Παζαριών, αλλά και της πανούκλας, των βασανιστηρίων και των άνομων παθών.
Μαγικό χωνευτήρι εθνοτήτων!
Παλάτια και φτωχομαχαλάδες, επαύλεις και μπουντρούμια!
          Το μέλλον όμως κι ο απαγορευμένος έρωτας θα επιφυλάξουν στον Τζανή πλήθος περιπετειών που περνούν από τα βάθη της Ανατολίας και φτάνουν ως τις εφιαλτικές φυλακές του Μπάνιον...
          Κι όλα αυτά κάτω από το βλέμμα του μυστηριώδους Ανθία, που περισσότερο από όλους προσωποποιεί την αιώνια πάλη του δαίμονα και του άγγελου στην ανθρώπινη ψυχή.

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ 
Μετά το δημοφιλές "Ιμαρέτ" ο Καλπούζος επανέρχεται με ένα ακόμη εμβληματικό ηθογραφικό μυθιστόρημα, που έρχεται να ανεβάσει ξανά τον πήχυ της σύγχρονης λογοτεχνίας, κομίζοντας το ήθος γραφής των πρωτεργατών της.
         Οι "Άγιοι και Δαίμονες" είναι ένα σκληρά δουλεμένο πόνημα που ζωντανεύει στα μάτια του αναγνώστη την Κωνσταντινούπολη των γοητευτικών αντιφάσεων, παραμονές του Μεγάλου Σηκωμού.
         
          Ο συγγραφέας ιχνηλατεί με ζωηρή εικονοπλασία και εμβάθυνση τα ήθη και τις εικόνες μιας εποχής ξεχασμένης. Μέσα από την ζωή των Μικρών λοιπόν ζωντανεύει το μεγάλο κάδρο της τρανής Βασιλεύουσας και των μεγάλων γεγονότων.
       Εμπειρία πολυαισθητηριακή που καθιστά αυτήν την περιήγηση από ανάγνωσμα , πραγματικό βίωμα που διεγείρει τις αισθήσεις με τον πλούτο των χρωμάτων, των μύρων και των ήχων.
Πλούσια λαογραφικά στοιχεία που ζωντανεύουν αυτήν την εποχή , ήθη κι έθιμα άγνωστα στον μέσο αναγνώστη που κάποιες στιγμές μας άφήνουν άναυδους -όπως οι κρυπτοχριστιανοί στα βάθη του Ποντου με την τόσο ιδιάζουσα εθιμοτυπία τους- σε μια μυσταγωγία καθηλωτική ,μαζί κι ανατριχιαστική... 
         Είναι γεγονός πως η δράση υποτάσσεται στην ηθογραφική αναπράσταση της Πόλης και οι ανατροπές επισυμβαίνουν με αργούς ρυθμούς και ολόπλευρη ανάλυση. Γλώσσα ιδιάζουσα και εξονυχιστικές λεπτομέρειες με δυνατές στιγμές να αντισταθμίζουν τη διεξοδικότητα που θα μπορούσε κάποιες στιγμές να κουράσει τον αναγνώστη.
            Ευτυχώς, οι χαρακτήρες αποκτούν το βάθος ενός γνήσιου λογοτεχνήματος!
Στη σκιαγράφησή τους συμβάλλουν οι διαδοχικοί μονόλογοι οι οποίοι παρέχουν πολυεστιακή παράθεση του θέματος και υφολογική ποικιλία.
Η γλώσσα παντού είναι αναλυτική, διαθέτοντας πινελιές καθαρεύουσας και της πολίτικης ντοπιολαλιάς με τις τούρκικους όρους και τα γνωμικά.
Η διαφορά είναι ότι στο Ιμαρέτ είχαμε δύο μονολόγους Λιόντου και του Νετζίπ, ενώ στους "Δαίμονες" περισσότερους.
            Ανάμεσά στους χαρακτήρες δεσπόζει ο Ανθίας, ένας οξυδερκής νεαρός με δαιμονικό κάλλος, που εμφανίζεται θαρρείς σαν ...αερικό κι αντιπροσωπεύει τον "αντίποδα" του Τζαννή.
Αυτό το φιλικό ζεύγος των δύο αντιφατικών χαρακτήρων παραπέμπει σε άλλα λογοτεχνικά έργα.
         Από την άποψη ότι ο Τζανής κατέθεσε ως χειρόγραφο αυτές τις αφηγήσεις, η φιλία του με τον αντισυμβατικό Ανθία παραπέμπει "στα Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά", και το δίπολο του Συγγραφέα και του ανατρεπτικού Λούη.
Θα μπορούσαμε ακόμη αναγάγουμε αυτό το ζευγάρι του συμβατικού γραφιά και του αντικομοφορμιστή, ακατέργαστου αρσενικού, προς τον Ζορμπά του Καζαντζάκη...
Εντούτοις ο Ανθίας δεν αποκτά την ουσία, το βάθος και τη γοητεία του αυθεντικού θυμόσοφου όπως ο Αλέξης Ζορμπας ή ο Λούης (τα χνάρια του οποίου ακολουθεί πιο πιστά ένας άλλος χαρακτήρας του Καλπούζου ο Άνδης στο "Ο,τι Αγαπώ".
            Αντιθέτως υπάρχει ένας άλλος χαρακτήρας στους "Άγιους" που κομίζει ένα ειδικό βάρος και συμπυκνώνει όλους τους φιλοσοφικούς στοχασμούς του βιβλίου , προσδίδοντας μια οξυδερκέστατη χροιά πολιτικοποίησης:
Είναι ο γερο- Μποκρουζέ στο Παζάρι, που διατηρεί ένα ψήγμα από τη σοφία του παππού Ισμαήλ, όπως την ανακαλύψαμε στο Ιμαρέτ.
          Από "αυτόν" διαβάζουμε ένα ευγενές όραμα συνένωσης των εθνών κάτω από το φως της δικαιοσύνης -παρόμοιο με το σάλπισμα του Ρήγα Φερραίου...
          Από "αυτόν" κατανοούμε πώς ο εφιάλτης της Πανώλης έγινε πεδίο οικονομικών σκοπιμοτήτων...Από αυτόν διδασκόμαστε τη συμφιλίωση του ανθρώπου με τα ζώα και πλήθος άλλους θησαυρούς της λαϊκής σκέψης γύρω από την αρετή.

Αυτοί είναι οι Άγιοι και Δαίμονες εις ταν Πόλιν, να ακόμη βιβλίο του Καλπούζου που ακτινοβολεί την πολιτική ευαισθητοποίηση και τις ευγενικές του ιδέες γύρω από τη συναδέλφωση των λαών και την αξιοπρέπεια του Ανθρώπου
Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το πέπλο του ερωτισμού που καλύπτει την ποιητική ψυχή των ηρώων- σε νύχτες παρμένες από τη Χαλιμά- διαμορφώνουν ένα εξαιρετικό ιστορικό ανάγνωσμα υψηλής παιδευτικής και μορφωτικής αξίας, που αναδεικνύει ξανά τον παιδαγωγικό ρόλο της Λογοτεχνίας!

Philip Kerr, Άνθρωπος Χωρίς Ανάσα

                                Philip Kerr, Άνθρωπος Χωρίς Ανάσα
                                                        Είδος Αστυνομικό/Νουάρ
                                                        Βαθμολογία 10/10

                                   

Εκδόσεις Κέδρος
Σελίδες 512
Τίτλος Πρωτοτύπου Man Without Breathe
Μετάφραση από τα Αγγλικά Ανδρέας Αποστολίδης
Χρονολογία Έκδοσης 2013
Τιμή στην Αγορά 16.53- 14,88 ευρώ

Ύστερα από το καθηλωτικό κι εν τέλει σπαρακτικό ταξίδι του στην Πράγα, ο κυνικός και απροσδόκητα ανθρώπινος ντέντεκτιβ Μπέρνι Γκούντερ καλείται "να επιστρέψει σα τον 'δολοφόνο" στον τόπο που η συνείδησή του τραυματίστηκε ανεπανόρθωτα το 1941: 
Αυτή τη φορά θα βρεθεί ξανά στο Ανατολικό Μέτωπο σε μια περιπέτεια που αφήνει τον αναγνώστη χωρίς ανάσα όπως κι ο τίτλος του βιβλίου "Άνθρωπος Χωρίς Ανάσα",λοιπόν, από τις εκδόσεις Κέδρος!

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
1943: Ο λοχαγός Μπέρνχαρντ Γκούντερ έχει πλέον μετατεθεί στο Γραφείο Εγκλημάτων Πολέμου του Βερολίνου...
Εν τω μεταξύ, στο δάσος του Κατύν κοντά στο Σμόλενσκ ένας πεινασμένος λύκος ξεθάβει από το χιόνι τα απομεινάρια ενός νεκρού αξιωματικού...
Αυτό επιτείνει τις υποψίες ότι στο δάσος βρίσκεται ένας ομαδικός τάφος από χιλιάδες Πολωνούς αξιωματικούς, εκτελεσμένους από τον σοβιετικό στρατό.

Ο Υπουργός Προπαγάνδας, ο δαιμόνιος Γιόζεφ Γκαίμπελς, θεωρεί πως αν αποδειχθεί η ενοχή των Ρώσων για υτό το μαζικό έγκλημα στο Κατύν, το κοινό Μέτωπο των Συμμάχων ενάντια στον Χίτλερ θα διασπαστεί...
Για τον σκοπο αυτόν αναθέτει στον Μπέρνι Γκούντερ,να προετοιμάσει τις αποδείξεις του εγκλήματος που θα παρουσιάσει το Ράιχ στην διεθνή ομάδα εμπειρογνωμόνων...
           Ο Μπέρνι, για ακόμη μια φορά θα αναμετρηθεί με τη βαρβαρότητα του Ανατολικού Μετώπου σε μια χώρα, όπου ο θάνατος είναι η μοναδική αδιαμφισβήτητη αλήθεια ! 

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
"Άνθρωπος Χωρίς θρησκεία Είναι Άνθρωπος Χωρίς Ανάσα"
Με αυτήν τη ρήση από το ημιαυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Γιόζεφ Γκαίμπελς,"Μichael"  ο Φίλιπ Κερρ μας μεταφέρει σε έναν τόπο όπου έχει καταρρεύσει κάθε ίχνος του Θεού , όπως τον διέσωζε η συνείδηση του ανθρώπου.
Πρόκειται για το Ανατολικό Μέτωπο και συγκεκριμένα στην επαρχία του Σμόλενσκ ,στο Δάσος του Κατύν.
                Εκεί επεσυνέβη μια μαζική σφαγή Πολωνών αξιωματικών εκ μέρους των Σοβιετικών, που στα πλάίσια του Συμφώνου Μολότοφ- Ρίμπεντροπ (1938),συμμετείχαν στον διαμελισμό της Πολωνίας(1939) από την ανατολική της πλευρά...
Τα απομεινάρια της μαζικής αυτής σφαγής θα αναδυθούν τυχαία στην επιφάνεια και θα δώσουν ευκαιρία στον δαιμόνιο Υπουργό Προπαγάνδας, Γιόζεφ Γκαίμπελς, να αναδείξει τη θηριωδία αυτή ώστε να στιγματίσει τους Σοβιετικούς στα μάτια των Δυτικών Συμμάχων, διασπώντας το αντιναζιστικό μέτωπο...
       Ο μυθιστορηματικός μας ήρωας, Μπέρνι Γκούντερ, θα ενταχθεί στο αληθινό αυτό γεγονός ,αφού εκείνος θα κληθεί απο τον Γκαίμπελς να "προλειάνει το έδαφος" και να συμμετέχει στην επιτροπή υποδοχής των Εμπειρογνωμόνων.
Η περιπέτειά του αυτή ξεκινά από το Βερολίνο και μια μικρή "ήττα" του κραταιού ακόμη ναζισμού.Την πορεία διαμαρτυρίας δεκάδων Γερμανίδων που ήταν παντρεμένες με Εβραίους , όταν οι σύζυγοί τους συνελήφθησαν.(1943)
Το καθεστώς λίγες μέρες αργότερα αναγκάστηκε να τους απελευθερώσει...
             Αυτό είναι το πλαίσιο άλλης μιας περίηγησης στην Ιστορία μέσα από την αγωνιώδη αστυνομική πλοκή, όπως μοναδικά ξέρει να προσφέρει ο μάστορας του είδους. Φίλιπ Κερρ!
       Μέσα από τη νέα αυτή περιπέτεια του Μπέρνι Γκούντερ ο αναγνώστης θα αποκομίσει πολύτιμα στοιχεία γύρω απο την κατάσταση στη Ρωσία,το πολικό ψύχος , καθώς και τις δεσπόζουσες προσωπικότητες των Ναζί στη Μητέρα όλων των Μαχών-αυτήν με τους Σοβιετικούς, όπως ο Στρατάρχης φον Κλούγκε!
           Παράλληλα, ο Φίλιπ Κερρ θα εξυφάνει μια ακόμη παράξενη υπόθεση στα πλαίσια του "μεγάλου αυτού κάδρου, αναδεικνύοντας την ατομικότητα μέσα στη συλλογική οπτική της Ιστορίας: Μια σειρά αποτρόπαιων αποκεφαλισμών θα αναδείξει συγκλονιστικές προσωπικές ιστορίες γύρω από το ρωσικό μέτωπο...
Αυτές οι μικρότερες υποθέσεις θα ενταχθούν σαν ψηφίδες στη Σφαγή του Κατίν, σκιαγραφώντας τις σχέσεις μέσα στο γερμανικό μέτωπο , αλλά και την κοινωνία που πλαισίωνε τα στρατεύματα Κατοχής.
Ο Κόκκινος Στρατός διεκδικεί το δικό του μερίδιο στη θηριωδία -παράλληλα με τη γενναιότητά του- ενώ ο Φίλιπ Κερρ αναβιώνει παραστατικά το σκηνικό του πολέμου και της φρίκης, με όλες τις αισθήσεις του αναγνώστη να συμμετέχουν έστω και σε νοερό επίπεδο: 
Η όραση μας "πληγώνεται" από την εικόνα των νεκρών, η όσφρησή μας κατακλύζεται από την γλυκερή οσμή της αποσύνθεσης και σχεδόν νιώθουμε το σκοινί των απαγχονισμών να μας τυλίγει...

Επιπλέον, είναι εκπληκτικός ο τρόπος που ο Κερρ δένει με την αόρατη κλωστή της επιδεξιότητάς του πολλές ετερόκλητες ιστορίες με τον κορμό της βασικής υπόθεσης- κι αυτό το συναντάμε σε όλες τις περιπέτειες του Μπέρνι Γκούντερ.
Έτσι κι εδώ συμπλέκονται ιδιόμορφοι χαρακτήρες και κρυμμένες αλήθειες γύρω από την εκτράχυνση των ναζί, αλλά και τον κόκκινο τρόμο του σταλινικού ολοκληρωτισμού-για να συναντηθούν όλα εν τέλει στο μαζικό έγκλημα του Κατύν, όπου περισσότερη ανθρωπιά βρίσκει κανείς στους λύκους του παρα στους ανθρώπους του...
         Σε αυτήν την ιστορία αναφύεται πολύ πιο ισχνό από άλλες, το αισθηματικό στοιχείο. Ο γνώριμος και... χαριτωμένος αισθησιασμός του Γκούντερ εδώ σύντομα θα επισκιαστεί από το χιόνι, το αίμα και την αποφορά του θανάτου... Αντιθέτως, ο αγαπημένος μας οξυδερκής και ψύχραιμος Μπέρνι, στη Ρωσία προβάλλει ως μια πραγματικά τραγική φιγούρα, ξεπερνώντας τα όριά του με έναν οδυνηρό τρόπο.
         Σίγουρα, η πιο άκραία περιπέτεια του Μπέρνι, που θα κορυφωθεί σε ένα φινάλε με αγωνία και ανατρεπτικές εξελίξεις ως την τελευταία σελίδα, που θα σας καταπλήξουν!
         Παρά τη σεναριακή υπερβολή, το τέλος της ιστορίας αυτής διατηρεί την ιδιαίτερη γοητεία του απροσδόκητου, με τον ίδιο τρόπο που ο Ευρυπίδης την χειριζόταν στη φιγούρα του "από μηχανής θεού".

Γνωρίστε λοιπόν τον Άνθρωπο Χωρίς Ανάσα όπου ο δεξιοτέχνης Φίλιπ Κερρ κατάφερε να συμπυκνώσει όλη τη φρίκη του Β Παγκοσμίου Πολέμου όπως κορυφώθηκε σε αυτή τη θανάσιμη μονομαχία Ναζισμού -Κομμουνισμού στην αποφθεγματική αναρώτηση του μοναδικού Μπέρνχαρντ Γκούντερ:
"Ο Θεός θα έπρεπε σύντομα να διαλέξει πλευρά: να πάει με τους άθεους κομμουνιστές ή με τους βλάσφημους Γερμανούς. Με τέτοιες επιλογές ποιος θα γινόταν θεός;" (σελ. 341).

ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ 25ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ

                                               ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ 25ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ ΠΡΩΤΟΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ 
ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟ

Διττή γιορτή η σημερινή: 

Ευαγγελισμός.. διπλός για τον απανταχού Ελληνισμό.

Ημέρα Λευτεριάς κι ανύψωσης του Ανθρώπου στον Υψηλό του Προορισμό.

25 Μαρτίου –σύμφωνα με τη χριστιανική μας παράδοση- είναι η μέρα που ο πάνσεπτος Αρχάγγελος Γαβριήλ επέδωσε στην Παρθένο Mαρία το ολόλευκο αμαρυλλίς, κομίζοντας το χαρμόσυνο μήνυμα: 

Εκείνη-η αγνότερη κ πιο ευλογημένη απ όλες τις γυναίκες –θα γινόταν “Mεσίτρια Σωτήριας”  για σύμπασα την Ανθρωπότητα! Αυτή θα έφερνε στον κόσμο τον «Σαρκωμένο Λόγο», τον Ιησού Χριστό, που θα κατέλυε τη δυναστεία του θανάτου, ανοίγοντας στον Άνθρωπο την οδό του Ουρανού! 

Η σεμνή και γλυκιά Μαριάμ θα γινόταν 

η «Πηγή η Ζωοδόχος»! Το «Ρόδο το Αμάραντο»! «Γέφυρα Συμφιλίωσης» του «Ποιμένα» με το «Απολωλός»…

             Αυτήν την ολόλαμπρη μέρα που καταργήθηκε το «κράτος της Αμαρτίας» για το ανθρώπινο γένος, επέλεξε το ευσεβές μας έθνος για να τιμήσει τη  δική του Παλιγγενεσία.

Τον δικό του Τίμιο Αγώνα για «Να Ανέβει ο Ήλιος» των εθνών που αποζητά ο Σικελιανός , «Λίγο Ψηλότερα», όπως ατένισε ο Σεφέρης…

Η σπίθα της Επανάστασης είχε ανάψει 23 του Μάρτη με την απελευθέρωση της Kαλαμάτας- για να τυλίξει στις φλόγες της το σκλαβωμένο έθνος που την πρόσμενε 4 αιώνες…

          Από τη  μαύρη Τρίτη στις 29 Μαίου 1453, όταν ο τούρκικος ζυγός άπλωσε ασήκωτη τη σκιά του πάνω από τη λαμπρότερη των πόλεων… 

Έκτοτε η Ελλάδα του Φωτός , μαζί με τις χριστιανικές χώρες των Βαλκανίων, παραδόθηκε στον οθωμανικό ζόφο που έφερε εξανδραποδισμό, οπισθοδρόμηση, ταπείνωση, τρόμο…

Ο απλός πολίτης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που δεν ασπάστηκε το Ισλάμ χρίστηκε ραγιάς κι η ζωή του έγινε αναλώσιμο.

Ενώ η Δύση ξεπερνούσε τον δικό της Μεσαίωνα και γνώριζε έκρηξη των Γραμμάτων, των Tεχνών και των Επιστημών, οι Έλληνες πάλευαν εναγωνίως να επιβιώσουν – κάτω από την άνομη εξουσία του Σουλτάνου, τη βιαιότητα του Γενίτσαρου, την απληστία του Κοτζαμπάση, την απώλεια του Παιδομαζώματος…

Κι όμως, ο τυραγνισμένος ραγιάς κράτησε στην καρδιά του τη μακραίωνη παράδοση και τη χριστιανική πίστη ως φάρους εξανθρωπισμού, αρνούμενος να εξισλαμιστεί- κι εκκόλαψε τον σπόρο της Λευτεριάς.

Αυτός, όμως, για να ανθίσει χρειάστηκε το γόνιμο έδαφος του ευρωπαικού Διαφωτισμού που –σε ένα εξαίσιο αντιδάνειο βασίστηκε στην Αρχαιοελληνική Φιλοσοφία, αντιτάσσοντας το πνεύμα στον σκοταδισμό.

Τέκνα του Ευρωπαικού Διαφωτισμού υπήρξαν πρώτα η Γαλλική και κατόπιν η Ελληνική Επανάσταση, που – παρ' όλες τις διαφορές τους – συντάραξαν τον Αιώνα τους κι αποτέλεσαν συντριπτικά πλήγματα στον Απολυταρχισμό!

           Η ιδιομορφία της ΕΛΛ ΕΠ. έγκειται στο γεγονός ότι δεν πήγαζε από την ταξική συνειδητοποίηση των αστών, αλλά είχε χαρακτήρα εθνικοαπελέυθερωτικό κι αναπτύχθηκε σε ένα περιβάλλον άκρως εχθρικό με μια Ευρώπη κάτω από το σιδερένιο χέρι του δεσποτικού Μέττερνιχ!

          Ύστερα από τον ηρωικό Κατσώνη και τη ματαίωση των αποτυχημένων ορλωφικών (1770) , οι διδαχες του Πατροκοσμά, τα απαυγάσματα του Κοραή, και τα φλογερά κηρύγματα του ουμανιστή Ρήγα Φερραίου, βρήκαν  επιτέλους στέρεο έδαφος κι ευδοκίμησαν το σωτήριον έτος 1821.

               Κάτω από τη Φιλική Εταιρεία του μονόχειρα πρίγκιπα της Μολδοβλαχίας Αλέξανδρου Υψηλάντη

οι Έλληνες – επιτέλους – ενώθηκαν και πορεύτηκαν σε ένα εξαίσιο Εμείς, όπως το ζητούσε ο Στρατηγός Μακρυγιάννης.

Από ΄κει ξεπήδησαν οι Αγίοι της Επανάστασης, στους οποίους η Μνήμη χρωστά ένα μικρό Προσκύνημα:

-         Είναι ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο εμβληματικός Γέρος του Μωριά ο Στυλοβάτης του Ξεσηκωμού! Εκείνος που με το πάθος , το πείσμα, την αυταπάρνηση και το εκπληκτικό στρατηγικό του μυαλό σήκωσε τη γονατισμένη Ελλάδα και την οδήγησε από το χέρι στη Λύτρωση.

-         Είναι ο μαρτυρικός Διάκος, το λιοντάρι της Αλαμάνας που διετράνωσε με λεβεντιά την πίστη στον Χριστό ενώπιον του Πασά κι ας ήξερε το φριχτό τέλος που τον περίμενε.

-         Είναι η ντελικάτη ηρωίδα της Μυκόνου, η Μαντώ Μαυρογένους που είχε τα πάντα κι έδωσε τα πάντα στην Υπόθεση της Μητέρας- Πατρίδας που γι αυτήν στάθηκε η πιο άσπλαχνη Μητριά.

-         Είναι ο γιος της Καλογριάς, ο τραχύς Καραϊσκάκης με το ευγενικό όραμα.

-         Ο σεμνός Νικητάρας, ο θριαμβευτής Τουρκοφάγος που δεν άπλωσε ποτέ χέρι σε λάφυρα για να πεθάνει πάμφτωχος.

-         Ο «Λεωνίδας του Μωριά», ο Παπαφλέσσας που ανάγκασε τον πανίσχυρο κι επηρμένο Αιγύπτιο Ιμπραήμ να ασπαστεί ευλαβικά το νεκρό κορμί του σε ένδειξη υψίστης αναγνώρισης.

-         Ο πυρπολητής- εκδικητής , ο Κανάρης (πρωθυπουργός στην ελεύθερη Ελλάδα) ο Μιαούλης, ο Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, ο Εμμανουήλ Παππα΄ς.

Έπειτα ένα πλήθος από ηρωικά παλικάρια και ηρωικές Ελληνίδες σαν τις περιώνυμες Σουλιώτισσες.

Οι Τούρκοι σαστίζουν. Εξαπολύουν ορδές φανατισμένων για να καταπνίξουν την Επανάσταση. 

Διαπράττουν πλήθος θηριωδίες, όπως η ατίμωση του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε’, 

η Καταστροφή των Ψαρρών 

και η τρομακτική Σφαγή της Χίου…

Το ποτάμι όμως δε γύριζε πίσω.

Ο άνεμος της Επανάστασης, σαρώνοντας την τυραννία, έφτασε ως την Ευρώπη συγκλονίζοντας την κοινή γνώμη..

Πρώτη φορά η υποστήριξη σε έναν λαό στάθηκε τόσο μαζική κ οργανωμένη, ‘ώστε να αποκτήσει λεξιλογική υπόσταση. 

Στο ρεύμα του Φιλελληνισμού, λοιπόν, δεσπόζουν επιφανείς πνευματικές προσωπικότητες, όπως 

ο γίγαντας Βίκτορ Ουγκό, 

ο Ρώσος ποιητής Πούσκιν, 

ο ζωγράφος Ντελακρουά, 

ο Ελβετός γιατρός Ιωάννης- Ιάκωβος Μάγιερ- τυπογράφος στο Μεσολόγγι, 

οι Ιερολοχίτες , 

ο Λόρδος Βύρωνας που ξέπλυνε τον έκλυτο βίο του , αναβαπτιζόμενος στη λιμνοθάλασσα του ηρωικού Μεσολογγίου:

         Σελίδες αίματος, άφατης θυσίας και μεγαλείου για το ωραίο ιδανικό, κηλιδώθηκαν όμως, από την αιώνια κατάρα της φυλής μας:

Το αυτοκαταστροφικό σαράκι του Διχασμού (Πολιτικοί εναντίον στρατιωτικών) απείλησε να σωριάσει σε ερείπια το όνειρο των Ελλήνων, μέσα από ντροπιαστικές στιγμές.

Με Κωλέττη- Μαυροκορδάτο να μηχανορραφούν.

Με τον Κολοκοτρώνη να καταλήγει στη φυλακή,

τον Ανδρούτσο  να βρίσκει ατιμωτικό θάνατο από το πρωτοπαλίκαρο του και τον Καραϊσκάκη πισώπλατα δολοφονημένο…

 Έτσι τα χρήματα και τα εφόδια του αγώνα – αποκτημένα με δάνεια- κατασπαταλήθηκαν σε εμφύλιες διαμάχες και η τούρκικη απειλή να ελλοχεύει…  

Η χώρα παραδόθηκε σε συγκρουόμενα ξένα συμφέροντα που τη διέσωσαν στο Ναυαρίνο για την χειραγωγήσουν επειτα!

Η τελευταια πράξη του αδελφοκτόνου διχασμού παίχτηκε με την τραγική δολοφονία του αγνού ηγέτη Καποδίστρια στα 1831 ενώ αυτός προσπαθούσε να φτιάξει ένα συγκροτημένο και δίκαιο κράτος, χωρίς την Κηδεμονία των Δυνατών…    

Πόσες φορές ανα τους αιώνες δεν έχει δεινοπαθήσει η χώρα μας από τη Διχόνοια που πάει αντάμα με την Προδοσία!

«Αδελφός τον αδελφό»!

Μελανό σημείο της Ιστορίας!

 

Πίσω από κάθε Περικλή παραμονεύει ένας Αλκιβιάδης και κάθε αντάμωμα Αθηναίων κ Σπαρτιατών σε νικηφόρες Πλαταιές θα αμαυρώνεται τελικά στους Αιγώς Ποταμούς.…

                    Αυτούς τους δύσκολους καιρούς είναι ωφέλιμο να αναστοχαστούμε πάνω στον κίνδυνο αυτόν και να συνειδητοποιήσουμε την επιτακτική ανάγκη για ομοψυχία- γιατί με αυτήν έρχονται τα μεγάλα κατορθώματα.

Με την ομόνοια μόνο μεγαλούργησε ο Ελληνισμός!

Με αυτήν δίδαξε τη Λευτεριά στα έθνη!Με αυτήν τη ομοφωνία οι επαναστατημένοι Ελληνες καταρτούσαν στην  Τροιζήνα το 1827 το πρώτο Σύνταγμα παγκοσμίως, που όριζε ρητά ότι "η ανθρώπινη ζωή ΔΕΝ είναι αντικείμενο αγοραπωλησίας και επί ελληνικού εδάφους κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος!"

Μήνυμα πρωτοπόρο από τους σκλαβωμένους Έλληνες, σε μια εποχή που η… πολιτισμένη Δύση εξάπλωνε την  αποικιοκρατική της κυριαρχία  και το όνειδος της  Δουλείας, με καραβιές σκλάβων χωρίς δικαιώματα –ιδιαιτερα στην Λατινική Αμερική και την Αφρική.
Τόσο ηχηρό ήταν το σάλπισμα της Λευτεριάς που έστειλαν οι Έλληνες του ’21 στον κόσμο, ώστε έφτασε στα περατα του Ωκεανού, με την άλλοτε γαλλική αποικία  Αιτή των εξερμένων Μαύρων να είναι το πρώτο από τα έθνη της γης που αναγνώρισε την ελληνική Ανεξαρτησία - πριν τις επίσημες συνθήκες…
           Έγχρωμοι και Λευκοί αντάμα στον πανανθρώπινο πόθο της Ελευθερίας, γιατί οι Λαοί που παλεύουν για το Δίκαιο είναι "αδέλφια"!
Αυτή είναι η ακριβή, παγκόσμια προίκα της Λευτεριάς, που πρέπει να διαφυλάξουμε για να παραμένουμε άξιοι απόγονοι των Ηρώων του 21 κ πάνω από όλα  Άνθρωποι.

Αυτήν την ιερή  παρακαταθήκη έδωσε στη σύγχρονη εποχή -ως ωραία συνέχεια του αρχαίου του μεγαλείου
- αυτός ο …

«μικρός λαός που πολεμά –

δίχως σπαθιά κ βόλια

για όλου του κόσμου το Ψωμί

 το Φως και το Τραγούδι…»   

Ζήτω η 25^η Μαρτίου.

Ζήτω η Ελευθερία!

Φίλιπ Κερρ, Η Γυναίκα Από Το Ζάγκρεμπ

                                                                                        Η Γυναίκα Από Το Ζάγκρεμπ, Φίλιπ Κερρ
                                              Είδος Νουάρ/Ιστορικό
                                              Βαθμολογία 10/10

                                   

Μεταφρασή: Ιλάειρα Διονυσοπούλου
Σελίδες 472
ISBN: 978-960-04-4657-9
Βάρος: 0.506 κιλά
Εκδότης: Κέδρος
Έτος Κυκλοφορίας: 2015

Ο Φίλιπ Κερρ επαναφέρει στο προσκήνιο τον μοναδικό ντέτεκτιβ Μπέρνι Γκούντερ που το κοινό αγάπησε από τις περιπέτειες του στο Κατύν ("Άνθρωπος Χωρίς Ανάσα"), στην Πράγα ("Μοιραία Πράγα"), αλλά και την τολμηρή περιήγησή του στο Βερολίνο του Χίτλερ ("Τριλογία")...
Στη "Γυναίκα Από το Ζάγκρεμπ", εκτός από μια πολύπλευρη υπόθεση, μας συστήνεται η πιο γοητευτική συμπρωταγωνίστρια του Μπέρνι Γκούντερ, η Ντάλια Ντρέσνερ ,η Γερμανίδα Γκρέτα Γκάρμπο. 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
1942. Ο Μπέρνι Γκούντερ καλείται ως ομιλητής σε ένα διεθνές συνέδριο Εγκληματολογίας.Εκεί ανακαλύπτει ένα σκάνδαλο που απειλεί την μακάρια ουδετερότητα της Ελβετίας στον Πόλεμο...
Πρέπει όμως να παραμελήσει κάθε άλλη υπόθεση αφού ο Υπουργός Προπαγάνδας, ο πανούργος Γιόζεφ Γκαίμπελς του αναθέτει μια παράξενη αποστολή.
Θέλοντας να ευχαριστήσει την ερωμένη του Ντραγκίσα  , λαμπερή σταρ του διαβόητου κινηματογραφικού στούντιο UFA , ο Γκαίμπελς αναθέτει στον Μπέρνι Γκούντερ να ξαναβρει τον χαμένο της πατέρα...
Τα χνάρια του άγνωστου Κροάτη θα οδηγήσουν τα βήματα του Γκούντερ στη γερμανοκρατούμενη Γιουγκοσλαβία όπου επικρατεί η τρομοκρατία των Ουστάσι.
Από το Ζάγκρεμπ ως τη Ζυρίχη, ο Μπέρνι Γκούντερ θα εμπλακεί σε ένα γαιτανάκι εγκλήματος κι έρωτα, όπου τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται...

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Η Γυναίκα Από το Ζάγκρεμπ είναι η πιο πρόσφατη και ίσως η πιο φορτισμένη συναισθηματικά περιπέτεια του Μπέρνι Γκούντερ!
             Κατα τη συνήθη δομή όλων των βιβλίων του Φίλιπ Κερρ με τον συγκεκριμένο ήρωα, ξεκινάμε με μια ενδιαφέρουσα αλλά χαμηλότερων τόνων ιστορία από τη Γερμανία,για να ακολουθήσει μια κλιμάκωση σε σχέση με κορυφαίους σταθμούς του ναζισμού στην Ευρώπη!
Η εκτόνωση έρχεται με μια περίτεχνη όσο κι απροσδόκητη σύνδεση των δύο ιστοριών που η "λύση" τους ορίζεται στο σημείο τομής τους!
Παρόν σε όλο το βιβλίο ένα χιούμορ δηκτικό, ευφυέστατο κι απολαυστικό, που συνιστά αυθύπαρκτο σχολιασμό στον παραλογισμό της Ιστορίας... 
          Η βασική υπόθεση "Στη Γυναίκα από Το Ζάγκρεμπ" είναι συγκλονιστική και μεταφέρει τη δράση σε ένα μέρος που μάλλον... "περιφρονεί" η ευρωπαϊκή μυθιστοριογραφία σχετικά με τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο: 
        Πρόκειται για τα Βαλκάνια-κ συγκεκριμένα την Κροατία, ένα πεδίο κρίσιμων μαχών και ανηλεών σφαγών καθ'όλη τη διάρκεια του πολέμου!
Και... επιβεβαιώνοντας το στίχο του Σαββόπουλου "Εδώ Είναι Βαλκάνια -Δεν Είναι Παίξε Γέλασε", στη βαλκανική επικράτεια (κυρίως Ελλάδα -Γιουγκοσλαβία) έλαβαν χώρα τα αγριότερα μαζικά εγκλήματα εις βάρος ντόπιων πληθυσμών - εκτός των εβραικών κοινοτήτων-όχι μόνο από τους ναζί, αλλά κι από τους ντόπιους συνεργάτες τους!
         Αιτία γι αυτό είναι οι εγγενείς αντιπαλότητες και οι θρησκευτικές διαφορές των πολυάριθμων εθνοτήτων, που η ακραία φύση του πολέμου αυτού ανέδειξε στην επιφάνεια!
        Εκκινώντας από ένα οικογενειακό δράμα η υπόθεση στη "Γυναίκα Από το Ζάγκρεμπ" μάς ταξιδεύει σε μια από τις σκοτεινές πλευρές της ναζιστικής κυριαρχίας...
        Ομολογώ ότι το μέρος του βιβλίου που διαδραματίζεται στην Κροατία, εμπεριέχει στιγμές βγαλμένες από τον πιο φριχτό εφιάλτη!
Οι εικόνες είναι έντονες, η αφήγηση υποβλητική, οι σκηνές αποτρόπαιες και πιθανόν να σοκάρουν τους πιο ευαίσθητους αναγνώστες. Στηρίζονται όμως αυστηρά στην ιστορική αλήθεια και σε αδιάσειστα ντοκουμέντα από την ερεβώδη κυριαρχία των Κροατών εθνικιστών Ουστάσι στη Γιουγκοσλαβία της τριετίας '41-'44...Μια αγέλη λύκων που χίμηξε να αφανίσει το Ορθόδοξο στοιχείο με περίσσιο σαδισμο(όπως αποτυπωνεται στις τελευταίες στιγμές του αθώου Μπράνκο Γιούνγκιτς στο χωριό Γκρμπαβάτς)

Η θηριωδία των κροατικών ταγμάτων Ουστάσι συμπυκνώνεται ιδανικά στο στρατόπεδο Γιασένοβατς, που επισκεφθηκε ο ήρωάς μας Μπέρνι Γκούντερ... Μόνο ο τίτλος "Άουσβιτς των Βαλκανίων" αναδεικνύει τη φρίκη του σε όλο της το μέγεθος. Σε αυτό το στρατόπεδο (που το θεμελίωσε ο Υπ Εσωτερικών Αρτούκοβιτς Μάη του 1941,) σφαγιάστηκαν Εβραίοι, Τσιγγάνοι, αλλά κυρίως Σέρβοι, με τον ειδεχθέστερο τρόπο, που εξόργισε κι αυτά ακόμη τα γερμανικά Ες Ες! Τα θύματα ανέρχονται στον ιλιγγιώδη αριθμό των 700.000 αθώων.
   Τι να πει κανείς για τους διαγωνισμούς των δεσμοφυλάκων, που με ειδικά μαχαίρια- τα Σμπρό – Σέκ ή "γκράβιζο"- (φώτο), διαγωνίζονταν ποιος θα κάνει περισσότερους αποκεφαλισμούς παρατεταγμένων ομήρων εντός μιας ώρας! (ένας νικητής έκοψε 1.386 λαρύγγια εντός 6 ωρών!)
Τι να πει κανείς για έμβρυα ξεριζωμένα από τα σπλάγχνα των Σερβίδων ,για τα ψημένα κεφάλια Σέρβων κ τα κατακρεουργημένα πτώματά τους; 
          Τι να πει κανεις για τα παιδιά των Ορθοδόξων που υποχρεώθηκαν να πιουν το αίμα των άρτι σφαγιασθέντων συγγενών τους στην Πέτρινια κι αλλού!
            Τι να πει κανείς για τις ζώνες των Κροατών στρατιωτών διακοσμημένες από βγαλμένες γλώσσες Σέρβων ομήρων ή 
για το... καλάθι από βγαλμένα μάτια Σέρβων του Γιασένοβατς, που τα δώρισαν οι Ουστάσι του Γιασένοβατς στον Κροάτη ηγέτη τους, τον Άντε Πάβελιτς, σύμφωνα με τη μαρτυρία- ποίημα του Μαλαπάρτε ,στο βιβλίο του "Kapput!"
        Τι να πει για τις εκατόμβες των ανύποπτων παιδιών (σερβόπουλων κυρίως), που σφαγιάζονταν χωρίς έλεος εκεί, από τον καθολικό ιερέα(!) και διοικητή Φιλίπποβιτς- Μαιστόροβιτς!

 Ο Κροάτης ιερέας -δολοφόνος του Γιασένοβατς υπήρξε το πρότυπο για τον Κροάτη ήρωα που επιδέξια έπλασε ο Φίλιπ Κερρ...
Ο Συνταγματάρχης Ντράγκαν, με την παράξενη οικογενειακή του ιστορία και το προσωπικό του δράμα, αποτελεί τον "βαθύτερο" και πιο σαρδόνιο χαρακτήρα που συμπεριέλαβε σε βιβλίο του ο Κερρ. 
Παρακινδυνευμένα θα τον θεωρούσα τον αντίποδα του Μπέρνι σε βάθος. Μια διεστραμμένη γοητεία που καθηλώνει - αντεστραμμένη προς αυτήν του Μπέρνχαρντ Γκούντερ...-ένας εωσφορικός εκπρόσωπος της θηριωδίας.
Του απόλυτου Κακού, όπως έχει σκιαγραφηθεί βιβλικά...
       Μέσα λοιπόν σε σχετικά λιγοστές σελίδες, με τη δύναμη των προσώπων κυρίως, ο συγγραφέας ξετυλίγει φωτογραφικά το φιλμ του τρόμου από την Κροατία με μια περιεκτικότητα συντριπτική.
                Ο Φίλιπ Κερρ τελικά, απαλύνει σχετικά "γρήγορα" τη φρίκη αυτή, επιλέγοντας αφ'ενός να μη δώσει παρα πολυ μεγάλη έκταση στο κομμάτι αυτό της Γιουγκοσλαβίας, αφ' ετέρου προτάσσοντας έντονο το αισθηματικό στοιχείο.
Στα ειδυλλιακά τοπία της Ζυρίχης  εκτοξεύεται ο ερωτισμός ανάμεσα στη σαγηνευτική ηρωίδα του συγγραφέα, την Ντάλια κι έναν Γκούντερ οξυδερκή, αλλά και τόσο ευάλωτο συνάμα.
       Προσωπικά με συγκίνησε πολύ να βλέπω τον κυνικό μας Μπέρνχαρντ τόσο βαθια παραδομένο στον έρωτά του για τη μυστηριώδη..."Γυναίκα Από το Ζάγκρεμπ"!
         Ήταν μια πτυχή πολύ τρυφερή κι ανθρώπινη, που ανέκαθεν υπέβοσκε στον ορθολογιστή Μπέρνι κι εδώ ξεπηδά ασυγκράτητη και σπαρακτική.
         Ίσως, στο βιβλίο αυτό, θα μπορούσε να αναπτυχθεί περισσότερο η ιστορία στην Κροατία, καθώς τα εγκλήματα του Γιασένοβατς δεν έχουν αναδειχθεί σχεδόν καθόλου στη σύγχρονη μυθιστορία κι είναι συγγραφικό πεδίο "παρθένο", σε σχέση με άλλα αντίστοιχα, όπως λ.χ. το Νταχάου κ το Άουσβιτς.Έπρεπε να μείνει λοιπόν περισσότερο γιατί αυτό ήταν το πιο συναρπαστικό του μέρος..
        Ωστόσο, για να γυρίσουμε στο βιβλίο μας, δε λείπουν κι από την Ελβετία οι αγωνιώδεις στιγμές, τα αιματηρά στιγμιότυπα και το απίθανο ταλέντο του αγαπημένου μας Μπέρνι Γκούντερ να βρίσκεται πάντα στο Ματι του Κυκλώνα και να μπλέκει στους πιο απίθανους μπελάδες!!!
Αδρεναλίνη στα ύψη και εξελίξεις απροσδόκητες σε όλα τα επίπεδα, που αναδεικνύουν και τον αστυνομικό χαρακτήρα του έργου, (που παραπέμπει το Lady In The Lake του Chadler που γενικά αποτελέι επιρροή του συγγραφέα μας.)
         Παράλληλα, το συνταρακτικό φινάλε ευτυχώς στέκεται αντάξιο της ιστορίας, που στο τέλος ικανοποιεί απόλυτα με την τελική ανατροπή και την ποικιλία των συναισθημάτων!

Συνιστώ να ανακαλύψετε οπωσδήποτε αυτήν την περιπέτεια του Μπέρνι, που προσωπικά με γοήτευσε και θα τολμούσα να την χαρακτηρίσω ως την πιο ξεχωριστή του! 

                                             ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΟΥ ΓΙΑΣΕΝΟΒΑΤΣ!

(Προσοχή-σκληρές περιγραφές και εικόνες)

1) Αρθρο 1ο για το Γιασένοβατς


2) Στο σπίτι του κρεμασμένου η όταν η Κροατία έσερνε στη Χάγη τη Σερβία για Γενοκτονία το 1991-1995

Στο ορθόδοξο μαρτυρολόγιο έχουν συμπεριληφθεί και πολλοί Ορθόδοξοι Σέρβοι που καρτερικά υπέμειναν τα βασανιστήρια των Ουστάσι στο Γιασένοβατς!
Ανάμεσά τους ξεχωρίζει ο νεομάρτυρας Άγιος Βουκασίνος,ένας Σέρβος αγρότης από το χωριό Κλέπτσι, ο οποίος κατακρεουγήθηκε αγόγγυστα από έναν Κροάτη φρουρό,.
Αυτός  τον βασανιζε επί ώρες με το μαχαίρι του, απαιτώντας από από τον Βουκασίνο να δοξάσει το όνομα του Άντε Πάβελιτς και να απαρνηθεί την Ορθοδοξία για τον Καθολικισμό.
Ο Βουκασίνος όμως με πραότητα απαντούσε 
"Κάνε αυτό που πρέπει ,παιδί μου" ενόσο ο φρουρός, έξαλλος από τις απανωτές του αρνήσεις του και τη στοργή του, κατακρεουργούσε πρώτα το ένα αυτί μετά το άλλο έπειτα τη μύτη, μετά τα άκρα και τέλος τα μάτια...
Ο Κροάτης φρουρός μέτα από τη δολοφονια του πράου γέροντα τρελάθηκε, έχοντας διαρκως στα αυτιά του τη γλυκια, πατρική φωνή του Βουκασίνου, που ίσως ακόμη προσεύχεται στον Κύριό Του για τη σωτηρία του δημίου Του,όπως ο Ιησούς για τους σταυρωτές Του...
Η μνήμη του Αγιου Βουκασίνου τιμάται στις 16 Μαίου.   
ΠΗΓΗ proskynitis.blogspot.gr       







Προσωπικές Ιστορίες από το Γιασένοβατς 
Προσοχη σκληρα στιγμιότυπα