ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ 25ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ

                                               ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ 25ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ ΠΡΩΤΟΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ 
ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟ

Διττή γιορτή η σημερινή: 

Ευαγγελισμός.. διπλός για τον απανταχού Ελληνισμό.

Ημέρα Λευτεριάς κι ανύψωσης του Ανθρώπου στον Υψηλό του Προορισμό.

25 Μαρτίου –σύμφωνα με τη χριστιανική μας παράδοση- είναι η μέρα που ο πάνσεπτος Αρχάγγελος Γαβριήλ επέδωσε στην Παρθένο Mαρία το ολόλευκο αμαρυλλίς, κομίζοντας το χαρμόσυνο μήνυμα: 

Εκείνη-η αγνότερη κ πιο ευλογημένη απ όλες τις γυναίκες –θα γινόταν “Mεσίτρια Σωτήριας”  για σύμπασα την Ανθρωπότητα! Αυτή θα έφερνε στον κόσμο τον «Σαρκωμένο Λόγο», τον Ιησού Χριστό, που θα κατέλυε τη δυναστεία του θανάτου, ανοίγοντας στον Άνθρωπο την οδό του Ουρανού! 

Η σεμνή και γλυκιά Μαριάμ θα γινόταν 

η «Πηγή η Ζωοδόχος»! Το «Ρόδο το Αμάραντο»! «Γέφυρα Συμφιλίωσης» του «Ποιμένα» με το «Απολωλός»…

             Αυτήν την ολόλαμπρη μέρα που καταργήθηκε το «κράτος της Αμαρτίας» για το ανθρώπινο γένος, επέλεξε το ευσεβές μας έθνος για να τιμήσει τη  δική του Παλιγγενεσία.

Τον δικό του Τίμιο Αγώνα για «Να Ανέβει ο Ήλιος» των εθνών που αποζητά ο Σικελιανός , «Λίγο Ψηλότερα», όπως ατένισε ο Σεφέρης…

Η σπίθα της Επανάστασης είχε ανάψει 23 του Μάρτη με την απελευθέρωση της Kαλαμάτας- για να τυλίξει στις φλόγες της το σκλαβωμένο έθνος που την πρόσμενε 4 αιώνες…

          Από τη  μαύρη Τρίτη στις 29 Μαίου 1453, όταν ο τούρκικος ζυγός άπλωσε ασήκωτη τη σκιά του πάνω από τη λαμπρότερη των πόλεων… 

Έκτοτε η Ελλάδα του Φωτός , μαζί με τις χριστιανικές χώρες των Βαλκανίων, παραδόθηκε στον οθωμανικό ζόφο που έφερε εξανδραποδισμό, οπισθοδρόμηση, ταπείνωση, τρόμο…

Ο απλός πολίτης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που δεν ασπάστηκε το Ισλάμ χρίστηκε ραγιάς κι η ζωή του έγινε αναλώσιμο.

Ενώ η Δύση ξεπερνούσε τον δικό της Μεσαίωνα και γνώριζε έκρηξη των Γραμμάτων, των Tεχνών και των Επιστημών, οι Έλληνες πάλευαν εναγωνίως να επιβιώσουν – κάτω από την άνομη εξουσία του Σουλτάνου, τη βιαιότητα του Γενίτσαρου, την απληστία του Κοτζαμπάση, την απώλεια του Παιδομαζώματος…

Κι όμως, ο τυραγνισμένος ραγιάς κράτησε στην καρδιά του τη μακραίωνη παράδοση και τη χριστιανική πίστη ως φάρους εξανθρωπισμού, αρνούμενος να εξισλαμιστεί- κι εκκόλαψε τον σπόρο της Λευτεριάς.

Αυτός, όμως, για να ανθίσει χρειάστηκε το γόνιμο έδαφος του ευρωπαικού Διαφωτισμού που –σε ένα εξαίσιο αντιδάνειο βασίστηκε στην Αρχαιοελληνική Φιλοσοφία, αντιτάσσοντας το πνεύμα στον σκοταδισμό.

Τέκνα του Ευρωπαικού Διαφωτισμού υπήρξαν πρώτα η Γαλλική και κατόπιν η Ελληνική Επανάσταση, που – παρ' όλες τις διαφορές τους – συντάραξαν τον Αιώνα τους κι αποτέλεσαν συντριπτικά πλήγματα στον Απολυταρχισμό!

           Η ιδιομορφία της ΕΛΛ ΕΠ. έγκειται στο γεγονός ότι δεν πήγαζε από την ταξική συνειδητοποίηση των αστών, αλλά είχε χαρακτήρα εθνικοαπελέυθερωτικό κι αναπτύχθηκε σε ένα περιβάλλον άκρως εχθρικό με μια Ευρώπη κάτω από το σιδερένιο χέρι του δεσποτικού Μέττερνιχ!

          Ύστερα από τον ηρωικό Κατσώνη και τη ματαίωση των αποτυχημένων ορλωφικών (1770) , οι διδαχες του Πατροκοσμά, τα απαυγάσματα του Κοραή, και τα φλογερά κηρύγματα του ουμανιστή Ρήγα Φερραίου, βρήκαν  επιτέλους στέρεο έδαφος κι ευδοκίμησαν το σωτήριον έτος 1821.

               Κάτω από τη Φιλική Εταιρεία του μονόχειρα πρίγκιπα της Μολδοβλαχίας Αλέξανδρου Υψηλάντη

οι Έλληνες – επιτέλους – ενώθηκαν και πορεύτηκαν σε ένα εξαίσιο Εμείς, όπως το ζητούσε ο Στρατηγός Μακρυγιάννης.

Από ΄κει ξεπήδησαν οι Αγίοι της Επανάστασης, στους οποίους η Μνήμη χρωστά ένα μικρό Προσκύνημα:

-         Είναι ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο εμβληματικός Γέρος του Μωριά ο Στυλοβάτης του Ξεσηκωμού! Εκείνος που με το πάθος , το πείσμα, την αυταπάρνηση και το εκπληκτικό στρατηγικό του μυαλό σήκωσε τη γονατισμένη Ελλάδα και την οδήγησε από το χέρι στη Λύτρωση.

-         Είναι ο μαρτυρικός Διάκος, το λιοντάρι της Αλαμάνας που διετράνωσε με λεβεντιά την πίστη στον Χριστό ενώπιον του Πασά κι ας ήξερε το φριχτό τέλος που τον περίμενε.

-         Είναι η ντελικάτη ηρωίδα της Μυκόνου, η Μαντώ Μαυρογένους που είχε τα πάντα κι έδωσε τα πάντα στην Υπόθεση της Μητέρας- Πατρίδας που γι αυτήν στάθηκε η πιο άσπλαχνη Μητριά.

-         Είναι ο γιος της Καλογριάς, ο τραχύς Καραϊσκάκης με το ευγενικό όραμα.

-         Ο σεμνός Νικητάρας, ο θριαμβευτής Τουρκοφάγος που δεν άπλωσε ποτέ χέρι σε λάφυρα για να πεθάνει πάμφτωχος.

-         Ο «Λεωνίδας του Μωριά», ο Παπαφλέσσας που ανάγκασε τον πανίσχυρο κι επηρμένο Αιγύπτιο Ιμπραήμ να ασπαστεί ευλαβικά το νεκρό κορμί του σε ένδειξη υψίστης αναγνώρισης.

-         Ο πυρπολητής- εκδικητής , ο Κανάρης (πρωθυπουργός στην ελεύθερη Ελλάδα) ο Μιαούλης, ο Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, ο Εμμανουήλ Παππα΄ς.

Έπειτα ένα πλήθος από ηρωικά παλικάρια και ηρωικές Ελληνίδες σαν τις περιώνυμες Σουλιώτισσες.

Οι Τούρκοι σαστίζουν. Εξαπολύουν ορδές φανατισμένων για να καταπνίξουν την Επανάσταση. 

Διαπράττουν πλήθος θηριωδίες, όπως η ατίμωση του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε’, 

η Καταστροφή των Ψαρρών 

και η τρομακτική Σφαγή της Χίου…

Το ποτάμι όμως δε γύριζε πίσω.

Ο άνεμος της Επανάστασης, σαρώνοντας την τυραννία, έφτασε ως την Ευρώπη συγκλονίζοντας την κοινή γνώμη..

Πρώτη φορά η υποστήριξη σε έναν λαό στάθηκε τόσο μαζική κ οργανωμένη, ‘ώστε να αποκτήσει λεξιλογική υπόσταση. 

Στο ρεύμα του Φιλελληνισμού, λοιπόν, δεσπόζουν επιφανείς πνευματικές προσωπικότητες, όπως 

ο γίγαντας Βίκτορ Ουγκό, 

ο Ρώσος ποιητής Πούσκιν, 

ο ζωγράφος Ντελακρουά, 

ο Ελβετός γιατρός Ιωάννης- Ιάκωβος Μάγιερ- τυπογράφος στο Μεσολόγγι, 

οι Ιερολοχίτες , 

ο Λόρδος Βύρωνας που ξέπλυνε τον έκλυτο βίο του , αναβαπτιζόμενος στη λιμνοθάλασσα του ηρωικού Μεσολογγίου:

         Σελίδες αίματος, άφατης θυσίας και μεγαλείου για το ωραίο ιδανικό, κηλιδώθηκαν όμως, από την αιώνια κατάρα της φυλής μας:

Το αυτοκαταστροφικό σαράκι του Διχασμού (Πολιτικοί εναντίον στρατιωτικών) απείλησε να σωριάσει σε ερείπια το όνειρο των Ελλήνων, μέσα από ντροπιαστικές στιγμές.

Με Κωλέττη- Μαυροκορδάτο να μηχανορραφούν.

Με τον Κολοκοτρώνη να καταλήγει στη φυλακή,

τον Ανδρούτσο  να βρίσκει ατιμωτικό θάνατο από το πρωτοπαλίκαρο του και τον Καραϊσκάκη πισώπλατα δολοφονημένο…

 Έτσι τα χρήματα και τα εφόδια του αγώνα – αποκτημένα με δάνεια- κατασπαταλήθηκαν σε εμφύλιες διαμάχες και η τούρκικη απειλή να ελλοχεύει…  

Η χώρα παραδόθηκε σε συγκρουόμενα ξένα συμφέροντα που τη διέσωσαν στο Ναυαρίνο για την χειραγωγήσουν επειτα!

Η τελευταια πράξη του αδελφοκτόνου διχασμού παίχτηκε με την τραγική δολοφονία του αγνού ηγέτη Καποδίστρια στα 1831 ενώ αυτός προσπαθούσε να φτιάξει ένα συγκροτημένο και δίκαιο κράτος, χωρίς την Κηδεμονία των Δυνατών…    

Πόσες φορές ανα τους αιώνες δεν έχει δεινοπαθήσει η χώρα μας από τη Διχόνοια που πάει αντάμα με την Προδοσία!

«Αδελφός τον αδελφό»!

Μελανό σημείο της Ιστορίας!

 

Πίσω από κάθε Περικλή παραμονεύει ένας Αλκιβιάδης και κάθε αντάμωμα Αθηναίων κ Σπαρτιατών σε νικηφόρες Πλαταιές θα αμαυρώνεται τελικά στους Αιγώς Ποταμούς.…

                    Αυτούς τους δύσκολους καιρούς είναι ωφέλιμο να αναστοχαστούμε πάνω στον κίνδυνο αυτόν και να συνειδητοποιήσουμε την επιτακτική ανάγκη για ομοψυχία- γιατί με αυτήν έρχονται τα μεγάλα κατορθώματα.

Με την ομόνοια μόνο μεγαλούργησε ο Ελληνισμός!

Με αυτήν δίδαξε τη Λευτεριά στα έθνη!Με αυτήν τη ομοφωνία οι επαναστατημένοι Ελληνες καταρτούσαν στην  Τροιζήνα το 1827 το πρώτο Σύνταγμα παγκοσμίως, που όριζε ρητά ότι "η ανθρώπινη ζωή ΔΕΝ είναι αντικείμενο αγοραπωλησίας και επί ελληνικού εδάφους κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος!"

Μήνυμα πρωτοπόρο από τους σκλαβωμένους Έλληνες, σε μια εποχή που η… πολιτισμένη Δύση εξάπλωνε την  αποικιοκρατική της κυριαρχία  και το όνειδος της  Δουλείας, με καραβιές σκλάβων χωρίς δικαιώματα –ιδιαιτερα στην Λατινική Αμερική και την Αφρική.
Τόσο ηχηρό ήταν το σάλπισμα της Λευτεριάς που έστειλαν οι Έλληνες του ’21 στον κόσμο, ώστε έφτασε στα περατα του Ωκεανού, με την άλλοτε γαλλική αποικία  Αιτή των εξερμένων Μαύρων να είναι το πρώτο από τα έθνη της γης που αναγνώρισε την ελληνική Ανεξαρτησία - πριν τις επίσημες συνθήκες…
           Έγχρωμοι και Λευκοί αντάμα στον πανανθρώπινο πόθο της Ελευθερίας, γιατί οι Λαοί που παλεύουν για το Δίκαιο είναι "αδέλφια"!
Αυτή είναι η ακριβή, παγκόσμια προίκα της Λευτεριάς, που πρέπει να διαφυλάξουμε για να παραμένουμε άξιοι απόγονοι των Ηρώων του 21 κ πάνω από όλα  Άνθρωποι.

Αυτήν την ιερή  παρακαταθήκη έδωσε στη σύγχρονη εποχή -ως ωραία συνέχεια του αρχαίου του μεγαλείου
- αυτός ο …

«μικρός λαός που πολεμά –

δίχως σπαθιά κ βόλια

για όλου του κόσμου το Ψωμί

 το Φως και το Τραγούδι…»   

Ζήτω η 25^η Μαρτίου.

Ζήτω η Ελευθερία!