Γιώργος Κατσούλας, Άνθρωπος , Αυτός Ο Δρομέας

                                                       Άνθρωπος, Αυτός Ο Δρομέας, Γιώργος Κατσούλας
                                      Είδος Αλληγορική Νουβέλα
                                     Βαθμολογία 8,5/10

Εκδόσεις: ΑΓΓΕΛΑΚΗ ΕΚΔΟΣΕΙΣ
Έτος έκδοσης: 2013
Διαστάσεις: 14 x 21 εκ.
Αριθμός σελίδων: 102

ISBN: 978-618-5011-33-8

Ο βραβευμένος θεατρικός συγγραφέας Γιώργος Κατσούλας,  εκκινώντας από το αρχετυπικό βιβλικό μοτίβο του Δαυίδ και του Γολιάθ, συνέθεσε το 2013 μια δυναμική παραβολή γύρω από το μεγαλείο του Ανθρώπου.
Μια μονομαχία λοιπόν άνιση και μέχρις εσχάτων για τον μικρό όμηρο της Ανάγκης και της φθαρτότητας:Τον Άνθρωπο.
         Ο αντίπαλος εδώ είναι φαινομενικά απρόσιτος για τα μέτρα του Ανθρώπου:
         Πρόκειται για τη Μηχανή, την άτεγκτη, την εξοπλισμένη με μια παντοδύναμη απάθεια απέναντι στον πόνο, τις καιρικές συνθήκες και τη συναίσθηση της φθαρτότητάς...
           "Πεδίο αγώνα" είναι ένα ακόμη αρχέτυπο- στην ελληνική γραμματεία:
Απο τον Ζήνωνα, και τους αισώπειους μύθους, μέχρι τη φιγούρα του Φειδιππίδη και του Σπύρου Λούη , o Δρόμος συνιστούσε πεδίο τιμής και καταξίωσης στη σημειολογία της ελληνικής συνείδησης.
         Σε έναν συμβολικό αγώνα ταχύτητας διαδραματίζεται μια μάχη ζωής και θανάτου:
Ο Άνθρωπος κι η Μηχανή αναμετρώνται σε μια ολοκληρωτική κούρσα για την επικράτηση του Ενός που ο "Ηττημένος" οφείλει να υπηρετεί ισοβίως...

Ο Άνθρωπος εκπροσωπείται από την τυπική αρσενική φιγούρα ενός μαραθωνοδρόμου, επιτυγχάνοντας μια "συμπερίληψη" του ανθρώπινου γένους σύσσωμου, όπως το γνωστό γλυπτό του Βαρώτσου.
Η Μηχανή συνιστά ένα ομοιώμα με την απρόσωπη βαρβαρότητα του μυθικού Τάλου.

Δίπλα τους μια ετερόκλητη Κερκίδα κερδοσκόπων, καιροσκόπων αλλά και ιδεολόγων...

Σύντομα η Μάχη αναδεικνύει όλες τις αδυναμίες της ενσώματης ανθρώπινης φύσης που υπόκειται στα δεινά της χθόνιας φύσης του.

Η Μηχανή κερδίζει έδαφος, όμως υπάρχει ένας αστάθμητος παράγοντας που θα προδιαγράψει το αποτέλεσμα με τρόπο εκπληκτικό- όσο κι απόλυτα αληθινό.

Το έργο του Γιώργου Κατσούλα, έχει διττή υπόσταση

Αφενός πρόκειται για μια καθαρά φιλοσοφική παραβολή, που με την περιεκτικότητα μιας σφαίρας "μάς πυροβολεί" αλήθειες, που καίνε- γύρω από την ανθρώπινη φύση.

Μεγαλείο και μικρότητα, ακεραιότητα και υποκρισία, ανιδιοτέλεια και συμφέρον.

Πάνω από όλα όμως μια ευφυής χαρτογράφηση της πορέιας του Ανθρώπου στους Αιώνες.

Από τα προϊστορικά σπήλαια kai στις πυραμίδες της Αιγύπτου, στους αδελφούς Ράιτ και τον Φραγκλίνο με έναν μεγαλοφυώς περιεκτικό όσο κι εύστοχο τρόπο.

Ο Γιώργος Κατσούλας ιχνηλατεί την Ανάδυση του Πολιτισμού αφουγκραζόμενος τις Ωδίνες της Ανθρωπότητας για να γεννήσει τα πολλαπλά της θαύματα. 

Από την άλλη, πρόκειται για μια σχεδόν πολιτική πραγματεία σοσιαλιστικών αποχρώσεων γύρω από την ψυχολογία των μαζών και τους σκοτεινούς σχεδιασμούς μεγάλων κέντρων που απεργάζονται πλάνα αύξησης της κερδοφορίας του Κεφαλαίου εις βάρος του Ανθρώπου...
           Η κοινωνική αδικία και το πλέγμα των οικονομικών συμφερόντων εξυφαίνονται σε λίγες καίριες φράσεις που ξεμπροστιάζουν τη δολιότητά τους και την κηλίδα που άφησαν στην πορεία του γένους.

Η Μηχανή από υπηρέτης του Ανθρώπου,λοιπόν, σε χέρια άνομα ανάγεται σε μέσο φτωχοποίησης των εθνών.
Τι αντιστάθμισμα θα έχει σε όλη αυτήν την ισχύ του Άδικου, ο Αγωνιστής- Δρομέας;
Θα αντέξει ώσπου να σαλπίσει τη Νίκη ο Μαραθωνοδρόμος της Τιμής;
       Σίγουρα η "Αντιπαράθεση Μηχανής και Ανθρώπου" δεν είναι καινοτόμα ιδέα:

Στην κυριολεξία της κ με όλα τα κοινωνικά επακόλουθα, είναι ένας προβληματισμός που κατέχει πρωτεύοντα ρόλο στη σκέψη των τελευταίων δεκαετιών -με την έκρηξη της τεχνολογικής εξέλιξης.

        Ο Γιώργος Κατσούλας την πλαισιώνει με την καίρια ηδύτητα που ο Σεφέρης σημείωνε στον Σταθμό:

"Κι α' σού μιλώ με παραμύθια και παραβολές,
είναι γιατί τ'ακούς γλυκότερα

κι η φρίκη δεν κουβεντιάζεται, 

γιατί είναι ζωντανή..."

         Με αυτόν τον τρόπο ο συγγραφέας παραλαμβάνει τον γονατισμένο ηθικά, οικονομικά και πνευματικά πολίτη του σήμερα και τον καλέι να σταθεί ξανά στα δυο πόδια αποκτώντας συναίσθηση της δύναμής του:

Δύναμης που πηγάζει από τον "βιολογικό θρίαμβο" του Ανθρώπου να παρακάμπτει το χωμάτινο πεπρωμένο του και να ατενίζει ουρανό, τάσσοντας την ύπαρξη του στις ανώτερες Αξίες της Ελευθερίας και της Αξιοπρέπειας...

         Αυτά τα Ανώτερα Ιδανικά κηρύττει αυτό το σπουδαίο κείμενο του Γιώργου Κατσούλα, που όχι μόνο αξίζει να ανακαλύψουν όλοι οι αναγνώστες , αλλά και να αξιοποιηθεί στον χώρο του Σχολειου ως τροφή για γόνιμη σκέψη, όπως κάθε γνήσιο δημιούργημα Πολιτισμού!

       Τέλος, για να είμαι έντιμη με τον αναγνώστη, πρέπει να παρατηρήσω πως η αποπνικτικά αποθεωτική περίληψη στο οπισθόφυλλο των εκδόσεων Αγγελάκη, εκτείνεται σε μια υπερβολή που ούτε ωφελεί το βιβλίο ούτε και του χρειάζεται!

            Η νουβέλα του Γιώργου Κατσούλα άλλωστε ακτινοβολεί μια αυθύπαρκτη διαχρονική αξία που εμπλουτίζει σίγουρη τη φαρέτρα της σκεψης μας με βέλη αιχμηρά ενάντια στην αποχαύνωση και την παραίτηση.

                                         Δέδε Ελισσάβετ

                           ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ (από www.skroutz.gr)

Γεννήθηκε στις 16-2-1981 στην Αθήνα και τελείωσε το τεχνικό λύκειο Ν. Ιωνίας σαν πολύ µέτριος µαθητής. Σπούδασε για έναν χρόνο σκηνοθεσία στη σχολή της Ευγενίας Χατζίκου και θεωρείται ένας από τους µεγαλύτερους συλλέκτες στην κινηµατογραφική µουσική. 
          Φύση ιδιόρρυθµη, πότε µελαγχολική και µοναχική και πότε έντονη και παθιασµένη. 

Ο πολύ δύσκολος και εριστικός χαρακτήρας και η εκκεντρική προσωπικότητά του, του δηµιούργησαν πολλά προβλήµατα στους χώρους δουλειάς µε αποτέλεσµα ν' αλλάξει πολλές δουλειές. 

Έχει εργασθεί σαν µικροπωλητής σε γυναικεία καλλυντικά στους δρόµους της Αθήνας, σαν πλασιέ ιατρικών βιβλίων, σαν χρηµατοοικονοµικός σύµβουλος στην O.V.B., σε συνεργείο αυτοκινήτων, σε εργοστάσιο αλουµινίων, σε περίπτερο, στην τηλεόραση σαν φροντιστής στο "Βέρα στο δεξί", στα καλλιστεία Miss Ύδρα, 

στο θέατρο στις παιδικές παραστάσεις - Ο µικρός πρίγκιπας, Μόµο και οι Μάγοι του χρήµατος - όλες του Χρήστου Κόκκινου, σε φυλλάδια, 

λαντζιέρης σε catering και βοηθός σερβιτόρου σε καφετερίες και εστιατόρια της Αθήνας.
Ο δύστροπος και επιθετικός του χαρακτήρας και οι ψυχολογικές του µεταπτώσεις είναι κάτι το οποίο φαίνεται και στα έργα του καθότι κανένας χαρακτήρας δεν είναι άνθρωπος της διπλανής πόρτας. 

Είναι άνθρωποι που ή έχουν τα πάντα ή δεν έχουν τίποτα. Ή αγωνίζονται για να αποκτήσουν τα πάντα ή αγωνίζονται για να ξεφύγουν από τον πάτο. 

Ο Κατσούλας στα βιβλία του περιγράφει µια µάχη. Έναν πόλεµο. 

Είναι η µάχη "των σκλάβων" απέναντι στους καταπιεστές τους. 

Σ' αυτή όµως τη µάχη δεν τον ενδιαφέρει η νίκη ή η ήττα. Αυτό περνάει πολλές φορές εκτός κάδρου. 

Εκείνο που τον νοιάζει, είναι ο αγώνας που δίνει ο καθένας. Με τι όπλα πολεµάει, πώς πολεµάει, τι σκέπτεται, τι νοιώθει, τι ονειρεύεται, τι ελπίζει.