Edna O'Brien , Κορίτσι
Είδος Κοινωνικό
Βαθμολογία 8,5/10
απέσπασε την υψηλότερη τιμητική διάκριση της Γαλλίας και χρίστηκε Ταξιάρχης του Γαλλικού Τάγματος Γραμμάτων και Τεχνών- τίτλος που τής απονεμήθηκε από τη Γαλλίδα Υπουργό Πολιτισμού Roselyne Bachelot!
Το μεγαλύτερο του βιβλίου αφιερώνεται στην απόδραση της μαθήτριας και στον "γολγοθά" της επανένταξης σε μια κοινωνία εχθρική, υποκριτική και άβουλη στην αντιμετώπιση του κακού. Μια κοινωνία συνένοχη.
Η βράβευση αυτή υπερβαίνει την "ατομική επιτυχία" και αποτελεί μικρή νίκη για την κοινωνική συνείδηση της Ευρώπης, διότι η 88χρονη πλέον O' Brien υπήρξε για πολλές δεκαετίες μια αληθινή επαναστάτρια κάνοντας τη γραφίδα της λάβαρο ενάντια στην καταπίεση, στην αδικία και στη βία, δίνοντας φωνή στην Καταπιεσμένη Γυναίκα ανά την Ιστορία.
Η θεματολογία της Ο' Βrien δεν περιορίζεται στον συνήθη εθνικό "εγωκεντρισμό" πολλών συγγραφέων, αλλά γίνεται οικουμενική γιατί εξακτινώνεται γεωγραφικά, όπου ο αιώνας της σπιλώθηκε από τις μεγαλύτερες ντροπές του Ανθρώπινου Πολιτισμού: Ο Πόλεμος και η καταπίεση της Γυναίκας:
Tα βιβλία της Edna O' Brien είναι... παγκόσμια, γιατί αγγίζουν όλο το φάσμα του παγκόσμιου σκηνικού κι όλα αποπνέουν μια διαχρονική αγωνία για τα μεγαλύτερα, τα πιο μαρτυρικά θύματα όλων των πολέμων: Τις Γυναίκες και τα παιδιά...
Το 2014, ακούραστη πένα της ευαισθητοποιημένης Ιρλανδής έκανε μια αιματηρή στάση στη Νιγηρία με το "Κορίτσι" της να γίνεται μάρτυρας απέναντι στη βαρβαρότητα της της εξτρεμιστικής ισλαμικής οργάνωσης Μπόκο Χαράμ.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η 17χρονη Μάριαμ βλέπει την ξέγνοιαστη εφηβεία της στο αγαπημένο της σχολείο να ανατρέπεται βίαια όταν στελέχη της Μπόκο Χαράμ απήγαγαν εκείνη και αρκετές συμμαθήτριές της από το οικοτροφείο τους.
Η νεαρή μαθήτρια θα βιώσει ακραία βία σε μια αντρική κοινότητα που προπαρασκευάζει και συντηρεί πολεμιστές διαποτισμένους μίσος για τη Γυναίκα και τη χαρά.
Σε μια ατμόσφαιρα κτηνωδίας η νεαρή Μάριαμ θα πληρώσει το βαρύ τίμημα του "να εισαι γυναικα" σε μια φονταμενταλιστική κοινότητα αλλά θα καταφέρει να αποδράσει.
Εκεί όμως αρχίζει γι αυτήν μια νέα μάχη επανένταξης σε μια κοινωνία που την έχει στιγματίσει , γιατί έκανε το "έγκλημα" να επιστρέψει με "το παιδί του εχθρού"...
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Η Edna O Brien χρόνια τώρα δε διστάζει να φέρει στο προσκήνιο τερατώδη εγκλήματα πολέμου που στιγμάτισαν τη σύγχρονη Ιστορία του κόσμου, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο , με τη σύγχρονη τεχνολογία και τη γνώση απλά να συμβάλλουν στον ολοκληρωτικό τους χαρακτήρα.
Αυτή τη φορά ακούραστη και γεμάτη πνευματικό σφρίγος εστιάζει στη φρικιαστική δράση της παραστρατιωτικής οργάνωσης Μπόκο Χαράμ.
Στο όνομα του Αλλάχ η Μπόκο Χαράμ προσπαθεί λυσσαλέα να εκριζώσει κάθε θύλακα δυτικότροπων ελευθεριών και κάθε διαφυγή γνώσης με τις γυναίκες στο άμεσο στόχαστρο, επιδιώκοντας να απλώσει τα φονταμενταλιστικά δεσμά σε όλη την κοινωνικοπολιτική ζωή της Νιγηρίας.
Στο πλαίσιο της τρομοκρατίας που σπέρνει σε όλη τη χώρα άντρες της φοβερής Μπόκο Χαράμ το 2014 απήγαγαν 270 μαθήτριες μέσα από το ίδιο τους το σχολείο στην περιοχή Τσιμπόκ.
Αυτά τα άτυχα κορίτσια σύρθηκαν ως "σκλάβες" και όμηροι στο ρυπαρό στρατώνα τους, εκτεθειμένα στις δολοφονικές ορέξεις τους.
80 από αυτές απέδρασαν και 26 απελευθερώθηκαν μετά από διαπραγματεύσεις με τη κυβέρνηση της Νιγηρίας και την καταβολή λύτρων
100 όμως μαθήτριες παραμένουν ακόμη σε αυτήν την αλγεινή αιχμαλωσία- γεγονός αδιανόητο για τον 21ο αιώνα...
Η Edna O Brien ταξίδεψε μέχρι τη Νιγηρία και μίλησε με διασωθείσες με θουκυδίδεια μέθοδο ανασύνθεσης της αλήθειας που θα αποτελούσε πρώτη ύλη για το συνταρακτικό της μυθιστόρημα.
Αυτές τις κοριτσίστικες μαρτυρίες από την φονταμενταλιστική κόλαση η Ιρλανδή συγγραφέας τις αποτύπωσε στο πρόσωπο της μυθοπλαστικής ηρωίδας Μαριαμ, που προέρχεται από προφανώς μια χριστιανική οικογένεια της Νιγηρίας και στο πρόσωπο της συνοψίζονται τα μαρτύρια πολλών από τις άτυχες μαθήτριες που απήγαγαν και βασάνισαν οι τζιχαντιστές...
Η τόλμη της Edna O; Brien επεκτείνεται όμως και σε κάτι πέρα από τον αυτονότητο αποτροπιασμό που προξενεί η απροσχημάτιστη βαρβαρότητα των φανατικών.
Για την ακρίβεια η συγγραφέας εστιάζει σε ένα ακόμη βουβό έγκλημα μεγαλύτερο ίσως κι από την προηγούμενη κτηνωδία:
Την τάση της κοινωνίας -ακόμη και αυτής που εμφορείται από αρχές προοδευτικές- να "θυματοποιεί" τα ίδια θύματα, μέσα από την καχυποψία, τον στιγματισμό την περιθωριοποίηση! Είναι θαρρείς και τα ίδια τα θύματα καλούνται να λογοδοτήσουν για το ακούσιο πάθος τους και μετατοπίζεται σε κείνους το φορτίο της ενοχής.
Ηθικά θεωρώ το διακύβευμα του βιβλίου αξιέπαινο.
Τεχνικά υπάρχουν μια σημαντική αδυναμία:
Το βιβλίο "Κορίτσι" είναι μοιρασμένο σε δυο μέρη.
Το πρώτο περιγράφει την απαγωγή και τις συνθήκες αιχμαλωσίας και- παρότι κάποιες αναφορές-τω όντι- σοκάρουν -είναι αρκετά συμπυκνωμένος ο χρόνος στο στρατόπεδο. Υπήρξε μια σχετική "βιασύνη".
Έτσι, παρά τη γλαφυρότητα, ο αναγνώστης δεν προλαβαίνει να αφομοιωθεί βιωματικά τη φρίκη που διαβάζει, αφού η πλοκή την προσπερνά σχετικά σύντομα για να περάσει στα επόμενα οδυνηρά...
Ίσως χρειαζόταν να σταθεί περισσότερο η συγγραφέας στην καθ' εαυτή εμπειρία και να αναδείξει πιο σφαιρικά τους χαρακτήρες που πλαισίωναν την ηρωίδα.
Με την ίδια πάντως τα καταφέρνει καλά.
Ένας προβληματισμός που δεν περιορίζεται στα εφιαλτικά δρώμενα της Νιγηρίας αλλά άπτεται της "κουλτουρας του βιασμού" που διέπει δυστυχώς και τις δυτικές κοινωνίες, διαιωνίζοντας άδικα την οδύνη των θυμάτων κακοποίησης.
Το "Κορίτισι είναι σίγουρο πιο συμπαγές σύνολο από το προηγούμενο έργο της O Brien "Μικρές Κόκκινες Καρέκλες" που αποτέλεσε ξεχωριστή έμπνευση δοσμένη όμως με μια αφαιρετικότητα σχεδόν ποιητική που δυσχέραινε σίγουρα τον "αμύητο" στο ιστορικό του υπόβαθρο αναγνώστη.
Από τα βιβλία που σμιλεύουν την κοινωνική ευαισθησία και την οικουμενική συνείδηση του αναγνώστη ,το "Κορίτσι" αξίζει να διαβαστεί από κάθε Έλληνα για την πρωτότυπη αλλά και τόσο επίκαιρη θεματολογία του.
Η μεγάλη κυρία της Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας κερδίζει ένα βραβείο στις ψυχές των αναγνωστών γιατί στην 9η(!) δεκαετία της ζωής της παραμένει σαλπίγκτρια της αλήθειας και της γυναικείας δικαίωσης!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου