Πέμπτη 16 Απριλίου 2015

Μικρη απαντηση στον ΑΝΤΩΝΗ ΡΕΜΟ περι Fair Play...

Ένας Ολυμπιονίκης από το χθες "απαντά" στον Ρέμο με αφορμή ένα στιγμιότυπο του show "The Voice"
                                         
Το βράδυ της Κυριακής 12 Απριλίου στο show The Voice συνέβη το εξής.
Δυο παίκτριες από την ομάδα της Δέσποινας Βανδή συναγωνίστηκαν σε ντουέτο για να κερδίσουν μια θέση από τη φάση Battles σε αυτή των Lives .
Η μια, η έγχρωμη Πατρίτσια Αμπραχαμς διέθετε μια εκπληκτική φωνή και το τραγούδι ήταν στα μέτρα της.Η άλλη, η Ειντζελ πάλεψε και στάθηκε στο ύψος του κομματιού.


Σε ένα σημείο απόλυτα μετρημένο(όπως θα συμπεράνετε από την εισαγωγή του τραγουδιού "Τhink") η παίκτρια Πατρίσια έκανε έναν ακατάλληλο αυτοσχεδιασμο εντυπωσιασμού που ανέκοπτε το μέτρημα ώστε παραλίγο να αποσυντονίσει και να πετάξει "εκτός κομματιού"την συμπαίκτριά της.(05:30)
 Η Δέσποινα Βανδή αντέδρασε αυστηρά: Αφού επέπληξε την παίκτριά της  για αντιδεοντολογική συμπεριφορά την απέπεμψε από την ομάδα της, παρότι φωνητικά υπερτερούσε... 
Σε αυτό το σημείο ξεκίνησε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση
Ο συμπαθέστατος Μιχάλης των STAVENDO επικρότησε τη στάση της Δέσποινας Βανδή και την αποβολή της παίκτριας, μιλώντας για την αναγκαιότητα να επιδεικνύουμε FAIR PLAY, αλλά ο Αντώνης Ρέμος είχε την δυναμική  ένστασή του:
ΡΕΜΟΣ -Ποιο "Fair Play", ρε παιδιά; 
Εδώ δε μιλάμε για συναγωνισμό, μιλάμε για απόλυτο ανταγωνισμό-"ο θάνατός σου η ζωή μου"!
Προβληματίστηκα πολύ...Ωστε fair play a la cart?Αν δε μας ξεβολεύει από κάτι, καλέ μου κύριε Ρέμο;
Και στέκομαι σε αυτό, διότι μια ευρείας αποδοχής εκπομπή- ευτελούς ή όχι αξίας- μπορεί να γίνει- έστω κι ερήμην- φορέας ορισμένων μηνυμάτων θετικών κι αρνητικών
Λοιπόν,αν επιχειρούσαμε να προσεγγίσουμε την έννοια του :Fair Play θα λέγαμε ότι περιλαμβάνει την ηθική καθαρότητα ,το να παίζεις τίμια και "ιπποτικά" σε κάθε πεδίο της ζωής.
Με άλλα λόγια, fair play είναι το ήθος.

Ο αριστοτελικός λόγος μας έχει αποδείξει πόσο ολέθρια είναι η έλλειψη ήθους στον επιστήμονα: 
"Πάσα επιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης και της άλλης αρετής,πανουργία αλλ' ου σοφία φαίνεται"...
Την ίδια άποψη συμμερίστηκε αιώνες μετά ο Ινδός πασιφιστής Μαχάτμα Γκάντι.

Σε λιγότερα κρίσιμα πεδία, όπως ο καλλιτεχνικός χώρος, ο αθλητισμός ή έστω ένα τηλεοπτικό δρώμενο είναι άραγε αναγκαίο το fair play; Ειδικά όταν μιλάμε για..." απόλυτο "ανταγωνισμό",όπως σημείωσε κι ο Αντώνης Ρέμος;
Ή οφείλουμε να αρπάζουμε την ευκαιρία για νίκη με κάθε τρόπο, όπως στο απολαυστικό βιντεάκι του Ράδιο Αρβύλα;


Ας αφήσουμε τα χρονικά των Ολυμπιακών Αγώνων να...απαντήσουν και σε εμάς και στον Αντώνη Ρέμο:
 Στη Σεούλ το 1988, ο Καναδός ιστιοπλόος, o τότε 33χρονος  Larry Lemieux, έκανε μια εκπληκτική κούρσα διεκδικώντας με αξιώσεις το ύψιστο όνειρο,δηλαδή το αργυρό ολυμπιακό μετάλλιο.
Ξάφνου,όμως, αναποδογύρισε η βάρκα των αντιπάλων του, ιστιοπλόων από τη Σιγκαπούρη, κι εκείνοι βρέθηκαν στο νερό...
Ο Λεμιέ ήρθε σε δίλημμα-το οποίο αναγκάστηκε να επιλύσει σε δευτερόλεπτα.
Τελικά εγκατέλειψε την κούρσα κι έσπευσε να διασώσει τους αθλητές της Σιγκαπούρης ,τους οποίους και περισυνέλεξε, χάνοντας οριστικά το ολυμπιακό μετάλλιο!
Στους αγώνες που ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια, ο Λεμιέ δεν κατάφερε ποτέ να φτάσει τόσο κοντά στο ολυμπιακό βάθρο.
  Σήμερα, στα 60 του, ζει στην Αλμπέρτα του Καναδά και δραστηριοποιείται ως προπονητής ιστιοπλοίας...
             Όταν τον ρώτησαν αν μετάνιωσε ποτέ για αυτήν την επιλογή που του στοίχισε ολόκληρο ολυμπιακό μετάλλιο, εκείνος απάντησε : 
- Όχι. Φυσικά εκείνη τη στιγμή δεν ήμουν σίγουρος αν όντως χρειάζονταν πραγματικά τη βοήθεια μου ή αν χτύπησε κανείς τους, αλλά το ρίσκαρα να πάω και αποδείχθηκε ότι ορθώς έκανα την παρέμβαση- ο ένας μάλιστα αιμορραγούσε στο χέρι.
Σε κάθε περίπτωση ,αν δε σταματούσα να τους βοηθήσω αυτό θα με στοίχειωνε σε ολόκληρη τη ζωή μου..."   

Ο Λάρρυ Λεμιέ τελικά κατέκτησε(μαζί με την Ειδική Διάκριση 'Πιερ ντε Κουμπερτέν') μια κορυφή πολύ υψηλότερη από το ολυμπιακό βάθρο -αυτήν της ανθρωπιάς, διότι κατενόησε ότι μεγαλύτερη νίκη είναι αυτή που διεκδικούμε έναντι του Εγωισμού μας του ίδιου, και πως ύψιστη αξία είναι η αλληλεγγύη.
Αντί για "Σπουδαίος Αθλητής" ο Καναδός Λεμιέ προτίμησε να είναι ένας "Σπουδαίος Άνθρωπος" κι αυτό είναι Μετάλλιο Ζωής που η λάμψη του φωτίζει όχι μόνο την αθλητική ιστορία αλλά τη συνείδησή του σύγχρονου πολιτισμού μας,ως το αρχέτυπο του Fair Play.

Το φωτεινό αυτό παράδειγμα συνιστά με τη διαχρονικότητά του και τη μεγάλη διδακτική του αξία, ετεροχρονισμένα μια απάντηση και την επιβεβαίωση μιας υπέροχης φράσης που ακούστηκε στην ταινία The Kingdom Of Heaven".
 Εκεί ο Έντουαρντ Νόρτον  υποδύεται τον 21χρονο Βασιλιά των Εβραίων Μπαντγουιν, που αργοπεθαίνοντας από τη νόσο του Χάνσεν (λέπρα), αποκτά μια πρόωρη σοφία εμπνέοντας ως ηγέτης τους μαχητές του,Σταυροφόρους Ιππότες.
Παίζοντας σκάκι, ο Μπάνγουιν-Νόρτον λέει στον νεαρό Ιππότη του (Ορλάντο Μπλουμ)
"Η ψυχή σου είναι δική σου υπόθεση ...Δε δικαιούσαι να πεις 'με διέταξαν να παραβώ την ηθική ή ότι 'η αρετή δεν ήταν συμφέρουσα εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή'..."

Αυτή θα ήταν η απάντηση στην άποψη που εξέφρασε ως κόουτς-καθοδηγητής δηλαδή νέων παιδιών και φωνών ο Αντώνης Ρέμος...
Χωρίς λοιπόν να ζητούμε τέτοιες ύψιστες υπερβάσεις, θεωρώ ότι είναι απαραίτητο να προάγουμε τη στοιχειώδη δεοντολογία και μιαν αίσθηση ευσυνειδησίας ,αν όχι αλληλεγγύης.

Αγαπημένε μου , κύριε Ρέμο, που βαθιά σε εκτιμώ για την όμορφη πορεία σου στο λαϊκό τραγούδι κι έχεις αγγίξει τις ψυχές μας με τις αυθεντικές σου ερμηνείες , το fair play δεν επιστρατεύεται α λα καρτ και κατ'επιλογήν...Είμαι σίγουρη πως το ξέρεις...
       Η αξία του φαίνεται ακριβώς την κρίσιμη, τη δύσκολη στιγμή, που το διακύβευμα είναι για σένα σημαντικό.
Γιατί το ίδιο το fair play είναι ένα συνειδησιακό διακύβευμα σε κάθε μας βήμα ακόμη και το πιο ασήμαντο.

Για να παραφράσουμε μια γνωστή ρήση, "η αρετή,όπως και η αγάπη, μετριέται με όσα απαρνείται κανείς για χάρη της"...
  

φωτογραφια www.yachtsandyachting.com






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου