ΈΠΑΝΕΚΔΟΣΗ για τον ΔΡΑΚΟ ΣΤΟ ΧΙΟΝΙ της ΚΑΙΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

                                           Καίτη Οικονόμου, ΔΡΑΚΟΣ ΣΤΟ ΧΙΟΝΙ ( ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ)
                                   Είδος: Αισθηματικό
                                    Βαθμολογία: 10/10

Σελίδες: 464
39η Χιλιάδα
Επανέκδοση: 21 Νοεμβρίου 2019
Έτος πρώτης έκδοσης: 2009

Αγαπημένοι μου Αναγνώστες!!

Θέλω να μοιραστώ μαζί σας  μια ευχάριστη εκδοτική έκπληξη!

Τώρα που ο χειμώνας βρίσκεται στις παρυφές και τα πρώτα χιόνια γλυκοκοιτάζουν τις βουνοκορφές της πατρίδας μας, τώρα που δειλά- δειλά αναζητούμε ζεστασιά κοντά σε ένα τζάκι, με μια κούπα ζεστή σοκολάτα ήρθε μια είδηση να μετριάσει την παγωνιά και να γεμίσει την καρδιά μου χαρά.

Πέμπτη , 21 Νοεμβρίου 2019, επανακυκλοφορει από τις εκδόσεις Ψυχογιός το ίσως πιο τρυφερό και συγκινητικό αισθηματικό μυθιστόρημα της δεκαετίας, "Ο Δράκος Στο Χιόνι" της Καίτης Οικονόμου, με πρόλογο από τη δημοφιλέστατη Λένα Μαντά που καταθέτει στιγμές από τη φιλία της με την εκλιπούσα συγγραφέα Καίτη Οικονόμου.ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ!!!! 
Ένα βιβλίο ...κόντρα στον χειμώνα, που γεμίζει την ψυχή θαλπωρή...
Πρόκειται για το τελευταίο μυθιστόρημα που η αείμνηστη Καίτη Οικονόμου είχε εκδόσει στον οίκο της Ωκεανίδας και τώρα ο Ψυχογιός μας το προσφέρει με ένα νέο εξώφυλλο, ρομαντικό κι ονειρικό, βγαλμένο από το βασίλειο του χειμώνα όπου κυριαρχεί η απρόσιτη ομορφιά του πάγου, και ο φοβερός αλπικός δράκος της ηπειρώτικης παράδοσης:
Ένας δράκος που η φωτιά του ζεσταίνει τους γύρω και πυρπολεί μονάχα τον ίδιο...

ΠΕΡΙΛΗΨΗ Πάπιγκο Ιωαννίνων: Στα μέρη, όπου κυριαρχεί ο θρύλος του δίκαιου και συμπονετικού αλλά απρόσιτου Δράκου της Λίμνης γεννιέται ένα αγόρι, ο Χρήστος, καρπός ενός απαγορευμένου έρωτα ανάμεσα σε έναν φέρελπι επιχειρηματία και τη 16 χρονη υπηρέτριά του, Αννέτα

           Ο γάμος του επιχειρηματία με τη σκληρόκαρδη Αφροδίτη και τα δυο του νόμιμα παιδιά τον αναγκάζουν να βγάλει την Αννέτα και τον γιο τους από τη ζωή του. 

Η Αννέτα παλεύει μόνη να μεγαλώσει το νόθο παιδί της σε μιαν αφιλόξενη κοινωνία, ώσπου πεθαίνει κι ο Χρήστος -13 ετών- μένει πεντάρφανος σε μιαν αδυσώπητη μάχη επιβίωσης στους δρόμους.
Σ' αυτόν τον αγώνα σφυρηλατείται ένας χαρακτήρας τραχύς, δυσπρόσιτος, μα αγνός, όπως του θρυλούμενου δράκου.
Η απροσδόκητη ανθρωπιά ωστόσο θα βοηθήσει τον έφηβο Χρήστο να ορθοποδήσει, ενώ το δικό του πείσμα θα τον οδηγήσει στην επιτυχία, αναδεικνύοντάς τον σε έναν διαπρεπή δημοσιογράφο!
Και τότε, μια άδικη κατηγορία τού προσάπτει μια ατιμωτική πράξη- διασύροντας το όνομά του.
         Εν αναμονή της δίκης του, ο Χρήστος αποσύρεται από όλους, αναζητώντας καταφύγιο στο μικρό σπιτάκι δίπλα στη περιβόητη Δρακολίμνη- το ίδιο μοναχικός, το ίδιο απλησίαστος αλλά και το ίδιο συμπονετικός με το Δράκο της. Ο καιρός περνά σε μιαν αδιαπέραστη μοναξιά για το Χρήστο...
Ένα βράδυ με μια τρομακτική χιονοθύελλα, ο Χρήστος βρίσκει μια κοπέλα αβοήθητη στα χιόνια κι αναγκάζεται να σπάσει το άβατο του κόσμου του για πρώτη φορά, με απρόβλεπτες συνέπειες για όλους...

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Τι να πω;
Πρόκειται για μια μοναδική, μια υπέροχη ιστορία αγάπης!!!!Αξέχαστη Καίτη Οικονόμου στα καλύτερά της!!!!!!
Έργο που ευωδιάζει θηλυκότητα, λεβεντιά, συμπόνια, φύση! Λύρισμος και δροσερή γραφή συνδυάζονται με λεξιλογικό πλούτο και άριστη χρήση της γλώσσας! 

Κανένα άλλο ρομαντικό μυθιστόρημα δεν κατάφερε ποτέ να με αγγίξει τόσο βαθιά και τόσο αβίαστα, όσο ο "Δράκος Στο Χιόνι" !

            Έχω την εντύπωση πως ο "Δράκος Στο Χιόνι" είναι ίσως η μοναδική ερωτική ιστορία του είδους, που διαθέτει τέτοια δυναμική χωρίς να στηρίζεται σε κανενός είδους συγκλονιστική ανατροπή ή σε κάποια πρωτότυπη ιδέα!
Όχι, τίποτα από αυτά δεν υπάρχει στο Δράκο της Οικονόμου κι όμως η συναισθηματική δύναμη αυτού του βιβλίου είναι ασύλληπτη!
Σε αυτό συμβάλλουν κυρίως τρεις παράγοντες:
Οι ονειρικές εικόνες που συμφιλιώνουν τον Άνθρωπο ξανά με τη Δημιουργία, 
το βάθος των κεντρικών χαρακτήρων,
η αγάπη που αναβλύζει σε όλες τις μορφές της!
Ένα βιβλίο που ζυμώνει το όνειρο με υλικά της πραγματικότητας...
Ήδη από την αρχή η Καίτη Οικονόμου μας σεργιανά στο πανέμορφο Πάπιγκο με μιαν εντυπωσιακή εικονοπλαστική δεινότητα. 
Θαρρείς και βλέπουμε το πρόσωπό μας να αντανακλάται στα κρυστάλλινα νερά των απλησίαστων λιμνών (των "πισίνων"όπως τις αποκαλούν"), κάτω από τη σκια των επιβλητικών βουνών.
Στα έκθαμβα μάτια μας ξεδιπλώνεται η πανσπερμία των χρωμάτων που μόνο στο ηπειρώτικο τοπίο συναντάς με τέτοια "ένταση", ενώ μας τυλίγει η μυστηριακή αύρα του θρύλου, καθώς διασχίζουμε το απόρθητο βασίλειο "του δράκου".
Αυτός ο ιδιότυπος συγκερασμός Φύσης και Λαϊκής Παράδοσης,ιδιαίτερα στον πρόλογο της ιστορίας μας, παραπέμπει στην αρχή ενός γλυκού παραμυθιού και μάς επιστρέφει κάτι από τη χαμένη αθωότητα, που νοσταλγούμε!
Παράλληλα προοικονομεί την κατεύθυνση του βιβλίου, του δικού μας -γιατί όχι;-σύγχρονου παραμυθιού":
Η άγρια ομορφιά της απρόσιτης Δρακολιμνης και η ανυπότακτη ,πληγωμένη γοητεία του Δράκου να πλανάται στο χώρο.Κι ύστερα μια λαβωμένη "νεράιδα" που αυτός περιθάλπει ,ενώ εκείνη τον "εξημερώνει" με τον τρόπο που η "Αλεπού"είχε πει στο "Μικρο Πρίγκιπα": Με την αγάπη που είναι το μοναδικό βάλσαμο στις πληγές...
                Ναι! Τόσο απλό και τόσο ευλογημένο!
Απλό όσο οι όμορφες αλήθειες ενός παιδιού,που ξέρουμε ότι η πολύπλοκη ενήλικη πραγματικότητα θα ανατρέψει, αλλά διαισθανόμαστε ότι είναι ο σωστός δρόμος που κάποτε θελήσαμε ,αλλά φοβηθήκαμε να ακολουθήσουμε...
Εδώ έχουμε αποσυμβολοποίηση του γιαννιώτικου θρύλου που μεταφέρεται στους όρους της σύγχρονης ζωής και αποτελεί τον σκελετό του βιβλίου.
Στην εξέλιξή της η όμορφη πλοκή δε μας επιφυλάσσει τίποτα το καινοτόμο,λοιπόν.
Μάλιστα, εμπεριέχει κάποια στερεοτυπικά γνωρίσματα:
Υπερβολικό κάλλος του κεντρικού ζευγαριού,
 μια πλούσια, αλλά καλόψυχη πρωταγωνίστρια,
έναν άπιστο σύζυγο,
μια "κακιά μητριά",
έναν άντρα που πίσω από το σκληρό του προσωπείο κρύβει μια ευαίσθητη, πληγωμένη ψυχή.

Παράλληλα όμως θίγονται ζητήματα ουσίας, όπως οι οικογενειακοί δεσμοί, η αδερφική αγάπη, η συγχώρεση.
Άλλο ένα ζήτημα που προκύπτει είναι η περίπτωση της διαφορετικότητας:
Με πόση τρυφερότητα πλαισιώνει η συγγραφέας την νοητική αναπηρία!Αναδεικνύεται με τον πιο σαφή τρόπο το δικαίωμα των ΑμεΑ με διανοητικές δυσχέρειες για κάθε συναισθηματική αλληλεπίδραση κι ένταξη στο κοινωνικό σύνολο.

               Φυσικά , η ιστορία αναπαράγει την απόλυτη φαντασίωση κάθε κοπέλας, που είναι η παρουσία κάποιου δυνατού παρηγορητή να την περιθάλψει στη δύσκολη στιγμή της!
Ω, τι αγαλλίαση φέρνουν στην ψυχή οι στιγμές της χιονοθύελλας-παραστατικές, σα να τις ζεις κι εσύ! Μέσα στο χιονιά, τόση ζεστασιά... 

Κατά τα άλλα, η συνύπαρξη του Χρήστου με τη Δήμητρα εξελίσσεται απολαυστικά και άκρως πειστικά- μέσα από εύστροφους διαλόγους και δόσεις καίριου χιούμορ-φωτίζοντας τις δυσχέρειες, αλλά και την αυθεντική τρυφερότητα, που χαρακτηρίζει τις δυσεύρετες βαθιές σχέσεις.

          Μια αγάπη, χωρίς εξάρσεις, πομπώδεις υπερβολές ή ακραία θυσία, πλασμένη με υλικά της πραγματικότητας.

Μια αγάπη βάλσαμο στις πληγές των ηρώων και στις δικές μας!

    Στο Δράκο συναντάμε ένα από τα πιο ταιριαστά ζευγάρια βιώνοντας μιαν εξαίσια συμπληρωματικότητα.

        Ο Χρήστος Χαρίσης είναι σκληρός,απότομος,συμπονετικός κι απρόσιτος όπως ο δράκος που ο θρύλος τον θέλει να κατοικεί τη Δρακολιμνη των Ιωαννίνων.
         Η Δημητρα Μαργαριτη είναι γλυκειά,τρυφερή, ασυμβίβαστη και θετική-λίγο εκτός της φρενήρους εποχής μας.

Και οι δυο τους όμως είναι Μόνοι.

       Η καλαισθησία κι η ευαισθησία με την οποία χειρίζεται η Καίτη Οικονόμου όλα αυτά τα ωραία συστατικά  είναι υποδειγματική και οδηγεί σε ένα γοητευτικό αποτέλεσμα, μια ατόφια ιστορία αγάπης-κάθε είδους:

            Παράλληλα,με τον έντονο ρομαντισμό, από το βιβλίο ξεπηδά μια βαθιά κατανόηση προς τον άνθρωπο και τα λάθη του-με αποτέλεσμα ο αναγνώστης να δίνει άφεση ακόμη και στους αρνητικούς χαρακτήρες-πράγμα που διευρύνει τους συναισθηματικούς του ορίζοντες και τον στρέφει σε πιο επιεική θεώρηση των άλλων...
            Αυτό πιο έντονα παρατηρείται στον πολυδιάστατο χαρακτήρα του Κίτσου Ντούσκου, που είναι καταλύτης στο έργο.
Γύρω από το πρόσωπό του εξυφαίνονται τραγικά γεγονότα που ενεργοποιούν αθέατες πλευρές του, εκπλήσσοντας τον αναγνώστη, ενώ η πατρική αγάπη υπερισχύει και αναπλάθει τη διαβρωμένη ψυχή του.
Δυνατότερο όμως σημείο του βιβλίου είναι ο Χρήστος Χαρίσης, που συνδιαλέγεται ευθέως με το γιαννιώτικο θρύλο της Δρακολίμνης.
Έναν θρύλο που γεννήθηκε από τους αλπικούς τρίτωνες ("δράκους") που υπάρχουν στο Πάπιγκο.

Κανείς,λοιπόν, δεν μπορεί να μείνει ασυγκίνητος από τον Χρήστο Χαρίση, τον "δράκο" της Καίτης Οικονόμου. Χαρακτήρας- εύρημα!
Ένας χαρακτήρας που εμπνέει δέος με τη βλοσυρή του αρρενωπότητα  και την άτεγκτη ηθική του, προστάτης όσων αδύναμων βρέθηκαν στο δρόμο του. Παράλληλα, διατηρεί τις παραξενιές του ,οπως καθε ανθρωπος αληθινος κι οχι "χαρτινος":Οι αντιδρασεις του τεκμηριωμενες απο τα βιωματα του! Υπαναχωρει, ειναι εγωιστής , είναι πεισματαρης, είναι εσωστρεφής, απόλυτος και κατά βάθος "φοβαται την ευτυχια" -αντιδραση υπαρκτη στην πραγματικη ζωη-στοιχεία που διασώζουν μιαν αληθοφάνεια στον Χαρίση.

        Μέσα από το Χρήστο Χαρίση, η Οικονόμου χειρίζεται με μαεστρία το μοτίβο του τραχύ και λιγομίλητου άντρα που κρύβει οδυνηρό σκοτάδι και τραύματα, χωρίς αυτά να αλλοτριώνουν το ηθικό του διαμέτρημα και τον συμπονετικό του χαρακτήρα κι νας τον έχουν κάνει λίγο δύστροπο.
Η ίδια η Καίτη Οικονόμου  έχει αναφέρει πως έμπνευσή της για τον Χρήστο στάθηκε το πρότυπο του Ηπειρωτη (ο αγνός και ντόμπρος άντρας του βουνού), όπως το γνώρισε από την όμορφη συμπόρευση της με τον άνδρα της, Γιάννη όπως πληροφορήθηκε το κοινό στο αφιερω,α για τον θάνατό της παρουσία του ιδίου (φώτο).

Θεωρώ πως η Καίτη Οικονόμου το τίμησε ιδανικά!
           Η μεγαλοθυμία του χαρακτήρα αυτού κι η αρρενωπότητά του, είναι τα δομικά του στοιχεία και προβάλλουν με φυσικότητα σε δύο ξεχωριστές εκφάνσεις ( Χρήστος- Ντούσκος) που συγκινούν εξίσου-χωρίς ουδέποτε να εκπίπτουν στον μελοδραματισμό.
Υπέροχα ιδανικά που αναδεικνύουν τις πραγματικές αξίες της ζωής και συμπυκνώνουν τις σπουδαιότερες αρετές του ανθρώπου.
              Σε ένα κοινωνικό γίγνεσθαι που κυριαρχούν οι ιλιγγιώδεις ρυθμοί ,ο αισθησιασμός κι ο κυνισμός, η ΚΑΙΤΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ενσταλάζει μικρές παρηγορητικες πινελιές τρυφερότητας κι ανθρωπιάς!!

Ο έρωτάς όπως θα έπρεπε να είναι...Τι καλύτερο από αυτό;
Αυτός είναι ο Δράκος στο Χιόνι!

            Ένα βιβλίο πραγματικά όμορφο με τον τρόπο που προσέγγιζε ο Όσκαρ Ουάιλντ την Ομορφιά, όταν έλεγε τη ρήση :"Η Ομορφιά Θα Σώσει Τον Κόσμο!"

         Ναι! Αυτή η ομορφιά ψυχής που διαπνέει τον "Δράκο Στο Χιόνι" θα "σώσει τον κόσμο"με την έννοια ότι αναδεικνύει την αλήθεια της αγάπης στον άνθρωπο και στη φύση και δίνει ένα μικρό έναυσμα να γίνουμε λίγο καλύτεροι άνθρωποι και σύντροφοι!

Γνωρίστε,λοιπόν, τον πιο τρυφερό Δράκο κι αφήστε τον να λιώσει τα χιόνια της ψυχής σας και της ψυχρής εποχής μας!

                                                                                                  ΕΛΙΣΣΑΒΕΤ Π. ΔΕΔΕ