Εβόρα, Κώστας Κρομμύδας
Είδος: Κοινωνικό
Βαθμολόγια: 8/10
Σελίδες: 364
Εκδόσεις Διόπτρα
Σε μια εποχή που το περιβάλλον πάσχει, δάαη αποψιλώνονται ή γίνονται βορά στη λαίλαπα ανελέητων πυρκαγιών, οικοσυστήματα καταστρέφονται, είδη ζώων θηρεύονται ασύστολα, κι αφανίζονται από προσώπου γης, ο Κώστας Κρομμύδας συνθέτει μια χαμηλόφωνη μικρή ωδή στη φύση και στη συμφιλίωση του Ανθρώπου μαζί της.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Εβόρα είναι η ποθητή Χαναάν όπου η ψυχή αδημονεί να επιστρέψει.
Η Αριάδνη έχει βρει την Ιθάκη της ψυχής της στο ορεινό χωριό καταγωγής της.
Η ζωή της θα αλλξει όταν μια μέρα με χιονοθύελλα ο Αντώνης της σώζει τη ζωή.
Μαζι θα καταδυθούν στα μυστήρια της φύσης και θα σπεύσουν στην κραυγή αγωνίας της με κάθε κόστος...
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ Κλείνοντας τος σελίδες της "Εβόρα" αισθάνεσαι ότι επιστρέφεις από έναν μικρόκοσμο σαγηνευτικό.
Μια Εδέμ των βουνών που διδάσκει αγάπη με τη μοναδική σοφία της Φύσης.
Η "Εβόρα" αποτελεί ένα περιεκτικό κοινωνικό μυθιστόρημα , που παρά το αισθηματικό του περίγραμμα υποβάλλει ουσιαστικές σκέψεις γύρω από το κρίσιμο ζήτημα της περιβαλλοντικής συνείδησης και της ρήξης του ανθρώπου με τη φύση.
Και η "Εβόρα" του Κώστα Κρομμύδα ακολουθεί τον ίδιο επίπονο δρόμο στοχασμού γύρω από τον σύγχρονο άνθρωπο όπως και το "Μια Νύχτα Ακόμη", θέτοντας ηθικούς προβληματισμούς γύρω από τον υλιστικό τρόπο ζωής.
Σε κείνο ζητούμενο είναι να κυνηγάε τα όνειρα και να μην αναβάλλουμε να ζούμε αληθινά.
Στην "Εβόρα" ο Κώστας Κρομμύδας εξυμνεί τον " επαναπατρισμό" του ανθρώπου στη Φύση, αντιδιαστέλλοντάς τον προς τη φρενήρη αστυφιλία που αποπροσανατόλισε τον άνθρωποναπό τις ρίζες του και αλλοτρίωσε την ψυχή του.
Η πλοκή ,λόιπόν, εξελίσσεται με έναν τρόπο πιο περιγραφικό ενταγμένο σε μια φαντασμαγορική σκηνογραφία που φιλοτεχνεί η πλάση στοργικά για τους δρώντες ήρωες.
Μαζί τους ο αναγνώστης ακολουθεί πολύχρωμα σύννεφα ατους ευφάνταατους σχηματισμούς τους, και περιδιαβάζει πετρώδη μονοπάτια, κάτω από σκιερές φυλλωσιές, ευθυτενή έλατα, περήφανες οξιές, γενναιόδωρες καστανιές...
Το τραγούδι της βροχής, το θρόισμα της χλόης ,η συμφωνία του καταρρακτη που ενώνεται με τον ποταμό χα'ι'δεύουν τα αυτιά μας μέσα από την εικονοπλαστική δεινότητα του Κώστα Κρομμύδα.
Στον απρόσμενο έρωτά τους, ο Αντώνης και η Αριάδνη, λοιπόν, έχουν συνοδοιπόρους τη φύση και τα πλάσματά της...
Οι δεσμοί των ανθρώπων με τα ζώα αποκαθίστανται με τον σκύλο να κατέχει τα σκήπτρα ως πιστός σύντροφος του ανθρώπου.
Οι εξελίξεις της "Εβόρα" σε επίπεδο χαρακτήρων και σχέσεων είναι ανατρεπτικές, αλλά όλες κηρύττουν την αγάπη προς τον άνθρωπο , το περιβάλλον, το φως, την ίδια τη ζωή.
Κι αν ακόμη, τη σκιάζουν απώλειες, μένει επιστέγασμα η αγάπη κι η ευγνωμοσύνη που την αξιωθήκαμε , αφού κι η οδύνη ως μέρος της ζωής σφυρηλατεί -και αυτήν την ψυχή
Μέσα στη δραματικότητα των καταστσσεων θα ήθελα να δω λίγο περισσότερο έναν από τους χαρακτήρες.
Η κορύφωση πάντως του θεαματικού φινάλε κομίζει την ιδιότυπη νέμεση της Φύσης, με έναν τρόπο αφοπλιστικό και σοκαριστικό, που τον εισηγήθηκε χρόνια πριν στο ΣΑΟΣ του ο Γιάννης Καλπούζος.
Η "Εβόρα" στις σελίδες της σηματοδοτεί τη συμφιλίωση του ατόμου με την ίδια του την ύπαρξη κι αποδεικνύει -για μια ακόμη φορά- την ικανότητα του Κώστα Κρομμύδα να αφουγκράζεται με ευαισθησία τις σύγχρονες αγωνίες της ανθρώπινης ψυχής και να προσφέρει πολύτιμα μηνύματα ζωής.
Είδος: Κοινωνικό
Βαθμολόγια: 8/10
Σελίδες: 364
Εκδόσεις Διόπτρα
Σε μια εποχή που το περιβάλλον πάσχει, δάαη αποψιλώνονται ή γίνονται βορά στη λαίλαπα ανελέητων πυρκαγιών, οικοσυστήματα καταστρέφονται, είδη ζώων θηρεύονται ασύστολα, κι αφανίζονται από προσώπου γης, ο Κώστας Κρομμύδας συνθέτει μια χαμηλόφωνη μικρή ωδή στη φύση και στη συμφιλίωση του Ανθρώπου μαζί της.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Εβόρα είναι η ποθητή Χαναάν όπου η ψυχή αδημονεί να επιστρέψει.
Η Αριάδνη έχει βρει την Ιθάκη της ψυχής της στο ορεινό χωριό καταγωγής της.
Η ζωή της θα αλλξει όταν μια μέρα με χιονοθύελλα ο Αντώνης της σώζει τη ζωή.
Μαζι θα καταδυθούν στα μυστήρια της φύσης και θα σπεύσουν στην κραυγή αγωνίας της με κάθε κόστος...
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ Κλείνοντας τος σελίδες της "Εβόρα" αισθάνεσαι ότι επιστρέφεις από έναν μικρόκοσμο σαγηνευτικό.
Μια Εδέμ των βουνών που διδάσκει αγάπη με τη μοναδική σοφία της Φύσης.
Η "Εβόρα" αποτελεί ένα περιεκτικό κοινωνικό μυθιστόρημα , που παρά το αισθηματικό του περίγραμμα υποβάλλει ουσιαστικές σκέψεις γύρω από το κρίσιμο ζήτημα της περιβαλλοντικής συνείδησης και της ρήξης του ανθρώπου με τη φύση.
Και η "Εβόρα" του Κώστα Κρομμύδα ακολουθεί τον ίδιο επίπονο δρόμο στοχασμού γύρω από τον σύγχρονο άνθρωπο όπως και το "Μια Νύχτα Ακόμη", θέτοντας ηθικούς προβληματισμούς γύρω από τον υλιστικό τρόπο ζωής.
Σε κείνο ζητούμενο είναι να κυνηγάε τα όνειρα και να μην αναβάλλουμε να ζούμε αληθινά.
Στην "Εβόρα" ο Κώστας Κρομμύδας εξυμνεί τον " επαναπατρισμό" του ανθρώπου στη Φύση, αντιδιαστέλλοντάς τον προς τη φρενήρη αστυφιλία που αποπροσανατόλισε τον άνθρωποναπό τις ρίζες του και αλλοτρίωσε την ψυχή του.
Η πλοκή ,λόιπόν, εξελίσσεται με έναν τρόπο πιο περιγραφικό ενταγμένο σε μια φαντασμαγορική σκηνογραφία που φιλοτεχνεί η πλάση στοργικά για τους δρώντες ήρωες.
Μαζί τους ο αναγνώστης ακολουθεί πολύχρωμα σύννεφα ατους ευφάνταατους σχηματισμούς τους, και περιδιαβάζει πετρώδη μονοπάτια, κάτω από σκιερές φυλλωσιές, ευθυτενή έλατα, περήφανες οξιές, γενναιόδωρες καστανιές...
Το τραγούδι της βροχής, το θρόισμα της χλόης ,η συμφωνία του καταρρακτη που ενώνεται με τον ποταμό χα'ι'δεύουν τα αυτιά μας μέσα από την εικονοπλαστική δεινότητα του Κώστα Κρομμύδα.
Στον απρόσμενο έρωτά τους, ο Αντώνης και η Αριάδνη, λοιπόν, έχουν συνοδοιπόρους τη φύση και τα πλάσματά της...
Οι δεσμοί των ανθρώπων με τα ζώα αποκαθίστανται με τον σκύλο να κατέχει τα σκήπτρα ως πιστός σύντροφος του ανθρώπου.
Οι εξελίξεις της "Εβόρα" σε επίπεδο χαρακτήρων και σχέσεων είναι ανατρεπτικές, αλλά όλες κηρύττουν την αγάπη προς τον άνθρωπο , το περιβάλλον, το φως, την ίδια τη ζωή.
Κι αν ακόμη, τη σκιάζουν απώλειες, μένει επιστέγασμα η αγάπη κι η ευγνωμοσύνη που την αξιωθήκαμε , αφού κι η οδύνη ως μέρος της ζωής σφυρηλατεί -και αυτήν την ψυχή
Μέσα στη δραματικότητα των καταστσσεων θα ήθελα να δω λίγο περισσότερο έναν από τους χαρακτήρες.
Η κορύφωση πάντως του θεαματικού φινάλε κομίζει την ιδιότυπη νέμεση της Φύσης, με έναν τρόπο αφοπλιστικό και σοκαριστικό, που τον εισηγήθηκε χρόνια πριν στο ΣΑΟΣ του ο Γιάννης Καλπούζος.
Η "Εβόρα" στις σελίδες της σηματοδοτεί τη συμφιλίωση του ατόμου με την ίδια του την ύπαρξη κι αποδεικνύει -για μια ακόμη φορά- την ικανότητα του Κώστα Κρομμύδα να αφουγκράζεται με ευαισθησία τις σύγχρονες αγωνίες της ανθρώπινης ψυχής και να προσφέρει πολύτιμα μηνύματα ζωής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου