Mένιος Σακελλαρόπουλος ,Το Κορίτσι της Στάχτης

                                                                          Το Κορίτσι της Στάχτης , Mένιος Σακελλαρόπουλος
                                     Είδος : Koινωνικό
                                     Βαθμολογία: 8,5/10

Τον Οκτώβρη του 2021 κυκλοφόρησε το 18ο βιβλίο του Μένιου Σακελλαρόπουλου που αποτελεί ένα από τα πιο ξεχωριστά του βιβλία

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Καλάβρυτα, 13 Δεκεμβρίου 1943.
Τα γερμανικά πολυβόλα θερίζουν ζωές, βάφοντας με αίμα τον τόπο ολάκερο. Σπαράζουν οι μανάδες και οι αρραβωνιστικές σκάβοντας με τα νύχια το χώμα, για να θάψουν τα αντρικά νιθλατα του χωριού.
Η Παρασκευούλα, πεντέμισι χρόνων,μάρτυρας της φρίκης κρύβεται με τ’ αδέλφια της στο βουνό, θρηνώντας τον πατέρα.
Ο Μητροπολίτης τότε ζητάει από τις χαροκαμένες οικογένειες να δώσουν παιδιά για υιοθεσία στην Αυστραλία.

Με φλογισμένα μάτια η μικρή σηκώνει το τρεμάμενο χεράκι της και φωνάζει: «Εγώ θα πάω στην… Αστραλία, εγώ!»

Χλώμιασε η μάνα της, η Αρχοντούλα, στράγγιξε το αίμα από τις φλέβες της.
Το αεροσκάφος Ντακότα με το όνομα «Αέρας» αναλαμβάνει να συνεχίσει την ιστορία, που ράγισε πέτρες και γκρέμισε βουνά!
          Μια αληθινή, σπαρακτική ιστορία με φόντο τα ισοπεδωμένα Καλάβρυτα, ένα ολόφωτο μήνυμα στην ανθρωπότητα από μία συγκλονιστική γυναίκα, τη Βίβιαν Στεφάνου, για τη δύναμη της ψυχής του ανθρώπου, που χτίζει φάρους για ν’ απλώσει το φως!

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ

Το "Κορίτσι της Στάχτης" είναι ένα ακόμη βιβλίο του Μένιου Σακελλαρόπουλου , που πραγματεύεται τη ζωή ενός παιδιού  γεννημένου σε χαλέπούς καιρούς, που όμως κατάφερε να αναδυθεί από τα συντρίμμια του αιώνα του και τελικά να προκόψει στη ζωή.

Ήδη ο ποιητικός τίτλος φέρνει την οσμή από μια τραγωδία και μια φωτιά που ακόμη καίει συνειδήσεις...

Δεύτερη φορά το πράττει αυτό.

Στο Πικρό Γάλα πρωταγωνιστής ήταν ο Φώτης Ραπακούσης, ένα αγόρι του Εμφυλίου, που η κακή μοιρα του το έριξε στις Παιδουπόλεις της Φρειδερίκης, αλλά αυτό κατάφερε να προοδεύσει, αναπτύσσοντας μια ντόμπρα προσωπικότητα,και συνεισφέροντας με μοναδικό τρόπο και στη  πολιτιστική ζωή της χωρας, φτιάχνοντας το μουσείο του Αλή Πασά στα Γιάννενα.(Διαβάστε ΕΔΩ για το Πικρό Γάλα)

             Τώρα ο Μένιος Σακελλαρόπουλος μας μιλά για ένα κορίτσι από χρόνους πικρούς και μας ταξιδεύει σε έναν τόπο μαρτυρίου όπου συντελέστηκε ένα από τα ειδεχθέστερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου από τους Γερμανούς.

Η ηρωίδα του Παρασκευούλα(Βίβιαν Στεφάνου) λοιπόν προέρχεται από τα μαρτυρικά Καλάβρυτα όπου 13 Δεκεμβρίου του 1943 η Μεραρχία της Βέρμαχτ Εντελβάις- με πρόσχημα αντίποινα σε αντάρτικες ενέργειες- εκδήλωσε όλη της τη θηριωδία εκτελώντας άνανδρα, όλους τους αρσενικούς κατοίκους τους από 14 μέχρι 50 ετών, κλειδώνοντας παράλληλα τα γυναικόπαιδα του χωριού στο σχολείο το οποίο οι Γερμανοί στρατιώτες αδίστακτα πυρπόλησαν.

Κάποιο χέρι πονετικό ίσως σε κρίση τύψεων άνοιξε την πόρτα τελευταία στιγμή και τα γυναικόπαιδα  γλυτωσαν από τον φριχτό θάνατο να καούν ζωντανοί... 

Ένα τέτοιο παιδί ήταν η Βίβιαν μαζί με τα 5 αδέλφια της και την ηρωική της μάνα, που έθαψε τον πολυαγαπημένο της άντρα εκείνη την τρομερή ημέρα για να καταφύγει σαν τα αγρίμια στα βουνά.

Ο Μένιος Σακελλαρόπουλος παραλαβάνει την ξεχωριστή ηρωίδα του από κείνες τις στιγμές δίνοντας ένα παραστατικό κι αγωνιώδες χρονικό της αποτρόπαιας αυτής επιχείρησης των Γερμανών και της σφαγής των Καλαβρυτινών, μέσα από τα μάτια μιας όμορφης οικογενειας και ιδιαίτερα  της τόσο φωτεινής παιδούλας.

Η συνέχεια θα ακολουθήσει τα χνάρια της μικρής στην πολύβουη Αυστραλία και μια ζωή πολύχρωμη σα γλυκό παραμύθι, που θα κλεισει τον κύκλο της με γεωμερική συμμετρία στον γενέθλιο τόπο...

Το "Κορίτσι της Στάχτης "του Σακελλαρόπουλου έρχεται λοιπόν  να προστεθεί στην πολυσυζητημένη ταινια ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ 1943 η οποία κι εκείνη αναμοχλευει το ιερό χρεος της μνήμης, ζητωντας ντοστογιεφσκική κάθαρση για ένα "έγκλημα χωρίς τιμωρία" 

Είναι δύσκολο να ασκηθεί κριτική σε ένα έργο με τόσο έντονο το βιογραφικό στοιχείο κι όταν πρωταγωνίστριά του είναι μια τόσο ξεχωριστή γυναίκα. Είναι βέβαιο πως είναι μια ιστορία που άξιζε να ειπωθεί

Απαιτητικό έργο για έναν συγγραφέα να σκιαγραφήσει μια υπαρκτή γυναίκα εισχωρώντας στις ευαίσθητες γωνιές ενός γυναικείου ψυχισμού... 

Παρά την καταξίωσή του σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο- αυτόν του ποδοσφαίρου ο Μένιος Σακελλαρόπουλος  έχει καταστήσει συγγραφικά έκδηλη την αγάπη του για τη Γυναίκα σε πλείστες γυναίκες πρωταγωνίστριες των έργων του. 

          Έτσι κι εδώ χειρίζεται με λεπτότητα τη μοναδική πρωταγωνίστριά του, προσφέροντας έναν ανάγνωσμα που παρέχει ιστορική γνώση απαραίτητη, αλλά κι εναν άνθρωπο πρότυπο θέλησης, φιλότιμου και καλοσύνης.

Η ηρωίδα του μας διδάσκει δίψα για τη ζωή και τη δύναμη να ξεπερνάμε τις πληγές και αν μην τις αφήνουμε να μας καθορίσουν.

         Μεσα στις σελίδες ξετυλίγεται παράλληλα η δύναμη της μάνας, η αθόρυβη θυσία κι οι οικογενειακοί δεσμοί που αποτελούν την Ιθάκη κάθε ανθρώπου. Μια πορεία με φωτείνα συναισθήματα και όμορφα τοπία από μια γυναίκα που δεν ενέδωσε στην αυτολύπηση αλλά χάραξε το δικό της πέταγμα για να βρεί τον δικό της ήλιο, με φτερά της τον αυτοσεβασμό και την αγάπη...

Μια ηρωίδα, ωστόσο, τρυφερά εξιδανικευμένη - περισσότερο σα σύμβολο και πρότυπο για τον αναγνώστη, καθώς τον συγγραφέα δεν τον ενδιαφέρει τόσο να αναπτυξει όλες τις πλευρές του χαρακτήρα αυτού, με ολες τις φωτοσκιάεις, αλλά να τιμήσει τη μνήμη και να τονίσει το κομμάτι της εκείνο που μπορεί να την αναγάγει σε πρότυπο:

         Η διαδρομή της Βίβιαν Στεφάνου είναι μια ανάβαση από τα σκοτάδια του Τραύματος στο Φως της Πρόοδου- με εφόδια το μυαλό, τη φιλομάθεια και  το ηθικό μεγαλείο που μόνο οι αγνές κι αυτόφωτες ψυχές μπορεί να έχουν.

         Γι αλλη μια φορά λοιπόν ο Μένιος Σακελλαρόπουλος χαρίζει ένα βιβλίο γεμάτο πίστη, που σαλπίζει ελπίδα, αγώνα για το όμορφο και υμνεί το μεγαλείο του Ανθρώπου που στέκεται πάνω από τις θύελλες της ζωής και της ιστορικής συγκυρίας.

Το δίδαγμα του αυτό που το έχει μεταδώσει στο έργο του πολυπρισματικά- διαθλώντας το από πολλούς πρωταγωνιστές(τα 13 Κεριά στο Σκοτάδι, το Πικρό Γάλα, το Σημάδι και τωρα το Κορίτσι της Στάχτης")κι ακτινοβολεί,  καλώντας μας να παλεύουμε πάντα για το Αγαθό και το Ωραίο...