Η Κοντυλένια Του Νησιού, Ιουστίνη Φραγκούλη- Αργύρη
Είδος: Εποχής
Βαθμολογία: 8,5/10
Η Ιουστίνη Φραγκούλη -Αργύρη μάς έχει συνηθίσει με την παράφορη πέννα της σε...ακραία καιρικά φαινόμενα ,σηματοδοτώντας τραγωδίες που καθηλώνουν το αναγνωστικό κοινό.
Φέτος, επανέρχεται με ένα ακόμη δραματικό μυθιστόρημα κοινωνικών αποχρώσεων, εξίσου "τρικυμιώδες" με το προηγούμενο βιβλίο της που αγαπήθηκε τόσο.
Αυτή τη φορά μας συστήνει μια ηρωίδα με μυθική ομορφιά, που όμως δεν την εξαργύρωσε σε ευδαιμονία.
Αυτή είναι η ιστορία της "Κοντυλένιαςτου Νησιού", που την ψιθυρίζουν σα λαικό θρύλο:
Mια ιστορια με τη δροσια του Ιονιου Πελαγους
και την καταχνια του γοτθικου ρομαντισμου,
που κουβαλα κατι απο την ομιχλη της Αγγλιας...
Η ΚΟΝΤΎΛΕΝΙΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ μαγευει με τη θρυλικη της ομορφια και τα απροσδοκητα γυρισματα της ζηλοφθονης μοιρας της
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Σε ένα άγονο νησί, τα χρόνια του Μεσποπολέμου γεννιέται ένα κοριτσάκι.
Χάρη στα κοντυλογραμμένα της χαρακτηριστικά, θα βαπτιστεί με το "αιρετικό" όνομα Κοντυλένια.
Όσο περνούν τα χρόνια, η ομορφιά της αστραποβολά παντού και γίνεται θρύλος.Τα άνθη μαραίνονταν στο πέρασμά της, και οι πόθοι των ανδρών θέριευαν ανομολόγητοι, στη θέα της.
Η φθονερή της μοίρα, όμως, την προικίζει με ένα μίζερο ριζικό κι η ομορφιά της πυροδοτεί τραγωδίες, σέρνοντας θαρρείς μαζί της την κατάρα του θανάτου.
Τα χρόνια περνούν οι άνθρωποι αλλάζουν κ μόνο η πληγή στην ψυχή της Κοντυλένιας μένει σταθερή.
Και τότε έρχεται η απροσδόκητη αγάπη.
Θα σταθεί αρκετός ο έρωτας να ξορκίσει την ακαθόριστη σκιά που συνοδεύει την Κοντυλένια;
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Ύστερα από τον πολύπαθο "Έρωτα στην Ομίχλη" και την "Τρικυμία", Ιουστίνη Φραγκούλη, επανέρχεται με ένα ακόμη θυελλώδες μυθιστόρημα, όπου δεσπόζει το δραματικό στοιχείο κι ένα πλάσμα εξαίσιο
Με το κοντύλι της, λοιπόν, η συγγραφέας υφαίνει στον καμβά των σελίδων και της ψυχής μας ένα πλάσμα ουράνιας ομορφιάς που, όμως, σέρνει ένα πεπρωμένο γήινο και σκοτεινό.
Άδης και Ουρανός, λοιπόν, αλληλοπεριχωρούνται στο πρόσωπο της πανώριας Κοντυλένιας, που η συγγραφέας μας παρουσιάζει με μια αφήγηση γραμμική κι ευχάριστη, χωρίς περίτεχνα λεκτικά σχήματα.
Σκηνικό δράσης γίνεται και πάλι η ελληνική ύπαιθρος, που συχνά η συγγραφέας επιλέγει ως τόπους δράσης στα έργα της:
Στην ύπαιθρο αγωνίστηκε η μικρή δασκάλα στον "Έρωτα Στην Ομίχλη".
Στην επαρχία ξεκίνησε ο έρωτας του "Πέτρου και της Πολέτ" στην "Τρικυμία" και στη επαρχία εκτυλίσσεται το δράμα της Κοντυλένιας.
Ο τόπος δεν κατονομάζεται αλλα πιθανολογείται ότι πρόκειται για το Μεγανήσι, κοντά στη Λευκάδα.
Κι αυτό το έργο της Φραγκούλη είναι διαποτισμένο με ηθογραφικές πινελιές και στοιχεία από την εθιμοτυπία της επαρχίας, χωρίς ωστόσο καμια αναφορά στο πολιτικό περίγραμμα της εποχής.
Παρακολουθούμε όμως την καθημερινή μάχη με τη φτώχεια στον αγώνα της επιβίωσης και την επιθυμία για προκοπή σε μια πατρίδα που διαχρονικά διώχνει όσα παιδιά της αρνούνται να γίνουν βορά στα πάθη και τη μιζέρια της.
Οι περιγραφές της κ. Φραγκούλη αναπλάθουν την εποχή της αλισίβας, και του γάμου που αποτελούσε κοινωνικό γεγονός για ολόκληρο το χωριό.
Είναι σαφές ότι στο επικεντρο βρίσκεται η κεντρική ηρωίδα με το θρυλικό κάλλος και γύρω της, σαν χορός αρχαίας τραγωδίας, πλήθος προσώπων που συμβάλλουν στην πορεία της και με τη σειρά τους καθορίζονται από την παρουσία της.
Είναι το ερωτοχτυπημένο γείτονόπουλο, ο Αντώνης που πληρώνει ακριβά το παλιό του απωθημένο.
Είναι ο Λεωνίδας που θα γνωρίσει εξωτικές πολιτείες οραματιζόμενος πάντα το νόστιμον ήμαρ, (αν και θα ήθελα η πέννα της συγγραφέως να μας ξεναγήσει λίγο παραπάνω στον μαγικό κόσμο της Αβάνας.)
Είναι ο μυστηριώδης Μενέλαος, που ιντριγκάρει και συγκλονίζει .
Είναι ο αψύς Νικηφόρος,
η Κρυσταλλία, εύθραυστη σαν το όνομά της κι ένα σωρό άλλοι ήρωες που συμβάλλουν στην πλοκή με τη δική τους μοναδικότητα.
Στη μέση η Κοντυλένια, που η παραστατικότητα της κυρίας Φραγκούλη της δίνει πνοή κι οι στεναγμοί της φτάνούν ως την ψυχή του αναγνώστη , καθιστώντας τον κοινωνό των παθών της...
Κι είναι πολλά διότι η Κοντυλένια εκπροσωπεί τη δυσμενή θέση της γυναίκας στην εληνική επαρχία των πρώτων δεκαετιών του 20ου αιώνα:
Μια θέση που υποβίβαζε τα τα θηλυκά μέλη της οικογένειας στον ρόλο των υποζυγίων και της έτασσε στην υπηρεσία του ανδρός:
Πρώτα του πατέρα, έπειτα των αρσενικών αδελφών αν υπήρχαν και τέλος του συζύγου...
Η ίδια "τραγική γυναικεία μοίρα" που αποτρέλανε την απεγνωσμένη Φραγκογιαννού του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, οδηγώντας την σε μια στρεβλωτική συμπόνια και στο φόνο των θηλυκών, προκειμένου ..."να τα απαλλάξει από την αναπόδραστη προοπτική της γυναικείας τους υπόστασης"!
Κανείς όμως, δεν υπήρχε "να απαλλάξει" την Κοντυλένια μας από την αδικία και την παράλογη σκληρότητα, που την έζωνε.
Η Κοντυλένια όμως, με μια ψυχή όμορφη σαν την όψη της υπομένει στωικά, φέροντας ιδανικα το ορθόδοξο χριστιανικό ήθος, που διέπεται από ιώβεια εγκαρτέρηση και συγχωρητικότητα.Η φιλοπονία κι η καλοσύνη της Κοντυλένιας δεν αφήνουν κανέναν ασυγκίνητο- ούτε αναγνώστη, ούτε γνωστό της κοπέλας.
Όπως όμως στην αρχαιοελληνική παράδοση, το υπερφυσικό κάλλος επιφέρει τη μάνητα της μοίρας και των "Ολύμπιων", επισείωντας την ανελέητη τιμωρία των "θεών".
Μοιραία λοιπόν κι η Κοντυλένια ακολουθεί μια σπειροειδή πορεία προς την καταστροφή της.
Η "Κοντυλένια" της Φραγκούλη "συνομιλέί" λογοτεχνικά με την ηρωίδα μιας ακόμη ηθογραφίας, την "Ευγενία" από την "Αμαρτία της Ομορφιάς" της Σόφης Θεοδωρίδου, που επίσης παλεύει κόντρα στη φτώχεια της- με το κάλλος της να γίνεται τροχοπέδη και παγίδα...
Ο όλεθρος όμως στην Κοντυλένια προσλαμβάνει πινελιές θρίλερ, σε μια ανατροπή που παραπέμπει στον γοτθικών διαθέσεων ρομαντισμό των αδελφών Μπροντέ.
Υπάρχει και σε αυτό το "λαικό παραμύθι" ένα Κάστρο με δικές του...Καταιγίδες!!
Η σκιά του θανάτου , σαν τα ζοφερά σκηνικά του Πόε, κρύβει τον ήλιο της ηλιογέννητης Κοντυλένιας μας.
Βρήκα το φινάλε απρόσμενο κι αφοπλιστικό, αν και πιστεύω πως δόθηκε αρκετα κοφτά, με μια σχετική βιάση, χωρίς τον σκοτεινό εκείνο λυρισμό, που αναλογεί σε τέτοιες περιπτώσεις...
Από την άλλη, σκέφτομαι πως η συγγραφέας ήθελε να εκμεταλλευτεί το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού, που πράγματι -!- αφήνει τον αναγνώστη εμβρόντητο!
Η δυναμική της ηρωίδας καθιστά την Κοντυλένια αξέχαστη.
Στο νου μου, πάντως, η κοπέλα αυτή έφερε μια ιδιότυπη σημειολογία:
Η Κοντυλένια θαρρείς και φέρει το πεπρωμένο της ίδιας της Ελλάδας μας -αυτής της, επίσης πανώριας, "Κόρης" της Μεσογείου, που πολύ εζήλεψαν το κάλλος της , πολλοί την πόθησαν και που, ορφανεμένη, σέρνει μαζί της το στίγμα της φτώχειας, την τυραννία των φαύλων, τη σκιά του πολέμου και του θανάτου...
Όπως το συνεσταλμένο και τρισεύγενο κορίτσι του Ιονίου, που μας σύστησε η Ιουστίνη Φραγκούλη- Αργύρη στις σελίδες της...
Έλλη Δ.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ- ΑΡΓΥΡΗ
Η Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη γεννήθηκε στη Λευκάδα, το 1959 κι είναι κόρη του πατρός Νικολάου Φραγκούλη. Είναι Απόφοιτος του Πολιτικού Τμήματος της Νομικής Αθηνών και δημοσιογραφεί από το 1983 σε ημερήσιες εφημερίδες και περιοδικά της Ελλάδας.
Είδος: Εποχής
Βαθμολογία: 8,5/10
Φέτος, επανέρχεται με ένα ακόμη δραματικό μυθιστόρημα κοινωνικών αποχρώσεων, εξίσου "τρικυμιώδες" με το προηγούμενο βιβλίο της που αγαπήθηκε τόσο.
Αυτή τη φορά μας συστήνει μια ηρωίδα με μυθική ομορφιά, που όμως δεν την εξαργύρωσε σε ευδαιμονία.
Αυτή είναι η ιστορία της "Κοντυλένιαςτου Νησιού", που την ψιθυρίζουν σα λαικό θρύλο:
Mια ιστορια με τη δροσια του Ιονιου Πελαγους
και την καταχνια του γοτθικου ρομαντισμου,
που κουβαλα κατι απο την ομιχλη της Αγγλιας...
Η ΚΟΝΤΎΛΕΝΙΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ μαγευει με τη θρυλικη της ομορφια και τα απροσδοκητα γυρισματα της ζηλοφθονης μοιρας της
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Σε ένα άγονο νησί, τα χρόνια του Μεσποπολέμου γεννιέται ένα κοριτσάκι.
Χάρη στα κοντυλογραμμένα της χαρακτηριστικά, θα βαπτιστεί με το "αιρετικό" όνομα Κοντυλένια.
Όσο περνούν τα χρόνια, η ομορφιά της αστραποβολά παντού και γίνεται θρύλος.Τα άνθη μαραίνονταν στο πέρασμά της, και οι πόθοι των ανδρών θέριευαν ανομολόγητοι, στη θέα της.
Η φθονερή της μοίρα, όμως, την προικίζει με ένα μίζερο ριζικό κι η ομορφιά της πυροδοτεί τραγωδίες, σέρνοντας θαρρείς μαζί της την κατάρα του θανάτου.
Τα χρόνια περνούν οι άνθρωποι αλλάζουν κ μόνο η πληγή στην ψυχή της Κοντυλένιας μένει σταθερή.
Και τότε έρχεται η απροσδόκητη αγάπη.
Θα σταθεί αρκετός ο έρωτας να ξορκίσει την ακαθόριστη σκιά που συνοδεύει την Κοντυλένια;
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Ύστερα από τον πολύπαθο "Έρωτα στην Ομίχλη" και την "Τρικυμία", Ιουστίνη Φραγκούλη, επανέρχεται με ένα ακόμη θυελλώδες μυθιστόρημα, όπου δεσπόζει το δραματικό στοιχείο κι ένα πλάσμα εξαίσιο
Με το κοντύλι της, λοιπόν, η συγγραφέας υφαίνει στον καμβά των σελίδων και της ψυχής μας ένα πλάσμα ουράνιας ομορφιάς που, όμως, σέρνει ένα πεπρωμένο γήινο και σκοτεινό.
Άδης και Ουρανός, λοιπόν, αλληλοπεριχωρούνται στο πρόσωπο της πανώριας Κοντυλένιας, που η συγγραφέας μας παρουσιάζει με μια αφήγηση γραμμική κι ευχάριστη, χωρίς περίτεχνα λεκτικά σχήματα.
Σκηνικό δράσης γίνεται και πάλι η ελληνική ύπαιθρος, που συχνά η συγγραφέας επιλέγει ως τόπους δράσης στα έργα της:
Στην ύπαιθρο αγωνίστηκε η μικρή δασκάλα στον "Έρωτα Στην Ομίχλη".
Στην επαρχία ξεκίνησε ο έρωτας του "Πέτρου και της Πολέτ" στην "Τρικυμία" και στη επαρχία εκτυλίσσεται το δράμα της Κοντυλένιας.
Ο τόπος δεν κατονομάζεται αλλα πιθανολογείται ότι πρόκειται για το Μεγανήσι, κοντά στη Λευκάδα.
Κι αυτό το έργο της Φραγκούλη είναι διαποτισμένο με ηθογραφικές πινελιές και στοιχεία από την εθιμοτυπία της επαρχίας, χωρίς ωστόσο καμια αναφορά στο πολιτικό περίγραμμα της εποχής.
Παρακολουθούμε όμως την καθημερινή μάχη με τη φτώχεια στον αγώνα της επιβίωσης και την επιθυμία για προκοπή σε μια πατρίδα που διαχρονικά διώχνει όσα παιδιά της αρνούνται να γίνουν βορά στα πάθη και τη μιζέρια της.
Οι περιγραφές της κ. Φραγκούλη αναπλάθουν την εποχή της αλισίβας, και του γάμου που αποτελούσε κοινωνικό γεγονός για ολόκληρο το χωριό.
Είναι σαφές ότι στο επικεντρο βρίσκεται η κεντρική ηρωίδα με το θρυλικό κάλλος και γύρω της, σαν χορός αρχαίας τραγωδίας, πλήθος προσώπων που συμβάλλουν στην πορεία της και με τη σειρά τους καθορίζονται από την παρουσία της.
Είναι το ερωτοχτυπημένο γείτονόπουλο, ο Αντώνης που πληρώνει ακριβά το παλιό του απωθημένο.
Είναι ο Λεωνίδας που θα γνωρίσει εξωτικές πολιτείες οραματιζόμενος πάντα το νόστιμον ήμαρ, (αν και θα ήθελα η πέννα της συγγραφέως να μας ξεναγήσει λίγο παραπάνω στον μαγικό κόσμο της Αβάνας.)
Είναι ο μυστηριώδης Μενέλαος, που ιντριγκάρει και συγκλονίζει .
Είναι ο αψύς Νικηφόρος,
η Κρυσταλλία, εύθραυστη σαν το όνομά της κι ένα σωρό άλλοι ήρωες που συμβάλλουν στην πλοκή με τη δική τους μοναδικότητα.
Στη μέση η Κοντυλένια, που η παραστατικότητα της κυρίας Φραγκούλη της δίνει πνοή κι οι στεναγμοί της φτάνούν ως την ψυχή του αναγνώστη , καθιστώντας τον κοινωνό των παθών της...
Κι είναι πολλά διότι η Κοντυλένια εκπροσωπεί τη δυσμενή θέση της γυναίκας στην εληνική επαρχία των πρώτων δεκαετιών του 20ου αιώνα:
Μια θέση που υποβίβαζε τα τα θηλυκά μέλη της οικογένειας στον ρόλο των υποζυγίων και της έτασσε στην υπηρεσία του ανδρός:
Πρώτα του πατέρα, έπειτα των αρσενικών αδελφών αν υπήρχαν και τέλος του συζύγου...
Η ίδια "τραγική γυναικεία μοίρα" που αποτρέλανε την απεγνωσμένη Φραγκογιαννού του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, οδηγώντας την σε μια στρεβλωτική συμπόνια και στο φόνο των θηλυκών, προκειμένου ..."να τα απαλλάξει από την αναπόδραστη προοπτική της γυναικείας τους υπόστασης"!
Κανείς όμως, δεν υπήρχε "να απαλλάξει" την Κοντυλένια μας από την αδικία και την παράλογη σκληρότητα, που την έζωνε.
Η Κοντυλένια όμως, με μια ψυχή όμορφη σαν την όψη της υπομένει στωικά, φέροντας ιδανικα το ορθόδοξο χριστιανικό ήθος, που διέπεται από ιώβεια εγκαρτέρηση και συγχωρητικότητα.Η φιλοπονία κι η καλοσύνη της Κοντυλένιας δεν αφήνουν κανέναν ασυγκίνητο- ούτε αναγνώστη, ούτε γνωστό της κοπέλας.
Όπως όμως στην αρχαιοελληνική παράδοση, το υπερφυσικό κάλλος επιφέρει τη μάνητα της μοίρας και των "Ολύμπιων", επισείωντας την ανελέητη τιμωρία των "θεών".
Μοιραία λοιπόν κι η Κοντυλένια ακολουθεί μια σπειροειδή πορεία προς την καταστροφή της.
Η "Κοντυλένια" της Φραγκούλη "συνομιλέί" λογοτεχνικά με την ηρωίδα μιας ακόμη ηθογραφίας, την "Ευγενία" από την "Αμαρτία της Ομορφιάς" της Σόφης Θεοδωρίδου, που επίσης παλεύει κόντρα στη φτώχεια της- με το κάλλος της να γίνεται τροχοπέδη και παγίδα...
Ο όλεθρος όμως στην Κοντυλένια προσλαμβάνει πινελιές θρίλερ, σε μια ανατροπή που παραπέμπει στον γοτθικών διαθέσεων ρομαντισμό των αδελφών Μπροντέ.
Υπάρχει και σε αυτό το "λαικό παραμύθι" ένα Κάστρο με δικές του...Καταιγίδες!!
Η σκιά του θανάτου , σαν τα ζοφερά σκηνικά του Πόε, κρύβει τον ήλιο της ηλιογέννητης Κοντυλένιας μας.
Βρήκα το φινάλε απρόσμενο κι αφοπλιστικό, αν και πιστεύω πως δόθηκε αρκετα κοφτά, με μια σχετική βιάση, χωρίς τον σκοτεινό εκείνο λυρισμό, που αναλογεί σε τέτοιες περιπτώσεις...
Από την άλλη, σκέφτομαι πως η συγγραφέας ήθελε να εκμεταλλευτεί το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού, που πράγματι -!- αφήνει τον αναγνώστη εμβρόντητο!
Η δυναμική της ηρωίδας καθιστά την Κοντυλένια αξέχαστη.
Στο νου μου, πάντως, η κοπέλα αυτή έφερε μια ιδιότυπη σημειολογία:
Η Κοντυλένια θαρρείς και φέρει το πεπρωμένο της ίδιας της Ελλάδας μας -αυτής της, επίσης πανώριας, "Κόρης" της Μεσογείου, που πολύ εζήλεψαν το κάλλος της , πολλοί την πόθησαν και που, ορφανεμένη, σέρνει μαζί της το στίγμα της φτώχειας, την τυραννία των φαύλων, τη σκιά του πολέμου και του θανάτου...
Όπως το συνεσταλμένο και τρισεύγενο κορίτσι του Ιονίου, που μας σύστησε η Ιουστίνη Φραγκούλη- Αργύρη στις σελίδες της...
Έλλη Δ.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ- ΑΡΓΥΡΗ
Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ και έχει εργαστεί κατά διαστήματα σε ραδιοφωνικούς σταθμούς καθώς και στην Ελληνική Τηλεόραση (ΕΤ). Από το 1989 ζει και εργάζεται στο Μόντρεαλ του Καναδά. Υπήρξε ανταποκρίτρια του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων μέχρι το 2015, και διαφόρων εντύπων.
Απασχολείται ταυτόχρονα στα διάφορα ομογενειακά μέσα του Καναδά και της Αμερικής, ενώ συνεργάζεται με την εφημερίδα The Huffington Post.
Η Ιουστίνη Φραγκούλη Αργύρη είναι επίσης συγγραφέας-μέλος της Εταιρείας Γαλλόφωνων Συγγραφέων του Κεμπέκ (UNEQ), καθώς και της Ομοσπονδίας Αγγλόφωνων Συγγραφέων του Κεμπέκ (QWF).
Έχει ασχοληθεί εκτεταμένα με την ιστορία της Ομογένειας στις Ηνωμένες Πολιτείες και άρχισε το συγγραφικό της έργο το 2000, εκδίδοντας τη βιογραφία του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Σπυρίδωνα.
Τα περισσότερα βιβλία της, βασίζονται σε βιογραφίες αληθινών προσώπων. Το έργο «Πετάει, πετάει το σύννεφο» μιλά για την ιστορία της οικογένειας της, τα «Ψηλά τακούνια για πάντα» αναφέρεται στις ιστορίες των συμμαθητριών της στην Λευκάδα, το «Για την Αγάπη των Άλλων» βασίζεται στην προσωπική ιστορία του Ελληνοαμερικανού επιχειρηματία Τζον Κατσιματίδη.Είναι μέλος της Εταιρείας Γαλλόφωνων Συγγραφέων του Κεμπέκ (UNEQ), καθώς και της Ομοσπονδίας Αγγλόφωνων Συγγραφέων του Κεμπέκ (QWF).
Απόδοση τιμών και διακρίσειςΕπεξεργασία
Τον Νοέμβριο του 2010, τιμήθηκε από τον Δήμο του Μόντρεαλ, μαζί την σκηνοθέτη και παραγωγό Αύρα Γεωργίου, για την προσφορά της στην διάδοση των γραμμάτων και των τεχνών της ελληνικής ομογένειας. Τον Νοέμβριο του επόμενου χρόνου, ανέλαβε μαζί με τον δημοσιογράφο και συγγραφέα Μιχάλη Ιγνατίου, το Φεστιβάλ Βιβλίου Ελλήνων Συγγραφέων, που διοργάνωσε η Πρεσβεία της Ελλάδας στην Ουάσινγκτον.[
Απόδοση τιμών και διακρίσειςΕπεξεργασία
Τον Νοέμβριο του 2010, τιμήθηκε από τον Δήμο του Μόντρεαλ, μαζί την σκηνοθέτη και παραγωγό Αύρα Γεωργίου, για την προσφορά της στην διάδοση των γραμμάτων και των τεχνών της ελληνικής ομογένειας. Τον Νοέμβριο του επόμενου χρόνου, ανέλαβε μαζί με τον δημοσιογράφο και συγγραφέα Μιχάλη Ιγνατίου, το Φεστιβάλ Βιβλίου Ελλήνων Συγγραφέων, που διοργάνωσε η Πρεσβεία της Ελλάδας στην Ουάσινγκτον.[
Έχει έναν γιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου