Η ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΤΣΑΡΙΝΑΣ, Carolly Errickson

                                                    Η Κόρη Της Τσαρίνας, Κάρολυ Έρρικσον
                                                                                                                           Είδος :Εποχής
                                                              Βαθμολογία: 8,5/10                                                  

                                                                                                                                                                 

Προ δύο ετών κυκλοφόρησε και στα ελληνικά ένα άκρως ενδιαφέρον μυθιστόρημα εποχής που μας ταξιδέψει στον ονειρικό κόσμο των ρωσικών ανακτόρων, όταν στον θρόνο βρισκόταν ο τελευταίος Τσάρος της Ρωσίας, Νικόλαος Ρωμανόφ, την αυστηρή Γερμανίδα πριγκίπισσα, Αλεξάνδρα Νικολάγεβνα- με το κρυφό σαράκι- και τις 4 πανώριες θυγατέρες του!!!!
Σε αυτόν τον αστραφτερό μικρόκοσμο που ανετράπη βίαια μας σεργιανά η Έρρικσον μέσα από μια ημιβιογραφική μυθοπλασία.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η Τατιάνα είναι η δεύτερη κόρη του τσάρου Νικόλαου και βιώνει την παραμυθένια πραγματικότητα των τσαρικών ανακτόρων, γεμάτη ίντριγκες και πλουμιστές εικόνες χορών και λαμπερών φορεμάτων, ενόσω έξω μαίνεται ένα όργιο τρόμου ,εξαθλίωσης και αδικίας για τον φτωχό λαό.
           Όλα θα αλλάξουν όταν η Πριγκίπισσα Τατιάνα συναντήσει απρόσμενα την Ντάρια, μια κοπέλα του λαού, που οι Κοζάκοι δολοφόνησαν εν ψυχρώ τον άντρα της τη ματωμένη Κυριακή του 1905, τότε που η φρουρά των Χειμερινών Ανακτόρων έπνιξε στο αίμα μια ειρηνική, λαϊκή  διαδήλωση.
Μια αντιφατική φιλία θα αναπτυχθεί ανάμεσά στις δυο κοπέλες, οδηγώντας την Τατιάνα σε μια κοινωνική ωρίμανση.
Ανάμεσα σε φλερτ χοροεσπερίδες- και υπό τη ζοφερή παρουσία του αμφιλεγόμενου Ρασπούτιν, η Τατιάνα θα αναμετρηθεί με αλήθειες της ζωής.
Ο άνεμος της Επανάστασης όμως θα σαρώσει αμετάκλητα τη ζωή της, φέρνοντας στη ζωή της την απώλεια και το πάθος όπως ποτέ της δεν τα είχε φανταστεί...


ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Η "Κόρη της Τσαρίνας" συνιστά ένα εξαίσιο και τυπικό δείγμα ρομαντικού αναγνώσματος εποχής, που ομολογουμένως πολύ εύκολα θα αγγίξει τη γυναικεία κυρίως ψυχή.
Ένα βιβλίο γλυκό που κατακλύζει κάθε αναγνώστρια με χρώματα κι αρώματα μιας εποχής ονειρικής και βαθιά γοητευτικής.
Η "Κόρη της Τσαρίνας" συνιστά ένα υπέροχο βιβλίο αυθεντικά κοριτσίστικο αφού είναι γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο με τη μορφή εκμυστηρεύσεων μιας νεαρής έφηβης που η μοίρα της την τοποθέτησε σε ένα από τα πιο γνωστά παλάτια της Ευρώπης!
Η συγγραφέας Έρρικσον μετά από μια περιήγηση στον κόσμο της Μαρίας Αντουανέττας, στο νέο της μυθιστόρημα δίνει τον λόγο στη Ρωσίδα πριγκίπισσα , τη Μεγάλη Δούκισσα Τατιάνα, τη δευτερότοκη κόρη του Τσάρου Νικόλαου Ρωμανόφ! 
Μέσα από τα μάτια της Τατιάνας εισχωρούμε στα άδυτα των χρυσοποίκιλτων ανακτόρων.
Ντυνόμαστε μετάξια και λεπτοκεντημένες δαντέλες, ενώ γευ'όμαστε εκλεκτά βασιλικά εδέσματα.

παίζουμε με βασιλικά παιχνίδια και χαλαρώνουμε στους βασιλικούς κήπους με τη σπάνια χλωρίδα και πανίδα.Η ευαισθησία της κοπελίτσας χρίζει ένα από αυτά τα πλάσματα του κήπου, "βουβό εξομολόγο της"...
         Παρέα με την Τατιάνα, παρακολουθούμε εορτασμούς, περιπάτους κι αγώνες, βιώνοντας τους οικογενειακούς δεσμούς ανάμεσα στους βασιλικούς οίκους της Ευρώπης , με τον αλαζονικό, πολεμοχαρή χαρακτήρα του κάιζερ Βίλχελμ-Γουλιέλμου να προοικονομεί τον Μεγάλο Πόλεμο.
Μελανό σημείο της οικογενειακής ζωής, η αντιπαλότητα της Βασιλομήτωρος Μαρίας με την Γερμανίδα Αλεξάνδρα που ως μητέρα και φιγούρα τραγική, σηκώνει έναν "βαρύ σταυρό": Την ευθραυστη υγεία του μοναχογιού της, του αιμοροφιλικού τσάρεβιτς ,Αλεξέι.
Είναι ένα κομμάτι που αποδόθηκε πολύ καλά στο μυθιστόρημα αυτό και με συγκλόνισε, αναδεικνύοντας την αποτρόπαιη ισότητα των ανθρώπων απέναντι στην ασθένεια και στον πόνο. Η μητρική οδύνη παραμένει ίδια- είτε στα μαλλιά φορά μαντίλι, είτε τιάρα αυτοκρατορική...  
Ανάμεσα στα άλλα, η δαιμονική σαγήνη του Ρασπούτιν κι  η ανεπαρκής προσωπικότητα του Νικόλαου Β που αποδείχθηκε κακός κυβερνήτης, απαθής ηγέτης.υπήρξε όμως καλύτερος οικογενειάρχης από όσο παρουσιάζεται στο βιβλίο.         
            Όλη η ξεγνοιασιά του παλατιού κυριαρχεί, όμως, μέχρι τη συνάντηση της Δούκισσας με την φτωχή Ντάρια που κυνηγημένη εμφανίζεται μπροστά της, περιμένοντας το παιδί του σκοτωμένου άντρα της.
Η Τατιάνα ανακαλύπτει έναν κόσμο άγνωστο:
Τον κόσμο του μόχθου και της περηφάνειας, τον κόσμο της εργατιάς και των εξαθλιωμένων παιδιών στις ασφυκτικές, βρόμικες καμαρούλες.
Όλα αυτά κινητοποιούν τη νεαρή πριγκίπισσα κρυφά από όλους σε ικρές παρεμβάσεις υπέρ των αδυνάτων της κοινωνίας...Αυτό θα τη φέρει σε επαφή με το πρώτο της φλερτ.
Ανάμεσα στα σκιρτήματα της Τατιάνας και την κοινωνική της αφύπνιση θα δούμε τη δολιότητα του ραδιούργου κοσμοκαλόγερου Ρασπούτιν με τις μυστικές, ανεξήγητες δυνάμεις, που τον έκαναν σύμβολο φαυλότητας και δεισιδαιμονίας.
Όλα αυτά μέχρι την τρομερή νύχτα του λαικού ξεσηκωμού που θα σημάνει τη σύλληψη των Τσάρων και το τέλος της Δυναστείας.

Μοιραζόμαστε με την Τατιάνα τις αγωνιώδεις μέρες της φυλάκισής της καθώς γνωρίζει τη ζωή που μέχρι τώρα με αναλγησία επεφύλαξε το τσαρικό καθεστώς για τον φτωχό λαό: Φτώχεια, πείνα, αγωνία και βιοπάλη.
Κι όμως, σε αυτό το σκοτάδι βρίσκει χώρο να εισχωρήσει το φως του έρωτα για να αποδειχθεί σωτήριο για την Τατιάνα...

Η συγγραφέας εδώ επιλέγει να αξιοποιήσει κάποιους αστικούς μύθους που θέλουν επιζήσαντα μέλη των Ρωμανόφ να ζουν ινκόγκνιτο σε διάφορα μέρη του κόσμου, διατηρώντας τηις μνήμες και τον θρύλο ζωντανό.
Χαρακτηριστική περίπτωση, η διαβόητη "Άγνωστη Του Βερολίνου" ,που θρυλείται πως ήταν η Όλγα Ρωμανώφ.
Σε αυτές τις διαδόσεις στηρίχθηκε η γνωστή ταινία anime Αναστασια και ακριβώς με αυτόν τον σαγηνευτικό τρόπο ζωντανεύει η εποχή των Τσάρων στο μυθιστόρημα.
Η Τατιάνα εδώ,λοιπόν, αναθυμάται "περασμένα μεγαλεία" από την Αμερική, ως μια τέτοια -"τάχα διασωθείσα  γηραιά πλέον κυρία...
           Αυτό που μου άρεσε την Κόρη Της Τσαρίνας είναι πως παρότι η πρωταγωνίστριά της ήταν μια από τις Πριγκίπισσες , δεν προέβαλε άλλοθι στα εγκλήματα των Τσάρων, αλλά εμμεσως ανέδειξε το δίκιο των Επαναστατών, δικαιώνοντάς τους στο πρόσωπο της βασανισμένης Ντάρια. 
               
Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με μια αφήγηση γυαλιστερή και συνάμα τρυφερή, πασπαλισμένη με παιδική αθωότητα και κοριτσίστικες αγωνίες του αναδυόμενου ερωτισμού μιας έφηβης.Οι εικόνες περνούν πολύ παραστατικές σε στρωτή αφήγηση χωρίς να σκαλώνουν σε κουραστικές λεπτομέρειες!
Σίγουρα, το βιβλίο αυτό συνιστά ένα γλυκό ταξίδι σε ένα φανταχτερό χθες.
Ως τέτοιο ρομάντζο αποτελεί μια ιδανική συντροφιά και το συνιστώ ανεπιφύλακτα.
                
H ιστορική του, όμως, πλευρά δεν αντέχει στην εμπεριστατωμένη κριτική ματιά:Ακόμη και ως μυθιστορηματική βιογραφία το υπέροχο μυθιστόρημα της Έρικσον απέχει πολύ από την ιστορική εγκυρότητα κι αυτό οφείλουμε να το επισημάνουμε
Είναι φανερό πως η Έρρικσον "δανείστηκε" τη φιγούρα της δευτερότοκης κόρης του Τσάρου Νικόλαου για να συνθέσει πάνω της έναν εντελώς δικό της κοριτσίστικο χαρακτήρα, 
"όπως"- ίσως- "θα ήθελε" να είναι...
Ας δούμε κάποια ενδεικτικά σημεία:
       Kαταρχήν, η αληθινή Τατιάνα, ως κόρη του Τσάρου, δε θα είχε την ελευθερία κινήσεων που απολαμβάνει η πρωταγωνίστρια του μυθιστορήματός μας και που συνιστά κινητήριο μοχλό στην πλοκή:
          Τα παιδιά του τσάρου απολάμβαναν μια μακάρια ζωή -πολύ μακρυά από τη ζοφερή πραγματικότητα του Ρώσου πολίτη και τόσο άμεση επαφή με την εξωτερική πραγματικότητα, θα ήταν αδύνατη.
   Επίσης, παρατηρείται μια σχετική σεξουαλική ελευθεριότητα της μικρής Τατιάνας - απρόσιτη στο ήθος και τις συμβάσεις που πλαισιώνουν μια Μεγάλη Δούκισσα της Ρωσίας και μάλιστα στην τρυφερή ηλικία των 15!
Όσο απολαυστικό κι αν ήταν αυτό το κομμάτι των ερωτικών σκιρτημάτων και των νεανικών παθών, είναι δύσκολο να ανταποκρίνεται στην πραγματική εξέλιξη της Τατιάνας.
        
Επιπλέον η Τάτιάνα παρουσιάζεται πιο δεμένη με κάποιες υπηρέτριες παρά με τις αδελφές της Όλγα, Μαρία ,Αναστασία!
Στην πραγματικότητα, μαρτυρίες θέλουν τις 4 αδελφούλες πολύ δεμένες σαν μια ψυχή σε 4 σώματα.Ένα σχεδόν αξεδιάλυτο σύνολο "ΟΤΜΑ" ήταν οι 4 κόρες του Νικόλαου- κι η έλλειψη συμπαράστασης και κατανόησης ανάμεσα στις αδελφές του μυθιστορήματος απομακρύνει την αφήγηση από την αλήθεια.
Αφήνουμε στην άκρη το γεγονός ότι το υποκοριστικό "Τάνια" δεν μπορούσε να το χρησιμοποιεί μια υπηρέτρια για τη Μεγάλη Δούκισσα.
Στην καλύτερη θα χρησιμοποιούσε όνομα και πατρώνυμο δηλαδή "Τατιάνα Νικολάγιεβνα" συμφωνα με το τυπικό των ρωσικών προσφωνήσεων!
       Τελος δε, χρειάζεται να επισημανθεί πως, σύμφωνα με την επίσημη Ιστορία, οι μπολσεβίκοι δεσμοφύλακες και το Συμβούλιο που δίκασε τους Ρωμανόφ- με προεξάρχοντα τον δικαστή Σολόκωφ (φώτο)- υπήρξαν αμείλικτοι και αποφασισμένοι να εξοντώσουν κάθε θύλακα της τσαρικής δυναστείας για να σιγουρέψουν πως δε θα υπάρξει απόγονος να συσπειρώσει απομεινάρια της παλιάς αριστοκρατίας σε αντεπανάσταση και παλιννόρθωση της Μοναρχίας.
Άρα η Δούκισσα Τατιάνα σύμφωνα με την επίσημη ιστορία δε διασώθηκε , όπως ούτε κ τα αδέλφια της. Εκτελέστηκαν όλοι...
Ας τα έχει υπόψη του αυτά ο φιλίστωρ αναγνώστης κι ας βυθιστεί στην υπέροχη μυθοπλασία, χωρίς να της αποδώσει στοιχεία ντοκουμέντου.
        
Ως προς την καθεαυτή όμορφη πλοκή πάντως, βρήκα το εύρημα της "φτωχής Ντάρια" έξοχο!
Θα ήθελα, μάλιστα, να έχει αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο αυτή η αντιφατική φιλία και να παρακολουθήσω μια ηθική αναμέτρηση, που θα αναδείκνυε περισσότερες ιδέες και προβληματισμούς ανάγοντας αυτήν τη σεναριακή παρέκκλιση σε συμβολικό επίπεδο αναζήτησης του "δικαίου" και αναμέτρησης δυο τάσεων της Ιστορίας ,αναβαθμίζοντας όλο το βιβλίο!!!
            
Παρ'όλες τις μικρές επισημάνσεις που εξυπηρετούν την ακρίβεια , "Η Κόρη Της Τσαρίνας" είναι ένα ανάγνωσμα εποχής που θα σας συναρπάσει και θα σας συγκινήσει πολύ!!!
Αποτελεί μάλιστα μια πρώτης τάξεως επαφή με τη Ρωσία του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου για όσους 
δεν την έχουν μελετήσει καθόλου.
Για τους γνώστες είναι ένα χαριτωμένο μυθιστόρημα που ανήκει σε κείνη την αναρώτηση "What if...?"
              Ακόμη και αν δεν χαρακτηρίζεται από την πολιτική οξυδέρκεια ενός Φίλιπ Ροθ στην "Ιστορία της Αμερικής" (εικασία για "μια "υποθετική επικράτηση του Χίτλερ στον Πόλεμο") η "Κόρη Της Τσαρίνας" παραμένει μια γλυκιά , ρομαντική ιστορία ,αλλοτινών χρόνων και μια ελκυστική εικασία του
"Πώς Θα ήταν τα πράγματα Αν..."
          Αν μη τι άλλο συνιστά κίνητρο μελέτης-ζητούμενο για κάθε καλό βιβλίο...