Μετά Τη Βροχή, Μαρίνα Πετροπούλου
Είδος: Αισθηματικό
Βαθμολογία: 6,5/10
Φέτος, η Μαρίνα Πετροπούλου γιόρτασε τη 15η επέτειο συγγραφικής δραστηριότητας, εμπλουτίζοντας την εργογραφία της με ένα ακόμη κοινωνικών αποχρώσεων αισθηματικό μυθιστόρημα, με τους ήρωές της να περιμένουν το ουράνιο τόξο "Μετά Τη Βροχή".
Είδος: Αισθηματικό
Βαθμολογία: 6,5/10
Φέτος, η Μαρίνα Πετροπούλου γιόρτασε τη 15η επέτειο συγγραφικής δραστηριότητας, εμπλουτίζοντας την εργογραφία της με ένα ακόμη κοινωνικών αποχρώσεων αισθηματικό μυθιστόρημα, με τους ήρωές της να περιμένουν το ουράνιο τόξο "Μετά Τη Βροχή".
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η Χαρά στα 16 της γνώρισε έναν έρωτα απροσδόκητο,με τον ωραίο Μιχάλη κι ένιωθε την απόλυτη ευτυχία που μπορεί αν γευθεί μια έφηβη.
Εντελώς βίαια, παράγοντες έξω από εκείνη "δολοφόνησαν την αγάπη της μαζί με τη...χαρά, διαρρηγνύοντας ανεπανόρθωτα τη σχέση της με τους γονείς της.
Εντελώς βίαια, παράγοντες έξω από εκείνη "δολοφόνησαν την αγάπη της μαζί με τη...χαρά, διαρρηγνύοντας ανεπανόρθωτα τη σχέση της με τους γονείς της.
Χρόνια αργότερα η Χαρά, μητέρα μιας υπέροχης κόρης και ταγμένη στο καθήκον μιας συμβατικής μεσοαστικής οικογένειας, ζει περιτριγυρισμένη από αγαπημένα πρόσωπα, που όταν ρίξουν τις μάσκες τους θα της αποκαλύψουν μιαν αποτρόπαιη πραγματικότητα.
Θα μείνει η Χαρά όρθια σε αυτή την καταιγίδα για να αξιωθεί την ξαστεριά"Μετά τη Βροχή";
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Το "Μετά Τη Βροχή" ακολουθεί τη νέα τάση της Μαρίνας Πετροπούλου να συνθέτει οικογενειακές ιστορίες ανιχνεύοντας στο "υπέδαφός" τους ανομολόγητα πάθη, απωθημένα και εφιαλτικά μυστικά.
Εδώ κεντρικός άξονας είναι ο απωθημένος έρωτας μιας γυναίκας που της υφάρπαξαν τη ζωή κι εκείνη δε βρήκε το θάρρος να διεκδικήσει πίσω όταν έπρεπε.
Η πένα της συγγραφέως την παρακολουθεί την ηρωίδα της τη Χαρά Απέργη, στην οδό της συνθηκολόγησης και στο χτίσιμο μιας συμβιβασμένης αρμονίας στο σκηνικό μιας τυπικής ελληνικής οικογένειας- με έναν σύζυγο στο κατόπι μιας καριέρας και ένα γλυκό παιδί να θέτει στόχους κ όνειρα για σπουδές και μια υγιή "αγάπη".
Με ώριμη ματιά η Μαρίνα Πετροπούλου σκιαγραφεί τις εσωτερικές συγκρούσεις μιας γυναίκας στο κατώφλι των 40, που, ενώ μετρά φυσιολογικές απώλειες, συνειδητοποιεί τα προσωπικά της κενά και την επίπλαστη ευτυχία της.
Σε αυτή τη διαδρομή αυτογνωσίας ανακύπτουν εφιαλτικά μυστικά και ανατροπές.
ΗΠετροπούλου χειρίζεται πολύ καλά την αίσθηση που αφήνει το φινάλε, γλυκόπικρο όπως η ζωή...
ΗΠετροπούλου χειρίζεται πολύ καλά την αίσθηση που αφήνει το φινάλε, γλυκόπικρο όπως η ζωή...
Το βασικό μειονέκτημα στο βιβλίο είναι πως μια παράξενη βιασύνη διακρίνει την αφήγηση.
Υπάρχει μια προφορικότητα στον λόγο που τον αποστερεί από καλολογικά στοιχεία.
Η διήγηση λοιπόν κυλά γοργά και πολύ επιφανειακά, χωρίς να δίνει "χρόνο στους χαρακτήρες να αναπτυχθούν.
Ο αναγνώστης δε συνδέεται με τους πρωταγωνιστές του δράματος και δε συμπάσχει "όσο πρέπει" μαζί τους.
Είναι σα να παρακολουθεί από μακρυά ή να ακούει έναν περίοικο να μεταφέρει "τα συνταρακτικά γεγονότα που διημείφθησαν στην περιοχή του".
Αυτό δυστυχώς το είχα παρατηρήσει και στα 2 πρόσφατα βιβλία της συγγραφέως κι είναι κάτι που πρέπει να το προσέξει γιατί "μειώνει" λίγο την γοητεία των πολύ εύστοχων εμπνεύσεών της!
Παρακάμπτοντας αυτό, στο βιβλίο αυτό σας περιμένει ένα συγκλονιστικό οικογενειακό δράμα, με απροσδόκητες εξελίξεις και αναδυόμενα μυστικά που ανατρέπουν την αρχική εικόνα!
Παρακάμπτοντας αυτό, στο βιβλίο αυτό σας περιμένει ένα συγκλονιστικό οικογενειακό δράμα, με απροσδόκητες εξελίξεις και αναδυόμενα μυστικά που ανατρέπουν την αρχική εικόνα!
Βιβλία σαν και αυτό χρησιμοποιούν τα συστατικά της ωμής πραγματικότητάς μας και απόλυτα αληθοφανείς και πειστικούς χαρακτήρες, βγαλμένους από τον μέσο άνθρωπο με αναγνωρίσιμα πάθη.
Έτσι, η συγγραφέας αποδεικνύει ότι πίσω από τη "βιτρίνα" της οικογενειακής ηρεμίας μας- ενίοτε- μπορεί να κρύβονται θύελλες, όταν δεν έχουμε κατακτήσει την αυτογνωσία και όταν δε διαχωρίζουμε την προσφορά από τη "θυματοποίηση" κι αυτή είναι μια διαπίστωση που αφορά καθέναν από εμάς.
Έτσι, η συγγραφέας αποδεικνύει ότι πίσω από τη "βιτρίνα" της οικογενειακής ηρεμίας μας- ενίοτε- μπορεί να κρύβονται θύελλες, όταν δεν έχουμε κατακτήσει την αυτογνωσία και όταν δε διαχωρίζουμε την προσφορά από τη "θυματοποίηση" κι αυτή είναι μια διαπίστωση που αφορά καθέναν από εμάς.
Και όταν έρθει η "μπόρα" οι ήρωες αναμετρώνται με την απώτερη αλήθεια τους και προσδοκούν το ουράνιο τόξο "μετά την κάθαρση της Βροχής"...Γιατί πάντα έρχεται όταν πιστεύουμε στη νέα μέρα.
ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ
ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ
ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ
ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου