Η Ζωή Που Έλειπε, Κώστας Κρομμύδας
Είδος: Δράμα Εποχής
Baθμολογία :8,5/10
Πριν λίγες μέρες επανακυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις "Διόπτρα" το πρώτο μυθιστόρημα του Κώστα Κρομμύδα "Η Ζωή Που Έλειπε", που είχε κάνει αίσθηση με τον χειμαρρώδη συναισθηματισμό του, προκαλώντας τους επάινους του μέγιστου ποιητή και στιχουργού, Μάνου Ελευθερίου!
Η νέα επιμέλεια χάρισε στο δυνατό αυτό βιβλίο την πινελιά "που έλειπε" για να αναδειχθεί όλη η ομορφιά του.
Νέα πνοή, λοιπόν, πολλαπλές βελτιώσεις κι ένα εξώφυλλο καλαίσθητο, ατμοσφαιρικό και ταξιδιάρικο ανανεώνουν το ενδιαφέρον μας για μια δυνατή ιστορία πολέμου κι αγάπης.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Κάπου στο Ιταλοκρατούμενο Αιγαίο ένας δυνατός έρωτας συνδέει την Ελένη και τον Μανόλη.
Άσχημες συγκυρίες και οι "άνεμοι" του πολέμου θα χωρίσουν απροσδόκητα το αγαπημένο ζευγάρι που θα μάθει να επιβιώνει με οδηγό την ανεκπλήρωτη αγάπη και τον πόθο της επανασύνδεσης, ανυποψίαστοι για την τραγωδία που τους περιμένει.
Χρόνια μετά δυο άνθρωποι, στη δίνη των προσωπικών τους παθών, θα έρθουν αντιμέτωποι με το χθες.
Ο Δημήτρης θα αναμετρηθεί με οικογενειακές αναμνήσεις ενώ στα χέρια της αέρινης Αννίτας θα έρθει ένα παλιό ρολογάκι που οι δείκτες του σταμάτησαν στην ώρα της αγάπης ,στην ώρα της οδύνης...
Ένας χορός συναισθημάτων κι εποχών που συμπλέκονται κάτω από την εξουσία του έρωτα, νικώντας τον χρόνο, το αίμα και τη μνήμη!
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Ο αγαπημένος ηθοποιός και μυθιστοριογράφος Κώστας Κρομμύδας έκανε πολύ δυναμικά την είσοδό του στον χώρο του Μυθιστορήματος, με ένα βιβλίο που ανήγαγε ένα οικογενειακό δράμα σε αληθινή υμνωδία στον έρωτα!
Πρόκειται για μια ιστορία συγκλονιστική, που υπερβαίνει τον χρόνο ζητώντας τη δικαίωση της Αγάπης, ενώ προτάσσει μοναδικές αξίες, όπως η αξιοπρέπεια, η ελπίδα και η αγάπη στην πατρίδα.
Η πένα του συγγραφέα εκκινεί από ένα σκηνικό οικείο στον ίδιο: Πρόκειται για τον μικρόκοσμο ενός γυρίσματος, όπου δυο νεαροί ηθοποιοί γνωρίζουν έναν φλογερό έρωτα, με θέα ένα εξαίσιο βραχώδες τοπίο του Ανατολικού Αιγαίου.
Μια παλιά υπόσχεση θα οδηγήσει τα βήματα του Δημήτρη σε ένα μικρό νησί με επονείδιστα αιματοβαμμένα μυστικά, που ερήμην του αφορούν και τον ίδιο!
Το νησί αυτό όμως είναι στιγματισμένο με ένα τραυματικό παρελθόν- κι αυτήν τη σκιά τη διαγράφει ο συγγραφέας πάνω από την ψυχή όλων των άλλοτε κατοίκων του!
Ο Κρομμύδας δεν προσδιορίζει τον τόπο, ωστόσο ξέρουμε ότι πρόκειται για την ευρύτερη περιοχή των Δωδεκανήσων, διότι αυτή η ανατολική μας περιοχή τελούσε υπό ιταλική επιτροπεία από το 1912 (ως το 1947, εποχή που περιλαμβάνει την περίοδο που μας απασχολεί στο βιβλίο)!
Μέσα από γλώσσα πολύ λιτή, χωρίς εξάρσεις ο συγγραφέας αφήνει το συναίσθημα να αναβλύσει αβίαστο και κατορθώνει να μεταδώσει όμορφες εικόνες.
Όπως σε όλα του τα βιβλία, έχουμε και στη "Ζωή Που Έλειπε" μια διπλή εναλλαγή.
Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση, λοιπόν, συνδυάζεται με το τρίτο πρόσωπο και πάνω στον καμβά του παρόντος εξελίσσεται η ιστορία του χθες.Τα μικρά κεφάλαια καθιστούν πιο ευέλικτο τον ρυθμό της αφήγησης.
Έχω την αίσθηση, όμως, πως ίσως οι εναλλαγές αυτές είναι πολλές αναλογικά προς την έκταση του βιβλίου.
Εντούτοις, αυτό δε μειώνει τη δυναμική αυτής της συνταρακτικής, διττής ιστορίας!
Ένας έρωτας στη σύγχρονη εποχή που από τα φώτα της κάμερας , προτιμά το φως των αστεριών.Ένας έρωτας όχημα της μνήμης και της νοσταλγίας.
Η ιστορία από τα χρόνια του Πολέμου, όμως, φέρει ένα ειδικό βάρος με πολυάριθμους χαρακτήρες και συναισθήματα που κατακλύζουν κάθε στιγμή της ως το τέλος.
Μέσα από την Ελένη και τον Μανόλη καλπάζουμε σε κάμπους κι αγναντεύουμε τη θάλασσα, σε μιαν ομορφιά εικόνων που πασχίζει να αντισταθεί στην ασχήμια του πολέμου.
Μαζί με τους ήρωες βιώνουμε τον ζόφο της Κατοχής που με τη άφιξη των Γερμανών θα δείξει το σκληρότερο πρόσωπό της!
Σύντομα στιγμιότυπα της Αντίστασης εκτυλίσσονται στη σκιά μιας επιστροφής κι ενός ακόμη απρόσμενου και συγκινητικού έρωτα κόντρα στα στερεότυπα!
Η θλιμμένη ζωή των κατοίκων κλιμακώνεται για να κορυφωθεί σε ένα κρεσέντο αγωνίας, θανάτου και ερωτικού σπαραγμού που σημαδεύει τις επόμενες γενιές, μα και την ψυχή του αναγνώστη!
Η απανθρωπιά αντάμα με την ανθρωπιά, σε μια αλυσίδα ανατροπών, που αποκαθίστανται πολλά χρόνια αργότερα για να αποκαταστήσουν τη γαλήνη.
Η λύση στο σήμερα έρχεται συνεπικουρικά να ολοκληρώσει τον πίνακα των αποκαλύψεων, αφήνοντας μια γλυκόπικρη γεύση.
Μέσα σε όλα, αισθάνομαι ότι θα ήθελα ο συγγραφέας να έχει σφυρηλατήσει σε μεγαλύτερο βάθος κάποιες λεπτομέρειες από τα δύσκολα εκείνα χρόνια της Κατοχής στο νησί και τους ξεχωριστούς χαρακτήρες της παλιάς ιστορίας. Η ιταλική Κατοχή στα Δωδεκάνησα στάθηκε κι αυτή πολύ σκληρή κι απλώς εντάθηκε με την παρουσία των Γερμανών.Αυτό το κομμάτι δεν το είδαμε σε μεγάλη επάρκεια, καθώς υποτάχθηκε σαφώς στην ερωτική δίνη των ηρώων.Ένιωσα πως ο χρόνος περνά γρήγορα και ήθελα να ζήσω λίγο περισσότερο την προσμονή και το δράμα των κατοίκων τη δύσκολη 6ετια ('39-'45).
Ο συγγραφέας ωστόσο ιχνηλάτησε πειστικά τις βασικές διαδρομές της οδύνης των κεντρικών ηρώων του.
Σκηνοθέτησε, επίσης, υποβλητικές σκηνές με τη συνδρομή, μάλιστα, της φύσης, καθιστώντας τη θάλασσα "εξομολόγο" και το "Σπήλαιο της Σιωπής" βουβό μάρτυρα του ανθρώπινου πάθους και της θείας πνοής του έρωτα!
Είδαμε, ακόμη, την αγωνία στα μάτια των παιδιών, τη μανία του κατακτητή ενώ ιδιαίτερη σημειολογία απέκτησε ο δεσμός ανθρώπου και ζώου, ακριβώς με τον τρόπο που συνέβη με τη σκυλίτσα στην "Ουρανόεσσα". Εδώ έχουμε ένα άλογο, ζώο που, παραδοσιακά στην ελληνική γραμματεία- από τον Όμηρο, μέχρι τον Καβάφη (και σε παγκόσμια μυθιστορήματα σαν τα Άλογα του Χειμώνα και το Άλογο του Πολεμου) παρουσιάζεται συνοδοιπόρος αχώριστος του ανθρώπου και της μοιρας του.
Το φινάλε στη "Η Ζωή Που Έλειπε" επιφυλάσσει μιαν εξέλιξη δυσπρόσιτη στην κοινή λογική, που ωστόσο διαθέτει απόλυτη ιστορική εγκυρότητα και αποδίδει παραστατικά τη θηριωδία αυτού του Πολέμου!
Στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου αποσαφηνίζεται και ο τόσο ιδιαίτερος τίτλος, με τρόπο συγκινησιακό.
Είδος: Δράμα Εποχής
Baθμολογία :8,5/10
Πριν λίγες μέρες επανακυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις "Διόπτρα" το πρώτο μυθιστόρημα του Κώστα Κρομμύδα "Η Ζωή Που Έλειπε", που είχε κάνει αίσθηση με τον χειμαρρώδη συναισθηματισμό του, προκαλώντας τους επάινους του μέγιστου ποιητή και στιχουργού, Μάνου Ελευθερίου!
Η νέα επιμέλεια χάρισε στο δυνατό αυτό βιβλίο την πινελιά "που έλειπε" για να αναδειχθεί όλη η ομορφιά του.
Νέα πνοή, λοιπόν, πολλαπλές βελτιώσεις κι ένα εξώφυλλο καλαίσθητο, ατμοσφαιρικό και ταξιδιάρικο ανανεώνουν το ενδιαφέρον μας για μια δυνατή ιστορία πολέμου κι αγάπης.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Κάπου στο Ιταλοκρατούμενο Αιγαίο ένας δυνατός έρωτας συνδέει την Ελένη και τον Μανόλη.
Άσχημες συγκυρίες και οι "άνεμοι" του πολέμου θα χωρίσουν απροσδόκητα το αγαπημένο ζευγάρι που θα μάθει να επιβιώνει με οδηγό την ανεκπλήρωτη αγάπη και τον πόθο της επανασύνδεσης, ανυποψίαστοι για την τραγωδία που τους περιμένει.
Χρόνια μετά δυο άνθρωποι, στη δίνη των προσωπικών τους παθών, θα έρθουν αντιμέτωποι με το χθες.
Ο Δημήτρης θα αναμετρηθεί με οικογενειακές αναμνήσεις ενώ στα χέρια της αέρινης Αννίτας θα έρθει ένα παλιό ρολογάκι που οι δείκτες του σταμάτησαν στην ώρα της αγάπης ,στην ώρα της οδύνης...
Ένας χορός συναισθημάτων κι εποχών που συμπλέκονται κάτω από την εξουσία του έρωτα, νικώντας τον χρόνο, το αίμα και τη μνήμη!
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Ο αγαπημένος ηθοποιός και μυθιστοριογράφος Κώστας Κρομμύδας έκανε πολύ δυναμικά την είσοδό του στον χώρο του Μυθιστορήματος, με ένα βιβλίο που ανήγαγε ένα οικογενειακό δράμα σε αληθινή υμνωδία στον έρωτα!
Πρόκειται για μια ιστορία συγκλονιστική, που υπερβαίνει τον χρόνο ζητώντας τη δικαίωση της Αγάπης, ενώ προτάσσει μοναδικές αξίες, όπως η αξιοπρέπεια, η ελπίδα και η αγάπη στην πατρίδα.
Η πένα του συγγραφέα εκκινεί από ένα σκηνικό οικείο στον ίδιο: Πρόκειται για τον μικρόκοσμο ενός γυρίσματος, όπου δυο νεαροί ηθοποιοί γνωρίζουν έναν φλογερό έρωτα, με θέα ένα εξαίσιο βραχώδες τοπίο του Ανατολικού Αιγαίου.
Μια παλιά υπόσχεση θα οδηγήσει τα βήματα του Δημήτρη σε ένα μικρό νησί με επονείδιστα αιματοβαμμένα μυστικά, που ερήμην του αφορούν και τον ίδιο!
Το νησί αυτό όμως είναι στιγματισμένο με ένα τραυματικό παρελθόν- κι αυτήν τη σκιά τη διαγράφει ο συγγραφέας πάνω από την ψυχή όλων των άλλοτε κατοίκων του!
Ο Κρομμύδας δεν προσδιορίζει τον τόπο, ωστόσο ξέρουμε ότι πρόκειται για την ευρύτερη περιοχή των Δωδεκανήσων, διότι αυτή η ανατολική μας περιοχή τελούσε υπό ιταλική επιτροπεία από το 1912 (ως το 1947, εποχή που περιλαμβάνει την περίοδο που μας απασχολεί στο βιβλίο)!
Μέσα από γλώσσα πολύ λιτή, χωρίς εξάρσεις ο συγγραφέας αφήνει το συναίσθημα να αναβλύσει αβίαστο και κατορθώνει να μεταδώσει όμορφες εικόνες.
Όπως σε όλα του τα βιβλία, έχουμε και στη "Ζωή Που Έλειπε" μια διπλή εναλλαγή.
Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση, λοιπόν, συνδυάζεται με το τρίτο πρόσωπο και πάνω στον καμβά του παρόντος εξελίσσεται η ιστορία του χθες.Τα μικρά κεφάλαια καθιστούν πιο ευέλικτο τον ρυθμό της αφήγησης.
Έχω την αίσθηση, όμως, πως ίσως οι εναλλαγές αυτές είναι πολλές αναλογικά προς την έκταση του βιβλίου.
Εντούτοις, αυτό δε μειώνει τη δυναμική αυτής της συνταρακτικής, διττής ιστορίας!
Ένας έρωτας στη σύγχρονη εποχή που από τα φώτα της κάμερας , προτιμά το φως των αστεριών.Ένας έρωτας όχημα της μνήμης και της νοσταλγίας.
Η ιστορία από τα χρόνια του Πολέμου, όμως, φέρει ένα ειδικό βάρος με πολυάριθμους χαρακτήρες και συναισθήματα που κατακλύζουν κάθε στιγμή της ως το τέλος.
Μέσα από την Ελένη και τον Μανόλη καλπάζουμε σε κάμπους κι αγναντεύουμε τη θάλασσα, σε μιαν ομορφιά εικόνων που πασχίζει να αντισταθεί στην ασχήμια του πολέμου.
Μαζί με τους ήρωες βιώνουμε τον ζόφο της Κατοχής που με τη άφιξη των Γερμανών θα δείξει το σκληρότερο πρόσωπό της!
Σύντομα στιγμιότυπα της Αντίστασης εκτυλίσσονται στη σκιά μιας επιστροφής κι ενός ακόμη απρόσμενου και συγκινητικού έρωτα κόντρα στα στερεότυπα!
Η θλιμμένη ζωή των κατοίκων κλιμακώνεται για να κορυφωθεί σε ένα κρεσέντο αγωνίας, θανάτου και ερωτικού σπαραγμού που σημαδεύει τις επόμενες γενιές, μα και την ψυχή του αναγνώστη!
Η απανθρωπιά αντάμα με την ανθρωπιά, σε μια αλυσίδα ανατροπών, που αποκαθίστανται πολλά χρόνια αργότερα για να αποκαταστήσουν τη γαλήνη.
Η λύση στο σήμερα έρχεται συνεπικουρικά να ολοκληρώσει τον πίνακα των αποκαλύψεων, αφήνοντας μια γλυκόπικρη γεύση.
Μέσα σε όλα, αισθάνομαι ότι θα ήθελα ο συγγραφέας να έχει σφυρηλατήσει σε μεγαλύτερο βάθος κάποιες λεπτομέρειες από τα δύσκολα εκείνα χρόνια της Κατοχής στο νησί και τους ξεχωριστούς χαρακτήρες της παλιάς ιστορίας. Η ιταλική Κατοχή στα Δωδεκάνησα στάθηκε κι αυτή πολύ σκληρή κι απλώς εντάθηκε με την παρουσία των Γερμανών.Αυτό το κομμάτι δεν το είδαμε σε μεγάλη επάρκεια, καθώς υποτάχθηκε σαφώς στην ερωτική δίνη των ηρώων.Ένιωσα πως ο χρόνος περνά γρήγορα και ήθελα να ζήσω λίγο περισσότερο την προσμονή και το δράμα των κατοίκων τη δύσκολη 6ετια ('39-'45).
Ο συγγραφέας ωστόσο ιχνηλάτησε πειστικά τις βασικές διαδρομές της οδύνης των κεντρικών ηρώων του.
Σκηνοθέτησε, επίσης, υποβλητικές σκηνές με τη συνδρομή, μάλιστα, της φύσης, καθιστώντας τη θάλασσα "εξομολόγο" και το "Σπήλαιο της Σιωπής" βουβό μάρτυρα του ανθρώπινου πάθους και της θείας πνοής του έρωτα!
Είδαμε, ακόμη, την αγωνία στα μάτια των παιδιών, τη μανία του κατακτητή ενώ ιδιαίτερη σημειολογία απέκτησε ο δεσμός ανθρώπου και ζώου, ακριβώς με τον τρόπο που συνέβη με τη σκυλίτσα στην "Ουρανόεσσα". Εδώ έχουμε ένα άλογο, ζώο που, παραδοσιακά στην ελληνική γραμματεία- από τον Όμηρο, μέχρι τον Καβάφη (και σε παγκόσμια μυθιστορήματα σαν τα Άλογα του Χειμώνα και το Άλογο του Πολεμου) παρουσιάζεται συνοδοιπόρος αχώριστος του ανθρώπου και της μοιρας του.
Το φινάλε στη "Η Ζωή Που Έλειπε" επιφυλάσσει μιαν εξέλιξη δυσπρόσιτη στην κοινή λογική, που ωστόσο διαθέτει απόλυτη ιστορική εγκυρότητα και αποδίδει παραστατικά τη θηριωδία αυτού του Πολέμου!
Στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου αποσαφηνίζεται και ο τόσο ιδιαίτερος τίτλος, με τρόπο συγκινησιακό.
Ο αναγνώστης, μέσα από την έκβαση αυτήν, λοιπόν, στοχάζεται μοιραία πάνω στα όρια της ανθρώπινης αντοχής και στην ανθρώπινη ηθική- αποζητώντας την ύψιστη κάθαρση:
Τη Συγχώρεση, που απαλύνει την ψυχή και συνιστά το απώτατο σκαλοπάτι ηθικής ωρίμανσης του ατόμου.
Αυτό είναι το πολυτιμότερο απαύγασμα "Της Ζωής Που Έλειπε"...
Με όλα αυτά, στο συγγραφικό του ντεμπούτο, ο Κώστας Κρομμύδας προσέφερε στο κοινό του μια μοναδική, πρωτότυπη ιστορία από την Κατοχή, με πτυχές άγνωστες που προσφέρει συγκίνηση, προσθέτοντας στην ιστορική μας μνήμη ένα κομμάτι που σίγουρα έλειπε.
Ένα βιβλίο που αξίζει να γνωρ΄ισετε για τις άφθονες συγκινήσεις είναι "Η Ζωή Που Έλειπε"- και πολύτιμη παρακαταθήκη για τον Κώστα Κρομμύδα, προδιαγράφοντας- σαν..."προφητεία από το μέλλον "- την αξιόλογη συγγραφική του πορεία, που τόσο δυνατές στιγμές έχει χαρίσει στο αναγνωστικό κοινό την τελευταία 4ετία!
Τη Συγχώρεση, που απαλύνει την ψυχή και συνιστά το απώτατο σκαλοπάτι ηθικής ωρίμανσης του ατόμου.
Αυτό είναι το πολυτιμότερο απαύγασμα "Της Ζωής Που Έλειπε"...
Με όλα αυτά, στο συγγραφικό του ντεμπούτο, ο Κώστας Κρομμύδας προσέφερε στο κοινό του μια μοναδική, πρωτότυπη ιστορία από την Κατοχή, με πτυχές άγνωστες που προσφέρει συγκίνηση, προσθέτοντας στην ιστορική μας μνήμη ένα κομμάτι που σίγουρα έλειπε.
Ένα βιβλίο που αξίζει να γνωρ΄ισετε για τις άφθονες συγκινήσεις είναι "Η Ζωή Που Έλειπε"- και πολύτιμη παρακαταθήκη για τον Κώστα Κρομμύδα, προδιαγράφοντας- σαν..."προφητεία από το μέλλον "- την αξιόλογη συγγραφική του πορεία, που τόσο δυνατές στιγμές έχει χαρίσει στο αναγνωστικό κοινό την τελευταία 4ετία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου