Τα Συναξάρια Της Μικρής Πατρίδας (3) , Θοδωρής Παπαθεοδώρου
Είδος:Ιστορικό Δράμα
Βαθμολογία
Θοδωρής Παπαθεοδώρου Γυναίκες Της Μικρής Πατρίδας (1)
Θοδωρής Παπαθεοδώρου, Λιανοκέρια της Πικρής Πατρίδας(2)
Και επιτελους, φέτος την άνοιξη ολοκληρώθηκε η αξιόλογη τριλογία του Θοδωρή Παπαθεοδώρου για μια δυστυχώς όχι τόσο γνωστή πλευρά της Ελληνικής Ιστορίας που αποσιωπάται από τη σχολική ύλη, τον Μακεδονικό Αγώνα!!
Είδος:Ιστορικό Δράμα
Βαθμολογία
Θοδωρής Παπαθεοδώρου Γυναίκες Της Μικρής Πατρίδας (1)
Θοδωρής Παπαθεοδώρου, Λιανοκέρια της Πικρής Πατρίδας(2)
Και επιτελους, φέτος την άνοιξη ολοκληρώθηκε η αξιόλογη τριλογία του Θοδωρή Παπαθεοδώρου για μια δυστυχώς όχι τόσο γνωστή πλευρά της Ελληνικής Ιστορίας που αποσιωπάται από τη σχολική ύλη, τον Μακεδονικό Αγώνα!!
"Τα Συναξάρια της Μιρκής Πατρίδας" ήρθαν να ολοκληρώσουν γλυκόπικρα τον κύκλο των αγαπημένων ηρώων που μας σεργιάνισαν στους δύσβατους δρόμους των εθνικών αγώνων, με την ίδια αφηγηματική δεινότητα και τη συναρπαστική πλοκή.
Στο πρώτο μέρος μάς συστήθηκαν οι κεντρικές ηρωίδες του τρίτομου έργου:
Οι δυο κοπέλες που εκπρόσωπησαν τους πυλώνες της ανθρώπινης αλληλεγγύης.
Η Νοσοκόμα Φωτεινή και η Δασκάλα Αρετή.
Από το ορφανοτροφείο της Αθήνας και τον προσφυγικό δρόμο της Ανατολικής Τωμυλίας, μέχρι τα μακεδονικά χωριά και μια πολυεθνική πολιτεία της κοσμοπολιτικής Θεσσαλονίκης που κόχλαζε από πολιτικές ζυμώσεις και συνωμοσίες.
Στο δεύτερο μέρος ανακαλύψαμε την τραγωδία των πιο αθώων θυμάτων κάθε πολέμου: Των Παιδιών που σα Λιανοκερια έλιωσαν στη φωτιά του μίσους ή που όρθωσαν την ισχνή τους προσευχούλα την ώρα του παράλογου μαρτυρίου τους, μέχρι έναν κωφεύοντα ουρανό...
Είναι ο πρόωρα ωριμασμένος Μήλιος που είδε ασκέρια να σφάζουν την οικογένειά του κ κρατήθηκε από το λεπτό αδερφικό χερι...
.Είναι η ντροπαλή Ανθή που ονειρευόταν να γίνει δασκάλα.
Είναι η Βάσιλκα που απέδωσε σε μια ξένη τον πιο τιμητικό τίτλο: Μάνα...
Είναι η Βάσιλκα που απέδωσε σε μια ξένη τον πιο τιμητικό τίτλο: Μάνα...
Είναι εκεί που γνωρίσαμε τον εμβληματικό Παύλο Μελά που θυσίασε τα πάντα στην υπόθεση της Ελλάδας.
Στο τρίτο μέρος της Τριλογίας ολοκληρώνεται αυτή η ιδιότυπη βιογραφία των "αγίων" του έθνους μας που διώχθηκαν, πονεσαν, έπεσαν για το όραμα μιας ελεύθερης , ειρηνικής πατρίδας:
Τα Συναξάρια της Μιικρής Πατρίδας ολοκληρώνουν την πινακοθήκη αυτών των ρακένδυτων κι ανώνυμων ηρώων που κάτω απο το μαχαίρι του κομιτατζή και το φέσι του τσαούση κράτησαν άσβεστη τη φλόγα του ελληνισμού στις βόρειες επάλξεις.
Συναντάμε με αγωνία τη Φωτεινή και την Αρετή στην πιο κρίσιμη καμπή όλου του έργου...Στα πρόθυρα ενός ανοσιουργήματος και μπροστά στην πιο συγκλονιστική αποκάλυψη, ξετυλίγεται το τελέυταίο μέρος.Το ριζικό 5ων δύο υπέροχων γυναικών που έπλασε η πένα του Παπαθεοδώρου, μπαίνει στην τελική του ευθεία επιφυλάσσονυας συναντήσεις και τραγωδίες.
Η τραχύτητα του Λευτέρη θα βρει πεδίο να εκφράσει τη στοργική της πλευρά, ενώ ο Μάνος Παπαδάκης θα ακολουθήσει τα χνάρια των Κρητικών προγόνων του σε ένδοξες μάχες για τη Λευτεριά.Ο έρωτας κ η επιθυμία για ένα φωτεινό μέλλον με την αγαπημένη τους δίνει όραμα και κινητήριο δύναμη.
Συνάμα , η αθωότητα των παιδιών στον κοινό τόπο της ορφάνιας και στα κολαστήρια της Πόλης και του ισλαμικού νόμου, θα αποδείξει ότι η ανάγκη για αξιοπρέπεια κ αγάπη είναι κοινή γλώσσα όλων των ανθρώπων:
Η βασανισμένη Βάσιλκα με τις μνήμες από τον βάρβαρο κομιτατζή θείο της και τη χαμένη αδελφούλα της,
ο Μήλιος κι η Ανθή θρηνώντας τη χαμένη οικογενειακή τους ευτυχία στο χωριό, θα ενωθούν σε ένα κοινό πεπρωμένο...
Συναντάμε με αγωνία τη Φωτεινή και την Αρετή στην πιο κρίσιμη καμπή όλου του έργου...Στα πρόθυρα ενός ανοσιουργήματος και μπροστά στην πιο συγκλονιστική αποκάλυψη, ξετυλίγεται το τελέυταίο μέρος.Το ριζικό 5ων δύο υπέροχων γυναικών που έπλασε η πένα του Παπαθεοδώρου, μπαίνει στην τελική του ευθεία επιφυλάσσονυας συναντήσεις και τραγωδίες.
Η τραχύτητα του Λευτέρη θα βρει πεδίο να εκφράσει τη στοργική της πλευρά, ενώ ο Μάνος Παπαδάκης θα ακολουθήσει τα χνάρια των Κρητικών προγόνων του σε ένδοξες μάχες για τη Λευτεριά.Ο έρωτας κ η επιθυμία για ένα φωτεινό μέλλον με την αγαπημένη τους δίνει όραμα και κινητήριο δύναμη.
Συνάμα , η αθωότητα των παιδιών στον κοινό τόπο της ορφάνιας και στα κολαστήρια της Πόλης και του ισλαμικού νόμου, θα αποδείξει ότι η ανάγκη για αξιοπρέπεια κ αγάπη είναι κοινή γλώσσα όλων των ανθρώπων:
Η βασανισμένη Βάσιλκα με τις μνήμες από τον βάρβαρο κομιτατζή θείο της και τη χαμένη αδελφούλα της,
ο Μήλιος κι η Ανθή θρηνώντας τη χαμένη οικογενειακή τους ευτυχία στο χωριό, θα ενωθούν σε ένα κοινό πεπρωμένο...
Στα "Συναξάρια" θα αφουγκραστούμε Μυστικά του Υγρού Βάλτου, και θα δούμε πίσω από τις καλαμιές του να ξεπροβάλλει η ευγενική φιγούρα του γλυκύτατου εθνομάρτυρα Τέλλου Αγαπηνού, που η λυρική του ποίηση εξύμνησε τα άγια χώματα της μελαγχολίας.
Η ηδεία φωνή του Άγρα θα χαιδέψει τα αυτιά μας κι η οδυνηρή του αθωότητα θα γεμίσει την καρδιά μας πόνο γιατί είναι αυτή που θα τον οδηγήσει στην θανασιμη ενέδρα των αφερέγγυων Βουλγάρων...
Αντάμα ο θρύλος των Βουλγάρων, ο δαιμόνιος κομιτατζής Απόστολ Πέτκωφ, ο αποτρόπαιος σφαγέας της 21χρονης δασκάλας Βελίκας Τράικου που αψήφησε το τελεσίγραφό του και συνέχισε να διδάσκει στα χωριά της Μακεδονίας, ώσπου να βρεθεί κατακρεουργημένη η γενναία Ελληνίδα από τν Πετκώφ και το ασκέρι του.
Άπιαστος, αδάμαστος, ανυπότακτος μα και αιμοβόρος , ο Απόστολ παρά το μικρό του ανάστημα υπήρξε σύμβολο του βουλγαρικόύ αλυτρωτισμού, το φόβητρο των ελληνόφωνων χωριών αλλα κι ο πονοκέφαλος των τουρκικών αρχών...Έχοντας μια ιδιοτυπη εξουσια στη γη της Μακεδονίας φηνε τα απειλητικά μηνύματα με την προσωπική του σφραγίδα ως ηγεμών αλλοτινών καιρών, σαν την εικονιζόμενη προσωπική κάρτα.
.Ο συγγραφέας μας τον συστήνει ανάμεσα στις αγωνιώδεις διαδρομές των χαρακτήρων μας και το αιματηρό του πέρασμα.
Ο κύκλος κλείνει στη μητρόπολη της Μακεδονίας την πολύπαθη Θεσσαλονίκη που θα γίνει θέατρο πυρετωδών ζυμώσεων και παιχνιδιών κατασκοπίας.
Εκεί άνθρωποι ανυποψίαστοι, ψυχές ευγενικές , των σαλονιών μα και της προσφοράς θα γνωρίσουν τη βουλγαρική δολιότητα και τη θηριωδία...
Θα καταφέρουν όλοι οι ήρωές μας να βγουν αλώβητοι;;;
Το φινάλε αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση.Τη γεύση της θυσίας της ακόμη άγουρης για να δρέψει καρπούς που ευτυχώς για τη Μακεδονία ήρθαν το 1912 ,1913 κ παγιώθηκαν επεισοδιακά στον ΑΠΠ.
Και στα "Συναξάρια" ο Θοδωρής Παπαθεοδώρου διατηρεί αυτήν την απαιτητική γλώσσα σε μια διηγηση στολισμένη με γλαφυρές περιγραφές , έντονη παραστατικότητα και διεισδυτική ματιά στα άδυτα των ανθρώπινων ψυχών.
Η επιδεξια πέννα του συγγραφέα καθιστά τον αναγνώστη συνοδοιπόρο στους τίμιους αγώνες των πρωταγωνιστών βιώνοντας παράλληλα τα πάθη τους.
Το δάκρυ της οδύνης και της αγωνίας των πρωταγωνιστών που βρίσκονται στα πρόθυρα του θανάτου σταλάζει από τα μάτια του αναγνώστη.
Νιώθουμε την κόπωση, την πείναι και τη δίψα μέσα σε ανήλιαγα , πυρετικά κελιά...
Κάθε αναγνώστρια "γίνεται μητέρα" των παιδιών που ορφάνεψαν στη λαίλαπα του εθνοτικών παθών.
Το αίμα τόσων αδικοχαμένων λεκιάζει και τα ρούχα του αναγνώστη- θαρρείς αφήνοντας ανεξίτηλη στάμπα βαθιά στην καρδιά...
Ο Θοδωρής Παπαθεοδώρου μέσα από την "Τριλογία της Μικρής Πατρίδας", δηλαδή της Μακεδονίας, αναδεικνύει, γι άλλη μια φορά, την παιδευτική πολλές φορές αξία που μπορεί να έχει η Λογοτεχνία, διασώζοντας τη μνήμη και αποθησαυρίζοντας διδαγματα.
Κυρίως όμως, ιστορικά βιβλία της ποιοτητας που μας χαρίζει ο Παπαθεοδώρου (και λίγοι άλλοι σαν αυτόν) διατηρούν τη γοητεία του μύθου τους, κι έτσι κατορθώνουν με τη "δυναμική" τους να προσανατολίζουν τον αναγνώστη σε ωραίες αξίες, ίσως ξεχασμένες κάπου - καπου στους φρενήρεις ρυθμούς της καθημερινότητας.
Η Τριλογία του Μακεδονικού Αγώνα κόμισε λοιπόν πολύτιμη ιστορική γνώση και αποτελεί απαραίτητη προσθήκη για κάθε ελληνική βιβλιοθήκη, για την ιστορική του εγκυρότητα
και την υψηλή του αισθητική...
Αντάμα ο θρύλος των Βουλγάρων, ο δαιμόνιος κομιτατζής Απόστολ Πέτκωφ, ο αποτρόπαιος σφαγέας της 21χρονης δασκάλας Βελίκας Τράικου που αψήφησε το τελεσίγραφό του και συνέχισε να διδάσκει στα χωριά της Μακεδονίας, ώσπου να βρεθεί κατακρεουργημένη η γενναία Ελληνίδα από τν Πετκώφ και το ασκέρι του.
Άπιαστος, αδάμαστος, ανυπότακτος μα και αιμοβόρος , ο Απόστολ παρά το μικρό του ανάστημα υπήρξε σύμβολο του βουλγαρικόύ αλυτρωτισμού, το φόβητρο των ελληνόφωνων χωριών αλλα κι ο πονοκέφαλος των τουρκικών αρχών...Έχοντας μια ιδιοτυπη εξουσια στη γη της Μακεδονίας φηνε τα απειλητικά μηνύματα με την προσωπική του σφραγίδα ως ηγεμών αλλοτινών καιρών, σαν την εικονιζόμενη προσωπική κάρτα.
.Ο συγγραφέας μας τον συστήνει ανάμεσα στις αγωνιώδεις διαδρομές των χαρακτήρων μας και το αιματηρό του πέρασμα.
Ο κύκλος κλείνει στη μητρόπολη της Μακεδονίας την πολύπαθη Θεσσαλονίκη που θα γίνει θέατρο πυρετωδών ζυμώσεων και παιχνιδιών κατασκοπίας.
Εκεί άνθρωποι ανυποψίαστοι, ψυχές ευγενικές , των σαλονιών μα και της προσφοράς θα γνωρίσουν τη βουλγαρική δολιότητα και τη θηριωδία...
Θα καταφέρουν όλοι οι ήρωές μας να βγουν αλώβητοι;;;
Το φινάλε αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση.Τη γεύση της θυσίας της ακόμη άγουρης για να δρέψει καρπούς που ευτυχώς για τη Μακεδονία ήρθαν το 1912 ,1913 κ παγιώθηκαν επεισοδιακά στον ΑΠΠ.
Και στα "Συναξάρια" ο Θοδωρής Παπαθεοδώρου διατηρεί αυτήν την απαιτητική γλώσσα σε μια διηγηση στολισμένη με γλαφυρές περιγραφές , έντονη παραστατικότητα και διεισδυτική ματιά στα άδυτα των ανθρώπινων ψυχών.
Η επιδεξια πέννα του συγγραφέα καθιστά τον αναγνώστη συνοδοιπόρο στους τίμιους αγώνες των πρωταγωνιστών βιώνοντας παράλληλα τα πάθη τους.
Το δάκρυ της οδύνης και της αγωνίας των πρωταγωνιστών που βρίσκονται στα πρόθυρα του θανάτου σταλάζει από τα μάτια του αναγνώστη.
Νιώθουμε την κόπωση, την πείναι και τη δίψα μέσα σε ανήλιαγα , πυρετικά κελιά...
Κάθε αναγνώστρια "γίνεται μητέρα" των παιδιών που ορφάνεψαν στη λαίλαπα του εθνοτικών παθών.
Το αίμα τόσων αδικοχαμένων λεκιάζει και τα ρούχα του αναγνώστη- θαρρείς αφήνοντας ανεξίτηλη στάμπα βαθιά στην καρδιά...
Ο Θοδωρής Παπαθεοδώρου μέσα από την "Τριλογία της Μικρής Πατρίδας", δηλαδή της Μακεδονίας, αναδεικνύει, γι άλλη μια φορά, την παιδευτική πολλές φορές αξία που μπορεί να έχει η Λογοτεχνία, διασώζοντας τη μνήμη και αποθησαυρίζοντας διδαγματα.
Κυρίως όμως, ιστορικά βιβλία της ποιοτητας που μας χαρίζει ο Παπαθεοδώρου (και λίγοι άλλοι σαν αυτόν) διατηρούν τη γοητεία του μύθου τους, κι έτσι κατορθώνουν με τη "δυναμική" τους να προσανατολίζουν τον αναγνώστη σε ωραίες αξίες, ίσως ξεχασμένες κάπου - καπου στους φρενήρεις ρυθμούς της καθημερινότητας.
Η Τριλογία του Μακεδονικού Αγώνα κόμισε λοιπόν πολύτιμη ιστορική γνώση και αποτελεί απαραίτητη προσθήκη για κάθε ελληνική βιβλιοθήκη, για την ιστορική του εγκυρότητα
και την υψηλή του αισθητική...
ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΔΙΛΟΓΙΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου