ΤΖΙΝΑΝ ,Σκλάβα Του Ισλαμικού Κράτους

                                ΤΖΙΝΑΝ ,Σκλάβα Του Ισλαμικού Κράτους
                                      Είδος : Ιστορική Μαρτυρία
                                       Βαθμολογία 6/10
                                            
Εκδόσεις                 ΛΙΒΑΝΗ
Μετάφραση           Κουνινιώτη Ρένα
Σελίδες                  240
ISBN                      9789601429816
Hμερομηνία Έκδοσης  23/10/2015



Κατά καιρούς έχουν εκδοθεί πολλές μαρτυρίες γύρω από τις βαρβαρότητες που έχουν διαπράξει φανατικοί του Ισλαμ, καθώς και σχετικά με την πνιγηρή καθημερινότητα στα πλαίσια της μουσουλμανικής θεοκρατίας.
          Αυτά τα βιβλία υπήρξαν μια ιδιότυπη μόδα σε περιόδους που γνώρισαν έξαρση οι αντιπαραθέσεις Δύσης και Ισλάμ.
      Το πιο εμβληματικό δείγμα ήταν η τραγική μαρτυρία της Μπέτυ Μαχμουντί "Ποτέ Χωρίς Την Κόρη Μου",ενώ πολύ γοητευτική ήταν κι η μαρτυρία της έκπτωτης φυλακισμένης πριγκίπισσας Μαλίκα Ουφκίρ στη "Φυλακισμένη"...

Ακολούθησαν αρκετά βιβλία με θέμα τη θεοκρατία του Αγιατολάχ Χομεινί,ενώ το ενδιαφέρον για αυτήν τη θεματολογία αναζωπυρώθηκε μετά το χτύπημα της 11ης Σπετεμβρίου του 2001 και την καταδίωξη των Ταλιμπάν του Οσάμα Μπιν Λάντεν.

Δυστυχώς η Δύση έχει -14χρόνια μετά- βρίσκεται και πάλι αντιμέτωπη με τον εφιάλτη της ισλαμικής τρομοκρατίας που έχει ήδη μετατρέψει τη Μέση Ανατολή σε μια κόλαση φόβου,καταπίεσης και σφαγών.
         Στα πλαίσια αυτά έρχεται η νέα συγκλονιστική μαρτυρία από τα άδυτα του Ισλαμικού Κρατους:ΤΖΙΝΑΝ ,ΑΙΧΜΑΛΩΤΗ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Είναι η ιστορία της νεαρής Τζινάν από το Κουρδιστάν, που λίγο μετά τον γάμο της θα γνωρίσει τον ξεριζωμό από την πατρική εστία και θα απαχθεί από τους τζιχαντιστές.
           Είναι η συγκλονιστική ιστορία μιας γυναίκας που έμεινε εσώκλειστη στα κολαστήρια των τρομοκρατών, θαμμένη ζωντανή -νεκρή για 3 μήνες, όπως ο Προφήτης Ιωνάς, που ορίζει η κοινή παράδοση, στα σπλάχνα του κήτους.
       Το ίδιο θαυμαστά θα έρθει η απελευθέρωσή της ώστε κι η ίδια να κηρύξει την αλήθεια: 

Τον πόθο για την ελευθερία και τα ιδανικά της ειρήνης.
  Τη θηριωδία του ανθρώπου όταν αυτός εξωβελίσει το Λόγο και την καρδιά και τα αντικαταστήσει με ένα απρόσωπο φανατισμό, που θεοποιεί τα πιο φτηνά ένστικτά του.

Το βιβλίο σε γλώσσα εξαιρετικά απλή και χωρίς αναλύσεις που να κουράσουν , ιχνηλατεί τις παραδόσεις της κουρδικών καταβολών φυλής των Γεζίντι και τα παιδικά χρόνια της ηρωίδας στη σκιά του όρους Σιντζάρ.

Ενώ υπάρχει ένα πλαίσιο οικογενειακής ζεστασιάς και μια κοινωνία που δυτικότροπες ανέσεις προβάλλουν δειλά, οι σκοταδιστικές παραδόσεις ορθώνονται πάλι εξοργιστικές να υποβιβάσουν τη γυναίκα και τη βούλησή της.
        Μια κοινωνία που θεωρείται επίτευγμα για μια γυναίκα να πάει σχολείο ως τα 13 της πώς να μην παραμείνει σε επίπεδο απορριπτέα οπισθοδρομικό;

Ευτυχώς όμως,θα δούμε τουλαχιστόν τον έρωτα να βγαίνει νικητής απέναντι στην προοπτική ενός παράλογου γάμου...
        Ωστόσο οι μικρές μάχες της καθημερινότητας ακυρώνονται όταν ο εφιάλτης του Ισλαμικού Κράτους ορθώνεται μπροστά στους αθώους...

Σε κινηματογραφικούς ρυθμούς παρακολουθούμε τις μέρες της απαγωγής, που επιφυλάσσουν κακουχίες,κακοποίηση και την ύστατη θηριωδία ανθρώπων που έκαναν το Μίσος θρησκεία...

         Η στάση των τζιχαντιστών απέναντι στους αλλόθρησκους μόνο με το μένος των ναζί απέναντι στους Εβραίους μπορεί να συγκριθεί, αν σε αυτό προσθέσουμε τον αποκρουστικό πρωτογονισμό που διέπει τις ισλαμικές κοινωνίες ,όπως εξάλλου τον γνώρισε "καλα" κι ο μαρτυρικός ελληνισμός...(Δεν είναι τυχαίος ο θαυμασμός που ο ίδιος ο Αδόλφος Χίτλερ είχε εκφράσει προς το Ισλάμ, ούτε η φιλική του προσέγγιση με τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς των κατεκτημένων χωρών, όπως οι Βόσνιοι κλπ-αφού στα Ες Ες υπήρχε ειδική μεραρχία μουσουλμάνων με φέσι-αντί για το γνώριμο στρατιωτικό καπέλο τους!)

Η μαρτυρία της Τζινάν παντως, δεν έχει καμιά πολιτική προέκταση,είναι άμεσα βιωματική, ωστόσο και γι αυτό προβάλλει πιο σπαρακτική.

          Θυμίζει την μαρτυρία του Ηλία Βενέζη που μας χάρισε στο Νουμερο 31328, μεταφέροντας χωρίς περαιτέρω αναλύσεις- ατόφια την εμπειρία του Πόνου, του σωματικού άλγους, του αίματος ,της δίψας.

         Εμπειρίες που έντονα αναβίωσαν από το εφιαλτικό οδοιπορικό της ΤΖΙΝΑΝ κι ας μη διαθετει εκείνη τη γλωσσική δεινότητα του Βενέζη φυσικά...

         Γιατί ο Πόνος είναι πάνω από όλα,ο Πόνος έχει παγκόσμια γλώσσα,υπερβαίνει τον χρόνο, παραμένει ο απώτερος δυνάστης και δεν υπάρχει ίσως μεγαλύτερος πόνος από ένα ανθρώπινο ον που το μετατρέπουν σε αντικείμενο.
Όπως οι αιχμάλωτοι των αμελέ ταμπουρού στα 19-23, όπως σήμερα οι αλλόθρησκοι κι οι γυναίκες στα νύχια του Ισλαμικού Κρατους...

Δυστυχώς, η οργή που διακιολογημένα θα αισθανθεί ο αναγνώστης ,δεν είναι αρκετή...

         Τέτοια βιβλία-περα από πηγή ενημέρωσης, είναι χρήσιμα στην αφύπνιση όλων.
        Σε μια εποχή που ακόμη κι η Δύση ερωτοτροπεί με τον φασισμό βιώνοντας ήδη έναν ιδιότυπο ολοκληρωτισμό -οικονομικής φύσης σε πρώτο στάδιο- είναι σημαντικό να αναλογιζόμαστε πού οδηγεί η περιφρόνηση της ανθρώπινης ζωής και των αρχών της Δημοκρατίας.

Ακόμη θεωρώ πως τέτοια βιβλία θα έπρεπε να κινητοποιούν τους πολίτες στην αφύπνιση των θεσμών ,στη διεκδίκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους, θέτοντας προβληματισμό κατά πόσο η διαβόητη και πολυδιαφημισμένη "πολυπολιτισμικότητα" έχει να προσφέρει επί της ουσίας στις ανθρώπινες κοινωνίες, τουλαχιστόν της Δύσης...